Smooth

De laatste drie dagen heeft het hier steeds geonweerd. Flinke knallen en ook behoorlijk wat regen. Helaas blijft de "kachel" buiten wel branden, na zo'n bui. Als je naar buiten loopt, loop je echt tegen een muur van warmte aan. Dit komt vooral doordat de vochtigheidsgraad heel hoog is. Heel anders dan in NL. Al hoewel ik wel hoorde dat daar ook een hoge vochtigheids graad is, maar dan anders ;-) Hier zal dus een onweersbui niet snel voor verkoeling zorgen, behalve gisteravond. Toen gingen we van de 30 graden ineens naar 22 graden zo rond een uur of 7. Dat was best even lekker! Vanmorgen was het toch ook nog wat plakkerig en heb ik, ja ja, op de zitmaaier het gras gemaait. Wat een heerlijkheid is zo'n ding. Het zonnetje op mijn bolletje en scheuren ;-) Want door al die regen, hoor je het gras nu bijna groeien.
Toen ik klaar was met maaien heb ik voor Ron en mij een "Smoothie" gemaakt. Dit is een gemixed fruit/yoghurt koelachtige milshake, maar dan als een gezonde variant. Helemaal lekker, vindt ik die. De lekkerste smoothies verkopen ze bij Jamba Juice, maar die zit hier helaas niet in de buurt. Maar..., we hebben wel zelf een blender en ze zijn echt zo gemaakt en super lekker. Een beetje van Jamba Juice en een beetje van Petra zeg maar ;-)
Men neme:
-Fruit. Hier hebben ze in de supermarkt bij de diepvries afdeling in stukken gesneden fruit. Mijn voorkeur ananas, aardbei en perzik. Van alle drie doe je er een stuk of vier vijf stukken in. En ik snijd een verse banaan in stukjes. Maar je kan natuurlijk ook alleen maar vers fruit gebruiken. Maar doordat het ingevroren is, is het heerlijk fris om te drinken.
-Jus de orange. Ik doe er altijd zo'n 150 ml jus de orange in.
-Citroen sap. Gewoon een scheutje om het wat frisser te maken.
-IJsblokjes, Een stuk of 5 a 6.
Dit allemaal in de blender. Tot dat het er een beetje "milkshake"-achtig uit ziet. Dan doe ik er daarna nog 200 ml yoghurt in. Mijn favo hier is de vanille yoghurt van Dannon, een beetje vergelijkbaar met de Optimel in NL. Weinig calorien, maar wel heerlijk van smaak.
Dan nog een keer mixen en klaar is uw Smoothie!!!

Groetjes Petra

Evy & me

Zoals jullie al weten loop ik nu samen met Evy van de podcasts. En we gaan nog steeds lekker. Ron loopt zo af en toe ook een les. En vraagt dan bij welke les ik ben en die loopt hij dan ook. Hij heeft dat opbouwende dus niet zo nodig ;-) Ik weet het, het is niet eerlijk, maarja. Van de week ging het ook zo en Ron ging naar boven naar de loopband. Na een half uur komt hij beneden en ik vroeg hoe het ging. Nou zei hij, die vijf minuten waren best lang. Dus ik, ja duh, vijf minuten, wat wil je. Dus ik vroeg hem welke les hij had gedaan. Maar hij zei dat hij de les had gedaan die ik ook zou moeten gaan doen. Ik begon te lachen, want het was duidelijk dat hij me aan het stangen was. Ik had namelijk nog niet meer dan 3 minuten achter elkaar gelopen en die 5 minuten was wel heel erg lang, zeg. "Nee echt waar, eerst 4 minuten en toen 5 minuten". "Maar de vorige les was een 2 minuten interval?", pruttelde ik nog. Maar Ron bleef volhouden dat hij echt geen geintje maakt. Dus ik toch maar even naar boven om "ff te checken" op de Ipod. En ja zeg, het was echt zo! En toen ik de trap af kwam voelde ik de moed in mijn schoenen zakken. Dat ging echt niet lukken, had ik het gevoel. En dus had ik die volgende hardloopdag gespijbeld. Had echt zo'n idee van dat was gewoon te veel in ene. Nou is dat voor de door gewinterde hardlopers die hier lezen, misschien een peuleschil, maar ik moest er even twee keer voor slikken en zat er eigenlijk tegen aan te hikken. Had ik het nou niet geweten dan stond ik al op die band, maar nu, ik weet niet. Afijn toch op de band gegaan die dag erna en bedacht me dan maar gewoon aan de wandel op de loopband. Maar tijdens het lopen, werd ik ook een beetje boos op mezelf. En dus pakte ik de Ipod en zette de "5minuten" les op. Al zou ik het niet redden, ik had het in ieder geval geprobeerd, niet waar? En ik zou gewoon blijven oefenen totdat ik die les ook zou kunnen doen. Aan het begin van elke les verteld Evy wat er die les op het schema staat. En ze vertelde dat we 1x1, 1x2, 2x 4 minuten en 1 x 5 minuten zouden gaan lopen. Dat van die 2x4 had ik geen eens gehoord eergisteren. Mijn hemel, het was nog erger, zelfs twee keer vier minuten vandaag. Afijn de muziek begint en die 1 minuut die gaat gesmeerd, geen probleem en die 2 minuten ook. Evy begint met aanmoedigen inmiddels want de vier minuten kwamen eraan. En tot mijn verbazing......... die 4 minuten gingen ook!!!! Echt ik was helemaal blij. De tweede keer 4 minuten ook nog en zelfs de 5 minuten gingen. Ongelooflijk! Ik was zo blij. Met een huppel-gevoel heb ik Ron gebeld, hi hi hi. Het was gelukt!! In 1 keer zelfs ;-) En daar had ik nou zo tegen op gezien? Afijn, Evy & ik en ik & Evy gaan dus nog maar even door, het lijkt te werken ;-)


