Nederlandse Cultuur

Nou het was inmiddels al weer een paar daagjes terug dat ik geschreven heb. Het bekeuring gebeuren is inmiddels weer wat vergeten. (zucht) En ik heb ook nog leuke dingen gedaan ;-)

Zo gingen Ron en ik naar de film "Limitless", die heel goed was. Bradley Cooper en Robert de Niro spelen daar in mee. Hele goede actie film vond ik. Met mooie beelden uit New York er in.

Verder ging ik afgelopen vrijdag naar een foto expositie Ducht Delight in Cary. De foto's waren o.a. gemaakt door 1 v/d Nederlandse koffie dames. Ik had al eerder over haar geschreven en wist toen helemaal niet dat zij met fotografie bezig was. Maar nu had ze dus een foto expositie met foto's van de Keukenhof. Guus en Sascha (van dutch in America.com) waren er ook en ook Helga en de kids kwamen een kijkje nemen. Het was eigenlijk wel gezellig zo in het super moderne (was wel een schokje voor me hoor) gemeente huis van Cary.

Ik ben eigenlijk door al het geklets helemaal vergeten er een foto van te maken, maar.... gelukkig heeft Guus daar wel aan gedacht. Dus ik "leen" even zijn foto. Vind hij vast wel goed, hahaha.



Naderhand zijn Helga en ik nog naar het Page-Walker hotel gelopen. Wat naast het gemeentehuis ligt. We zagen er de lichten branden en het bleek dat daar ook andere kunst exposities aan de gang waren en bij allen was het openings avond. Ik zei al tegen Helga deze houden we er in, want bij elke expositie werden we rijkelijk onthaald met eten. En alle entree was gratis. Toch wel weer super niet?



Het Page-Walker huis in Cary is al heel oud en in de bovenste verdieping is er heel wat historie te zien over hoe de omgeving er vroeger uit zag. Over de "North & South" oorlog. En over de treinrails die door Cary gaat. En zo was er info over High House, waar nu dus High House Road van gekomen is. En Kildaire farm, waar nu dus Kildair farm road is. Vond het wel grappig om te zien eigenlijk. En na achten verlieten we Page-Walker house eigenlijk pas weer.

Nou en toen was er dinsdag avond al weer zo'n culturele avond. Want Helga had namelijk kaartjes besteld voor ons om naar het Nederlands Dans Theater te gaan. Het is natuurlijk hoogst uitzonderlijk dat zij naar North Carolina komen. Dit optreden was voor de Nederlandse Ambassadeur die in Chapel Hill was bij de Universiteit van North Carolina (UNC). Paul Lightfoot, een Amerikaan, is de creative man achter het Nederlands Dans Theater en hij heeft vroeger dus gestudeerd aan UNC en zo is het allemaal gekomen zeg maar.

Nou hadden wij Helga, Jackie, Denise en ik dus het plan gevat om vooraf wat te gaan eten op Franklin street in Chapel Hill. Daar zitten echt veel leuke restaurantjes. En dat is vlak bij het UNC Campus waar het optreden zou zijn. Het parkeren op Franklin street is betaald, dus dat moest ook nog even geregeld worden en toen gingen we naar Crooks Corner. Dit zou een heel goed restaurant zijn hadden we gehoord. Nou eenmaal daar, zag het er binnen meer als een fast food restaurant uit, dus hadden we allemaal zoiets van ik weet niet. (Achteraf bleek dat het restaurant inderdaad heel goed aangeschreven stond, maarja....) Dus we liepen door naar Vespa, het Italiaanse restaurant dat vroeger in Cary zat, maar nu dus op Franklin street. En daar besloten we te gaan eten.

