Wat een verschil

Wat een verschil met vrijdag zeg. Want vrijdag gaf de thermometer in de tuin nog 28 graden aan. Heerlijk was het! Had voor het eerst mijn korte broek aan. Nou dat had ik beter niet kunnen doen, want waarschijnlijk is de zon zo geschrokken van die witte benen, ha ha ha. Zaterdag en zondag waren dan ook gevuld met regen, maar dat niet alleen, het was van 28 graden naar zo'n 5 graden gegaan. Heel verschil dus.



En nu plenst het ook nog steeds. Moet er gewoon even aan wennen weer. Het is natuurlijk super voor die droge grond hier. Want je ziet de bomen echt uitschieten nu. Overal komt het groen te voorschijn. En dat is altijd zo'n mooi gezicht in het voorjaar dat nieuwe "verse" groen.

Verder had ik vrijdag middag mijn derde vergadering van mijn training en moesten we dit weekend weer 5 artikelen analiseren. Maar dit keer via het softwareprogramma van het bedrijf. Je logt dan in bij het bedrijf en daarna verschijnen de artikelen. Nu dan ook een korte samenvatting gemaakt van de tekst. En eerlijk gezegd vond ik dat nog wel het makkelijkst. De categorien waar je de teksten in moet plaatsen vindt ik zelf nog het moeilijkste. Dinsdag de laatste training/vergadering en hoor hopelijk dan of ik 1 april aan de slag kan. In de tussentijd kon ik wel alle uurtjes van de trainingen en vergaderingen indienen voor de maand maart. Op zich wel heel erg netjes. Ben benieuwd!



Gisteren las ik ook bovenstaand stukje in de krant. Alleen van de titel gingen mijn haren al overeind staan. En voor de tekst hoefde ik ook geen analyse training in dit geval ;-) Het verhaal is dus dat je voor $ 279,00 per maand, 4 dagen per maand een hond kan "lenen" van een bedrijf. Heel mooi verpakt in het feit dat het asielhonden zijn geweest en dat ze nu kunnen genieten van de leuke dingen die die "huurbaasjes" dan op die vier dagen per maand met ze gaan doen. En dat allemaal voor het luttele bedrag van nog geen driehonderd dollar per maand. Koopje niet waar? Denk echt dat die hondjes er heel rijk mee worden (NOT) Het is dus gewoon dat buro dat zakken met geld verdient aan die honden. En vindt het vreselijk om te zien dat de honden gewoon als gebruiks voorwerp worden gezien. Want wanneer de hond even niet uitkomt, of het baasje heeft andere plannen, wordt het beestje weer terug gebracht naar de verhuurder. Denk dat de hond al helemaal niet meer weet waar hij aan toe is als hij uit een asiel komt en daarna gaat hij ook nog van huis naar huis? Wordt misselijk van de gedachte, even een hond leasen..... Maaar er schijnen zat mensen te zijn die dit willen, want er zijn inmiddels vier vestigingen van dit bedrijf in Amerika. Vraag me af wat het volgende is... een kind leasen voor het weekend?

Groetjes Petra

Ladies dinner night out

Woensdag had ik met de dames hier uit de buurt een "Ladies-Dinner-night-out". Het woord zegt het zelf al een beetje, want het is dan ook uit eten met de dames. En die dames zijn dan een groot aantal buurvrouwen. Alison had het georganiseerd en samen met haar was ik er naar toe gereden. Het restaurant is in Holly Springs maar is maar een klein stukje rijden bij ons vandaan. We waren er al eens een keertje na het golfen met de dames wezen eten, maar toen was het vrij rustig. Maar vanavond niet, want eenmaal de parkeer plaats op rijdende, zagen we dat die helemaal vol stond. Hartstikke druk! Het hele restaurant zat dan ook vol. Alison schrok duidelijk, want ze vertelde dat ze wel gebeld had naar het restaurant en dat ze eigenlijk geen reserveringen doen. Maar omdat we met 14 man, of nouja eigenlijk 14 vrouw, kwamen zouden ze het wel opschrijven, maar konden ze niks beloven. Eenmaal binnen zagen we dat wij als eerste van de dames aanwezig waren en Alison vroeg of het nog ging lukken met een tafel voor ons allemaal. "Yeah sure honey, we've got your table ready!", zei de Southern vrouw achter de desk. Moest zo lachen om Alison's gezicht, de opluchting was er duidelijk van af te lezen. We verzamelden aan de bar en toen de meesten er waren, zijn we met zijn allen aan tafel gegaan. Het was gezellig zo babbelen en lekker eten tegelijk. Bass lake draft house is een soort van cafe restaurant en de prijzen zijn er echt heel erg schappelijk en het eten is er ook nog erg lekker. Super Amerikaans in ieder geval. Moet er zeker nog een keertje met Ron naar toe.
Het was gezellig bij kletsen over van alles en nog wat, zo na de winter. We hadden elkaar al een poosje niet gezien en zo onder het genot van een hapje en drankje was weer eens anders, niet waar?
Helaas hoorden we ook minder leuk nieuws. Want onze overbuurvrouw vertelde dat Linda, 1 van onze buurvrouwen, borstkanker heeft en dat ze binnenkort zou beginnen met de chemo kuur. Ik was er helemaal stil van. Linda bruist namelijk altijd van energie. Als zij begint te praten komt er een waterval van woorden over je heen en ze heeft al best veel doorstaan. Na het niet kunnen krijgen van kinderen, hebben zij en haar man twee kinderen uit Rusland geadopteerd en hebben een eigen bedrijf op gezet. En haar hond was vorig jaar tegelijkertijd met Stace in behandeling voor leukemie, bij het dierenziekenhuis hier in Raleigh. Al met al ingrijpende dingen in een mensenleven.
Ze was zelf niet bij het etentje, maar een aantal dames spreken haar natuurlijk bij de schoolbus. En eerlijk gezegd had ik haar al een poosje niet gesproken. Want normaal zag ik haar met de hond wandelen, maar in de winter is dat toch wat minder vaak en wellicht nu ook door alles wat er speelde. Maar ik heb haar gisteren gezien en die ochtend had ze net haar eerste chemokuur gehad. En ze had ook net het goede nieuws gehoord dat haar lymfklieren schoon zijn. Het was best even emotioneel zo met haar er over te praten, maar ik vond haar heel dapper. Haar moeder had ook borstkanker gehad en was er eigenlijk haar hele leven mee bezig geweest. En op 1 of andere manier was ze toch blij dat ze nu wist waar ze aan toe was en er een behandelplan voor haar klaar lag. Vond het tijdens het etentje al super om te zien hoe de hele buurt er eigenlijk mee bezig is. Haar kinderen werden 's middags al opgevangen en er werd hevig gepraat hoe er een schema moest worden gemaakt. Wie er wat voor haar kan doen? En dat ging van "mee gaan naar de chemo" tot aan "koekjes voor het hele gezin bakken" zeg maar. En dat alles zo vanzelfsprekend. Ik was er best van onder de indruk.....

