Bedankt voor alle reacties in 2010 en hoop jullie berichtjes in 2011 weer te lezen!
Een super goed en gezond 2011 gewenst!!
Liefs Petra
vrijdag 31 december 2010
2011!!
Bedankt voor alle reacties in 2010 en hoop jullie berichtjes in 2011 weer te lezen!
Een super goed en gezond 2011 gewenst!!
Liefs Petra
donderdag 30 december 2010
Eentje erbij..
Vanmorgen tijdens het ontbijtje zegt Ron tegen me dat de zanger van Boney M overleden is. Huh? Nee joh, zeg ik, je bent in de war, die is allang geleden overleden. Nou zegt Ron, dan is hij de eerste die dat twee keer voor elkaar heeft weten te krijgen, want het staat in de Nederlandse krant. En ik lees dan ook het artikel. Nouja zeg... ik was er echt van overtuigd dat hij er al niet meer was. Erg he? Hoe ik daar nou weer bij kom. Toch wel erg zeg als je dat van iemand denkt niet?
Als kind vond ik de liedjes van Boney M altijd erg leuk. Tesamen met de Guys & Dolls. Grappig als ik er nu weer aan terug denk. Wijde pijpen in je broek en blokhakken. Vreselijk.... wat een mode niet?. De liedjes komen allemaal weer bij me naar boven als ik er aan terug denk.
Wat ziet die Grant er uit he? En toen ik dit nummer nu weer terug hoorde.... Moest er eigenlijk om lachen. Dat we dat zo mooi vonden he? Kon het wel gelijk weer mee galmen. In mijn eigen gemaakte Engels. Ik was toen een jaar of 8 of zo en verzon de woorden ter plekke. Wel grappig om nu te horen dat de tweede regel in het refrein van "You don't have to say you love me", heel anders is dan ik altijd dacht (en zong). Het is "just be close at hand" en ik zong iets in de trend van "just because you can". Mooi he.... Believe me..... Believe MEEEEEEE...
Nouja... en dat hele Youtube verhaal kwam bij me naar boven door de zanger van Boney M. Wat toch altijd een beetje aparte snuiter was. Met zijn geniale dans pasjes... Ik durf gewoon niet de tekst van Ma Baker op te zoeken, want dat zal ook vast heel anders gaan dan dat ik als kind mee zong in mijn eigenste Engels ;-)
Gisteren had ik weer een fotosessie. Het was weer leuk om te doen en heb me weer heerlijk uit kunnen leven. Blijft zo leuk om te doen.
De mensen waren zelf ook heel enthousiast over het resultaat, welke ze op mijn website konden zien vanochtend. Ze bestelde meteen de CD. Vorige week trouwens ook nog een verzoek gekregen om een vistite kaartje te ontwerpen voor een honden fokster. Zo leuk alle verschillende opdrachtjes. De kaartjes kwamen vandaag binnen en ze zijn zo mooi geworden. Het is voor een Amerikaanse Beardie fokster. Daarom alleen al zijn de kaartjes mooi natuurlijk, hahaha. Er staan foto's op die ik van haar Beardies op de specialty in Concord onlangs had gemaakt. Ze had daar al vergrotingen van besteld en nu dan ook visite kaartjes.
Wat ik trouwens ook steeds vergeet te schrijven is dat ik ook een fotoblog voor Euro Photo Graphics begonnen ben. Eentje erbij dus voor de liefhebbers.... Neem gerust een kijkje.
Verder hebben we vandaag oliebollen gebakken voor morgen!
Onder toezicht van de opperbaas....
Het is ook zo'n lekker aagje die Stace. Hij zit er bij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is het oliebollen bakken. Alsof we het twee dagen terug ook nog gedaan hebben.
Was trouwens nog wat, ik had een fles zonnebloem olie gekocht en die verdween zo in de frituurpan. Moest er dus twee hebben, dus kon ik weer terug naar de winkel. Nouja in de tussen tijd kon het oliebollen deeg dan rijzen en kon ik terug naar de winkel olie er bij halen. Maar we hebben olie bollen en appelflappen.....
Morgen avond gaan we in Raleigh het vuurwerk bekijken en .... het vallen van de eikel. Ik weet het klinkt een beetje vreemd. Maar Raleigh heeft als bijnaam city of Oaks en vandaar die eikel in het nieuwe jaar. Dat dus morgen!
Groetjes,
Petra
Als kind vond ik de liedjes van Boney M altijd erg leuk. Tesamen met de Guys & Dolls. Grappig als ik er nu weer aan terug denk. Wijde pijpen in je broek en blokhakken. Vreselijk.... wat een mode niet?. De liedjes komen allemaal weer bij me naar boven als ik er aan terug denk.
Wat ziet die Grant er uit he? En toen ik dit nummer nu weer terug hoorde.... Moest er eigenlijk om lachen. Dat we dat zo mooi vonden he? Kon het wel gelijk weer mee galmen. In mijn eigen gemaakte Engels. Ik was toen een jaar of 8 of zo en verzon de woorden ter plekke. Wel grappig om nu te horen dat de tweede regel in het refrein van "You don't have to say you love me", heel anders is dan ik altijd dacht (en zong). Het is "just be close at hand" en ik zong iets in de trend van "just because you can". Mooi he.... Believe me..... Believe MEEEEEEE...
Nouja... en dat hele Youtube verhaal kwam bij me naar boven door de zanger van Boney M. Wat toch altijd een beetje aparte snuiter was. Met zijn geniale dans pasjes... Ik durf gewoon niet de tekst van Ma Baker op te zoeken, want dat zal ook vast heel anders gaan dan dat ik als kind mee zong in mijn eigenste Engels ;-)
Gisteren had ik weer een fotosessie. Het was weer leuk om te doen en heb me weer heerlijk uit kunnen leven. Blijft zo leuk om te doen.
De mensen waren zelf ook heel enthousiast over het resultaat, welke ze op mijn website konden zien vanochtend. Ze bestelde meteen de CD. Vorige week trouwens ook nog een verzoek gekregen om een vistite kaartje te ontwerpen voor een honden fokster. Zo leuk alle verschillende opdrachtjes. De kaartjes kwamen vandaag binnen en ze zijn zo mooi geworden. Het is voor een Amerikaanse Beardie fokster. Daarom alleen al zijn de kaartjes mooi natuurlijk, hahaha. Er staan foto's op die ik van haar Beardies op de specialty in Concord onlangs had gemaakt. Ze had daar al vergrotingen van besteld en nu dan ook visite kaartjes.
