Waren vroeg uit de veren gegaan omdat het dan nog niet zo heel warm is om te golfen. We waren onze spullen uit de auto aan het halen en toen kwam er al een golfkarretje op ons afgescheurd. En de man achter het stuur schreeuwde naar ons of we beiden willen spelen. Ja, zeiden we. Nou, dat kan niet hoor, schreeuwde hij terug. Oh, is het te druk? vroegen we. Al zagen we maar 3 auto's staan. Nee, schreeuwde hij weer. Als je maar 1 golftas hebt, mag er maar 1 spelen. Oh... was dat het. Dus ik trachtte hem uit te leggen dat mijn "golfstokkies" bij Ron in zijn tas zaten, wegens ruimte gebrek in de auto. Hmmm, hij haalde zijn schouders op en geloofde me niet erg zo te zien. Daarna schreeuwde hij nog iets harder, pak maar een karretje dan. We zijn wat laat vanochtend en scheurde er met de zelfde gang weer vandoor. En zo gezegd gingen wij daar dus in een karretje op pad. Het was 9 uur en hadden geen verdere info over de golfbaan. Nou dat ging stroefjes zeg... Zeker met zijn verkeerde been uit zijn bed gestapt. Afijn hole 1 ging goed en we waren op tour over de golfbaan. Toen kwam die zelfde vrolijkerd ons vertellen, dat we natuurlijk wel moesten betalen. Ja dat waren we ook van plan, maar hij vertelde zelf dat hij laat was en dat we een kar konden pakken. Bij hole nr 9 kun je betalen, riep hij ons na. Ok, meneer dat zullen we doen. Jeetje zeg, echt vriendelijk is anders. Hole nummer 2 lag een bere eind verder op en ineens waren alle bomen weg en waren we terecht gekomen in een soort van "Bob de Bouwer" golf baan. Wat een ellende. Overal waar je keek waar ze aan het bouwen. Leek de Maasvlakte wel en met een enorm hard bouw geluid.
Van kranen, graafmachines, boormachines en cementwagens. Daar ging ons ontspannen rondje golfen. Wat een prachtige baan, ha ha ha ha. Dat viel zwaar tegen zeg. We hebben er nog wel om gelachen, want veel meer konden we er niet mee. Dit was echt erg. We hadden wel publiek vandaag. Want de bouwvakkers stonden ons geheel gade te slaan met het nodige commentaar natuurlijk. Oh wat moest ik lachen. Aan het eind kwamen we ook nog een losgeslagen slang tegen (een echte levende). En daarmee was het helemaal gedaan......!
Afijn de Valencia golfbaan zal vroeger heel mooi geweest zijn, maar nu waren alle bomen weg en stond er een half dorp om heen gebouwd. Zo zonde....
's Middags hebben we lekker gerelaxed bij het zwembad met de hondjes en tegen het eind van de middag zijn we weer met hen naar het hondenstrand geweest.
Het was nu een heel stuk rustiger dan op Memorial day. Er was maar 1 hond, een bruine labrador. Die ook nog es een stuk sneller was met frisbee pikken. Tot grote teleurstelling van Connor. Die maar niet op wilde geven. Het was wel weer lekker even afkoelen voor ze en voor ons ;-)
Daarna zijn we door gereden naar Marco Island en hebben we daar naar de zonsondergang gekeken.
Vandaag zijn we via Alligator Alley (highway 75) naar Miami gereden.
In totaal heb ik 6 alligators zien zwemmen en 1 in een tikkie plattere vorm langs de weg zien liggen. Dat kan ook natuurlijk. Eerst wilden we naar Fort Lauderdale. En dan via de A1A zo zuidelijk naar Miami.
Het eerste stukje van Fort Lauderdale vond ik wel mooi, maar hoe Noordelijker we kwamen hoe meer vergane glorie. Moet eerlijk zeggen dat ik me dat wel anders voor gesteld had. Pompano Beach vond ik echt oud en erg gedateerd. Waarschijnlijk ben ik gewoon heel erg verwend met Naples en de Carolina kust, maar dit was niet echt mijn favoriete strand. Ook nog even naar Port Everglades gereden. Daar waar de Cruise terminal is. Helaas mochten we niet verder de haven in, maar het was wel leuk te zien waar de terminal was. Daarna zijn we zuidelijker gereden naar Miami Beach. Op de weg hier naar toe hadden we op internet gelezen dat daar een Jamba Juice zaak zit. Bij Jamba Juice hebben we onze eerste Smoothie geproefd tijdens een vakantie in Californie. Heerlijk!! En ik vind ze daar gewoon nog steeds het aller lekkerste. De "Citrus sqeeze" vindt ik erug smakelijk ;-) Dat was weer mooi even genieten.
