Fake cake

Vanmorgen hadden we weer een tripje naar het dierenziekenhuis. Op woensdagavond kreeg Stace namelijk ineens een blaasje onder zijn oog, richting zijn neusbrug. Donderdag ochtend nog 1 er bij en 's middags werd het ook nog eens rood. Dus 's middags aan het bellen gegaan en vanochtend konden we terecht met hem.
Ze hebben zijn bloed weer getest en hij is bij de dermatoloog geweest. Het is toch wat zo'n ziekenhuis. Het lijkt gewoon echt op een "mensen" ziekenhuis. Afijn hij draagt dus een bacterie bij zich, die waarschijnlijk veroorzaakt wordt door de prednison. Zijn bloedwaardes waren nog steeds goed, namelijk 38%. Dus dat is prima, zeker nu we de Immuran om de dag geven. Inmiddels ook de uitslag gekregen van de biopt. En die was goed, geen enge andere ziektes in ieder geval.
Omdat Stace zonder afspraak bij de dermatoloog kwam, moest hij weer blijven. En als ze dan even wat tijd voor hem hadden kon hij gelijk bij ze terecht. Ik vind het altijd vreselijk als hij moet blijven. En de assitente "Sabrina", waarvan Stace inmiddels helemaal het hart gestolen heeft, vertelde me dat ze hem bij hem in haar kantoortje zou houden. "Vindt hij altijd zo gezellig", zei ze. Het is zo'n aardig meisje altijd. En Stace vindt dat duidelijk ook, want hij kwispelt zijn kont er af als ze er aan komt. Merkte wel dat hij beter wordt, want hij liep toch even terug naar mij toen ze naar de behandelkamers toe liep. Dat had hij voorheen nog nooit gedaan. Hij beseft nu waarschijnlijk veel meer wat er gaat gebeuren.
Maar uiteindelijk wist Sabrina hem over te halen, met hem mee te lopen. Daarna weer op huis aan gegaan en weer wachten tot vijf uur.

Omdat ik het eigenlijk toch niet uit kon staan dat ik die icing niet kon maken, ben ik vanmiddag toch maar aan de gang gegaan met de "fake-cake". Bovendien maakte het het wachten minder lang, want dan was ik met mijn gedachtes ergens anders. Ik had de icing van afgelopen week nog en had de medium en de soft consistancy bij elkaar gedaan en er "piping gel" bij gedaan. Weet niet precies wat dat in het Nederlands voor woord is, maar het is een plakkerig goedje in ieder geval. En dat het hielp dat was duidelijk. De icing plakte als een gek aan de piepschuimen taart! Kleurtje erbij en daarna ook nog mijn nieuwe favoriete bloem gemaakt er op.





Mooi oranje, is niet lelijk? Duidelijk nog veel te leren, maar het was al zoveel beter dan afgelopen woensdag. Het lijkt in ieder geval een beetje op een taart nu. Terwijl ik aan het hobby-en was, werd er ook gebeld. Het was een pakje voor Ron. Ron is volgende week jarig en aan het handschrift te zien was het een pakje van mijn moeder. Het kostte me veel moeite, maar ik heb hem dicht gelaten, zodat Ron hem zelf kon openmaken. Ik en postpakketjes hebben een enorme aantrekkingskracht, maar het is me gelukt!



Toen Ron thuis kwam heeft hij hem open gemaakt. Het was een zeer zalig makend pakketje! Met mergpijpje en bokkepootjes... Mmmmmm.... Het Nederlandse kastje en la, puilt inmiddels uit met al dat lekkers! Het bezoek van vorige week had ook al zoveel meegenomen ;-) Maar, de roze koeken gingen vorige week snel op en nu dus weer 4 nieuwe voor Ron! Bedankt ma!

Om vijf uur konden we Stacey weer ophalen en hij heeft er nu een anti-biotica kuur bij en een speciale shampoo die ook de bacterien moeten bestrijden. De dermatoloog had gegeken en ook die shampoo voor gesteld. De kuur duurt vier weken en binnen die vier weken moeten we weer een afspraak maken, om te kijken hoe het er voor staat.