Wat ik trouwens ook steeds vergeet te schrijven is dat ik ook een fotoblog voor Euro Photo Graphics begonnen ben. Eentje erbij dus voor de liefhebbers.... Neem gerust een kijkje.
Verder hebben we vandaag oliebollen gebakken voor morgen!
Onder toezicht van de opperbaas....
Het is ook zo'n lekker aagje die Stace. Hij zit er bij alsof het de gewoonste zaak van de wereld is het oliebollen bakken. Alsof we het twee dagen terug ook nog gedaan hebben.
Was trouwens nog wat, ik had een fles zonnebloem olie gekocht en die verdween zo in de frituurpan. Moest er dus twee hebben, dus kon ik weer terug naar de winkel. Nouja in de tussen tijd kon het oliebollen deeg dan rijzen en kon ik terug naar de winkel olie er bij halen. Maar we hebben olie bollen en appelflappen.....
Morgen avond gaan we in Raleigh het vuurwerk bekijken en .... het vallen van de eikel. Ik weet het klinkt een beetje vreemd. Maar Raleigh heeft als bijnaam city of Oaks en vandaar die eikel in het nieuwe jaar. Dat dus morgen!
Groetjes,
Petra
maandag 27 december 2010
Genieus
Vanmorgen deed ik de computer aan en checkte de mail. Er was een berichtje van nu.nl. Ze hadden mijn foto van de sneeuw hier in hun berichtgeving over de grote hoeveelheid sneeuw geruikt op hun website. Leuk!! Deze foto stond nu dus in hun slideshow met foto's in de sneeuw van Amerika.
Dat was nog eens leuk wakker worden. Erg grappig om een foto van jezelf op een nieuws site te zien. Was er gelijk wakker van en heb in de kou (het was echt erg koud zo vroeg) nog even wat fotootjes gemaakt met de zonsopkomst. Het licht en de lucht was zo mooi.
De sneeuw poppen stonden er ook nog zo mooi bij na een koud nachtje.
Later in de ochtend zouden we richting Durham gaan naar Southpoint mall. Het was een prachtig gezicht de sneeuw. Nog steeds veel sneeuw in de bomen te zien.
Onderweg was de gisteren nog iets gesmolten sneeuw opgevroren en zorgde voor best gladde wegen. Vooral op plekken waar er nog schaduw was.
En dat zorgde dus voor glijders. In twee wat scherpere bochten zagen we de auto's die aan de kant gegleden waren. Iets minder moet ik zeggen.
We gingen richting Durham omdat we weer naar de Apple store moesten. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk niet zo heel gek ben op mijn iPod. Nu met Winamp krijg ik er muziekjes op, maar via het hele iTunes gebeuren wil me dat gewoon niet lukken. Nu ook weer geprobeerd om er foto's op en af te krijgen, maar het wilde gewoon niet lukken. We hadden er een soort van adaptertje bij die zo je foto's van de camera er op zou moeten zetten. Precies zou moeten zetten... Het ding werkte mooi niet he?
Al bij het aansluiten gaf hij een fout melding. En daar werden we niet blij van. Moet wel eerlijk bekennen dat al het andere wat je op de iPad kan doen, helemaal geweldig is. Echt super gemakkelijk. Facebook, de krantjes 's morgens en de foto's bekijken, super gewoon. Ik ben wat dat betreft helemaal om! Echt een super apparaat....
Behalve er foto's op krijgen.... Nou hadden we wel ontdekt dat je een app hebt dat heet Dropbox en daarmee kun je heel makkelijk zonder gesynchroniseer van iTunes muziek en fotootjes delen. Maar uiteindelijk toch wat omslachtiger dan rechtstreeks op dat apparaat. Dus vandaar de adapter. (die het niet deed)
Afijn we lopen de winkel in en we worden bij de deur, met koud net twee voeten op de deurmat al welkom geheten en of hij ons kon helpen. Ja dat kon hij hoor, zei Ron. En die vertelde het hele verhaal. Nou dat had hij nog nooit gehoord. En dus laat Ron de adapter zien en doet de iPad aan. "Oh gossie toch!", stamelde hij. "Het is echt zeg!". Afijn na wat geratel op zijn iPhone besloot hij onze iPad aan een diagnose te onderwerpen. Wat in feite een groter woord was dan het in werkelijkheid in hield. Er kwam dan ook niks nuttigs uit.
En toen kwam het. Hij vertelde ons dat we een afspraak moesten maken met de "Genius bar". "De wat?", vroeg ik nog. Ik dacht echt dat hij een geintje maakte. Ja zei hij, die weten er vast wel een oplossing voor. Ik zei nog onnozel, misschien kun je gewoon een ander adaptertje proberen? Nee, dit was toch wel iets voor de geleerden hoor, zei hij. En vertelde ons dat hij om half 12 een afspraak kon maken bij die bar. Half 12 pas??, vroeg ik. We moesten dus nog ruim anderhalf uur wachten, want het was net 10 uur geweest. Nee, dat was de eerst vrije tijd die ochtend. Nouja, dat moet dan maar.
Daarop vroeg ik waar die bar dan wel was. En toen knikte hij met zijn hoofd naar een lange tafel waar 5 mensen met hun armen over elkaar een beetje doelloos de winkel in stonden te staren. Sommigen zelfs met hun armen over elkaar. Uhhhhh, dat is de Genius bar? Gewoon hierin de winkel dus?, vroeg ik. Denk je niet dat ze nu even tijd hebben om te kijken naar ons adaptertje?
Ja moeilijk, moeilijk. Dat is eigenlijk niet de bedoeling...., zei hij. Echt????!!!! Ze pulkten nog net niet uit hun neus. Vijf man sterk.... stonden daar gewoon te niksen. Ja sorry dat kan ik niet aan hun vragen hoor, zei de verkoper. Nouja!!! Ben je daar gek! Zal ik het aan hun vragen dan, zei ik. Verbaasd keek hij me aan. Wat vroeg ik hem nou? Maar mijn Nederlandse ongeduldige blik sprak waarschijnlijk boekdelen. En hij zei: "Ja, uh nou, ok dan, ik zal het even proberen bij ze".
