50 States

In de afgelopen maanden was Ron al begonnen met het sparen van kentekenplaten van de verschillende Amerikaanse staten. Die verzameling ging langzaam maar gestaag.... totdat hij op Ebay ging kijken. Want daar zag hij een pakket van alle 50 staten bij elkaar.
Van het weekend zijn ze bezorgd en inmiddels hebben ze een plekje gevonden aan een muur in de garage.





Het ziet er heel leuk uit en elke staat heeft zo zijn eigen kenmerk er een beetje in verwerkt. North Carolina heeft bijvoorbeeld "First in Flight" als slogan en zo heeft iedere staat zijn herkenningspunt. Het is een leuk gezicht om ze zo allemaal bij elkaar te zien.
Verder vanochtend ook weer op de koffie bij de Nederlandse dames. Vandaag was Helga jarig en werden we getrakteerd op appelstrudel en later ook nog heerlijke lekkernijen uit de oven. Maandagmiddag gaan we ook met zijn allen Sinterklaas vieren en de voorpret is al enorm, want er schijnt een Zwarte Piet langs te komen. Ben benieuwd!!
Vanavond kwam Ruud, een collega van Ron, bij ons een "bakkie" doen en tot onze grote vreugde had hij een kadootje van de Sint bij zich. Zo leuk. Hij is pas nog in Nederland geweest dus wel heel speciaal dat Sinterklaas er ook nog aan gedacht heeft ! En het mooie was dat we dit kadootje al direct open mochten maken!!! Yeah, wat een mazzel, ha ha ha. In het mooi met Sinterklaas papier verpakte kadootje van de Sint zaten twee chocolade letters. De R en de P, leuk he? Dus ja Karin, ik ga nog even door met zingen hoor, het heeft duidelijk resultaat. ;-)

Zie ginds komt de stoomboot

Had nog niet net de kerstversieringen klaar en ja hoor vandaag post van Sinterklaas. Sinterklaas is daarom vast niet blij met ons, maar toch had hij nog meer kadootjes naar ons gestuurd. Hoorde vanmiddag iemand kloppen op onze voordeur. In deze tijd van het jaar kan dat heel verdacht zijn, natuurlijk. Stace liet ook meteen zijn Beardie sirene horen in de vorm van een whoowooeeef. (Misschien moet ik hem toch eens voorstellen als mascotte van de Huricanes, die na elk doelpunt het zelfde geluid produceren) Maar zijn blaf alarmeerde mij wel en liep dus naar de voordeur, maar zag niemand staan. Huh, dat is vreemd? Stace die natuurlijk achter mij aan huppelde sprong wel ineens met een sprong op de deurmat en daar zag ik het liggen......



Yippie, post van Sint. Gek ik dacht te herkennen dat het een bekend handschrift was uit Voorhout, maar misschien ben ik in de war ;-) In ieder geval stond er op dat het pas op 5 december uitgepakt mag worden. Dat wordt nog een hele opgaaf voor een aagje als ik ;-)

Groetjes Petra

Santa gezien

Vanmorgen zijn we eerst naar de Crabtree mall geweest. Even lekker tussen alle kerstspullen snuffelen en zowaar, hij was er ook. Ik bedoel daar mee Tim Santa Claus. Nou weet ik eigenlijk niet heel zeker dat het "mijn" Tim de Santa was, die ik eerder in een andere winkel was tegen gekomen. Maar had er wel binnen pretjes om. Toch wel apart om te zien hoe de kinders bij hem op schoot zitten in keurige jurkjes en hun foto met hem laten nemen.





Crabtree mall was dus echt van top tot teen versierd met kerstballen, slieren en lichtjes. Daar kom je lekker in de stemming van. En 's middags zijn wij aan onze klus begonnen.
Had van de week al de drie mini boompjes opgetuigd die al een gezellig december sfeertje gaven.



En daarna de twee schouwen en natuurlijk de boom. Toch wel leuk om al die dozen uit Nederland uit te pakken. Toen we vorig jaar deze dozen inpakten hadden we onze visa nog niet en wisten we niet waar we zouden zijn de volgende kerst. Er is zoveel gebeurd in een jaar tijd. Nu zitten we al weer ruim 8 maanden hier en op ons eigen stekkie in Amerika. Vorig jaar hadden we dat echt niet kunnen denken. In de week van Kerst kregen we toen de brief van de ambassade en begin januari hadden we onze afspraak en daarna is alles in een stroomversnelling gegaan. Zo raar als je daar nu aan terug denkt. Het uitpakken van de dozen met kerstspullen, bracht best veel herinneringen terug en ook aan ons huis in Zierikzee. Bepaalde spulletjes hadden daar een vast plekje en moesten nu "herplaatst" worden. Zo raar. Maar alles heeft weer een stekkie gevonden, net als wij. Het is alleen een kwestie van wennen ;-)




Tadaaaa, daar is "ie" dan. Vers geimporteerd uit NL. Nouja vers? Moet zeggen dat ik het toch wel erg leuk vond om onze eigenste kerstverseiringen in dit huis te gebruiken. Al heb ik natuurlijk ook wat nieuwe dingetjes gekocht, maar het voelt nu gelijk vertrouwd.



Connor poserend voor de boom. Van "Kijk mij es mooi zitten te zijn vrouw, ben ik niet foto waardig nu"?



Stace kon het allemaal niet veel boeien en plofte neer naast Connor, die zich ook gewoon die kerstpet op liet zetten ;-) Kortom we zijn in kerstsfeer !!!

Groetjes Petra

Deck the halls !!!!

Ons huis is versierd...... Ik ben wat dat betreft echt een klein kind en vind het geweldig om te zien hoe alles er uit ziet in het donker. Had al veel spulletjes eerder gekocht en kon haast niet wachten, ha haha. De dag na Thanks giving zagen we hier in de buurt al wat huizen versierd en nu vandaag ook bij ons !!! Sorry sinterklaas, maar hier in Amerika kennen ze je niet en je moet natuurlijk intergreren niet waar? Echt vroeg ik weet het, maar mij hoor je niet klagen ;-)





Hier in de wijk zijn er huizen bij die echt super mooi zijn. Zal van de week wel op pad gaan met camera natuurlijk !!

