Sleutels ingeleverd

Gisteren eerst 's morgens naar "de Nederlandse" vrouwen koffie drinken. Dit keer was het bij Saskia. Saskia had ook net haar rijbewijs gehaald, dus ging het gesprek daar een beetje over. Daarbij vroeg ze bij wie ik had afgereden. Nou, vertelde ik, een beetje grote man met grijs haar en een bril. Toen begon ze te lachen, Ha, dat is mijn buurman, zei ze. Ik vertelde nog dat ik inderdaad tijdens het afrijden het nog over zijn Nederlandse buren gepraat heb met hem. Zo leuk. Zo zie je maar weer hoe klein de wereld ook in Cary is.
's Avonds hebben we de sleutels van het appartement ingeleverd. Raar om toch weer door een "leeg" appartement te lopen. Het was er behoorlijk gehorig, maar ben blij dat we daar hebben gewoond die drie maanden. Het was toch een soort van veilige tussenhaven voor ons. De hondjes hebben het er ook prima naar hun zin gehad. Onze wandelingetjes rond het zwembad en het meertje, die later vol bleek te zitten met (water) slangen. (waar ik erg peuneveu van werd, hi hi hi) Het basketbal veldje waar Ron en ik samen met de honden gingen basketballen, vond ik ook erg leuk. Dus eigenlijk weer een stukje afgesloten, maar het is nu reuze fijn om weer op "ons eigenste" plekje te zijn. Het voelt echt heel vertrouwd en gisteravond hebben we voor het eerst hier het gras gemaaid. Als je je daardoor niet thuis gaat voelen, dan weet ik het niet. Hoe vaak we in de Kluutstraat zoiets hadden van he jakkes, weer grasmaaien, waren we nu gisteren heel blij om te maaien. (voor hoelang het duurt, ha ha ha) Onze maaier uit NL doet het goed, althans er kwamen eerst wel enorme blauwe rookwolken vanuit openingen waar waarschijnlijk nooit iets uit hoort te komen, laat staan rook. Oei oei, hebben we nu wel de goede benzine gekocht? Het heet hier weer allemaal anders. En wat voor benzine kochten we nou ook alweer in NL. Belangrijke details, maar je moet het maar allemaal net nog weten. Gelukkig hield de maaier na het derde baantje maaien gelukkig op met protesteren en kwam er nergens meer rook uit. En wist ook hij weer waar we hem voor gekocht hebben destijds, namelijk grasmaaien en niet om rooksignalen hier in de buurt te verspreiden. Waarschijnlijk heeft hij in de container toch iets scheef gestaan waardoor er olie op plaatsen is gekomen waar geen olie hoort te zitten. Het maaien op zich viel reuze mee. Vergeleken met Zierikzee, hier (nog) weinig bochtjes en om plantjes heen te maaien. Dus gewoon simpel rechte banen maaien, zo simpel dat het mij ook zelfs lukte en ik moet zeggen ik vond het nog leuk ook. Hoe raar moet je zijn? ;-)

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Steeds mooier wordende zwaluwtjes

Het is wel precies op tijd. Nu wij hier in het huis wonen, staan de kleine zwaluwtjes op het punt om uit te vliegen. Ze zijn echt gegroeid de laaste dagen. Alle vier hebben ze geen pluize bolletjes meer maar echte veertjes. Het is leuk om te zien dat ze zo snel groeien. Ze hobbelen nu in en uit hun nestje en als moeder zwaluw aan komt vliegen, rennen ze als een gek het nestje in om vooral niet over geslagen te worden voor eten. Ben benieuwd hoe lang het nog duurt voor ze echt voor het eerst gaan vliegen.

Het bed was precies op tijd bezorgd overigens. Kwart over drie waren ze er en ze hadden tot half vier de tijd. Heb lekker geslapen in het nieuwe bed al was het wel weer een vreemd gevoel. Alles moet nog even zijn draai vinden hier, maar weet zeker dat dat gaat lukken. Ook de hondjes vinden hun draai hier al aardig. Wat wel leuk was dat Stace en Connor allebei naar boven waren gegaan gisteravond, want dat was net zoals vroeger. Als de lichten uit gaan, gaan we naar boven. Toen we ze riepen hadden ze zo iets van, hey baasjes jullie zijn in de war hoor. Wat een gewoonte beestjes, hi hi hi. Maar niet lang daarna hoorden we twee ploffen en hadden ook zij hun slaapplekjes weer gevonden. Vanmorgen een lekker stuk met ze wezen wandelen in de wijk tegen over de onze. Daarna lekker spelen in de tuin. De ideale indeling van de dag voor Stace en Connor. Daarna ben ik het appartement schoon gaan maken en morgen zullen we de sleutels in gaan leveren.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Alles is er...

Na de pret van gisteren zijn we vandaag bezig geweest om het appartement leeg te halen. Dus alle boodschappen, kleren en andere fratsen die we inmiddels al weer hadden "verzameld".
Wagen volgeladen weer naar het nieuwe huis en voor het laatst keer weer plekjes zoeken voor de spullen. Verder zijn we bezig geweest om wat schilderijen op te hangen. Kortom we zijn er nu wel klaar voor hoor. Nu alleen ons bed nog. En om zes uur vanavond belde de meneer van de matrassen zaak waar we ons bed hebben gekocht. Zij hebben een regeling dat als de bezorging niet plaatst vindt binnen de afgesproken tijd die de dag vantevoren worden overeengekomen, dan wordt het bedrag berekend voor de bezorging terug betaald. Ben benieuwd. Ze hebben gezegd morgen tussen half twee en half vier het bed te komen bezorgen. Dus morgenochtend boodschappen halen en dan gaan we vanaf morgen in "ons" huis wonen.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

The Poolparty

Vandaag vroeg op pad naar Columbia. Daar was de Beardie bijeenkomst van de Noord en Zuid Carolina Beardie club. Mapquest zei dat het 4 uur rijden was, maar uiteindelijk waren het er "maar" drie. Dus een uur te vroeg..... Dus nog even wat van de omgeving bekeken en toen op naar de Beardies.