Groetjes Petra

Van oranje naar blauw in 1 dag

Van het weekend hebben we wat tuinklusjes gedaan. We zijn met de schutting bezig geweest en we hebben wat bloempotten gevuld. Ook hebben we trellis gekocht voor de twee druivenplanten die nu ontzettend hard groeien. Daarna de druiven hier om heen geleidt. Zag ook dat we wel geteld twee witte druiven hebben en 1 blauwe druif. Dus het wordt een karige oogst dit jaar ;-)

Ook hebben we 1 van de potten gevuld met planten. Ook dit keer meer gelet op een plant die tegen de hitte kan en die winter hard is. De palmen die er eerst in stonden, hebben de winter hier niet overleefd. Het is uiteindelijk "Zebra Grass" geworden. Zij kunnen goed tegen de warmte en overleven ook de winter. Voor er om heen hadden we Lantana gekocht. Vindt ik zo'n leuke plant. Groeit hier best goed en blijft de hele zomer doorbloeien.



Leuk gezicht he? Totdat ik op internet ging opzoeken hoe ik het Zebragras moet verzorgen en zo. En ik dacht zoek het ook gelijk op voor de Lantana. En al snel zag ik allerlei waarschuwingen, dat deze plant voor dieren giftig kan zijn. De besje in ieder geval, maar er waren ook ander allergische reacties bekend. Met allerlei nare gevolgen vandien. Dus...... plantjes er weer uit en terug naar de Home Depot. En daar de oranje blommetjes omgeruild voor blauwe petunia's. Iets ander gezicht en deze zijn 1 jarig, maar het geeft nu even een kleurtje op het terras. We verzinnen nog wel een keer wat voor vast plantje er leuk onder zou staan. In ieder geval geen Lantana's. Zo blijft een mens lekker bezig niet waar?



Verder doen de rozen het dit jaar weer mooi. Ik had van de week de oude knoppen uit de rozen struiken geknipt en nu komen er al weer nieuwe knoppen uit.



En waar de druiven het niet zo goed doen in het geven van vruchten. De bramen doen het dit jaar heel goed. Heb heel wat trossen met nu nog groene bramen hangen. Ze gaan nu wel wat verkleuren.



We hebben ook de hottub weer ververst en weer gevuld. En na al die arbeid was het lekker om er in het zonnetje in te zitten. Want nu was het water nog heerlijk koel!
Eigenlijk dus een heerlijk rustig in huizig weekend.

Groetjes Petra

Ik zwem, hij zwemt, wij zwemmen....