Groetjes Petra (die morgen alles binnen zal gaan "decoraten")

Black Friday

Op Thanksgiving lag deze krant op onze oprit. Alhoewel krant? De dikte kwam door de aanstaande sale en de enorme hoeveelheid reclamefolders die er bij zaten. Natuurlijk alles lekker door zitten bladeren donderdag. Onze "turkey" lag in de crockpot te sudderen, dus had lekker de tijd. We kwamen tot de conclusie dat wij vooral de Walmart wilden bezoeken. Zij hadden DVD's voor $ 3,44 en er was een gereedschapskast in de aanbieding, waar bovendien al een lading gereedschap inzat. Ook stond er een tv met DVD speler in de aanbieding. Bij ons in Fuquay zit naast de Walmart, Staples en daar hadden ze een shredder (papiereter) voor $ 29,00. Ongelooflijk, maar hij kostte dus $ 29,- en daar kreeg je gelijk $ 10,- korting op plus een bon die je op moet sturen voor $ 20,- refund, dus was hij helemaal gratis....??? Geloofde het niet helemaal, maar we zouden er toch even langs gaan ;-)
's Avonds op het journaal zagen we al de lange rijen voor de winkels. De outlet shops in Smithfield gingen om 1 minuut over twaalf in de nacht open. Mensen stonden er dus al vroeg in de avond. Maar bijvoorbeeld Circuit City en Best Buy gingen om vijf uur 's ochtends open en mensen lagen dus met slaapzakken en al voor de winkel. Ha ha, dat gingen wij dus mooi niet doen !!! Mijn hemel, de beelden op tv van de rennende massa, deed ons plan iets minder leuk voorstellen, dan dat ik had toen ik de folders binnen kreeg. Dus toen we gingen slapen, na een overheerlijke Turkey filet veroberd te hebben, met als toetje een Chocolat mouse van Oetker, hadden we zoiets van nou laat maar geloof ik.
Maar, we waren allebei toch erg vroeg wakker de volgende morgen en we hadden zoiets van gaan we eruit of draaien we ons om. Uiteindelijk voor het eerste gekozen. Op naar de Walmart. Want eigenlijk waren we ook best nieuwsgierig hoe zo'n mega sale nou "live" voelt, zeg maar. Wat ons als eerste opviel was dat er in veel huizen licht brandde bij ons in de straat en dat er ook veel auto's op de weg waren. Dat beloofde niet veel goeds. Bij de Walmart aangekomen stond de parkeerplaats vol !!! Echt stampend vol. Ongelooflijk half zeven 's morgens..... Gelukkig viel het binnen ontzettend mee en ze hadden ook alle spullen waar we voor wilden kijken nog. Dit shoppen beviel ons wel !!
Op naar de Staples. Had zoiets van dat kan gewoon niet kloppen, maar dus wel he! Gewoon helemaal gratis. Dus wij zijn nu ook een shredder rijker, ha haha.



Heb nog een foto gemaakt van een auto die helemaal vol lag met aankopen. Ongelooflijk wat mensen allemaal kopen.
Daarna zijn we naar de Kohl's gegaan. Daar hadden ze een broodbakmachine voor $ 25,-. Ook hier de parkeerplaats stampend vol. Mega druk. De Kohl's zit in Cary. En in Cary was het toch wel een tikkie drukker dan in Fuquay. Maar.... ze hadden em nog. Dus op naar de kassa........ Er stond dus een rij van achteruit de winkel naar voren. Denk zeker 150 m lang en zo'n 60 mensen voor ons, met allemaal bergen spullen in hun kar...... Ahum, gingen wij hier aansluiten? Ik keek een keer naar Ron's gezicht en dat toonde een duidelijke nee. En eerlijk gezegd had ik er zelf ook niet veel zin in. Wat een berg mensen zeg! Nou waren de kortingen wel behoorlijk moet ik zeggen, maar dat zou zeker een uur gaan duren..... Dus wij de broodbakmachine weer terug gezet en gingen weer op huis aan. Op de weg naar huis zagen we de eerste auto met een kerstboom op het dak. Moet dan altijd denken aan die film met Chevy Chase, National Lampoons. En onderweg zagen we ook meerdere plaatsen waar ze de kerstbomen verkopen.



Als paddestoelen kwamen de kerstboomverkopers ineens te voorschijn. Ik vind wel dat ze hier hele mooie echte kerstbomen hebben hoor. Allemaal zijn ze heel prachtig van vorm en mooi vol. Nou hebben wij natuurlijk onze prachtige nederlandse "nepperd", maar de echte bomen zijn wel erg mooi zeg. Zag trouwens ook in de sale een kunstboom met 400 lichtjes er al in voor $ 25,- . Ongelooflijk goedkoop, en hij zag er nog mooi uit ook. Toen zijn we weer naar huis gegaan en waren om half negen klaar met shoppen. Ha haha, nog de hele dag voor ons.
Gisteravond had ik met de Nederlandse dames afgesproken om naar een basketball wedstrijd te gaan. Jesse had kaartjes ervoor en belde woensdagavond op of ik zin had om mee te gaan. Dit keer in Chapel Hill, bij de Tar Heels. Hartstikke leuk natuurlijk. Er voor zouden we in een restaurantje aan Franklin street wat eten. Eerst een Italiaan binnen, maar daar moesten we drie kwartier wachten voor een tafeltje. Dus door naar de volgende. Franklin street is een gezellige straat met allemaal verschillende restaurantjes, waarvan er veel niet van een keten of zo zijn. Daarna probeerden we een soort van bar/restaurant, maar moesten we ook wachten. Naast deze bar zat een Turks restaurant en die zag er heel gezellig uit. Dus naar binnen en ze hadden een tafeltje voor ons. De ober kwam al snel de kaart brengen en Helma bedankte hem hier voor en vroeg hem in het Nederlands: "Hoe gaat het ?" als een soort van Amerikaans "How are you doing". En moest wel lachen dat ze het in het Nederlands zei. Maar wat daarna gebeurde was zo grappig. De ober antwoorde in het Nederlands terug en zei: Hoe weet je nou dat ik Nederlands ben? We lachen helemaal in een deuk. Zitten we in Chapell Hill bij een Turk, met een Nederlandse ober. En Helma kende deze jongen helemaal niet. Hij vertelde dat hij hier geboren was en dat zijn moeder uit Roosendaal kwam en daarom Nederlands sprak. Erg grappig.



