Weer thuis

Nou ben weer thuis! Het waren een paar heerlijke dagen in Florida!

Super leuk om Karin, Ton & Dylan daar te ontmoeten en samen leuke dingen te doen! Ik had de vroege vlucht vanuit Raleigh op maandag dus om half 11 was ik gearriveerd, had mijn zus ontmoet en op weg naar Animal Kingdom! Dat is nog een gebruik maken van je dag niet?

In Animal Kingdom had je nu een nieuwe attractie Mount Everest. En we kunnen wel stellen dat die heel heftig was! Als een speer ging je naar beneden. Dylan vond hem helemaal geweldig en wilde erna gelijk weer. Karin en ik hebben maar even gepast, hahaha. Daarna in de bootjes van Kali River Rapids, waar we doorweekt uitkwamen.....

Op zich maakte het nog niet zoveel uit, want erna kwam er een hoosbui van heb ik jou daar en werden we toch nat. (tot aan mijn onderbroek nat zeg maar) En eigenlijk was het nog wel lekker ook. De regen die naar beneden kwam was allerminst koud. Wel nat, maar zeker niet koud, hahaha.

De volgende dag zijn we naar Seaworld gegaan. Waar net deze week de nieuwe orca show in premierre was gegaan. De trainers mogen niet meer met de orca's zwemmen en de oude show was daar nog wel op ingesteld. Nu dus wat veranderingen in de show. En ik vond het zeker erg mooi. Vooral de achtergronden bij de show. Het gaf een hele mooie sfeer aan het geheel. Die dag was het wel ontzettend warm. Gelukkig hadden we tijdens de shows steeds plaatjes in de schaduw. Want in de zon knetterde je echt weg.

Woensdag zijn we naar Clearwater Beach gereden. Ik vind dat altijd zo'n leuk plaatsje en dito strand. Het kleine haventje daar geeft ook altijd wel wat te bekijken, net als de pier, waar ook nu weer vissers aan de gang waren.

Die avond zijn we naar Nancy en Dimitri gegaan. Helemaal toevallig kwamen we er achter dat we allebei in dezelfde week in Orlando zaten. Het was dan ook heel bijzonder om zo maar op nog geen 5 minuten afstand elkaar weer eens te ontmoeten. Zij hadden een villa met zwambad vlak bij waar we zaten gehuurd. Al heel snel was het al behoorlijk laat! En eenmaal weer terug in het hotel, viel ik dan ook erg snel in slaap.

Donderdag zou ik weer naar huis vliegen. Maar pas in de middag, dus hebben we donderdag morgen bij het zwembad van het hotel van mijn zus gezwommen. Heerlijk even relaxen! Dat hadden we wel nodig na drie van die drukke daagjes.

Rond twee uur was ik dan weer op het vliegveld om weer op huis aan te gaan. Maar inmiddels was het wel duidelijk dat de buien die zoveel schade hadden veroorzaakt in Alabama en andere staten, nou net vandaag over North Carolina heen gingen. En dus was mijn vliegtuig wat vertraagd. Op zich viel die vertragiging allemaal nog mee en rond 5 uur vertrokken we dan.

Ik kan wel stellen dat het een allerminst prettige vlucht was. We hadden echt enorm veel turbulentie. Het hobbelde aan alle kanten. Om de vreugde te verhogen gingen er een paar kinderen om me heen aan het overgeven. Zoals ik al zei, we hobbelden echt! En was dan ook reuze blij dat ik weer veilig geland was. Denk dat die kinderen het met me eens waren... Nooit zoveel wit wegtrekkende gezichtjes gezien op 1 vlucht...

Groetjes Petra

Happy Easter!

Met de vriendelijke groeten van Bunny (and kids) !!!!!


Van de week holde 1 van de kids bijna onder de maaier, maar door een ontzettende scherpe reactie van mijzelf, was dit nog net voorkomen. Dus hij leeft ook zalig voort op de Glorie "vreugde-eet-wat-u-wilt" weide ;-)

Geen lang blogje vandaag. Ik ga zo mijn koffertje inpakken, want morgen vroeg vlieg ik naar Orlando! Waar ik een paar daagjes zal gaan genieten van de parken en het lekkere weer! Mijn zus, zwager en neefje zijn er ook, dus kijk er naar uit!