Natuurlijk met wat kletsen en babbeltjes hier en daar. En zo was het ineens al bijna half 8. En om half 8 zou de voorstelling beginnen. Dus snel afrekenen en de auto halen en toen weer een parkeerplek op campus vinden. Die er dus niet waren. Helga en Denise stapten toen uit en gingen de kaartjes alvast op halen. Want die lagen klaar bij een aparte balie in het gebouw. Jackie en ik zouden toen een parkeer plek gaan zoeken. En gelukkig ging er toen net iemand ergens weg en konden Jackie en ik de auto snel parkeren en gingen we half hollend terug naar Memorial Hall waar het optreden was. Inmiddels was het zeker tien over half 8 en bij de deur kregen we dus te horen dat we niet meer de zaal in mochten.......

Heel erg jammer..... Ik kan me het zeker voorstellen dat het goed is dat ze dat doen, want je stoort natuurlijk wel de voorstelling. Maar pfffff wat is het zwaar "vervelend", zullen we maar zeggen, als je aan de andere kant van die dichte deuren moet wachten. Er hing wel een tv waarop we de voorstelling konden zien, maarja dat was natuurlijk diep triest...



Wij nog naar boven, waar we de kaartjes voor hadden, maar ook daar mochten we er niet in. Dus het was nog zeker een poosje wachten voor ons dan. Het zag er veel belovend uit op tv, maar ja daar waren we niet voor gekomen natuurlijk. Zo ontzettend balen. Toen dan eindelijk de pauze was, waren wij natuurlijk de eersten die binnen zaten, laten we duidelijk zijn.



En het bleek al snel dat het helemaal niet uitverkocht was. En we misschien zonder al te veel storen, best naar binnen hadden gekund, in onze optiek. Maarja dat is altijd achteraf. Het feit was zo en we besloten om vooral dan van de "2e helft" te gaan genieten. De zaal was in ieder geval heel sfeervol. Heel ouderwets en het deed me aan de Titanic denken.



Echt hoor! ;-) Misschien kwam het door de enorme lamp in het midden van de zaal, maar ook de kleuren en de ouderwetse stoeltjes. Heel sfeer vol wel.

En toen begon dan eindelijk de voorstelling voor ons.



De dansers stond voor drie grote schermen en daar was de zee en een pier te zien. Voor mijn gevoel een best wel Hollands plaatje. Je hoorde ook het ruisen van de zee. Heel mooi en ontroerend vond ik.


(foto van het Nederlands Dans Theater)

Daarna liep dat over in andere beelden en andere dansers. En zo kwam er ook een danseres met een enorme grote sleep uit de buhne. Prachtig om te zien. Er werd een, waarschijnlijk met een grote ventilator, wind onder geblazen en dat gaf een prachtig effect. Moeilijk uit te leggen, maar ik heb op Youtube er wat filmpjes van gevonden, voor de liefhebbers.





Tot slot nog even een filmpje wat ik zelf gemaakt heb, van de staande ovatie die ze kregen na afloop. Erg mooi om te zien!



Vond het zeker leuk dat ik heen was gegaan, al had ik vooraf mijn bedenkingen wel een beetje. Ik ben helemaal niet van het ballet, dat is helemaal neit mijn ding. Maar dit was anders, heel anders. Ik heb een hele gezellige avond gehad en het was zeker de moeite waard geweest om heen te gaan. Volgende keer moeten we alleen wat vaker op ons klokje kijken....

Groetjes Petra

Een nagezonden berichtje...

Vanmiddag kreeg ik een telefoontje uit Nederland. We krijgen er natuurlijk wel meer, maar deze was wat minder. Het was Ron's oom Gerard. Hij vertelde dat er post voor me was gekomen. Post voor mij? Hoe kwam dat nu bij hen terecht dacht ik nog...

Het was duidelijk dat ik niet helemaal scherp was. Zelfs toen hij de afzender vertelde viel het kwartje nog niet bij mij. Justitieel Incasso buro.... Huh??? Hoe weten die ons nou ben hen te vinden, dacht ik nog even. En toen vervolgde het verhaal....

Een bekeuring voor te snel rijden! Ik had natuurlijk hun Panda geleend in Nederland. En... ik was geflitst!!!! Wel %)*(%#)#%& en ^)#%)*#). Het schijnt op de J.F. Kennedy weg in Rotterdam geweest te zijn. Nou weet ik heel wat wegen in Rotterdam, maar die nou net niet! Wel weer heel toepasselijk om een Neder-Amerikaantje op de "John F. Kennedy weg" op de kiek te zetten niet?

"Ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country.", waren de wijze woorden van JFK. Nou dat wordt in mijn geval dus dokken for the country.....

Maarja wist nog steeds niet waar ik nou geflitst was. Dus een google tocht over internet bracht duidelijkheid. Het is gewoon waar de snelweg overgaat in de Stadion weg bij de Kuip. Een driebaans weg vanaf de snel weg. Ik reed er 73 volgens de bon.... En je mag er..... 50. Je begrijp jolijt alom...



Het kaartje maakte het een beetje duidelijk voor me. Ik zag me al niet met 70 door de stad heen crossen. Zo erg is het ook weer niet met me gesteld. Ik kwam dus net van de snel weg af en weet nog dat ik het bord met 90 net had gezien. Voor me waren twee auto's die een beetje mot hadden. De ene wilde naar rechts en de ander wilde naar links. De ene auto een oud barreltje en de andere auto een flitsende nieuwe Audi. Natuurlijk ging dat niet echt in gezamelijke harmonie. En er werden nog even middelvingers naar elkaar uitgewisseld. En ik was ook niet helemaal zeker welke kant ik nou uit moest. Ik was op weg naar Marchiena om daarna met haar en Marieke en Erna naar de film Gooische Vrouwen te gaan bij Pathe de Kuip. Maar Feijenoord speelde thuis en die wedstrijd was nog gaande en ik wist niet of ik gewoon nog recht door mocht rijden of dat de weg afgesloten zou zijn. En daarbij die twee auto's voor me heb ik dat bord echt helemaal niet gezien!!!



En dat er een bord stond was wel duidelijk.... &(%#)*%) Gewoon 138 euries.... Lekker is dat. Zo zonde geld. Vind op zich het ook heel sneaky om 2 seconde na het bord van 50 gelijk een flitser neer te planten. Vind je ook niet? Bij ons bestaan die dingen geen eens.

Heel de vakantie had Miep me goed verteld waar ik welke snelheid mag rijden. Want dat veranderd dus echt om de 5 km geloof ik. Maar omdat ik naar de bioscoop ging wilde ik de wegwijs Miep niet meenemen, omdat ik niet wilde dat het raampje ingeslagen werd. En dus had ik hem even er voor nog bij mijn moeder afgegeven. Had ik het nou maar niet gedaan. Miep was vast gaan loeien en had ik de ankers nog uit kunnen gooien. Maar nu dus niet. Ik was allang blij dat ik niet degene was die een middelvinger toegeworpen kreeg dit keer.

Maarja.... het kost me nu dus wel 138 euries. Weet je hoeveel leuke schoenen ik hier daar voor kan kopen? Heeeeeel veeeeeulll! Kortom ik moet het allemaal nog even verwerken, hahaha. Duurt denk ik ook nog wel even denk ik ;-)

Groetjes Petra

Mag het iets meer zijn?

Door de reactie van Bibi op mijn vorige blogje moest ik ineens aan deze motor denken. Zij stelde voor om meerdere bontjes toe te passen op de motor, zodat het lijkt of het er bij hoort :)



En toen moest ik aan deze denken.... Dat is pas een flink stukkie bont.... Weet nog dat ik daar met verbazing naar heb staan kijken. Maarja nu rijd ik mooi rond met mijn eigen stukkie bont. Het kan verkeren in het leven.

Over verkeren in het leven. Ik moet nog wat bekennen. Het is wel een beetje raar, maar toen ik in NL was, kwam ik tot de ontdekking dat ik frikandellen eigenlijk helemaal niet meer zo lekker vond. Erg he? Hoe kan je dat nou niet lekker vinden?
Ik bestel eigenlijk altijd een frikandel speciaal en het smaakte allemaal helemaal niet meer zo ik het me voorstelde.