Daarna naar de wedstrijd en "gelukkig" waren we niet de enigste.....Tjemig wat was het druk. Maar we hadden ook een parkeerkaart, dus konden vrij dichtbij parkeren. Al is dat met vijf vrouwen in 1 auto best nog een hele toestand. Kortom het plekje was gevonden en we waren waar we zijn moesten. De plaatsen die we hadden waren super. Vlakbij het veld en prachtig uitzicht op het basketbal veld.



De Tarheels hebben gewonnen en natuurlijk was dat weer een feestje. Kortom het was een hele gezellige avond zo met zijn allen en we hebben weer heerlijk kunnen lachen en kletsen.

Groetjes Petra

Even naar de Target....

Gisteren had ik het plan gevat om "even" naar de Target in Apex te gaan. Mijn favo winkel hier en er naast zit de Petsmart en Linen and Things . Deed de garage deur open en voor mijn ogen was het vooral oranje wat ik zag. Er stond dus een super grote verhuis truck voor onze oprit. De nieuwe buren van de overkant waren nu dus aan het verhuizen. Maar ik als "geweldige" chauffeuse (ahum) wist mij al snel een weg te vinden in het kiertje wat ze open gelaten hadden, hahaha. Op naar de (highway) 55....... Vind dit altijd een lekker weg om te rijden. Twee baans en heuveltje op heuveltje af.... En opeens zag ik in de middenberm een oude wagen staan met allemaal Mexicanen er om heen en veel banden sporen op de weg en in de modder. Jeetje, er zal toch niks gebeurd zijn, vroeg ik me af. En ik kijk weer op de weg. En zie daar midden op de weg en houten krat van 1,50 m x 1.50 m liggen. Goeie genade schrik me drie keer in de rondte en met een snelle "elandproefmanouvre" kon ik hem nog net ontwijken. Maar het was echt een kwestie van een "secondje" hoor. Daar zaten die Mexicanen dus naar te kijken. In mijn achteruitkijk spiegel zag ik de grote truck die achter me zat slingerend over de weg gaan. En dacht nog bij mezelf als hij maar recht op blijft. Poeh hey schrikken zeg.... Maar vervolg mijn weg en kom in een file terecht? Hier op de 55 zie je dus nooit files. In ieder geval niet om deze tijd. En sluit netjes aan. Maar het duurde een behoorlijk eind. Langzaam schoven we op en ik zie waarom we in de file staan. Midden op de weg staat een auto in de brand..... Jeetje... wat een gevaren zo op een dinsdag morgen. Maar uiteindelijk zowat drie kwartier later weet ik veilig de Target te vinden.
Alle winkels zijn hier dus nu in vol ornaat in Kerst gehuld. Heerlijk !!! De kerstliederen galmen door de winkels en de kerst spulletjes glinsteren je tegemoet. Heb wat kerstkadootjes gekocht en ook nog even boodschappen gedaan. Want donderdag is het hier "Thanksgiving". De dag van de bekende kalkoenen op tafel. Wilde me zelf maar niet wagen aan zo'n big turkey, dus heb een kalkoen filet gekocht. Deze filet moet vast van een super big Turkey geweest zijn, want het was een mega filet, bedacht ik me later. Afijn met een wagen vol geladen verliet ik de Target weer en ging richting Linen and Things. Wilde kijken voor een broodmachine. Had namelijk van de week bij de World Market een krentenbrood met spijs meegenomen. Hij zag er super lekker uit. Er stond op met spijs en er lag een laag poedersuiker overheen. En al verlekkerend was ik er mee naar huis gegaan. Had snel een plak afgesneden en meteen was mijn illusie in stukken geslagen. Wat een vreselijk vies brood. Stik droog en een vreselijk nasmaak. Ook Ron moest twee keer slikken om het weg te krijgen. Was vast van de Pasen of zo. Ron opperde al dat het vast met de boot verzonden was. Jakkes. Dus vandaar mijn broodmachine plan. Maar bij de Linen and Things stond er dus maar 1. En niet helemaal wat ik wilde. Dus dat plan ging niet door. Maar liep nu dus op de keukenmachine afdeling en mijn oog viel op de "Lean mean Fat grilling machine" Ook bekend in NL van de Amaaaaaaazing Discoveries. Nou had ik al es vaker gekeken naar dat apparaat, wat het leek met toch wel makkelijk om het vlees hier te grillen, vooral om dat ze hier niet echt lekkere boter hebben. Maar vond het toch steeds wat te duur. En nu zag ik dat de witte versie van dit apparaat met 50 % korting te koop stond. Er is nu een metallic grijze als nieuwste versie. Dus de witte moet er waarschijnlijk uit. En in plaats van de $ 59.- die hij normaal kostte was hij nu $ 29,-. En ik als echte Nederlander had ook nog de 20 % kortings bon meegenomen dus kwam hij op $ 23,- . Pik in, 't is winter per slot van rekening, dacht ik. En daarmee kunnen nu ook de Glories "Lean Mean fat grillen met onze machine", ha ha ha.
Daarna naar de Petsmart. En als je daar de deur binnen gaat staan er gelijk drie rekken met allemaal katten en honden speelgoed voor de kerst. En ik kan je vertellen het was moeilijk en de verleiding was groot, maar ben er langs gelopen zonder wat in mijn karretje te gooien. Heb wel even nog wat aangeraakt, en twee of drie keer een speeltje laten piepen. Maar niks gekocht....
Op naar het honden voer. Snel een zak gepakt en wilde snel de winkel verlaten. En toen opeens bedacht ik me dat ik voor de Bearded Collie bijeenkomst die in december is, een honden kerst sok moest mee brengen. Dus kon ik toch nog even naar het kerst rek, ha haha. Heb een leuke kerstsok gekocht waar je een foto van je hond in kan doen. Vind het wel een leuk idee van de organisatoren van deze bijeenkomst. Alle kerstsokken gaan op 1 hoop en dan ga je met een kerst sok van iemand anders mee naar huis. Grappig niet waar.
Over kerstsokken gesproken, had van de week op Ebay nog een leuke Beardie kerstsok gekocht. Vond hem zo leuk. Net onze Connor. En daar gaan natuurlijk zijn kadootjes in.....