Groetjes Petra

En toen waren....

er nog 6 van de 10 deelnemers over bij de training die ik aan het doen ben. En ik ben nog steeds 1 van die 6. Dus "so far, so good". De volgende training is vrijdag en ik moet weer een aantal artikelen gaan analiseren. Nu nog steeds engelse teksten zodat e.e.a. goed is uit te leggen door het bedrijf. En bovendien is de diversiteit van talen van die overgebleven 6 mensen heel verschillend. Van Chinees tot Deens tot Koreaans.

Moet zeggen dat het best pittig is en dat komt vooral omdat de teksten die je moet bekijken over veel technische producten gaan. De opdrachtgever is een computer bedrijf die van de artikelen die men over hun bedrijf (en die van een groot aantal concurenten) geschreven worden, graag de inhoud weet. Dus genoeg artikelen die bekeken moeten worden zeg maar. Die artikelen worden allemaal op een hele reeks vaste punten bekeken en daarbij is het belangrijk te weten welke producten er voor in aanmerking komen en welke nou juist weer niet. Het lijkt me enigszins te gaan dagen, maar ik juich niet te vroeg ;-)

Ik blijf het een heel apart iets vinden dat ik via de computer gewoon een vergadering heb met mensen over de hele wereld. Ik heb bepaalde software geinstalleerd op de computer. Daarbij krijg ik via de email een vergaderingsnummer en een identiteitscode en als ik daarmee inlog zit ik in die vergadering. Daarmee bel ik met mijn telefoon naar een gratis telefoon nummer en ik kan ook nog meepraten. Ongelooflijk handig en wat zal dat een kosten schelen voor een bedrijf.
Afijn...., genoeg gekletst, inmiddels zijn mijn volgende opdrachten via de mail binnen gekomen en kan ik aan de slag. Deze worden dan in de vergadering van vrijdag beoordeeld, hou jullie op de hoogte!

Maar.............. nog even een fotootje bij dit blogje van vandaag ;-)



Ons voorjaars Connortje!

Groetjes Petra

Breek de dag....

Tik een eitje.... Zo ging die reclame vroeger toch altijd? Heb dat melodietje nu al heel de pasen in mijn hoofd. En hoe die er in gekomen is? Ik weet het niet hoor, het kwam zo maar en nu wil ie niet meer weg. Nou in ieder geval voor ons gisteren eitjes, maar vandaag niet meer hoor. Hier kennen ze namelijk geen tweede paasdag. Wel 1e paasdag en die was vooral erg zonnig. s' Morgens eerst een ontbijtje natuurlijk en toen zijn we bij het Koka booth lake wezen wandelen met de hondjes. En we zijn nog even naar de statefairgrounds geweest. Niet meer bij de hondenshow zelf hoor. Maar ik had nieuwe riemen voor onze hondjes gekocht en die waren in de "praktijk" toch wat kort, dus om geruild voor langere. Kostte maar $ 1,00 meer? Dat was dus weer een meevallertje. Daarna nog naar de Walmart geweest. Had online twee duvetcovers gekocht. Zo heten hier dekbedovertrekken. Eigenlijk zie je die hier niet zo vaak. Het zijn meer kant en klare dekbedden met lakens eronder hier. Maar Walmart had ze online in de aanbieding van de week. $ 30,- voor een duvet cover. En zo doende twee gekocht. Nou was er 1 van de twee van een heel andere stof dan wat ik gedacht had. Er stond bij van katoen, maar dit was echt katoen, katoen. Heel grof en heel stug. Niet echt lekker voor een dekbedovertrek. Maar dat dekbed was met de post gekomen, wat nu? En al snel zag ik dat je hem gewoon in de winkel kon terug brengen. Super makkelijk! Dus dat ook weer op gelost. Die andere is heerlijk zacht en ben er heel blij mee. Echt een koopje voor hier in Kingsize maat.
Gisteren ook mijn "huiswerk" voor de training afgemaakt en per email opgestuurd. Ben benieuwd hoe ik het er van af heb gebracht. Morgen weer training en dan zal ik weer meer horen.
Verder hebben we dit weekend een aantal aflevering van Gooische Vrouwen gekeken. Ron's moeder had seizoen 2 en 3 naar ons opgestuurd dus we kunnen nog heel wat afleveringen gaan kijken. Ook hebben we de film "Dan in real life" op DVD gezien. In het begin was het even een beetje saaie film, maar na een kwartier komt het verhaal er pas in en is het een zeer vermakelijke film. Met erg grappige stukjes.

