Bijna....

Bijna zover...., alhoewel in NL ben ik al jarig. Dat is altijd wel grappig, om zes uur Amerikaanse tijd is het officeel wel eigenlijk je verjaardag. Ben tenslotte geboren in NL, dus om die tijd was het al 1 juni toch? Of werkt dat niet zo?
Afijn morgen, in Amerika is het ook zo ver ;-)
Donderdag was de koffie (met gebak) dan ook bij mij. En van de NL-dames heb ik een giftcard van Chili's gehad en een mooie orchidee. Hartstikke leuk en erg lekker! Bedankt dames! Nog wel even iets heel grappigs. Jullie herinneren vast nog wel het "hakkies/snoekduik" verhaal op de bruiloft van verleden week. Nou komt Jackie donderdag ochtend binnen en ik ben nog aan de telefoon met Jesse. Jesse kon niet komen op de koffie, maar belde me dus. En terwijl ik Jackie binnen zie lopen, zie ik ineens dat zij ook diezelfde espadrilles heeft als ik. Die met de "hakkies" wel te verstaan! Ik moest zo lachen. Dat is wel heel erg toevallig zeg. Maar het wordt nog leuker, want Jackie zegt dan tegen me dat Jesse ze ook heeft! En ik had Jesse nog aan de telefoon en die vroeg dus ook gelijk, heb jij ze dan ook? Nou zeg, is dat wat? Hebben we gewoon alledrie dezelfde schoenen gekocht zonder het van elkaar te weten. Ze waren dan ook wel erg leuk, maar vond het toch wel weer een grappig verhaal. Die hakkies willen wat ;-) Donderdagochtend was het heerlijk weer en hebben de cheesecake lekker in het zonnetje op gegeten.



Boven is Isabel, in het zonnetje en beneden is Jill. Jill vond Stacey eigenlijk maar heel eng, maar Stace kwam hier toch even bij haar snuffelen zonder dat ze er erg in had. Vond het wel een leuke foto. Die Stace vond de kinders namelijk wel heel erg lief en liep er op zijn gemakkie door heen te kachelen.



Die avond zijn we ook wezen eten bij de Melting Pot. Dat is een fondue restaurant. Eigenlijk al een beetje voor mijn verjaardag. Je begint met een kaasfondue, waarna je een salade krijgt en dan een bouilon menu met vlees en vis en als toetje een chocolade fondue. En vooral die laatste vonden we erg lekker. Het pannetje werd daarbij ook nog geflambeerd wat wel erg leuk was om te zien eigenlijk. Daarna de aardbeien, ananas, cheesecake en nog veel meer lekkers in de chocolade dippen natuurlijk! Een echt feestmaal hoor!

Gisteren is mijn droger bezorgd en werkelijk waar, het ding is zo ontzettend stil, dat ik bijna blij ben dat de oude stuk is gegaan. Wat een openbaring zeg! Heerlijk gewoon! Hij heeft ook een heel leuk geluidje. Soort van mobiele telefoon geluid en als hij klaar is, niet een harde piep, maar een deuntje wat in de categorie van de "ijscoman" hoor. Daar zijn we heel erg blij mee. De oude hebben ze gelijk mee genomen, mooi opgelost!

Inmiddels hebben we ook gezien, dat er vijf jongen in het zwaluw nestje zitten. Zo lief die geluidjes die ze maken. Wel is het een soort gevaar voor eigen leven om nu bij ons op de porch te staan, want vader en moeder, scheren echt boven je hoofd heen om hun kinders te beschermen.



En dan ook maar even een fotootje van er onder..... Duidelijk een sopje nodig, kunnen we wel stellen. En echt je kan het weghalen, maar de volgende dag ligt er weer een berg. Dat zo'n klein vogeltje zo'n bende kan maken....



Verder ben ik eigenlijk de hele week al verwend met leuke post. Eerst lekkere dingen van mijn zus per post, toen heerlijke witte chocolade van mijn moeder, daarna heel veel leuke kaartjes en daarna weer boekjes van Ron's zus en toen ook nog eens een pretpakket van Erna! Wat ontzettend lief allemaal!









Echt hartstikke bedankt! Het was gewoon een feestje om naar de brievenbus te gaan!
Trouwens op de foto's is ook een kaartje met de Amerikaanse vlag te zien. Die was niet voor mijn verjaardag hoor, maar dat is het geboorte kaartje van Mikki! En ik denk dat een aantal blog lezers, hun vader, moeder en broertje kennen, want dat zijn namelijk Patricia, Frank en Thiemo, die op Camp Lejeune hebben gewoond. Leuk he? Ze hebben er nu een dochtertje bij!

