Oliebollen en post....

Gisteren was het hier oliebollen bakdag. Carin had in oktober een pak oliebollen mix voor ons mee genomen en vandaar rozijntjes gehaald en aan de slag ermee!





Ok, de vorm van de bollen is een beetje artistiek, maar ze smaken heerlijk. Na het lezen van "smikkelen en smullen" had ik er kleine stukjes appel door heen gedaan en ze zijn echt heerlijk...... Iets "te" lekker misschien!

Na het oliebollen bakken wilden we net weg gaan toen de postbode de oprit op kwam rijden. Dat doen ze nooit, behalve als er een pakketje is!!! En dat was er. Van Marieke. Oh, wat lief en leuk weer! Snel naar weer naar binnen en open maken natuurlijk.



Aagje Stace helpt heel graag een handje, of zou hij het lekkers wat er voor hen in zat ook ruiken?



Er zat zoveel leuks en lekkers in!! We zijn hartstikke verwend. Heel erg bedankt Marieke!!
Verder is het hier heerlijk rustig, nog geen knal gehoord of een vuurpijl gezien. Wat ik helemaal niet erg vind. Moet zeggen dat ik dat dus echt niet mis. De laatste dagen van het jaar zijn voor mensen met honden in NL een uitdaging. Vind vuurwerk heel mooi, maar dan alles te gelijk en niet dagen van te voren overal al geknal en geflits. Gelukkig niets van dit alles hier! Heerlijk. In Raleigh is er wel een nieuwjaars viering, waar de gemeente zorgt voor het vuurwerk. Alleen wordt er voor vanavond regen verwacht. Hoop voor de feestgangers dat het zich tot ver na middernacht verplaatst. Want dat vind ik wel leuk, zulk vuurwerk. Gewoon op een veilige manier genieten van vuurwerk. Ik wens dan ook allen een heerlijk fijne (en veilige) jaarwisseling en alle goeds voor 2007!!



Groetjes Petra

Grote schoonmaak en Otto

Eergisteren kreeg ik al de eerste neigingen van opruimen. Heel vreemd, maar dat heb ik heel vaak na Kerst. Al die prularia of zoals Jan de Bouvries zou zeggen, al die "tuttemefrut" gaat me dan ineens tegen staan. Niet de lichtjes 's avonds, maar gewoon de kerststerren en de hier en daar een slinger. Gisteren kregen we trouwens waarschijnlijk ook 1 van de laatste kerstkaarten uit Nederland. Tweede kerstdag, toen het hier weer een gewone dag was, kregen we er ineens 14 tegelijk. Allemaal uit NL. De dag erna nog eens 13!! Op de blogs die ik lees uit Amerika was dat dus bij meerdere mensen zo. Ik snap dat niet hoor. Sommige waren echt ruim van te voren op de bus gedaan, hadden een nette priority zegel, maar toch weken onderweg? Er waren zeker 5 kaarten ook gewoon niet afgestempeld. Denk dat de PTT het of erg druk heeft gehad, of het niet zo nauw heeft genomen met de overzeese post. Wel jammer vindt ik zelf, maar het maakt het ontvangen van al die kaarten niet minder leuk. Ik vond het leuk dat veel mensen er dit keer een heel verhaal op hadden geschreven. Zo hadden de oude buurtjes geschreven en ook een oom en tante van me een heel leuk verhaaltje. Een oude collega van Ron, nog van zijn vorige werkgever, een heel leuk epistel. Erg leuk en het maakt het heel persoonlijk. Vooral wetende wat een stapel kaarten je moet schrijven en dan toch net even een up-date erbij. Dit jaar hadden we ook weer wat meer kaarten van Amerikaanse mensen. En het viel me op dat zij een hele uitgebreide up-date er bij doen. Wel leuk vindt ik. Een soort verslag van wat er in dat jaar met hen is gebeurd en wat ze gedaan hebben. Vond dat wel leuk om te lezen en vooral als veel familie, wat hier vaak het geval is, verder weg van je woont. Wat ik ook heel leuk vond was dat er veel kaarten waren met een plaatjes van een hond er op. Zo gepast en speciaal uitgezocht. Of de kaarten met foto's, die ik altijd nog jaren bewaar. Nou moet ik zeggen dat ik elke kerstkaart die ik krijg geweldig vind. Want ik blijf dit soort post gewoon ontzettend leuk vinden. Dus iedereen die ons een kaartje heeft gestuurd, dan ook van harte bedankt!!