Vandaag is trouwens ook de dag dat we drie jaar geleden naar hier zijn vertrokken. Drie jaar alweer. Moest er vanmorgen toen ik nog in bed lag even aan denken. Hoe anders voelde ik me drie jaar geleden? Heel erg anders! En wat is er allemaal in die tijd al niet gebeurd?



Daar stonden we dan op Schiphol met de hondjes en alles in een koffer. Geen sleutels bij ons van een auto of een huis. Officieel een paar dagen dakloos. Een heel raar gevoel kan ik je vertellen ;-)



De hondjes op weg naar het vliegtuig. Het is maar goed dat je op die foto niet mijn gezicht ziet. God, wat vond ik dat moeilijk....



Maar gelukkig allebei dik kwispelend in North Carolina aangekomen!
En zo wonen we er al weer drie jaar nu!

Groetjes Petra

Raleigh Dog Show

Vandaag ben ik naar de dogshow in Raleigh geweest. Voor het eerst eigenlijk alleen, want Ron moest werken vandaag. Nou is dat niet zo gezellig natuurlijk, maar heb wel lekker kunnen shoppen ;-) Heb twee nieuwe riemen voor de hondjes gekocht en mooie Beardie kaarten en een magneet voor op de auto. Zo leuk om tussen al die spulletjes te snuffelen. De parkeerplaats ziet er altijd uit als een campershow bij de honden show. Deze show duurt een week en elke dag is er van een andere kennelclub een show. Daarom parkeren mensen hun camper daar voor een week en zijn zo lekker in de buurt.





Voor die camper zie allemaal honden verblijfplekken staan. En stickers, heel veel stickers op de campers en caravans van de verschillende rassen.



De Beardies zouden om kwart over tien beginnen. Maar dat werd iets van kwart voor elf omdat er eerst de tekkels gekeurd moesten worden.
Was eerst nog even bij Cindy wezen kijken die ook zou meedoen, met drie van haar puppen van haar nestjes van afgelopen jaar. Ook zag ik voor de show Kit met haar Beardie. Ook zij zou meedoen vandaag. Ciny en Kit zijn beiden lid van de Carolina's Bearded Collie club en dan is het toch leuk om te kijken hoe hun honden het zouden doen vandaag.



Kit's Beardie



en Cindy's Murray

Uiteindelijk heeft de hond die ook de Westminster gewonnen heeft deze show ook gewonnen. Maar omdat hij al kampioen is wordt de 1e prijs doorgeschoven naar de tweede geplaatste en dat was Murray. Hartstikke leuk natuurlijk. Hier onder de foto's in een slide show, want ik had er natuurlijk weer een hele berg gemaakt ;-)



Volgende week is er in Charlotte een regionale specialty voor de Beardies georganiseerd door onze club. Ik zal er ook heel de dag aanwezig zijn en heb er erg veel zin in. Er zijn dacht ik 43 Beardies ingeschreven dus kan ik mijn hart weer even op halen.

's Middags heeft Ron zowaar voor het eerst, en ook nog eens in korte broek, het gras gemaaid. Alles gaat hier nu ineens groeien en zo ook het gras. Zag zelfs al het eerste bloemetje aan onze aardbeienplantjes. Morgen wordt het hier wel weer wat frisser, maar nog lang niet zo fris als in Nederland heb ik begrepen.....

Groetjes Petra

Even bezig...

De oplettende lezer heeft het vast gemerkt...., de berichtjes komen wat minder vaak van mijn kant. Ben namelijk "even bezig" ;-) Het begon in september met de aanvraag voor een work permit, die in December afgekeurd terug kwam. We hadden namelijk niet gezien dat de tarieven voor zo'n aanvraag verhoogd waren. Dus met de juiste check er bij weer terug gestuurd. Het lijkt me namelijk wel leuk om zo'n 15 uur ergens te werken. Leuk voor het sociale contact en ook nog wat te verdienen. En in februari kreeg ik dan heus mijn workpermit binnen. Wat wil zeggen dat ik hier legaal mag werken (en belasting betalen). Bij zo'n workpermit moet je dan ook een Social Security nummer aanvragen, wat een beetje te vergelijken is met een sofinummer in NL. Al heeft dat nummer volgens mij in NL tegenwoordig ook een ander naampje. Afijn dat aanvragen is nog een speciale ervaring, want de wachttijden op het social security kantoor kunnen aanzienlijk langdurig zijn. Wat ik nu uit ervaring kan bevestigen. Heb er 1 uur en 3 kwartier gewacht tot ik aan de beurt was. Eenmaal binnen was ik met 3 minuten klaar. Tegen verwachting in had ik binnen 4 dagen wel al mijn nummer thuis. En daarmee kon het solliciteren beginnen.

Eerst maar een CV maken. Dat is hier wel een verhaal apart want ik had een paar voorbeelden gevonden en die zagen me er toch een partij "gelikt" uit.... Wat moet ik daar nou weer mee? Afijn veel knip/plak en denk werk verder vond ik zo'n resume maken allang niet meer leuk. Maar nou zag ik in de Staples een software programma "resume-maker" en die heb ik dus gekocht. En waarschijnlijk gebruikt iedere Amerikaan dit programma, want in 1 avond had ik me daar toch een prachtig resume inclusief de coverletter. Even een voorbeeld van 1 van de schitterende zinnen die de resumemaker voor mij heeft gemaakt voor een simpele taak als telefoon beantwoorden. "Promptly answered telephone calls to reflect professional corporate image". Mooi "opgepimpt" he? Het schijnt zo te horen, dus we passen ons maar aan. Zelf moet ik zeggen dat ik meer van het directe type ben, maar zonder zo'n fancy letter schijnt het niet echt te werken. Afijn toen ik eenmaal die resume had, ben ik vorige week voor het eerst wezen solliciteren.