Om zeker van mijn zaak te zijn heb ik er later in de week nog 1 gegeten. Je kan niet over 1 frikandel speciaal gaan, natuurlijk. Zelfde als 1 nacht ijs toch? Maar nee.... het is hem gewoon niet meer. Het is toch wat? Voordat jullie gaan denken, wat is er aan de hand met Petra? De kroketten smaakten overigens wel als vanouds hoor! Dus wees gerust. Niet alles veranderd.

Maar toch? Zou in de loop van de tijd je smaak dan toch veranderen? Dat je dingen die je altijd zo lekker vond, nu minder vind smaken? Misschien is er nog hoop en veranderd het ook gewoon weer terug? ha ha ha. En kan ik er bij een volgend bezoekje er weer als vanouds van genieten! Dat kan natuurlijk ook. Al was ik er zelf toch wel verbaasd van eigenlijk.

Over genieten gesproken. Of eigenlijk niet genieten. Ik ben sinds vorige week, nadat ik terug gekomen ben (en het eten van tig kroketten) van NL, begonnen met het Dr. Frank dieet. Volgens mij kent iedereen in NL Dr. Frank. En ik nu dus ook. Tot nu toe gaat het goed en ben ik bijna 2 kilo afgevallen van de week. Dus we houden weer even vol!

Verder is het hier nog steeds genieten van het lekkere weer. De meters lopen tegen de 30 graden aan en het is gewoon zomers. En nadat ik gisteren met de hondjes was wezen lopen, ben ik naar Jordan Lake met ze gereden en hebben ze even lekker kunnen plonzen!



Ze vonden het er heerlijk. En Connor heeft weer wat afgezwommen om stokken te pakken. Waarna, als vanouds, Stace ze weer van hem afpakt.



Voor vanavond wordt er onweer voorspeld. Was te verwachten met zulke temperaturen. Maar vanochtend heb ik nog mooi even de koffie met de NL vrouwen hier thuis. En dat kan dus lekker in de tuin. Vind ik altijd zo gezellig in het begin van het seizoen. In de zomer is het er vaak te warm, maar nu kan het prima!

Groetjes Petra

Het zwarte schaap

Niet echt cool, kunnen we wel stellen. Helemaal niet cool eigenlijk. Laat me het even uitleggen. Ik ben voorzien van aardig wat zit vlees. Getraind zit vlees, wel te verstaan. Dat ook nog. Dus het zou eigenlijk niet mogen gebeuren. Maar toch had ik elke keer als we op de motor weg waren geweest, pijn in mijn kont.

Hoe het kan, vraag het me niet, maar het was een feit. Of ik nou anders zat of dat het zadel net anders loopt. Ik weet het niet hoor. Na een uurtje rijden, moest ik telkens als ik de kans had even staan om te strekken zeg maar.

Nou hadden we wel eens naar zo'n schapen zittinkje gekeken. Maar wees eerlijk, dat ziet er toch niet uit.... Zit je op een op zich best knap uit ziende motor, kom je aan zetten met een schaap er bij. Geen gezicht. Bovendien merkten we al snel dat zo'n schaapje een klein vermogen kost zo ongeveer. En dat alles voor mijn tedere achterwerk te ontzien? Nee dan maar even doorbijten, hahaha.

Afijn, ik kom dus van de week thuis en Ron zegt ik heb een verrassing voor je besteld. Oh echt? Altijd leuk!! Ik hou wel van een verrassing zo nu en dan. En je voelt hem al aankomen natuurlijk..., hij had op een motorforum een zwart schaapje voor me weten te scoren. Het was een koopje geweest, zei hij. Zeker vergeleken bij de prijzen die we eerst hadden gezien.

Hij had de verkoper verteld dat het voor zijn vrouw was en dat die op een Burgman reed. Wat blijkt? Die man had ook een Burgman. Dat maakte mijn verhaal al weer wat geloofwaardiger niet. Ben ik heus niet de enigste met een teder achterwerk :)

En dus kwam hij zaterdag binnen met de post. Het bleek een schaapje uit Florida te zijn, althans daar kwam het pakketje vandaan.... Ik moet er nog mee gaan rijden, maar de eerste zit proef was veel belovend! Het zat zalig.

