RV's en Pampered chef

Donderdag ben ik nog even de sneeuw in geweest. En je moest heel rap zijn want rond 12 uur was het allemaal weg bleek later. Eerst met de hondjes aan de wandel en daarna ben ik met ze riching de Yates Water mill gereden. Eigenlijk boycot ik die watermolen een beetje. Er is een heel mooi park bij. Met mooi wandel pad een nieuw bezoekers centrum en dan natuurlijk ook de water molen. Maar.... op dat hele mooie wandel pad mogen geen honden. Nou dat vind ik zoooooo'n onzin. Wie heeft dat nu weer verzonnen? En daarom boycot ik dus al een hele poos Yates water mill eigenlijk. Maarja nu was er verse sneeuw en dacht misschien toch een keertje een fotootje maken. Van de watermolen in de sneeuw. Misschien best mooi? Ik wist een parkeer plekje vlakbij de molen en dacht parkeer ik daar even en ga daarna met de hondjes bij Lake Wheeler wandelen.

Dus ik er heen gereden. Je ziet de watermolen eigenlijk al meteen omdat het langs de weg ligt. En ik zag dus al vrij snel dat er geen vlok sneeuw lag zeg! Dus niet alleen ik boycot de molen. De sneeuw ook! Moest er eigenlijk om lachen. Boontje komt om zijn loontje. De molen is overigens al vaker om zijn loontje gekomen, want met Hurricane Fran, is de molen erg beschadigd. Ook met de tropische storm Ernesto had de molen het te verduren gehad en was de dam gebroken. Afijn en nu dus ook geen sneeuw. Zal vast allemaal niet komen omdat er geen honden mogen. Maar misschien moeten ze het eens overwegen. Wie weet gaat het ineens wel sneeuwen dan, ha ha ha.

Maarja hier dan de foto van de molen zonder sneeuw.



Op zich best een leuk plekje, jammer dat ik het moet boycotten eigenlijk ;-)

Daarna op naar Lake Wheeler. Daar lag er nog wel sneeuw. En echt dat ligt heel dicht bij elkaar. Vandaar dat ik zo verbaasd was dat er bij de watermolen niks lag.



Al smolt het daar wel in een heel rap nu moet ik zeggen. Daarna ben ik met de hondjes wezen wandelen daar. Het was wel koud, maar we liepen aardig in de luwte tussen de bomen. De hondjes vonden het heerlijk. En met heerlijke vette baggerpoten sprongen ze dan ook de wagen weer in. Wat wil je als hond nog meer?

Vrijdag had ik een taak. Ik had de flyers af om de boer op te gaan. De boer op bij makelaars en bouwers hier in de buurt. Zodat ze van het bestaan van Euro Photo Graphics af komen te weten. Het maken van foto's gaat me een heel stuk beter af dan mijn verkooppraatje houden moet ik zeggen. Ik heb niet zo dat Sales in me. Maarja dat hoort er natuurlijk ook bij. Dus met lood in mijn schoenen kwam ik aan bij de eerste van mijn lijstje. En die eerste stop was bij een makelaar hier in het dorp. Er was een soort van balie en ik melde me daar en er kwam een hoog geblondeerde dame op leeftijd op me af. "Hi Sweetie, how can I help you", vroeg ze me. Dus ik mijn een beetje ingestudeerde verhaal verteld. En gaf haar de flyer. Nou en die was me toch een partij enthousiast. Oh, geweldig honey, en wat een super idee! En er volgde een waterval aan vragen. Hartstikke leuk. Vragen zijn goed, want antwoorden weet ik wel. Maar mezelf spontaan vanuit mezelf gaan promoten is niet zo heel erg mijn ding. Heel on-Amerikaans van mij, want Amerikanen weten zichzelf vaak toch wel heel goed te kunnen presenteren. Maar de blonde dame was enthousiast. Ze vertelde me dat alle makelaars van hun kantoor op dinsdag altijd met elkaar vergaderen en ze ging er een agenda punt van maken zei ze me. Goed!!!! Heeeeeel goed, dacht ik bij mezelf. Wilt u misschien nog wat meer flyers dan?, vroeg ik. Oh ja, honey please, can I? Dus ik gaf haar nog een stel. En ze was zo blij. Bijna nog blijer dan ik, ha ha ha. Nou dat moeten we hebben. Met een, "als er iemand nog vragen heeft, laten ze me alsjeblieft bellen", nam ik afscheid van de dame. "Have a great weekend hon", riep ze me nog na. Geweldig toch?

Zo dat geeft de burger moed..... Het ijs was gebroken en mijn zelfvertrouwen was er mee wat gegroeid. Daarna ging ik door naar een nieuwbouw project en daar was een mevrouw die ook mijn folder in ontvangst wilde nemen. En me veel succes wenste.
Daarna naar nog een makelaar en ook daar enthousiast. Als ze me nu ook nog allemaal zo enthousiast gaan bellen is het helemaal fijn natuurlijk ;-) Nouja het begin is er!

's Avonds had ik een Pampered chef party bij een vriendin van Linda. Linda zou mij en Alison op komen halen. Er ging nog een buurvrouw uit onze wijk mee en met zijn viertjes gingen we dan op weg. De vriendin van Linda woont in Willow Springs net even buiten ons dorp. Het was dus nog een stukje rijden. En onderweg staken er nog twee vossen over. Mooi om te zien! Maar wat zijn die snel zeg. Als een speer gingen ze. Gelukkig zagen we ze op tijd. Onderweg in de auto, had Amy, de andere buuf het nog over de RV show waar ze op zondag naar toe zouden gaan. Ron en ik zouden op zaterdag gaan en zo raakten we er over aan de praat. Zij hebben een 5th wheel en wilde gaan kijken voor een nieuwe. Een 5th wheel is een soort van enorm groot uitgevallen tourcaravan die je in de achterbak van je pickuptruck bevestigd. Ze vertelde dat zij eigenlijk een camper wilden, maar ja met de kinderen was dat niet zo'n heel goed idee. Dus ik vraag waarom. Ja, nouja de kinderen moeten toch wel een eigen kamer hebben. ??????Huh??? Een eigen kamer? Ja dat was wel zo fijn en met een camper is dat toch wat moeilijker in een camper. Dus ik vertel, ik zal maar niet vertellen hoe dat in Nederland er aan toe gaan met alle sleurhutten, ha ha ha. Een eigen kamer! Geweldig en het de gewoonste zaak van de wereld vinden ook.