Ik dacht begin bij een leuke, maar eenvoudige part-time baan. Nou werd er hier in een winkelcentrum in de buurt een nieuwe Bath & Bodyworks winkel geopend en waren er vacatures voor verkoopster. Zelf vindt ik de producten van die winkel heerlijk, dus leek me hartstikke leuk om daar te werken. Vorige week vrijdag was er een open interviewdag en daar ben ik naar toe geweest. Eenmaal daar zag ik dat ik niet geheel in stijl was gekleed. Ik was netjes, maar wel vlot gekleed. En mijn mede sollicitanten waren collectief in het zwart. Zelfs de interviewers waren in het zwart. En allemaal on "high heels". Ik dus duidelijk niet. Sterker nog ik heb helemaal geen high heels, want dan breek ik echt mijn nek en ben van mezelf eigenlijk al erg "high" in lengte. Afijn ik viel duidelijk op en waarschijnlijk niet in positieve zin. Door het zwarte geheel had ik echt het gevoel op een begrafenis terecht gekomen te zijn. De stemming die er heerste was ook allerminst vrolijk te noemen. Het interview werd met 2 andere mede sollicitanten afgenomen en met een beetje rare vragen. Meer interessante vragen dan nuttige vragen. Maarja, aan het eind van het interview werd gezegd dat als je na maandag niks gehoord had, je niet geselecteerd was. Het leek Idols wel.... En nee, ik heb dan ook niks gehoord. Helaas, want ik zag die personeelskorting eigenlijk wel zitten, hi hi hi.

Diezelfde dag ook nog naar een tuincentrum geweest waar ze mensen vroegen en daar mijn resume achter gelaten, maar ook daar niks meer van gehoord. Maar...., toen stond er vorig weekend een advertentie op de website van de AKC (=American Kennel Club). De AKC regelt en organiseerd in Amerika alles wat met honden te maken heeft. Van stambomen tot aan shows, zeg maar. Ze hebben een vestiging in New York en .... ook in Raleigh. En heel leuk bijkomend feit is, dat je als werknemer bij die AKC, je je honden mee naar het werk mag nemen. Hartstikke leuk en ideaal voor Petra! Er werd iemand gevraagd die verstand had van shows, gehoorzaamheid en snel kon typen. Nou weet ik van alledrie wat, dus huppatee resume er naar toe gestuurd.
En zowaar woensdag werd ik gebeld door iemand van personeels zaken van de AKC. Hartstikke leuk gesprek en we waren het al eens over een (heel leuk) salaris en dito voorwaarden en ik zou een typvaardigheid test moeten komen doen en dat zou het een beetje zijn. Totdat ze vroeg of ik nog vragen had. En die had ik namelijk wel, want in de advertentie stond niet voor hoeveel uur deze functie was. En wat bleek hij was full-time. Iets wat ik niet wilde. Waardoor het hele verhaal niet door is gegaan. De mevrouw vertelde wel dat ze graag mijn resume in haar bestand wilde houden, want ik natuurlijk goed vond. Maar vond het ook wel heel erg jammer, dat het nu niet ging lukken. Het was zo in mijn straatje. Wie weet wat de toekomst zal brengen, maar voor nu even geen AKC voor mij.



Maar..., maandag had ik via email nog een resume opgestuurd naar een bedrijf dat mensen zocht om Nederlandse en Duitse teksten naar het Nederlands te analiseren. Het was een functie voor zo'n 15 uur per week en je kon het thuis allemaal gaan doen. Klonk goed!
En zowaar maandagmiddag al een uitnodiging in mijn mailbox. Echt die resume maker is zijn geld dubbel en dwars waard ;-) Er werd me gevraagd of ik dinsdag wilde deelnemen aan een introductie vergadering en zelfs daarvoor werd ik al betaald. Nou prima, kom maar op zou ik zeggen.
En zo zat ik dinsdag achter mijn computertje "te vergaderen" in het landelijke North Carolina met mensen uit Minnesota, Massachusetts, Noorwegen en China. Wie had dat gedacht? Het is een heel interessant bedrijf en na die vergadering is me gevraagd om vandaag te beginnen aan een cursus "content analyse". En daarvan heb ik nu de eerste vanmiddag gehad. Het lijkt me echt hartstikke leuk. Echt een uitdaging en zeker heel wat anders dan verkoopster bij de Bath & Bodyworks. Het is alleen wat minder voor de sociale contacten, want met iemand uit Noorwegen of China, ga je ook niet even tussen de middag lunchen natuurlijk. Daarentegen ben ik wel heerlijk bij onze hondjes thuis en kan ik zo goed als mijn eigen tijden indelen. En dat zijn eigenlijk wel heel belangrijke voordelen. Nu maar hopen dat ik die cursus aankomende week goed doorloop, want dan kan ik per 1 april aan het werk.

Natuurlijk wil ik tot slot, van dit eigenlijk toch wel heel lange verhaal inmiddels, iedereen hele fijne paasdagen wensen. En hopelijk wordt het niet een wit paasfeest in NL, zoals door sommige weermannen wordt verwacht.



Groetjes Petra

Soort van bloesemtocht

Gisteren zijn we een stukje wezen rijden richting Chapel Hill. Via binnenwegen allemaal. Heerlijk vindt ik dat.