Fotootje geleend van internet van een soort gelijke genius bar in een Apple Store.
Nou ja zeg.... Dit is toch wat zeg. Niemand anders in de winkel. Vijf geniussen aanwezig, die een beetje staan te niksen en ik zou bijna op mijn knieen moeten voor een vraag aan ze? En volgens mij ging hij dan ook met lood in zijn schoenen naar de geleerden tafel. Maar sprak uiteindelijk wel de geleerden mannen en 1 geleerde dame aan en vertelden van ons probleem.
En er volgden ogen die vuur spuwden zowat. Hij overtrad duidelijk 1 of ander wazige regel. Ik snapte er geen bal van! Kijk als ze nou allemaal met klanten bezig waren, maar ze deden gewoon helemaal niks. Ja misschien mediteren of zo, maar verder kon ik er geen enkele actie aan zien. Een van de geniussen, keek ook behoorlijk boos toen zijn collega de zaak uitlegde aan hen. En vroeg al gelijk, "hebben "we" een afspraak". Joh gaat toch weg man!! Je staat hier met je armen over elkaar, nergens in de winkel is er een nood geval met een afspraak, dus doe effe normaal zeg! Alsof hij Jezus zelf was die op deze derde kerstdag de Apple store als zijn herberg had verkozen. Ik werd er gewoon een beetje melig van eigenlijk. Wat een vertoning. En voelde een lachbui opborrelen vanuit mijn tenen.
"Ja, ik heb net een afspraak voor ze geboekt, maar mevrouw vroeg of jullie misschien nu al even tijd hebben voor ze?". Duidelijk dat hij zijn eigen hachie afdekte en mij de schuld gaf van dit buitenzinnige idee. Nou ik vond het allemaal best, geef mij maar de schuld. Het is toch van de zotte als er vijf mensen staan te niksen en wij ander half uur moeten gaan wachten.
En er gebeurde toen een wonder.... 1 van de geniussen zag het licht! En zei "ik kijk er wel even naar". He he, wij waren niet de enigen die vonden dat dat best even kon, als ze toch niks aan het doen waren. En ik was allang blij dat er 1 toch echt verder geleerd had dan alleen de Apple school. Gut oh gut...
Maar..... zijn vier andere collega's gaven hem duidelijk "De blik". Dit was not done!! Absoluut niet. En alle andere vier gingen als een gek op hun iPhone zitten tikken, kijken of er dan wel nog afspraken tijd was voor ons. Nouja zeg! Wat een bezopen gedoe. Er is niemand in de winkel te zien. Kijk gewoon om je heen ipv op je iPhone! Ik wist gewoon niet wat ik zag. Onderling begonnen ze nog te praten over hoe ze dit probleem dan op moesten lossen. Wat voor probleem? Ik zag echt totaal niet wat er nou zo ernstig was wat we vroegen.
"Are you Glorie" werd er half over de iPhone glurend naar ons toe geroepen door mevrouw de geleerde. "Ja wij waren Glorie", zei Ron. "Ja dan hebt u een afspraak om half 12!". Ja duh..... Inmiddels had de jongen die het licht wel had gezien onze iPad aan gepakt en Ron vertelde hem het adapter probleem. En alweer klonk er het verbijsterde reactie, van nog nooit gezien. En een houding van laat dan maar eens zien. De andere vier geleerden doken er nu ook op. Ineens werden de iPhones weg gestopt en was het 1 en al aandacht. Waarschijnlijk hadden ze allemaal tijd, want dit hadden ze nog nooit gezien. Een adapter die niet geaccepteerd werd. Het achtste wereldwonder in Apple land....
Kon er niks aan doen, maar moest echt heel hard lachen nu. En erger nog ik kon het ook niet inhouden. Wat een stelletje zeg. Helemaal in extase over een niet werkende adapter. De slimste van het stelletje die ons wel wou helpen, dook daarna 1 of andere deur in waar alleen de geniussen welkom zijn waarschijnlijk en kwam daarna terug met een andere adapter. En die.... die deed het wel. Ohhhhh, het was een "faulty adapter", klonk het onder de vier (met de armen over elkaar staande) geleerden. OH my god.... nog nooit vertoond!
Nou fantastisch! Ben blij dat jullie dit geweldige feit nu hebben kunnen aanschouwen, maar wat gaan we er aan doen....? Spoed overleg met de geleerden.....
En de in mijn ogen slimste van het stel vond dat wij recht hadden op een nieuwe, wel werkende adapter. Wat een gerust stelling... Het zou allemaal goed komen! En zo kregen we dus een nieuwe adapter en nu kunnen we dus ook direct van de camera foto's op de iPad zetten. Nu nog iets zien te vinden om ze er ook weer makkelijk vanaf te halen. Want dat lijkt nog niet zo makkelijk te zijn voor als nog.
Maar na dit heuglijke nieuws zijn we wat gaan eten bij de Cracker Barrel en daarna door naar de nieuwe outlet mall.
Cracker barrel krans met sneeuw
Bij de outlet mall had Tommy Hilfiger uitverkoop en was eigenlijk alles in de winkel in de aanbieding. Altijd leuk niet?
En zo heb ik er een leuke tas gescoord voor een leuk prijsje. Ik heb namelijk nooit tassen genoeg ;-)
Al met al het daagje wel weer. Mijn foto op nu.nl en nooit gedacht dat ik om geniussen en zoveel geleerheid bij elkaar zo kon grinniken ;-)
Groetjes Petra
Dat was nog eens leuk wakker worden. Erg grappig om een foto van jezelf op een nieuws site te zien. Was er gelijk wakker van en heb in de kou (het was echt erg koud zo vroeg) nog even wat fotootjes gemaakt met de zonsopkomst. Het licht en de lucht was zo mooi.
De sneeuw poppen stonden er ook nog zo mooi bij na een koud nachtje.
Later in de ochtend zouden we richting Durham gaan naar Southpoint mall. Het was een prachtig gezicht de sneeuw. Nog steeds veel sneeuw in de bomen te zien.