Maar.. ik vind het er eerlijk gezegd nog steeds niet uitzien.... Kijk en huiver....



Dat wordt heel hard optrekken bij het stoplicht, want dit is toch echt niet cool :)

Groetjes Petra

Zalig

Nou nog even wat fotootjes van Nederland. Ik was nadat ik naar de film van Gooische Vrouwen was geweest (echt ontzettend leuke film!) nog even door gereden naar de kade en daar een foto gemaakt van de Erasmus brug by night....



Vond het wel een mooi plaatje geworden. De dag erna was ik met mijn moeder naar de Ikea gegaan en daar zag ik dat Ikea bijna het zelfde plaatje verkocht. Ingelijst en al. Wel grappig om te zien. Ikea verkocht al posters van verschillende grote steden, waaronder Amsterdam. En nu dan ook de Rotterdamse zwaan, wat de bijnaam is van de Erasmus brug.

Nou ben ik nog steeds bezig me door de stapel foto's heen te werken, maar deze vond ik ook erg leuk. Genomen vanuit het raampje en het eerste Amerikaanse "land" wat ik in zicht kreeg tijdens de vlucht naar huis. En ik herkende het meteen aan de vorm. Dat was Cape Cod !



Zo mooi om te zien vanuit de lucht. Verder ook de foto's van Crufts uit geselecteerd.



Dat waren er echt heel veel! Heb er een slideshow van gemaakt voor de liefhebbers. De eerste foto's zijn van Birmingham stad. Bij Bullring mall. Vooral de architectuur van Selfridges was erg mooi vond ik. En zo op de foto is het wel heel artistiekerig niet?

Verder is het hier nu echt super zalig weer! En met zalig, bedoel ik ZALIG!!! Gisteren was het gewoon 30 graden. Zowat zomer niet? Het was echt genieten. Dat maakt het hier weer de draad op pikken wel wat makkelijker hoor.



Overal is de bloesem volop aan de gang en ruikt het naar vers gemaaid gras en zoete bloesem. Heerlijk!







's Morgens ben ik met Judy naar Bass Lake gegaan. Gewapend met onze camera's. De turtle's lagen ook daar uitgebreid in het zonnetje. Een weer heel zomers plaatje. Ook zij genoten van het mooie weer.



's Avonds zijn we naar een RV show in Raleigh geweest. Was weer erg leuk om te zien allemaal. En natuurlijk in de categorie, "groot"





"Groter"





"Grootst"





Gewoon met dubbeldeurs koelkast erin.... Afijn... het kan altijd groter zullen we maar denken.

Vanmiddag zijn Ron en ik een stukje wezen motorrijden. Voor mij voor het eerst dit jaar. We zijn op pad geweest voor motor schoenen/laarzen voor mij. Degene die ik nu heb, daar zit de zool van los. En dus op zoek naar nieuwe. Nog niet zo heel makkelijk, want wil je een beetje vrouwelijk model, moet er nog wel door gezocht worden. Dacht, hoe kom ik ook bij, bij de Harley Davidson dealer, misschien wel wat te vinden. Nou ook dat was shocking... Alleen schoenen met een hoge hak of lekker open gewerkt. Echt!??? Daar heb je wat aan als je onderuit zou gaan. Of dan toch weer een soort van "kisten". We zoeken dus nog even verder.



We zijn ook nog even langs Grill'57 in Raleigh gereden. Daar komen elke derde zaterdag van de maand old-timers bij elkaar. Altijd wel leuk om even langs te gaan. 's Avonds hebben we sate gegeten van de BBQ. Ook weer voor het eerst dit jaar. Het smaakte allemaal heel goed!