Toen we weggingen was het nog wat bewolkt, maar later kwam er steeds vaker het zonnetje kijken.



Op sommige plaatsen was de bloesem nu zo mooi. Vooral de witte peren bloesem is nu op zijn mooist.



Wat een mooie oprijlaan zo met de witte bomen aan elke kant, he?






We kwamen ook lang Jordan lake. Zaterdagavond hadden we heel veel regen gehad. De storm die over Atlanta heen was gegaan met de tornado in die stad, was toen bij ons aan gekomen. Gelukkig bleven de tornado's ons bespaard en alleen maar veel regen en onweer. Het gevolg is wel dat Jordan Lake er een heel stuk voller uitzag gisteren. Dat moet goed gaan met die watervoorraad!

's Middags hebben we wat in de tuin gerommeld met de hondjes en ik heb daar ook nog wat foto's gemaakt.

De perzikken boom vorige week maandag.....



En de perzikkenboom gisteren........



Vol met bloesem nu.



En onze perenboom krijgt nu ook wat bloesem.



De bloesem van de perenboom met op de achtergrond de roze perzikkenboom.



Zo leuk om te zien hoe alles weer uitloopt. Het is net zoals Petra (uit Oneonta) schrijft, de winter is hier heel kort. De bomen blijven lang groen en krijgen ook al heel snel weer bladeren. Moet zeggen dat ik dat wel leuk vind. Herfst en de lente vindt ik hier de leukste seizoenen. Kwa temperatuur, maar ook kwa natuur.

Verder ook nog leuk nieuws. We hebben er namelijk een achter nichtje bij sinds donderdag.



Dit is Bo! Vindt dit zo'n leuke foto. De hand die je er bij ziet is van Ron's oma namelijk. Vanuit Amerika wensen we familie Reijsoo/Slinger heel veel geluk met mooie Bo.

Groetjes Petra

Heerlijk

Van de week waren er heerlijke temperaturen en ik heb er lekker van genoten. Met een boekje in de tuin en zelfs 26 graden is het echt lekker genieten ;-) De bloesemperiode vindt ik altijd zo mooi. Kan wel foto's blijven maken...






De peartrees net buiten onze wijk.



Vandaag zouden we eigenlijk een Beardie bijeenkomst hebben in Charlotte, maar omdat er onweer en regen verwacht werd is deze niet door gegaan. Wel jammer, maar we zijn toch even met de hondjes op pad gegaan. 's Middags was het hier best nog aardig weer dus lekker gewandeld in Cary.



De schildpadden zaten ook weer in het zonnetje. En ook hier al aardig wat bomen in bloesem.




De bomen bij de golfbaan Knightsplay in Apex. Hier staat een hele laan met perenbomen. Alles was helemaal wit. Zo mooi om te zien.

Van de week ook nog bij een tuincentrum wezen kijken. Ze hadden er Spaanse margrieten. En die vindt ik altijd zo leuk, want ze geven de hele zomer vaak mooie bloemen. Hier heet de plant trouwens African Daisy. Wat nou de waarheid is? Afrika of Spanje. Het ligt toch wel een beetje uit elkaar, lijkt mij. En wilde het eigenlijk toch wel even weten. En op de website van de tuinen van Appeltern heeft het ook over de Spaanse margriet uit Afrika? Wellicht komen ze uit beiden? Want in allebei kan het erg warm zijn. De prijs is hier ook wel wat hoger dan in Nederland, want voor 1 Spaanse margriet betaalde ik $ 8,99, maar weet dat sommige het hier bij een niet te koude winter het meerdere jaren doen. Zal ze dan ook maar goed verwennen.



Groetjes Petra

Lek

Echt waar ik denk het echt! De "Carolina Blue sky's" zijn lek! Nouja, nu even niet, maar we hebben wel een lading regen gehad. En dat was wel wenselijk al dat vocht. Maar ze zijn er hier zo erg van geschrokken dat we vrijdagmiddag, nadat ik net mijn vorige blogje af had gemaakt een stroomstoring van zo'n anderhalf uur hadden. Was ik even blij dat ik het blog al verzonden had. Gek is toch dat ik dan zo moet wennen dat we geen stroom hebben en eigenlijk alles wat je doet wel iets met stroom te maken heeft. Zo dacht ik, nou dat is mooi ga ik gelijk even stofzuigen. Maarja dat gaat natuurlijk voor geen meter als je geen stroom hebt. Toen dacht ik, bel ik Ron even met mijn mobiel om te vragen of hij wat op internet kan zien over een storing. Maar mobieltje natuurlijk leeg. En dan toch nog het kabeltje gaan pakken om hem op te willen laden..... Erg he? Nee, Peet ook dat gaat op stroom. Nou wat de reden is geweest van de stroomstoring is niet echt duidelijk geworden. Alleen was er heel veel water naar beneden gekomen, maar tegen vieren ging het licht weer aan en deed alles het weer. Door al die regen krijgt ons gras in ieder geval weer een groen kleurtje en zijn er aan veel bomen knoppen te zien.


Duidelijke plaatjes ook overigens van de Carolina Blue Sky





De regenton is aan de nok gevuld en volgens de weermannen komt er aan het eind van de week nog meer regen. Maar tot die tijd is het nu lekker weer. Zo'n 18 graden en heerlijk om buiten te zijn op het moment. Heb net dan ook lekker in het zonnetje een Libelle zitten lezen. Erna heeft weer een hele lading op gestuurd tesamen met heerlijke paaseitjes en nog veel meer lekkers. Grappig was dat de douane de zak van de paaseitjes opengemaakt had en een paasei doorgesneden had. Even om te checken waarschijnlijk dat in deze bolletjes geen andere inhoud zat ;-) Nou wij vinden deze bolletjes heerlijk!