Onderweg was de gisteren nog iets gesmolten sneeuw opgevroren en zorgde voor best gladde wegen. Vooral op plekken waar er nog schaduw was.
En dat zorgde dus voor glijders. In twee wat scherpere bochten zagen we de auto's die aan de kant gegleden waren. Iets minder moet ik zeggen.
We gingen richting Durham omdat we weer naar de Apple store moesten. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk niet zo heel gek ben op mijn iPod. Nu met Winamp krijg ik er muziekjes op, maar via het hele iTunes gebeuren wil me dat gewoon niet lukken. Nu ook weer geprobeerd om er foto's op en af te krijgen, maar het wilde gewoon niet lukken. We hadden er een soort van adaptertje bij die zo je foto's van de camera er op zou moeten zetten. Precies zou moeten zetten... Het ding werkte mooi niet he?
Al bij het aansluiten gaf hij een fout melding. En daar werden we niet blij van. Moet wel eerlijk bekennen dat al het andere wat je op de iPad kan doen, helemaal geweldig is. Echt super gemakkelijk. Facebook, de krantjes 's morgens en de foto's bekijken, super gewoon. Ik ben wat dat betreft helemaal om! Echt een super apparaat....
Behalve er foto's op krijgen.... Nou hadden we wel ontdekt dat je een app hebt dat heet Dropbox en daarmee kun je heel makkelijk zonder gesynchroniseer van iTunes muziek en fotootjes delen. Maar uiteindelijk toch wat omslachtiger dan rechtstreeks op dat apparaat. Dus vandaar de adapter. (die het niet deed)
Afijn we lopen de winkel in en we worden bij de deur, met koud net twee voeten op de deurmat al welkom geheten en of hij ons kon helpen. Ja dat kon hij hoor, zei Ron. En die vertelde het hele verhaal. Nou dat had hij nog nooit gehoord. En dus laat Ron de adapter zien en doet de iPad aan. "Oh gossie toch!", stamelde hij. "Het is echt zeg!". Afijn na wat geratel op zijn iPhone besloot hij onze iPad aan een diagnose te onderwerpen. Wat in feite een groter woord was dan het in werkelijkheid in hield. Er kwam dan ook niks nuttigs uit.
En toen kwam het. Hij vertelde ons dat we een afspraak moesten maken met de "Genius bar". "De wat?", vroeg ik nog. Ik dacht echt dat hij een geintje maakte. Ja zei hij, die weten er vast wel een oplossing voor. Ik zei nog onnozel, misschien kun je gewoon een ander adaptertje proberen? Nee, dit was toch wel iets voor de geleerden hoor, zei hij. En vertelde ons dat hij om half 12 een afspraak kon maken bij die bar. Half 12 pas??, vroeg ik. We moesten dus nog ruim anderhalf uur wachten, want het was net 10 uur geweest. Nee, dat was de eerst vrije tijd die ochtend. Nouja, dat moet dan maar.
Daarop vroeg ik waar die bar dan wel was. En toen knikte hij met zijn hoofd naar een lange tafel waar 5 mensen met hun armen over elkaar een beetje doelloos de winkel in stonden te staren. Sommigen zelfs met hun armen over elkaar. Uhhhhh, dat is de Genius bar? Gewoon hierin de winkel dus?, vroeg ik. Denk je niet dat ze nu even tijd hebben om te kijken naar ons adaptertje?
Ja moeilijk, moeilijk. Dat is eigenlijk niet de bedoeling...., zei hij. Echt????!!!! Ze pulkten nog net niet uit hun neus. Vijf man sterk.... stonden daar gewoon te niksen. Ja sorry dat kan ik niet aan hun vragen hoor, zei de verkoper. Nouja!!! Ben je daar gek! Zal ik het aan hun vragen dan, zei ik. Verbaasd keek hij me aan. Wat vroeg ik hem nou? Maar mijn Nederlandse ongeduldige blik sprak waarschijnlijk boekdelen. En hij zei: "Ja, uh nou, ok dan, ik zal het even proberen bij ze".
Fotootje geleend van internet van een soort gelijke genius bar in een Apple Store.
Nou ja zeg.... Dit is toch wat zeg. Niemand anders in de winkel. Vijf geniussen aanwezig, die een beetje staan te niksen en ik zou bijna op mijn knieen moeten voor een vraag aan ze? En volgens mij ging hij dan ook met lood in zijn schoenen naar de geleerden tafel. Maar sprak uiteindelijk wel de geleerden mannen en 1 geleerde dame aan en vertelden van ons probleem.
En er volgden ogen die vuur spuwden zowat. Hij overtrad duidelijk 1 of ander wazige regel. Ik snapte er geen bal van! Kijk als ze nou allemaal met klanten bezig waren, maar ze deden gewoon helemaal niks. Ja misschien mediteren of zo, maar verder kon ik er geen enkele actie aan zien. Een van de geniussen, keek ook behoorlijk boos toen zijn collega de zaak uitlegde aan hen. En vroeg al gelijk, "hebben "we" een afspraak". Joh gaat toch weg man!! Je staat hier met je armen over elkaar, nergens in de winkel is er een nood geval met een afspraak, dus doe effe normaal zeg! Alsof hij Jezus zelf was die op deze derde kerstdag de Apple store als zijn herberg had verkozen. Ik werd er gewoon een beetje melig van eigenlijk. Wat een vertoning. En voelde een lachbui opborrelen vanuit mijn tenen.
"Ja, ik heb net een afspraak voor ze geboekt, maar mevrouw vroeg of jullie misschien nu al even tijd hebben voor ze?". Duidelijk dat hij zijn eigen hachie afdekte en mij de schuld gaf van dit buitenzinnige idee. Nou ik vond het allemaal best, geef mij maar de schuld. Het is toch van de zotte als er vijf mensen staan te niksen en wij ander half uur moeten gaan wachten.
En er gebeurde toen een wonder.... 1 van de geniussen zag het licht! En zei "ik kijk er wel even naar". He he, wij waren niet de enigen die vonden dat dat best even kon, als ze toch niks aan het doen waren. En ik was allang blij dat er 1 toch echt verder geleerd had dan alleen de Apple school. Gut oh gut...