Daarna ben ik weer veilig thuis gekomen, zonder enge dingen onderweg.....

Groetjes Petra

Als het dan eindelijk regent....

Als het dan eindelijk regent, dan plenst het ook meteen. De hele dag dikke vette regendruppels. Op veel plaatsen staat het nu dan ook blank, want de grond is hard en neemt het water niet op en stroomt het als een flinke stroomversnelling naar beneden. Nu ben ik toch wel blij dat we niet een huis hebben aan het meertje beneden aan het eind van de straat. Want daar stroomt echt al het water naar toen. Al met al komt het water precies op tijd voor onze coniferen. Gisteren hebben we alles af gekregen. Het mulch ligt waar het moet liggen en het anti-0nkruiddoek ligt er onder en dat alles langs een keurig recht kantje.... Pffff..... Ron en ik hebben dan ook besloten dat we de tuin zo echt prachtig vinden, ha ha ha. En dat er voorlopig niet veel meer in geschept gaat worden ;-) Wat een klus. Maar nu krijgen de boompjes dus water van boven en kunnen ze lekker wennen aan hun nieuwe plekje.
Over plekjes gesproken... Onze schommelbank had vanmiddag geheel uit zich zelf ook een ander plekje gevonden. En wel aan de andere kant van het muurtje waar hij nu stond. Boven op de plantjes die daar staan. Nou was hij niet volledig uit vrije wil aan die kant gaan staan maar was er ineens een flinke wind die onder het kapje terecht kwam en hem zo optilde en deed omkukelen en over het muurtje sloeg. Ik stond er bij en keer ernaar, zeg maar.
Helaas zit er nu in het kapje een flink gat. Maar verder geen grote schade. Behalve dan het plantje waar hij op gevallen was. Zo raar toch weer. Weken is het droog met bijna geen wind en nu giert het en plenst het emmers vol......

Groetjes Petra

Winter in America is cold......

Vanmorgen werden we wakker en alles was wit. Het had flink gevroren en het was zekers erg "chilly" vannacht. Maar het leverde wel mooie plaatjes op!!





Maar te lang konden we er niet naar kijken, want de kruiwagen stond al te wachten. We moesten vroeg uit de veren vandaag, want om half negen werd het mulch bezorgd en konden we weer verder aan de slag..... We hadden inmiddels al het onkruidfolie geknipt en neergelegd, alleen nog een randje erlangs (mijn taak) en het mulch er tussen (Ron's taak).
De vrachtwagen kwam keurig op tijd en kiepte de berg houtsnippers aan de achterkant van onze tuin er uit.



En scheppen maar.....



Zelf had ik vanmorgen ook nog een kookparty bij Sherry. (De buuf van de overkant) Het was een verkoopparty van de Pampered chef. Het was toch weer heel anders dan de mijn bekende Tupperware achtige verkoopverhalen. OK, ook hier alle producten natuurlijk geweldig, maar hier wordt er ook meteen "gekokkereld" onder het babbelen. Wat je daarna ook allemaal mag gaan proeven. Ja ja, dat is nog es een verkoop party ha haha. Het was echt heel leuk en zo zat ik daar ineens tussen 12 Amerikaanse vrouwen, die allemaal helemaal weg waren van de spullen van de Pampered chef ;-) En ik, ik had nog nooit van enige "gepamperde" chef gehoord. Laat staan iets van hem geproefd. Maar het smaakte allemaal heerlijk, dus heb natuurlijk wat gekocht. Het was leuk om met de verschillende mensen te praten en ze geloofde echt niet dat ik nog nooit van DE chef gehoord had. Het schijnt dus echt een ingeburgerd iets te zijn hier. Maar ik vond het geslaagde ochtend en heb heerlijk geproefd van alle gekookte dingen. Daarna snel weer terug naar de andere kant van de straat om Ron te helpen. Inmiddels was het zonnetje door gekomen en nu was het weer warm..... Dus dikke trui uit en in T-shirt verder. Het is echt ongelooflijk de temperatuur verschillen hier. 's Morgens onder nul en rond twaalf uur een dikke 15 graden waarbij het in de zon echt nog warmer is.



Onderweg kregen we nog hulp van ene Stacey die graag het kruiwagen werk wilde doen. ha ha ha. Als het maar beweegt en Stace is van de partij.....




Rond een uur of drie kwam de postbode aangereden en aangezien we in de tuin bezig waren zag ik hem zo aankomen rijden. En normaliter doet hij de klep open van de brievenbus en kiepert de post erin. Maar nu niet. Hij stapte nu uit en wilde naar de voordeur lopen. Ik riep hem en pakte over de schutting het pakje van hem aan!! Ohhhhh leuk, pakketpost weer!!!
En liet mooi het mulch voor mulch en maakt het snel open. In de doos zaten allemaal sinterklaaskadootjes!! Ohhhhhh, wat lief van de sint zeg. Ik zag dat Sinterklaas via familie Verheij ons toch heeft weten te vinden in Amerika zeg. Wat goed he van die ouwe baas? Er zat een briefje bij dat we de kadootjes pas op 5 december mogen gaan open maken. Dus we zijn weer stik nieuwsgierig maar moeten nog even geduld hebben. Gelukkig was hij ruimschoots op tijd ;-)



We hebben het vandaag in de tuin niet meer helemaal af gekregen. We moeten nog een klein stukje in de tuin, maar dan zijn we klaar. Maar het ziet er echt al heel netjes uit!



We hadden namelijk geen tijd meer om het af te maken omdat we voor vanavond kaartjes hadden voor de Basketball wedstrijd. Ook weer in het RBC center waar nu de ijsbaanvloer veranderd was in een basketbalveld. Het schijnt dat ze het stadion in vier uur tijd kunnen ombouwen van ijsbaan naar een basketball veld. Super !! Dit keer hadden we kaartjes in een suitte. Helemaal toppie!! Eten en drinken er bij en een basketball wedstrijd waar bij de Wolfpackers weer flink aan het winnen waren.



