Nieuwe "Erna-schoenen"

Vanochtend eerst weer naar de Nederlandse vrouwen. Dit keer bij Helga. Vaak komt het in onze gesprekken toch uiteindelijk weer over de "vreselijk enge" reptielen die hier wonen. Van de week had ik ook weer even een "IEKS...." moment. We hadden namelijk net de auto in de garage gezet en toen ik uitstapte zag ik net een bruine spin naar binnen rennen. Bruin lijfje maar grote lange harige poten. Dit was op zich al een "IEKS..." moment. Maar het werd nog erger. Ik riep natuurlijk gelijk naar Ron, pak je schoen, pak je schoen. Het is namelijk hartstikke stom van zo'n spin om naar binnen te komen en dan ook nog in zicht, want ik rust echt niet tot dat Ron hem in een tikkie plattere versie naar buiten kan bonjouren. Afijn, Ron zijn maat 48 gepakt en die boven op de spin gekletst...... en toen gebeurde het..... Wel een stuk of 25 kleine babyspinnetjes, spatten uit moeder spin. Ik gilde "IEKS...... Wel drie of vier keer, met als interval "Gatverdegatverredamme". Het resultaat was dus dat wij door de garage heen rende achter al die kleine baby spinnetjes aan. Denk dat we ze wel allemaal geplet hebben, maar het was een vreselijk gezicht en idee. Jakkes..... Hoop dat er geen 1 ontsnapt is aan ons oog, want ik hou niet van dat soort grapjes, zeg maar. Afijn, na mijn verhaal had Helga ook een prettig verhaal. Die had een emmer gepakt en daar onder bleken drie kleine slangetjes te wonen en Eugenie had ook twee emmers gepakt en wilde deze uit elkaar halen en daar tussen zaten twee uitgedroogde hagedissen. Voldoende "IEKS...." momenten weer dus vanochtend.....
Na de "koffie" zijn Ron's moeder en ik even naar de Target geweest. Had wat boodschappen nodig en ook hier weer even op de Haloween afdeling gekeken. Ze hadden hier ook al allemaal kerstkaarten en heb een paar hele leuke alvast meegenomen.
's Avonds zouden we naar de Golf Galaxy gaan. Van de Golf Galaxy krijgen wij altijd hele leuke emails met allemaal aanbiedingen. Ze organiseren om de zoveel tijd speciale avonden waarbij ze dan leuke aanbiedingen hebben en ze houden dan ook altijd een verloting onder de aanwezige klanten. Er was vanavond ook een soort van lezing gegeven door een Pro-golfer. Dus wij er ook naar toe. Dit keer kregen de eerste 100 bezoekers een leuke golfcap. Zo hebben we de vorige keren al golfballen gehad en ik heb ook mijn golfschoenen daar heel goedkoop kunnen kopen. Daarbij krijgt iedereen bij binnenkomst ook een kaartje met een nummertje voor de loterij.
Dus we liepen een beetje door de zaak heen en op de tweedehands golfclubs kreeg je 20% korting vanavond. Mocht je denken dat die dan goedkoop zijn dan heb je het mis. Er zitten dus sets bij van ruim over de $ 500,-. Toen zag Ron ineens een set hierbij hangen die extra lang waren. Nou heeft Ron dus een golf set, die we gekocht hebben toen we hier kwamen. En die gebruiken we altijd samen als we gaan golfen. Maar al snel kwamen we er achter dat die echt wat te kort waren voor Ron met zijn 1,98 m lang. Hij had al es gekeken om wat clubs te laten verlengen, maar dat was ook nog een dure aangelegenheid. Deze set die hij nu zag waren echt precies goed voor zijn lengte. Maar ze zagen er helemaal niet gebruikt uit. Dus wij vragen aan zo'n verkoper. Bleek dat ze dus helemaal nieuw waren, maar dat ze ze moeilijk konden verkopen, omdat er niet veel mensen zo lang waren. Dus afijn wij nog een beetje gebabbeld en er ging al 20 % af vanavond. Bovendien waren ze van het merk Taylormade en als je op deze avond een nieuwe set kocht van Taylormade ging er ook nog es $50,-. Nou stonden deze bij de tweede hands, dus eigenlijk ging dat niet, maar we kregen toch ook nog die korting. Daarna nog een tas voor Ron erbij en daar kregen we ook nog korting op. Al met al was het allemaal niet gepland, maar het leek wel of het zo moest zijn. De verloting was om 7 uur en het was pas kwart over zes. En Ron had van een collega gehoord van een winkel vlak in de buurt die vaak partij goederen verkopen tegen veel lagere prijzen. Dus in de tussentijd zouden we daar even gaan kijken. Nou lag er een hoop rommel en ander tuttemefrut, maar Ron vond een heel rek met Timberland schoenen en ook in zijn "maatje 48". En ze kostten maar $ 39,-. Hartstikke goed zeg. In Nederland zouden we ons scheel betaald hebben voor zo'n paar schoenen voor Ron. En toen opeens zei Ron, "Hey zie je dat, echte "Erna-schoenen". Moest er wel om lachen, maar ik vond ze dus gelijk leuk. Erna en ik hebben al es naar zulk soort schoenen staan kijken op de Winner (hondenshow) in Amsterdam. En deze waren ook van Timberland. Er stond maar 1 paar en laat dat nou net mijn maat zijn zeg...... En dat alles voor $ 30,-. Die stonden gewoon ook op mij te wachten, dus ook maar ingepakt. Nou, lekker onverwacht avondje zeg. Komen we thuis met een golfset voor Ron en twee paar Timberlands....