Maar..... zijn vier andere collega's gaven hem duidelijk "De blik". Dit was not done!! Absoluut niet. En alle andere vier gingen als een gek op hun iPhone zitten tikken, kijken of er dan wel nog afspraken tijd was voor ons. Nouja zeg! Wat een bezopen gedoe. Er is niemand in de winkel te zien. Kijk gewoon om je heen ipv op je iPhone! Ik wist gewoon niet wat ik zag. Onderling begonnen ze nog te praten over hoe ze dit probleem dan op moesten lossen. Wat voor probleem? Ik zag echt totaal niet wat er nou zo ernstig was wat we vroegen.
"Are you Glorie" werd er half over de iPhone glurend naar ons toe geroepen door mevrouw de geleerde. "Ja wij waren Glorie", zei Ron. "Ja dan hebt u een afspraak om half 12!". Ja duh..... Inmiddels had de jongen die het licht wel had gezien onze iPad aan gepakt en Ron vertelde hem het adapter probleem. En alweer klonk er het verbijsterde reactie, van nog nooit gezien. En een houding van laat dan maar eens zien. De andere vier geleerden doken er nu ook op. Ineens werden de iPhones weg gestopt en was het 1 en al aandacht. Waarschijnlijk hadden ze allemaal tijd, want dit hadden ze nog nooit gezien. Een adapter die niet geaccepteerd werd. Het achtste wereldwonder in Apple land....
Kon er niks aan doen, maar moest echt heel hard lachen nu. En erger nog ik kon het ook niet inhouden. Wat een stelletje zeg. Helemaal in extase over een niet werkende adapter. De slimste van het stelletje die ons wel wou helpen, dook daarna 1 of andere deur in waar alleen de geniussen welkom zijn waarschijnlijk en kwam daarna terug met een andere adapter. En die.... die deed het wel. Ohhhhh, het was een "faulty adapter", klonk het onder de vier (met de armen over elkaar staande) geleerden. OH my god.... nog nooit vertoond!
Nou fantastisch! Ben blij dat jullie dit geweldige feit nu hebben kunnen aanschouwen, maar wat gaan we er aan doen....? Spoed overleg met de geleerden.....
En de in mijn ogen slimste van het stel vond dat wij recht hadden op een nieuwe, wel werkende adapter. Wat een gerust stelling... Het zou allemaal goed komen! En zo kregen we dus een nieuwe adapter en nu kunnen we dus ook direct van de camera foto's op de iPad zetten. Nu nog iets zien te vinden om ze er ook weer makkelijk vanaf te halen. Want dat lijkt nog niet zo makkelijk te zijn voor als nog.
Maar na dit heuglijke nieuws zijn we wat gaan eten bij de Cracker Barrel en daarna door naar de nieuwe outlet mall.
Cracker barrel krans met sneeuw
Bij de outlet mall had Tommy Hilfiger uitverkoop en was eigenlijk alles in de winkel in de aanbieding. Altijd leuk niet?
En zo heb ik er een leuke tas gescoord voor een leuk prijsje. Ik heb namelijk nooit tassen genoeg ;-)
Al met al het daagje wel weer. Mijn foto op nu.nl en nooit gedacht dat ik om geniussen en zoveel geleerheid bij elkaar zo kon grinniken ;-)
Groetjes Petra
zondag 26 december 2010
Even niet
Nou het etentje bij de Melting Pot ging even niet door vandaag.... Te veel sneeuw, dat was zeker. Het heeft nog tot een uur of 3 gesneeuwd vandaag. Toen werd het droog en om 6 uur begon het weer. Vanavond zou het nog door gaan, maar morgen is het weer voorbij. Sterker nog, volgend weekend zou het weer 18 graden moeten worden. Ik kan het me nu nog niet voorstellen. Maar weer duidelijk dat de verschillen weer enorm zijn.
Op zich was het helemaal niet zo koud buiten vandaag. En ben dan ook nog een poosje buiten gebleven en heb heel wat foto's gemaakt. Ze staan in een album voor de liefhebbers.
Op zich was het helemaal niet zo koud buiten vandaag. En ben dan ook nog een poosje buiten gebleven en heb heel wat foto's gemaakt. Ze staan in een album voor de liefhebbers.
SNOW!!
Met hoofdletters!! Allemachies wat ligt er een pak nu. Gisteravond was ik nog diep teleur gesteld in de weermannen. Niks was er gevallen, nog geen druppeltje regen zelfs. Eerste kerstdag was dus duidelijke sneeuwloos.
Maar..... vanmorgen bij het wakker worden....
Hele pakken... dikke vlokken kwamen er naar beneden en volgens de weermannen blijft het nog zeker 5 uur sneeuwen. Nu maar hopen dat de stroom blijft. Want dat is het probleem hier met erge sneeuwval. De electriciteits kabels houden het dan niet.
Net knipperden de lichten in huis wel, maar ze schoten weer aan. Dus "fingers crossed" dat het ze aan blijven vandaag.
Nu gaan we aan ons kerst onbijtje en dan wil ik echt even naar buiten ;-) De hondjes ook!! Stace was er helemaal blij van toen hij de sneeuw buiten zag.
Witte kerst groetjes!!!
Petra
Maar..... vanmorgen bij het wakker worden....
Hele pakken... dikke vlokken kwamen er naar beneden en volgens de weermannen blijft het nog zeker 5 uur sneeuwen. Nu maar hopen dat de stroom blijft. Want dat is het probleem hier met erge sneeuwval. De electriciteits kabels houden het dan niet.
Net knipperden de lichten in huis wel, maar ze schoten weer aan. Dus "fingers crossed" dat het ze aan blijven vandaag.
Nu gaan we aan ons kerst onbijtje en dan wil ik echt even naar buiten ;-) De hondjes ook!! Stace was er helemaal blij van toen hij de sneeuw buiten zag.
Witte kerst groetjes!!!
Petra
vrijdag 24 december 2010
River Rock
Vandaag zijn we wezen wandelen bij River Rock State Park. Het was vandaag nog heerlijk weer. Blauwe lucht en lekker zonnetje. Toch was het niet zo warm, zo rond de 7 graden, maar eenmaal aan de wandel hadden we het al snel warm. En in het park loop je lekker uit de wind. En nu alle bladeren van de bomen zijn kwam het zonnetje er goed door.