Het motorrijden zo voor het eerst van het jaar ging me eigenlijk heel goed af. De daagjes rondrijden in Nederland maakten het hier wel heel relaxed rijden, denk ik. Wat een verschil. Ik mis dan ook totaal niet de rotondes uit Nederland :) Het viel me dit keer al weer op dat er daar wel heel veel van zijn..... Ze zullen vast de doorstroming verbeteren, maar allemachies, als je er toch niet bekend bent, is het elke keer weer zo'n gezoek.

Het ergste vind ik nog de rotondes met twee banen. En ja ik ben dus zo iemand die dan terwijl ik de rotonde op rijdt nog niet helemaal weet waar ik er vanaf moet. Fout!!!! Want de rotondes in NL zijn tegenwoordig in aparte rijbanen ingedeeld. En ja, het is me dus gebeurd dat ik de rotonde op reed en er met dezelfde vaart weer afgebonjoured werd! Want de rechter baan is voor rechts af en dan mag je je niet meer bedenken. Ja kan wel, maar dan moet je zowaar over de drempel heen sjeesen die de beiden rijbanen scheidt. Geen aanrader dus!

En ging ik dus een aantal keren zo spontaan de rotonde weer af zonder het te willen. Moest dan weer ergens keren en het opnieuw gaan proberen. Uitermate irritant. Dus wat deed ik? Ik nam in het vervolg dus de meest linkse baan op de rotonde. En dan kon ik me in ieder geval nog even bedenken. Nou die tijd wordt je dus niet gegund in NL.

Want op zondagmorgen half 10, geen kip op de weg, nam ik een rotonde in Barendrecht. Linker baan en even kijken waar ik heen moest. En toen gebeurde het. Van achter me komt 1 of andere malloot en die vliegt dus gewoon over die drempel in de midden heen, geeft me de middelvinger en gaat dan weer, mij al afsnijdend driftig de rotonde verder af met een rotgang. Echt vreselijk!!! Waar is de brand op zondag morgen???? Doe effe normaal zeg! Gij zult uw naasten lief hebben. NOT!!! Welkom in Nederland zullen we maar denken.....

Verder went het al wel weer snel het thuis zijn. De foto's zijn wel leuk om allemaal weer te bekijken. Het zijn er alleen zo veel en dus moet ik er nog even gaan zitten om alles verder uit te selecteren....

Groetjes Petra

Weer thuis

Gisteravond ben ik dan weer thuis gekomen! Wat was het een heerlijke tijd. Strak gepland, zoals eigenlijk bij elk tripje naar Nederland. Helaas toch niet iedereen kunnen zien, maar toch behoorlijk op toer geweest.

Barendrecht, Rotterdam-Zuid, Krimpen a/d IJssel, Rotterdam-centrum, Tilburg, Eindhoven, Zevenbergen, Waalhaven, Hellevoetsluis, Voorhout, Birmingham, Crufts, Beverwijk, Kinderdijk, Rotterdam (alweer) waren de steden waar ik allemaal naar toe getuft heb. Heb een heerlijke tijd gehad. Altijd te kort en saying goodbye is never easy!

Maar mooie herinneringen gemaakt en lieve mensen weer gezien en ontmoet. Crufts was geweldig, meer foto's staan nog op de camera. Birmingham stad vond ik ook super. Mega shopstad, kunnen we wel stellen! Prachtig mooi winkelcentrum.





Nog naar Eindhoven geweest waar er zowaar ook carnaval was. En weer oude vrienden bezocht in het Brabantse. Het is mooi hoe het dan gewoon weer als vanouds is, al heb je elkaar een poos niet meer in het echt gezien.

Naar Kinderdijk geweest! Ja ja, heus molentjes gekeken. Was er nog nooit geweest en het was eigenlijk heel dicht bij. Ook die fotootjes volgen. Wel had ik al een filmpje ervan.



Naar de film Gooische Vrouwen geweest. In de bioscoop bij de Kuip, waar Feyenoord natuurlijk thuis speelde.



Dus lekker gegeten bij Bennie Beer, te samen met vriendinnen en de rest van de Feyenoord aanhangers. Gelukkig hadden ze gewonnen dus de stemming zat er in. Maandag nog even de Ikea in gedoken en daarna dan toch de koffers weer dicht gekregen.... Pfff, nog zwaardere bevalling dan op de heen weg.