Van de week voor het eerst dat Stacey ziek was geworden weer naar de sportschool geweest. Het buitenbad is inmiddels open en dat maakt het zwemmen een stuk leuker, niet waar? Lekker met het zonnetje erbij, geeft zo'n vakantie gevoel. Eerst even zwemmen en daarna heerlijk bijkomen op een ligbedje ;-)





Het was tot mijn verbazing helemaal niet druk. Vorig jaar was het een stuk drukker in ieder geval. In Cary is er pas een hele nieuwe flitsende sportschool geopend en ik denk dat ze toch wel wat leden aan hen hebben verloren. Voorheen waren zij hier in de buurt de enige sportschool met buitenzwembad erbij. Nu dus inmiddels niet meer. Een paar maanden terug zag ik al dat ze in aanloop op de komende concurentie nieuwe cardio apparatuur hadden aangeschaft. Loopbanden en elepticals met lcd tv schermpjes er in. Zo kon je onder het lopen naar je eigen programma kijken. Ook hadden ze de kleedkamers weer wat ge-up-date zag ik vanmorgen. En ik zag dat er veel nieuwe lessen waren bij gekomen. Ze doen dus wel hun best, maar zo aan de mensen aanwezig, valt dat nog niet mee. Maar voor mijzelf moet ik zeggen dat ik zo'n leeg zwembad helemaal niet erg vindt eigenlijk ;-)

Vanavond zijn we ook nog even wezen zwemmen met Connor. Hij is natuurlijk niet ziek, maar doordat we Stace zo rustig mogelijk moeten houden, komt hij wel een beetje te kort. Dus zijn we met hem naar Lake Jordan gegaan. Stacey is thuis gebleven. Ook wel een beetje zielig, maar laten we nog maar even volhouden in het rustig aan doen met hem. Hij wil het allemaal wel, maar het is zo belangrijk dat we strakjes die prednison kunnen gaan afbouwen.
Dus Connor in de auto en op naar Lake Jordan. We hadden tijdens het bootje varen een nieuw strandje ontdekt. Dus daar zijn we nu naar toe gegaan. En Connor heeft nu dan eindelijk ook met zijn nieuwe knalgele zwemvest gezwommen. Ziet er flitsend uit he? hi hi hi.




Wat nou? Ik kan heus wel zelf zwemmen hoor!

Moest wel lachen, want hij had niet zo snel door dat hij gewoon bleef drijven met dat vest aan. Dus toen hij naar me toe kwam hield ik hem vast, maar zijn pootjes bleven gewoon doorzwemmen. Geen gezicht, volgens mij stonden die op de automatisch ingesteld. Net zoals in een tekenfilm ;-) Het was even lekker voor hem af te koelen, maar ook voor ons. Het is hier dik in de dertig graden op het moment. Connor bleef dus ook lekker in het water.





Daarna weer naar huis gegaan. Even nog in de tuin gezeten voordat de onweer er aan kwam. Het rommelde in de verte wat, maar weet niet of het ons gaat bereiken vanavond.
In ieder geval doet de hibiscus het heel goed. Hij blijft hele mooie bloemen geven steeds. Ze zijn ook super groot die bloemen. Echt heel mooi.






Sta ik er ook op vrouwtje???


Groetjes Petra

Goed nieuws

Vandaag was het weer bloedtestdag voor Stacey. Vanmorgen hem dus weer naar het NC-State dierenziekenhuis gebracht en hij moest daar weer blijven tot dat de resultaten van zijn bloed binnen waren. We vonden zelf dat hij deze twee weken weer wat vooruit was gegaan, maar het is altijd zo moeilijk zeggen. Om 12 uur belde zijn arts op dat de resultaten ontzettend goed waren dit keer. Zijn hematocrit was met 8% omhoog gegaan van 27 % naar 35%. En dat is echt super goed nieuws. Dit is bijna de minimale waarde van normaal, wat 36-39% is. Dit houdt ook in dat dus zijn rode bloed cellen niet meer direct afgebroken worden, maar in zijn lichaam blijven. En daardoor ook de kans krijgen om groter te worden.
Nu moeten we over drie weken weer terug komen voor weer een bloed test en als hij dan nog steeds rond dit niveau gebleven is, gaan ze de prednison langzaam verlagen. Toen ik deze uitslag hoorde kon ik wel juichen! Nu eindelijk met een grote sprong vooruit, daar waar we zo naar uit gekeken hadden.

Groetjes Petra

Op pad

Allereerst, de vijf kleine zwaluwjtes zitten er nog steeds. Ook "sukkel" zwaluw is er nog steeds bij. Elke avond komen ze hier weer slapen, met papa en mama zwaluw erbij, die een klein stukje verderop op de porch zitten.