Groetjes (en ook van ons een zalig pasen gewenst natuurlijk!)
Petra

Gratis af te halen

Vandaag wat boodschapjes gedaan bij de Walmart in Holly Springs en er buiten stonden pallets met eerste levensbehoeften artikelen voor de mensen die getroffen zijn door de tornado. Per persoon, mocht je 9 gallon water meenemen. Vond het wel een aardig iets van Mr. Walmart.

Op de radio hoor je nu steeds reclames van de grote verzekerings maatschappijen dat ze weten van de "disaster" en dat ze speciale nummers hebben ingesteld. Tot vanochtend was Holly Springs nog steeds zonder stroom. Maar vanochtend ging het aan. Alleen vloog toen het electriciteits verdeel centrum in de fik en dus was er geen stroom..... Dat gaat lekker he?

Vanmiddag werd ik trouwens ook gebeld door de nieuwe verzekerings maatschappij van de auto. Of ik geen schade te melden had, want wij vielen in het "disaster" gebied volgens hen. Ik heb hen verteld dat we gelukkig geen schade hadden. Maar moet zeggen dat ik het wel netjes vond. En vanavond belden ze al weer nu voor alle andere verzekeringen. Echt, dat vind ik dan wel weer bijzonder. Vooral omdat onze verzekeringen maandag pas ingaan, hahaha. Maar de bedoeling is wel lief. Van de oude verzekerings maatschappij hebben we nog niks gehoord. Maar die had wel elk kwartier geloof ik de reclame op de radio. Dus die doen het waarschijnlijk zo.

Ik heb ook de foto's bij de familie gebracht die de boom op het huis hadden gehad. Toen ik aankwam waren ze nog steeds aan het opruimen. De boom lag in dikke grote stukken midden op het gras. Ik gaf de man de foto's en hij bedankte me tig keer. Hij sliep nu in een motel zei hij. De stroom mocht er nog steeds niet op. Morgen kwam er een specialist kijken of het er ooit nog op kwam of dat het huis opnieuw gebouwd moest gaan worden. Door de klap is het van de fundering afgeblazen en grote kans dat leidingen dan niet meer aansluiten. Dat geldt voor water, electra en ook riolering.

Hoe dan ook het ging nog wel even duren voor ze weer terug in hun huis konden en ze waren naar appartementen wezen kijken. Voor de Walmart hebben ze onlangs een heel nieuw appartementen complex gebouwd en dat stond eigenlijk nog voor de helft leeg. Inmiddels is dat veranderd, zei de man, er was nog maar 1 appartement vrij!

Morgen ga ik foto's maken van baby Morgan van Alison. Lijkt me weer erg leuk! Ben benieuwd hoe dat allemaal zal gaan!

Groetjes Petra

Grote opruiming

Vandaag was dan de dag van de grote opruiming. Wilde boodschapjes gaan doen, maar kwam langs van allerlei opruim acties, dat ik toch weer even gestopt ben en heb wat fotootjes gemaakt.



In downtown Holly Springs waren echt bijna in elke straat mensen van de stroom voorzieningen bezig om kapotte kabels te herstellen. En echt dat is een raar gezicht hoor overal van die auto's met die kleine bakjes omhoog. Op de auto reclames zag je ook dat ze vanuit alle staten kwamen. Zag er zelfs vanuit Alabama. En dat is toch best een eindje rijden bij ons vandaan.


Een van de mannen die aanwijzingen stond te geven aan de man in het bakje.



En ook nu kwam ik weer door een andere wijk, waar best veel schade was. Bomen op huizen. Grote bomen zelfs. Hele rijen coniferen lagen er om. In Hellevoetsluis hebben we ooit een conifeer weg proberen te halen. Daar zijn we geloof ik een heel weekend mee bezig geweest. Zoveel wortels zitten er aan zo'n boom. En nu lagen er zo 8 op een rij plat. En die werden er nu met een kraan uitgehesen.



Bomen gewoon compleet boven de grond en daarmee halve opritten versperd.



Bomen op auto's



Dit stuk was echt behoorlijk geraakt.



De watertoren van Holly Springs, met ervoor bomen met de toppen er vanaf.