Daarna weer terug naar de Golf galaxy voor de verloting. Er werd een golf club verloot en een les met de pro-golfer. Helaas niks gewonnen.... Maar ik was al zo blij met mijn nieuwe stappers. Ze zaten echt lekker. Wat een raar avondje, maar wel heel leuk en verrassend achteraf.

Groetjes Petra

Er is een ufo geland

Gisteren is Ron met zijn moeder nog wezen golfen. Het was een beetje bewolkte dag maar de temperatuur was goed. Dus karretje erbij gehuurd, zodat ook Ron's moeder kon karren. Zij heeft geen rijbewijs, dus het was wel even spannend of het zou lukken, maar het lukte. Ze heeft zelfs nog een balletje zelf geslagen.





En voor de sience fiction liefhebbers onder ons...Ik stond vanmorgen op en toen stond er een grote cirkel in ons gras...... Een soort van graan cirkel, maar dan anders...... Zou er een ufo vannacht in onze tuin geland zijn???



hi hihi Nou niet echt hoor ;-) Gisteren zijn we namelijk begonnen om het zwembad leeg te laten lopen. Dat duurde en duurde. Dus gisteravond in het donker hebben we het laatste beetje er uit laten lopen door op de rand te gaan staan. Toen was hij dus zo leeg. Daarna hebben we hem omgekeerd en verderop gelegd om hem te laten drogen. Dus vanmorgen was er een prachtig perfecte ronde kale plek in ons gazonnetje...... Vanavond weer gras ingezaaid en hooi erover heen. Dus we hopen binnen kort weer een mooi gazonnetje te hebben daar waar het zwembad heeft gestaan.

Groetjes Petra

Naar de koele bergen....

Vrijdag zijn we voor twee daagjes naar de bergen geweest. De bergen zijn zo drie uur rijden bij ons vandaan. Dus al vroeg op pad. Via de Blue Ridge Parkway zijn we naar Blowing Rock gereden. Natuurlijk even poseren bij een flinke berg. Al willen de twee schatjes elkaar geloof ik niet zien dit keer......



We zijn daarna gestopt bij een meer vlakbij Blowing Rock. Het was echt een heel idylisch plaatje. Er was een mooi wandelpad om het meer heen en hebben dus dit rondje met de hondjes gelopen.





De herfstkleuren waren nog niet zo heel erg aanwezig maar er waren wel al pieken van de bomen aan het verkleuren. Ook mooie rode blaadjes op de grond. Ik denk dat het hier over twee weekjes echt helemaal rood verkleurd is. En dat het dan helemaal een pracht plek zal zijn.



Daarna naar Blowing Rock. Daar hebben we de winkeltjes even bekeken die ook helemaal al in de herfst sfeer waren.