Afijn wij waren de eerste die aankwamen bij de party en we kregen wat te drinken. Pampered chef is zoiets als de Tupperware parties. Alleen heeft pampered chef allemaal kookspullentje. Leuke hebbedingen en snufjes. En.... er wordt altijd wat gekokkereld tijdens zo'n party. En vind dat altijd wel wat hebben. Afijn wij zitten een beetje de uitstalling van spullen te bekijken. En zo langzamerhand komen er andere dames naar binnen. Alison en ik staan even te praten en er komt nog een dame de woonkamer in en ik denk nog, die ken ik toch? Maar kon het even niet plaatsen. En ik zag dat het gezicht van de vrouw die binnen kwam, precies hetzelfde idee had. We stonden echt een beetje met een verbaasd gezicht. Even kon ik het gewoon niet plaatsen. Maar er volgde een "Hi Petra", van die mevrouw. En terwijl ik haar stem hoorde, wist ik het ineens. Het kwartje viel. Het was Knoopie!

Nouja zeg! Dat is wat. Dus ik zeg "Hey Mrs. Knott" en daarmee trok ik ineens alle aandacht van de andere aanwezige dames. "Mrs Knott????". "This is Pam, Petra", zei de gastvrouw. Maar toen zei Knoopje, ja maar Petra kent mij als Mrs Knott. Ohhhhh, Mevr. Knoop van de Medical Front Office cursus heeft een voornaam. Maarja die wist ik niet. Ze heet dus Pam. En woont in dezelfde wijk als Linda's vriendin. En ze bleek daarbij ook nog een vriendin van Linda. Want hun kinderen zitten in hetzelfde softball team. Zo zie je maar weer.

Nou dat was even een raar moment zeg. Wel heel leuk om haar weer even te zien. We hebben tijdens het koken nog een poosje met elkaar zitten praten. Ik vertelde haar van mijn foto plannen en ze was helemaal enthousiast. Ook toen ik haar vertelde dat ik de website zelf gemaakt had. In haar les moesten we ook een website maken. En ze herinnerde nog die van mij. Dat ze die erg mooi vond. Wel bijzonder dat ze precies de details nog wist te herinneren. Het was echt leuk om haar nu op deze manier wat beter te leren kennen. Onder hele andere omstandigheden. En het bleek dat zij net zo fan van Pampered Chef is, als ik ben.

We blijken dus allebei van de keuken snufjes te houden die zij verkopen. Zo ben ik zo blij met hun blik opener. Ik hoor mensen denken, blij met een blikopener, dan is het wel ernstig met je gesteld, hi hi hi. Maar deze blikopener is echt speciaal. Deze snijd het blik niet open, maar haalt de bovenkant er af zonder te snijden en je kunt de deksel daarmee hergebruiken. Echt super handig en veel fijner zonder die scherpe randjes. En ja daar is Petraatje blij mee.

Dus wat heb ik allemaal gekocht??? Een mini kloppertje, een Mix'n chop, Aziatische kruiden mix, Flour shaker, kookboek en een loaf pan van hun stone ware serie. Ik heb daar al een oven bakplaat van en dat ding gebruik ik werkelijk overal voor. Ideaal! Alles wat je daar op doet, lukt gewoon. Zelfs worstebroodjes ;-) En dus nu ook een stenen brood/cake oven schaal

Wilde eigenlijk ook nog wel speciale ijsschep en een meloenschep, maarja er is een "Pampered chef grens" natuurlijk. Inmiddels werden ook de choclate/raspberry martini's geserveerd. Nou drink ik geen alcohol, maar deze moest ik echt proberen aldus de gastvrouw. En jemig, dat is lekker zeg!! Het mooie ervan was dat je de alcohol niet proefde. Daarom vond ik het denk ik zo lekker, ha ha ha. De chocola en de frambozen, wat een heerlijkheid. Volgens Alison natuurlijk weer low-calories. En als zij dat zegt is dat dus vaak verre van dat. Maar hiermee heb je me zo dronken denk ik. En ook nu weer,"Doe er chocola in en Petra vind het lekker", klopt weer als een bus ;-)

De pampered chef party was dus erg leuk. En kijk al uit naar mijn nieuwe kookspulletjes. Zaterdag zouden we naar de RV show gaan. En om 10 uur waren we er al. Klaar om al het kampeer genot te bekijken. Het was er behoorlijk druk moet ik zeggen. De campers, 5th wheels en caravans waren weer groot (en met eigen slaapkamers ;-) ) Ik moet zeggen dat kersenhout nu ook een beetje in komt. Maar wel alleen in de meest dure versies. Het gouden handvaatje schijnt nu dan toch ook vervangen te zijn in meer caravans en campers. Het is dus nu soms chroom kleurig. Nog niet helemaal de juiste vorm vaak. Want een werkje of een krulletje hier en daar is nog in, maar we zijn de goede weg in geslagen ;-)



En er waren zeker koopjes. Campers met kortingen van $90.000,-! Nou was de prijs nog dik $ 245.000,- maar toch koopje niet?


Met marmeren vloer dat weer wel voor het geld...

Maar er waren ook veel andere kortingen. Caravans van $25.000 nu voor $19.000. En dat had ik op de vorige rv show nog nooit zo gezien. Er moest duidelijk van de voorraad afgekomen worden. En er was een camper die $1.000.000,- moest kosten. Natuurlijk moesten we daar ook even in kijken. Je moest er wel je schoenen voor uit doen, maar dan mocht je een kijkje nemen. Hij was mooi en overal zat wel ergens verlichting. Grappig was wel dat we even moesten wachten om de slaapkamer in te kunnen dus Ron leunt tegen een muurtje in die caravan. En vol automatisch ging de deur van de slaapkamer dicht. De mevrouw van de camper die daar de wacht hield, raakte helemaal in een stress. En begon spontaan te schreeuwen, get me out, get me out??? Dus ik de mevrouw die vooraan de wacht hield er maar bij geroepen. Want ook al schreewde ze hard. Voorin hoor je dat dus niet. En zij kwam erbij en drukte op het knopje wat Ron per ongeluk had aangeleund en de deur ging weer langzaam open. Geweldig!!! Je moet het maar net weten.