Maar om weer even terug te komen op mijn opruim woede.... Zo had ik ineens de geniale ingeving om onze poef/hocker of Ottoman hoe ze het hier noemen wat schoon te maken. Er zaten wat zwarte vlekken op en ik vond dat een beetje een rot gezicht. Onze "Otto" woont al heel wat jaren bij ons en doet het al jaren perfect. Hij heeft bruine Stace en later ook zwarte Connor graag op zijn rug gehad. Vooral Connor was erg van hem gecharmeerd en "besprong" hem regelmatig. Otto heeft een bruine stoffen bekleding en die bruine jas had de beproeving vaak doorstaan tot onze verbazing. Wel had hij in de overtocht in de container naar hier een iets valere uitdrukking gekregen. Maar het was een super Otto, want hij deed al zeker 5 jaar trouwe dienst. Tot gisteren...... Want ik had een super schoonmaak middeltjes op hem losgelaten en ja hoor de zwarte vlekken verdwenen ziender ogen. Ware het niet dat er witte vlekken voor in de plaats kwamen. Oei....... Dat gaat niet goed. Nog een beetje water er bij doen maar. Helaas, het werd wel donkerder van het water, maar na het opdrogen waren er 8 grote witte stippen te zien. Oh nee, wat heb ik nu nou weer gedaan. En er stond nog wel op de verpakking, no bleech. Ja dacht het dus mooi van wel. Die zwarte vlekken waren tien keer minder erg dan wat ik nu gedaan had. Wat een trieste aanblik had Otto nu. Het was net een bruine paddestoel geworden met witte stippen.... Afijn het was duidelijk een niet te reanimeren zaak en gisteren zijn we dus op pad gegaan voor een nieuwe Otto. Ik had eerst op het internet gekeken bij Pier 1, World Market en Pottery Barn. Bij de eerste twee zag ik niet iets waarvan ik helemaal weg was. En bij Pottery Barn wel, maar 600,- dollar voor een nieuwe "Otto" vond ik wel erg veel. Dus tot grote vreugde van Ron (not) op naar Glenwood Avenue in Raleigh. Daar zitten de woonwinkels een beetje verzameld hier. De eerste winkels deden ons weer beseffen dat het hier kwa meubels toch een beetje anders is. Zo ouderwets. Ojee, had ik nou maar nooit die schoonmaak poging op onze vertrouwde Otto toegepast. Otto's van bruin leer en eikenhouten pootjes en koperen nagels ter garnering zijn hier nog volop te krijgen. Vreselijk! Afijn na drie winkels begon ik al langzaam te denken om een leuk plaid over Otto te gaan draperen zodat zijn witte stippen niet meer zichtbaar zouden zijn. Nog even naar de Home Comfort kijken.... Weer niks van onze gading. Ze hadden wel leuke, maar die waren heel licht van stof, of te klein, of te groot. Kortom de vooruitzichten waren puur slecht. Totdat ik ineens een ingeving kreeg dat naast de Home Comfort outlet winkel een Natuzzi dealer zit. Wij hebben een Natuzzi salontafel en een bank en die zit echt zalig en blijft heel mooi. Sterker nog onze oude eerste Natuzzi bank "woont" nog steeds bij vrienden die ook twee honden (en twee kinders) hebben. Ik was alleen bang dat een nieuwe Otto van Natuzzi in de prijsklasse van de Pottery Barn Otto's kwam. Maar we gingen de "Oak store" naar binnen. Na ons door het eikengeweld geworsteld te hebben, wat volop in deze winkel aanwezig is, anders zou de Oakstore vast geen Oakstore geheten hebben, kwamen we achter in deze winkel. En daar stond hun Natuzzi uitstalling. De verkoper had ons al sterk op doel af zien komen lopen en volgde ons met dezelfde snelle pas. "Kan ik jullie ergens mee helpen", vroeg hij dan ook toen wij achterin tot stilstand kwamen. Onze blik speurde door de showroom. Geen Natuzzi Otto te vinden. Ja 1 maar die was wit en een beetje te pofferig. Wel stond er vlak voor ons een prachtig zwarte set van tweezitter, driezitter en stoel. En Ron ging in een stoel zitten. Heerlijk zat hij, zei hij. Op de 1 of andere manier zitten die spullen van hen altijd geweldig. Mooi kwa vorm, maar ook comfortabel. De verkoper begon te glunderen. Ja, meneer, en deze hele set is in de aanbieding nu. Ik haalde verkoper uit zijn droom en vertelde dat we al zo'n soortgelijkige bank hadden, maar op zoek waren naar een ottoman. "Ja als hij hier niet staat dan kunnen we hem voor u bestellen en dat duurt zo'n 4 maanden". Hmmm dat was nou minder. Terwijl ik nog een laatste blik door de showroom deed keek ik nog even naar die heerlijke stoel waar Ron zojuist in was gaan zitten. De hele set was echt heel mooi. Met mooie chrome pootjes en strakke vormen. Zo vreselijk ongewoon voor North Carolina standards. En zoveel goedkoper nu dan in NL. Echt het was een hele goede aanbieding toen ik het briefje wat erbij hing nog een nalas. En toen... zag ik op dat briefje met de aanbiedingsprijzen, helemaal onderop de prijs van een ottoman staan. Ik liet het aan de verkoper zien en hij zei, dat als hij er bij stond, ze hem waarschijnlijk in de opslagruimte hadden staan. Maar, zei hij, dan is hij wel zwart hoor! Alsof dat toch wel een minpuntje was. Maar onze bank en twee stoeltjes zijn ook zwart, dus het zou voor ons helemaal perfect zijn. En mooi geen Pottery Barn prijs, maar een heerlijke sale prijs. Wat een vreselijke mazzel. Nadat hij gecheckt had, kwam hij terug dat hij inderdaad in voorraad was. Helemaal goed!! Vond het nog steeds triest voor onze vertrouwde bruin met witte stippen Otto, maar ik vond deze zo mooi. Alsof hij op ons stond te wachten!!! Hij heeft precies dezelfde vorm als onze bank en precies het zelfde leer. Kortom snel betaald en we zijn direct we naar de opslag gereden even verderop op Glenwood Ave. Huppatee achterin de auto en op naar huis, waar hij nu in de woonkamer mooi staat te zijn!! Zo, daar wordt een mens weer blij van, na eerst zo boos om mezelf te zijn geweest, hi hi hi. De nieuwe Otto staat er nu bij alsof hij altijd in onze woonkamer heeft gestaan.



