Queensday in the USA

Zoals ik vanmorgen al meldde, vandaag zou een druk daagje worden. Ron had allereerst eenuitgebreide wasbeurt voor onze nieuwe auto gepland en ik had nog een huis gezien op het internet die ik even wilde gaan bekijken. Dat auto wassen kan hier binnen het appartementen complex. Er ligt een slang klaar en ook een stofzuigmachine. Die overigens gratis is. Daar kwam ik dus pas achter toen ik al twee kwartjes er in had gegooid....... Er zit dus gewoon een knopje op die je in kan drukken en dan doet de stofzuiger het. Misschien moet ik mijn haar maar es naar blond gaan verven, hi hi hi. Ook wilde Ron even naar de autodealers toe omdat hij een leuke wagen gezien had. We willen waarschijnlijk toch twee auto's, dat is wel zo makkelijk. Alleen zijn we er nog niet uit wat voor 1 dat moet gaan worden. Ron is namelijk nogal lang en past niet in elke auto. Dus als hij een leuk model ziet gaat hij dus eerst "passen" en dat valt soms nog niet mee. Want hij past niet echt in alle auto's. Soms tot grote teleurstelling van Ron. Maar hij had er dus 1 op het oog. En als je eenmaal een verkoper aan je broek hebt, ben je die echt niet zo maar kwijt. Ook Ron niet,hi hi hi. Dus dat deel van de dag liep al wat uit.
Daar na met de hondjes een rondje om het meer gelopen en langs de brievenbus, de post ophalen. En er was post uit Holland!!! Dat betekent leuke post. Als ik post heb uit Holland, kan ik niet wachten tot ik bij het appartement ben . Wat dus resulteerd dat ik de post vaak op straat al open maak en al lezend terug loop. Dit keer was het helemaal leuk. Het was een kaartje van Ron en Erna. Die waren van de week naar het Blof concert in het Circus theater in Scheveningen geweest. Toen zij destijds de kaartjes kochten hadden ze nog gevraagd of wij het nog zouden redden om mee te gaan. We hadden toen nog geen visum en wisten nog niet wanneer we zouden vertrekken. Uiteindelijk hebben we toch maar geen kaartjes gekocht. Dus toen zij van de week naar het concert gingen, had ik wel zoiets van jammer zeg. Maar ze maakten me helemaal blij met dit kaartje. Want bij dit kaartje zat een prachtige sticker van Blof voor op de nieuwe auto. Helemaal toppie. Heb em er gelijk die middag op geplakt en hij staat prachtig!!!! Dusse.... Hartstikke bedankt Ron en Erna.



In de middag waren we bij een collega van Ron en zijn vrouw uit genodigd om koninginnedag te komen vieren. Toen we aankwamen zagen we dat ze alles versierd hadden met oranje balonnen en rood wit blauwe en ander oranje decoraties. Heel leuk. Zo kwamen we wel in de stemming! Ook ontbrak de oranje bitter niet. En natuurlijk Andre Hazes en ook mijn favo's Blof...... Oer hollandser kan een koninginnedag niet zijn. Heel leuk. Het was ook prettig even "huizenzoek-ervaringen" met ze te delen. Zij hebben voor ons in dit appartement gewoond en wonen sinds eind maart in hun eigen huis. Heel mooi en lekker nieuw. Hoop dat wij ook zo'n geslaagd plekje zullen gaan vinden.
Aan het eind van de middag stond nog een huis gepland om te bekijken. Hoeveel huizen we gezien hebben ik weet het al niet meer. Maar de keuze is ontzettend moeilijk. Ik denk juist omdat er zoveel keuze is dat het nog moeilijker wordt. Maar we zetten onze zoektocht gewoon verder tot we wat zien waar we allebei helemaal happy mee zijn!!!

's Avonds hebben we op internet het journaal gezien. Leuk om de koninginnedag beelden te zien. Amsterdam was weer afgeladen zo te zien en het was prachtig weer ook zeg. Via het internet hadden we ook al een gedeelte van het concert op het museumplein kunnen horen. Ook heel leuk. Natuurlijk ook de beelden van het koekhappen van Alex en het "feestie van Trixie" gezien. Zag er allemaal heel swingend uit. Eigenlijk leek het niet dat wij zo ver van Nederland van daan zaten vandaag........

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

vervolg zwembad

Even een kort berichtje vandaag. We hebben een druk schema vandaag. Wilde jullie even vertellen dat vandaag het zwembad weer leeg was. Dus er is echt iets aan de hand denk ik. Dusse.... ik spring er maar even nog niet in ;-)
Van de week waren we nog bij een huis wezen kijken die we steeds nog heel mooi vonden. Eindelijk waren we klaar om een bod uit te brengen, want ik moet eerlijk zeggen dat vindt ik toch wel een beetje eng. Maar we waren er klaar voor. Afijn we komen in de nieuwbouw wijk, is het huis al verkocht. Helaas. Dus we zoeken gewoon weer even verder.
Verder wens ik jullie allemaal een leuke koniginnedag!!!
Groetjes Petra

Geen zwembad

Even een berichtje over het zwembad hier. Hij ziet er echt prachtig uit, en vanuit ons appartement hebben we er een prachtig uitzicht over. Heel uitnodigend. Dus vanaf dat we hier zijn wilde ik er al een duik in nemen. Nou was het vorige week hartstikke lekker weer en dacht meteen, dit is een lekker zwembad weertje. En had echt zin om een duik te gaan nemen. Kijk ik uit het raam is het zwembad leeg. Geen water er meer in. Dit heeft heel die week geduurd en ze hebben er wat aan lopen klusen. Maar van de week zag ik dat ze hem weer aan het vol laten lopen waren.



Dus ik weer in jubelstemming, want dan zou ik morgen toch echt even gaan zwemmen. Het was echt lekker weer dus. Al dacht ik wel dat het water nog wel koud zou zijn als ze hem net gevuld hadden, maarja wie lekker wil zwemmen, moet soms bikkelen niet waar. Je bent Hollander of niet. Dus toen ik thuis kwam van mijn "huizen kijk middagje" had ik met er helemaal op verheugd. En wat bleek er was een prive feestje bij het zwembad van een bedrijf. He, wat jammer nou... Maar niet getreurd dacht ik dan ga ik toch morgen (lees gisteren) Dus ik ga 's morgens met de hondjes wandelen en dan loop ik altijd achterlangs bij het zwembad. Zie ik ineens een bordje hangen "pool closed" Nou ja.....Hij zag er zo aanlokkelijk uit. Er was ook echt niemand te bekennen ook. Nou ja misschien morgen open dan? En nou word ik net wakker.... En nu regent het! Jeetje, het mag gewoon niet zo zijn. Wat een luxe problemen toch weer zo vroeg op de morgen ;-) Ik ga strakjes gewoon maar es even vragen bij de receptie wanneer het zwembad echt open gaat.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Huizen, again.....

Gisteren stond (weer) het zoeken naar een leuk huisje voor ons op het programma. Dit keer zou ik naar nieuwbouw gaan kijken waar tevens ook een golfbaan is. We waren er al es eerder geweest, maar zou nu nog es goed gaan kijken en bij de verkopende makelaar aldaar aanwezig langs gaan. Het huis zag er leuk uit. En met de achtertuin aan de 9th hole. Dus lekker vrij uitzicht. Eenmaal in het kantoortje van de makelaar. (Wat dus gewoon een huis is waar van de garage omgebouwd is tot kantoor) raakte ik aan de praat met deze man. Hij was grappig. Hij had vroeger in Europa gewoond, want zijn vrouw was lerares op scholen welke gestationeerd waren op Amerikaanse legerbasissen. Dit"makelaardijgedoe" deed hij nu twee dagen in de week, gewoon voor de leuk. Hij vertelde wat over de wijk en over van alles en nog wat er bij. Zo kwamen van golf, naar Bush en van Bush naar de eenwoording van Europa en van Europa weer naar de golfbaan, waar wij ons bevonden. Eigenlijk wel grappig. Tijdens dit gesprek werd hij steeds een beetje vrijer en ging het praten wat makkelijker. Ik moest erg lachen om zijn grapjes. Het was duidelijk dat deze man gewend was aan Europeanen. Tijdens mijn ritje door de wijk zag ik om de hoek waar de te koop staande huizen stonden ook een huis te koop staan, dat werd aangeboden door de eigenaar zelf. For Sale by owner, noemen ze dat hier. En ik vroeg of hij wist waarom ze al zo snel gingen verhuizen. Nou vertelde hij. Die mensen hebben een kindje en tja, bij een golfbaan komen er natuurlijk veel balletjes in de tuin en nu vinden die eigenaren het een beetje onveilig voor hun kind om buiten te spelen. Jeetje dacht ik wat naar. Maar tegelijkertijd bedacht ik me dat wij, als we om de hoek zouden gaan wonen, dat waarschijnlijk ook zouden hebben. Niet zo goed plan dus deze huizen. Afijn met een mooie map met info over de wijk, verliet ik het kantoortje weer en ging weer verder op zoek.........
Op de weg naar huis zag ik ineens een Aldi winkel!! Ik dacht hey dat is leuk. Net als in Zierikzee. Ik moest even kijken van mezelf. En ja hoor, hetzelfde als in Nederland. Het kon trouwens niet missen want volgens mij zijn zij de enigste supermarkt hier die net als in NL een muntje vragen voor je karretje. Ik heb dat hier zeker nog niet gezien. Dus na een kwartje in het karretje gestopt te hebben ging ik de Aldi binnen. Wat een heerlijke rust zeg. In Zierikzee is de Aldi altijd afgeladen met mensen Met de nadruk op Duitse mensen. Hier niet. Hier was ik de enige in de winkel. En ik moet zeggen het was er net zoals in NL lekker goedkoop. Heb er chocolade mee genomen en lekkere yoghurtjes. Het was leuk om zo maar iets vertrouwds te zien tussen al die verschillende produkten.Het was verders echt Amerikaans hoor. Dus met de Amerikaanse producten, maar vond zo nu en dan toch vertrouwde producten. Dus, die hebben ze hier ook, een Aldi..... ha ha ha, dat had ik dus nooit verwacht!!