Verder was er van alles in aanwezig. Van wasmachines tot drogers en tig tv's. En ja ik vroeg me af wie koopt nou zo'n wagen van een miljoen? Nou het blijkt dat Tony Stewart, (een in Amerika bekende Nascar rijder) er 1 heeft en zo ook nog een stel van zijn kameraad rijders. Maarja die wonen er in, verontschuldigde de bewaker in de camper zich. Het was bij elkaar zo'n 400m2. Eigenlijk helemaal niet zo veel dus. Een mooi ding was het zeker, maar vond ik het waard? Nee niet echt. Maarja ik heb ook geen huis op wielen nodig, hi hi hi.

Op de show werden ook seminars gehouden. En die waren druk bezocht. Op 1 van die lezingen zag ik dit stel.....



Geweldige hoedjes! Zo van verre zie je het misschien niet, maar dit is dus het karton van de verpakking van bierblikjes! Je moet maar op het idee komen! En vraag me af hoe dat gegaan is. Kom laten we er een hoedje van maken en daarna zijn ze gaan knippen en plakken? Dan moet je toch al wel heel wat van die blikjes op hebben niet?

Verder liepen we tussen de campers toen we hoorden. Hey Shorty! En nu wordt er hier van alles tegen ons gezegd, maar shorty is nou nog nooit gezegd. En tegen Ron eigenlijk al helemaal niet. En toen we ons omdraaiden, stond daar een clown op stelten. Erg grappig. Hij zei ook iets tegen ons in de trend van, dat hebben jullie vast niet vaak gehoord. En dus maar even snel op de foto.



Verder hebben we heel veel campers en caravans van binnen gezien. Maar we hebben nog niet die ene gevonden. Of dat wat we mooi vonden was veel te duur. Of veel te groot. Zo zijn de meeste beetje normale caravans hier dubbel assig. En dat is echt een heel gevaarte om mee te slepen. De kleinere zien er of van buiten niet uit of van binnen niet. Afijn, we kijken dus maar weer even verder.

Hieronder de foto's van de campershow. De grote en kleine caravans en de mooie en ietwat minder mooie ;-)

Na de RV show zijn we nog even over de vlooienmarkt gelopen. Daar is echt altijd van alles te vinden. Deze is ook nog een gratis en ik vind het altijd wel leuk om overheen te lopen.


Van oude wagenwielen....


Tot oude speelgoed wagens...


Sir Walter Raleigh was ook weer aanwezig...


En Pepsi...


Zag ook nog deze en moest er wel om lachen...

En.... we liepen al richting uitgang toen ik in mijn ooghoekje een bekend logo zag. Zag ik dat nou goed? Pampered Chef!!! Een klein kraampje vol met Pampered chef spullen! Ohhhh, daar moest ik even kijken. Het bleek een vrouw te zijn, die een demonstatrice was geweest en nu haar spullen die al een poosje op zolder stonden verkocht. En laat ik nou toch die ijsschep zien zeg! En een sinasappelschiller en nog een stenen schaal! Jippie! En alles voor een koopje! Rommelmarkt prijzen. Super!!



Vandaag lekker met de hondjes wezen wandelen en verder niet zo veel. Lekker zondag! Vanavond wel ijshockey gekeken en nu naar de sluiting van de Spelen. We hebben er stukjes van kunnen zien hier. Niet alles werd hier uitgezonden en de stukjes op de Nederlandse websites waar ik soms naar de Nederlandse tv kijk, daar werden de uitzendingen op geblokkeerd. Er stond dan zoiets van, deze uitzending mag niet uitgezonden worden in het gebied waar u zich bevindt. Dus alle consternatie over Sven is een beetje langs ons heen gegaan. Wel zijn eerste gouden rit gezien maar toen die over was, werd er gelijk overgeschakeld naar skien. Van de dames was er helemaal niks op tv. Wel veel curling en daar vind ik dus echt twee keer niks aan. Wat een sport is dat zeg. Maar heel triest voor Sven natuurlijk, super knap van de snowboardster. Om uit een land zo plat als Nederland met het goud er vandoor te gaan. Nu is dus de sluitings ceremonie bezig terwijl ik dit schrijf. Weer mooie beelden!

Zo en nu ga ik er een eind aan breien. Het is weer een heel verhaal geworden. We gaan Amazing Race kijken. Mijn favoriete serie. Nu helemaal, want Jeff en Jordan, die een setje waren in de laatste Big Brother serie hier, (ja dat is hier nog steeds) doen mee dit jaar. Heel leuk stel! Dus ga even lekker bankhangen!

Groetjes Petra

Tijdelijk wit

Nou van tijdelijk heerlijk gaan we nu naar tijdelijk wit! Er valt gewoon sneeuw naar beneden nu. Grote dikke witte vlokken. En het blijft half liggen. En met half bedoel ik wel op gras, maar niet op de weg. Brrrrr, het is echt een koud plaatjes als je nu naar buiten kijkt.



Dinsdag zijn Ron en ik naar de film Valentine's day geweest. Ik had de preview al een aantal keer voorbij zien komen en het leek me een leuke film. Er speelde wel heel veel bekende spelers in mee. En misschien was daardoor het verhaal minder leuk? Althans dat had ik me zo bedacht. Julia Roberts, Jennifer Garner, Mc Dreamy en Mc Steamy van Grey's, Jamie Fox, Ashton Kutcher, Queen Latifa en nog veel meer bekenden speelden er namelijk mee. Maar de film was eigenlijk nog wel leuker dan ik gedacht had. Er zaten zeker grappige stukjes in en het was echt een feel good movie. Ook Ron vond deze leuker dit keer ;-)



Verder nog een nieuwtje, want we gaan weer naar New York! Audrey en Jaap, die de baasjes zijn van Stacey's en Connor's broertjes zullen er ook zijn en we hebben nu een daagje zo met elkaar afgesproken in New York! Hartstikke leuk en we kijken er naar uit. Het is pas in april, maar dan zijn we tegen die tijd ook verlost van alle sneeuw perikelen ;-)

Nog een leuk nieuwtje... Ik heb er weer een foto opdracht bij. Ik ben namelijk gevraagd om foto's te maken van een "nieuw bakken" vader en moeder en hun baby. Hartstikke leuk! Had trouwens vorige week ook een foto die ik in de sneeuw gemaakt heb, verkocht (aan een FB en blogleester). Vond het zo leuk dat iemand anders mijn foto zo mooi vond dat zij hem wilde kopen. Ik ging er bijna van blozen zeg maar.