Bovendien moet ik eigenlijk zeggen onze inmiddels vreselijk mooie "opgeruimde" woonkamer, want gistermorgen hebben we, voor ons tripje naar de woonwinkels, ons eerst uitgeleefd op de "kersttuttemefrut". Ron buiten en ik binnen. Het weer was gisteren heel lekker, weer tegen de 20 graden en dan is het een stuk fijner buiten de lampjes opruimen dan met de kou. Rond half 12 waren we allebei klaar en brachten we de dozen weer op hun stekkie op onze zolder. Bedacht me dat het opruimen wel 10 keer sneller was gegaan dan het neerzetten trouwens. Maar moet zeggen dat ik het wel weer genoeg vond voor dit jaar. Op de 1 of andere manier redt ik het nooit tot 6 januari. Maar we kunnen nu dus opgeruimd het nieuwe jaar in!
Vandaag gaan we oliebollen bakken, ben benieuwd of ze willen lukken....

Groetjes Petra

Zo.....

De kerst is voorbij..... Eerste kerstdag was hier een dag met veel, heel veel regen. Er waren flood watches, wat inhield dat rivieren en daarmee ook wegen kunnen overstromen. Werd 's morgens wakker met regen en het hield pas rond 5 uur op met regen. En het hoosde echt. Elke keer dacht ik veel harder kan het niet regenen, maar dus wel. Een half uur later hoosde het pas echt. Maar, het fijne was wij hoefden lekker nergens naar toe. Heerlijk thuis, pantoffeltjes en kacheltje aan. Vrijdag hebben we bij Blockbuster een hele stapel DVD's gehuurd. Dus waarschijnlijk zouden we na dit weekend vierkante oogjes hebben. 's Morgens hebben we de kadootjes tijdens het ontbijt aan tafel open gemaakt. Ik heb een heel leuk vogelvoederapparaat gekregen met voer er al bij en een heerlijk warme plaid. Op de foto hier onder, rechts hangt de nieuwe aanwinst. Ik heb de standaard waar de hanging baskets zomers aanhangen voor het raam gezet en de nieuwe en het oude vogelvoederhuisjes er aan gehangen. Zo kan ik vanuit de woonkamer zien welke vogels er van zitten te smikkelen. Nu maar hopen dat ze de nieuwe locatie weten te vinden.