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Feestje

Gisteren, dinsdag, was onze trouwdag. En daarom kreeg ik van Ron een mooie bos rozen. Ze staan in de sapkan, want in het appartement zijn geen vazen, maar dat maakt ze zeker niet minder mooi.



Ze zijn echt heel mooi. Zondag waren we al uit eten geweest voor "ons" feestje. Want vandaag gingen we nadat Ron uit zijn werk kwam weer bij een huis kijken. Was een mooi huis hoor. Maar we weten het nog niet.Pffff ik vind het echt moeilijk hoor om keuzes te maken.
Overdag was ik ook al een beetje door de wijken aan het rondrijden geweest, en kwam terecht in een wijk, dat noemen ze hier een subdivision, genaamd "Dutchman Downs". En de straat namen waren zo leuk.



Zo was er Netherlands Drive en Tulip Circle, Den Helder place en Breda Court en ga zo maar door. Moest bij elke straat gewoon even kijken hoe die straat nou weer heette. Het was al een wat oudere wijk met mooie landelijke huizen. Leuk!!
Daarna wat boodschapjes wezen halen. Omdat wij in Nederland de meeste van onze elektrische spullen verkocht hadden, heb ik dus nog wel wat nodig. Van de week kregen we een folder in de bus van de winkel Linens en things. Ze hadden hier in de buurt een nieuwe winkel geopend en daarvoor kregen we een tegoed bon van $ 20,- als je iets van $ 50,- kocht. Nou hebben ze in deze winkel dus bedden goed enzo, maar ook keuken apparatuur. Dus ik aan de snuffel natuurlijk. Nu heb ik dus, dankzij mijn bonnetje, een tostiapparaat en een broodrooster voor $ 30,- tesamen kunnen kopen. Lang leve de couponnetjes. Pfff, ik krijg er nog een handigheid in.
Mooi mee genomen dacht ik zo. En gezien het onze trouwdag was paste het heel goed bij mijn "uitzet", hi hi hi. Daarna nog even wat gewone boodschapjes gedaan bij de winkels achter ons appartement. Daar zit dus de Walmart. Dit is een hele grote "van alles en nog wat winkel"Waar ze van brood tot schoenen, video's en tv's verkopen.



Daarna naar de Dollar tree. In deze zaak kost alles wat je ziet 1 dollar. Ook hier hebben ze van alles, maar is niet zo groot hoor. Een beetje partij goederen spullen. Maar heb er al es wat theedoeken gekocht, speeltje voor de honden en een zwabber. Alles kost dus maar 1 dollar. En elke keer hebben ze weer andere spulletjes. Gewoon leuk om zo es even naar binnen te wandelen.



En daarna ben ik naar de Harris Teeter gegaan. Harris Teeter is een supermarkt. Te vergelijken met de Albert Heijn. Het ziet er binnen allemaal keurig uit. En ik vind het er erg lekker winkelen. Ze hebben lekker brood en goed vlees. En wat ook prettig is, ze halen de boodschappen voor je uit je karretje en pakken daarna alles in tasjes in. En als je wilt lopen ze mee naar de auto om het in de auto te zetten. Wat ik leuk vind is dat als je bij de groenten loopt, je zo nu en dan een soort onweer geluid hoort. Dit is een waarschuwingsgeluid dat ze de groenten gaan benevelen. Er komt dan een soort van stoom uit de rekken waar de groentes in liggen en die houden de groenten vochtig. Zo leuk. Het schijnt dat deze supermarkt het hier in de buurt goed doet, want er worden naar ik gezien heb, twee nieuwe vestigingen geopend.



Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Alarmfase 1

Vandaag zou ik weer naar de autodealers gaan Dit keer niet om een auto te kopen of te kijken. Maar omdat Yvonne voor haar broer had gevraagd voor een brochure van de Licoln Navigator. Dus vanmorgen ben ik daar voor op pad gegaan. Haar broer heeft in NL namelijk zo'n auto, dus super natuurlijk om ook de brochure er van te bemachtigen. Dus ik dacht van de week dat doe ik slim, ik bestel gewoon een brochure via internet. Maar dat was wel een heel dunnetje. En voor zo'n auto hebben ze vast veel mooiere exemplaren in de winkel. Dus begaf ik me naar de leeuwenkuil. Want bij elke autodealer hier komen ze als aasgieren op je af. Soms met golfkarretjes of zeker in flinke draf. Ik moest iets verzinnen om ze in ieder geval een beetje te omzeilen. Dus was het plan dat ik alleen zou gaan en zou zeggen dat ik over een paar dagen terug zou komen met mijn man. Dat was plan van aanpak zeg maar. Dus toen ik aankwam heb ik eerst een rondje gereden langs de autovoorraad. Ik werd al vriendelijk toegeknikt in de auto door de verkopers. Maar ik stopte niet, want dan kwamen ze er natuurlijk gelijk aangesjeesd met hun golfkarretjes. Ik dacht wat moet ik nou. Dus toen maar de auto voor de deur gezet, uit gestapt en direct het gebouw zelf in gelopen. Tot mijn verbazing kwam er niemand. He he he wat een geluk. Super taktiek. Ik kon op mijn gemakkie kijken welke brochure ik moest hebben. Nou hadden ze dus ook een type auto genaamd Aviator, dus ik begon te twijfelen. Weet je wat ik neem ze allebei gewoon mee, er is nu toch niemand. Dus toen ik met mijn folders naar buiten wilde lopen, vroeg ik toch maar even aan de receptioniste achter de balie of ik ze zo mee mocht nemen. En toen gebeurde het ....... Ze keek op en keek me toch een partij verbaasd en greep naar een soort van microfoon die op haar bureau stond....."Customer ALERT" galmde ze door de microfoon en dus ook door de hele winkel heen. Tot twee keer aan toe. Ik schrok me dood. Binnen twee tellen stonden er drie verkopers om me heen. Mijn god, had ik het nou maar nooit gevraagd....... Nu was alarm fase 1 aangebroken onder de verkopers. Het leek wel of ik een auto wilde stelen of zo. Zo snel waren die mannen er ineens. Vanuit het niets kwamen ze vandaan. Uiteindelijk was het bijna een fotofinish, maar ik werd door de eerst gearriveerde verkoper naar een tafeltje gedirigeerd en hij moest natuurlijk weer van alles van me weten. Dus toen ging toch nog mijn plan in werking. Ik vertelde dat ik dus een brochure voor mijn man op wilde pikken en dat hij over een paar dagen zelf kwam kijken...... Nou hij wilde wel weten wanneer dan precies. En was ik dan zelf niet geinteresseerd in auto's. Ik mocht er echt wel even in zitten van hem. Zullen we even naar buiten lopen? Jeetje dacht ik, dit gaat niet goed zo. Maar ik hield vol, nee ik geef niks om auto's hoor. Mijn man komt wel terug. Toch niet even naar buiten lopen voor de kleur dan? Nou ok, zei ik. ( als ik eerst maar buiten ben met mijn boekies, bedacht ik me). Eenmaal buiten vertelde ik hem dat mijn man echt terug zou komen en dat ik er weer vandoor moest. Ja, maar ze hadden nu een aanbieding en moest ik daar dan niet van weten? Nee, hoor echt niet. Vertel maar aan mijn man over een paar dagen. Eindelijk, hij was bereid me te laten gaan nadat ik voorzien was van zijn kaartje en dat we over een paar dagen zeker naar hem moesten vragen, want hij kon superdeals sluiten. Tuurlijk doen we dat zei ik en ik ging als een speer terug naar mijn auto. Eenmaal veilig in mijn "Stille Oceaan"(zo noem ik de Pacifica (ook dankzij Yvonne) die we van het weekend hebben gekocht) en met de deuren op slot moest ik wel lachen om het "customer alert" verhaal. Gauw wegwezen. Maar de folder is dus binnen Yvonne en hij komt er aan voor je broer.:-)
Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Koopzondag