Ja we zitten op het goede adres.

En terwijl de honden de auto uitsprongen hoorden ze al het geblaf van de Beardies die aanwezig waren. Vreemd toch dat ze uit al die verschillende blaffen gelijk weten dat het Beardies zijn. Compleet in jolijtstemming wij dus naar binnen. Eigenlijk wisten we niet of het een echte poolparty zou zijn. Want was er echt een zwembad dan? En als die er was mochten de hondjes er dan wel in? Nou die twee vragen konden we met een volmondig ja beantwoorden en Stace en Connor hebben genoten. Vooral Connor want die is echt helemaal gek van water. Al snel was er 1 Beardie, Sophie, die hij helemaal leuk vond en samen waren ze dus vaak bij en in het zwembad te vinden.




Connor in het water......


Daarna Sophie in het water....



Volgens mij blafte Connor haar toe dat het toch wel heel leuk is zo'n zwembad.



Even een rondje zwemmen.


Stace hield liever zijn buikje weer droog en had andere leuke dingen gevonden om te doen. Wat een feestje zeg!!



Dit is de Beardie die hier woont en wist precies hoe ze vanaf de kant op het kussen kon komen. Daarna lag ze lekker in het zwembad een poosje rond te dobberen en toen ze het warm kreeg liet ze zich vallen en zwom zo naar het trappetje.







Connor staat alles gade te slaan vanaf zijn favoriete plekje.



Leuk om te zien dat ze elkaar dan tussen al die Beardies toch op zoeken om samen te gaan spelen. Het favoriete spelletje van Stace en Connor hier in volle gang.


Samen kijken wat er allemaal in het zwembad gebeurd. En daar gebeurde veel.....





Er werd weer lekker geplonsd en oh wat een pret zo met elkaar !!!





Deze lieverd was Connor's vriendinnetje c.q. zwemmaatje. En wat een scheetje was het. Toch wel heel leuk om te zien dat ook de Beardies aan de andere kant van de wereld het zelfde lieve en goedsullige karakter hebben als de Nederlandse Beardies. Ook de Beardie mensen zijn van hetzelfde slag vond ik. Met een paar uitzonderingen daar gelaten, maar die heb je in NL ook. Het was leuk om de Beardies en hun bazen te ontmoet. Helemaal toppie!!! Wat hebben we weer genoten vandaag. En het ziet er naar uit dat ik samen met nog een vrouw die hier in de buurt woont op pad ga om te kijken naar een locatie waar deze Beardie club een trial wil gaan organiseren voor hun leden. Het is in Raleigh en dat is hier natuurlijk vlak bij. Leuk om weer bezig te zijn met de Beardies !!!

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Tjeetje....

Poehee, alles is uitgepakt!!! En staat ook redelijk op zijn plaats. Wat een verzameling spullen hebben we toch. Kanonnen....... zou Jerommeke zeggen. Maar, we hebben ons er in twee dagen door heen geworsteld. Ben wel behoorlijk afgeknoedeld, maar het resultaat mag er zijn.
Hier en daar moeten we nog wat schilderijtjes op hangen en er zal zeker nog wat van plaats veranderen maar alles is er weer. Gelukkig. Op een gebroken vaas na en wat kleine beschadigingetjes zijn onze spullen er weer. Gek maar toch kan je zien dat het over zee is geweest. Ik heb bijvoorbeeld twee grenen kasten en die zijn behoorlijk wit uitgeslagen. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Die moeten dus door "ikke" weer even van een was laagje worden voorzien. Eigenlijk had ik dat niet verwacht, maar het is natuurlijk wel over zee geweest een paar weken. Ook wat kastjes hadden wat deukjes, maar een bruine stift doet wonderen zeg maar ;-) De verhuizers waren erg aardig.Ze waren met ze vieren en werkte echt snel hoor. Het was ontzettend warm en hadden 1 keer een kwartiertje pauze. Petje af hoor. Waar ik erg van stond te kijken is dat 1 van de verhuizers na een poosje aan me vroeg of er in Nederland veel donkere mensen woonden. Nou zei ik er wonen er best wat. Nou zei hij, dat ben u er vast aan gewend om met hen om te gaan, zei hij. Hoe zo, vroeg ik. Nou zegt hij, jullie zijn zo beleefd tegen ons. Dat was hij niet gewend. Jeetje, dat is toch eigenlijk wel triest dacht ik, maar vond het aardig van hem dat hij zich in ons verdiepte. Daarna ging het gesprek over de auto's in NL ha ha ha, iets luchtigers dus. Hij schrok zich drie keer in de rondte over de benzine prijs in Nederland. Maar zei hij, dan zou ik mooi gaan fietsen. Nouwwwww zei ik, dat doen dus ook heel veel Nederlanders !
Toen zij weg gingen zijn we de honden in het appartement gaan halen en die hadden direct door wat er allemaal in het huis was neergezet was. Hun mandjes werden zeer dankbaar en direct in gebruik genomen en Stace ging door het lint nadat hij al zijn speeltjes weer zag. En geloof me, ik was al weer vergeten hoeveel dat er ook al weer waren. hi hi hi. Maar zo zijn we dus die middag nog aan het uitpakken gegaan en gisteren dus ook en vandaag ook. Maar nu zijn alle dozen uitgepakt en het huis is redelijk aan kant. Ik kan er dus niet zo goed tegen als de helft is uitgepakt en het halve huis nog vol dozen staat. Maar gelukkig is dat nu allen maal gebeurd.
Uiteindelijk waren alle dozen uitgepakt en miste we nog 1 beeldje. Het was van een Beardie, die we vorig jaar op Crufts hadden gekocht. Jeetje, waar zou die nou toch zijn???? Nog maar een keertje op zolder kijken of er niet nog een ongeopende doos was. Maar daar was niks te vinden. Uiteindelijk na alles tig keer langs gelopen te zijn. Gaf ik het op en ging iets anders doen. Toen ik Ron hoorde roepen: Gevonden...... Wat bleek hadden ze hem ingepakt in de kist waar wij de tijdschriften altijd in hebben. Die hadden we dus gewoon zo neergezet en nog niet in gekeken. En wat bleek daar in zat volledig in het papier het beeldjes. Gelukkig ook deze had de overtocht veilig doorstaan.
Wat ook nog wel spannend was is dat we nergens sleutels van kasten enzo konden vinden. De meeste kasten die we hadden zaten op slot en de sleutels er van waren foetsie. Ik weet nog dat 1 van de verhuizers mij toen in ons huis vertelde: Mevrouw, we hebben alle sleutels verzamelt en ik leg ze hier neer, zodat u ze niet kwijt raakt. En ik weet ook nog dat ik zei, dat is goed, maar kan me nu dus echt niet meer herinneren waar dat "hier" nou toch was......... Wat dus resulteerde dat Ron een poos bezig is geweest om onze kasten open te breken....Ieks...... Niet zo slim van mij dus. Duidelijk weer een kwestie van "detail" wat me een tikke ontschoten is. Ach, zo blijft het spannend zo'n verhuizing niet waar?
Morgen, zaterdag, gaan we met de hondjes naar een Beardie bijeenkomst van de Bearded Collie club van North en South Carolina. Eens in de zoveel tijd komen de leden van deze vereniging met hun honden bijelkaar. Meestal bij iemand thuis. Dit keer is het in Columbia. "Maar" zo'n vier uur rijden bij ons vandaan. En gezien de enorme stapel dozen die wij inmiddels achter onze kiezen hebben de laatste dagen ook niet de meest geschikte periode om een lekker stukkie te gaan rijden, maar eigenlijk wilde we het ook niet missen. Dus gaan de Glories morgen lekker vroeg op pad!!!