Ik vind het dus echt heel erg leuk al die sporten hier en vooral de hele entourage er omheen. Zo super enthousiast en het werkt zo aanstekelijk dat NC-State rood, dat we zelfs een petje hebben gekocht vanavond, ha ha ha. Moet eerlijk zeggen dat het ijshockey mijn favoriet blijft. Dit vindt ik het leukste om naar te kijken en lekker actief. Basketball komt op de tweede plaats en dan baseball. Football vindt ik zelf het minst leuke, vanwege al dat gewissel steeds. Maar bij alle wedstrijden die we gezien hebben, is de sfeer helemaal geweldig. En de mensen super enthousiast. Nergens heb ik iets van vandalisme gezien. Sterker nog het is echt een familie uitje waar jong en oud van geniet !
Vanavond was helemaal goed, want zelfs Mr. Wuf himself kwam bij ons langs en Mary en ik zijn samen met hem op de foto geweest. Wat een eer......







Natuurlijk ook weer een Filmpje... (net als bij Paul de Leeuw ;-) )

Groetjes Petra

"The Canes"

Gisteren stonden er dus nog 16 coniferen op me te wachten die de grond nog in moesten. Was ook wel nodig, want vannacht zou het - 4 graden worden. Dus prettig als ze voor vannacht in de grond zouden staan. Van woensdag op donderdagavond voelde je de koude lucht aan komen waaien. Dat weet ik zo goed, omdat "Na gedane arbeid, komt rust !!" Dus hebben wij ons na het boren in de grond en het planten van 44 bomen in de hot tub begeven. En dat was heerlijk. Mijn spiertjes en verder aanwezige organen in mijn lichaam werden er helemaal blij van. Maar je voelde dus echt het weer veranderen en ging ik steeds een stukje dieper onder ;-) Van de plus twintig de voorgaande dagen zitten we nu op de 13 graden of zo. Met erg koude nachten voor mijn Hollands gevoel..... Het zonnetje straalt nog flink en in die zon is het lekker, maar daarbuiten is het echt jassen weer hoor. Afijn om terug te komen op de bomen. Ik had dus 's morgens gelijk het plan gevat om maar meteen aan het planten te gaan, dan waren we daar maar klaar, niet waar? Maar het was koud... echt.... Die wind, ijzig. Wat een watje he? Bijna 8 maanden in betere temperaturen en Petra-tje is mooi verwend geraakt. Dus heb ik ter plekke het plan gemaakt om de zelfde routine later op de dag te herhalen en gelukkig was het toen een heel stuk aangenamer, want het zonnetje had toen veel meer kracht. Bovendien werd ik geholpen door mijn twee harige vier voeten tellende vriendjes...... En dat helpt altijd.



Alle coniferen hebben nu een plekje gevonden in onze tuin. En daarmee hebben we een berg geld uitgespaard. Want het aanplanten van bomen/tuin kost hier echt bakken met geld. Ik weet nu dus ook wel waarom, want het gaat allemaal niet zo heel erg makkelijk. Maar het geeft wel een lekker gevoel als de klus geklaard is. En anders ga je maar zo voor de tv zitten en ontspannen toch? ha haha. Na het planten met Ron een beetje gekeken waar we de borders willen en waar mulch (houtsnippers) Daarna een snelle hap. Broodjes shoarma, ala Petra ;-) En op naar het RBC-Center. Want voor gisteravond hadden we kaartjes voor de ijshockey wedstrijd.



The Carolina Hurricanes moesten tegen de New York Rangers. En van de week hadden we via internet kaartjes besteld. Ze liggen dan bij een aparte kassa voor je klaar. De rijen voor deze kassa zijn altijd kort en gaan heel snel dus je hebt zo je kaartjes. Plus dat je op je gemak thuis een stoel kan kiezen met mooi zicht. De techniek staat voor niks !!





Op de foto hierboven het RBC center met de ijsbaan. Het schijnt dat ze dus de vloer van de ijsbaan zo kunnen veranderen in een basketball veld?
Ook bij deze wedstrijd weer een hele show en het grootste kippenvel moment van de avond. Het volkslied. Dat vindt ik elke keer weer zo'n indruk maken. Voor het eerst hebben we nu ook echt naar de wedstrijd zitten kijken. Dit is meer de sport waar Ron en ik van houden. Lekker snel, niet te veel wisselen. Althans niet te veel tijd tussen het wisselen. Lekker actief, spannend en andere fratsen. Zo klinken de body-checks tegen de wanden van de ijsbaan loeiend hard, zijn er drie hockeysticks gebroken. En op een gegeven moment was zelfs de puck kwijt in de wedstrijd. Waarna hij uit een broek van 1 van de spelers kwam. De reactie van het publiek is echt super bij dat soort dingen. Ook vindt ik het leuk dat als er een overtreding gemaakt wordt door een speler, hij 2 minuten op een speciaal bankje moeten zitten en dat de andere partij dus het voordeel heeft van 1 speler meer. Het houdt het op die manier lekker spannend zeg maar! Ze spelen dus 3 x 20 minuten. En daartussen 15 minuten pauze
In die pauze kwam er een groep kinderijshockeyers de ijsbaan op. Prachtig om die kleine ventjes te zien schaatsen. Bij sommige was het t-sirt meer een jurk dan een t-shirt. Maar schaatsen dat ze kunnen !!! Daarna werd de vloer gedweild door twee reuze John Deere machines.



Vanaf het begin af aan was het heel leuk om te zien en het werkte natuurlijk helemaal mee dat "The Canes" flink aan het winnen waren. Uiteindelijk hebben ze met 5-1 gewonnen. Waarvan 3 goals door 1 speler gemaakt werden. Bij de derde goal gooide veel mensen hun pet op het ijs. En was het ijs bezaaid met petjes. Gaaf gezicht, maar snapte niet precies waar dat voor was, maar het blijkt, dat drie goals in 1 wedstrijd een "Hatrick" is en vandaar dit gebaar. De mensen gingen compleet uit hun dak. Fantastisch om mee te maken.