Vanmiddag zijn Ron en ik op pad geweest naar Raleigh. Eerst naar Matison, wat de motorzaak is, waar Ron zijn motor heeft gekocht. Hij had een nieuw filter nodig voor zijn motor en motorolie. Daarna zijn we naar Triangle Town center gereden. Wat een grote shopping mall is. Daar zit ook Pier1kids. En daar ben ik wezen snuffelen voor leuke dingetjes voor mijn neefje, Dylan, zijn kamer. En toevallig was er ook nog sale. Altijd gunstig, niet waar? Het leukste van wat ik gekocht heb vindt ik de letters die ze daar verkochten en ook die waren on Sale. Da's mooi en laten ze Dylan zijn hele naam ook nog op voorraad hebben. Dus goed geslaagd.
Daarna zijn we door het winkelcentrum gelopen. Ik vind Swoozies altijd een hele leuke zaak. Onze buurtjes, Alison en Bob, hebben onlangs, na een lange zoektocht, een strandhuis gekocht en daar zijn we leuk geslaagd voor een passend kadootje. En het wordt er altijd zo feestelijk ingepakt. Daarna zijn we weer richting huis gereden, maar via de 401 highway die dwars door Raleigh gaat. Ron had gehoord dat in de zomer voor "Grill '57" op de derde zaterdag daar aparte auto's bij elkaar komen. Vanaf 4 uur 's middags. En het was echt heel leuk om te zien.







De Ford Sport GT was zelfs getekend door ontwerper DE Mr. Shelby himself!



Een hele rij Ford Mustangs, dragrace auto's, oude Chevy pick-ups maar ook een Lamborghini en een Ford sport GT. Er was een disk jockey die gepaste muziek speelde en dat allemaal om Grill 57 heen, wat een hele oude diner is hier in de buurt. Inclusief the booths en de art-deco stoeltjes. Het zou echt zo in een film kunnen, dus het was heel leuk om te zien allemaal. Iedereen was ook met iedereen een beetje te kletsen, hadden stoeltjes mee gebracht en onder het genot van een hamburger/hotdog en milkshake van Grill'57 werden de laatste autosnufjes uitgewisseld.

En een filmpje....



Nadat we thuis zijn gekomen is Ron aan zijn motor begonnen. De oude filter en de oude olie eruit en de nieuwe filter en olie erin.



En alles zit nu ook weer in elkaar (zonder overgebleven onderdeeltjes) en kan hij weer een aantal miles rond touren op de motor.

Groetjes Petra

Gedonder

Nou ze zaten er gisteravond hoor. De jonge zwaluwtjes. Heerlijk te slapen op het randje bij de voordeur. Vorige keren dat ze hier gebroed hadden waren ze zo weg, maar deze blijven hier wonen volgens mij ;-)



Ik vindt ze zo leuk, vooral de allerkleinste "sukkel" zwaluw. Dat is een beetje het "zwarte schaap" zwaluwtje van de familie. Hij komt steeds als laatste aangevlogen en maakt de meest onvoorzichtige landingen op het richeltje boven de deur. Zo grappig. Als ze dan ook met zijn allen weg vliegen, zit hij nog een beetje versufd rond te kijken van waar zijn ze nou? En begint dan als een gek te piepen en te kwetteren en slaat zijn vleugels een paar keer uit om te kijken of ze het nog wel doen. Neemt dan een duik in het diepe in de hoop dat zijn vleugels genoeg zullen wapperen. Geweldig om naar te kijken ;-)

Al een paar dagen dondert het hier behoorlijk. Steeds zo aan het eind van de middag, maar vandaag eigenlijk zo een beetje de hele dag door. Er is ook al aardig wat water naar beneden gekomen. Al zag ik op het internet dat het in NL ook aardig gedonderd heeft vorige week.



Ik moet zeggen als ik de deur niet uit hoef vindt ik zo'n daagje tussen door wel lekker. De temperatuur blijft hier overigens behoorlijk hoog nog, dus loop gewoon nog ik mijn korte broek. Maar het is wel goed voor al het groen om ons heen. (Lees met name in onze tuin) En oja, voor ik het vergeet, de nieuwe bougainvillea waar ik het gister over had, zit in pot hoor. Dus in de winter gaat hij de garage in ter overwintering. Ander vriest hij inderdaad stuk hier ben ik bang.
Ik had ook weer wat fotootjes gemaakt van wat bloeiers in de tuin.