Van het weekend hadden we ook nog andere leuke post, namelijk van Marieke. Zij had ons de DVD van "Alles is liefde" opgestuurd. Hartstikke lief! We hebben hem gisteravond gekeken en vond het een erg leuke film. Zo grappig met die sinterklazen en de muziek van blof natuurlijk. Dat is wel op en top Nederlands! Thanks Marieke!!!

Heb ook nog een rondje door de tuin gedaan met mijn camera en de Carolina Jasmijn staat er prachtig bij op het moment. Overal gele bloemetjes nu langs de schutting.


En de wespen hadden ze ook ontdekt.

Ook zit er in een vogelhuisje een Bluebird te broeden. Vind het zulke leuke vogeltjes. Ze vallen ontzettend op kwa kleur en natuurlijk niet geheel vreemd dat ze die naam hebben gekregen.




Oops... ik ben gesignaleerd. Niet lang na het nemen van de foto vloog hij weg.

Stace vindt het altijd maar een vreemd iets als ik met de camera op pad ga in de tuin.


Ja en wanneer denk je nu eens een bal of frisbee mijn kant op te gooien?


Je wordt toch moe van zo'n vrouwtje?

Gistermiddag zijn we even naar Borders geweest in Apex. Dat is een grote boekenwinkel. In die winkel zit ook een koffiezaakje en daar kan je dan wat boeken en zo doorbladeren. We hebben plannen om een tripje naar de West-kust van Amerika te maken. En dan om precies te zijn naar Washington state en Oregon. En dus heb ik heerlijk in reisboekjes zitten lezen en kijken wat er allemaal voor leuks te zien is. We beginnen als het goed is in Seattle en willen dan langs de kust naar Oregon gaan rijden en dan via het binnenland van deze twee staten weer terug. Graag wil ik een boottochtje doen om walvissen te zien. En misschien lukt het ook nog om Mount Reinier en Crater lake te zien. Moeten nog even goed kijken hoe het met de kilometers precies zit. Want op zo'n klein kaartje lijkt alles dichtbij. Via de AAA site heb ik al gratis landkaarten en boekjes van die regio opgevraagd en ook via de visitorscenters van de staten heb ik info gevraagd. Zo leuk een beetje kijken en zoeken wat we willen gaan zien. Had ook een leuk vakantie blog gevonden en daar staan mooie foto's en een heel duidelijke beschrijving op. Zo ongeveer tot dag 19 van hun verslag is de regio waar wij ook naar toe zullen gaan. Leuk om te plannen allemaal!
Het was voor ons trouwens de eerste keer dat we in de boekenwinkel een boek gingen lezen. Eigenlijk vindt ik het een beetje raar, want je hoeft het boek dus helemaal niet te kopen. Het was er hartstikke druk en iedereen zat te lezen of zelfs met behulp van boeken huiswerk te maken. Later zag ik dat de koffieshop, a la Starbucks, bij Borders Seattle's Best heette. Wel toevallig. Er hingen ook allemaal foto's van Seattle aan de wand. Wel grappig, zo komen we wel in de stemming! Nadat ik mijn boekjes gelezen had, heb ik ze netjes terug gezet. Echt ongelooflijk dat het ook nog allemaal legaal is ;-)

Groetjes Petra

Windje mee

Nou dinsdagavond heeft het hier flink gespookt. Veel regen, maar ook veel wind. Er was weer een tornado watch, maar daar bleef het bij. Onze weerradio loeide er wel op los in de avond toen we op bed lagen. En eerlijk gezegd, schrik je je dan drie keer in de rondte. Maar het waren steeds onweersalarmen. Natuurlijk heel vervelend als je wakker wordt en er is niks aan de hand, maar liever 1 keer te veel gewekt, dan midden in je slaap verrast worden door een tornado, niet? Desondanks waren er toch wel flinke windstoten. De volgende dag was ik hier in de wijk weer mijn ommetje aan het maken en de prullen bakken en tuingerei lag her en der verspreid. En ik zag ook dit.



Een trampoline die uit eigen beweging een ander plekje in de tuin opgezocht had en zich boven op een speeltoestel geparkeerd had. Met als gevolg dat de boven kant van de schommel in het spring gedeelte van de trampoline een gat had gemaakt. Duidelijk overleden dus deze trampoline.
Verder bedacht ik me van de week dat onze ziektekosten verzekering wel het eye-exam zelf vergoed, met een eigen risico van $ 25,00. Maar dan blijft er toch nog $ 60,00 over voor hen om te betalen. Dus we hebben de rekeningen inmiddels naar hen opgestuurd. Nu nog op pad voor een leuke zonnebril voor een leuk prijsje ;-)