Vandaag zijn we weer wezen golfen. In de ochtend was het best nog wel frisjes, maar het zonnetje kwam steeds vaker even kijken en het werd een lekker weertje. We zijn nu voor de derde keer wezen golfen en het gaat eigenlijk steeds beter. Dit keer waren er ook twee collega's van Ron bij. Het was leuk om met zijn vieren bezig te zijn. Zo leer je ook van de anderen. 1 collega van Ron golft al wat langer en heeft ook les gehad. Hij had zeker handige tips voor ons. En dit keer ook geen balletjes van mij in het water beland en ook geen mannetjes in karretjes geraakt. Dus zeg maar eens dat ik niet vooruit ga?
's Middags zijn we weer met de hondjes naar het hondenpark in Raleigh geweest. Ron vond het ook leuk. Het was wel een stuk drukker dan van de week, maar Connor had weer snel een vriendje gevonden. Dit keer een "grote, enorme brede, Amerikaanse, Bull Mastive weet ik veel wat voor merk grote hond" ;-) Zelf had ik zoiets van zoek even verder naar een Golden of zo, maar nee deze twee kwamen steeds naar elkaar toe. En gingen heel hard met elkaar rennen. Ze vonden elkaar echt leuk. OK. Het hoeft niet altijd een onvriendelijke hond te zijn, maar ik moet zeggen dat ik em een beetje kneep hoor. Zo'n enorm groot hoofd had deze hond. En Connor maar kwispelen en zijn bek likken. Maar goed ook denk ik, hi hi hi. In ieder geval ze hebben heerlijk gerend en hun eerste ritje in de nieuwe auto ging perfect !! Het is wel zo dat hij voor Connor te hoog is om in te springen, maar dat was de Lancia in Connor's optiek ook want daar sprong hij ook niet in. Een tikkie lui misschien ofzo? Stace vloog er met een enorme jump in en besnuffelde de hele achterbak. Toen we gingen rijden ploften ze beiden neer en nog geen 20 seconden later zag ik die neusjes in de lucht gaan en roken ze en voelde ze de airco. In een mum hadden ze zich optimaal gepositioneerd om vooral de airco tot zich te kunnen nemen. Dus die hadden ze heel snel ontdekt en het was zeker een succes. Wat goed zeg !



Na ons bezoekje aan het dogpark zijn we rond wezen rijden en huisjes aan het kijken geweest. Ook kwamen we weer op de auto boulevard terecht. Waar ik dit tafereeltje tegen kwam. Het was duidelijk koopzondag en daar komen vele ganzen op af!!! Maar welke "gans" koopt er nu een kever? Zo leuk. Ze liepen echt het hele terrein van de hele VW-dealer af. Rijtje voor rijtje. Net of ze aan het shoppen waren met zijn drieen.



Als een soort kwik, kwek en bug!!

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

De nieuwe auto

Vandaag hebben we onze nieuwe auto gekocht. Het is geworden de Chrysler Pacifica. Niet geheel nieuw, maar ziet er echt heel mooi uit. We waren rond een uur of half tien bij de dealer en reden om half twaalf de deur uit met een nieuwe tuut. De Pacifica zit tussen een MPV en een SUV. Maar je kan er wel 6 personen mee vervoeren. Maar de achterste bank kun je ook plat klappen zodat Stacey en Connor een geweldige plaats hebben. En omdat er achterin mensen vervoerd kunnen worden zit er achterin ook een Airco. Wat natuurlijk super is voor Stace en Con. Hij is wel ook hoog dus je hebt goed zicht over de weg. We zijn gisteravond na dat we hem op het internet zagen naar de dealer gegaan, na sluitingstijd!!! wel te verstaan. En hebben we op ons gemakkie kunnen bekijken, zonder opdringerige verkopers om ons heen. Hij zag er goed uit en verders zitten er van aller handen snufjes in en op. Zo gaat de achterklep met 1 druk op de knop automatisch dicht. Zit er een dvd speler in en een schermpje zodat je achterin films kunt kijken. Altijd handig voor de honden niet waar. Ha ha ha. Kortom we waren weg van de auto en Ron heeft op internet allemaal andere auto's gevonden die er in die prijsklasse waren en mee genomen naar de dealer. Hierdoor konden we een beetje onderhandelen over de prijs. Want dat is wel gebruikelijk hier. Daar gaat nog echt een hoop tijd in zitten. Maar na het onderhandelen duurde het nog geen uur, om de olie te verversen en hem te wassen en de auto verder in orde te krijgen waarna wij er zo mee weg konden rijden. Van de week hadden we al de verzekering geregeld. Nu hebben we een tijdelijk kenteken en een echte wordt door de dealer aangevraagd, die per post naar ons toe zal worden gestuurd. Dit is echt alleen een kartonnen kentekenplaat. Daarna kunnen we eventueel een eigen kenteken aanvragen en iets leuks gaan verzinnen voor op de auto. Al met al een enerverend daagje.....
Hier komen wat fotootjes.....



Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Bij de Chinees

Vandaag had ik een andere uitdaging te doen. Voor de mensen die mij kennen weten dat ik al een heel poosje (mijn hele leven bijna) een vreselijke nagelbijter ben. Het is gewoon een gewoonte en eigenlijk geen gezicht. Dus toen ik overal de "nepnagelwinkels" hier zag begon het toch wel een beetje te kriebelen. Zou ik??? Denk je??? Had zoiets als ik binnen kom lachen ze me uit en vertellen ze me dat ze met mij helemaal niks meer kunnen. Daar valt niet tegen aan te lijmen, zeg maar, hi hihi. Toen ik dit tegen Helma vertelde zei ze, Wel nee joh. Hier kan alles!
Dus we zijn vanmorgen met zijn tweeen op pad geweest voor nagels. Hier krijg je om de zoveel tijd een boekje in de bus genaamd Penny saver en in dat boekje stikt het van de "coupons" van de nagel winkels. Lang leve de Coupons!! Dus wij een bonnetje uitgeknipt en voor $ 20,- zouden ze mij kunnen "redden" Op hoop van zegen......
Dus toen wij binnen kwamen kwam er een Chinese vrouw naar ons toe. Het schijnt dat veel van de nagel winkels hier worden gerund door Chinese mensen. Wij vertelden dat we de acryl nagels wilden. En toen zei ze "kolu". Huh? Twee verbaasde gezichten keken haar aan. Nog maals "Koluh". En ze wees naar een kast met allemaal verschillende potjes nagelakjes. Het kwartje viel bij ons. We moesten een kleur uit gaan kiezen wat we als nagellak wilden. Ik wilde graag alleen doorzichtige lak met van die witte randen. Dat vind ik altijd zo mooi. "Ohhhh Flensj mencuul", zei de Chinese meneer die ook in de zaak werkte. French Manicure bedoelde hij. Heerlijk he? Zoals dat gaat. Mijn gebrekkig Nederlands/engels met hun gebrekkige Chinees/Engels. Maar we begrepen elkaar, en daar gaat het om toch? Mijn handen werden onder handen genomen door de Chinese meneer en Helma was bij de mevrouw de Chinees. En ik was er klaar voor, ik dacht nou komt het hoor. Hij gaat me vertellen dat ik niet meer te redden ben. Maar nee hoor. Hij verblikte of verbloosde niet. En begon te vijlen en te smeren als of het de normaalste zaak was. Helma had gelijk, hier kan echt alles!! Toen vroeg hij, Hou lung? huh? Hoe lang wil je je nagels zei Helma? Oh, dat kun je natuurlijk kiezen. En toen skwel or lound? Huh? Jeetje wat een keuze en ik begreep er niks van. Met veel handen en voeten werk kwam ik er achter. Of ik ze recht afgeknipt wilde of rond.
Uhhhh doe maar rond, denk ik... En hij begon te knippen. En ooooohhhhh wat waren ze al mooi.
Daarna een gelletje er overheen en nog es schuren en vijlen en toen zei hij: Wash hens...
Jeetje wat nu weer? Wash hens... zei hij. Ik liep maar achter hem aan en het bleek dat ik mijn handen moest gaan wassen. OK, dat lukt me wel, dacht ik hi hihi..... Daarna zij hij tlink? Nou ik begon van alles te denken maar tlink, had ik echt nog nooit van gehoord. Cola?? Oooooh wat te drinken.... ha ha ha. Het leek echt net of ik in Nederland bij de Chinees zat. Alleen daar bestelde ik altijd de nummertjes en dat werkte het beste. Als ze het dan gingen herhalen zei ik ook altijd maar "Ja hoor" en dat ging eigenlijk altijd perfect. Maar hier in de Chinese nagelwinkel, geen nummertjes die ik kon kiezen, maar al met al ging het eigenlijk ook goed. Na het handen wassen deed de Mevrouw Chinees de nagelak er op en klaar. Even met mijn handen voor een ventilator wapperen en klaar was Peetje. Maar bij het weggaan miste ik toch een beetje het "Sambal bij". Dat hoort eigenlijk standaard bij de Chinees. Maar oooh ik ben er zo blij mee. Loop de hele tijd naar mijn handen te kijken. Super wat een verschil zeg.




Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

bubbeldebubbel

Vandaag had ik iets heel leuks in de planning staan. Gisteren toen ik Helma afzette bij haar huis zijn we even bij haar Amerikaanse buurvrouw langs geweest. Ze wist mij nog te herinneren van ons bezoek in 2001. Knap he. Haar man herinnerde mij ook. Wij hebben destijds met zijn allen gebarbequed en lekker gekletst weet ik me nog te herinneren. Het was leuk hen weer te zien. Moesten natuurlijk ook even in de tuin kijken, want die was echt prachtig. En toen vertelde Helma van hun Hottub die ook in hun tuin stond. (Zo’n bubbelbad voor buiten) En dat zij er vaak in mag van de buurvrouw. En toen kwam de buurman er bij en vroeg of ik er ook es in wilde. Nouwwwwww, heel graag zelfs. Dus Helma geregeld dat we vandaag konden bubbelen. De buurman zou alles klaarmaken en zorgen dat hij lekker warm was. Super was het. We hebben er ruim twee uur in gezeten en ik kan jullie zeggen het was heerlijk. Prachtig weer, zonnetje er bij en bubbeldebubbel maar. Wat was dat lekker genieten. We konden er dus ook bijna niet uitkomen. Uiteindelijk, ook omdat ik een beetje gaar en rood van het zonnetje begon te worden, hebben we onszelf eruit gekregen. Maar jee wat is dat lekker relaxen hoor. Was spontaan alles vergeten van mijn huizenstress. En wat een lieve buurtjes. Dat ze mij ook zomaar uitnodigden. Zo vriendelijk. Tsja, zo voel ik me wel heel erg op mijn gemak hier in Amerika hoor.…….

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Dogpark

Vanmorgen ben ik met Helma naar het “Dogpark”in Raleigh geweest. Dit is een zogenaamd “Offleash” park. Dus de hondjes mogen daar lekker los lopen. Het park, zo’n 2 acre, ( 9.000m2) is afgezet met hekken en overal liggen tennisballetjes en staan er bakken met water. Nou Connor en Stace vonden het er super. Ze hebben heerlijk lopen rennen en met de aanwezige honden gespeeld. Het park is ontwikkeld om ook de hondjes te socialiseren onder elkaar. Het was duidelijk dat Stace en vooral Connor het heerlijk vond om met hun soort genootjes rond te stekkeren. Mensen nemen boeken mee en hun eigen stoeltjes en zoeken een plekje in het park en laten de honden rennen. Hier even een paar fotootjes.



Als snel had Connor in de gaten dat hier echte hondenliefhebbers komen en ging overal zijn knuffels halen. Hij maakte dus snel vriendjes. De slijmjurk….. ;-)


Stace vond het vooral heerlijk dat er overal tennis ballen lagen en vond al snel een slachtoffer die met hem wilde spelen. Wat inhield dat de balletjes door iemand werden weggegooid en hij als een speer er achter aan ging. De aanwezigen vonden het super dat die Nederlandse hondjes zoveel energie hadden. Maar van al dat ge-ren wordt je wel moe natuurlijk. Dus even pauze….




Het was heel erg leuk en ook ik vond het leuk om al die honden te zien rennen en alle verschillende karaktertjes. Hier zullen we zeker vaker naar toe gaan.
Stace kon erna heerlijk slapen op het balkonnetje met zijn verjaardagsknuf bij de hand als kussentje........



Groetjes Petra

http://www.beardie

foto verhaal

Vandaag had ik een rustig dagje. Dus ik dacht laat ik mijn camera is mee nemen op mijn wandeling met de hondjes. Eerst wat foto's van ons appartement.

De Voorkant van ons appartementen gebouw. Wij hebben een appartement aan de achterkant. Het middelste balkonnetje is van ons appartement.



De voorkant van het community gebouw. En de achterkant van datzelfde gebouw met zwembad.



De bedrijfswagen van onze bovenbuurman. Hij is dus een politie agent en die nemen hun politie wagen mee naar huis. Anders dan in NL dus, waar ze bij het politie bureau blijven staan



Nog meer typisch Amerikaans



Het begin van het wandelpad naar het meer.



Het basketbalveldje



Het meertje met op de achtergrond het appartementencomplex.



Een van de huizen aan het meer met de azalea's in volle bloei.



Een van de bewoners van het meer. Leuk plaatje, op de voorgrond de bekende eend uit Nederland met schilpadden er achter.......


Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Pelleboer praat

Vandaag wil ik het maar niet hebben over huizen. Want met het huis waar we een bod op hadden gedaan schiet het niet op en een ander huis wat we leuk vonden, die is $ 12.000,- duurder gemaakt in 1 dag tijd en de eigenaar vond het ook nog de normaalste zaak van de wereld. Dus nee, geen huizen vandaag. En waar praat je dan als Nederlander over?
Precies, over het weer. En het weer was echt geweldig vandaag. Je voelde de warmte als een warme deken over je heen komen vandaag. Vanavond moesten we even naar de Target en het was om 8 uur nog heerlijk buiten. Iedereen in korte broek en in T-shirts. Jammer genoeg hadden ze in ons appartementen complex juist vandaag gekozen om het zwembad schoon te maken, maar het was echt zalig buiten. De voorspellingen beloven overigens ook veel goeds de komende dagen dus we gaan er lekker van genieten.
Wat overigens hier behoorlijk heftig is, is het effect van de pollen in de lucht. Nou hebben we dat in Nederland ook, maar hier is echt alles geel van de pollen uit de bomen. Auto’s zijn geel, ons balkonnetje is geel, het meer hier bij het appartement heeft een hele gele waas. Zelfs de hondjes hebben na een wandeling gele pootjes van de pollen. Er wordt ook enorm geadverteerd op tv, voor middelen tegen het niesen en hooikoorts en andere allergieën. Overal is wel een middeltje voor. Reclame voor medicijnen is hier heel normaal. Ze eindigen altijd vraag er naar bij uw dokter. Ja, dat lijkt me in ieder geval heel verstandig…….

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Vroeg uit de veren

Vanmorgen vroeg uit de veren. We zouden gaan golfen. En aangezien hier op zondag morgen veel mensen naar de kerk gaan is het op de golfbaan dan erg rustig. We vonden het vorige week met Helma en Rob zo leuk, dat Ron nu ook een eigen setje heeft gekocht. Dus voor het eerst met onze eigen stokkies aan de slag. We hadden eerst een emmertje met golf balletjes die je op een groot open veld kan weg slaan. Nou reed daar een mannetje in een karretje die al die balletjes op "stofzuigerd" zeg maar. Er zit wel een soort van ijzeren kooi omheen, maar lijkt me niet al te prettig om daar als doel rond te rijden. Probeerde dus ook om hem vooral niet te raken, maar natuurlijk met mijn gevoel van richting had ik dus mooi een voltreffer. Oei..... Karretje geraakt. Niet dat die man er van schrok, maar ikke wel dus. Daarna de golfbaan op. We hadden vanochtend echt een prive golfbaan. Er was niemand.



Het was heerlijk weer en de vogeltjes deden hun best om op zijn mooist te fluiten. Even relaxen......
Na het golfen, zo rond een uur of 11, zouden we bij andere nieuwbouw huizen gaan kijken. En zo dus gedaan. Wat ons wel opvalt is dat de subdivision waar het huis in staat erg kan verschillen. Soms lijkt het op het internet een prachtig huis, maar het kan heel erg vertekend zijn. Deze nieuwbouw huizen waren ook mooi, maar de woonkamer was iets aan de kleine kant. Gelukkig geen makelaar te bekennen die zijn verhaal met ons wilde delen. Daar door waren we snel weer thuis. Op de weg naar huis zijn we langs de Smoothie King gereden. Sinds we tijdens een vakantie in Californie bij Jamba Juice een smoothie hadden genuttigd, zijn we verslingerd aan die dingen. Echt heerlijk en verfrissend. En we kwamen er van de week pas achter dat die Smoothie Koning om de hoek bij ons appartement zit. 's Middags hadden we een afspraak om naar een huis te gaan kijken wat te koop stond en door de eigenaar zelf werd verkocht. Het huis was echt heel mooi. Prachtige tuin en veel extra's erin. In tegenstelling tot de meeste Amerikaanse huizen was dit huis heel open. Niet veel kamertjes en deurtjes. De tuin lag aan een bosrand wat veel privacy bood. De mensen waren erg aardig. Moeilijk hoor, weer keuzes.
Tegelijker tijd hadden we aan de bouwer van het eerste nieuwbouw huis, waar we eerder van de week waren geweest, laten weten wat we er voor wilden geven. Morgen zouden ze meer laten weten. Na al die inspanningen, zo op een zondag, was het lekker even met de hondjes rond het meer te lopen. Vreemd hoor dat hier alles op zondag ook gewoon door gaat. Alle winkels open. Huizen te bezichtigen. Alles is hier gewoon echt 7 dagen per week open. De temperatuur is trouwens inmiddels weer wat opgelopen. Want van de week was het best koud. Voor aankomende week voorspellen ze ook goed weer, dus beloofd veel goeds.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Het "feestie van Stacey

Vanochtend zijn we weer op pad gegaan voor huizen. We hebben weer veel huizen bekeken en er was er 1 die we erg mooi vond. Hij stond te koop als “ For sale by owner” Dus geen makelaar van hun kant maar de eigenaar die hem te koop heeft gezegd. We hebben een afspraak gemaakt en morgen gaan we het huis aan de binnen kant bekijken. Dus nieuwe ronde nieuwe kansen. Er staan hier in de buurt echt veel huizen te koop, dus de keuze is reuze, zeg maar. Maar nu aan ons om uit al dat aanbod ons plekje te vinden ;-)
’s Middags zijn we met de honden naar Lake Jordan hier in de buurt gegaan. Het was vrij rustig dus hebben we ze lekker laten zwemmen. Heerlijk vonden ze het. Het was natuurlijk Stacey’s verjaardag dus iets beters konden we niet verzinnen voor ze. Ze hebben genoten om lekker uit te razen en tegelijker tijd te plonsen. Prettig was dat dit water zoet water is en dat is wat lekkerder voor ze. De omgeving bij Lake Jordan is echt prachtig. Het is echt een super groot meer met veel bos er om heen. Je hebt er een speciaal recreatie gedeelte. Met allemaal pick nick tafeltjes en strandjes. Het was leuk om er even met de honden naar toe te gaan en maar een kwartiertje rijden van waar het appartement is. Dus heel goed te doen.