Net toen ik dan toch door naar de supermarkt wilde rijden, kwam ik langs deze enorm omgevallen boom.




En onder die boom stond dus nog een huis....



Denk dat alleen de wortels al zo'n 4 a 5 meter doorsnede hadden. Die wortels werden er later af gezaagd en met een enorme plof viel de boom zo weer op zijn plek. Je voelde de grond gewoon trillen ervan.



Als de boom dan door de kraan omhoog getild wordt, zie je pas echt het gedeelte wat onder de boom zat. De mevrouw van wie het huis was, kwam een praatje met me maken en ze vertelde dat ze zaterdag middag tijdens de tornado thuis was geweest. Ze had niet in de gaten gehad dat er een tornado was en wilde net de voordeur op slot gaan doen. En terwijl ze naar de deur loopt, komt de boom naar beneden. Twee tellen eerder en zij had in het gedeelte gezeten, waar de boom naar beneden was gekomen.

Je moet er toch niet aan denken. Inmiddels was de verzekering geweest en waarschijnlijk zal het huis onbewoonbaar verklaard worden, omdat het van de fundering geblazen is. Dit gedeelte van Holly Springs had nog steeds geen stroom en volgens de inspectie van de gemeente mag de stroom bij hun huis ook niet aangesloten worden. Want geheid dat dat dus kortsluiting op zou gaan leveren. De mevrouw vertelde het verhaal met pauzes aan me.... Wat een vreselijk iets om mee te maken....



Ik heb haar beloofd mijn foto's aan haar te geven. Ze wilde het toch zeker wel later ooit nog wel eens terug kijken.



En zo heb ik een poosje staan kijken hoe ze dit toch allemaal gingen doen. De zoon van de mevrouw vroeg of ik ook niet achter wilde kijken. Achter was een soort van bos, zeg maar en daar zag je nu dus een heel kaal stuk door heen lopen. Een soort van pad. En dat was waar de tornado over heen was gegaan.



Alle bomen waren daar weg gekapt. En daarna zo over hun huis gegaan en de grote boom, die al in 1960 gepland was doen omvallen. Inmiddels had de kraan de boom van het huis gehaald en de zoon liet me de schade zien. Vreselijk gewoon....



Er werd flink gezaagd door de mannen en zo zag je de boom steeds een stukje meer zakken.





Inmiddels was het al tegen 5 uur en ben ik weer op huis aan gegaan. Hoop eigenlijk voor die mevrouw dat ze toch in het huis mocht blijven wonen. Al was de kans daarop heel klein. Het huis was van haar schoonouders geweest en er waren zoveel herinneringen geweest. Heel moeilijk vond ik het maar.

Toen ik thuis kwam was er wel wat leuks om me een beetje op te vrolijken. Moet zeggen het hakt er behoorlijk in al die schade. Inmiddels zijn er 24 doden gemeld in North Carolina en dat zijn er wel heel erg veel. De tv staat ook bol van al het nieuws. En er komen steeds meer beelden nu.

Maar... ik had post, Nederlandse post dus!! Twee pakketjes maar liefst! En daar wordt ik eigenlijk altijd vrolijk van. Zelfs na tornado ellende....



Op Facebook had ik mee gedaan aan een prijsvraag van de KLM en daarmee had ik een tasje van Viktor & Rolf gewonnen. Het tasje was business class vliegers tegenwoordig van de KLM krijgen al zij met hen mee vliegen. Wel grappig, want er zal van alles in het tasje ook nog. Van sokjes, tandenborstels en zo'n typisch "oog-donker-maak-maskertje", hahaha. Ik kan toch niet op de naam komen hoe je zoiets in het Nederlands noemt. Nouja, jullie begrijpen me vast.

Verder nog een pakketje!



Van Jacqueline!! Met daarin het boekje van Yvonne Lemmers over het Gokken dieet. Hartstikke bedankt voor het opsturen hoor! Ik ga er morgen gelijk aan beginnen met lezen! Ben er erg benieuwd naar!