Verders zal het waarschijnlijk maandag worden eer we voor het echies in het huis gaan slapen, want maandag wordt ons nieuwe bed bezorgt. Dit even voor de statistieken ;-) Ik kijk er heel erg naar uit. Het voelt goed om tussen je eigen spulletjes te zijn. Maar door dat we het in stapjes doen kunnen de hondjes ook een beetje langzaam over gaan. En is niet weer alles zo vreemd voor ze. Nog maar twee en half nachtje slapen. (2,5 = morgen vroeg op en het is nu al aardig laat ;-) )

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Even wat fotootjes......

's morgens vroeg de woonkamer, nog helemaal leeg.....




De container was veranderd in 7 houten kratten en de bank stond er ergens tussen. ;-)




De verhuizers (part two)



De eerste krat gaat open, en een eerste blik op onze spulletjes.



Jeetje waar gaan we al die dozen laten? En wat zou er in zitten.....




Lekkere chaos......



Inmiddels de woonkamer een stuk voller en wij kunnen aan de slag.



Om half twee gingen de verhuizers weer weg en stond alles uit de 7 kratten weer in huis....



Ook part two ging weg.



Snel de hondjes halen en die snuffelden zich gek.



Oh mijn mandje......



Lekker he baas?



Oh nog 1 mand, yippie.


Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Morgen "arrival dag" van de container

Morgen ochtend komt de container met al onze spulletjes. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier heel erg naar uit gekeken heb. Lekker weer op onze eigen bank zitten, onze kleren, mijn eigen kussen, kortom ons eigen gedoetje. Had vanmorgen naar het verhuis bedrijf gebeld en spontaan wisten ze niet meer wie we waren. Ojee,...... ik kreeg het er een beetje warm van, geloof ik. Maar na uitgelegd te hebben waar de spullen vandaan kwamen en dat we toch echt een afspraak hadden gemaakt voor morgen, bleek hij ineens Glorie wel te kennen. Hij dacht dat ik voor een gewone verhuizing belde en moest dus in een andere administratie kijken. Gelukkig maar. Morgen wordt het hier dik 30 graden dus hoopte ik dat ze in de morgen zouden komen en gelukkig hadden zij ook bedacht dat het in de ochtend wat koeler zou zijn en komen ze lekker vroeg. Ben benieuwd.
Vanavond zijn we nog even naar het huis geweest om wat spulletjes te brengen en om de post op te halen. Lag me daar toch een dik pakket zeg. Ze hadden gewoon alle post van voor 10 juni opgespaard. Poehee. Er waren een paar brieven van de elektriciteitsboer en ook 1 van de Amerikaanse Bearded Collie club waar we ons bij aangemeld hebben. Verder lag er ook een dikke envelop in van Ron en Erna.......Ooooooh, op de envelop zat een groene sticker voor de douane en daarop stond dat er een dvd/cd in zat. Dus ik snel openmaken natuurlijk. En zo lief, er zat een Beardie memo blok in met magneet voor op de koelkast en.......Ron & Erna hadden de nieuwe DVD van Blof opgestuurd. Ik had op de Blofsite gezien dat die inderdaad uit was gekomen. Ron en Erna zijn naar dit concert geweest van Blof met het philharmonisch orkest. En toen zij daar zaten waren wij in een huisje aan de kust van Noord-Holland waar we de volgende dag een Beardie wandeling zouden hebben. Zij belden ons toen met hun mobieltje zodat we een stukje live konden mee maken. Ook wel apart via de telefoon. Wij zaten toen inmiddels gekluisterd aan de radio, want dit concert werd ook op de radio uitgezonden. Het had wel iets aparts. Het was een krakkemikkerig radiootje waar zo nu en dan het bereik van weg viel waarna Ron dan even aan de antenne moest draaien tot er weer meer Blof gekraak uit kwam. Het geluid van deze CD is vast stukken beter als toen die avond, dat is zeker. Het eerste nummer op de cd is Bijna..... Een van mijn favoriete nummers en dit keer heel toepasselijk. Bijna zijn onze spulletjes er en bijna zijn we weer op "ons" plekje en toen ik dit liedje hoorde kreeg ik echt kippenvel hoor. We zijn bijna waar we zijn moeten ;-)