Natuurlijk ook voor de hondjes een kadootje onder de boom. Hier Connor met zijn nieuwe speeltje.Stacey kreeg een speeltje wat een fazant voor moet stellen. En dat ding maakt ook dito fazanten geluid. Dus hebben we er een beest bij in huis, want Stacey vindt het een geweldig speeltje en laat heel graag de fazant fazanten geluiden maken. Je begrijpt dat we hier de kerstman ontzettend dankbaar voor zijn ;-) 's Middags hadden we de door Ron uit NL meegebrachte ragout bakjes en ragout "genuttigd". Heerlijk was het weer. Eigenlijk horen ragout bakjes gewoon bij Kerst voor ons. Het kerst dinner bestond voor ons uit varkenshaas met roomsaus. Aardappeltjes uit de oven. "Brussel sprouts" (spruitjes) en doperwtjes. Toetje was ijs met perzikken en zelfgemaakte slagroom. De slagroom die je zelf kan kloppen heb ik hier pas ontdekt trouwens. Ik was op zoek geweest er naar, maar kon het niet vinden. Nou was ik op zoek geweest naar die 0,25 ml bekertjes die je in NL hebt. Al had ik zelf ook wel kunnen inschatten dat dit natuurlijk in groot formaat verkocht wordt hier. En na een tip heb ik het gevonden hoor. Al was het wel in een 1 liter melkpak formaat. Dus voorlopig hebben we nog slagroom genoeg ;-)
Tweede kerstdag is Ron weer aan het werk gegaan en eigenlijk een hele normale dag voor ons. Inmiddels was het wel wat droger geworden, maar met een ontzettend guur windje. Maar ik hoefde er al weer niet uit, behalve dan voor de hondjes. En niets is lekkerder dan na een stevige wandeling en een gure wind weer lekker naar binnen te kunnen opwarmen. Bovendien had ik nog wat te doen vandaag. Namelijk reisbureautje spelen...... Niets is leuker dan dat! Ha ha ha. We wisten al helemaal wat we wilden eigenlijk, maar nu nog kijken voor prijzen, data en vliegreizen. Na een en ander opgezocht te hebben, heb ik uiteindelijk via internet geboekt. We gaan dus nu in het voorjaar weer cruisen, wederom met Princess cruises. Dit keer met de Crown Princess. Deze boot is in juni van dit jaar in de vaart gegaan. Een vrij nieuw schip. Het leuke aan de vorige boot, Caribbean Princess, vond ik de "movie under the stars". En deze boot heeft dat ook weer. We vertrekken dit keer vanuit San Juan, Puerto Rico. Dus even wat verder vliegen dan vorige keer, maar als het mee zit met een tussenstop van twee dagen in Orlando. Dat zou inmiddels de 5e keer Orlando worden, maar we vinden het daar altijd heel erg leuk. Sea World is 1 van mijn meest favoriete pretparken en wie weet gaat het nog lukken. Ben nog even de vluchten aan het uitvogelen. In ieder geval is het grootste voordeel dat we nu verder naar het zuiden vliegen, zodat de boot ook al vanuit de Caribbean vertrekt en je dus veel meer eilanden bezoekt tijdens die week. Zo gaan we naar St. Thomas, St. Kitts, Grenada, Bonaire en Aruba. Best veel in een weekje tijd. Maar het fijne van cruisen vinden wij dat je na je bezoek gewoon weer aan boord loopt en je spullen gewoon nog steeds in dezelfde hut staan. Dus geen gesleep met koffers die hele week, maar wel veel zien. Bovendien eenmaal aan boord is het lekker relaxen. Omdat wij dus lekker op pad gaan, hebben we gelukkig weer dezelfde geweldige oppas voor Stacey en Connor, als de vorige keer. Want mijn moeder komt weer op onze "kinders" passen. Ze komt al twee weekjes er voor hier aan en we kunnen ook mooi haar verjaardag hier vieren. Harstikke leuk allemaal en gezellige dingen in het vooruitzicht voor 2007!
Vandaag weer back to usual, dus om 7 uur weer een diepe plons in het zwembad van de sportschool. Ineens zag ik bij de ingang van het zwembad een briefje hangen met de afmetingen van het binnenzwembad. 1 baan zou 25 yards zijn. En 35,2 baantjes zou 1 mile zijn. Nou zwem ik altijd 30 baantjes en ga dan aquarobbicen/joggen met dumbells. Maar na het lezen van dat briefje vond ik eigenlijk dat ik die 35 baantjes moest zwemmen natuurlijk. Het was weer lekker rustig en als ik klaar ben mag ik altijd van mezelf in de sauna van de sportschool. Die is gewoon gratis toegankelijk, maar dat is mijn beloning na een uur zwemmen. Heerlijk. Daarna douchen en ben ik klaar voor de dag! Eenmaal thuis ben ik gelijk met de honden gaan wandelen. Het was zalig weer. Strak blauwe lucht en een mooi zonnetje. Niet superwarm, "maar" 12 graden. Maar zeker een ideaal wandelweertje. Toen ik daarna aan het stofzuigen was in huis (ja, ja, ook dat moet hier soms gebeuren) Zag ik dit.....



Een echte "Original American Home mus" ;-) Ze hadden hem gevonden!!! Helemaal leuk! En ik kon hem zo bekijken vanuit mijn luie stoel (of onder het stofzuigen). Zo leuk. Nu maar hoop ik stiekumpjes dat de Bleubird die vaak in onze tuin zit hem ook vindt. Want al vindt ik de huismus heel leuk, toch zou ik het leuk vinden als zijn blauwe vriend of nog beter de rode Cardinal hier op bezoek komt voor het raam. Trouwens vanmorgen in de tuin had ik nog wat ontdekt. Want bij het naar binnen gaan door het hek, zag ik dat de narcissen omhoog komen. Niet zo heel raar, want het is hier nog steeds vrij warm en komen ze dus al heel vroeg naar boven. Hartstikke mooi. Kerst voorbij en laat het voorjaar maar alvast beginnen. Hopelijk "skippen" we winter dit jaar ;-)



Groetjes Petra

It was the day before Christmas.....

Vanmorgen zijn we in Cary bij het meertje van Koka Booth wezen wandelen met Stacey en Connor. Het ijsbaantje was nog niet open. Vandaar was het er wel heerlijk rustig. Na het wandelen zijn we naar Petsmart op Crossroads geweest en daarna hebben we op een terrasje een ijsje van "Coldstone" gegeten. Lekker buiten in het zonnetje, want het was alweer zulk lekker weer. Er kwam trouwens een musje mee smikkelen. Zo lief, maar ook zo brutaal.