Trouwens nog een nieuwtje... Het is nu even over twaalven en zo meteen wordt ik gebeld door Kink FM. Ze hadden mijn blog dus gevonden en hadden daar over de tornado gelezen en me eeen mailtje gestuurd met de vraag of Ingrid Perez me kort mocht interviewen. En dus gaat dat zo gebeuren...... Ben benieuwd! (Kan je me weer een keer in echt horen Karin (dh). Moet zeggen dat ik het op het filmpje van zaterdag ook helemaal niet vind klinken als "ikke" hoor. Zal op de radio ook vast wel zijn, hahaha)

****EDIT*****
Inmiddels is het interview al uitgezonden! Het was erg leuk om te doen en voor de liefhebbers, het is hier te beluisteren....



Tot slot ook nog even wat bewegend materiaal, met wat ik vandaag allemaal ben tegen gekomen.



Groetjes Petra

The day after

Nou inmiddels verschijnen de schokkende beelden van wat de tornado's hebben aangericht. Er wordt geschat dat er 62 tornado's in North Carolina zijn geweest. En er zijn al 22 doden gemeld in onze staat. Over verschillende staten, waar deze buien over heen getrokken zijn, is het dodental in de 70. Ze hebben nu dan ook de bijnaam Killer tornado's. Hier zijn nog steeds een drietal kinderen vermist, die buiten speelden toen de tornado's kwamen....

De plaatselijke nieuws zenders laten beelden vanuit de lucht zien en dan zie je goed de route die de tornado heeft genomen en de schade die er op die route is. Vandaag ben ik toch weer even gaan kijken op de eigenlijk bekende plekjes voor me. Down town Holly Springs is het hardst geraakt en in sommige straten ziet het er uit als of het oorlog is. Bomen hangen aan electriciteits palen en zijn boven op huizen gevallen. Overal liggen gewoon takken. Maar sommige ook al netjes op een hoopje aan de rand van de stoep. Klaar om door de gemeente opgehaald te worden.

Bedank nu nog meer ons bescherm engeltje die gisteren ons heeft behoedt van veel ellende...







Dit is normaliter een doorgaande weg en er staan aan beiden kanten huizen, die je geen eens meer ziet door alle bomen die om zijn gegaan.









Ik heb even staan praten met de buurman van dit huis. Hij was thuis toen de tornado kwam. Puur geluk voor hem dat de boom de andere kant op is gevallen. Gelukkig was er in het andere huis niemand thuis. Bij elkaar duurde het hooguit 5 minuten, vertelde hij en zag hij dat het zo verder de straat in ging.

Heb overigens nog nooit zoveel mensen buiten op straat gezien als vandaag. Iedereen helpt elkaar. Hele groepen mensen zijn er in de tuinen en straten aan het puin ruimen. Vaak met grof materieel. Dat hebben de meeste Amerikanen volgens mij als standaard uitrusting in de garage hangen. Ketting zagen, generatoren, versnipperaars, ik weet niet waar ze vandaan kwamen, maar ze waren volop in gebruik vandaag.

Moet zeggen dat ik dat een mooi iets vond om te zien. Het toont, vond ik, heel sterk het karakter van de Amerikanen. Er is iets heel ergs gebeurd, maar we gaan niet bij de pakken neer zitten. Het "opkrabbel-vermogen" zeg maar. En dit collectief opkrabbelen, na deze verschrikkelijke tornado's is dan toch eigenlijk wel een zeer positiefs iets. Bij een dag die zeker de geschiedenis in zal gaan als 1 met de meest ergste tornado's ooit in North Carolina.

Verder ben ik vandaag bij Bob en Alison geweest om kleine Morgan te bewonderen. Wat een ontzettend lief klein babietjes was. Die hele kleine ienieminie handjes... Toch wel een klein wondertje. Zij waren overigens nog maar net een half uurtje uit het ziekenhuis gekomen met Morgan toen de tornado zich aandiende. Ook weer zowat he?
Maar gelukkig is het voor ons heel erg mee gevallen! En is het opruimen in volle gang bezig!

Groetjes Petra

En toen....

was Stacey jarig vandaag. Negen jaar is meneer de Bruin geworden. We zijn nog steeds zo dankbaar dat hij er weer een jaartje bij getekend heeft!