Morgen ga ik met Connor richting Maggie Valley in het Zuid-Oosten van North Carolina. Eerst zouden Ron en Stace ook meegaan, maar nu met de laatste ontwikkelingen toch maar besloten om Stace de rust te geven en dat ik alleen met Connor ga. We gaan namelijk naar een huisje in de bergen om de massage dag in te halen. Vorige keer was Stace toen zo ziek geworden en moest toen in het ziekenhuis blijven toen de massage dag van de Beardie club hier was. Toen werd er ons een voorstel gedaan om het een andere keer in te halen in het huisje van Meta in Maggie Valley. En dat is aankomend weekend dus geworden. Ik blijf er een nachtje slapen, want het is echt een behoorlijk eindje rijden bij ons vandaan. Het is wel jammer dat Ron en Stace niet mee gaan nu. Ik had me er erg op verheugd. Maar dit is waarschijnlijk op het moment even het verstandigst....

Om dit vrijdag blogje nog even positief af te sluiten... Het is ons gelukt om met de nieuwe camera een Humming bird vast te leggen. Deze kleine vogeltjes, kolibri's in het Nederlands, zijn razend snel en zijn zo weer gevlogen. Maar met de nieuwe camera zijn ze mooi vast gelegd op het "kiekje".



Groetjes en een lekker weekend (nu wel he Rianne ;-) )

Petra

Weer thuis

Gisteravond is Ron weer thuis gekomen. Hij heeft heel erg veel gezien en vooral heel erg veel gelopen, vertelde hij. Natuurlijk ook een berg foto's gemaak dus hier de slide show.

En ook nog een filmpje....



Het Bentley hotel was heel goed bevallen en zo te zien aan de foto's had het hotel een prachtig uitzicht. Ze hadden een kamer op de 20e verdieping. Bovendien had het hotel een restaurant op de 21e verdieping met terras!
Verder was de toerbus erg bevallen en was hij weer bij de Gant store geweest. Ron kan hier altijd wel goed slagen kwa kleding. Helaas waren ze de winkel aan het verbouwen, maar ze hadden wel een noodwinkel ergens anders in Manhattan. En daar was op alles 70% korting. Wat dus wel errug gunstig was ;-) Hij was er dan ook best goed geslaagd.
De tweede dag zijn ze met een rondvaart boot langs het vrijheidsbeeld gevaren en hebben ook hebben ze de Bull van Wall Street bezocht. Kortom heel veel in die twee en halve dag!
En gisteravond kwam Ron dus weer thuis en zijn Richard, Ingrid, Jesse en Ron's moeder naar Brussel gevlogen. Voordat ik Ron op het Raleigh/Durham vliegveld ging ophalen had ik eerst de cakedecorating cursus. We zouden van de week gaan oefenen op een piepschuimen taartvorm. Heel veilig dus, al bleek dat achteraf flink tegen te vallen. We moesten de icing creme thuis klaar maken en dan meenemen. De icing creme moest in drie verschillende varianten klaar gemaakt worden. 1. "stiff" consistancy 2. "medium" consistancy 3. "soft" consistancy. En die verschillende samenstellingen kreeg je door er meer water bij te doen steeds.



Deze creme was niet niet van het eetbare soort overigens. Hij werd ipv met boter gemaakt met Crisco. Daar had ik dus nog nooit van gehoord, maar het is een soort boter vervanger. Je kan het overigens wel eten, maar is niet zo lekker. Het wordt wel gebruikt als mensen een echt hele witte taart willen. Boter wordt uiteindelijk altijd een tikkie gelige creme, maar met Crisco wat wit van zichzelf is, blijft de creme wit, aldus Martha onze juf. Je hoort het al, het begint professioneel te lijken, die taartencursus! Voordeel van deze creme was wel dat het goed voor de lijn was, hi hi hi.

Afijn we begonnen met het maken van de icing om de cake heen. Dus het laagje wat de cake zelf bedekt. Inmiddels had ik ook het pakket gekregen waar alle benodigdheden voor deze cursus in zaten. Echt alles wat je maar kan bedenken en dat alles in een super handige kist!