Vanmorgen heb ik nog een paar uurtjes gewerkt en daarna hebben we lekker in de tuin gezeten en van het zonnetje genoten. Het was wel 1 van de eerste dagen al dat het echt warm was. Er werd voor vanavond onweer voorspelt en het was ook erg drukkend weer. 's Avonds zijn we met collega's van Ron bij de Chinees wezen eten hier en ook dat was weer gezellig. Het grappige is bij die Chinees hebben ze tom-poezen in het menu als toetje. Helemaal goed. Ok, ze zijn natuurlijk net weer even iets anders dan in NL, maar ze hebben er zeg maar naast gelegen. Daarna nog even een "bakkie" gedaan hier thuis, waar we lekker buiten hebben kunnen zitten. De voorspelde regen is hier in ieder geval niet gevallen vandaag. Dus het was nog behoorlijk warm buiten.
Voor morgen nog geen "grote verjaardagsplannen", dus we zien wel hoe de dag loopt!

Groetjes Petra

"Gaar"

Vorige week liet ik nog deze foto zien.



En is het inmiddels dit geworden!



Ze zijn "gaar" ;-) 17 stuks pruimen uit eigen tuin (en ook nog een verdwaalde aardbei uit eigen kweek). Ongelooflijk hoe snel dat is gegaan. Echt ik was helemaal verbaasd, want sommige waren zelfs al een beetje opgedroogd. Degene die helemaal gaaf waren, smaakten overigens ook nog erg lekker. Ik kan me van vroeger op de camping (in de Betuwe) herinneren dat we altijd in de zomer vakantie pruimen gingen kopen bij de boer. Niet in mei in ieder geval. Misschien had ik ze zelfs al eerder moeten plukken want bij sommige zag je ook de suikers al. Binnen 1 week van groen naar rood? Echt, ik had dus echt niet verwacht. Dat dat zo snel kan gaan. Het was natuurlijk wel een heerlijk temperatuurtje van de week, maar pruimen oogsten in mei? Bedenk me nu ineens dat dan misschien die perzikken ook wel goed zijn. Morgen gelijk even checken!



De zwaluwen hebben voor het vierde jaar al weer een nestje gemaakt op de porch bij de voordeur. We hebben ze dit jaar proberen tegen te houden door lege tennisbal kokers neer te leggen op de plaats waar ze normaal altijd broeden. Maar......, ze waren totaal niet onder de indruk van onze "gevaarlijke" tennisballenkoker, want ze hebben er gewoon een nestje naast gebouwd. Op zich gaat het nog wel, maar als de jongen uit de eitjes zijn, ligt het straatje vol. Want moeders doet haar behoefte dan net over het randje van het nest ;-)


En eigenlijk vindt ik het wel weer een leuk gezicht en vooral geluid, want de jongen piepen er flink op los bij enig zicht op moeders.

Groetjes Petra

Droger en hoge hakken, echte liefde....