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Geslaagd

Omdat het gistermiddag zo regende en ons zwembad middagje in de soep liep heb ik me die middag gestort op de instructie folder van de DMV. (Division of Motor Vehicles) Het Amerikaanse CBR. In die folder staat wat je moet weten om voor een test naar de DMV te gaan om een Amerikaans rijbewijs te gaan behalen. Heel belangrijk is, dat als je een stilstaande schoolbus voorbij rijdt, je 5 punten aangetekend krijgt op je rijbewijs en bij 7 punten heb je dikke kans dat je je rijbewijs kwijt bent. Niet doen dus.... Ook staat er precies in beschreven wat er gebeurt als je gearresteerd wordt met een bepaalde hoeveelheid alcohol in je lichaam. Ook maar beter niet doen dus. Al met al gaat het veel om wat je vooral niet mag doen en wat de "schade" is als je het wel doet. Verder staan er een aantal verkeersborden in die je geacht wordt te kennen. En verder veel stof zoals waar de meeste ongelukken gebeuren en wat je dan moet doen. Dus vanochtend ben ik naar het DMV kantoor in Cary geweest. Anders dan in NL mag je daar zo binnen lopen, zonder afspraak of wat. Ik moet eerlijk zeggen zo aan de buitenkant is het net een gezellig stationnetje. Het lig ook inderdaad langs de spoorlijn en misschien heeft het zelfs nog wel die functie ook.



Maar binnen is het een beetje sombertjes. Althans niet vanochtend, want toen ik binnen kwam had ik maar 1 persoon voor me. Ik ben wel es met Ron daar geweest om zo'n boekje op te halen en toen stond er een rij van heb ik jou daar. Maar nu was ik zo aan de beurt. Dus het begon goed, had ik het idee. Een DMV meneer riep me en ik mocht plaats nemen aan zijn bureau. Na alle papiermassa te hebben ingeleverd en nog wat vragen over wat mijn achternaam nou werkelijk is. Want de meisjes naam en je aangetrouwde naam, levert hier toch wel vaak wat vraagtekens op aan de andere kant van het bureau. Maar we zijn er uitgekomen en voor ik het wist mocht ik in het apparaat wat op zijn bureau stond kijken. Zoiets als wij in Nederland bij de opticien hebben om je ogen te testen. Misschien daarom ook eerst de ogen test. Allemaal lettertjes die ik op moest noemen. Er onder stonden een aantal verkeersborden die ik moest herkennen. En gelukkig, ik wist ze allemaal. Na nog wat vragen te hebben beantwoord over mijn lengte, kleur ogen en kleur haar, stuurde Meneer DMV mij naar een beeldscherm en ik moest plaats nemen achter degene waar mijn naam op klaar stond. Het waren 25 vragen waarvan je er 5 fout mag hebben. Het is even goed de vraag lezen, maar ik hobbelde aardig door de vragen heen en pas bij vraag 19 had ik mijn eerste fout. De vraag ging over wat doe je als er een bocht aankomt. A. remmen B. vaart minderen maar met een bepaalde vaart de bocht nemen of C. gas geven. Ik had dus voor B. gekozen..... Fout !! Remmen was het goede antwoord en dat wordt je ook gelijk mede gedeeld op de computer. Jeetje, net nu ik bijna Game, Set and Match had zeg. Nog een herkansing dus voor de vraag 20. Hij ging over wat een veilige afstand was tussen twee rijdende auto's. Ook een beetje tricky vraag, want ze beginnen met een x-aantal yards dan komt antwoord B met twee seconden en dan weer een bepaalde afstand. Gelukkig had ik gelezen van de twee seconden. En ja,nog 1 vraag te gaan en ik was geslaag voor het theorie gedeelte. Die vraag ging over de dode hoek bij een vracht wagen. Dat was een makkie en het beeldscherm ging nog net niet juichen, maar hij stopte met vragen stellen en ik was geslaagd voor het theorie. Dus mocht ik me weer melden bij Meneer DMV. Na weer een papierstapeltje vertelde hij me dat hij een stukje met me mee ging rijden. Dus op naar buiten. Hij vertelde dat ik in mocht stappen en het raam een beetje open mocht doen. Hmmm vond het wel vreemd, want hij stapte nog niet in. Maar wat bleek, hij ging mijn knipperlichten, remlicht en koplampen controleren. En die deden het gelukkig allemaal. Toen stapte hij in en vertelde dat als ik het "safe" genoeg vond, ik achteruit de parkeerplek mocht verlaten. Jeetje wat een raar idee zeg, weer zo'n iemand naast je die verteld hoe je moet rijden en wanneer links en wanneer rechts. Moest eigenlijk een beetje aan Miep denken toen hij zei ga hier rechtsaf. hi hi hi. Maar dit keer geen Miep, maar meneer DMV. Eenmaal aan het rijden kwam meneer DMV los en vertelde dat zijn buren van de overkant ook Nederlanders waren. Alleraardigste mensen vertelde hij. (ha ha, tuurlijk, het zijn hollanders, dacht ik) Maar zei heel tactisch, oh, wat leuk zeg..... ;-)
En zo babbelden we over de verschillende culturen en over de landen waar meneer DMV was geweest. Uiteindelijk mocht ik in een woonwijk straatje keren en daarna een stukje achteruit rijden, waarbij ik op mijn weghelft moest blijven. Allemaal ging dat vlotjes, want er was echt nergens verkeer te bekennen. Na een paar keer stopbord en een holletje naar beneden stonden we al weer voor het DMV kantoor. Ik mocht de auto parkeren en volgde meneer DMV naar binnen. Maar hij zei maar niks. En ikke, die wilde toch wel weten hoe ik het er vanaf gebracht had. Maar nee hoor, hij liet niks los. Eenmaal weer achter zijn bureau zei hij mompelend. "You're driving was fine" Ok, zei ik, maar dacht ben ik nou geslaagd of niet? Daarna mompelde hij verder: "OK, that's $ 15,-". Oh, ik mocht betalen?..... En keek hem waarschijnlijk iets te verbaasd aan en toen zei hij, "Ja we zijn al aan het betalen toe gekomen". Maarre.... vroeg ik, ben ik dan geslaagd? "Yes Mam" zei hij. Yipppppiiiieeee!!! Poehee, dat was toch wel een opluchting. Ik denk dat het rijden misschien hooguit 10 minuten had geduurd, maar het was toch wel weer een poosje geleden dat ik examen had gedaan. Maar het was goed gegaan. Meneer DMV verwees me naar een ander bureau en ik mocht daar in een stoel plaats nemen. Het bleek dat dit "pasfotomaak-afdeling" was. Even een vriendelijke lach en 2 minuten later had ik mijn rijbewijs in mijn handen. Goh....... dat is toch wel eventjes anders dan in Nederland, niet waar?