Het was lekker rustig in het park op deze vrijdag. Waarschijnlijk was iedereen aan het shoppen of andere voorbereidingen aan het doen voor de kerst. Dus de hondjes konden even lekker los lopen.
En stokken zoeken en mee slepen ;-)
Deze route liep weer naar het uitkijk punt aan de rivier. Prachtig plekje is het!
Connor moet altijd overal op klimmen en zo zat hij nu dan ook op het muurtje even bij te komen van al het wandelen.
Even ook nog een filmpje van het wandelen in River Rock. Ze hadden het zo naar hun zin. Het loslopen gebeurt hier niet zo vaak bij in Nederland vergeleken. En als ze dan los kunnen hollen en rennen en overal lekker snuffelen, zie je ze zo genieten!
En na het wandelen ploffen ze allebei in de auto en hoor je ze niet meer.
Lief he? Zo gebroederlijk naast elkaar....
Verder zo net voor de kerst nog een nieuwtje, want hier onder dan het ISBN nummer van mijn boek!
Net echt niet? Heb vandaag een eerste proefdruk besteld en dan.... als die goed is, dan komt het er toch echt van. Weet niet of het in 2010 nog gaat lukken, maar we gaan nu ineens snel he? We gaan het allemaal zien!
Tot slot wensen Ron, ik en de hondjes, iedereen "the Merriest, the Merriest, the Merriest of all!!!!"
Kerst groetjes,
Petra
Het was lekker rustig in het park op deze vrijdag. Waarschijnlijk was iedereen aan het shoppen of andere voorbereidingen aan het doen voor de kerst. Dus de hondjes konden even lekker los lopen.
En stokken zoeken en mee slepen ;-)
Deze route liep weer naar het uitkijk punt aan de rivier. Prachtig plekje is het!
Connor moet altijd overal op klimmen en zo zat hij nu dan ook op het muurtje even bij te komen van al het wandelen.
Even ook nog een filmpje van het wandelen in River Rock. Ze hadden het zo naar hun zin. Het loslopen gebeurt hier niet zo vaak bij in Nederland vergeleken. En als ze dan los kunnen hollen en rennen en overal lekker snuffelen, zie je ze zo genieten!
En na het wandelen ploffen ze allebei in de auto en hoor je ze niet meer.
Lief he? Zo gebroederlijk naast elkaar....
Verder zo net voor de kerst nog een nieuwtje, want hier onder dan het ISBN nummer van mijn boek!
Net echt niet? Heb vandaag een eerste proefdruk besteld en dan.... als die goed is, dan komt het er toch echt van. Weet niet of het in 2010 nog gaat lukken, maar we gaan nu ineens snel he? We gaan het allemaal zien!
Tot slot wensen Ron, ik en de hondjes, iedereen "the Merriest, the Merriest, the Merriest of all!!!!"
Kerst groetjes,
Petra
donderdag 23 december 2010
Postbode kadootjes
Gisteravond zijn we lichtjes wezen kijken hier in de buurt. Had de camera mee dus hier zijn de foto's.....
We waren ook nog even bij Bass Lake wezen kijken. Daar waar de foto club elke maand samen komt. Altijd mooi versierd met de kerst vind ik.
Het ligt ook echt op een mooi plekje zo aan het meer. Vandaag zijn we richting Durham gereden en onderweg nog even gestopt bij Harris lake. En ja... we zagen alweer hertjes!
Hij, een kleintje nog, bleef echt stok stijf staan kijken naar onze auto. Pas toen er een fietser langs kwam nam hij de benen. Daarna zijn we door gereden naar Durham en zijn we bij Stam, de Nederlandse Chocolaterie, wezen kijken. Nouja niet alleen wezen kijken, ook wat gekocht hoor ;-)
Daarna door gereden naar South Point. Een grote mall die ik altijd erg mooi vind. Op de parkeer plaats was het best druk, maar in de winkels vond ik het reuze meevallen...
Behalve bij de Apple winkel!
Daar was het erg druk. Ook wij deden er aan mee, want Ron heeft een iPad gekocht. Ja... als dat maar goed gaat. Ik en iPod zijn in het verleden niet altijd vriendjes geweest, maar voorals nog gaat het internetten goed op het ding. Zolang we niet gaan synchroniseren gaat het allemaal wel goed komen. Voor degene die al een iPad hebben, ik hou me aanbevolen voor tips voor welke App we echt niet zouden moeten missen op het apparaat.
Daarna zijn we op de terug weg nog even langs Cross Roads gereden. Ook een mall hier en daar....., daar was het ernstig druk! Heel ernstig. Ik had van de week iPad hoesjes gezien bij Marshalls. Nou daar werd je zowat de winkel uit gedragen. Er stond een hele rij bij de kassa. De hoesje waren er nog en dus sloot ik aan. Maar het duurde niet zo heel lang, want alles kassa's waren open en zo schoot het lekker snel op. Eenmaal betaald, snel weer weg, want dit was wel heel erg druk. Maar eigenlijk ook wel de drukte die je zou verwachten twee dagen voor kerst.
Nou had ik van de week trouwens nog wat. Je weet het verhaal van de postbode vast nog wel. Onze Richard, zeg maar. En over het kerstkadootje wat we hem nog nooit gegeven hadden. Nou daar ging dit jaar dus verandering in komen. Ik wist niet zo goed wat ik nou moest geven, maar toen zag ik een thermos kan en twee warmhoud mokken staan en dacht dat is misschien wel wat. Het is hier nu ongewoonlijk koud op het moment. En er wordt zoals ik gisteren al schreef een witte kerst verwacht. De laatste keer dat dat gebeurde was in 1947. Dus kun je nagaan!
Afijn ik dwaal af. Afgelopen maandag stond het kado dus gereed voor Richard op de aanrecht. Als we hem aan zouden horen komen zou Ron naar buiten gaan om hem het te geven. En zo gebeurde. Ron had het hem gegeven en Richard bedankte hem uitbundig, maar toen gebeurde het..... Hij lag ons mooi ingepakte kerstkadootje op een grote stapel andere kadootjes! Een hele berg vertelde Ron. Jeetje dat is ook wat. Nu weet hij nooit meer van wie hij wat had gehad. En ja nu begreep ik ook dat hij nog altijd zo aardig tegen ons was. Hij weet natuurlijk nooit meer van wie wat. Logisch ook. Als je zo'n stapel krijgt.