En dan gisteren vroeg naar Schiphol. Ik vloog naar Heathrow en daarna direct door naar Raleigh. We hadden vanaf Schiphol wat vertraging, omdat het mistig zou zijn in Londen. Maar op zich viel het nog wel mee. Op de heenweg had ik vleigveld Heathrow erg chaotisch gevonden met alle busjes en verschillende terminals. Maar nu werd me bij het inchecken verteld dat ik naar Terminal 3 moest na aankomst bij Terminal 5. En dat maakte het allemaal wat overzichterlijker. Het busje naar terminal 3 stond net nog bij de halte en kon dus zo instappen en zo was ik er ruim op tijd. En had zelfs nog tijd om te shoppen bij de vele winkels die er op Heathrow zijn!



Er was ook een Harrods, die natuurlijk allerlei prul had van het aanstaande huwelijk!



Toen de gate bekend werd ben ik daar heen gelopen. (Gate 29 van de 89!!! Echt mega groot daar). En alles leek goed te gaan. We vertrokken wel een heel stuk later van de gate naar de vertrekbaan. En daar was het ook een file van vliegtuigen. We hadden zeker 7 vliegtuigen voor ons. Maar eindelijk waren wij dan aan de beurt om op te stijgen. Maar toen gebeurde het. In plaats van links de vertrekbaan op te draaien, ging het vliegtuig rechts. En ik zag de vleugels van het vliegtuig weer van stand veranderen. En met een flinke vaart gingen we een hele andere kant op.

Huh??? Ik snapte er niks van. Het leek er op dat we gewoon weer terug gingen naar gate 29! Daarna volgde er ook een "Cabin crew, prepare voor landing". Nouwwww volgens mij was de piloot een beetje in de war... We waren nog helemaal niet weg geweest. In het vliegtuig ontstond er ook ook de nodige tumult na deze mede deling.

Landing??? Moeten we niet juist het omgekeerde, prepare for take-off? Afijn... we werden weer aangesloten op de gate en achter ons reed een rij brandweer wagens zag ik nu...



Altijd fijn! Ja hoor, echt weer wat voor mij. Ik was mijn laatste keer nog niet vergeten. Toen viel ineens de cabine druk weg midden boven water en klonk er ook een prepare for landing van de piloot terwijl er alleen maar water te zien was. Gelukkig waren we nu nog veilig op vaste grond niet waar? Al vond ik die brandweer wagens nou niet zo geweldig moet ik eerlijk zeggen.

Maar al snel bleek wat er loos was....



Er lekte kerosine uit de vleugel! En niet zo'n beetje ook..... Maar goed dat hij niet de lucht in was gegaan..... Afijn, we mochten niet het vliegtuig uit, maar bleven dus zitten. Het zou allemaal te repareren zijn. Dikke twee uur later gingen we dan alsnog een keer proberen op te stijgen. En dat verliep allemaal voorspoedig. Zoals de rest van de vlucht. Ik had niemand naast me zitten weer en dat was wel erg prettig moet ik zeggen. Al is 11 uur, zo ongeveer bij elkaar met alle tumult, in een vliegtuig toch wel een erg lange zit.

Was dan ook ernstig blij dat ik zo door de douane heen mocht met mijn overvolle koffers. En daarna al snel Ron weer zag! "The best journey always takes us home", niet waar? Snel dus naar huis en naar de hondjes. Die uitbundig blij waren om me te zien. Ron had een mooie bos tulpen voor me gekocht om toch nog een beetje in het Hollandse te blijven! Heel lief. Het zal best weer even wennen zijn de komende daagjes!

Groetjes Petra

Carnaval!

Vandaag had ik met mijn zus afgesproken om naar de Carnavals optocht in Tilburg. En op weg er naar toe, heb ik nog wat fotootjes gemaakt van het landschap onder weg naar haar toe.