Er was een speler genaamd Eric Staal en zijn naam deed me heel erg aan een Nederlandse naam denken. Het was nog een jonge speler, maar veel supporters liepen dus in een Canes shirt met zijn naam er op. Vanochtend heb ik dus op het internet even gekeken of hij uit NL kwam, maar hij kwam uit Ontario. Verder een mooi verhaal over hem. Zijn vader had in hun achtertuin, die vast groot geweest zal zijn, een ijsbaan gemaakt voor in de koude winters. En samen met zijn drie broers schaatste ze daar en werden er vele wedstrijden gespeeld. Resultaat? Eric Staal is nu een prof ijshockey speler en twee van zijn andere broers ook. Zijn jongste broer van nu nog 15 zit er ook al aan te komen. Zijn neef met de achternaam Heerema (klinkt ook errug Nederlands) is ook een bekende hockeyspeler. Leuk verhaal vond ik zelf. Maar ik ben nou eenmaal een softie voor dit soort verhalen en zie er gelijk een hele film bij, ha ha ha.

Na afloop van deze wedstrijd, liep iedereen in een triomfantelijke stemming naar buiten. Het "oh-oeh" wat ze riepen na een goal, galmde over de parkeerplaats. Vind dat allemaal hartstikke leuk.Een heerlijk feestje zeg! Op de parkeerplaats stond ook deze Hummer Limosine. Wat een bak.....



Al met al vond ik dit de leukste sportwedstrijd die we tot nog toe gezien hebben. Lekker snel en actief. En misschien komt het omdat ik vroeger als kind altijd op zondagmiddag naar de ijsbaan aan het Weena in Rotterdam ging. Rook ook meteen het speciale geurtje toen ik de hal binnen kwam. Moeilijk te omschrijven, maar iemand die naar een ijsbaan is geweest kent dat vast ook wel. Daarbij de hele entourage en de wedstrijd zelf vond ik echt hartstikke leuk! Weer een ervaring rijker ;-)

Voor de liefhebbers, hier het filmpje!!!!

Groetjes Petra

44 down, 16 to go...

Vergeet ik gisteren toch helemaal te vertellen dat ik een heerlijk zuurkool prak had zeg!
Had het recept van de andere Petra uit Vienna (Kasaka) van haar blog. 's Morgens de aardappels er in, zuurkool, ananas en het vlees en 's avonds een heerlijk prak. En dat alles uit 1 pan !!



Het was dus geslaagd hoor Petra !Eigenlijk doe ik alleen beef stew in deze pan maken. (draadjes vlees) Is ook altijd heerlijk. Maar nu dus ook een lekker "prakkie". En dit is zo simpel dat het mij zelfs lukt. Las even terug, ook al op een ander blog, deze keer van Nel, dat ze de Crockpot nu ook in Nederland verkopen. Ik vind het een ideaal ding en zal even de link er bij plaatsen, voor de liefhebbers ;-)
Nou vanmiddag dus een Auger gehuurd bij de Home depot. Dat is een soort van mechanische grondboor. We hadden hem voor een halve dag gehuurd. Om 1 uur opgepikt en we moesten hem om kwart over 5 terug brengen. Tijd zat dachten we, maar dat viel vies tegen. Ok we kwamen wel de grond in, maar om nou te zeggen het ging fluitend, niet echt nee......





Ron zelf moest veel kracht zetten om het apparaat recht te houden. Bovendien was de grond als een bikkel en werkte voor geen cent mee. Was dus duidelijk niet onder de indruk van ons grof geschut. Terwijl we dat toch wel hadden gehoopt.....
Mondjes maat kwam er wat aarde uit de gaten. En we hadden dus echt de hele middag nodig om de gaten er allemaal in te krijgen. Ik ging er achteraan om e coniferen te planten en er staan er nu 44 te pronken in onze tuin. Des alniet te min moeten er nog 16 in. Oef.... De gaten zitten er al wel, dus morgen verder!




Groetjes Petra

In de aanplant...

Vandaag begonnen met het planten van de coniferen. Ahum... Er staan er zeker al drie, ha ha ha.
De grond is echt bikkel hard. Dus hebben we steeds wat water in het kuiltje gedaan en hebben we nu een stuk of 20 halve kuilen met water en drie boompjes gepland. Hopende dat het water de grond wat zal gaan verzachten. Vanuit Raleigh zijn er vandaag nog strengere restricties voor het watergebruik. Aangezien onze woonplaats ook het water uit Raleigh vandaan haalt, gelden deze restrictie ook voor ons. Wij wonen op een even nummer en mogen op woensdag en zondag onze plantjes water geven. Het is terug gebracht naar twee dagen maximaal per week. Hiervoor was er al een beperking voor drie dagen. Hier in de buurt zijn in veel tuinen irregatie systemen en daar gaat heel wat water over heen. Het was vandaag weer boven de 20 graden, maar hadden in de middag een welkom buitje. Met de nadruk op "tje", want het was ook zo weer droog, helaas.
Heb vanochtend wat filmpjes aan elkaar geplakt. Eerst het filmpje van Ron van afgelopen zondag bij de motoren. Wat een geluid van die motoren, vooral de Harleys. Helemaal toen ze allemaal tegelijk startte.



Ook nog een filmpje van Stace en Connor. Vanochtend tijdens hun "speelkwartiertje". Ze kunnen altijd zo lief met elkaar spelen. Een genot om naar te kijken....

Groetjes Petra

Ik heb em ontmoet....

Afgelopen weekend is rustig voorbij gegaan. Met de auto naar de garage geweest en die was deze keer gelukkig wel open. En we hadden de eerste buurtvergadering. Begon om 11 uur en half twaalf klaar. Lekker snel vergaderen, daar hou ik wel van. Graag to the point. Komt denk ik door mijn Rotterdamse achtergrond. Geen woorden maar daden. En graag duidelijke taal. En dat was inderdaad het geval. Punt voor punt de mededelingen en de vragen en daarna naar huis. Nou is er nog maar 1 straat in onze wijk dus nog weinig mensen. Maar heb dus gehoord in deze vergadering dat er nog zo'n 150 huizen bij zullen komen. Dus we zullen nog heel wat buren erbij krijgen en dus ook nog wat getimmer horen de komende tijd. Wel is het zo dat de uitbreiding vooral aan de andere kant van de weg zal zijn, dus daar mee zal het getimmer iets gedempter overkomen ;-) Wat wel gunstig is dat ze bij dit volgende stuk ook een community pool (gezamelijk zwembad) gaan bouwen. Lijkt mij wel een prettig iets, hi hi hi.
Wat mij erg opviel bij deze bijeenkomst is dat onze wijk zoals ik al zei uit 1 straat bestaat. En de vergadering was aan het einde van de straat. En nou kwamen de mensen van het begin van de straat met de auto naar de andere kant van de straat. Echt.... Nou ben ik niet zo van de vooroordelen, maar nu had ik toch zoiets van jeetje..... Dat kleine stukje? Maar alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Er waren er ook die wel kwamen lopen hoor, dus niet gelijk alles over 1 kam natuurlijk, maar toch..... hi hi hi.
Verder hebben we op zaterdag een flink aantal coniferen gekocht voor in de tuin. En die werden daarna al gelijk bezorgd. We hebben ze bij een plaatselijke kwekerij gekocht. Hij kwam ze een half uur later met zijn vrouw bezorgen.