Zaterdag zette ik de droger aan en hij maakt al een paar weken een zeer vreemd, maar vooral luid geluid. Echt niet normaal wat een herrie er uit komt. Ron had er al naar gekeken, maar alles zag er normaal uit en er was niks verstopt of zo. Maar nu kwam er een 3xl shirt uit in de maat S, niet echt handig. En het geluid was nog een paar decibel hoger geworden. Natuurlijk was ook dit apparaat, net als ons volledige aparaten bestand, van Whirlpool. En met het verhaal van onze vaatwasser in ons achterhoofd, hebben we besloten om het ding maar niet na te laten kijken, maar gewoon voor een nieuwe te gaan. De vaatwasser was binnen het jaar ook weer kapot gegaan. En nu was de garantie termijn voor de droger al twee jaar voorbij. Waarschijnlijk was de thermostaat nu ook kapot en dat zijn geen goedkope grapjes. Een ding was duidelijk de nieuwe zou in ieder geval een ander merk dan Whirlpool worden! Nou had ik gelezen dat HomeDepot met Memorial Day een actie had met 10 % korting op electrische apparaten. En na even op internet gekeken te hebben, bleek het zelfs nog mooier. Het was 10 % korting en gratis bezorgen en gratis de oude weghalen en ook nog eens een gratis giftcard. Natuurlijk stonden er tig sterretjes als verwijzing bij elke actie, dus dat beloofde veel leuks uiteindelijk bij betalen. Want al die kortingen en acties werken hier namelijk vaak vrij ingewikkeld.
Maar op naar de HomeDepot en als snel zag ik een droger. Voor mij hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld. Het ding moet drogen en als het kan een energie zuinige knop hebben en dan ben ik wel blij. Dus hadden er snel al 1 uitgekozen, maar toen kwamen alle aanbiedingen. Eerst vergat ze de 10 % korting, toen kwamen we er achter dat het meenemen van de oude, toch ergens vermeld moet worden voor het luttele bedrag van 0,01 cent. En het bezorgen kost in principe $ 59,00 maar daarvoor had ze een formulier wat je op moest sturen en daarna kreeg je die $ 59,00 weer terug van de Home Depot. Het zelfde dan ook voor de giftcard van $ 50,00. Vreselijk ingwikkeld, maar we doen het er maar mee, want ik als Hollandertje, vergeet dat soort dingen heus niet in te sturen, dus hebben ze aan ons een slechte ;-)
Afijn de bon opmaken, duurde langer dan de droger uitkiezen in ieder geval, maar hij wordt vrijdag gebracht en dan kunnen we weer zonder mega herrie aan het drogen.
Zoals ik al zei was het memorial Day weekend en weet niet wat het is maar dat weekend doet me altijd denken aan hamburgers en BBQ gedoetjes. En we hebben dan ook lekker hamburgers van de BBQ gegeten zaterdag.....



Ze waren erg lekker! Zondag was de bruiloft van Rebecca en Chad en het strand is hier zo'n 2,5 rijden vandaan, dus ik had aan Alison gevraagd of zij Stace en Connor uit wilde laten. Stace en Connor vinden haar helemaal leuk en ze woont naast ons dus dat zat wel goed. En zo doende gingen we om twaalf uur weg van huis richting Topsail Island! Het was wel wat drukker dan normaal naar het strand toe, maar ik had het erger verwacht. Waarschijnlijk zat iedereen er al en ging het voor ons mee vallen. Wet twee rare ongelukken gezien. Twee auto's in het midden in de berm en helemaal in de prak. Bij eentje stond de ambulance er al bij en de andere was net gebeurd. Zag er bij beiden niet zo heel best uit. Vraag me altijd af hoe zo'n eenzijdig ongeluk gebeuren kan? Misschien toch alcohol in het spel of de verveling. Want het is een vrij saaie rechte weg naar het strand toe?
Maar na 130 mile waren we op topsail en doordat we wat vroeger weg waren gegaan, konden we nog even op het strand kijken. Eerst even naar de pier dan. En eenmaal daar zagen we dat het normaal zo gemoedelijke Topsail helemaal afgeladen was voor Amerikaanse begrippen. Echt ik had het nog nooit zo vol gezien. Leek Scheveningen wel!



Allemachies wat een mensen. Op de pier was het ook veel drukker dan normaal.



Maar al die mensen is wel leuk om naar te kijken natuurlijk ;-) Veel werd er niet gevangen overigens en na in het zonnetje gezeten te hebben zijn we terug gelopen. En toen we terug liepen vanaf de pier zagen we net in de branding twee grote vissen zwemmen. Het water was er heel helder, dus je kon ze zo zien gaan. Zo grappig, op de punt van de pier staan 40 vissers bij elkaar en hier zag je de vissen zo zwemmen. Ron en ik stonden er even naar te kijken en toen kwamen er een stel vissers terug gelopen. Dus ik zei nog hier zitten twee grote vissen. Dus de vissers kijken en wat bleek? Een van de twee was een haai! Brrrrrrrr....., dat dat zo dicht langs de kust zwemt! Niet 1 van 2 meter lang natuurlijk, maar ik kon hem vanaf de pier zien. Dat wil zeggen dat hij ook niet heel erg klein was eigenlijk. Misschien was ie iets van 40 cm of zo? Afijn, dat heeft mijn kijk op zwemmen aan Topsail beach ook weer veranderd, hi hi hi. Maar, misschien kwam Sharkie ook alleen even aanzwemmen voor Memorial Day weekend en bevindt hij zich normaal in diepere wateren. Althans dat probeer ik me nu steeds wijs te maken.....
Daarna zijn we richting het huis gereden waar de bruiloft zou zijn.



Het was een mega groot huis met drie verdiepingen en daar onder nog een garage. Heel fraai allemaal! We zijn een klein stukje verder nog bij het strand wezen kijken, maar ook hier mega druk vandaag. We hebben ons daarna in ons bruilofts kostuum gestoken en zijn naar een community parkje geweest van Topsail, waar een leuk prieeltje was. Daar wat gedronken en naar de vissers gekeken.