Zo was daar ook de "revolving cake stand" bij. Je moest je piepschuimen taart daarop doen en dan met een sate stokje vast zetten. Dat stokje blijft overigens altijd in je taart zitten. Dit is om te voorkomen dat hij gaat schuiven. Heel handig, maar vooral verstandig. Ik ken mezelf ;-) Daarna moest er de grootste spuitzak uit de nieuwe box gevuld worden met de "soft" consistancy creme. Martha vond de creme van mij en Alison iets te dun dus we moesten er een kop poedersuiker bij doen. Dus we gingen aan het mixen met onze mee gebrachte mixers. Het leek net echt zo! Afijn met de nieuwere versie creme terug naar de tafel en daar de spuitzak vullen. Nu was het de bedoeling dat je je spuit zo moest houden dat de "revolving cake stand" uit zich zelf ging draaien. Martha noemde het "Let your cake stand, walk!". Nou tot in de treuren toe geprobeerd, maar "walken", behoundens een klein huppeltje, deed mijn cake stand niet. Maar wat nog erger was, de creme droop van mijn piepschuimen taart af. Als een soort van huilende taart, hi hi hi. Het was TE triest om te zien. Maar ik was gelukkig niet alleen, ook die van Alison droop van de cakestand af. Bij het zien van haar gezicht kon ik het niet meer in houden en moest ontzettend lachen. Wat een drama!!!!! En om ons heen allemaal keurige taarten natuurlijk. Zal je altijd zien. Helemaal strak waren de andere taarten en sommige zelfs al met een mooi kleurtje. En wij hadden 1 drap! Het was duidelijk wij waren niet de slimste van de klas, maar we hadden er wel veel lol om ;-)
Het leek overigens niet dat Martha onze strubbelingen door had en liet ons maar ploeteren met de drap. Inmiddels zat alles onder de suikersubstantie en mijn zwarte t-shirt vertoonde hier en daar en veeg van creme. En ondertussen moesten we zo ontzettend lachen steeds. Wat deden wij nou toch fout??? Bloed serieus waren ze om ons heen en wij waren net die kok uit de muppetshow, die rondgooide met poedersuiker en plakkerige creme die niet aan onze taart wilde plakken. Inmiddels was iedereen klaar en toen kwam Martha bij ons kijken. Eindelijk..... Ze vroeg ons waar we woonden. Nouja, dacht ik nog, worden we nu al gelijk naar huis gestuurd om dat onze eerste opdracht niet echt lekker ging? Ondertussen durfde Alison en ik elkaar niet meer aan te kijken, want we waren er ontzettend melig van geworden. Maar het bleek dat Martha een andere vraag wilde stellen. Het ging namelijk over de water kwaliteit. Het schijnt dat als er veel mineralen in het water zit, je creme papperiger wordt. Maar ze vond het zo vreemd dat wij het allebei hadden. Dus toen konden we Martha's raadsel oplossen, want we woonden natuurlijk naast elkaar. Het schijnt dus dat als je water hebt met veel mineralen de creme daardoor beinvloedt wordt. Ahaaaa, het lag dus niet aan ons! We hebben er natuurlijk ontzettend om moeten lachen, want wij zelf hadden die smoes gewoon niet kunnen bedenken. Deze was wel heel sterk, het lag gewoon niet aan ons maar aan het water. Afijn iedereen was klaar met de cake en wij waren er ook helemaal klaar mee, figuurlijk dan wel. Daarna gingen we allemaal tips proberen. Tips zijn de ijzeren vormpjes die aan het uiteinde van de spuitzak doet. We kregen een aantal kopietjes die je in een doorzichtig A4 mapje moest doen en dan kon je daarop oefenen. Soort van "binnen-de-lijntjes" decoreren. En dat was wel heel erg leuk. Sommige gingen beter dan de anderen. Maar Alison en ik kunnen een Micky Mouse maken, een punt, een banaan, een ballon, een blaadje en een tak maken. Heel wat he? Het is dus duidelijk dat als wij een taart gaan maken, mensen niet mogen kiezen wat ze er op willen, het wordt een keuze uit bovenstaande vormen, hi hi hi. Zoals een Mickey Mouse met een banaan. Of een tak met een ballon? Keuze zat niet waar?