Nu nog de grond in..... Dus wie zin heeft om een lekker eindje te scheppen, kom gerust langs, ha ha ha...
Zondag is Ron met een collega naar Chapel Hill op de motor geweest. Chapel Hill ligt een stuk ten Noorden van Fuquay en elke zondag is daar een soort van meeting met allemaal motoren en oldtimer auto's. Gewoon op een parkeer plaats bij een winkelcentrum.



Verzamelen en met zijn vieren naar Chapel Hill. Een van de vrienden van Ron's collega was een politie agent en reed op een mooie Goldwing. Ron vertelde dat deze motor zelfs verwarming had. Super de luxe motor dus. Kijk daar zou ik dus wel achterop durven, daar heb je tenminste een leuning en armsteunen. EN verwarming ;-)



Eenmaal in Chapel Hill hebben ze de motoren bekeken die daar verzamelden. De collega reed op een BMW van 1973. En dat trok veel bekijks.





Vandaag ben ik even naar Crossroads geweest en natuurlijk bij de verschillende kerstafdelingen van diverse winkels wezen kijken. Terwijl ik daar stond, stond er een wat forse oudere man naast me met grijs haar en een grijze baard. Hij begon tegen me te praten en vertelde dat hij vond dat ze zulke leuke dingen in deze winkel hadden voor de kerst. Ik was het helemaal met hem eens. En toen ik hem aankeek, zag ik het gelijk..... Wat leek die man op de kerstman zeg. Echt!!! Ook van die kertsmanachtige tinkelende ogen en een vriendelijk baardgezicht. Ik moest eigenlijk wel lachen om mijn vergelijking, maar het was echt frappant. Hij was echt heel aardig, en vast een opa of zo en zou zo voor kerstman door kunnen gaan. Verderop in een ander pad kwamen we elkaar weer tegen. Knikten vriendelijk en gingen weer verder op onze kerst snuffel. In het tweede pad, we werkten zeg maar averechts de paden af, kwam hij naar me toe. Hij vroeg of hij me een kaartje mocht geven. Ja hoor, zei ik, en hij gaf het kaartje en wenste me een "Merry Christmas". Bedankt hoor, zei ik, U hetzelfde. Kijk ik op het kaartje, staat er een telefoonnummer op en zijn naam, Tim. En dat hij te huur was als kerstman, ha ha ha. Noooooit geweten dat de kerstman Tim van zijn voornaam heette. Want ik weet het zeker, dit was vast "DE echte" ha ha ha...... ;-)

Groetjes Petra

En daar was Mike weer....

Eergisteren stond er weer opeens een raam naast de garage deur. De vierde keer dat dit had plaats gevonden al. Had met Mike afgesproken dat als het allernieuwste raam bezorgd zou zijn, ik hem weer zou bellen. Dus zo gezegd zo gedaan. Ik belde vanmorgen vroeg en hij wist me inmiddels al bij voornaam. Hi Petra, zei hij enthousiast. Hi Mike, zei ik, ze hebben het raam bezorgd hoor. Mooi zei hij, dan kom ik gelijk vanmiddag langs. Na de lunch? vroeg ik nog maar even voor de zekerheid. Ja, na twaalf uur. Dat is afgesproken, Mike. Dus ben ik mijn boodschapjes gaan doen en om klokslag twaalf uur was ik thuis. Wist dus eigenlijk niet precies hoe laat er hier nou geluncht wordt. Heb daarna gewacht en tegen half vier had ik toch wel zoiets van hij zal toch niet weer voor twaalf uur langs gekomen zijn, net zoals de vorige keer. Zal je net zien. Zit ik te haasten bij het boodschappen en nu te wachten. Al met al ging het wachten toch nog snel want ik had nog even met Yvonne zitten skypen en daarna lekker even met de hondjes in de tuin, even gestoft en gestofzuigd. En het was weer heerlijk weer. Een stuk frisser dan van de week dat wel, maar het was onbewolkt en het zonnetje scheen lekker. Dus in de zon en uit het windje was het heerlijk. Hebben gisteren ook nog een klein buitje gehad, maar echt veel was het niet te noemen. Er is nog steeds een "doe-zuining-met-water-actie" van kracht.

Om kwart voor vier was hij daar. Mike en zij twee ledig gereedschap. Ik heb altijd zoiets van een monteur c.q. manusje van alles komt met een lading gereedschap. Maar nee Mike niet. Mike komt altijd met zijn boormachine en zijn kitpistool. Daar doet hij hier vaak alles mee, hi hi hi. Nou niet helemaal waar, want hij had nu ook zijn meetlint bij hem. Deze keer had hij van zijn vorige raamervaring geleerd en ging nu eerst meten voordat hij het raam er uit haalde. En hij vertelde dat hij "dacht" dat het dit keer ging lukken. Als hij iets mede deel bouwt hij altijd een soort van back-up voor hem zelf in, zodat de ander hem niks kwalijk kan nemen achter af. Grappig hoe hij dit toch altijd doet. Hij is altijd heel vriendelijk hoor en altijd geinteresseerd hoe het nou toch met ons gaat in dit verre land. En of we het een beetje kunnen wennen. Kortom hij is best gezellig, maar persoonlijk had ik toch wel stilletjes aan hoop dat dit de laatste keer wachten op Mike zou zijn vandaag. Er klonken opgewekte klanken vanaf de overloop waar het te vervangen raam was. Dus ik had goede hoop. En na een krap half uurtje kwam hij diezelfde overloop naar beneden en vertelde dat het gelukt was dit keer. Yeah!! Eindelijk, wat een heugelijke dag !!! Alle ramen met krasjes waren nu vervangen. Mike zelf was ook opgelucht en wenste mij een heerlijk weekend toe. En ik hem ook. We waren beiden blij dat we deze ramenepisode hadden gehad.
Het was trouwens vandaag ook veteranen dag. Alle kinderen waren vandaag vrij van school en ik had vanmorgen spontaan de vlag uitgehangen. De Amerikaanse wel te verstaan natuurlijk. Dus toen ik met de honden ging dacht ik, vlaggen te gaan tellen. Nou.... ik was snel klaar want er hing er welgeteld 1 en die was van ons...... ha ha ha. Ben volgens mij de enigste patriot hier in de straat, en ben gewoon hartstikke import, hi hi hi. Maar zeg niet tegen ons dat we niet ons best doen om te integreren ;-) Moet wel zeggen dat ik me het leed in Irak toch wel aantrek hoor. Hier op tv zie je na sommige programma's een foto van een soldaat die gesneuveld is in de strijd. Het is een soort ode aan deze soldaten. Vaak jonge mannen en moet dan altijd denken aan hun vaders, moeders en de broers, zussen en verdere geliefden. Zomaar weggeplukt...... Dus vandaar toch eigenlijk wel bewust mijn vlag opgehangen vanmorgen, voor hen die die strijd zijn aangegaan en al het leed dat zij hebben meegemaakt en dit zeker de rest van hun leven met zich meedragen......