Afgelopen weekend heb ik ook nieuwe software gekocht om foto's in te bewerken en daar ben ik me helemaal in aan het verdiepen. Het heet Adobe Lightroom. Soort van je eigen darkroom, maar dan op de computer. Valt nog een hoop in te leren en vind het helemaal leuk om dat allemaal uit te vogelen. Dus we zijn lekker bezig.

Zo en nu ga ik dan met de hondjes de sneeuw in. Die zijn al drie keer bij me komen kijken. Niet eerlijk natuurlijk dat ik achter de laptop zit en er ligt sneeuw buiten! Kom op vrouwtje, we willen de sneeuw in!

Groetjes,
Petra

Tijdelijk heerlijk

Nou van het weekend was het heerlijk weer. Boven de 15 graden! En in het zonnetje nog warmer. Was dat even tijd zeg! Daar komt een mens (lees Petra) helemaal van bij. Zaterdag hebben we in de tuin het nodige snoeiwerk gedaan. Er lopen ondanks het koude weer van de afgelopen weken al heel wat bomen uit. Veel bomen en struiken hebben er al knoppen en zo heb ik de treur Japanse kers flink gekortwiekt. En de takken die daar vanaf kwamen staan nu in een aantal vazen in huis. Hopende het voorjaar daarmee naar binnen te halen. Verder de vlinderstruik, crepe myrtle en een heel stel rozen, weer gekortwiekt. Het snoeien ging dan ook als een speer. Maar ja waar laat je al je snoeihout? Het paste allemaal niet in de container.

Dus we hebben nu in de tuin een snoeistapel. Tot groot genoegen van Stace, want die vindt snoeihout uitermate interessant. En ging er dan ook steeds mee aan de haal. Geen gezicht om hem uit die stapel takken zijn onderste tak te zien trekken. Maar hij ook een lekkere dag niet?

Zondag zijn we voor het eerst sinds tijden weer wezen moutain biken. Het was weer leuk, maar heb er wel pijn in mijn achterwerk van over gehouden vandaag hoor. Ron heeft trouwens een stukje gefilmd op het parcours hier bij Harris Lake waar we waren. Best grappig om te zien. Al word je er wel een beetje duizelig van bij het kijken.



Er zijn verschillende trails bij Harris Lake. Wij deden de beginners loop een paar keer. Na zo'n lange fietspauze, moet je weer langzaamaan beginnen niet?



Vind het nog steeds veel leuker dan gewoon fietsen. Lekker afwisselend je moet er echt bij blijven opletten hoor. Anders zit je zo tegen een boom.



Ron's fiets genietend van het uitzicht ;-)



Twee van de vele bootjes die langs kwamen varen.





Na afloop even bijkomen op de steiger langs 1 van de wandelpaadjes.



Veel werd er niet gevangen door de vissers die vlak voor de steiger lagen.
Op de terug weg kwamen we deze Ford Mustang nog tegen.



Tsja waarom zou je een aanhanger huren als je je nieuwe kast ook zo mee kan nemen?



Vandaag was het weer even klaar met het mooie weer en hadden we bijna de hele dag regen. Helaas... Het kan niet altijd feest zijn natuurlijk ;-)

Groetjes Petra

Wat een feest

Gisteravond zou ik om half zeven bij Jessy zijn. Om half 8 zou het concert van de Black Eyed Peas zijn en zo gingen we ruim op tijd op pad. En het was wonderbaarlijk rustig op de weg naar het RBC center, moet ik zeggen. Niks geen oponthoud op de afrit naar het RBC center en ook het parkeren was een makkie.

Het was inmiddels 7 uur en helemaal nog niet zo druk. In het RBC center hebben we nog wat staan kijken wat de spulletjes waren die verkocht werden. Van knipperende zonnebrillen tot t-shirts van de Black Eyed Peas werden er te koop aangeboden. Verder natuurlijk de nodige hap en snap spullen welke je in een stadion vindt. Ook kon je op de foto met de kartonnen versie van de groep, welke zwaar gesponsord was door Bacardi. En er was zelfs een disjockey en dansvloer.

Het publiek was zeer uiteenlopend. Jessy en ik hadden het er nog over hoe sommige mensen zich uitgedosd hadden. De 1 was in kerst jurk nummer 1 en de ander in korte broek. Wel grappig om zoveel soorten verschillende mensen bij elkaar te zien. Echt zo uiteenlopend volk. Na wat te drinken hebben gekocht zijn we onze plekken gaan op zoeken. En jemig, die waren echt "drie hoog achter". Oeps... Dat was wat minder.

Inmiddels was het voorconcert van LMFAO (wat niet meer betekend als Laughing my fucking ass off) begonnen en ipv door naar onze plaatsen boven in te gaan hadden we een soort van staanplaats gevonden wel op de tweede ring, met prima uitzicht. Achter een soort van betonnen muur waar ons vak begon en er nog 1 rij was op die ring. En daar hebben we een tijdje gestaan. De groep was duidelijk van hetzelfde genre als de Black Eyed Peas en wist het publiek aardig mee te krijgen. Inmiddels liep het dan toch een beetje vol en na een pauze begon het tweede voorconcert. Ludacris heette de band en ik kende wel geteld 1 nummer van ze. Maar ik was waarschijnlijk 1 van de weinige wat het merendeel van de aanwezige mensen stond mee te zingen en dansen.
Naast ons kwamen een stel meiden te zitten op de paar stoeltjes die er op dat gedeelte waren. En die dames waren enorm uitgedost. Zware make up, ernstig blond haar, hoge hakken (echt mega hoog), zeer korte jurkjes (echt mega kort) en vreselijk laag decollete (echt het viel er bijna uit). En die gingen me toch een partij staan dansen en gillen. En niet gewoon gezellig, maar gewoon tegen elkaar aan staan rijden zeg maar. Net naast het stukje waar wij ons een plekje toebedeeld hadden. Jessy en ik stonden echt onze ogen uit te kijken. Jemig het zal je dochter toch maar zijn. Tikkie ordinair kunnen we wel stellen. Denk je als Nederlander alles meegemaakt te hebben tijdens een concert, nou ga naar de Black Eyed Peas en u zal verrast zijn, ha ha ha.