Omdat het Stacey’s verjaardag was had ik wat leuke speeltjes voor hem gekocht. Ook die vielen goed in de smaak. Stacey is van pup af aan al gek van knuffelbeesten. Hij maakt ze niet kapot maar gaat er lief mee knuffelen. Zijn vorige knuf sleepte hij overal mee naar toe. Zo lief.



Groetjes Petra


Http://www.beardie.nl

Stacey's Birthday

Gisteren was een druk daagje. Eerst moest ik nog wat dingen regelen op de bank en daarna ging ik boodschappen doen bij de Harris Teeter. En druk al op de parkeerplaats. Ik dacht nog bij me zelf de volgende keer maar op donderdag boodschappen doen en niet op vrijdag. Want volgens mij was iedereen er nu. Dus boodschappenkar gepakt en naar binnen. Nou binnen had ik het nog niet zo druk gezien als nu. Iedereen had ook mapjes bij zich en er hingen hele administraties aan boodschappen karren. Vond het wel vreemd, maar nog steeds viel het kwartje niet bij mij. In ieder geval mijn boodschappen gepakt en naar de kassa. Bij de kassa werd er in vol Amerikaans gevraagd om: “Coupons????” Coupons? Nee die had ik niet.
“No Coupons?????” En iedereen in de omgeving van de eerste 15 meter die kon dat horen en draaide zich om en keek mij heel verbaasd aan. Jeetje dacht ik, wat heb ik nou weer. Dus ik vroeg waar die coupons dan voor nodig had. “Wel dear”, begon ze vandaag was het super coupondag. Oh zei ik. En ratelde ze verder normaal worden de kortingen verdubbeld maar nu worden ze verdriedubbeld, my Dear, zei ze. En nu viel dus bij mij het kwartje of beter gezegd de dime. Iedereen was op korting jacht in de Harris Teeter. Mijn god wat een chaos. Toen ik vertelde dat ik nog nooit een coupon gezien had, ging ze me haar fijn uitleggen hoe ik daar aan kon komen en wat ik er mee moest doen. Ach ze was wel aardig eigenlijk. Dus toen ik afgerekend had zei ze nog. Zie je volgende week wel met de coupons, my Dear. Ik liep weg en had ontzettend veel binnenpretjes.
In de middag kwam Larry nog wat stukken langs brengen van het huis waar we waren wezen kijken. Het was allemaal niet zo leuk, want er waren veel dingen uit het huis gehaald, maar de prijs was niet gezakt. Nu weten we weer niet wat we er mee aan moeten. Het blijft een beetje stroef gaan met die bouwer. We zullen nog wel even kijken wat we er mee gaan doen.
’s Middags had ik afgesproken met Helma. Ik zou naar haar toe gaan en de hondjes mee nemen. Zij hebben een afgezette tuin, dus konden ze lekker rond banjeren. De honden vonden het geweldig. Stace was helemaal gefocused op de konijntjes die ze hebben en Connor was over aan het rond struinen. Heerlijk hoor zo’n grote tuin. Ze hebben het ontzettend naar hun zin gehad. Ron zou met Rob mee rijden naar huis en dan zouden we nog wat drinken. Het was gezellig om even te kletsen en daarna zijn we naar huis gegaan en nog even in de buurt wat huizen bekeken en daar gaan we zo meteen met wat meer daglicht ook nog even kijken. Maar eerst groot feest vandaag, want Stacey is jarig. Groot feest dus. Ik had wat speeltjes voor hem gekocht en die vielen heel goed in de smaak. Onder meer een bruin beertje en die vind hij helemaal geweldig. Zal er vanmiddag wat foto’s van maken.
Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Twee dagen vandaag

Gisteren geen berichtje omdat de laptop kuren vertoonde. Dus vandaag dubbele versie ;-)
Gisteren en overigens vandaag ook, zijn we naar huizen wezen kijken. Gisteren naar een huis met, let op, een privé zwembad. Had dit huis gelezen op internet de avond er voor en ben er nadat ik Ron ’s morgens naar zijn werk gebracht had naar toe gereden. Het regende behoorlijk, maar het huis zag er goed uit. Dus Larry gebeld en hij heeft een afspraak gemaakt met de makelaar. Eigenlijk houdt deze afspraak niet meer in dan het geven van de code van een slot dat aan de deur hangt, zodat we de sleutel krijgen van het huis. Toen we daar aan kwamen kwam er net een vrouw met haar makelaar naar buiten. En terwijl we even wachtten op Larry kwam er een ander stel aan rijden met makelaar. Gelijk tijdig kwam Larry er aan. De andere makelaar ging een partij druk lopen doen dat hij eerder was en dat we moesten wachten. Maar Larry, en dus ook wij, trok zich er niks van aan en liep op zijn gemakkie de tuin in. Hier begint hij meestal. Toen werd al direct duidelijk dat het huis aan een behoorlijk drukke weg ligt. Hier noemen ze dat een weg maar bij ons zou het een snelweg zijn. Twee keer twee baans. Dus met het nodige verkeersgeluid. Het zwembad en de tuin waren prachtig. Toen we bij het zwembad kwamen, kwamen bezoekers nummer 4 eraan. De kinderen van deze mensen stonden echt te juichen bij het zien van het zwembad, maar hun moeder vond ook het geluid van het verkeer te hard. Dit tot de teleurstelling van de kinderen. “Why not???” hoorden we zeker 10 keer. In het begin iets zachter dan de tiende keer. Ook deze mensen vertrokken weer. Toen we naar binnen gingen werd al snel duidelijk dat de bewoners van dit huis zeker stijl hadden. Echt heel mooi ingericht met oog voor detail. Alle kamers hadden de goede kleuren en waren keurig ingericht. In het huis hoorde je overigens niks van het verkeer wat voorbij raasde. Maar je moest vooral geen raam open doen, want dan was het geluid er weer. Dus al met al wordt dit niet ons huis. Weer op de verkeerde plaats en nog steeds geen Petra Kazan.
Vandaag had ik Ron naar zijn werk gebracht en was net achter mijn laptopje gekropen toen Helma langs kwam. Ze ging naar BJ 's en of ik zin had om mee te gaan? Ja tuurlijk, weet wel niet wat BJ's was, maar zij vertelde dat het een soort van Makro was. Ik vond het een erg leuke winkel en heb er, al kan ik niet zeggen dat ik stond te juichen, een strijkijzer gekocht. Jawel, ook dat is nodig hier. Ze hadden verder van alles. Van tv’s tot aardbeien. Het was leuk om rond te snuffelen tussen al de gangpaden door. En nu komt het leukste. Je mag er zelf afrekenen. Er zitten geen caissières die de spullen bliepen. Dat mag je zelf doen. Goed hé? Dus ik heb alle boodschappen “gebliept”. Niet dat ik vroeger caissière wilde worden, maar vond het echt wel leuk om het nu eens zelf te doen. Helma en ik hebben er nog om staan lachen. Want aan het eind vraag de bliepmachine, wilt u “cashback”. En voor ik het wist had ik al op ja gedrukt. En kon ik kiezen uit verschillende bedragen. Wat blijkt nu Cash back betekent of je meer wilt pinnen. Hi hihi. Ik dacht of ik wisselgeld wilde. Snapte al niet hoe ze dat wilde gaan doen, maar dacht ach die machines van tegen woordig kunnen zo veel. En ik ben tenslotte in Amerika, niet ? Dus ik kreeg 10 dollar als extra pin van het apparaat. Maar dat apparaat had zoveel toeters en bellen. Dat we niet zagen waar het geld er uit kwam. Uiteindelijk na een speurtocht langs het apparaat zagen we het geld beneden liggen. Wat een ding zeg. Ze praatte ook nog tegen je ook. Vast naar de zelfde school geweest als onze Miep. Toen we in de auto wilden stappen hoorde ik: Hey wat doe je daar? Huh.. Nederlands??? Het waren Ronald en Yvonne. Die ook op weg waren naar BJ Max. Raar is dat zeg. Om in het Nederlands aangesproken te worden. Na even te hebben gekletst zijn we naar de World Market gegaan. World Market is een winkel ala Xenos. Toen we in die winkel liepen, merkte ik dat ik de muziek in de winkel gewoon mee liep te zingen. Pas toen het nummer bijna afgelopen was bedacht ik me dat het een Nederlands nummer was. Het was een liedje van Acda en De Munnik. Het was zo vertrouwd, dat ik geeneens in de gaten had, dat het dat nummer was. We moesten er achteraf best om lachen. Acda en de Munnik gewoon in een winkel in Amerika als achtergrond muziek. Super !!!! Afijn, na een broodje thuis te hebben genuttigd ging Helma weer op huis aan en heb ik me voorbereid op vanmiddag. Want vanmiddag zouden we met Larry naar het nieuwbouw huis gaan kijken waar we zaterdag ook geweest waren. Ondertussen wilde ik nog even op het internet kijken of er nog mail was en zo en terwijl ik de computer aanzette ging gelijk de “Skype” telefoon. Tijdens dit gesprek ging hij weer en daarna weer en daarna nog een keer. Goh leek wel spitsuur. Het was leuk om alle mensen weer even te horen. Ben weer helemaal op de hoogte van alle nieuwtjes. Over nieuwtjes gesproken. Ik heb het kanaal gevonden waar As the World Turns op is. Dus heb gisteren op mijn gemakkie zitten kijken. Ze zijn hier anderhalf jaar verder dan in Nederland. Zag dat er mensen waren die elkaar helemaal niet konden nu een “setje” waren en dat anderen die een “setje” waren, nu uit elkaar waren. Raar eigenlijk. Heb anderhalf jaar niet gekeken, maar wist binnen een uur wat er enigszins aan de hand was………
Verder nog ander goed nieuws. Vandaag lag Ron’s Amerikaanse sofi-nummer in de brievenbus. Daar waren we erg blij mee. Achter af gezien nog heel snel gedaan. Nu kunnen we dus echt huizen, auto’s kopen en andere belangrijke dingen regelen. We waren erg blij het in de brievenbus te vinden vandaag.
Nou zoals ik al had gezegd, vanmiddag met Larry naar het nieuwbouw huis. Hij is er kamer voor kamer met ons doorgelopen. En heeft ons de nadelen uitgelegd en ook de voordelen. Ook voor als we het later weer es willen gaan verkopen. Het is echt een mooi huis. Nu alleen er nog uit zien te komen met de bouwer. Het huis is gebouwd voor een stel, dat nu uit elkaar is. Daarom wordt het nu aangeboden om te verkopen. Er zitten veel extra’s in. Ook dingen die wij niet zo belangrijk vinden, maar die er nu eenmaal inzitten. Volgens Larry werd het gebouwd door een goede bouwer en leveren ze goede kwaliteit. Morgen gaat hij naar kantoor bellen, wat er nu allemaal wel en niet in zit. En daarna gaan we kijken wat we gaan doen en zullen we waarschijnlijk zaterdag e.a. verder bespreken. Spannend hoor.
En zo zit er alweer een week op en zitten we hier nu al drie weken. Jeetje, wat zijn die dagen snel gegaan. En in die dagen is er al zoveel gebeurd.