Toen het zo'n 5 uur was, zijn we weer richting het huis gegaan en kwamen we nog een collega en zijn vrouw tegen. Ik moest nog even mijn "beachwedding" schoenen aandoen, want ik liep daar voor op slippers. Maar ik had dus hele leuke schoenen gevonden. En toen ik die zag in de winkel, dacht ik meteen, die zijn leuk voor de strand bruiloft. Het waren een soort van espadrilles met de voorkant dicht en aan je hiel een elastiekje en zowaar een hak! Ik draag nooit hakken eigenlijk. Vind mezelf met mijn 1.85m vaak al veel te lang en zo'n hak maakt me alleen maar langer. En, ook niet geheel onbelangrijk, ik loop voor geen meter op hakken. Ben echt niet een type er voor. Zou zo mijn enkels breken op van die naaldhakken ;-) Afijn, met mijn "hakkies" aan, op naar het huis. En we werden ontvangen op de 1e verdieping en konden zo binnen door het huis naar het deck. En via het deck en brug over het duin naar het strand, waar de stoelen en het prieeltje klaar stonden. Het zag er echt super uit allemaal! Zo mooi en sfeervol versierd!
Dus wij de trap naar beneden het strand op.... En toen gebeurde het, ik zet 1 stap in het zand en dat was nog niet het moeilijke, maar die hakkies..... Die verdwenen gewoon naar beneden en voor ik het wist.... ploep..... daar zat ik dan met mijn gat in het zand onderaan de trap..... Ohhhhhh, echt weer wat voor mij hoor.... Waarom ik het ook probeer? Hakken bij een strandbruiloft, wie verzint zoiets nou? hahaha. Flipflops hadden het moeten zijn! Afijn Ron die natuurlijk ook in een deuk lag, van het lachen wel te verstaan, hielp me uit mijn lijden en ik stond weer. Nu nog proberen verder te lopen op die dingen! Wat een ramp! Hoe krijg ik het toch weer voor elkaar? Ik keek nog even achterom naar de plek des onheils en zag dat ik met mijn elegante achterwerk ook nog eens een prachtige afdruk had achter gelaten in het zand, ha ha ha. Echt ongelooflijk toch weer, wat een typische "Petra-move". Was zo blij dat we een beetje op tijd waren en dat er godzijdank nog niet veel mensen aanwezig waren bij het prieeltje. Maar we hebben er weer van geleerd, bij mijn volgende uitnodiging voor een beachwedding laten we de "hakkies" thuis ;-)
Daarna zijn we op de stoeltjes gaan zitten in afwachting op het bruidspaar. En dat is ook al niet zo makkelijk, want van die klapstoeltjes in het zand die zakken eerst ook zo'n 30 cm naar beneden als je er op gaat zitten. Was natuurlijk helemaal op mijn hoede, want 1 keer vallen was wel genoeg. Dus vooral niet wiebelen op het stoeltje. En ik kan je vertellen echt comfortabel zit dat niet meer na zo'n half uur, maar ja ik bleef zitten waar ik zat, want met mijn schoenen deed ik geen stap meer daar op het strand, dat begrijp je wel. Had ze eigenlijk ook gewoon uit kunnen doen, maar op dat moment dacht ik niet zo helder ;-)
Om ongeveer 6 uur kwam Chad de trap af (op slippers, hoe verstandig!) en daar na de 5 bridesmaids en de 5 groomsmen (ook allemaal op slippers) Daarna kwam Rebecca en haar vader en het bruidsmeisje (Rebecca ook op slippers) en begon de bruiloft. Het was echt super mooi en heel speciaal zo te trouwen aan het strand! Het was een prachtige dag, met een zacht briesje en zo'n 28 graden. Heerlijk gewoon en zo bijzonder om dat mee te mogen maken.



Tijdens de cermonie speelde ook nog familie een nummer van John Denver en was er muziek gemaakt door haar oma. Heel muzikaal allemaal, net als Rebecca. Ook zij zingt in een band. We zijn naar een paar optredens van haar geweest en ze heeft echt een prachtige stem. En nu klonk de muziek van haar familie bij de ceremonie er ook heel mooi bij.