Tegenover ons was de parkeerplaats en daar stond deze auto. Met een wel heel grappig kenteken ;-)



's Middags kwam Alison, onze buurvrouw, nog even langs. Ze had een mandje voor ons met allemaal zelf gemaakte lekkernijtjes. Zo aardig weer van haar. Vorig jaar had ze ook al zoiets gedaan. Heel attent, want er zaten ook speeltjes in voor de hondjes. Toch wel fijn zulke lieve buurtjes.



Tot slot wilde ik nog even onze kerst-elf voorstellen. Want Connor heeft, ook names ons, een wel heel speciaal en Kerstbericht gemaakt!!!



Nog 1 nachtje slapen en dan kunnen we de kerstkadootjes open maken!



Groetjes Petra

Precies op tijd....

Precies op tijd is hij gaan bloeien de amarylis. Netjes met de kerst in bloei. Wat een timing. Had hem net na thanksgiving gekocht en in de pot gedaan. Rozen en Amarylissen zijn echt mijn favorieten bloemen. In Nederland kocht ik ze vaak als snijbloem. Hier zie je ze echt heel weinig en als je ze ziet mega duur. Dus nu een bol en hij kwam nog mooi uit ook. Was helemaal blij! Dat gaan we vaker doen ;-)
Gisteren zijn we wezen kerstshoppen bij North Hills Mall. Ze hebben er net even wat andere winkels dan in Crossroads waar ik meestal ga. En zo hebben Ron en ik lekker in Starbucks van een kopje Hot choclate genoten en bij Plow and heart wezen kijken. Hele leuke winkel vond ik.
Wat is er verder nog gebeurd... Mijn moeder kwam met minder leuk nieuws. Ze had namelijk van Anneke gehoord dat bij het bedrijf van haar broer brand is geweest. Een flinke brand. Ze vertelde dat het ook op het nieuws was geweest. Je moet er toch niet aan denken dat je bedrijf in vlammen op gaat. Vreselijk lijkt me. Heb er een filmpje van gevonden op zoom-tv De beelden zien er niet zo best uit. Het was zo wie zo al raar om familie zo voor de camera te zien. Toch ook weer apart dat wij het zo kunnen zien hier op het internet. Hoop dat het nog mee gaat vallen allemaal.
Verder zijn ze hier achter nu echt aan het bouwen geslagen. Van de week begonnen en er staat inmiddels al een heel huis. Ongelooflijk hoe snel dat toch gaat. Heb er wat foto's van gemaakt.

Maandag


Vrijdag




En uiteindelijk moet het er zo uit gaan zien. Want het zelfde huis staat al bij ons in de wijk. Wel een heel leuk huis met een wrap around porch. Waarschijnlijk hebben een aantal bouwers hier een aantal ladenplannen waaruit je kunt kiezen voor een huis. In Nederland heb je dat ook. Het scheelt vaak een heleboel in de architect kosten. Wel is het zo dat je een tweede zelfde huis in de straat kunt zien, dus wat minder apart. De indeling van binnen kan dan weer wel verschillen, maar het buitenplaatje is vaak het zelfde.



En by night op het moment zo....



Nu is deze nieuwe straat nog meer weiland, maar dat gaat denk ik heel snel veranderen. Inmiddels zijn er van nog 5 huizen de funderingen gereed en zullen daar snel huizen te voor schijn gaan komen. Vond het wel leuk om foto's te maken nu en zal dat over een poosje nog eens doen op dat zelfde punt.

Linker en rechterkant van de nieuwe straat.



Het gaat nog wat worden onze wijk. Na 1 straat toen wij er kwamen, zijn het er strakjes al drie. Het wordt er wel gezelliger op, want vanmiddag kwam de buurman (in zijn golfkarretje) ons uitnodigen voor een New Year's Eve Bash. Er schijnt een vuurkorf te komen en er werd verzocht je dik aan te kleden. Heel gezellig lijkt me. Grappig eigenlijk, wij noemen het Oudejaars avond, maar hier dus Newyear's Eve. Het is maar hoe je het bekijkt. Ze doen hier op oudejaarsavond niet aan vuurwerk en dus kunnen we met een gerust hart op stap. In Nederland waren we altijd gewoon lekker op de bank bij de hondjes. Hier is het illegaal om vuurwerk af te steken. In ieder geval een bepaald soort. Vooral vanwege de houten huizen. Voor je het weet heb je een vuurpijl die niet goed terecht komt. Maar mocht er vuurwerk komen, dan ben ik zo weer thuis bij ze. Moet zeggen dat ik het wel leuk vind al die buurtfeestjes. We beginnen nu pas een beetje mensen beter te leren kennen hier.
Verder heb ik vanmiddag een appeltaart gebakken. Met de door Ron meegebrachte Koopmans versie. Heel erg lekker!!!