Toen naar de hang brug. Ron is daar met zijn moeder heen gegaan en ik heb met de hondjes gewacht. Tijdens het wachten weer gezellig veel aanspraak van mede bezoekers. Iedereen wil weten wat voor "merk" ik aan de andere kant van de riem heb lopen. De mensen zijn echt erg geinteresseerd. Dit keer kwam er een meisje naar ons toe die helemaal verliefd was op Connor en de liefde was wederzijds. Zo lief gezicht die twee, dat Ron toen hij terug kwam even een foto van het stel heeft gemaakt. Het was een leuk gesprek wat ik met haar had. Ze had zelf een "Leskjue dog" vertelde ze. Ze bedoelde een rescue dog (een hondje uit het asiel), maar deze lieve schat was hevig aan het wisselen en dus sliste ze er een eind op los. Ze vroeg of Connor ook een Leskjue dog was, want hij was zo lief..... Dikke knuffels kreeg ze van haar nieuwe liefde......





Na het bezoekje aan de hangbrug hebben we weer even bij de picknic plek bij Grandfather mountain gestop en de honden konden zich weer helemaal uit leven op de aanwezige takken.



Connor deed met Stace het spelletje "Pak me dan als je kan" Wat een favoriet spelletjes van hem is en ze zijn er allebei dus ook errug goed in. Zie ook het filmpje.....

Hierna zijn we naar het hotel in Banner Elk gereden. Het was een gemoedelijk hotel. Het is vlakbij het skigebied, dus hoge bergen genoeg in de omgeving....... Bovendien rekende dit hotel niks voor honden. Wel $ 25,- borg, maar als de stoelpoten en het bed bij vertrek niet opgegeten zijn kregen wij dit bedrag gewoon terug. Aangezien wij Stace en Connor gewoon te eten geven, waren wij heel blij met deze regeling!



Het hotel



De ingang naar de skipistes



Banner Elk

Na het inchecken hebben we een heerlijke duik genomen in het zwembad. Het was heerlijk weer. Niet te warm, maar heerlijke temperaturen om in de zon te zitten en het uit te houden en ook nog even lekker te zwemmen.



Al snel had Ron op de parkeerplaats een hele mooie oldtimer Corvette gesignaleerd. En niet lang daarna nog 1 en nog 1. Het bleek dat er dus precies voor de deur van onze kamer een Corvette club een meeting had dat weekeinde. En zo zagen we langzaam maar zeker steeds meer Corvettes te voorschijn komen......




Uitzicht vanuit de hotel kamer.





Wij zaten op de hoek van het hotel op de beneden verdieping. Met uitzicht op de berg achter het hotel en nu dus ook op prachtige oldtimers.

Op de foto hieronder poseert Stace even bij 1 van onze favorieten onder de verzameling. Vond het bordje "Dogwalk" erachter eigenlijk wel heel grappig erbij ;-)



's Avonds werden de meeste auto ingepakt, of gingen de trailer weer in om ook warm (en veilig) te overnachten . Waarna de volgende dag de auto's door de andere eigenaren onder elkaar werden gekeurd. Wat heel nauwkeurig gebeurde. Er liepen wel 6 man tegelijk om 1 auto heen. En elk krasje en ieniemienie deukje werd genoteerd. Vonden het heel leuk om dit een keer van zo dichtbij mee te maken.



Daarna zijn wij uitgechecked en zijn we richting Tennessee gereden. Moet eerlijk zeggen dat ik heel blij ben met onze "Miep" in de auto, maar in de beboste bergen, raakt ze soms een beetje dwalende zeg maar. Dus nemen wij ook altijd de Rand McNally kaart mee. Want op de Rand McNally kaart staan ook wegen met groene stippeltjes. En die stippeltjes betekenen "Scenic routes". Heb van Miep nog nooit 1 groene stippeltjes weg gehoord helaas. Soms als ik rij verwacht ik dat ze toch echt een keer vreselijk uit der slof schiet tegen me. Want, ik luister namelijk niet altijd naar haar. Heel rustig verteld ze me dan, "Keren waar mogelijk" Soms wel drie keer achter elkaar. En de derde keer klinkt nog net zo rustig als de eerste keer, goed he van der? Dat was mij dus mooi niet gelukt. Af en toe zegt ze "voorsorteren naar links" en dan ga ik, eigenwijs als ik ben, soms rechts af. En zelfs dan, ja echt, zelfs dan blijft ze keurig beleefd. Niks geen heibel in de auto. Ze zegt heel kalm en rustig "Route wordt berekend" Ze is dus eigenlijk een hele toffe Miep. Maarja ik dwaal weer af, want ik had het over een groene stippeltjes scenic route. Hierin komt ze misschien nog wat te kort, maarja je kan nou eenmaal niet alles hebben toch? Maar wij volgden dus de groene stippeltjes route door Cherokee National Forest in Tennessee. Officieel heette hij de Veterans Memorial Parkway.