Ik probeerde echt niet te kijken, maar mijn ogen leken het toch steeds te zoeken. En niet alleen die van ons. Want naast die dames aan weer de andere kant zat ook een vader en een moeder met een dochtertje van een jaar of 8. En ik zag de blik van moeders en die was alles behalve blij en vriendelijk naar de dames toe. Eerder het tegen overgestelde. En moet ook eerlijk zeggen als ik daar met mijn dochter van een jaar of 8 zat, zou ik ook niet zo blij zijn met hen. Afijn het tweede voorconcert was afgelopen en er was weer een pauze. In de pauzes gingen de dames weer een nieuwe lading bier halen en het werd allemaal nog joliger bij terug komst. Vader en moeder waren ook van hun plek af gegaan en zag ik nog niet zo snel terug komen. Ik zei nog tegen Jessy, die komen volgens mij gewoon niet meer terug. En inderdaad wij zagen ze niet terug komen, maar er kwamen wel drie supposten aan. En die liepen rechtstreeks op de dames af. En zij kregen met klare taal te horen, dat hun gedrag niet acceptabel was. En wonder boven wonder werden de dames kalm en gingen netjes op hun stoeltjes zitten.

Jessy en ik dachten dat wij nu ook wel te horen zouden krijgen, dat wij daar niet mochten blijven staan. Maar ze zeiden niks tegen ons. Ze liepen terug naar de ingan van ons vak. En daarna zagen we pa, ma en kind ook weer op hun plaatsen gaan zitten. Ik denk echt dat zij hun beklag zijn gaan doen bij de suppposten en via hun kenbaar gemaakt hebben dat dat niet helemaal naar hun zin was.

Afijn het concert begon bijna en Jessy en ik waren al blij, want dan konden wij daar mooi blijven staan. Hoefden we mooi die steile trap niet op. Maar toen kwam toch 1 van de supposten op ons af. Waar onze plekken waren?, vroeg ze ons. Ik heb toen verteld dat ze helemaal bovenin waren. Daarop zei die mevrouw dat we daar niet mochten blijven staan, maar wel een paar meter verderop. Of we dat ook wilden doen? Nou die paar meter verder op zag er ook wel goed uit. En dus gingen we daar staan en waren we daarmee ook gelijk van die over verhitte dames af. Mevrouw de suppost zelf, ging weer terug naar die dames. Weet niet wat er allemaal aan de hand was, maar er was duidelijk iets niet goed. Maar wat maakte het uit, wij stonden op onze nieuwe plek nu ook prima. En hadden beste plaatsen zo. Ok, wel staan, maar stukken beter dan helemaal bovenin. En we zouden toch veel dansen had ik het gevoel, dus het stoeltje hadden we misschien niet nodig. Al was ik bang dat ook nu weer, zoals bij eerdere concerten die ik hier heb gezien, er niet veel gedanst zou worden. Al waren er nu zelfs al wel veel mensen aan het dansen bij het voorconcert. Dus misschien was het bij dit concert anders? Zou het dan toch?

Even daarna kwam die ene mevrouw die ons naar de nieuwe staanplaats had gestuurd terug gelopen en begon tegen me te praten. En ze vertelde dat wij wel op de stoelen voor ons mochten gaan zitten. Die stoelen waren toch nog vrij en dan hoefden wij niet helemaal naar boven met onze hoogte vrees?! Ohhhhhhh, oke dan.... Wij helemaal blij, want die stoelen waren echt super. Het waren losse klapstoeltjes en ervoor een soort van glazen wand tot aan de grond. Hadden wij even mazzel! En we zaten nog niet net en het concert begon. Inmiddels zat het RBC center sjokvol en zaten wij even geweldig!

Het concert begon sensationeel. De vier leden van de Black Eyed Peas, kwamen via vier gaten in het podium zo van onderuit het podium op. Het podium wat trouwens erg leuk, want het was heel breed en had een uitloper naar voren. Waar flink gebruik van werd gemaakt door de band. Ik had geen camera meegenomen, maar wel mijn telefoontje bij. Dus de kwaliteit van deze foto is echt heel slecht, maar dit was het podium tijdens 1 van de pauzes.



Betere kwaliteit foto's zijn deze van Robert Willet van de News & Observer (het plaatselijke dagblad), die duidelijk ook veeeeeeul dichterbij stond.



Het was echt een geweldige show. Zwaar "over the top", maar ontzettend gaaf. Zangeres Fergie is echt een show queen met een geweldige stem. De hele show was ook erg afwisselend en telkens kwam ze in weer een nieuwe outfit het podium op.


foto van Robert Willett


foto van Robert Willett

Wat een show was het. Niks was te gek. Bewegende podium delen, onwijs mooie videoschermen, dansers, special effects. En er ging zelfs 1 van de bandleden met een soort van motor over het publiek heen. Zie hier onder een filmpje daarvan...



Moet zeggen dat het geluid verre van optimaal was. Zeker bovenin galmde het behoorlijk door en daardoor kon je vooral als er gesproken werd niet alles verstaan. Maar een feestje was het zeker en daarbij is het geluid wellicht minder belangrijk? ;-) Tijdens dit feest werd er een wave onder het publiek "geregeld" door zangeres Fergie. En er was ook nog een remix met Will.I.am waar allerlei muziek passeerde. Oude dans toppers van divere artiesten, typische "Southern country meezingers", maar ook Thriller van Michael Jackson. En dat alles vanaf een deel van het podium dat omhoog was gegaan met soort van draaitafel. En Will.I.Am er boven op.