Groetjes Petra

Change of plans, twice

Deze week bedachten we ons dat het misschien een leuk idee zou zijn om de dagen voor de kerst naar Charleston te gaan. Charleston ligt hier zo'n 4,5 uur vandaan. Had op het internet gekeken en de hotelprijzen waren verbazend laag eigenlijk. Zeker voor deze tijd van het jaar en ook nog niet volgeboekt. Wel was er niet zulk best weer voorspeld dus we zouden nog even wachten met het reserveren van een hotel. Maar leuk idee en eigenlijk heel onverwachts. Nog even aankijken qua weer, maar had er erg veel zin in. Had inmiddels ontdekt dat in Mount Pleasant DE plantage is van de serie North en South.



Met Orry en Madeline en de o zo gemene David Carradine. Ik vond de serie destijds zo leuk en zat elke week voor de tv. Dus die wilde ik wel een keertje in het echt zien. Eigenlijk was ik op zoek naar een plantage die we eventueel konden gaan bekijken en zag toen het plaatje van een huis en dacht dat lijkt wel het huis wat in North en South was. Vooral die lange laan met die overhangende bomen herkende ik. Nu weet ik inmiddels dat de Avenue of Oaks is. Heel leuk allemaal, dus die stond op het programma. Verder nog veel andere dingen gezien. Zoals Battery wall en het vliegdekschip en het festival of lights. Maar.... in de nacht van woensdag op donderdag had Stace ons verrast met een paar hoognodige midnachtelijk wandelingen. Het was duidelijk, Stace was niet lekker. Hij had echt krampen en moest zeker om het uur naar buiten. Zo zielig. Gistermorgen nog steeds hetzelfde en tegen de middag ging het wat beter en ging hij eindelijk even rustig liggen slapen. Dus het tripje naar Charleston leek ons nou niet zo'n goed idee met Stacey zo ziek. Dat moest dan nog maar even wachten. En ach... die plantage staat daar nou al zo lang, die zou er over een poosje ook nog wel staan. Eerst Stacey weer even beter zien, was veel belangrijker. Nou hadden we gisteren ook nog het kerstfeestje van Ron's werk. En eigenlijk wilde ik hem niet alleen laten. Stel dat hij net naar buiten wilde als wij net weg waren? Sinds twee uur 's middags had hij niet meer aangegeven naar buiten te willen en was gaan slapen. We hadden besloten om om 5 uur met hem te gaan wandelen en als het dan nog foute boel was we dan thuis zouden blijven. Maar de wandeling ging heel goed en hij kwispelde zelfs weer. Dus ben ik gaan douchen en me om gaan kleden. Om half zeven weer even met hem naar buiten, maar ook dat ging goed. Dus zijn we naar het etentje gegaan. Wat bij een Grieks restaurant was. Het was leuk om Ron's collega's weer even te zien. Vond vooral het vlees wat geserveerd werd erg lekker. Jammer genoeg geen tzatziki er bij, maar misschien kennen ze dat hier niet. Het voordeel van geen tzatziki is dat ik vanmorgen niet met een ontzettend droge keel wakker werd van de vele knoflook dat daar altijd in zit. Gisteren hadden we dus al besloten niet naar Charleston te gaan. En gelukkig is Stace al weer wat opgeknapt. Gisteravond toen we terug kwamen van het etentje had hij zich keurig gehouden en sindsdien ook niet meer aan de race. Wat voor hem wel een hele opluchting moet zijn. Heb hem gisteravond een klein beetje eten gegeven en ook dat is vannacht goed gegaan. Vanochtend weer wat gegeten, dus we hebben goede hoop dat het ergste nu weer voor bij is. Vind het maar niks als ze niet lekker zijn en zou dan heel graag willen dat ze even konden praten zodat je wist of ze ergens pijn hebben of zo. Gelukkig zoekt hij ons dan wel steeds op en wijkt niet van mijn zijde. De lieverd.
Verder is van de week hier een aantal keren de internetverbinding heel slecht geweest. Telkens als ik een stukje had geschreven, was er weer geen verbinding. Heel vervelend. Vanmorgen ook weer steeds, dus hoop dat ik dit stukje wel op het blog krijg. Ron is vandaag vrij en gaan we strakjes samen nog even op pad al is het niet richting Charleston. Gewoon dus lekker hier wat dingetjes doen. Want vandaag is Ron dus vandaag vrij, maar werkt op de tweede kerstdag. Want een tweede kerstdag kennen ze hier niet. Belangrijkste voor Amerikanen is kerstavond en de eerste kerstdag. Dus tweede kerstdag zal een beetje raar zijn dit jaar, maar we nemen het er maar van vandaag en vanavond ;-)

Groetjes Petra

Vliegende shuttles....

Gistermorgen is een Andy, een collega van Ron, even bij ons langs geweest. Hij heeft sinds een maandje een hondje genaamd Brogi. En gisteren hebben Stace en Connor hem ook ontmoet. Andy vertelde al dat hij een praatjesmaker was, maar Brigo had al snel door dat Stace en Connor wel een stukje groter dan hem waren. Met Connor wilde hij heel graag spelen en Stace negeerde hem gewoon, wat Brogi ook probeerde om zijn aandacht te krijgen.