De state border van Noord Carolina naar Tennessee gepasseerd....








En zo kwamen we langs hele mooie plekjes en een prachtig meer genaamd "Watauga". Het was er zo onwerkelijk mooi. De honden hebben even lekker gezwommen en het water was er kraakhelder. Koud, maar helder, ha haha...



Stace en Connor liepen er met een noodvaart in, maar nog harder uit. Uiteindelijk hebben ze wel lekker samen gezwommen, maar het moest met wat meer rust gebeuren. De helden.....

Hier nog een filmpje van het Watauga meer






Na verderop nog een keer bij het meer te zijn gestopt voor een drankje, zijn we uiteindelijk weer naar huis gereden. En Connor was al weer toe aan de airco...... En had zijn plaats ingenomen. Hij was er klaar voor.



Groetjes Petra

Nog meer pompoenen

Gistermorgen was weer de Nederlandse dames ochtend. Dit keer bij Saskia. Het was lekker weer dus hebben we met zijn allen buiten gezeten onder het genot van koffie (voor mij appelcider) en appeltaart. Helemaal niet verkeerd dacht ik zo. Veel beter dan dat de mensen het hebben aan de kust van Texas op het moment. De beelden op tv worden beheersd door Rita. Het is ook een vreselijke orkaan die er aan zit te komen en hoop dat de schade voor die kant beperkt blijft. Al is het waarschijnlijk een beetje hopen tegen beter weten in. Ook wordt er op de tv al gepraat over de aanstaande benzine prijzen, want ook nu worden weer de olie producerende plekken geraakt. Van de week aan de pomp waren net de prijzen heel erg aan het dalen geweest. Van de $ 3,19 waren we weer terug naar $ 2,59. Gisteren was het ietsjes gestegen, maar de verwachting is dat als Rita aan land komt de prijzen weer enorm gaan stijgen. Maar nogmaals, het is maar een klein ongemak als je ziet wat er allemaal in Texas en (weer) Louisiana aan de gang is........
Gistermiddag zijn we weer even naar Crossroads naar de Michaels geweest. Dit keer omdat we pompoenpatroontjes nodig hadden om mee te geven met Ron's moeder voor Toos. (We zijn geweest hoor Toos ;-) ) En dit keer had ik mijn camera bij me.





Het is echt heel leuk om door de winkel heen te snuffelen. Ze hadden dus een boekje met pompoenen patroontjes, maar ook een cd-tje voor op de pc om zelf je eigen patroontjes te maken. Zo leuk. Dus ze komen er aan hoor Toos.

Na de Michaels even door naar de BJ's. Ook hier weer volop Halloween. Met van die grote opblaasdingen voor in de tuin buiten......



Maar er was dus ook al volop Kerst. Bij de Walmart had ik al zo'n levens grote "snowglobe" gezien. Ik vind die echt errug leuk. (ja, ja, kleine Petraatje leeft dan helemaal in mij op, ha haha)
Het is zo'n opblaasding, maar daarbij wordt de sneeuw binnenin steeds opnieuw omhoog geblazen en natuurlijk met verlichting. Echt heel leuk verzonnen hoor. En nu bij de BJ's hadden ze een nog iets grotere versie er van.



Nou verder maken we ons op voor ons weekendje bergen. We gaan dit keer naar Banner-Elk. Banner-Elk is een ski-gebied in Noord Carolins. We verblijven daar in het Best Western hotel. In dit hotel mogen de hondjes ook en is ons "gezinnetje" weer fijn compleet :-) Stace en Connor gaan eigenlijk altijd met ons mee. Het was even zoeken dit keer, maar via via zijn we bij dit hotel uitgekomen. Het is pas gerenoveerd en ziet er erg leuk uit.