Het publiek ging dan ook helemaal los. Iedereen danste, zong, zwaaide, klapte en mee. Wat een sfeer! Echt super om al die mensen te zien hossen op de bekende nummers van de Black Eyed Peas. Een van mijn favoriete nummers van hen is "Where is the love" en ook dat werd gezongen. Zelfs met een stukje With or Without you er tussendoor van U2. Helemaal goed! En als laatste zongen ze hun meest recentenummer 1 hit I gotta feeling.... Gegarandeerd om het dak er af te krijgen! Wat een geweldig concert. Confetti in de lucht rook, alle lichten aan en totaal los. Zeker een concert om niet snel te vergeten.


I gotta feeling....

I got a feeling.....

That tonight is gonna be a good night! Oh wat ben ik toch blij dat ik hier woon. Gistermiddag nog gewoon kaartjes kunnen kopen voor het concert van de Black Eyed Peas. Ik zeg er "nog" bij, want het concert is vanavond! Daar zou je in NL niet van kunnen dromen. Gewoon niks uitverkocht en in de rij liggen voor het postkantoor 's morgens. Al gaat de kaartverkoop in Nederland natuurlijk inmiddels ook via internet. Maar toch, ook dan zijn dit soort concerten zo uitverkocht. Maar hier niet.... Hier loopt dat allemaal niet zo'n vaart. Hier kun je gewoon de dag van te voren nog kaartjes scoren. Leuk, leuk, leuk!

Ook wil ik jullie niet een paar van mijn laatste foto's onthouden. Want zo waar kwam er ineens een fotomodel aangelopen toen ik mijn camera ging pakken. Lekker gebruind, mooi gespierd en prachtige lange haren. En een paar ogen om bij weg te zwijmelen ;-)



Zeg zelf, lekker ding niet?



Uitermate goed getraind in de "Ben-ik-niet-lief?" pose....



Had alleen vrij regelmatig slaap pauzes nodig, dat was niet zo heel handig....



Geheel naar eigen wille keur kwa tijdstip, ook dat nog.... Maarja als je zo'n goddelijk exemplaar bent, mag dat allemaal niet? ;-)

Een heerlijk weekend gewenst!

Petra

Weer bijgekomen

Nou we zijn weer bijgekomen van alle bloemen perikelen ;-) Het is maar goed dat het maar een weekje was inderdaad. Nu vond ik het vooral leuk om met de blommetjes bezig te zijn. Het leukste ervan vind ik de koeling in lopen waar alle bloemen staan en dan de bloemen te kunnen pakken die ik denk nodig te hebben om iets leuks in elkaar te frutselen. Maakt niet uit welke kleur combi, gewoon wat ik leuk vind. Nouja, naar Amerikaanse maatstaven dan. En het gaat dan wel niet met mij mee naar huis, maar er is vast iemand blij die de bloemen gaat ontvangen.

Schiet me ineens ook weer wat te binnen trouwens. Want afgelopen vrijdag kwam er een man de winkel binnen lopen die een bloemstuk op kwam halen voor zijn zoon. Het was voor zijn aanstaande schoondochter zei hij. Wat aardig van u om dat op te halen voor uw zoon zei ik nog. Bleek dat zijn zoon al twee maanden in Afghanistan in "the army" was. Zijn tweede tour, vertelde hij. Tjsa, daar word je wel stil van moet ik zeggen.
De zoon had de bloemen al voor vertrek besteld. Erg lief niet? Dus mijn fabricaties komen in sommige gevallen op de juiste plek terecht ;-)

Maandag lekker uitgebreid met de hondjes gewandeld en dat is altijd geslaagd. 's Avonds met Ron naar de bioscoop geweest. Dit keer mocht ik kiezen. En het werd dus "Dear John". Een verfilming van het boek van Nicholas Sparks. Heerlijke film. Al vond Ron dat niet zo. Het was echt een meiden film en knap van Ron dat hij het de hele film heeft uitgehouden, hi hi hi.



Natuurlijk hield ik het niet droog en de andere bioscoopgangers ook niet, ha haha. De schrijver Nicholas Sparks komt uit North Carolina en veel van zijn boeken spelen hier ook af. Dit keer kwam John van Fort Bragg een militaire basis hier vlakbij Fayetteville. De opnames waren overigens niet hier omdat de staat North Carolina minder gunstige belasting tarieven had dan South Carolina. En zo is de film daar opgenomen en niet in NC. Wat hier in NC nog de nodige tumult heeft veroorzaakt. Waardoor nu inmiddels die tarieven zijn aangepast.

Ik vind de verfilmingen van de boeken Nicholas Sparks altijd erg leuke films. The Notebook, Message in a bottle, Nights in Rodanthe, allemaal helemaal mijn ding. En allemaal met een vleugje North Carolina. En.... het mooie is, er zit nog een film aan te komen. "The last song", met Miley Ray Cyrus. En die film speelt zich ook af aan de kust van NC. Al is deze ook gefilmd in Georgia, terwijl de film zich afspeelt in Wilmington. Maar dat zien we maar door de vingers dan hey?



Groetjes Petra

Sneeuw en de laatste loodjes

Vrijdag avond begon het al met sneeuwen en het had de hele nacht doorgesneeuwd en zo was het dus zaterdag ochtend nog best een prettig laagje sneeuw hier. Ik mocht tussen 9 en 10 beginnen bij de bloemenschuur. Dus dat was mooi, kon ik eerst nog even met Ron en de hondjes van de sneeuw genieten.

In tegenstelling tot twee weken geleden waar het meer ijs was dan sneeuw, was het nu echte poeder sneeuw. En het was buiten echt prachtig. Witte laagjes op de bomen en het deed gewoon een soort van sprookjes achtig aan.



De zon kwam net op en dat zachte licht maakte de sneeuw nog mooier. Daarna zijn we naar achteren gelopen, richting de boertjes en heb ik daar nog wat foto's gemaakt.



Twee vragende koppies....