Het was wel vroeg uit de veren voor hem vandaag, want er werd slecht weer voorspeld en dus werd het een vroege verjaardags wandeling. Er zou veel regen komen en er waren veel onweersbuien in de voorspellingen. Dus om kwart over 7 liep ik al met ze buiten. Er waren donkere luchten zo nu en dan, maar het was nog steeds droog. Temperatuur was heerlijk en het was lekker lopen.

Ron was vanmorgen aan het werk en er zou iemand van Direct tv komen om een tv schotel te installeren. We hebben onlangs een nieuwe tv gekocht en hadden we een speciale aanbieding van Direct tv gehad. We zouden een giftcard van $250 dollar van Best Buy krijgen als we nu bij hen zouden aansluiten. En dat klonk goed. Dus hadden we hun monteur besteld en die zou alles gratis komen installeren.

De monteur zou een half uur van te voren bellen als hij in de buurt was. En dan zou ik Ron bellen en die zou dan naar huis komen. Ze zouden tussen 8 en 12 uur komen, was ons verteld. Maar om 11 uur nog geen monteur gezien. Maar om kwart over 11 belde hij dan toch. Ron was inmiddels ook thuis. En de monteur keek en gaf allemaal dingen aan ons door wat we moesten gaan doen om tv via Direct TV te gaan kijken.

Een van de dingen was dat we de internet aansluiting, die boven bij ons is, naar beneden moesten brengen. Kosten.... $200.- Bovendien kon die schotel op 1 of andere vage manier niet op ons dak maar moest tie op een paal. Kosten $ 85,-. We begonnen Direct TV dus al een heel stuk minder leuk te vinden.

Inmiddels begon het weer al aardig te spoken en de eerste spetters vielen naar beneden. En we hebben dan ook heel netjes tegen de monteur gezegd, dat we nog maar even wachten, met het hele Direct TV verhaal. En toen hij weg was zijn we naar Cary gereden en hebben daar bij Time Warner Cable een extra tv box voor onze nieuwe tv gehaald. TWC is ook niet ideaal, maar die doet het nu goed en laten we daar maar bij blijven dachten we.



Op de terug weg zag ik hier en daar al donkere wolken verschijnen. En het waaide ook best flink. Ik had later in die middag met mensen voor een fotosessie afgesproken in Holly Springs en iets in me zei, dat dat nou niet echt de meest mooie foto's zou gaan opleveren. En dus heb ik die mensen maar gebeld en heb ze nu voor over twee weken gepland. Enmaal thuis gekomen is Ron aan de tv en de nieuwe kabel box begonnen. En niet lang erna kregen we een telefoontje met nieuws over Ron's oma. Ron's moeder vertelde dat de operatie voorbij was en dat oma weer bij was. Hele gerust stelling. Ondertussen was Ron nog steeds bezig met de tv te installeren.

We hoorden wel de weerradio steeds afgaan, maar die ging eigenlijk al de hele morgen al af. Tig keer de onweers waarschuwingen. En nu dan ook tornado watches en warnings in veel verschillende counties. In het begin toen we hier woonden kreeg ik het daar erg benauwd van. Maar eerlijk gezegd doet het me nu al heel wat minder. Nouja ik vind ze nog niet leuk hoor. Maar schiet minder in een stress.

En zo in de tussen tijd keek ik een beetje toe hoe Ron met de kabel box bezig was en had voor de zekerheid de riemen van de hondjes gepakt. En toch maar een paar kussens alvast in het washok gedeponeerd. Je weet namelijk maar nooit he? Maar toen ging weer de telefoon. Dit keer was het Toos met nog meer info over oma.

Ik zag onderwijl wel Ron de kamer uit gaan en weer binnen komen met ons kleine cameraatje en ik zag hem staan filmen. En toen dacht ik, ik zal ook even kijken wat er zo interessant was. En ik schrok me werkelijk lam.... Wat een wolk was dat zeg! Inmiddels had ik Toos ook van dit feit op de hoogte gebracht en ben dus op gaan hangen en we zijn toch maar naar het washok gegaan.

De televisie aan en de iPad en iPhone mee. Al snel bleek, dat de straat namen die ze noemden op tv, een stukje boven ons lagen. Op die wegen zou de tornado komen en dus zijn we toch weer gaan kijken. En zo maakte ik een paar foto's met mijn iPhone. Maarja.... die kwaliteit is ook niet zo heel mooi. En dus super mega snel mijn camera gepakt en nam dus deze foto's vanuit de slaapkamer....