Daarna gingen we over op tipnr. 2d. En die was meteen mijn favoriete tip. Hij was heel groot en bedacht me wat je daar nou toch van kon maken, maar het was een bloem. En hij ging goed!! Heel goed! Met stip stond deze "tip" op nummer 1. In het midden moest je dat weer een "dot" maken, maar die konden we ook, dus dat gaat helemaal goed komen. Er werd gelijk een nieuwe variatie aan onze keuze menu toegevoegd. We konden nu ook een Micky Mouse maken met een bloem!

Als laatste van de les, gingen we een roos proberen te maken. Je weet wel zo'n loerie harde roos op een taart. Waarna je, als je op die hebt gebeten, direct naar de tandarts kan. Deze roos moest gemaakt worden met de "stiff" consistancy. En als snel bleek dat daar ook het water had toegeslagen, want dat wilde niet echt lukken. Je moest hem op een klein plateautje maken en dan een bepaalde beweging doen. Ik vond mijn versie in het begin best aardig, tot dat ik de versie zag die Martha gemaakt had en die was een heel stuk fraaier. Die van mij was maar "fluffy". Afijn we hebben nog een heleboel te leren, maar de volgende keer dus gewoon water uit een flesje gebruiken. Als het dan nog niet lukt ;-)

Groetjes Petra

Meer vanuit NY

Vanmorgen kreeg ik weer een telefoontje. Want... ze waren weer lang Times Square gekomen en ze stonden weer bij de webcam ;-)



Ze hadden gisteravond nog een lichtjes tour gedaan. En nu stond Wall Street, Ground Zero en een boottocht om het vrijheids beeld op de planning. Druk schema dus. Daarna nog even een fotootje gesaved van de webcam. En wat me daarbij opviel was de enorme hoeveelheid taxi's op de achter grond. Grappig om ook Jesse een foto te zien maken ;-)



Wat een drukte!!! En wat een verschil waar ik vanmiddag was. Want ik was naar Sunset Lake gegaan in Holly Springs. Dat is een paar minuutjes bij ons vandaan. Natuurlijk mijn nieuwe camera mee in de rugzak. Wat een rust en stilte daar. Glad watertje en wat weg glippende schilpadden. Een prachtige vlinder kwam vlak bij mijn voeten even uit rusten. Wat een mooi plaatje!



Zag zowaar ook 1 van de eerste verkleurende blaadjes van dichtbij vandaag. Dat heeft zeker wat altijd. Kan haast niet wachten tot die kleuren pracht weer los barst strakjes.



Hier de andere kiekjes van vanmiddag in een fotoalbum.

Zo anders dan in New York, dat is zeker. Maar beiden hebben wel wat.....
De drukte en de stilte van Amerika zo dicht bij elkaar. Het drukke New York en de rust van North Carolina. Twee hele grote contrasten.
Dus om het af te leren... Nog 1 keer zwaaien dan?????



Groetjes Petra

Times Square webcam

Net kreeg ik een telefoontje van Ron, dat ze bij de Time Square webcam stonden.



En ja hoor, ik zag ze gelijk. Ron aan het bellen.
Heb natuurlijk even naar ze gezwaaid ;-)



Zo leuk en dat het allemaal kan tegenwoordig!

Groetjes Petra

Maandag al weer

En zo is het al weer maandag. Vanmorgen hebben we de visite al weer naar het vliegveld gebracht. Ze zijn vanmorgen naar New York gevlogen. Ron is ook met ze mee en blijft daar met hen tot woensdag. Dan vliegt Ron weer terug naar Raleigh en zij door naar Amsterdam.
Nog even wat kiekjes van zaterdag. Toen ik de voorbereidingen van het wijnproeven aan het maken was, zijn zij gaan zwemmen bij Frank en Sharon. Wat zeer in de smaak viel.