Groetjes Petra

Bezoek uit Holland

Vandaag hebben we bezoek uit Holland gehad. Marcel en Christine, welke ik heb leren kennen van het Amerika forum, waren in North Carolina bij familie en bleven een nachtje in Cary overnachten en kwamen gezellig bij ons langs. Voordat wij naar Amerika gingen heb ik op een Amerika forum heel wat info kunnen vinden van de gebruiken in Amerika en hoe we bepaalde dingen het beste aan konden pakken. Een aantal keer had ik contact gehad met Marcel. Marcel is getrouwd met Christine. Christine is een Amerikaanse, sterker nog ze komt ook uit North Carolina. Dus zij weet heel goed hoe het hier een beetje werkt. Dus hadden zij wat nuttige tips voor ons destijds. Nu hebben zij inmiddels besloten om hier in North Carolina met hun tweeling te komen wonen. En wilden zij tijdens hun bezoek aan Christine's familie, de verschillende plaatsen waar ze eventueel zullen gaan wonen komen bekijken en gezellig even bij ons langs komen.
Het was leuk hen nu in het "echt" te zien en even lekker te kletsen. We weten heel goed, hoe het voelt om je huis te koop gaan zetten en DE stap te nemen. Voor Marcel is het nog iets spannender dan voor ons, want hij gaat hier ook een baan zoeken t.z.t.. Spannende tijden dus voor hen en wij hebben zoveel mogelijk verteld hoe het bij ons is verlopen en hopelijk kunnen zij onze ervaringen gebruiken bij hun verhuizing naar Amerika. En ze hadden nog een leuke verrassing voor ons. De verrassing zat in een tasje met een molen er op, dus dat duidde echt op iets uit Nederland. En in het tasje zat een zakje pepernoten en kruidnootjes!! Heerlijk! En wat lief van ze. Klein beetje Sinterklaas in Fuquay. Morgen zijn ze in de ochtend nog in Cary en dan zouden ze weer terug gaan naar hun familie. We zullen voor hun duimen dat we ze heel binnenkort weer zullen zien en dan voorgoed !

Groetjes Petra

Carolina Christmas

Van de week bij het bezoeken van de website van Southern Supreme zag ik dat ze begin deze week op een beurs stonden. Namelijk Carolina Christmas. Aangezien ik niet vies ben van een kerstmarktje zo op zijn tijd ben ik verder gaan zoeken en kwam op de site van deze beurs terecht. Daarna opgezocht waar het RBC center was en dat is dus naast het Carter Finley stadion waar we vorige week naar de football game waren geweest. Dus vanmorgen had ik de kerstshow ingepland. Toen ik in de buurt van het RBC center (net zoiets als Ahoy zeg maar) kwam zag ik dat ik niet de enigste was die dit plan had gevat. Hele bussen stonden er. Het was dus druk. Maar het was nog best wel vroeg en eenmaal binnen merkte je niet zoveel van al die mensen. Er waren iets van 200 kramen die van alles en nog wat verkochten.

Grappige kerstkransen....



En een aantal bloemenzaken hadden de kerstbomen op de beurs versierd.



En Southern Supreme stond er dus inderdaad met een kraam. En het was er druk! Mensen stonden gewoon in de rij. Toch wel weer apart. Iedereen sluit heel netjes aan in de rij om de kraam te bekijken. En ik betrapte mezelf een paar keer op dat ik niet zo oplette en heel de lijn over het hoofd had gezien. Zo anders dan in Nederland waar je half plat wordt gedrukt. Moet zeggen dit werkt een stuk relaxter.



Er waren kramen waar mensen alles zelf hadden gemaakt. Zoals deze, waar heel wat knutsel werk in zat.



Verder natuurlijk ook de dingen die wij op de Femina en de huishoudbeurs hebben. Zoals de welbekende zwabbers en nog meer van dat soort schoonmaak fratsen. Verder heel veel sierraden waar de Amerikaanse vrouw, helemaal voor gaat. (mannen waren op 1 hand te tellen op deze beurs) De kramen met sierraden waren echt een hot item. Verder ook wijnen en sausje om te proberen en ook hier stond dus een hele rij.

Zelf vond ik deze krans echt hartstikke leuk, maar..... heb hem niet gekocht, ha ha ha. Later liet ik de foto's aan Ron zien en hij zei gelijk, oh die krans is leuk, waarom heb je die niet meegenomen........ Hmmmm, ik had al wat spijt, maar nu helemaal. Ga maar es op pad of ik ergens zo'n "kerstmanhoofd" op de kop kan tikken zodat ik hem een beetje kan na "creabea-en" ;-)



Om een uur of 12 had ik alles wel zo'n beetje gezien en ging weer naar buiten en gelijk was mijn kerst gevoel weer verdwenen...... Het was warm en niet zo'n beetje ook zeg.Het zonnetje straalde er flink op los! Gauw naar huis mijn korte broek weer aantrekken ;-)

Groetjes Petra