Wat een wolk.... Volgens de tv zou het een hele grote brede tornado zijn en het zag er echt zo onheilspellend uit dat het haast niet anders kon.... Ik was zo blij dat hij zo net ten Noorden aan ons voorbij ging. En wat was ik blij dat ik die fotosessie afgezegd had. Anders had ik daar nu midden in gestaan. Want de wolk was echt richting Bass Lake, waar ik afgesproken had.

De beelden op tv werden steeds levendiger en het leek er op dat de tornado op downtown Raleigh afstormde. Een dik bevolkt gebied dus. Volgens de weerman was de laatste keer dat dat gebeurde in 1988 geweest. Veelal vinden tornado's meer in het landelijke gedeelte van North Carolina plaats. Maar deze was ook zo groot. Op de tv verscheen daarop dit beeld.



Genomen met een webcam bovenop 1 van de hoge gebouwen van Raleigh. Die zelfde wolk als die bij ons net voorbij was gekomen. Dat beloofde niet veel goeds.....

En dat was kwam er ook niet. De tornado's (er volgden er daarna nog twee, al waren die niet zo bij ons in de buurt), hebben veel schade aangericht. Tot op nu zijn er 5 doden gevallen en is er veel materiele schade. Omdat we nog een kabeltje misten voor de tv, zijn we toch op pad geweest en wat we onder weg zagen was echt vreselijk....
Heb onze beelden zojuist aan elkaar geplakt... Het is een filmpje, waarbij je mij nog aan de telefoon hoort. En daarna de foto's van de schade in Holly Springs.



De drive through van de bank in Holly Springs was ook te grazen genomen. Daar was de wind onder geslagen en echt de hele drive trough was een soort van ontmanteld.







Daar in Holly Springs was de scade ook groot. Er waren veel electriciteits kabels op de grond gekomen en enorm veel bomen waren er omver. Echt heel onwerkelijk om te zien, hoe zo'n tornado huis houdt. Overal waren mensen bezig. En bij veel kabels werden nood reparaties uitgevoerd.



Op de terug weg reden we door down town Holly Springs en dat zag er helemaal niet uit. Overal bomen op huizen en ontzettend veel schade. Vreselijk om te zien.

Wat ik wel vond is dat er enorm veel mensen op de been waren om alles op te ruimen. Overal waar je reed hoorde je ketting zagen. En waren er mensen met van alles en nog wat aan het sjouwen. En werden er gaten in daken afgedekt door plastic zeilen. Dat vond ik toch wel heel bijzonder om te zien, hoe de mensen elkaar dan zo helpen.

Eenmaal thuis waren we allebei wel onder de indruk van wat we net gezien hadden. Wat een schade..... Wat een kracht! En wat waren we stiekem blij dat het niet 2 km zuidelijker plaats had gevonden. Heel erg blij!!!!!

Voor vanavond is er vanaf 9 uur een avond klok in gesteld en mag je in Holly Springs niet naar buiten, zolang het donker is. Misschien ook wel goed ook, want er lagen nog heel veel bomen op de weg en zo ook electriciteits kabels.

Toen we eenmaal weer terug waren hebben we Stace dan toch eindelijk zijn cake met slagroom gegeven, die er in ging als cake met slagroom zeg maar ;-)



Tornado of niet, die had hij toch wel verdiend!



Connor genoot ook van broertjes cake. Al at hij wat langzamer dan Stace.



En dus schoof Stace mooi bij hem aan!



Al met al een zeer enerverend daagje kunnen we wel stellen..... Deze verjaardag van Stace zullen we niet snel vergeten!!! Voor de liefhebbers.....


Groetjes Petra

*PS* Op de WRAL website staan veel meer beelden van wat er allemaal gebeurd is vandaag.

Vervolg...

Dit is niet 1 van onze bunnies, maar een bunny van de Walmart. Het is een taartje voor Pasen. Moet zeggen dat ik toen ik het taartje zag, dacht "goh wat een mooi gezicht zo'n bunny!". Vooral het feit dat deze bunny veilig in het doosje zat en niet in onze tuin rond stekkert.