Hij is een mixje van allerlei door elkaar, maar is zeker ook een heerlijke wollebol. En met een lekker vrolijk karaktertje.....



Hey wat zijn jullie aan het doen daar?????



Soms wilde hij wel mee spelen, maar durfde niet zo goed. Hij en Connor zijn wel al snel kameraadjes geworden en renden Brogi Connor echt achterna, wat Connor wel geweldig vond. Stace liet duidelijk blijken dat hij de baas was. Stace deed dan ook zijn uiterste best om hem echt helemaal te negeren en Brogi wilde juist zo graag met die bruine spelen. Best interessant om te zien hoe ze zich ten op zichte van elkaar dan gedragen. Later toen ze alledrie al wat meer moe waren, was het alsof ze elkaar al tijden konden. Heel grappig en ik hoop dat Brogi binnenkort nog een keertje met ze komt spelen.



Die middag hebben lekker ook nog in de tuin gezeten. De temperaturen zijn hier niet echt "kerstelijk" op het moment. 23 Graden en een stralend zonnetje. Gewoon even lekker zeg! Dus boekje, wat te drinken en lekker in een tuinstoel zitten. Mooi bijkomen van de drukke dag van zaterdag. 's Avonds kreeg ik een mailtje van Helga. Daarin vertelde ze dat die zondagavond de spaceshuttle en de ISS precies over ons heen zou vliegen. Ze had een hele leuke site doorgegeven, waarop je exact kon zien hoe laat en uit welke richting ze verwacht werden te voorschijn te komen. En omdat het zulk mooi weer was, was de kans groot dat wij hem goed konden zien. Ze vertelde dat je een soort van witte bol zou moeten zien. Vliegtuigen knipperen zeg maar en deze zou uit zicht verdwijen als de zon er niet meer op reflecteerde. Dus Ron en ik stonden om kwart voor 7 naar boven te turen. Eerst natuurlijk even uit vogelen waar nou ook al weer Oost, west, thuis best was. Oja, hoe zat het nou ook al weer. De zon komt op in..... het Oosten en gaat onder in het Westen? Ha ha ha. Gelukkig hadden we het net op tijd door want voor we het wisten zagen we hem al (vanuit het westen) Heel raar gezicht en idee, vond ik het. Het idee dat zij gewoon "outer space" zijn. Er waren op dat moment ook wat vliegtuigen in de lucht en ten opzichte van hen, ging hij als een speer voor bij. Echt super snel. Daarna zag je hem langzaam doven zeg maar. Als een kaarsje die uit gaat. De zon schijnt er dan niet meer op en is hij met het blote oog niet meer waar te nemen. Heel erg leuk zeg!! Dat ik dat nu een keer gezien heb. En.... hij zou morgen, dus vandaag, ook weer langs komen. Alleen wat vroeger dit keer. Dus stond ik om half zes weer buiten, om naar mijn spacevriendjes te zwaaien. Dit keer kwam hij uit het zuidwesten en aan die kant was de zon net onder gegaan. En hij vloog voor ons dus zo het donker in. De zonsondergang zelf was al prachtig om te zien en dan ook nog de spaceshuttle en het ISS station kunnen zien is natuurlijk super. Dit keer had ik mijn camera wat meer in de aanslag en was er "klaar" voor om het buitenaardse te aanschouwen! Eerst zag ik alleen maar ganzen....



En een prachtige ondergaande zon....



Maar........ daar was ie, zoals op de site vermeld uit het zuid westen!



Heb er een pijltje bij gezet, anders denk je misschien dat er een vlekje op de foto zit, maar die vlek is de spaceshuttle en het ISS-station ;-) (Het pijltje is dus van Paint Shop pro, voor de duidelijkheid, anders krijgen we dadelijk de vreemdste verhalen en is ons dorp een spookstad en een openbaring voor alienliefhebbers!)

Niet snel erna vloog hij zo het donker in en dan zie je hem wat beter dan dat je tegen het licht in kijkt. En zowaar heb ik hem vast kunnen leggen op de film (met voor Blips, weer een toepasselijk muziekje!)



Volgens het schema op die website kunnen we hem nog drie keer voorbij zien komen deze week. Dus wie weet volgen er van de week nog meer "sightings" !!
Tot die tijd geniet ik nog even mooi van de lente achtige temperaturen. Er schijnt gisteren een warmte record gebroken te zijn voor hier in de buurt. Krijg er eerlijk gezegd een beetje een voorjaarsgevoel van. Kinderen lopen hier in de wijk in korte broeken. Het hele plaatje klopt niet, want overal hangt kerstverlichting en het voelt als of het mei is in mijn waarneming. Maar..... ik klaag echt niet, we nemen het er nog maar even van!! Tot slot nog even het laatste nieuws over Lucky. Ik kreeg een mailtje vandaag en het schijnt dat Lucky vandaag is geadopteerd vanuit het asiel nog. Dus hij gaat niet meer naar die dierenarts, maar direct naar een nieuw baasje. Helemaal goed, zou ik zeggen. Ben hartstikke blij voor haar. En dat maakt mijn kerstgevoel wel weer wakker. Gewoon even "een goed en ze leven nog lang en gelukkig" einde van het verhaal ;-)