Tenminste dat dacht ik. Vanmiddag kwamen we terug van het shoppen op South Point en toen kwam Richard net de hoek om rijden. Dus ik wachtte even om de post aan te pakken. Hij gaf de post en vertelde dat hij ook twee pakjes voor ons had. (Erna alles is nu binnen hoor!) Dus hij staat op en loopt naar achteren in zijn postbusje. En terwijl hij de pakketjes aan het bliepen is komt het hoor. "Petra, I would really like to thank you for the Christmas gift", zegt hij. Oh dat had hij dus wel onthouden. Dus ik zeg tegen hem dat het goed te horen is dat hij het leuk vond. "Ja", zegt hij,"iemand anders had een pakket gegeven met warme chocolade melk gegeven en onze thermoskan en coffee mugs kwamen zo goed bijelkaar"
En joh!!! Ik was helemaal van de wap er van. Hij wist het gewoon! En nu vraag ik me dus af hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen in die hele stapel kadootjes. Die postbode van ons is echt supersonisch volgens mij. Hij onthoudt niet alleen alle namen, maar ook welke kadootjes. En zelfs bij jaren geen kadootjes is hij er niet minder aardig om. Geweldige man, die Richard niet?
Groetjes Petra
We waren ook nog even bij Bass Lake wezen kijken. Daar waar de foto club elke maand samen komt. Altijd mooi versierd met de kerst vind ik.
Het ligt ook echt op een mooi plekje zo aan het meer. Vandaag zijn we richting Durham gereden en onderweg nog even gestopt bij Harris lake. En ja... we zagen alweer hertjes!
Hij, een kleintje nog, bleef echt stok stijf staan kijken naar onze auto. Pas toen er een fietser langs kwam nam hij de benen. Daarna zijn we door gereden naar Durham en zijn we bij Stam, de Nederlandse Chocolaterie, wezen kijken. Nouja niet alleen wezen kijken, ook wat gekocht hoor ;-)
Daarna door gereden naar South Point. Een grote mall die ik altijd erg mooi vind. Op de parkeer plaats was het best druk, maar in de winkels vond ik het reuze meevallen...
Behalve bij de Apple winkel!
Daar was het erg druk. Ook wij deden er aan mee, want Ron heeft een iPad gekocht. Ja... als dat maar goed gaat. Ik en iPod zijn in het verleden niet altijd vriendjes geweest, maar voorals nog gaat het internetten goed op het ding. Zolang we niet gaan synchroniseren gaat het allemaal wel goed komen. Voor degene die al een iPad hebben, ik hou me aanbevolen voor tips voor welke App we echt niet zouden moeten missen op het apparaat.
Daarna zijn we op de terug weg nog even langs Cross Roads gereden. Ook een mall hier en daar....., daar was het ernstig druk! Heel ernstig. Ik had van de week iPad hoesjes gezien bij Marshalls. Nou daar werd je zowat de winkel uit gedragen. Er stond een hele rij bij de kassa. De hoesje waren er nog en dus sloot ik aan. Maar het duurde niet zo heel lang, want alles kassa's waren open en zo schoot het lekker snel op. Eenmaal betaald, snel weer weg, want dit was wel heel erg druk. Maar eigenlijk ook wel de drukte die je zou verwachten twee dagen voor kerst.
Nou had ik van de week trouwens nog wat. Je weet het verhaal van de postbode vast nog wel. Onze Richard, zeg maar. En over het kerstkadootje wat we hem nog nooit gegeven hadden. Nou daar ging dit jaar dus verandering in komen. Ik wist niet zo goed wat ik nou moest geven, maar toen zag ik een thermos kan en twee warmhoud mokken staan en dacht dat is misschien wel wat. Het is hier nu ongewoonlijk koud op het moment. En er wordt zoals ik gisteren al schreef een witte kerst verwacht. De laatste keer dat dat gebeurde was in 1947. Dus kun je nagaan!
Afijn ik dwaal af. Afgelopen maandag stond het kado dus gereed voor Richard op de aanrecht. Als we hem aan zouden horen komen zou Ron naar buiten gaan om hem het te geven. En zo gebeurde. Ron had het hem gegeven en Richard bedankte hem uitbundig, maar toen gebeurde het..... Hij lag ons mooi ingepakte kerstkadootje op een grote stapel andere kadootjes! Een hele berg vertelde Ron. Jeetje dat is ook wat. Nu weet hij nooit meer van wie hij wat had gehad. En ja nu begreep ik ook dat hij nog altijd zo aardig tegen ons was. Hij weet natuurlijk nooit meer van wie wat. Logisch ook. Als je zo'n stapel krijgt.
Tenminste dat dacht ik. Vanmiddag kwamen we terug van het shoppen op South Point en toen kwam Richard net de hoek om rijden. Dus ik wachtte even om de post aan te pakken. Hij gaf de post en vertelde dat hij ook twee pakjes voor ons had. (Erna alles is nu binnen hoor!) Dus hij staat op en loopt naar achteren in zijn postbusje. En terwijl hij de pakketjes aan het bliepen is komt het hoor. "Petra, I would really like to thank you for the Christmas gift", zegt hij. Oh dat had hij dus wel onthouden. Dus ik zeg tegen hem dat het goed te horen is dat hij het leuk vond. "Ja", zegt hij,"iemand anders had een pakket gegeven met warme chocolade melk gegeven en onze thermoskan en coffee mugs kwamen zo goed bijelkaar"
En joh!!! Ik was helemaal van de wap er van. Hij wist het gewoon! En nu vraag ik me dus af hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen in die hele stapel kadootjes. Die postbode van ons is echt supersonisch volgens mij. Hij onthoudt niet alleen alle namen, maar ook welke kadootjes. En zelfs bij jaren geen kadootjes is hij er niet minder aardig om. Geweldige man, die Richard niet?
Groetjes Petra
woensdag 22 december 2010
I'm dreaming of a
White Christmas.... Ik begrijp dat de Nederlandse lezers er misschien inmiddels genoeg van hebben, maar misschien, heeeeeeel misschien hebben wij hier ook een witte kerst dit jaar....