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Bezorging

Gisteren zou de koelkast en de wasmachine worden gebracht. Om 9 uur belde de chauffeur al dat hij niet in de middag maar tussen 11 en 12 uur ongeveer bij ons zou zijn. Dus wij allang blij het was een lekkere zomerse dag en als hij nou wat vroeger kwam, dan konden we misschien 's middags bij het zwembad even lekker plonsen. Eenmaal in het huis waren er toch nog wel wat dingetjes te doen en de tijd ging hartstikke snel. Rian en Nel en Ricardo kwamen ook nog even kijken hoever we al waren opgeschoten en toen kwam ook de vrachtwagen van de Lowes. Ik moet eerlijk zeggen dat ik daar een beetje tegen op zag want we hadden zo'n dubbeldeurs Amerikaanse koelkast gekocht en zo'n ding weegt natuurlijk hartstikke zwaar. Maar de chauffeur kwam met een meetlatje en gooide huppatee een deur eruit en daarna op een karretje en voor ik het wist stond de koelkast op zijn plaats. Zelfde verhaal met de wasmachine en droger. Dat viel even mee. Natuurlijk zijn zij dat gewend van die grote apparaten, maar ik had zoiets als dat maar goed gaat. Maar mijn Hollandse achterdocht was niet nodig. Ze hadden alles netjes bezorgd. De deur werd er weer ingehangen en zo snel ze kwamen waren ze ook weer vertrokken. Na het schoonmaken van de koelkast en nog wat andere dingetjes wilden we naar het appartement terug gaan om lekker dus bij het zwembad te gaan liggen. Maar in de verte zag ik de bui al hangen. Letterlijk en figuurlijk. Er kwam me toch een donkere wolk aan. En ja hoor, we zaten nog niet in de auto of het begon te plensen...... Daar ging mijn middagje zwemmen en bijkomen aan het zwembad. Helaas...... Je kan ook niet alles tegelijk op 1 dag doen ;-)

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Roadrunnersdag

Vandaag een hartstikke belangrijke dag, ha ha ha. Want er komt een meneer van Road Runner. Onze nieuwe internet provider. Hij gaat zorgen dat we hier kunnen gaan internetten en ook tv kijken. Errug belangrijk natuurlijk. Hij zou in de middag komen en vandaar waren we ’s morgens nog wat boodschapjes gaan doen. Even nog naar de Michaels en toen ik naar binnen liep hoorde ik Nederlands praten. Hey dat is toevallig dacht ik nog. En toen ik wat beter keek zag ik dat het Rian en Nel waren. Zo leuk, maar eigenlijk ook best raar om Nederlands te horen en dat het dan ook nog mensen zijn die je kent. Zij stonden bij de kassa en dus kletsten wij natuurlijk ineens Nederlands tegen elkaar en ik zag de jongen achter de kassa denken, waar hebben ze het in vredesnaam over. Moest er achteraf wel om lachen. Daarna nog even naar de Home depot wat schroefjes halen en daarna naar het huis. Omdat Meneer Roadrunner in de middag kwam zijn Ron en ik in de tussentijd begonnen met het uitzoeken van de raamhorren. De bouwer had ze allemaal geleverd, maar niet in de ramen geplaatst. 27 ramen en dus ook het zelfde aantal horren, en met veel verschillende maten. We wilden niet in elk raam een horretje maar een systematische en tactische opstelling was gewenst. Kortom zoals Cruyff het zou zeggen, elk nadeel heb zijn voordeel, want er bleken er een paar niet te passen en eer we daar uit waren stond de Road Runner meneer voor de deur. Hoe kan het mooier, gered door de bel. Ook kwam Yvon een collega van Ron nog even langs. Hebben samen even wat gedronken en ondertussen zag ik Ron een paar keer flink voorbij stappen in de tuin. Volgens mij gaat het niet helemaal goed met meneer Roadrunner en Ron, zei ik nog tegen Yvon. Dus wij even polshoogte nemen en inderdaad. Er was nergens een aansluiting van de kabel te vinden. Dus moest meneer “RR” eerst een kabel aanleggen uit het kastje welke helemaal achterin vlak bij onze tuin stond. Hij vertelde dat weer een andere meneer “RR” er voor gaat zorgen dat de kabel ook in de grond komt en niet zo op de grond blijft liggen. We moeten het maar van hem aannemen natuurlijk, maar hij reageerde of het de normaalste zaak van de wereld was en liep daarna naar binnen om te kijken of er contact was. Eerst wat de verbinding heel zwak maar na een belletje hier en een telefoontje daar, was er daar ineens een internet verbinding. Yeah !!! Minder geluk hadden we met de aansluiting van de tv, want daar had hij het verkeerde kastje voor bij zich. Tsja het was een zware dag voor Meneer RR en je kan niet alles in 1 keer hebben natuurlijk. Dus nu komt hij ons morgen weer verblijden met een bezoek. Jawel op zondag wel te verstaan. Toen we hier pas waren stond ik te kijken van hoeveel mensen er hier op zaterdag en zondag werkten, maar het is hier echt geen uitzondering. Zo wordt er morgen op zondag onze koelkast, wasmachine en verdere bestelling door de Lowes bij ons thuis bezorgd. Op zondagmiddag. Je kan hier dus gewoon elke dag van de week kiezen om te laten bezorgen. Ongelooflijk. Maar geheel normaal hier.