De vuurtoren huizen in Barendrecht. Blijf ze leuk vinden.



En ja het is een feit, ik heb foto's staan maken van een molen. Ernstig geval van toerist in eigen land ;-)



En langs deze reed ik gisteren al. Met op de achtergrond de Rotterdamse Kuip.



Weet dat er veel om te doen geweest is om dit gebouw in Rotterdam. Onze oude buurman, architect in Rotterdam Zuid, had het er maar druk mee. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad. Mijn moeder vertelde dat de bouwer nog failliet is gegaan en dat er geld bij elkaar is geschraapt om de moskee toch af te krijgen. En nu staat het er dus dan toch echt. Bijna 6 jaar later dan dat de plannen voor het eerst ter sprake kwamen.

Eenmaal bij mijn zus zijn we rond half twaalf met zijn allen richting Tilburg gereden. Gelukkig waren we precies op tijd. We konden nog makkelijk een parkeer plekje vinden en naar het centrum lopen. De optocht begon niet lang erna. Maar wat een mensen waren er!!!



Het was zo leuk om al die "toegetakelde" mensen te zien. Gek dat je dat eigenlijk niet meer zo goed herinnerd. Er zaten prachtige exemplaren tussen. Had natuurlijk heel veel foto's gemaakt dus voor de liefhebbers een slideshow van alle plaatjes!

Vond het erg leuk om allemaal weer te zien en mee te maken. Maar toch voelde ik me al weer, net als bij het maken van de foto's van de molen, een beetje toerist in eigen land. Ik was al dat gehos en gedrink eerlijk gezegd al weer een beetje vergeten ;-)







Daarna zijn we met zijn allen gaan eten bij de Chinees en dat was natuurlijk ernstig genieten. Alweer een dag met een sterretje!

Groetjes Petra

Naar Hotel New York

Vanmorgen had ik afgesproken met een aantal bekenden van het Alles Amerika Forum. Had er erg naar uit gekeken, want het beloofde een leuke dag te worden. Eerst wat drinken bij Hotel New York, dan met de water taxi naar de overkant naar de Veerhaven en dan over de Erasmus brug richting Cafe Rotterdam. En daar High Tea.



En het was zo leuk! En gezellig! Heel bijzonder als je mensen eigenlijk nog nooit in het echt ontmoet hebt, maar "kent" via internet en dan nu live ontmoet! Genoeg praatstof in ieder geval, dat zeker. Het was echt reuze gezellig.



Na het bakkie zijn we naar de watertaxi gelopen en daar hebben een langer ritje op water gemaakt dan normaal en kwamen we langs de SS Rotterdam.



Het bootje ging echt mega snel hoor. Hele ervaring vond ik! We gingen onder de Erasmusbrug door richting de Willems brug en daarna zo weer naar de Veerhaven.





Daar werd er nog even gegeo-cached en net bij de veerhaven lag er 1. Zo grappig om te zien. Dat die dingen overal verstopt liggen he?



Toen weer een bakkie gedaan bij Cafe Loos. Ook wel echt Rotterdams. Toen daarna doorgelopen naar het binnenhofje met allemaal pakhuizen. Heel leuk plekje zo.





En daarna zijn we naar de Erasmusbrug gelopen. En daar zag ik ineens een Beardie!



Daarna door naar Cafe Rotterdam. En wat een mooi plekje is dat. Zo aan het water en uitzicht op de brug! Mooi!



En daar hebben we high tea gedaan. Echt zo gezellig. Beetje eten, beetje babbelen, nog wat eten en nog meer babbelen! Helemaal goed. Twee dingen die Petra graag doet ;-) Het eten was dus erg lekker, maar helaas is het daarna altijd weer jammer om afscheid te nemen. Maar zeker dat ik deze dag die ik niet snel zal vergeten!



Daarna ben ik dus weer naar Barendrecht gereden en zo kwam ik langs de Kuip gereden. En ik moest er even een fotootje van maken ;-) "Fotootje van het autootje". Speciaal voor Gerard :)



Groetjes Petra