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Huizen bekijken....

Eerst even goed nieuws. Onze container met spulletjes is inmiddels ook in Amerika aangekomen. Dus mijn dromen van het overboord slaan van onze spullen zijn niet uitgekomen, gelukkig. Onze meubelen worden nu opgeslagen en als we ons plekje hebben gevonden, zullen ze naar ons nieuwe huis worden gebracht.
Vandaag met Larry onze eerste huizen echt van binnen wezen bekijken. Wij stonden even te wachten en dachten waar blijft de makelaar van de verkopers nou? En Larry was er ook nog niet. In het huis was geen beweging te bekennen. En we begonnen al lichtelijk bedenkingen te krijgen of we wel op de juiste plek waren of op de juiste tijd. Toen kwam Larry er aan gereden en hij wist een code van een slot wat aan de deur hing en zo kon hij de deur van het huis open maken. Het bleek namelijk dat de verkopende makelaar, helemaal niet aanwezig is bij een bezichtiging. Ook de bewoners van het huis zijn gewoon niet thuis. Je kan dus op je gemakkie alles bekijken. Larry heeft ons echt alles verteld over het huis. Van kruipkelder tot zolder verdieping. Van keuken en afzuigsysteem en van badkamer met inloopkast. Over de voor en de nadelen. Toch wel fijn zo iemand bij je te hebben. Kan alles vertellen over het soort hout dat gebruikt is en wat er zo ongeveer vervangen moet gaan worden. Het 1e huis was echt prachtig van binnen. Alleen de tuin bleek niet helemaal wat wij wilden. Vooral voor de hondjes. Geen gras te vinden. Er zat een screened porch aan het huis, en dat is erg fijn hier, vanwege de muggen, maar was aan de kant van de woonkamer en hierdoor was de woonkamer vrij donker. Maar het huis was echt heel mooi. Heel goed ingericht en een mooie badkamer. Maar we denken niet dat dit ons huis zal gaan worden. Toen op naar het tweede huis. Ook hier geen eigenaar aanwezig. Dat maakt het rond kijken wel erg relaxed en konden we vrijuit van alles aan Larry vragen. Aan dit huis moest veel vervangen worden. Iets waar Ron me al voor gewaarschuwd had. Maar ik vond de ligging zo mooi. Prachtig stuk gras en aan de achterkant een golfbaan dus vrij uitzicht en ontzettend veel privacy. En in een prachtige wijk. Helaas was de binnenkant niet helemaal onze smaak en zou er op neer komen dat we veel moesten gaan verven en nieuwe vloerbedekking overal in moeten doen. De garage deur was niet al te best en ook de verwarming, en warmwatervoorziening zouden binnen afzien bare tijd moeten worden vervangen. Maar jeetje wat een locatie. Echt prachtig. Ron dacht daar geloof ik anders over. En gezien de bij komende kosten had hij helemaal gelijk. Maar het was echt een perfect plekje. Eigenlijk had het eerste huis op deze plek moeten staan, want daar was de tuin weer niet zo leuk. Maarja aangezien, mijn naam nog niet Petra Kazan is, kan ik die twee nog niet met elkaar om toveren dus kijken we nog even verder. Larry drong er ook op aan om zeker nog een flink aantal huizen te gaan bekijken voor iets te kopen. Zo dat we verschillende huizen aan de binnen kant hebben gezien en dan een mening kunnen vormen over wat we wel en wat we niet willen. Dus een afspraak voor morgen om een nieuwbouw huis te gaan bekijken in Apex. Larry gaat morgen de afspraak maken en dan zullen we weer verder kijken. Het is het nieuwbouw huis waar we zaterdag ook zijn geweest. Op de een of andere manier trekt het ons. Het is qua prijs en grootte echt een mooi huis. Nu er nog uit zien te komen met de bouwer. Misschien weet Larry ons te helpen en komen we er uit. Maar eerst nog maar es kijken wat hij over dit huis weet te vertellen. Hij weet echt heel veel over de buurt, de bouwwijze en de voor en nadelen van bepaalde huizen. Dus op naar morgen!!
Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Hole in none.

Vanmorgen vroeg kwamen Helma en Rob ons ophalen om te gaan golfen. Vroeg was half negen en dat is best vroeg voor een zondag. Maar het weer was al heerlijk en toen we op de golfbaan aankwamen scheen het zonnetje ons tegemoet. Allereerst ging Rob ons uitleggen hoe je het best de golf club vast moest houden. Dat was al een klus op zich. En daarna hoe de stand van je arm ten opzichte van alles het beste moest zijn. Hoe je je voeten neer moet zetten en nog meer van die nuttige tips. Het was best wel lachen, want Ron en ik hadden het nog nooit gedaan. Ik was eerlijk gezegd een beetje sceptisch er over en dacht eigenlijk dat het niks voor mij zou zijn. Dus we begonnen onze eerste ballen het veld in te slaan. We hadden een hele emmer dus we konden flink wat ballen wegslaan. Om er in te komen zeg maar. Heel vaak dacht ik nou ga ik hem goed slaan en keek ik en lag het balletje nog gewoon op zijn plekje. Tja dat ding raken was toch nog wel moeilijker dan ik dacht. Ron bleek een enorme zwaai te hebben en sloeg de ballen een knap eindje weg. Daar kon ik alleen nog maar over dromen.



Al met al ging het halverwege het mandje ballen wat we allemaal hadden iets beter en kwam er enige feeling bij. Al ben ik blij dat er niet veel mensen stonden te kijken en dat het een lekker “gewone” golfbaan was. Ook was het prettig dat de meeste omstanders de Nederlandse taal niet helemaal machtig waren. Zo nu en dan kwam er ineens iets minder ABN over de golfbaan ten oren. Maar dat maakte het wel erg leuk en hebben we flink gelachen.
Na het oefenen op een baantje om te putten, wat niet mijn sterkste kant bleek te zijn, gingen we aan het echte werk beginnen. Hole 1, wat dus bij ons neer kwam op een Hole in none, wat zeker niet verward moet worden met een Hole in one ;-)



Het was echt relaxed om zo over de baan de balletjes naar dat ene punt te krijgen. Zo lekker over het veld lopen in het zonnetje en in de buitenlucht. Geheel tot mijn verbazing, begon ik het echt leuk te vinden. Rob legde het heel goed aan ons uit en we hebben ook heerlijk kunnen lachen. Natuurlijk heb ik een bal in het water weten te slaan en Ron ook. En heb ik er een keer 8 slagen over gedaan om het balletje op de plaats van bestemming te krijgen, waar een normaal iemand er 3 over zou doen. Over handicap gesproken ! Maar dat alles mocht de pret niet drukken . We vonden het leuk, echt waar!! Zolang ik niet in een ruitjesbroek met een zonneklep om mijn bolletje over de golfbaan hoef, vind ik het best. Gewoon lekker mijn ikkie kunnen zijn en ook nog lekker ontspannen. Want je kan veel kwijt in je meppen op zo’n wit balletje.