Groetjes Petra

Je zou er haast sportief van worden....

Allereerst hartstikke bedankt voor alle beterschaps wensen !!! Het heeft geholpen, want het gaat inmiddels al stukken beter met mij en mijn inmiddels weer rechtere rug. Dusse... nogmaals hartstikke bedankt ;-) Vandaag zijn we nadat Ron van zijn werk thuis kwam naar de Triangle Mall in Raleigh geweest. Vindt dit altijd een leuk winkelcentrum en er zijn ook grote warenhuizen. Ook zijn er buiten het centrum zelf ook een aantal grote winkels. Zoals Pier 1 en Bed, Bath and Beyond en Dick's Sporting Goods. Toen we genoeg gezien hadden bij het overdekte gedeelte zijn we gaan eten bij California Pizza Kitchen. Ze hebben hier heerlijke pizza's die net even anders zijn dan de standaard pizza's. Zo had Ron een BBQ pizza (met Gouda kaas) en ik een B.L.T. (Bacon, lettuce and Tomato) De sla en de tomaat smaakte heerlijk op een pizza. (Of klink ik nu als een echte Amerikaan, ha haha) Het was lekker knapperig fris. Ron's moeder had een heel bord vol spaghetti. Dus we hebben met zijn allen lekker zitten eten.
Daarna zijn we naar Dick's Sporting Goods gegaan. Deze vestiging hier is zooooo groot. Ongelooflijk. Je vindt er echt van alles.



De twee verdieping tellende winkel....



Baseball.....



Fietsen....



Basketball



Kampeer afdeling....



Visafdeling....



De skateboard afdeling....




Golf afdeling.....
En verder was er nog de fitness afdeling, de voetbal afdeling, tennis afdeling, bowling afdeling, ski afdeling, running afdeling enz, enz...
Je zou er haast sportief van worden ;-)

Groetjes Petra

Alles 1 dollar......

Vandaag voor het eerst een stukje geprobeerd te rijden met de auto. Mijn rug wordt steeds weer een beetje rechter. Gisteren een rustdag gehouden en dat helpt al een hele berg. Afijn, een klein stukje rijden dus maar en vandaar even naar de winkels in Fuquay. Allereerst de Dollar Tree. In deze winkel kost alles, zoals te verwachten is, 1 Dollar. Wat wel leuk was dat hier nu alles ook in het teken van Halloween staat. Ook hadden ze al kerst spulletjes binnen. Leuk om weer even in te neuzelen. Had weer makkelijke dingen, vuilniszakken en bakpapier, en leuke dingen zoals Kerst inpakpapier en nog wat Halloween leuks voor aan de deur. Daarna naar de Hallmark winkel ernaast. Ook hier de kerst en Halloween. Ik vind ze er altijd hele mooie spulletjes hebben in deze winkel. Ze verkopen er voornamelijk kaarten maar ook allerlei frutsels, beeldjes foto albums. En zag nu ook dat ze er hele leuke hondenspulletjes hadden.Zoals speciale hondenfotoalbums en fotolijstjes. Maar ook speciale placemats voor onder de hondenbak. Ook zagen we een kerstmailboxje met muisjes er in. Ik kan hier dus echt zo heerlijk in rond snuffelen. En dan van de ene ahhhh in de andere ohhhh vallen... ;-)
Inmiddels was het al weer middag en vandaag stond er nasi op het menu. Met babipangang en satesaus en een gebakken ei en natuurlijk wat zuur. Dus aan de slag !!
Het heeft heerlijk gesmaakt en Ron heeft daarna mijn taak van de week vervuld, namelijk het grasmaaien in de achtertuin. Mijn wekelijkse klus, maar dat ging mij dus niet lukken deze keer.
Het is nu weer keurig gekortwiekt en kan er weer een week tegen. Vanavond hebben we in de porch lekker buiten gezeten en heb ik ook mijn blog hier geschreven vandaag. Het is nu heerlijk weer en in de verte rommelt het wat en zien we wat flitsen. Het onweer zit er aan te komen. Heerlijk vindt ik dat. De temperatuur is zalig en dan lekker wachten op de regen, die hopelijk gaat komen. Want dat vinden onze "grasjes" vast lekker na hun knipbeurt !!