Daarna 's avonds het wijn proeven. Het was echt hartstikke gezellig. Je blijft 45 minuten in 1 huis en dan ga je met zijn allen weer naar het volgende huis, waar de wijn (en apetizers) al weer klaar staat.







Hier onze proef tafel. De stokbroodjes met pesto, tomaat en kaas stonden toen nog in de oven, maar ziet het er niet "sjeikjes" uit?



Het laatste huis was van Alison en Bob en die hadden echt verukkelijke chocolade frambozentaart.





Al met al, ik geen wijn proevende, heb een hartstikke leuke avond gehad ;-)

De volgende ochtend had Sharon ons uit genodigd om een keer "stained glass-figures" te komen maken. Dit is in NL meer bekend als Tiffany glas. Na het kiezen van de figuren die we wilden hebben moesten we het glas uitzoeken, waar Sharon echt heel veel keus in had. Het was een bloem en een kardinaal geworden. Daarna deed ze voor hoe we het glas moesten snijden.



En zette ze ons aan het werk....



Het was heel leuk om te doen. Moet zeggen dat ik het glas snijden wel spannend vond zo'n eerste keer. Maar het ging daarna best wel al is het een heel precies werkje.

Uiteindelijk na het snijden moest het weer geslepen worden.



Ingrid en ik besloten omdat het zoveel werk was, dan ook om maar samen het "project" te doen, want het werd al snel erg warm. Sharon heeft in haar garage haar workshop met alle benodigheden die je maar kunt bedenken. Maar het was er wel erg warm. De heren kwamen zo nu en dan kijken en doken erna weer snel in het zwembad.



Hier is Sharon de Kardinaal van Ron's moeder aan het solderen.



Die van ons was nu ook klaar, al was het wel een gepriegel om alles weer op de juiste plek zien te krijgen. Hierna ging er koper over de randen heen en kon ook de bloem gelast worden. Daarna moest er nog patina over de lassen heen en toen waren ze allebei klaar. Frank heeft er daarna beugeltjes op gemaakt om ze vast te kunnen maken aan de "nightlights". Zijn ze niet mooi geworden?????



Maar zoals ik dit stukje begon..., ze vertoeven inmiddels sinds half 1 vanmiddag in New York. Kreeg zojuist een telefoontje van Ron vanuit Bentley hotel. Ze hadden een kamer op de 20e verdieping met prachtig uitzicht. Dus ben benieuwd wat ze allemaal gaan zien de aankomende dagen. 's Avonds zal het uitzicht in het hotel ook wel heel mooi zijn, want ze zitten vlak bij een brug die 's avonds verlicht is.



Denk zeker dat Stace de uitgebreide ontbijtjes gaat missen ;-)



Groetjes Petra

Verslag van van de week

Donderdag zijn we naar Wet and Wild vlak bij Greensboro geweest. Het was die dag best een beetje bewolkt en 's morgens had het nog flink geonweerd. Wij hadden daarom goede hoop dat het niet zo druk zou zijn, maar eenmaal bij de parkeerplaats waren er toch wel erg veel auto's. Binnen in het park viel het best nog wel mee. We hebben een best wel veel glijbanen gedaan. Ook dat je met een soort van opblaasbootje van de glijbaan gaat en dat best hard! Ook andere waar de onderkant, zeg maar, ontbreekt, waardoor je met een plons in het water terecht komt. Die vond ik wel erg leuk ;-) Ze hadden ook een golfslag bad. Maar dat ging toch wat anders dan in Nederland. Om de tien minuten of zo kwam er 1 golf. Wel een hele grote, maar in Nederland hoor je altijd een soort van "ding-dong" en dan blijven de golven een poosje komen. Het zwembad was wel lekker verkoelend, dus die golf erbij was wel grappig. Ook de lazy river was wel lekker, zo een beetje dobberen. De camera had ik tijdens het zwemmen in de kluis gelegd en heb er dus geen foto's van helaas.