Groetjes Petra

Kerstfeestjes

Gisteren was de Kerst Beardie Bounce van de Carolina Bearded Collie club. Het is altijd bij iemand thuis en dit keer weer op dezelfde locatie als vorig jaar. Deze mevrouw heeft een heerlijke grote afgezette tuin, met allemaal agility dingen er in. Zo leuk! We moesten allemaal een gevulde kerstsok meenemen, een kadootje en wat lekkers. De sokken worden verloot zodat je allemaal met een andere kerstsok naar huis gaat. En de kadootjes waren ook wel grappig de 1e mag uitkiezen en uit pakken, maar de daarop volgende nummers kunnen ook jouw kado kiezen wat voor veel hilariteit zorgde. Al met al een heerlijke dag voor de hondjes en de baasjes!!

Stace weet nog niet waar we naar toe gaan.... Het was "maar" 215 km rijden.....



Eenmaal bij de Beardies....



Even Beardie knuffen, dat is altijd toch weer een feestje. De vrolijkers komen je met kwispels al tegemoet...



De tuin is echt heerlijk. Er gaat een pad naar een groot veld waar behendigheidsspullen staan.





De buren hebben ook beesten.... Wel hele grote honden in mijn ogen! hi hi hi



Het was vooral veel rennen, spelen en uitrazen!!



Brooks, een verre neef van Stace had zich de frisbee toegeeigend. Duidelijk familie van Stacey ;-) Leuk om toch de gelijkenis in bouw te zien.



Connor in actie





Een andere lieverd!



Behendigheid met een kudde Beardies



Band!!



Hoog!!



Paaltjes



En dan natuurlijk snoepjes!! Connor ook, want die loopt het hele baantje mee, alleen heel erg om de toestellen heen ;-) De slimmerd!



Bij behendigheid is het de bedoeling om de hond door een baan met toestellen te sturen waar jij aan geeft wel toestel genomen gaat worden. Nou is het zo dat Stacey de "schutting" het leukste vindt. En heel vaak de neiging heeft om uit zichzelf daar naar toe te rennen en dan bovenop stil te gaan staan. Helemaal fout natuurlijk, maar ik moet er altijd zo om lachen. Als ik hem dus kwijt ben halverwege is hij daar dus ook vaak te vinden ;-)



Connor en zijn maatjes...





Daarna gingen we met zijn allen eten. Iedereen had wat meegenomen, dus er was een verscheidenheid aan eten. Zo leuk is dat toch. De club zorgde voor brood en beleg en de toetjes en ander lekkers werd meegebracht. De hondjes moesten tijdens het eten even buiten wachten, al waren ze het daar nou niet mee eens.....





Daarna de kadootjes. Iedereen had een nummer gekregen en degene met nummer 1 mocht het eerste kiezen welk kadootje hij nam. Dat dan uitpakken en daarna ging nummer 2, maar... die mocht ook het uitgepakte kadootje pakken van nummer 1. En zo veranderde er heel veel kadootjes onderling. De enigste regel was dat 1 kadootje maar twee keer doorgeschoven kon worden. Was echt heel grappig en zo "kreeg" ik twee sokkenhangers speciaal voor honden, die al twee keer van hand waren verwisseld.







Daarna werden de sokken via lootjes uitgedeeld. Iedereen ging dus met een andere sok naar huis. Hartstikke leuk!



En nog een filmpje van het beardieplezier....



Rond half vier zijn we weer op huis aan gegaan, want in de avond hadden we een kerstfeestje bij Alison en Bob, de buurtjes. En we moesten nog die 215 kilometer van vanochtend de andere kant op rijden! Verder nog heel goed nieuws over Lucky. Op de bijeenkomst hoorde ik dat ze voordat het kerst is, ze opgehaald wordt uit het asiel en gaat ze naar een hondenopvang bij een dierenarts. Waar ze veel meer aandacht en betere verzorging krijgt. Daar kan ze blijven tot ze een baasje voor haar gevonden hebben. Ik ben zo blij dat ze uit het asiel kan en dat alles geregeld gaat worden voor haar. In ieder geval is ze met kerst op een betere plek dan waar ze nu zit en kan ze bij komen van het pupjes krijgen. Nu nog duimen voor een stel leuke baasjes en dat is ze echt Lucky!!!
Rond een uur of 6 waren we dus weer thuis en was het snel omkleden en naar de buurtjes. Alison en Bob hadden nog wat andere buren uitgenodigd en vrienden en collega's van hen. Natuurlijk weer een tafel vol met eten en een heel gezellige groep. Half twaalf waren we thuis en ik was echt doodop! Wat een druk, maar o zo leuk daagje!!!!

Groetjes Petra