Groetjes Petra

Toch veel gedaan ondanks een kronkel....

Vrijdag morgen pakte ik wat uit een kast en knak voelde ik in mijn rug. Oei oei.... Dat voelde niet goed. Daarna stond mijn rug een tikkie uit lood, zeg maar. Maar druk schema dus door, door, door om zaterdag te merken dat ik dat beter niet had kunnen doen. Dat tikkie uit lood viel nu onder de catogorie "scheef" en het lopen wilde niet echt lukken, zo ook het zitten. Alleen liggen ging goed. Maarja,..... we hadden allemaal plannen gemaakt om op pad te gaan. En als ik bleef liggen, kwamen we daar niet. Nouwwwwww.... Dit kwam helemaal niet lekker uit. Het kon echt niet en dus heb ik de zaterdag plat op bed doorgebracht. Ron en zijn moeder zijn dus met zijn tweetjes op pad geweest. Naar de Vlooienmarkt in Raleigh en de Farmersmarket.





Ze vertelden dat de pompoenen hier nog groter waren dan bij het kraampje waar we vrijdag waren geweest. Ze hadden het prima naar hun zin gehad, vertelden ze. Ron had haar ook nog wat andere zaken in Cary en Apex laten zien. Gelukkig maar, alles volgens schema. Want het volgende weekend gaan we naar de bergen dus geen zaterdag meer om naar de farmersmarket en naar de vlooienmarkt te gaan.
Zondag zouden we naar het strand gaan. En het was maar de vraag of ik mee kon. Uiteindelijk is het gelukt. Ik had de hele achterbank tot min beschikking en heb mij daar voorlopig genesteld. Het was 2,5 uur rijden naar Top sail beach. De orkaan, Ophelia, was hier ook langs gekomen afgelopen woensdag en dat was vooral aan het strand goed te zien.



Veel houten bruggen over de duinen heen waren weggeslagen en hele stukken duin waren weg.



Er waren veel mensen over het strand aan het struinen. Mensen met een detector en anderen op zoek naar haaientanden. Want na zo'n orkaan schijn je die heel makkelijk te kunnen vinden. Ik was op een handdoek in het zonnetje plat gegaan, zodat mijn rug weer kon strekken en Ron en zijn moeder gingen met de honden op haaientanden jacht.





Connor was er ook klaar voor om samen met Stace weer prachtig witte pootjes te krijgen. Want dat is altijd super als ze naar het strand zijn geweest. Alsof ze in de Dreft hebben gelopen. Natuurlijk ook een wit buikje, want het was heerlijk weer en dan kun je natuurlijk ook heerlijk zwemmen...... Ondertussen waren ze een man tegen gekomen met een hele berg haaientanden. Hij gaf hun hele nuttige tips. De belangrijkste was wel dat die tanden niet wit waren maar zwart..... ha haha. Heel belangrijk detail. Ook vertelde hij dat ze tussen de kleine schelpjes moesten zoeken. Want daar zaten ze vaak tussen. Daarna hebben ze ze inderdaad gevonden.



Daarna zijn we weer verder gegaan, richting Wrightsville Beach bij Wilmington. Maar eerst moesten we nog op de loopplank naar de auto komen. Want ook hier was het laatste stuk weggeslagen. Er af ging net, maar er op ging een stuk moeilijker met een kromme rug. Maar het is gelukt en ik ben weer in de auto gekomen waar de achterbank weer op mij wachtte.



Vind er altijd een echt vakantie sfeertje hangen hier aan de kust. Met al die mooie houte strandhuizen en die leuke strand winkeltjes. Maar al met al is het wel heel anders dan naar het strand in Burg Haamstede waar we vroeger altijd gingen. Het voordeel was daar dat het kort stukje rijden was, maar het voordeel hier is dat tegen de tijd dat we thuis zijn Stace en Connor lang en breed droog zijn en al het zand in de auto blijft. En zijzelf alvast een tukkie kunnen doen. Heeeeeel gebroederlijk......



Groetjes Petra