Vrijdag's zijn we naar Frankies in Raleigh geweest. Dit is een soort speelterrein voor kinderen. Maar ook met kart wagentjes en botsbootjes e.d.









Het was allemaal erg leuk, alleen was het er enorm warm die dag buiten. Er was ook een binnen hal met allemaal speelautomaten enzo. Daar stond gelukkig de airco aan waar we even konden afkoelen. Ook hadden ze een "batting cage". Hier kun je honkballen zeg maar. De ballen worden dan op je afgeslagen en kun je proberen om een home run te slaan.



Vandaag was er in Cary lazy Dazes. Dit is een hobby markt waarbij vele kraampjes met zelfgemaakte spulletjes te koop zijn.











En toen begon het drukker te worden...



Vond het erg leuk om er nu eens te kijken. Voorgaande jaren was het er steeds niet van gekomen. Ik had al wel eens gehoord dat je er vroeg moest zijn want er kwamen veel mensen op af. Wij waren er rond 9 uur en toen konden we nog goed parkeren en nog rustig bij de kraampjes kijken. Maar rond een uur of 10 was het er al erg druk en ook al erg warm. Maar vond dat er erg leuke en vooral aparte dingen waren te zien.

Toen we terug kwamen stond er een verrasssing op me te wachten, want Ron en Richard waren niet mee geweest naar de Hobby markt, maar waren dus op pad geweest en hadden dit meegenomen.



HET tuinbankje waar ik het al een keer over gehad had. Ze hadden hem 's morgens opgehaald daar waar ik hem toen gezien had. Het is een kadootje van Ron's moeder voor ons. Wat een super verrassing he?

Vanavond hebben we hier in de straat een "winetasting" avond. Er doen dit keer zes huizen aan mee en in elk huis blijf je drie kwartier. Daarna ga je naar het volgende huis. Wij zijn het vijfde huis. En ik heb gekozen voor Spaanse wijn. Nou drinken wij zelf geen wijn, dus het was op de gok of het lekkere wijn is. Maar dat is het voordeel als je het vijfde huis bent, waarschijnlijk maakt het tegen die tijd dat ze bij ons langskomen, niet zo heel veel meer uit ;-) Verder moest je ook zorgen voor een hapje bij de wijn. Dit wordt bij ons stokbrood met pesto en kaas. Alison en Bob zijn het laatste huis en zij zorgen voor de dessert wijn en dessert. Tegen die tijd is het al elf uur heb ik begrepen. Volgende maand zijn er dan weer andere huizen aan de beurt. Moet zeggen dat ik wel benieuwd ben. Moest er vorige week nog wijnglazen voor bijkopen want zoveel wijnglazen had ik niet ;-) Er komen 21 mensen proeven en hoorde van Alison dat ze Raspberry torte gingen maken als dessert. Dus alleen daarom gaan we al mee ;-)


Groetjes Petra

Shoppen en cake.....

Nou we kunnen wel stellen dat de zomer hier op volle toeren draait, want het is erg warm. Dinsdag was er in North Carolina een record van 107 gehaald. Wij hadden iets van 104, maar was ook erg warm. Op dat moment liepen we op de outletmall van Smithfield en het voelde daar echt vele malen warmer overigens.



Hier waren we bij de Harley Davidson dealer en daarna zijn we wat bij de Cracker Barrel wezen eten. Zoals ik al zei het was erg warm, maar wonder boven wonder, wilde het shoppen met de hitte toch behoorlijk goed lukken ;-)

Gisteren zijn de dames en de heren apart op stap geweest. Ron had Richard en Jesse mee genomen naar de auto dealers en naar de Best Buy. En wij zijn bij Kohl's en Marshall's wezen shoppen. Toevallig kwamen we elkaar bij de Subway tegen en hebben we met elkaar een broodje gegeten.



Hier zaten we nog met zijn drietjes, maar even daarna kwamen Jesse, Richard en Ron aangereden. Na het broodje zijn we weer verder gaan winkenen en toen weer naar huis en daar heeft Jesse lekker kunnen afkoelen.