Na de ceremonie, werden er foto's gemaakt op het strand en waren er hapjes voor de gasten. Na die fotosessie kwam het bruispaar en gingen ze hun eerste dans doen en werd het dinner buffet geopend. Wat heel lekker was met kipfilet en rundvlees. Rebecca ging daarna zelf ook een nummer zingen voor Chad. Vond haar heel goed zingen en dit keer was het met haar nieuwe band, want zelfs nog leuker klonk allemaal. Daarna werd de taart aangesneden, welke ook helemaal in het strandthema was. Met mooie schelpen erop en een soort van bruine suiker er omheen als zand. Heel apart gemaakt.

Hier ook nog het filmpje van de bruiloft.



Na de taart en wat drinken was het inmiddels al weer 10.30 uur en zijn wij weer op huis aan gegaan. Het was namelijk ook nog 2,5 uur terug rijden en zo lang willen we de hondjes ook nooit alleen laten. Maar het was echt super leuk en mooi geweest en vast en zeker een onvergetelijke dag voor hen. En voor ons ook, als was het alleen al vanwege de snoekduik ;-)


Groetjes Petra

Het leven met deadlines....

is even wennen, zeg maar ;-) Vandaag moest ik voor twaalf uur weer mijn documenten inleveren. Vorig weekend hebben we een nieuwe computer gekocht, waar veel op geinstalleerd moest worden en daarbij ook nog eens een berg documenten die af moesten, wat resulteerde in wel heel veel computeren van de week! Afijn, mijn nieuwe computertje boven in mijn "kantoortje" (ik weet het, klinkt net echt he?) doet het perfect en nu kan ik met een gewoon beeldscherm mijn werk doen. Net wat beter voor de oogjes namelijk, met al dat lees werk. En dat het beter gaat kreeg ik van de week in de mail van mijn baas te horen. Voordat je aan een nieuwe cycles mag beginnen moet je eerst 5 documenten proef analiseren en die worden dan nagekeken en krijg je een score. Een percentage en een A, B, D, E of F. F is foute boel in dit geval. Maar wat bleek, ik zat bij de "High Scores". Hartstikke leuk en wat dat betreft weten Amerikanen je wel te vertellen hoe goed dat wel niet is van je. En mijn directe baas was helemaal blij met me en vertelde dat dan ook. Moet daar zelf even aan wennen, maar zo werkt het nou eenmaal hier. Het is allemaal vrij prestatie gericht, naar mijn idee. En eigenlijk bedacht ik me daarop dan wel weer heel Nederlands, schuift dat ook nog wat dan? .... Maar nee, niet direct dus. Alhoewel hij me wel gelijk een berg met extra documenten wilde toe bedelen. Want volgens hem kon ik "high quality" werk leveren. Nou hij verpakt het leuk, maar ik trap er niet in, ha ha ha. Maar vandaag in de mail, dan toch een nieuwe taak erbij. Werk van anderen nakijken .... En dat na twee en halve maand? Alles dankzij de High Scores ;-) Afijn het wordt nog eens wat met me!

Verder van de week natuurlijk naar het concert van Duran Duran geweest. Voordat we er naar toe gingen zijn we eerst bij "Charley's", vlakbij waar het concert was, wezen eten. En terwijl we aan het eten waren zag ik ineens een bekend gezicht in beeld op de tv van het restaurant. Moest even denken waar dat nou ook al weer vandaan kwam. Maar ineens schoot het me te binnen. Edwin van de Sar, in volle close-up!!! Hey wat grappig. Het bleek de finale van de Champions league te zijn. En wij kwamen net binnen toen de strafschoppen begonnen. Hartstikke spannend. Ron heeft vroeger bij de Akzo Coatings, met de vader van Edwin van de Sar gewerkt en ik vindt hem zelf altijd wel sympatiek overkomen. Het bleek dan ook dat Manchester door hem gewonnen heeft, dus nog meer close-ups van "onze" Edwin op de tv in Amerika!
Daarna zijn we naar Koka booth gereden, waar het concert was. Omdat we daar altijd wandelen wisten we een heel mooi plekje te vinden waar het gratis parkeren was. En vlak bij de ingang ook nog eens!