Inmiddels komt het hier met bakken uit de hemel en ik zat in de woonkamer en hoorde toch een gekwetter. En liep naar de voordeur om te kijken waar het vandaan kwam. En daar zaten ze te badderen. De zwaluwtjes..... Snel een paparazzi foto van ze gemaakt door de voordeur heen.



Maar ik merkte dat ze zich van mij niks aantrokken en kon dus daarna nog wat foto's maken. Zag ook dat mama zwaluw er bij zat op de reling.





Leuk he. Nummer 5, het sukkel zwaluwtje, was weer te laat volgens mij. Want die zat er niet bij tijdens het badderen. Vanavond weer even kijken of hij wel weer onder het afdakje zit ;-)

Groetjes Petra

Les 6

"Je kunt fier op uzelf zijn, want je bent grensverleggend bezig"....
Awel..., dat zijn niet mijn woorden hoor. Dat is wat ik van "Evy" te horen kreeg aan het eind van les 6. We gaan nog steeds lekker Evy en ik. En ze vindt dat ik het bijzonder goed doet. Niet gewoon goed, "bijzonder" goed nog wel ;-) Wel knap van der he? Ik kan natuurlijk ook in mijn neus staan te peuteren als ik haar podcast berichtje afspeel. Niemand die het ziet. Maar dat doe ik natuurlijk niet ;-) Vindt het nog steeds leuk en dus vandaag les 6 gelopen met haar. Was 1x1 minuut, 1x2 minuten en 3x3 minuten hardlopen, met de nodige wandel tussenpauzes hoor. Maar we gaan nog gestaag. Toch wel makkelijk dat er zoiets is uitgevonden. Precies op tijd staan de muziekjes klaar en op precies de juiste momenten geeft ze me peptalk via mijn ipod. Afijn nu twee dagen rust en vrijdag dus weer verder.
Die rustdagen ga ik wel op de loopband overigens. Niet hardlopend maar wel snelwandelend. Er zitten een paar leuke programma's op de loopband en die zijn gewoon leuk om te doen als Evy en ik niet trainen.

De vogeltjes bij de voordeur zijn inmiddels uit gevlogen. Deze foto is van de dag ervoor. Het werd duidelijk hoog tijd, want ze pasten niet allemaal meer in het nestje. Ze waren zo gegroeid in eens.



Papa en mama zwaluw bekijken het allemaal van de zijkant.



Er was 1 kleintje die er heel de dag over heeft gedaan om eindelijk uit te vliegen. Al die tijd zat hij op het puntje van het nestje en ging dan weer naar achteren. Aan het eind van de dag is het hem dan toch gelukt. 's Avonds zat de hele familie zwaluw toch weer bij het nestje. Ben benieuwd of ze er vanavond ook weer zullen zitten.

Vorige week heb ik ook een Bougainvillea gekocht. Die vindt ik altijd zo mooi. Het is nog een kleintje, maar ben benieuwd of hij het hier wil doen. Het is er warm genoeg voor in ieder geval.



Groetjes Petra

Wat een belevenis.....

Echt zo indrukwekkend was het.....
Zo'n hele belevenis....
Vandaag waren er 22.000 mensen bij het Meredith college.
Alle soorten, alle maten en alle kleuren. Allemaal met 1 doel, Race for the cure!

We waren al vroeg op pad. Om precies te zijn kwart over 6 reden we hier de straat uit. Toen was het al 24 graden en helaas ook met een behoorlijke vochtigheids graad. Omdat we best vroeg waren konden we nog behoorlijk dicht bij parkeren. Toen we aankwamen lopen ging de eerste groep over tien minuten van start. Als eerste natuurlijk even een foto bij de start.



Om 7 uur zouden dus de wedstrijdlopers van start gaan. Ron en ik hebben samen naar hun start staan kijken. En die gingen echt reuze snel zeg. En al na minder dan 20 minuten was de eerste al gefinshed. Dat ging ik hen zeker niet na doen ;-)




Er was een heel groot gras veld met daarop allemaal kraampjes. Hier werden veel dingen uitgedeeld door diverse bedrijven en instellingen. Survivors kregen een gratis ontbijtje aangeboden en er werd een survivor groepsfoto gemaakt. Zij stonden dan op een grasveld in de vorm van de bekende krul. Voor hen stond een grote kraan en van boven af werd de foto gemaakt.