Had van de week zonnebloem stekjes gekregen van Judy en die zijn inmiddels gekortwiekt door bunny & Co. in onze tuin. Echt! Die knabbels eten echt alles. Natuurlijk eten ze de nieuwe plantjes niet helemaal op. Nee ze laten om mij te pesten nog net 3 cm steel van het afgeknauwde plantje staan. Gewoon om mij te pesten..... Grrrr....

Wat is er verder nog gebeurd deze week? Ik heb twee fotosessies voor OpLove gehad. Bij beiden kon ik niet op de homecoming aanwezig zijn omdat ik in Nederland was. Maar hebben nu dus een gewone foto sessie gedaan. Met de inmiddels thuis gekomen papa's erbij. Het blijft mooi om de verhalen van deze gezinnen te horen. Petje af voor ze. Voor vader maar ook zeker voor de vrouw die achter blijft. Beiden gezinnen, hadden allebei jonge kinderen en voor beiden het eerste kindje. En het komt er dan dus wel op neer dat zij de zorg alleen dragen gedurende de tijd dat hun mannen van huis weg zijn.



Zo was er Kayley, die 10 maanden oud was. De vader was 9 maanden weg geweest. Dus heel emotioneel vond ik, om te zien hoe de kleine meid zo bij haar vader in slaap viel tijdens de fotosessie. De vader genoot duidelijk van zijn kleine meisje. Wat voor sommigen vanzelf sprekend is, wordt bij het zien van deze foto's een speciaal iets.



Maandag had ik afgesproken met de andere familie en die hadden een 2,5 jaar oude dochter. En het was de tweede keer in haar jonge leventje geweest dat haar vader op tour ging. Haar moeder was een hele aardige vrouw die op mij heel sterk over kwam. Had echt bewondering voor haar. Je moet het toch maar mooi doen. Haar familie woont allemaal in Michigan en zij hier in NC. En als dan je man voor heel wat maanden weg gaat. Ze was zelf nog aan het leren voor verpleegster. Want hier in NC moest ze weer opnieuw examen doen omdat er hier weer andere regels gelden dan in Michigan.



En dan gewoon alle zorg voor je kleine meisje erbij.



Ik blijf het heel bijzonder vinden om deze families te ontmoeten en hun, al is het misschien maar een kleine geste, te voorzien van foto's van de familie samen. Op de foto hieronder ging haar vader zich omkleden in het militaire uniform. Maar kleine de kleine dame, hield haar vader mooi in de gaten. En bleef netjes wachten op haar vader om daarna samen op de foto te gaan met hem.



Vanmiddag kregen we ook een telefoontje uit Nederland en hoorden we dat Ron's oma morgen ochtend onverwachts geopereerd gaat worden. Ze was onlangs gevallen en had daarbij haar knie bezeerd. Het bleek dat die wond niet goed geneesde en het werd van kwaad tot erger. Vanmiddag is ze dus in het ziekenhuis opgenomen en morgen wordt ze geopereerd en zullen ze de wond schoon gaan maken. Hopelijk gaat het dan allemaal weer wat beter en voelt ze zich snel weer wat beter!



Verder is de natuur hier totaal uitgelopen. Alle bomen zijn groen en de azalea's staan volop in bloei. Verder veel, heel veel pollen in de lucht. En Ron heeft er voor het eerst wel heel erg last van. Hij loopt de hele tijd te niezen en te snotteren. Vandaag dus medicijnen gehaald en hopelijk gaan ze hun werk doen. Alles is buiten dan ook geel van wat er uit de bomen komt. Je ziet echt hele walmen gele troep door de lucht gaan als er ineens een briesje is. Voorlopig dus maar even de ramen in huis dicht houden!

Om dit blog dan uiteindelijk af te sluiten met mooi nieuws...... Alison is gisteren bevallen van baby Morgan. Alles is goed gegaan en het was super om het telefoontje uit het ziekenhuis van Bob te krijgen en op de achter grond Morgan te horen huilen. Het was duidelijk dat alles werkte! En ben blij dat alles goed is gegaan. Ze hebben er zo naar uitgekeken. Dus we zijn super blij voor ze!

Iedereen een fijn weekend gewenst!

Petra