Er stond nog een rij van mensen, want het terrein was nog niet zo lang open. Het gaat er hier altijd zo geordend aan toe. Niemand piept voor, maar sluit netjes achter aan aan en wacht keurig op de beurt. Dat heb ik voorheen bij andere concerten in Nederland toch niet zo heel erg veel gezien, hi hi hi. Moet zeggen dat ik dit een heel stuk fijner vind. We waren eigenlijk zo binnen en hebben we een mooi plekje uitgekozen. Het weer was perfect, niet te warm en 's avonds koelde het niet af. Koka Booth is voor ons niet zo heel ver rijden en het ging er vrij relaxed aan toe. Iedereen had stoeltjes of een kleedje bij en nam plaats in het veld. Wij hadden een plekje vrij vooraan. Voor ons was het zit gedeelte. Dat is hier vaak bij concerten, net andersom dan in Nederland. Daar zijn de staanplaatsen juist vooraan.



Vindt het wel een grappig gezicht al die mee gebrachten stoelen bij elkaar.
Voordat de show begon zag ik aan de linker kant al de hele tijd een stel mensen (lees vrouwen) staan te wachten en te nekken. En zo'n half uur later zag ik ze naar achteren lopen. Dus dacht ga toch eens even kijken en zowaar....., op 25 meter afstand van Duran Duran themselves!! Goh wat leuk!





Je kon ze heel goed zien en ook horen praten. Het ging er hier ook vrij relaxed aan toe en ik heb op mijn gemakkie alles staan te bekijken. Er waren veel "oudere jongeren" aanwezig. Veelal ruim boven de dertig in ieder geval. En daarbij was er een "high score" aan vrouwen, hi hi hi. Ik moest eigenlijk een beetje lachen toen een groepje vrouwen terug kwam met hun handtekingen. Blosjes op de wangen en helemaal hyper. En natuurlijk het t-shirt met handtekening met hun leven bewakend.....





Ja tot welke leeftijd mag je nou "hysterical fan" fan zijn? Maakt eigenlijk ook niet zo veel uit, maar ben daar denk ik zelf iets te nuchter voor. Niet lang erna begon het concert. De muziek vond ik eigenlijk nu leuker klinken dan vroeger. Misschien omdat je ze zo lang niet gezien en gehoord hebt? Het swingde behoorlijk en ze wisten er een leuke show van de maken. De zanger, Simon Le Bon, had in ieder geval praatjes genoeg. Hij zelf had het trouwens ook nog over de wedstrijd van Manchester United. Maar de Amerikanen wisten bij god niet, wat nou in hemelsnaam de Champions League in houdt. Duran Duran komt uit Groot Britanie en hadden de wedstrijd ook zitten kijken vertelde hij. Ook vertelde hij dat hij het hier in Cary zo mooi vond, vooral het stadion zo in het bos....., met een mooi gazonnetje, lekker weer en een fraai meertje aan de zijkant, vol met slangen! Dus die hadden zij ook gezien, ben heus niet de enigste die het niet op van die "Snakelakes" heeft, ha ha ha!

Afijn afgewisseld met de toppers zongen ze ook wat recentere nummers. Maar vooral bij de bekende nummers werd er volop gedanst. Heeeeeeel anders dan bij de eerdere Amerikaanse concerten waar ik geweest ben. Daar bleef iedereen op hun stoeltje zitten. Maar bij dit concert dus niet. Iedereen danste, klapte en zong mee. Wat het een heel stuk leuker maakt vindt ik!





Mijn favoriete nummers van ze zijn "Girls on film" en "Rio". En alle twee werden gezongen. Eerst dacht ik dat Rio er bij inschoot, maar die werd bij de toegift gezongen. John Taylor had daarbij een t-shirt aan met Obama er op. Helemaal goed die John!!!



Het concert was echt een feestje. Kortom de mannen van Duran Duran zijn het zeker nog niet verleerd!!!



En nog een film met bewegende beelden en geluid!!!



Van het weekend is hier Memorial weekend, HET begin van de zomer. En Ron heeft daardoor maandag ook lekker vrij. Zondag is het trouwen van zijn collega op het strand en er is lekker weer voorspeld, dus we gaan er maar van genieten!

Groetjes Petra

Toeren

Zondag overdag was het al weer heerlijk weer en is Ron 's morgens een stukje wezen toeren. Richting Chapel Hill waar op zondags altijd motoren verzamelen.



De weg er naar toe gaat langs allemaal binnenwegen en dit keer heeft hij het zelfs gefilmd!
Wil persoonlijk niet weten hoe dat er uit zag, hem filmend op de motor, maar er is beeldmateriaal ;-)


Verder kan ik ook mede delen dat ik inmiddels zowaar een stukje ben mee gereden met Ron op zijn motor. Met de nadruk op stukje, hoor. En eigenlijk was het niet zo eng als ik gedacht had en zat eigenlijk best lekker. Maarja, we gingen iets van 5 km per uur, dus dat was goed te doen. Tempo van onze grasmaaier zeg maar. Lekker veilig. Maar..... het begin is er! Volgende keer misschien wel 10 km per uur, ha ha ha.Ron heeft trouwens ook zijn nieuwe kenteken voor de motor binnen gekregen. Het is wel een toepasselijke vindt ik zelf.