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

De blinde man en de piloot

Gisteren zouden mijn "blinds" in het huis op gehangen gaan worden. Sinds mijn woordverwarring met de Blindsguy, die niet blind is, maar een soort van luxaflex ophangt genaamd "Blinds" hier, van een paar weken geleden krijg ik steeds binnenpretjes als ik er aan denk. Mike, zo heet de blinds guy, heeft zelf ook een gezonde portie humor en gedurende de dag maakte hij steeds grapjes. Niet vervelend, maar hij was wel mijn engels aan het testen.
Ik moest daar wel om lachen, eigenlijk. Maar Mike was niet alleen, hij had Hans mee genomen. En gezien zijn naam wist ik meteen, dat is geen Amerikaan. Het bleek dat Hans uit Noorwegen kwam, maar woonde al 16 jaar in Amerika. Hij had weer van Mike gehoord dat we uit Nederland kwamen en begon dus gelijk over speedskating. Want uit Noorwegen kwamen toch wel de beste Speedskaters, zei hij. Nouwwww, daar was ik het niet mee eens natuurlijk. Vlak niet onze Rintje uit ja!! Dus was het: " Norway"," no, the Netherlands". Ha ha ha..... Later vertelde Hans dat hij door de weeks een piloot is en in zijn vrije dagen dus de gordijnen op hangt.(dat kan allemaal in Amerika) Hij vliegt voor Independence air maar heeft tussen door zoveel vrije dagen en dat hij daar wat mee wilde doen. Dus zo hebben een blinde man en een piloot onze blinds opgehangen. Keurig en heel netjes en op hun gemakje. Ze ruimden alles helemaal op en om drie uur waren ze klaar! En nu kunnen we lekker een beetje de zon buiten houden en het staat ook nog es erg mooi. Nadat zij weg waren heb ik nog wat boodschapjes gedaan en kwam langs de tabaksvelden. Waar ons huis nu staat was dus voorheen ook tabaks veld. Het is natuurlijk eigenlijk niet goed dat door het bouwen van al die huizen het landschap zo veranderd. Maar dat zie je ook in Nederland gebeuren. Ons oude huis stond ook op een plek waar eerst weiland was.
Al met al zie je onderweg gelukkig nog wel tabaksvelden en dacht maak wat fotootjes. Het is eigenlijk nog niet zo veel anders dan de spruitenvelden in Nederland toch?





Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Kleine zwaluwtjes worden groot

Gisteravond zijn we weer naar het huis geweest. Er waren nog wat dingetjes te doen en we konden dan ook weer wat spulletjes meenemen. Ik had wat deurmatjes gekocht en nog een douchematje en nog meer van dat soort pret. Ik vind het heel leuk om te zien dat de spulletjes die we de afgelopen weken hier hebben gekocht hun plaatsje nu gaan krijgen in ons huis. Net als puzzelstukjes die op hun plaats vallen.
Van de week had ik de zwaluw vanwege alle stress met het in en uit geloop in ons huis wat te eten gegeven. Nou hier raakte ze dus helemaal van in een stress. Stom ook van mij om te denken dat ze dit zomaar goed zou vinden zo vlak bij haar nest. Ik had dus een bakje neer gezet met wat vogelzaad. Maar ze was zo geschrokken van dat bakje, dat ze niet meer op haar nestje durfde. Zo zielig. Ik ook met mijn goed bedoelde ideeen....... Dus maar snel het bakje weer weggehaald, maar moeder zwaluw was niet meer te bekennen. Was er eigenlijk wel een beetje "sippies" van.... Zo stom van mij....
Totdat ik maandag weer in het huis was en zag haar weer heerlijk op het nestje zitten. Gelukkig ze was terug !!!! En gisteren toen ze even wat eten aan het zoeken was, zag ik twee koppies boven het randje van het nestje uitkomen. Ohhhhhh wat waren ze lelijk, ha ha ha. Vreselijk, maar ook heel vertederend. En maar piepen om moeders en eten.... Prachtig gezicht !!!
Helaas durf ik geen foto dichterbij te maken, omdat ik bang ben dat moeders weer de benen neemt. Dus deze is door de voordeur genomen.



Groetjes Petra


http://www.beardie.nl

Vers uit Holland

Vandaag was het 's morgens vroeg al 24 graden. De temperatuur en de vochtigheidsgraad liepen al snel op en vanavond reden we in Ron's auto en die gaf om kwart over negen 's avonds nog 31 graden aan. Een heerlijke zwoele avond was het. Hier in Cary hebben we vanavond een flinke bui gehad. Maar later die avond waren we in Raleigh, maar daar viel geen druppel. Voor morgen beloven de weermannen (en vrouwen) een nog warmere dag. 36 graden geven ze door.......

Vanmiddag ben ik eerst wat boodschapjes wezen doen en daarna door naar het huis. Ik had afgesproken met Mike. Mike is de "handyman" van de bouwer van ons huis. Heb met hem wat punten doorgesproken en Mike en ik begrepen elkaar. Althans dat hoop ik, hi hi hi.
Maar heb goede hoop hoor. 's morgens had ik hem aan de telefoon gehad en 's middags toen ik daar kwam waren er al een aantal punten gedaan. De ramen met krasjes die zijn op nieuw besteld en het raam wat niet helemaal lekker opende daar komen mensen voor van de "ramen winkel" voor terug. Verder was de porch voor de tweede keer geverfd en waren er een aantal andere puntjes ook bij gewerkt. Nu alleen de ramen nog en een stopcontact in de porch en dan hebben we alles gehad..... Tijdens het wachten op Mike, heb ik in de tuin Stokrozen gezaaid. Die vindt ik altijd zo mooi en in Zierikzee had ik ze ook in de tuin. Nu was ik van de week bij de Target en zag ik ze als zaadjes staan en dacht die ga ik proberen. Weet dus echt niet of dat gaat lukken hier, maar het was het proberen waard. En terwijl ik in de zinderende hitte een beetje een mooi zaaibedje aan het schoffelen was, zag ik lezend op het zakje van de zaadjes dat ze helemaal uit Nederland vandaan kwamen !!! Nou als die het niet doen, dan weet ik het ook niet.
Over uit Nederland komende gesproken........ "Het hagelt, het hagelt, grote korrels Venz!!!"