Verder had ik van de week nog iets leuks. Bij onze voordeur hebben we twee bolboompjes staan. Twee nepperdjes. Maar die stonden er inmiddels drie jaar en 1 was wat bladeren verloren door de vele wind deze winter. En had ik vorige week een nieuwe gekocht bij Michaels. Ze waren met 30 % korting en dat scheelde mooi natuurlijk. Maar ja, toen ik die nieuwe bij die andere neer zette zag je wel een heleboel kleur verschil. Die oude leek wel blauw geworden van de vele zon. De voorkant van ons huis is op de zuid kant en daar is het in de zomer echt bloedje heet. En bedacht me om er dan nog maar 1 bij te gaan halen. Dan waren ze allebei weer mooi. Nou heeft Michaels altijd reclame blaadjes waar kortingbonnetjes in staan, met 40% korting. Maar zul je net zien dat we die mooi niet in de bus kregen van de week. En ze zaten ook al niet in de zondagskrant. Nou was ik toch maar heen geweest en hoopte dat ze nog steeds in de aanbieding waren met 30% korting. En ik keek in de winkel en zag inderdaad bij sommige nepplanten nog 30% korting kaartjes hangen. Wat een mazzel, dacht ik. Maar eenmaal bij de kassa kwam het volledige bedrag naar boven, nadat de kassamevrouw het kaartje gebliept had. En ik vroeg daarop, "Zijn ze niet meer in de aanbieding?". En zij zei dus van niet. "Maar,.....",zei ze, "Wilt u 40% korting?". Ik was even verbaasd van deze vraag en twijfelde of ik het wel goed verstaan had. Maarja op zo'n vraag altijd volmondig ja antwoorden natuurlijk. Het is een soort vraag in de categorie als "Is the pope Catholic?". En zonder verder na te denken, antwoordde ik dat dat wel heel erg fijn zou zijn natuurlijk. En huppatee, 40 % eraf! Ik stond er bij en keer er naar..... En het ging niet om een korting van $ 1,- of $2,-. Nee zomaar $ 20,- gekregen! Echt soms ben ik zo verbaasd van al die vriendelijke mensen hier. Zonder enig vragen, klagen of zeuren, maar gewoon spontaan 40% korting. Wat is shoppen hier toch leuk! Dat maakt heel mijn dag goed, wat zeg ik heel mijn week! ha ha ha.

Prettig weekend allemaal!

Petra

Voorjaar

De temperaturen zijn hier zoals eerder van de week door de weermannen voorspeld inderdaad opgelopen. Maandag en vandaag is het in de 20 graden, maar helaas niet zo veel zon. En terwijl ik dit nu schrijf regent het zelfs. Maar de tuindeur staat wel lekker open. Heerlijk om dan in de porch te zitten. Krijg dan helemaal dat voortent gevoel, als je de regen hoort druppelen. Voor vanavond wordt er slecht weer met veel onweer voorspeld. Ben dan toch wel weer blij met onze weer radio. Want ook al gaan we vanavond slapen, mochten er weerswaarschuwingen komen, die radio "loeit" ons wel wakker.
Zaterdagavond hebben we hier een "Gooische vrouwen" marathon gehad. We hadden van Helga seizoen 1 op DVD geleend en ik heb heerlijk zitten lachen. Sommige stukjes waren zo lekker Nederlands met van die droge opmerkingen. Errug grappig. Hebben dan ook de twee DVD's in 1 keer afgekeken. Echt een marathon! Inmiddels is seizoen 2 en seizoen 3 ook voor ons gekocht in Nederland door Ron's moeder, dus er volgen nog meer Hollandse serie avondjes. Ben benieuwd.


Zondag zijn we met de hondjes bij Lake Johnson wezen wandelen. Toen scheen het zonnetje wel heerlijk, maar ik had toch mijn winterjas aangedaan. Niet slim, want na het eerste holletje tijdens het wandelen, had ik het erg warm.



Deze foto is van hol nummer 3 ;-) In het begin van die route is het behoorlijk heuvelachtig en daarna loopt het een stuk relaxter. De heuvels zijn best flink. Je kan het een beetje zien aan de man die achter mij op de foto staat. Zover bij me vandaan is ie niet, maar lijkt wel heel klein door het hoogte verschil.



Hier de heuvel van een andere kant. Al is het toch moeilijk om het hoogte verschil in beeld te krijgen.



Connor had al aan het begin een stok gescoord en liep er lekker mee in de rondte te sjouwen.



Hij is dan altijd een soort van trots en loopt er echt mee te paraderen. Zo van kijk es wat ik toch weer gevonden heb. Vindt het altijd zo'n leuk gezicht. Natuurlijk vooral bij Stace voor zijn neus langs gaan en even lekker pesten. Maar Stace laat zich daarin niet zo snel verleiden. Wel als hij hem eenmaal laat vallen, want dan is Stace de eerste die het stokje over wil nemen.



De route rondom lake Johson is iets van drie mile bij elkaar en hier waren we op de helft. Inmiddels heeft Connor zijn stok dan toch eindelijk laten vallen. Maar dat wil wel zeggen dat hij er ruim twee kilometer mee heeft lopen sjouwen.



Hieronder een bekend beeld, want even voor bij de brug is de parkeer plaats weer in zicht. Het blijft een mooie wandeling vindt ik.



Onderweg zagen we ook al veel bomen uitgelopen. Hier de Japanse kers in bloesem aan de Cary Parkway.



Duidelijk dat de temperaturen aan het oplopen zijn. Zag hier en daar ook al een peren boom in bloei. En ons eigenste pruimenboompje in de tuin zit nu ook vol met bloesem. Nu maar hopen dat de Japanese Beatles er vanaf blijven, zodat we dit jaar echt pruimen kunnen gaan oogsten!



En even van wat dichterbij.