Eigenlijk zou ik dat heeeeeel erg leuk vinden. Maar we zullen het moeten afwachten. De weermannen zitten er hier wel vaker naast moet ik zeggen. Verder hoorde ik dat in Nederland de Elfsteden tocht er aan zou kunnen gaan komen.
Maar wel super als er weer eentje zou komen.
Wat hebben we van de week gedaan? Ik ben met Ron's moeder wezen wandelen met de hondjes. En koffie wezen drinken met de NL dames. Nog net even zo voor de kerst bij elkaar gekomen. Het was weer gezellig om bij te kletsen en ook Christina die ik vorige week op het feestje van de buuf had ontmoet was gekomen. Dus weer een Nederlands gezicht er bij bij de koffie dames. Later ging ik met Ron's moeder bij de Harris Teeter wat boodschapjes doen en toen kwam ik Iris nog tegen, weer een andere koffie dame, die net op het punt stond om naar familie in Pensylvania te gaan rijden.
Ron is nu ook lekker vrij voorlopig en we moeten nog even bekijken wat we deze aankomende dagen gaan doen. Eerste kerst dag eten we in ieder geval een rollade, die ik gisteren heb weten te scoren bij de Harris Teeter en tweede kerstdag, die hier eigenlijk helemaal niet bestaat, gaan we fonduen bij de Melting Pot. En...... misschien kans op een witte kerst!!! Yeah!!!!
Eigenlijk zou ik dat heeeeeel erg leuk vinden. Maar we zullen het moeten afwachten. De weermannen zitten er hier wel vaker naast moet ik zeggen. Verder hoorde ik dat in Nederland de Elfsteden tocht er aan zou kunnen gaan komen.
Maar wel super als er weer eentje zou komen.
Wat hebben we van de week gedaan? Ik ben met Ron's moeder wezen wandelen met de hondjes. En koffie wezen drinken met de NL dames. Nog net even zo voor de kerst bij elkaar gekomen. Het was weer gezellig om bij te kletsen en ook Christina die ik vorige week op het feestje van de buuf had ontmoet was gekomen. Dus weer een Nederlands gezicht er bij bij de koffie dames. Later ging ik met Ron's moeder bij de Harris Teeter wat boodschapjes doen en toen kwam ik Iris nog tegen, weer een andere koffie dame, die net op het punt stond om naar familie in Pensylvania te gaan rijden.
Ron is nu ook lekker vrij voorlopig en we moeten nog even bekijken wat we deze aankomende dagen gaan doen. Eerste kerst dag eten we in ieder geval een rollade, die ik gisteren heb weten te scoren bij de Harris Teeter en tweede kerstdag, die hier eigenlijk helemaal niet bestaat, gaan we fonduen bij de Melting Pot. En...... misschien kans op een witte kerst!!! Yeah!!!!
maandag 20 december 2010
Koekjes en gearriveerd
Gisteren was dan de cookie party...
Twee tafels vol met koekjes leverde het op! Echt niet normaal. Ik heb dan ook niet weer 70 koekjes mee naar huis genomen, maar een paar die me lekker leken en geloofde het daarna wel. Ik had een paar happen genomen van wat anderen gemaakt hadden, en zoveel suiker! Ik vind koekjes altijd wel lekker, maar dit was echt een beetje ernstig zoet. Daar is de tandarts vast niet blij mee.
Na het feestje hebben Ron en ik wat gegeten bij Panda Express, wat altijd erg lekker is. Hun Bejing Chicken is echt zalig! En daarna zijn we door gereden naar het vliegveld waar we Ron's moeder op gehaald hebben. Ondanks de sneeuw in Nederland gisteren is gelukt om op Schiphol te komen en redelijk op tijd te vertrekken.
Ook de reis zelf, is met behulp van een Nederlandse vrouw die bij haar in het vliegtuig zat, goed gegaan. Die mevrouw had haar wat op weg geholpen bij de douane en naar de gate toe. Dus.... was ze om half negen hier in Raleigh.
De hondjes waren erg blij om haar te zien en Connor heeft zijn stek op de logeerkamer weer ingenomen. Het is ook een apartje hoor die Connor. Die eigend de logeer kamer altijd helemaal toe. Normaliter houden we de deur van die kamer altijd dicht. En wellicht juist daarom vind hij die kamer helemaal geweldig.
Uit de koffer kwam weer van allerlei lekkers! En met de kerst eten we dus lekker bakjes kalfs ragout en 's ochtends lekkere stol!
Groetjes Petra
Twee tafels vol met koekjes leverde het op! Echt niet normaal. Ik heb dan ook niet weer 70 koekjes mee naar huis genomen, maar een paar die me lekker leken en geloofde het daarna wel. Ik had een paar happen genomen van wat anderen gemaakt hadden, en zoveel suiker! Ik vind koekjes altijd wel lekker, maar dit was echt een beetje ernstig zoet. Daar is de tandarts vast niet blij mee.
Na het feestje hebben Ron en ik wat gegeten bij Panda Express, wat altijd erg lekker is. Hun Bejing Chicken is echt zalig! En daarna zijn we door gereden naar het vliegveld waar we Ron's moeder op gehaald hebben. Ondanks de sneeuw in Nederland gisteren is gelukt om op Schiphol te komen en redelijk op tijd te vertrekken.
Ook de reis zelf, is met behulp van een Nederlandse vrouw die bij haar in het vliegtuig zat, goed gegaan. Die mevrouw had haar wat op weg geholpen bij de douane en naar de gate toe. Dus.... was ze om half negen hier in Raleigh.
De hondjes waren erg blij om haar te zien en Connor heeft zijn stek op de logeerkamer weer ingenomen. Het is ook een apartje hoor die Connor. Die eigend de logeer kamer altijd helemaal toe. Normaliter houden we de deur van die kamer altijd dicht. En wellicht juist daarom vind hij die kamer helemaal geweldig.
Uit de koffer kwam weer van allerlei lekkers! En met de kerst eten we dus lekker bakjes kalfs ragout en 's ochtends lekkere stol!
Groetjes Petra
Abonneren op:
Posts (Atom)