Ook deze komen "vers uit Holland" !!! Ronald, een collega van Ron, heeft ze voor ons meegenomen. Hij was afgelopen week in Nederland en vroeg of hij iets voor ons mee kon nemen aan Ron. En Ron die wist wel wat. We waren namelijk net door onze eigen mee gebrachte "Venz" voorraad heen en dus hartstikke lief dat Ronald de hagelslagjes voor ons mee wilde nemen. Dat wordt weer vertrouwd een "bammetje hagelslag" Mmmmm....... Thanks Ronald ;-) !!!

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Lekker in de nieuwe tuin

Gisteren zijn de hondjes voor het eerst echt de tuin in geweest en ze vonden het super. Het was warm, maar als twee dolle doggies rende ze door de tuin. Heerlijk om te zien dat ze zich zelf zo lekker uitleven.


Stevig muurtje hoor!! Hey, Connor zit aan de andere kant van het muurtje......



Ook nog even een filmpje natuurlijk ;-)

filmpje in de nieuwe tuin

Ze vonden het echt heel leuk en plofte nadat ze waren uitgeraasd neer in de schaduw. Later in de porch waar de ventilator lekker draaide. Connor heeft in huis inmiddels ook ontdekt dat uit die gaten in de vloer heerlijke koele lucht komt en gaat er dus met zijn achterwerk bovenop zitten. Het lieverdje......



Wij zelf zijn flink bezig geweest zondag.Ik met het ramen wassen.... en Ron heeft de garage vloer nu van de laatste verflaag voorzien en die is erg mooi geworden. Strakjes kunnen dus alle spulletjes er zo in. De container met onze eigen spullen komt 22 juni, dus we moeten nog even wachten. Maar de garage is er klaar voor...



Van de week worden wel de "Blinds" opgehangen door de Blindsguy. En van de week wordt ook de koelkast en de wasmachine e.d. bezorgd. Wat me opvalt is dat ze hier echt veel "mail-in-rebates" hebben. Dit wil zeggen dat als je zo'n artikel koopt je een tweede bon krijgt bij je normale bon. Die moet je insturen en dan krijg je extra korting. Zo krijgen wij op de droger en wasmachine $ 100,- en op de koelkast $ 200,- na het insturen van die bon. En dat werkt dus echt. We hadden pas een geheugenkaartje gekocht voor ons fototoestel en daar zat $ 15,- mail in rebate op. Dus wij opgestuurd en ja hoor. Na een aantal weken kregen we een cheque thuis gestuurd die je bij de bank kunt inleveren. En die bedragen op koelkasten en tv's zijn enorm!
Dus wij sturen die wel in. Het schijnt dat Amerikanen daar niet zo heel erg precies in zijn, en dat het vaak wordt vergeten. Nou wij niet hoor, wij zijn echte Hollanders. Kan me ook voorstellen dat dit soort acties in Nederland veel minder aangenaam zullen zijn voor de producenten. Al die Hollanders sturen wel in, ha ha ha.






Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Aan de slag....

Na gister al het papierwerk te hebben gedaan, en dat was echt een hele stapel......, zijn we vandaag aan de slag gegaan. De inspectie vooraf 's morgens was trouwens best goed gegaan en de meeste punten die we eerder die week hadden waren in orde. Een aantal dingen moesten besteld worden, zoals de nieuwe ramen en die komen de aankomende week. Verder moesten wat dingen nog geschilderd worden en dat is vandaag gebeurd. Dus al met al zag het er goed uit.
Maar het papier werk was echt een mega stapel. In NL sta je bij de notaris binnen een kwartiertje toch wel weer buiten maar nu waren we dik een uur bij deze mevrouw in het kantoor. Gisteravond zijn we samen weer naar het huis wezen kijken en waren we al wat begonnen met wat dingetjes te doen. En vandaag zijn we daar mee verder gegaan. De keuken en de badkamers hebben een sopje gekregen en Ron heeft wat elektrische dingen gedaan. Zo hebben we nu wat dimmers op een aantal lampen en als ik de inloopkast in ga, springt volledig automatisch het licht aan. Wat een luxe !!! Zelf heb ik de stofzuiger geprobeerd en ohhhh wat een heerlijkheid. Net als "vroeger" weer gewoon simpel stofzuigen. Niet met een speciale lamp of een of andere "beaterbrush" borstel, gewoon een slang en een normale stofzuigervoet. Ben er zo blij mee. Vooral met twee van die wollebollen in huis. Over wolle bollen gesproken. Vandaag was voor hun dus de eerste keer in het nieuwe huis. Helaas hebben ze de tuin nog niet kunnen inspecteren, vanwege de schilders die bezig waren met het verven van het terras. Maar van het huis hebben ze elk hoekje en gaatje besnuffeld. Met volop kwispelende staarten. Connor vond vooral de schilders erg interessant en kwispelde zijn kont er haast af als hij ze door het raam bezig zag.





Stace liep overal met mij mee door het huis en heeft dus veel van de badkamers gezien..... Maar allebei deden ze het hartstikke goed. Uiteindelijk ging Connor in het toilet liggen slapen in de hoop nog een glimp van de schilders op te vangen.