Na de negen holes was de puntentelling duidelijk. Rob was eerste, Ron tweede, Helma derde en ik vierde. Maar wat was het gezellig geweest en wat hadden we genoten van het prachtige weer hier. Ideaal gewoon. Ron had het golfen hiervoor altijd al leuk gevonden, maar in NL was het er eigenlijk nooit van gekomen. En nu hij eindelijk gegolfd had, vond hij het alleen nog maar leuker.
En het was super van Rob en Helma om ons mee te nemen naar deze golfbaan. We hadden echt genoten. En dat had ik van mezelf dus echt nooit gedacht, maar we zullen denk ik wel vaker op de golfbaan te vinden zijn in de toekomst.

Groetjes Petra

http://www.Beardie.nl

huizen, huizen, huizen

Zaterdagmorgen was gereserveerd voor huizen kijken. We hadden een leuk nieuwbouw huis gezien in Apex. We waren er van de week al geweest en toen heeft de verkopende makelaar ons het huis nog even laten zien. Het bleek voor een stel gebouwd te zijn dat nu uit elkaar was gegaan, daarom werd het nu verkocht. De mensen hadden van alles uitgekozen als meerwerk en dat zou allemaal in die prijs inbegrepen zijn, zei de meneer Makelaar. Dus we waren eigenlijk wel geinteresseerd. Dus vandaag terug. Maar meneer makelaar was er niet meer. Die was op vakantie. Er zat nu een mevrouw makelaar. En bij mevrouw makelaar, was er veel minder in die prijs inbegrepen. Zo zat er geen granieten blad in de keuken en nog meer van dat soort fratsen. We waren er best een beetje boos om. We kregen wel allemaal papieren met wat wel en wat niet, maar echt veel wijzer werden we er niet van. Volgens mij mevrouw makelaar ook niet. Dus voorlopig wordt dat huis denk ik niet iets, we gaan nu eerst es kijken wat er allemaal inkomt in dat huis, voor dat ze met meerprijzen gaan beginnen. Als het er in zit, zit het er in en kunnen ze geen meerprijs meer berekenen. Want daar hadden we niet zo veel zin in eigenlijk ;-)
Na een bammetje te hebben gegeten, op pad voor auto's. Omdat we per dag een ander model auto zien die we wel leuk vinden, had een collega van Ron ons aangeraden om naar Carmax te gaan. Carmax is een autohandelaar, een "very big one", die een hele parkeerplaats vol heeft staan met allemaal verschillende merken auto's. Zo zie je een beetje alle verschillende types bij elkaar. Natuurlijk liep er hier ook een verkoper met je mee. Hij had het er maar steeds over hoe groot wij beiden waren. En of alle mensen in Nederland zo groot waren. Ron werd een beetje melig van hem, en vertelde dat hij vroeger als kind altijd een opvoedkundige trap onder zijn "behind" had gehad, ha ha ha. Je zag hem even denken, maar had toch wel door dat Ron hem in de maling nam. En omdat wij van de ene auto naar de andere auto liepen, kon hij ons ook niet zo volgen, dus zei ik laat ons maar even kijken en als we wat zien komen we bij je terug. Dat vond hij goed, maar gaf ons nog wel zijn kaart. Laat hij nou Kevin Little van zijn achternaam heten. Dus ik zei nog tegen hem, ohhhh vandaar.... Hij was ook echt klein en heette ook nog little ook!! We hebben er erg om gelachen.
Toen we thuis kwamen zijn we met de honden gaan wandelen en hebben we een krantje gekocht.



De krant van zaterdag staat namelijk helemaal vol met huizen en hebben we die aan het zwembad zitten lezen in het zonnetje. Heerlijk. We hadden allebei een verbrand gezicht 's avonds.



Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Donderdag en vrijdag

Gisteren op pad geweest met Marriette en Helma. Ze zouden mij de leuke en mooie wijken van Cary laten zien. We zijn echt door prachtige wijken gereden en met schitterende huizen. Het is wel leuk want zij weten na vijf jaar de leuke plekjes te vinden. Ook zijn we nog in een nieuwbouw wijk geweest in Cary. De verkoper vond het wel wat om aan drie vrouwen, de huizen te showen. De huizen waren ontzettend groot, maar helaas stonden ze op wat kleinere stukjes grond. Later bleek dat de zus van de huizenverkoper in Rotterdam woonde. Hij was daar ook geweest en hij vond de huizen daar maar heeeeel klein. Toen wij vertelden dat we daar alledrie vandaan kwamen, begreep hij helemaal niet meer dat we de stukjes grond van hem wat klein vonden. Vooral nu hij wist waar we vandaan kwamen. We hebben er erg om gelachen met hem. Hoe wij Nederlanders in de meest kleine autootjes kruipen en het enorme aantal fietsen in de stad. Het was een praatjesmaker de verkoper, maar wel met gevoel voor humor. Het was leuk om de huizen zo mooi ingericht te zien. En dat was te horen ook .De Ohhhh’s en Aahhhh’s waren bij ons niet van de lucht. Super hoe ze zo’n huis in kunnen richten. Ongelofelijk wat een ruimte in die huizen. De hoeveelheid badkamers en de enorme grote keukens…..
Tussendoor zijn we ook nog bij een andere Nederlandse vrouw koffie wezen drinken. Die ochtend waren er nog twee andere vrouwen en wij. Dus in totaal met zijn zessen aan de koffie. In Cary bestaat “de Nieuwkomers”club en daar zijn nog meer Nederlandse vrouwen bij aangesloten. Elke donderdag gaan ze bij iemand anders koffie drinken en dit keer was het bij Liesbeth. Ze had een heerlijke appeltaart gebakken en Muffins. Natuurlijk was ik weer de enige zonder koffie (en thee) maar dat mocht de pret niet drukken. Liesbeth heeft me een rondleiding gegeven in haar huis. Wat ik erg leuk vond want tot nu toe had ik de Amerikaanse huizen alleen aan de buitenkant gezien op de nieuwbouw huizen na dan. Maar deze worden zo professioneel ingericht, dat dit er vrij internationaal uit ziet. Haar huis was prachtig en vooral ook een huis met erg veel ruimte en in een hele mooie wijk. Vond het aardig van haar dat ze me rond wilde leiden. Daarna zijn we een broodje wezen halen Quiznos. En hebben we die bij Marriette in de tuin opgegeten.
Daarna naar huis en ’s avonds bij weer een andere auto wezen kijken. We worden er nog gedreven in en weten nu precies welke antwoorden we wel en niet moeten geven. Amerikanen zelf shoppen niet zo voor auto’s zoals wij Nederlanders doen. Wij Nederlanders moeten er eerst een dag (en nacht) of twee, drie, vier (weken) over nadenken. En zo wij dus ook. En hebben inmiddels door dat de Amerikaanse verkopers hier een beetje aan moeten wennen, maar het is helaas niet anders voor ze. Er zijn hier zoveel andere modellen dan in NL, dat wij eerst maar es even goed gaan rondsnuffelen. Al was de Chrysler Pacifica een plaatje!!!
Vandaag hadden we weer papier rompslomp op het programma. We moesten op pad voor een auto verzekering en nog even langs het bureau voor een SSN nummer (sofi-nummer) Het was duidelijk een autoverzekering kunnen we beter maar afsluiten als we Ron’s SSN number hebben, want nu werden we in de “grote gevaren”-verzekeringsafdeling onder verdeeld, met een mega hoge verzekering. Het aantal schade vrije jaren wat Ron hier in Nederland had, kon hem hier niet bij helpen. Uiteindelijk werd het ons duidelijk dat het kwam omdat we geen SSN nummer hadden. Dus wachten we zeker met het afsluiten van een autoverzekering, want dat scheelt echt honderden dollars.
Daarna dus naar het bureau voor de SSN-nummers. Het was ongelofelijk rustig. De vorige keer hadden we 20 mensen voor ons en duurde het een poos voor we aan de buurt waren. Al hadden we toen ook mazzel, omdat iemand met 10 nummers voor ons het wachten zat was, en wij haar nummer over konden nemen. Maar nu hadden we nummer 47 en ze waren al bezig met nr. 43. Dat begon goed. Een maal aan de balie wilden we weten hoe ver ze waren met het behandelen van Ron’s aan vraag. De vrouw aan de andere kant van de balie, dit keer een behoorlijke vriendelijke dame, begon wat te tikken en nog es te tikken en liep naar achteren en vroeg wat aan een collega, en toen kwam ze terug. Het bleek dat ze Ron’s voornaam verkeerd gespeld hadden, maar dat dat nu helemaal goed ging komen en dat we binnenkort zijn SSN nummer zouden gaan ontvangen. Wat een goed nieuws. Dit scheelde mooi een week of vier met de vorige melding die ze ons deden. Dat bracht nieuwe perspectieven….
Verder dacht ik jullie te moeten inlichten over onze plannen voor aankomend weekend……
Want we gaan zondag namelijk “golfen” ha ha ha… Dat wordt nog wat. Misschien is verstandig om alle vogels in de bomen te waarschuwen, want daar zullen veel (in ieder geval die van mij) terecht gaan komen. Gelukkig is er geen dresscode… Maar ga natuurlijk wel mijn fototoestelletje meenemen, hi hi hi…
Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Amerikaanse vogel op bezoek