Dit is het meertje van de boertjes. Met een steigertje, bijna op instorten.



Ietsjes dichter bij...



Er was best wel veel gevallen en vooral in de dennenbomen bleef het zo mooi hangen.



Daarna ben ik dan toch op weg gegaan naar de bloemenschuur. En nu ik toch op pad was, heb ik de camera maar meegenomen. Onderweg ook veel mooie plaatjes, maar je kan natuurlijk niet overal stoppen. Ik moest wel even stoppen bij de schuur hier vlak bij.



Vind ik normaal al een mooi plaatje, maar zo in de sneeuw is de rode schuur nog mooier.



Een kerk die ik onder weg tegen kwam. De oude pecan boom was prachtig, zo met al die sneeuw op de takken. Er kwam zo nu en dan een wind vlaag en dan zag je de sneeuw zo uit de bomen stuiven. Heel mooi om te zien.



En als laatste deze. Dit huis staat precies achter de bloemen schuur. Ik had net de auto geparkeerd en heb voordat ik naar binnen ging nog even snel een fotootje er van gemaakt. Prachtig plekje om te wonen niet? Zo met uitzicht over het meertje.



Jammer genoeg kan ik niet zulke heel grote foto's hier op het blog zetten. En in het klein komen ze minder mooi uit. Maar zo toch nog wat kiekjes uit een besneeuwd NC. Zag trouwens op de tv dat in 49 staten van Amerika er op dit moment sneeuw ligt. En er zijn maar 50 staten. Dus bijna heel Amerika heeft een wit laagje op het moment.

Afijn, in een goede bui stapte ik dus op de bloemenschuur af, om daarop de stress al om de hoek te horen. De eerste mededeling die ik dan ook hoorde, was dat er zeker 20 orders bij gekomen. Niet van, ben blij dat je er bent, ondanks de sneeuw. Of hoe ging het rijden in sneeuw? Niks van dat. Het was eigenlijk meer een soort van en nu snel aan het werk graag. Want de 25 bestellingen van gisteren, toen ik gewoon om 4 uur weg mocht, waren er nu dus 45 geworden. Ze hebben veel bestelling via het internet en ja, dat gaat 24 uur per dag door. Iets wat ze volgens mij wel had kunnen verwachten gisteren. En wellicht hadden we beter wat langer door moeten gaan vrijdag. Maarja.... wie ben ik? ;-)

En dus jawel, bazin was in complete stress door de extra bestellingen en vanwege de sneeuw. Ze vertelde me dat dan ook. Ze had serieuze stress nu en oh wist je al dat ik stresste en vergeet niet dat ik echt zoveel stress heb.... enz enz. Ja, geloof dat ik het nu wel door heb. In plaats van het 10 keer roepen, kun je beter je handen laten wapperen niet? Had het gevoel dat het een lange dag werd, ha ha ha. En dat werd het dan ook. Echt op het laatst wist ik echt niet meer wat ik in de morgen gedaan had aan bloemstukken.

Gelukkig reden de bezorgers wel in de sneeuw. Maar ja alles ging natuurlijk wat langzamer. En dus gaf dat nog meer stress. We hadden op zaterdag namelijk 90 bloemstukken die bezorgd moesten worden. Jolijt alom, ha ha ha. Op donderdag waren het er 70 en dat was al heel wat voor ze. En nu dan nog meer in de sneeuw. Gelukkig kwam in de loop van de morgen het zonnetje er bij en daarmee verdween al heel snel veel sneeuw. En konden ze wat meer door rijden en verliep het allemaal wat soepeler.

En toen ging ook de baas zelf rijden en stond ik alleen met mijn bazin. Tot over onze oren in bestellingen en een constant rinkelende telefoon. Al vond zij het niet erg dat hij even ging wieberen, want dan kon ze weer even roken. Baas weet namelijk niet dat bazin rookt en alles gaat dus in het geniep. De hele week al. De dagen dat hij er niet was, werd er volop gerookt en de dagen dat hij er wel was, werd er snel als hij even weg was voor een boodschap gerookt. Groot was mijn lol dan ook dat ze twee minuten nadat hij deze morgen op weg was gegaan met de bestellingen, als een speer naar buiten was gegaan om een sigaretje te roken. En ze had nog niet net haar sigaret buiten aan gestoken en ik zie hem net weer terug de oprit zag draaien. Heterdaadje dus! Ik hoorde ze buiten tegen elkaar foeteren..... Geweldig, dat kunnen we er ook nog wel bij hebben. Het verhoogde de stemming enorm.... ahum....

Daarna vertrok hij dan echt en toen ging de telefoon. Bazin nam op en ze stond even te luisteren. En daarna zei ze, "Singogram, nee dat hebben we niet hoor!". En weer was het even stil. En daarna volgde een, "No..... Hell NO!". Hmm volgens mij was dit een beetje vreemd gesprek. Ze vervolgde dat hij maar op Google op zoek moest, naar wat hij zocht. Inmiddels werd ik nou wel nieuwsgierig naar wat de man dan zocht. Een singogram is namelijk dat je je kaart of mededeling zingend laat bezorgen. En wellicht dacht deze man dat hij dit bij een bloemen winkel kn vinden? Al snel volgde er een "Nee, meneer ik zou het niet weten hoe dat op te lossen en wens u er veel succes mee!" En daarna hing ze op. Ze was duidelijk bloedlink. Het stoom kwam nog net niet uit haar oren. Ze was wel al rood aangelopen, ha ha ha.

Ik moest er toch even het mijne van weten en ik vroeg wat hij dan zocht. Nouwwww zegt ze, hij zocht na de singogram een stripogram. En ondanks dat ik niet precies wist wat dat nou was, kon ik me daar wel iets bij voorstellen, ha ha ha. In plaats van het zingen zou er vast iemand al strippend de boodschap moeten overbrengen. Ik moest zooooooo lachen! En? Wat zei je toen, vroeg ik. "dat ie dat maar op Google moest gaan zoeken", zei ze. En toen had de man gevraagd of zij dat niet voor hem wilde doen, want hij was namelijk blind! Nou toen lag ik helemaal in een deuk! Vond het super origineel. Wellicht de timing wat minder voor bij een bloemist te doen, maar ik moest er zo om lachen. Want waarom zoekt een blinde man een stripper? Hij ziet er toch geen bal van, ha ha ha. En bedacht me dat ze gewoon zwaar in de maling werd genomen. En dat werd niet gewaardeerd. Want.... ze had namelijk al zoveeeeeel stress, ha ha ha.