Daarna was er een warm-up op een lekker pittig muziekje. En om 8 uur was er de start van de 5 km voor de vrouwen. Hier had ik me voor ingeschreven. Het was heel bijzonder om daar met allemaal vrouwen te staan wachten. Hele groepen waren er. Super om al die saamhorigheid te zien.





Na het aftellen begonnen we. Ik en Wendy. Want Wendy liep vandaag virtueel met me mee en echt het was super. Zo hoefde ik niet alleen en was zij er ook bij. Met het speciale "sleep-in" nummer heeft ze dan ook echt meegedaan en haar t-shirt zeer zeker verdiend! Had ook een aantal pledges ingevuld en die had ik aan mijn tas gespeld. Ook voor degene die gedoneerd hebben ;-) En Toos en Gerard ook nog hartstikke bedankt hoor! Echt super van jullie!
De eerste tien minuten viel er weinig te rennen. Er waren zoveel mensen.







Die sfeer zo apart en ik vindt het ook moeilijk te omschrijven. Er waren ook veel mensen langs de kant die de lopers aanmoedigden. Er was een man en een vrouw die op hun veranda een hele grote box hadden neer gezet. Daaruit brulde echt Amerikaanse Rockmuziek. Zelf zaten ze op "rockers" (schommelstoelen) en ze hadden een banner waarop stond "Rocking for the cure". Zo leuk! Zo was er ook een vrouw die op haar veranda zat en boven haar hing een groot bord "survivor since 1980".



Met luid applaus werd dit huis gepasseerd. Ondertussen was bij mij al wel het kippenvel gevoel enorm gestegen en het brok in mijn keel werd als maar groter. Zo speciaal dit.
Er waren ook mensen bij die een hele water stellage hadden gemaakt, want het was warm erg warm!







Er was zelfs een team van kinderen die je gratis en voor niks "super-soakte" ;-)



Het lopen van mij zelf ging met stukjes. Er waren best nog wel wat holletjes in het parcours en die heb ik gelopen. En de holletjes af heb ik weer gejogd.



Er was ook een vrouw die een schaal had met fruit en die dit uitdeelde aan de loopsters.



En het mooiste vond ik toch wel het koor langs de kant. We kwamen langs een kerk en zij stonden buiten en zongen a capella "We are family". En het klonk zo mooi!! En zo voelde het eigenlijk. Als 1 grote familie aan het lopen "for the cure"!!!



Bijna bij het eind hing er deze vlag....



"You're almost, almost there". En de man en vrouw die bij hier woonden, hadden allemaal hele grote ventilatoren in hun tuin gezet en daar een soort mist makers boven gezet en zo kon je je heerlijk verkoelen. Daarbij stond er ook een box bij die de muziek van de film Rocky heel luid liet horen. Precies van het stukje dat Rocky die trap op rent. Helemaal geweldig. Samen juichden ze ons ook helemaal aan!
En ik denk een halve kilometer verder was de finish en daar zag ik Ron weer staan. Het laatste stuk heb ik weer hard gelopen en zo de finish over gegaan. Het was bijzonder mooi en vond het een hele belevenis om dit mee gemaakt te hebben!! Mijn finish tijd was net 52 minuten. Binnen het uur binnen, ondanks de drukte aan de start en de vele foto's die ik gemaakt heb onderweg. Volgend jaar zeker weer en hopelijk dan het hele parcours joggend!
Toen ik Ron weer op gezocht had na de finish vertelde hij dat hij een mevrouw met een Bearded Collie had gezien. Ze was 10 minuten na mij vertrokken, zei Ron. Eigenlijk werd het afgeraden om honden mee te nemen vanwege de drukte. Maar toen ze langs kwamen lopen had de hond echt nergens last van. Zo'n leuk gezicht!



Afijn met een enorme berg aan indrukken en een zeer voldaan gevoel heb ik om kwart over 9 weer afscheid genomen van mijn virtuele loopmaatje Wendy en zijn wij weer op huis aan gegaan. Vond het gezellig dat je er op deze manier bij was, Wendy! Het T-shirt komt jouw kant op ;-)



Nog even een filmpje.....



En voor de liefhebbers de link naar WRAL, waar wel erg leuke foto's staan. Ook foto's van de "You're almost, almost there"-actie staan hier tussen.


Groetjes Petra