Daar de porch een erg belangrijk punt was ivm het wel of niet opleveren was die dus gisterochtend klaar en vanmorgen kwamen ze het terras nog verven want door de regen van afgelopen week was dat niet meer gelukt. Weliswaar waren ze aan de porch vrijdag om 7 uur 's morgens nog bezig, maar de deur zat er in en ook het gaas was om 8 uur klaar. Dus al met al echt op het nippertje allemaal. Maar gelukkig op tijd klaar.......








Vandaag waren we tussen de middag voor een lunch uitgenodigd bij een collega van Ron zo dat we daarna weer gelijk aan het werk konden. Het was heerlijk. We hebben lekker zitten eten bij hen. Eerst even in de tuin wat gedronken en daarna gewoon aanschuiven. Dat was wel prettig na 4 wc's en 3 badkamers en een keuken soppen....... (nee, ik klaag niet, gewoon even voor de statistieken ;-) ) Daarna kwamen Andy en Martha ook nog mee even bij het huis kijken. Het was gezellig en Andy is echt heel aardig en kwam met wat nuttige tips voor de tuin. Vooral voor het gras. Want dat is hier heel erg belangrijk hebben we inmiddels gemerkt. Ron had inmiddels de garagevloer voorzien van de eerste primer zodat hij morgen de vloer kan gaan verven. Dus voor de eerste dag hebben we best veel gedaan.
Even nog over de Zwaluw en haar nestje..... De eitjes zijn inmiddels uitgekomen en af en toe komen er een paar kopjes omhoog en beginnen ze te piepen. Zo lief....



Je kan het op de foto niet zo goed zien, maar we wilden moeders niet te veel laten schrikken terwijl we haar kinders aan het begluren waren, dus even een snelle foto toen ze even van het nestje afvloog. Heb zojuist wat eten voor ze gekocht om ze een beetje van de schrik bij te laten komen.

Toen we aan het eind van de middag naar het appartement terug reden en net de bocht om wilden gaan, zagen we Larry net weg rijden. Larry heeft ons echt geholpen met de papiermassa en andere perikelen rond het huis kopen hier. En we waren verbaasd hem nu hier bij ons te zien. Was er dan toch niet iets niet goed? Waren we iets vergeten? We draaiden beiden onze portierramen open. Althans we drukten op een knopje eigenlijk en hij vertelde dat hij wat voor ons had. Dus we parkeerden de auto en Larry keerde en parkeerde daarna naast ons. Zijn vrouw was ook mee gekomen. Toen hij uitstapte vertelde dat hij wat voor ons had en gaf hij ons een kado. Het was een "Raintrain" . Hij had Ron daar een tijdje terug over verteld. Dit is een soort apparaat dat over de tuinslang heen rolt en daarmee je je hele grasveld water kunt geven. Wij waren al bij een paar zaken wezen kijken, maar konden hem niet vinden en hadden dit ook aan Larry verteld. En nu kregen we het van hem. Zo leuk en attent. We stonden helemaal verbaasd. Maar echt heel erg aardig van hem. We hebben afgesproken dat hij snel maar weer es langs moet komen.
In de avond zijn we naar Lowes geweest. Daar hebben we onze koelkast, wasmachine en droger en BBQ besteld. Ja, dat kan hier dus gewoon op een zaterdag avond. Moet er zelf ook heel erg aan wennen, maar die winkel bleef dus tot 10 uur vanavond open. En zo kunnen we morgen weer verder met wat andere dingen in het huis. Maar voor nu is het een hele lange dag geweest !!!

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Vandaag is het dus zover...

Vandaag is het dus zover.....
We gaan vanmorgen naar de attorney, de advocaat dus, en daar zullen we de sleutels van ons nieuwe huis gaan krijgen. Gisteren was het nog hartstikke spannend of het nog allemaal wel door zou gaan. De bouwer was nog niet helemaal klaar en de final inspection van de bank was dus ook niet zo als het hoorde. Maar met veel heen en weer gebel met Larry, bank, bouwer en advocaat gaat het dus toch allemaal gebeuren. Heb gisteren dus ook de hele dag naast de telefoon gezeten om alles enigszins te kunnen regelen, maar heb het idee, dat het meer kwam omdat bepaalde personen standaard volgens het boekje werken en als het dan even net iets anders gaat, het spaak loopt. Maar gelukkig is het allemaal goed gekomen en gaan we strakjes naar de advocaat.
De advocaat doet hier dus hetzelfde als de notaris in NL. Zij zorgen voor het papierwerk, de financiele zaken en voor de overdracht zelf. Spannend dus en ben nu dus extra vroeg op. We moeten heel vroeg al bij het huis zijn voor de laatste inspectie en van daaruit direct door naar de advocaat voor de "closing" zo als dat hier heet, om 9 uur 's morgens. Een beetje verglijkbaar met een huis "passeren" in NL. Ben benieuwd hoe het er binnen uit ziet. We zagen gisteravond dat de laatste laag vernis op de houten vloer was aangebracht en dat de stofzuiger in de garage was geplaatst en nog meer kleine puntjes waren in orde gemaakt. Al met al een druk en spannend daagje vandaag !!!

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl

Het schiet op......

Vanmiddag ook weer even bij het huis wezen kijken. We waren gisteren al geweest, maar dat was een erg snel bezoekje want het regende en onweerde enorm. Dus snel even gekeken gister, maar vandaag was er een lekker zonnetje en hebben we alles weer even goed kunnen bekijken. Het was weer heel erg opgeschoten. De schutting is nu helemaal af en ziet er erg netjes uit. Ook de bouw van de porch begint kwa vorm al erg op een porch te lijken. Het terras aan de porch is inmiddels klaar en is echt super zo met het muurtje er om heen.






Ander goed nieuws is dat Mevr. Zwaluw nog steeds op haar nestje zat. De bouwer had wel wat werk gedaan aan de porch aan de voorkant, maar ze zat nog zeer te vreden op haar nestje !!

Groetjes Petra

http://www.beardie.nl