Gisteravond was ook mijn eerste cursus van het Cake Decorating. Vond het echt heel erg leuk. Nog geen taart of icing aangeraakt hoor, maar wel veel info gekregen en dat belood veel.



Het schijnt dat we na 6 lessen een heuse "wedding cake van lagen" gaan maken. Ben benieuwd wat het gaat worden, maar ze was zeer vast beraden de lerares. Dus ik denk dat ze het zeker klaar gaat spelen met ons. Hoe en wat, weet ik nog niet precies. Maar ze is heel serieus en heeft het niet over "home cakes", maar over je eigen "business". Dus je eigen taartenwinkel. En nog even een zeer teleur stellende mede deling. Het is dus niet de bedoeling dat je na deze cursus gratis taarten gaat maken voor vrienden en familie, maar dat je er minimaal $ 2,80 tot $ 3.40, per "slice" er voor gaat vragen. Want het is een hoop werk en vooral erg specialistisch. Dus die gene die dachten dat is mooi dat Petra taarten kan gaan maken, helaas, ha ha ha. Mag mooi niet van Martha, onze lerares. Alison en ik moesten er wel erg om lachen. Ze was zo serieus, heel wat anders dan mijn bloemschik cursusjes die ik vroeger deed, bij de plaatselijke bloemist. Daar was alles onder het genot van een babbeltje en een bloemetje zeg maar. Hier dus duidelijk niet. Als we klaar zijn met deze zes lessen kunnen we ons eigen gaan verhuren als cake decorator en moeten minimal $ 15,- per uur vragen, vertelde Martha. Ja, ja, duidelijke zaken bij Martha en geen "chit-chat". Afijn we gaan het allemaal meemaken. Wat wel grappig is, is dat ik eigenlijk 2 in 1 heb. Want ik had al verteld, dat ik eigenlijk de folder aan het doorbladeren was voor een cursus Spaans. En laat Martha nou toch uit Peru komen en een behoorlijk Spaans accent hebben? Ze gooit er quasi non-chalant ook af en toe een Spaans woord door heen. Moest er zo om lachen. Mooi twee vliegen in 1 klap!
Wat ook wel grappig was dat Alison en ik, het overigens zeer moderne schoolgebouw binnen kwamen lopen en daar stond de concierge. En voordat we wat konden zeggen vroeg hij ons al, "Jullie komen zeker voor Cake decorating?". Dus wij heel netjes, maar o zo verbaasd, "Ja dat klopt". "Tweede verdieping, lokaal 238", zei hij. Nou stonden wij in de lift ons af te vragen hoe hij nou al in een eerste oog opslag zagen dat wij voor cake decorating kwamen. Er liepen namelijk nog veel meer mensen. Zagen wij er nou zo Cake-achtig uit? En was het nou zo over duidelijk dat wij alleen een school binnen kwamen, voor een "fun"-cursus? Afijn we besloten in de lift, dat dat waarschijnlijk de enigste les was vandaag. Maar eenmaal op de tweede verdieping, zagen we dat alle lokalen in gebruik waren en dat hij ons toch al in een eerste oogopslag ingedeeld zou hebben bij de "cake-decorating-typjes" en Alison en ik wisten nou niet helemaal zeker of dat door ons postuur kwam of dat we er verder niet zo heel geleerd uit zagen, dat het wel cake decorating moest zijn, hi hi hi.
Afijn we hadden er de grootste lol om, dat die man dat nou precies zo van ons wist, zonder dat wij wat gezegd hadden ;-)
Het groepje bestaat uit 7 mensen en ben heel benieuwd hoe de volgende les gaat worden. We moeten dan thuis de icing maken en meenemen naar de les. Dan gaan we oefenen op een piepschuimen taart vorm. Nog steeds geen eetbare vorm, tot grote teleurstelling van Ron. Ben benieuwd, maar volgende keer zal ik mijn camera mee nemen voor de resultaten ;-)
Vandaag gaan we overigens naar Wet en Wild hier in Greensboro. Dit is een groot zwembaden en glijbanen complex, vlak bij Greensboro. Dus even wat verkoeling in de warmte!

Groetjes Petra