Toen Ron aan het toeren was heb ik Connor gebadderd en geborsteld. En.... ook Stace moest weer geborsteld worden. Hij krijgt nu echt weer wat langer haar en goh dat is toch zo fijn weer om daar door heen te borstelen. Ik heb boven een speciale borstel tafel, maar dit keer had ik Stace even op de tafel in de porch gedaan. Het was zulk lekker weer en met een verfrissend windje er bij was het voor hond en baasje gewoon even heerlijk!



Nadat Ron was thuis gekomen zijn we wezen wandelen met ze bij het Koka-booth meertje in Cary. Even kijken voor aanstaande woensdag. Waarschijnlijk was er op zaterdag avond ook wat te doen geweest bij Koka Booth, want er stonden overal drang hekken en mensen waren van alles aan het opruimen. Maar zag nog geen "Duran Duran" signs in ieder geval. Op zich is het superfijn dat woensdag het concert concert is en niet vandaag. Want terwijl ik dit berichtje tik (op dinsdagavond) komt het met bakken uit de lucht en onweert het, met hagel en zelfs een tornadowarnings. En voor morgen wordt er een stralend zonnetje afgegeven. Dus ideaal voor een buiten concert!
Nadat we terugkwamen hebben we nog lekker in de tuin gezeten en heeft Ron al voor de tweede keer deze week het gras gemaaid. Het groeit echt met dit weer, zo nu en dan een buitje met warmere temperaturen. Heb ook nog even wat foto's van Stace gemaakt. Hij ziet er weer zo mooi uit nu. Gekamd was en weer een lekker dik vachtje!



En heeft het duidelijk naar zijn zin weer! Het gras is altijd zo lekker als het net gemaaid is namelijk!







En..., natuurlijk moest er ook nog even gefrisbeed worden!





Ook Connortje was weer supermooi na zijn bad van die ochtend ;-) Hier staat hij een beetje in de rondte te kijken en van de frisse wind te genieten.... En heeft vooral geen zin om de frisbee te gaan pakken ;-)



Ja wat is er dan zo bijzonder als ik hier een beetje sta te kijken????



Maandag overdag ben ik eerst met de hondjes aan de wandel geweest en heb ik daarna vooral gewerkt. 's Avonds had ik een Home Interiors Party bij Kimberly hier in de wijk. Ik was al eens eerder naar zo'n party geweest en het is net iets anders dan een gewone sales party. Zo krijg je allemaal nep-dollars, die je verdiend door het meebrengen van een pen $ 100,- of de uitnodiging $ 200,-. En tijdens het verkooppraatje worden er ook "strik"-vragen gesteld waarmee je nog meer dollars kan verdienen. Dit keer was er ook een "barnpet" bingo. Je moest een dier kiezen, die opschrijven en een 7-tal cijfers onder de 21 en die ook opschrijven. Daarna werden er de verschillende cijfers opgenoemd en als je een cijfer had die opgenoemd werd, moest je het geluid maken van dat dier wat je opgeschreven had. Nou ik kan je vertellen dat dat ontzettend op de lachspieren werkt, want zo zat de woonkamer ineens vol met allerlei dieren. Slimme ik, had een geit gekozen. Maarja wat voor geluid maakt een geit nou ook weer. Dacht eerst een Behhhh, maar dat is meer een schaap. Dus heb er een Bahhhh van gemaakt, ha ha ha. Je moet inventief zijn niet waar? Grappig ook te horen hoe verschillend de geluiden zijn van Amerikaanse kinderboederij dieren dan die in Nederland. Zo maakt een haan hier geen "kukeleku" geluid, maar een "cock-a-doodle-doo". Heel verbaast vroeg ik dan ook aan die vrouw, wat voor soort dier zij nou had. En het was natuurlijk maar vreemd dat ik dat niet herkende, ha ha ha. Klein cultuurverschilletje ;-) Maar met mijn geit had ik wel bingo en verdiende dus weer een smak met nepdollars! Vooruit met die geit dus!
Afijn na het verdienen van de werkelijk "honderden" dollars was er een veiling. Er waren vier mooie tassen met een geheim kado, waar op geboden kon worden. Ben dan ook flink uit mijn dak gegaan en heb $ 1000,- geboden uiteindelijk en was het hoogste bod. En daarna mocht ik een tas uit kiezen. En wat bleek, er zat een hele leuke kandelaar in met geur kaars. Echt heel leuk!
Daarna werd er nog flink door geboden op de andere tassen, wat echt leuk was om te zien. Maria, ook 1 van onze buurvrouwen die een Italiaanse achtergrond heeft, was helemaal in vorm gisteravond en ik heb zo gelachen. Even uit leggen.... Maria heeft een dochtertje van drie jaar en die was net voordat ze naar de party toe kwam, bij haar het toilet in gekomen en vertelde haar dat haar "butt to big was for the toilet". En ik moest zo lachen! Maria kan dat ook op een zeer amuserende manier vertellen, dus dat werd zo een beetje het thema van de avond. Je zal maar zo'n drie jarige rond hebben lopen ;-) En als troost kreeg ze dan ook wat extra "cash" van de meelevenden, ha ha ha. Kortom het was een leuke avond.
Vandaag ben ik weer met de hondjes aan de wandel geweest en in de tuin bezig geweest. Even dan ook een fotootje van 1 van de vele pruimen in mijn pruimen boom.