Daarna dus door naar Miami Beach en het Art Deco district. Het Art Deco district heeft wel een speciaal sfeertje.
De vele gezellige terrasjes en het mooie witte strand en super blauwe zee.
Maar ook hier en daar een beetje duister soms. Veel zwervers gezien en uiterst aparte typetjes. De mij meer bekende lezers kunnen hieruit opmaken, dat ik na 9 jaar Hellevoet en 5 jaar Zierikzee en nu 1 jaar het rustige North Carolina geen stadsmens meer ben. Ik voel me daar dus helemaal niet op mijn gemak. Kan er niks aan doen, maar ben dan toch blij als ik weer met man en hondjes in de auto zit, met de deur op slot,hi hi hi. Te veel Miami Vice en CSI gekeken misschien ;-) Natuurlijk nog wel even een filmpje
Daarna via het krokedillensnelweg weer terug gereden naar Naples. Het was inmiddels een stuk drukker en we waren rond 5 uur weer thuis en we wilden in de haven van Naples wat gaan eten. We hadden het plan gevat om met een bootje naar de zonsondergang te gaan kijken. Die is hier in de Golf van Mexico echt super. Vandaar dat we daar bijna elke avond naar zitten te turen ;-) Afijn bootje zoeken... Maar we moesten eerst nog wat eten. We hadden nog wel even. De boten gaan 1 uur voor de zonsondergang de haven uit en het was zo'n 6 uur. Dus konden we nog wel wat eten, bovendien hadden we vanaf het terras goed zicht op de boot waar we mee wilden gaan. Dit was een mooie zeilboot, maar we hadden ons eten nog niet en we zagen de boot de touwen losmaken en vertrekken naar de zonsondergang.
Oeps....die hadden we gemist. Niet getreurd, daar achter lag nog een super boot en die zouden we echt wel halen. Dus eten opgegeten en we stonden net op van ons tafeltje en die zage we ook de touwen los maken en vertrekken. Ojee, dan hadden we nog 1 kans want naast het terras lag nog een boot en die was nog niet weg. Gelukkig.... Wij een kaartje gekocht en ons achter op de "Double Sunshine" boot genesteld. Aan de rechterkant zie je het terrasje waar we wat gegeten hadden. Dit is bij Tin City in Naples.
Achter bij de motor van de boot komen meestal de dolfijnen in de golfslag van de boot zwemmen. Althans dat hadden we wel es eerder mee gemaakt op een sunset tripje hier in de buurt. Wilde net wat foto's gaan maken en ik hoor in de verte een gerommel..... Er kwam onweer aan en niet zo'n klein beetje ook. Heel de lucht werd donker blauw. Had aan een man, die in kapiteins kleren rondhuppelde, gevraagd of ze wel gingen varen als het ging onweren. En hij vertelde me dat hij altijd uitvaarde, "Rain or shine". Hmmm, ik weet niet of ik het nou wel leuk vond om in een onweersbui op zee te varen met waarschijnlijk dan ook geen zonsondergang en alleen maar nattigheid ook al heette deze boot de "Double Sunshine". Volgens mij vanavond weinig sunshine, laat staan dubbel ;-) Ron zei dat het nog wel mee zou vallen en had zoiets van dat we vast alweer terug zouden zijn eer het ging regenen. Maar toen zag ik de pseudo kapitein een soort van luikjes naar beneden gaan doen. En zag een paar licht flitsen. En Ron en ik bedachten dat we toch maar misschien een "rain"check moesten gaan vragen aan deze kapitein. En gelukkig deed hij daar helemaal niet moeilijk over. En gaf ons twee kaartjes voor morgen om het nog eens te gaan proberen, hopelijk met beter weer. We waren nog niet net de boot af en liepen naar de auto en toen begon het toch te plenzen. En de zon was direct onder ;-)
Hadden wij even mazzel dat we die zeilboot gemist hadden, anders hadden we niet geweten van de aankomende bui en hadden we zekers niet kunnen schuilen voor de regen. Wellicht dat hij daarom ook wat vroeger uit gevaren was, om weer eerder terug te zijn. Afijn morgen gaan we het nog es proberen en hopen op geen onweer!
Groetjes Petra