Vanmorgen een stuk wezen wandelen met de hondjes. Maar voor die tijd heb ik een uur met Anja geskyped. Zij had de tv keihard, zodat ik de uitzending met Stacey bij de K3 meiden kon volgen, ha ha ha.... Heel leuk. Later op het Beardie forum wat ik altijd op het internet bezoek, had Sharon de uitzending met haar camera gefilmd en die op het internet gezet, dus heb ik al een groot stuk kunnen kijken. Super he dat internet. Het was leuk Stace op tv te zien. Zo raar je eigen hondje bij Martin Gaus en K3. Het is ook zo'n lekkere dreutel, die Stace.
Daarna als beloning dus langs het meer met ze gelopen en toen ben ik Whole foods gegaan. Had gehoord dat ze daar Wasa Knackebrod verkopen. En ja hoor, super. Kan ik 's morgens weer als vanouds beginnen met m'n knackebrodje, hi hihi. Al vond ik de cereal die ik gekocht had ook erg lekker!
Daarna door naar Walmart en daar heb ik me getrakteerd op een pracht van een Petunia. Voor op mijn balkonnetje. In NL heb ik ook altijd van dat soort planten op het terras. Dus dacht ik leuk het balkonnetje maar een beetje op en als we straks een huisje voor ons zelf hebben neem ik em gewoon mee naar het nieuwe huis. Dus bij thuiskomst gelijk hem neer gezet en Connor heeft hem goed gekeurd. Hij gaat er standaard naast liggen, alsof hij zijn goed keuring wil laten blijken.

Even daarna toen ik in de keuken was, hoorde ik een hels kabaal in huis. Een berg gefladder en twee blaffende Beardies er achter aan. Wat bleek er was een vogeltje naar binnen gevlogen. Waarschijnlijk van het type Amerikaanse huismus of zo, anders had hij het naar binnen vliegen vast niet gedaan. De honden vonden het super een speledingetje in huis, maar geloof dat huismus hun enthousiasme niet kon waarderen en de beneden (en boven) buurvrouw ook vast niet. Wat een toestand, want hoe krijg je zo'n fladderaar je huis uit, met twee van die mafkanen om je heen. Met veel vijven en zessen heb ik de honden in de slaapkamer gekregen. Toen ik terug kwam was hij in de plastice palmboom gaan zitten hier in de woonkamer. Heel beschut. Maar hij schrok toen hij mij zag en is daarna via de luxaflex en de lamellen op de grond terecht gekomen. En zat vlak voor de deuropening. Hij keek nog even naar me om en hupatee vloog zo weer naar buiten. Wat een geluk, had niet geweten hoe ik het beestje had kunnen redden.....
Nou ga ik strakjes Ron weer van zijn werk op halen en dan gaan we naar de bank waar we een afspraak hebben. Daarna wilde Ron naar Cary Autopark, want hij heeft een nieuw model op het oog. Hou jullie op de hoogte ;-)
Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Op pad

Vandaag heb ik Ron naar zijn werk gebracht en daardoor had ik de auto tot mijn beschikking. Moest vandaag eerst naar het postkantoor en dat is het zelfde als bij ons in NL. Lange rij voordat je aan de beurt bent. Dus dat was vertrouwd ;-) Daarna had ik een huis gevonden in Cary op het internet. Dus het adres ingetypt bij Miep en Miep bracht me er naar toe. Toen ik daar aankwam was er iemand het gras aan het maaien. Moet even vertellen dat het gras van je tuin hier echt heel belangrijk is. Er zijn bedrijven die het gras voor je bij houden en ervoor zorgen dat het mooi groen is en blijft. Dus zie je de grasmaaibedrijven af en aan rijden door de wijken. En zo ook bij dit huis. Terwijl ik stond te kijken vanuit de auto, dacht ik laat ik een fotootje maken voor Ron, kan hij het huis vanavond ook zien. En terwijl ik de foto maak, springt de "grasmeneer" van zijn maaier af en loopt in versnelde pas naar zijn auto met aanhanger en grasgereedschappen. Ik zwaaide nog naar hem, maar hij was "not amused" Hij pakte een pen en schreef mijn kenteken op???? Hmmm vreemd.... Later had ik pas door dat het misschien een beetje vreemd was wat ik deed, want er stond eigenlijk helemaal nog geen te koop bord in de tuin. Het huis stond pas sinds gisteren op het internet en dus denk ik dat de Grasmeneer nog niet wist dat het huis te koop stond en dacht dat ik hele andere bedoelingen had of zo. Daarna naar nog een huis en toen ik die gezien had dacht Miep opeens :"weet je wat Petra, doe het vanaf hier vandaan maar lekker zelf". Ze bleef de zelfde straat aangeven.... Jeetje, wat een gemiep weer...... Misschien had ze haar dag niet of zo? Uiteindelijk ben ik naar de snelweg gereden en toen wist ik de weg geheel uit mezelf weer naar huis. Onderweg een broodje mee genomen van de "Subway". Ron en ik vinden die heerlijk!!Ik vind de broodjes met tonijn heerlijk.
's Avonds werd de televisie beheersd door basketball.

Gisteravond hebben de Tarheels de NCCA gewonnen. Alles is hier lichtblauw en in veel winkels kun je T-shirts e.d. kopen van dit baskettball team van de Universiteit van North Carolina. Leuk om al dat enthousiasme te zien. Er waren interviews met de spelers. Zo leuk om de jongens te zien, zo blij.......
Vergeet ik nog te vertellen dat vanmorgen de voordeur van het appartement geverfd is. Niks bijzonders zou je denken, maar dit verf klusje werd door een aantal Mexicanen gedaan. Ook nog niks bijzonders. Maar toen ze bij ons bezig waren hadden ze een kleine vergadering voor de deur in het Spaans dus. Connor werd helemaal vrolijk. Hij stond als een idioot te kwispelen op het Spaanse gepraat. Stace niet, die bleef gewoon doorslapen, maar Connor super enthousiast. Denk dat hij de Spaanse klanken erg vrolijk vond overkomen. Wat een maffe hond is dat toch.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Maandagmorgen....

Wasochtend..... Vandaag heb ik al de was gedaan met mijn super grote was machine!!
Wat een feest. Er kan echt onwijs veel in, en er staat een splinternieuw exemplaar in het appartement en die werkt super. Ook de droger is Mega. Onze was verdwijnt gewoon in deze twee witte reuzen. Ook heb ik met de stofzuiger vrede gesloten. Hij heeft belooft te blijven stofzuigen en ik heb beloofd om niet meer te zeuren over zijn gewicht..... En het werkte.
Toch leek het me een goed idee om aan jullie te laten zien hoe deze stofzuiger eruit ziet.

Hij is eigenlijk heel modern, want je hebt er geen zak meer voor nodig, je kan gewoon de opvangbak legen. En bovendien is hij supersonisch door zijn koplamp die je aardig bij kan lichten. Zo hoef je geeneens het licht aan te doen als je in de nacht ineens zin krijgt om te gaan stofzuigen. Ja dit apparaat is op alles voorbereid. Aan de achterkant zit de slang. Deze slang zat er dus niet goed op de vorige keer, waar door alle stof omhoog werd geblazen..... Ook zitten alle hulpstukken in dit stuk vernuftige elektronisch werkje opgeborgen. Dus echt alles zit aan de steel, waardoor het ideaal is om hiermee te stofzuigen, omdat je hem "maar" tig keer heen en weer hoeft te halen. Maar ik geloof dat ik nu weer aan het zeuren ben, en had beloofd dat niet meer te doen :-) Tjsa we willen niet dat hij er weer mee stopt natuurlijk........
Na de huishoudelijke werkzaam heden kwamen Mariet en Maurice langs. Gewoon even aanwaaien. Toen ze weggingen ben ik nog even met ze mee gelopen naar de auto. Mariet heeft namelijk net een Kever cabriolet. En hij was echt heel gaaf. Donkergrijs met een bordeaux rood kapje. Heel mooi!! We hebben afgesproken om donderdag wat wijken hier in de buurt te gaan bekijken voor leuke huizen. En dat alles in deze auto!! Wat een feestje!
Oja voor ik het vergeet te vertellen. Overmorgen komt Stacey op de TV bij K3.




De opnames waren ergens in oktober en a.s. woensdag wordt het uitgezonden op NL3 bij het programma de Wereld is Mooi. Het begint om 14.55 uur. Helaas kunnen we het zelf niet zien, of ik moet voor die tijd nog een mogelijkheid hebben om via internet Nederland 3 te kunnen ontvangen, maar tot nu toe heb ik nog geen internet adres kunnen vinden hiervoor. Gelukkig zijn er mensen in NL die het voor ons opnemen!


Groetjes Petra

http://www.beardie.nl