Toen ik de hanging baskets aan het water geven was, kwam Alison naar buiten en had een kadootje voor me. Van de week moest zij voor haar werk naar Colorado en was Bob met een verhuizing bezig van zijn werk. En heb ik de honden van hun uitgelaten tussen de middag. Was trouwens ook nog iets. Ik was vorige week de coniferen in de tuin aan het snoeien geweest en Bob had gezegd dat als ik toch in de tuin was ik hun honden ook wel naar buiten mocht doen. Dus ik was lekker aan het snoeien. Weliswaar aan de andere kant van de tuin begonnen, dus kon eigenlijk Winston en Barkley, hun Labradors niet zien. Was wel tussen door telkens even over de schutting aan het kijken geweest en de derde keer dat ik dat deed zag ik ine een spoor van aarde hun porch in gaan..... Oh oh...Volgens mij was Barkley of Winston ook aan het snoeien gegaan. Dat zag er niet goed uit. Alison heeft zo'n hondendeur en de honden kunnen dan zelf in en uit de porch lopen. Dus ik maar eens even gaan kijken. En eenmaal in de porch, stond er een zwaar kwispelende bruine labrador mij aan te kijken. Met van die oogjes, van is het niet geweldig wat ik mee naar binnen wil nemen. Wat een draakje he? Het bleek dus een plant uit 1 van haar bloempotten te zijn, die met wortel en al uit de pot was gerukt door het schatje, ha ha ha. Ik moest eigenlijk zo lachen, want hij vond zichzelf zo knap dat het hem gelukt was. Ben dan ook maar een veger en blik gaan halen, om het bewijs maar zo snel mogelijk te laten verdwijnen. Al vonden de honden dat eigenlijk maar zonde, volgens mij. Heb het hele verhaal later die dag aan Bob verteld en dat de plant echt "overleden" was. Hij moest er wel om lachen en vertelde dat het echt wat voor hun honden was en dat ze zelfs hele bomen naar binnen willen slepen soms. De rest van de week was ik "een gewaarschuwd Petra" en hield natuurlijk alle plantjes in de gaten. En gelukkig is het bij 1 exemplaar gebleven. Maar nu kwam Alison dus een bedankje brengen en ze had voor ons een bioscoop giftcard gekocht. Zo leuk! Het kaartje er bij was ook uit naam van Barkley en Winston. Toch wel heel lief van ze!
Verder nog wat foto's uit de tuin....


de bramen bloesem komt bijna uit....


De Deutzia in bloei.....


De Clematis in bloei....


Roos in bloei....


De bloem van de hibiscus.....

En ik had al verteld dat het op het moment hier zo aan het onweren en regenen is. Maar de hagel was net echt enorm..... Grote bonken kwamen er gewoon naar beneden zetten...



De ramen waren echt hartstikke nat, dus je ziet het niet zo goed op de foto, maar het hele grasveld ligt vol met hagelstenen. Ze waren ze groot als een quarter!



Gelukkig had ik veel plantjes in de porch gezet, voordat de bui er aan kwam, maar de rozen zullen er zeker niet mooier van geworden zijn helaas...
Afijn het is weer een heel verhaal geworden toch weer. Morgen naar Duran Duran dus daar over van de week meer!

Groetjes Petra