Ik zelf kon het hele voorval wel waarderen eigenlijk. Even heerlijk lachen! En vroeg me af, of er echt mensen zijn die op de dag voor valentijns dat soort dingen aan mensen van bloemen winkels gaan vragen? Ook een steekje bij los niet? ha haha. Geweldig!

Inmiddels werd de stapel met bestellingen wel wat minder en het eind was in zicht. Licht aan het eind van de tunnel. Ik had inmiddels bijna geen voeten meer om op te staan. Aan pauze doen ze namelijk niet bij de bloemenschuur en dus was ik wel klaar na zes dagen blommetjes. Mijn voeten zijn dat echt niet gewend. Om van de rest van mijn lichaam nog maar te zwijgen. Het was dan ook heerlijk om het laatste bloemstuk te maken en voorlopig weer even afscheid te nemen van de schuur een diens eigenaren. Waarschijnlijk weer tot moederdag ;-)

Vandaag was dan ook een heerlijk daagje! Eerst zijn we met Stace en de jarige Connor
wezen wandelen bij Lake Symfony in Cary. En hebben we 's middags een film gekeken en boodschapjes gedaan. Heerlijk rustig en geen stress! Wat een zaligheid! Op naar een bloemenloze week!

Groetjes Petra

Happy Birthday to Valentijntje

Vandaag Valentijnsdag. En daarbij is ook onze Connor jarig!
De lieverd heeft vanmorgen even speciaal geposeerd voor zijn verjaardags portret ;-) Hij is al weer 7 jaar geworden. En toch blijft hij eigenlijk altijd nog ons pupje.



Al is hij duidelijk een heel stuk groter geworden dan de foto van hierboven ;-)

Een hele leuke valentijnsdag gewenst allemaal!

Groetjes Petra

Schuurkiekjes

Nou hier zijn ze dan schuur kiekjes....



Dit is mijn uitzicht zeg maar. Ik sta aan een soort van vier hoge tafels aan elkaar. En ik kijk dus zo de schuur in. Onder de plafond ventilator is zeg maar de balie aan de rechterkant en loop je de winkel in.



En dit kiekje is nou weer precies van de andere kant genomen. Waar je de linten ziet, daar sta ik dus. Nou? schuur of schuur? ha ha ha
En om het plaatje geheel te maken ook nog wat foto's van de winkel met vloer bedekking. Echt dat vind ik nog wel het vreemdste. Vloerbedekking in een bloemenwinkel.



Open haard en balken plafond ;-)



En 1 van de drie koelingen. Let vooral op het bloemstuk links onder in. Alles roze en dan 1 gele gerbera? Je zou er zo maar plots kleurendoof van worden hoor. Sommige combi's kunnen echt niet, vind ik persoonlijk. Maar smaken verschillen duidelijk!



Pofstrikje hier en daar. Dotje gipskruid en klaar is uw dozijn rozen.



Hierboven in weer een andere koeling. Inmiddels staan alle koelingen vol en heb ik het al tot 1 dag voor Valentijnsdag kunnen volhouden. De spanning is echt om te snijden, kunnen we wel stellen. Gisteren en vandaag is ook de man van de bazin in de winkel en dat verhoogd de feest vreugde enorm. Weet niet wat er aan de hand is, maar de twee spreken niet met elkaar. Vandaag kwam de baas om half 11 pas aan ging op 12 uur weer weg. Met spoed vuil naar de vuilstort brengen? Alsof dat niet tot volgende week kan wachten. En tot groot genoegen van bazin kwam hij pas om half 2 weer terug. Niet echt een slimme zet want het was mega druk. En natuurlijk, toen hij terug kwam kreeg hij de wind van voren van bazin. En dat gebeurt niet even onder vier ogen zeg maar. Maar en plubiek. Hartstikke gezellig....

Gisteren mocht ik om half 2 al naar huis want we hadden wel genoeg gedaan en we zaten helemaal op schema, vond ze. Alle bestellingen van donderdag waren gedaan en ik had er al een heel stel voor vrijdag gedaan. Er hingen nog wel een stuk of 20 bestellingen, maar dat was te overzien, aldus bazin. Dus had ik een vroegertje.

En zo kwam ik vanmorgen binnen en was het stress alom. Er hadden donderdag middag zoveel mensen gebeld en gemaild dat ze weer helemaal over de rooie was. Goh.... wat een verrassing zeg..... Zo net voor Valentijns. Het was eigenlijk wel een beetje te verwachten. Maar ze was er zo van over haar toeren dat ze er gewoon van over moest geven. Echte stress... Het begon dus allemaal geweldig vanmorgen.

Daarna kwamen de bezorgers en moesten de bestellingen uitgezocht worden en in de auto's gezet. En omdat het er zo veel waren moest het allemaal in meerdere ritten over de gehele dag verspreid zo ongeveer. Nog meer stress! Daarbij waren er ook nog drie begrafenis stukken en rond 4 uur waren we klaar met de bestellingen van vrijdag. Ik was al aan de bestellingen van zaterdag begonnen, want morgen zullen er ook nog wel bestelling bij komen. Maar bazin was het zat en vond dat we dat wel morgen konden doen hoor. Weet niet of zij zelf nog gebleven is en nog wat gedaan heeft. En ik hoop het voor haar, want inmiddels sneeuwt het hier!
En het gaat vannacht nog even door. Echt ik wil nog niet aan morgen denken. Want als ze het vandaag al niet trok, hoe zal het morgen met de sneeuw dan wel niet zijn?
Ze zijn hier bij 1 cm al helemaal in paniek en denk dat de bezorgers geen eens willen rijden morgen. Drama compleet!! Sneeuw op V-day!

We gaan het allemaal meemaken..... Nog 1 daagje doorbijten!

Groetjes Petra