Van de week ook mijn ogen laten testen. Ik ben altijd erg slordig met mijn zonnebrillen en laat die dan ook altijd overal en nergens slingeren. In de auto of in mijn tas of jaszak en dat alles zonder hoesje er om heen. En dan is het natuurlijk wachten op krassen. Nou heb ik niet hele sterke brillen glazen, maar vooral bij het autorijden vindt ik het wel relaxter rijden als ik mijn brilletje op heb. Afijn, een afspraak gemaakt voor een eye-exam. Dat moet bij een officiele oogarts, die gewoon vaak naast een opticien zit. Doet ook niet veel meer als het vaak gratis oogonderzoek in Nederland gewoon bij de opticien, maar je mag er hier natuurlijk wel voor betalen. Het bleek dat mijn sterkte wel wat hoger was geworden, maar de cylinder afwijking minder is geworden. Beetje vreemd denk ik maar laten we er van uit gaan dat het klopt. De assistente was erg aardig en zat op haar gemakje mijn laaste ogentest te bekijken. Ze vroeg of die uit het buitenland kwam. Ja zei ik, die komt uit Nederland. "Oh, is dat nou toch toevallig!". Ze was namelijk ook in Nederland geweest. "Prachtige fjorden hebben ze daar". Nou, dacht ik, die hebben dan vast gebouwd na 2005 want voor zover ik weet had Nederland toen wij vertrokken nog geen fjorden, ha ha ha. Maar dat zei ik niet hoor, maar glimlachte en zei:"Mooi he die fjorden?". De oogarts kwam daarna de wachtruimte binnen lopen en nam me mee naar de behandelkamer. Hij deed nauwkeurig zijn werk, maar het was wel duidelijk een routine klus voor hem. Het viel me op dat hij alles heel langzaam vertelde en vooral het laaste woord laaaaaaaaaaangzaam uit sprak tijdens het onderzoek. "Is nr. 2 betterrrrrrrrr, or nr. threeeeeee?", "Look at my right earrrrrrrrrr", "Which line is sharperrrrrrrr". Heel irritant op een gegeven moment. Maar hij bleef maar doorgaan. Niet aan denken, dacht ik steeds bij mezelf, maar het viel me steeds meer op en kreeg er een beetje de kriebels van ;-)
Op het vragen formulier, wat ik bij aankomst in moest vullen werd gevraagd of mijn ogen ooit dilated waren? Wist in hemelsnaam niet wat het was, dus had maar nee ingevuld. Na het oogonderzoek vroeg de oogartssssssssss dan ook of mijn ogen wel eens dilated waren. Dus ik vertelde hem waarschijnlijk niet. En dat moest toch echt wel elk anderhalf jaar gebeurennnnnnn volgens hem. Nouja ben hier nu toch, dus kom maar op. En daarop kreeg ik een druppeltje in elk oog en daarmee wordt je pupil heel groottttt vertelde hij. Ohhhhh is dat dilated? Dat heb ik dus wel al eens gehad, bedacht ik me toen. Maar dat was wel wat langer geleden dan anderhalf jaar.
Ik moest daarna even in de wachtkamer wachten op de vergroting zeg maar. Toen ik in de wachtruimte zat, wilde ik een boekje gaan lezen, maar dat was echt geen doen zeg. Alles was nu echt wel heel erg blurry geworden door die druppeltjes. Jeetje wat een verschil. Maar goed dat we die oogtest al hadden gehad ;-) Had er nu niet veel meer van gebakken denk ik. Niet lang er na werd ik weer binnen geroepen en ging de dokter met een een lampje in mijn oog kijken. Van links, naar rechts en boven naar beneden. "Look to my left earrrrrrrrrrrrrrr" "My right earrrrrr", ha ha ha. Elke keer moest ik een beetje lachen. Het was alsof hij me aan het hypnotiseren was, want hij zij het ook steeds op zo'n saaie toon. Afijn hij vond mijn ogen er aan de binnen kant ook prachtig uit zien. En dat is altijd fijn niet waar?
Na het betalen van $ 85,- mocht ik weer gaan en had ik een nieuw receptje waarmee je dan bij de opticien een brilletje kunt aanschaffen. Nou is het voor mij vooral voor een zonnebril en dus ben ik gelijk de winkel in gelopen naast de oogarts.
Zag daar een heel vak met zonnebrillen. Maar echt, ik moet zo wennen aan die "muggenbrillen" van tegenwoordig. Kan er niks aan doen, maar ik vind die grote brillen dus twee keer niks. Je krijgt er zo'n vliegen gezicht van en het doet me altijd denken aan de film The fly met Jeff Goldblum. Heb het weer geprobeerd, maar het staat me ook voor geen meter, vindt ik zelf. En dan ook nog eens met mijn dilated eyes zo'n bril uitzoeken. Duidelijk geen succes. Ik kon geen eens de prijskaartjes lezen, zo groot waren mijn pupillen vast. Er kwam een verkoper naar me toe en vroeg of hij me kon helpen. Dus ik vertelde dat ik graag een zonnebril op sterkte wilde. En hij wees me het vak aan waar ik uit kon kiezen. En dat was het vak waar ik al in had staan kijken. Hij bekeek mijn ogentest en vertelde dat de glazen op zo'n $225,00 uitkwamen en dan nog het montuur naar keuze, die zo rond de $125,00 beginnen. Ha ha ha, ik had het dus toch goed gezien. Niks blurry vision, er stonden gewoon echt drie cijfers voor de komma van de prijskaartjes. En ter plekke verlangde in terug naar Hans Anders, waar ik mijn laatste zonnebrilletje, met glazen op sterkte voor E 35,00 had gekocht. Wist het precies, want dat briefje had ik gisteren opgezocht, want daar was mijn laatste ogentest geweest. Allemachies wat een geld voor een zonnebril. Zei dan ook tegen hem dat ik nog wel een keertje terug kwam. "Is goed hoor mevrouw", zei hij, "u heeft nu inderdaad wel erg grote pupillen op het moment". Wist hij veel dat dat niet alleen van die ogentest kwam, maar ook van het prijskaartje, hi hi hi. Misschien moet ik dat geld maar bij een ticket naar Nederland leggen en dan bij Hans een brilletje uit gaan kiezen. Heb ik er tenminste nog dubbel plezier van ook!

Groetjes Petra