Nog meer natuur

Welkom op het inmiddels wel erg natuurlijke blogje elke keer. "Hadden we het hiervoor nog over de Amerikaanse huismus, vandaag zullen we de vis arend bespreken". :-)
Van de week zijn we wezen varen met het bootje en op Jordan Lake zijn er veel visarenden te zien. En dit keer was het me gelukt om een snoekduik naar een vis van die arend vast te leggen.

Het blijft voor mij zo knap om te zien hoe ze na een paar rondjes cirkelen zo de vis uit het water weten te pikken.

Hij kijkt daarna ook nog even naar ons in het bootje en vliegt er dan echt mee weg! Zoals we al opmerkten in het vorige blogje, de natuur heeft best vreemde en aparte vogels. Toen we het bootje in het water gingen laten eerder die middag, was er tegelijkertijd nog een man zijn boot van de trailer te laten. En onze boot lag al in het water en daarna gaat Ron de trailer wegrijden van de helling. Ik kom aan de praat met de man op de andere kant van de helling. Hij heeft een ponton boot. Dat is een soort va platform met twee ijzeren drijvers eronder even simpel gezegd. Maar met lekker veel loopruimte. Ik zeg dat ik zijn boot erg leuk vind en hij vertelt er wat meer over. En zo komt er ter sprake dat hij vroeger ging waterskiën en zo, maar nu meer foto's maakt van de adelaars rondom Jordan lake. Hij vertelt dat hier het grootste aantal adelaars nesten zijn aan de Amerikaanse Oostkust. Oh echt? Ik vertel hem dat ik er nog nooit 1 gezien heb en het heel graag zou willen zien. Hij zegt dat er 1 gelijk hier om de hoek zit en wijst globaal om de hoek van de hellng. Maar op mijn vraag waar precies is hij een beetje wazig. Alsof het een soort van geheim is :-) Hij vraagt me daarna of ik zijn foto's wil zien? Ja tuurlijk zeg ik. En hij pakt van af zijn boot twee foto albums vol met foto's. En ik mag er in bladeren. En er zitten super mooie foto's bij. Zelfs van twee adelaars in het water. Een koppeltje wat zit te drinken. Mooi! En van behoorlijk dichtbij! Inmiddels komt Ron ook aangelopen. De trailer staat op de parkerr plaats en kijkt nu ook met de foto's mee. De man heeft nu ook door dat wij geen Amerikaantjes zijn en het blijkt dat hij in Frankrijk heeft gewoond en in Scheveningen op vakantie is geweest. Allerlei verhalen komen er los bij hem. Mooi om te horen daar op de steiger bij de helling. Afijn we nemen na dit praatje afscheid en stappen beiden op ons eigen bootje. Maarja nou wist ik nog niet waar het adelaarsnest was. Want tjsa, zulke foto's wilde ik ook wel van twee adelaars. Dus nadat we echt op het water zaten, vroeg ik aan Ron om bij de eerste bocht eens even te kijken of ik wat kon ontdekken. Maar zag niks. Later zijn we de andere kant opgevaren en ging Ron vissen en ik een boekje lezen en zo nu en dan wat foto's van van alles en nog wat. Afijn we varen later op de avond weer terug naar de helling en net in de eerste koof zie ik de man die we eerder spraken. Hij wenkt ons en vraagt of we nog adelaars gezien hebben. Dus ik zeg nee, helaas niet. Maar wel een Orsprey die een vis uit het water pikt. Het lijkt alsof hij daarop wat veranderd van gedachte en vraagt me of ik het adelars nest wil zien waar hij het over had. Ja natuurlijk wil ik dat! We varen een stukje achter hem aan en hij wijst hem aan en zie hem echt niet, hahaha. Maar dan kijk ik veel hoger in de bomen en zie ik het nest. Het is echt mega groot! Mega! (op de foto links onder net boven het licht groene blad) En terwijl we zo zitten te kijken en te praten, komt de adelaar aangevlogen! De man raakt zowat in extase en ik zie het allemaal maar net. Dus mis het ook nog eens half. Het ging allemaal zo snel. Ik keek half door mijn lens en dacht dat de adelaar op het nest was gevlogen en maak dus foto's van het nest. Maar zie niks geen adelaar. De man zegt dat hij daar de hele dag op had zitten wachten maar nu naar huis moet en vaart daarna dus al gauw weer door naar de helling. Ron en ik kijken nog even wat naar het nest en zien geen beweging. Ik maak nog een paar foto's van het nest maar varen dan ook door. Het is al laat en de zon gaat bijna onder al. Eenmaal bij de helling hebben we de boot aan de steiger en Ron gaat de trailer halen en ik hoor me toch een gekrijs in de lucht. En ja hoor! De adelaar vliegt echt heel laag over en bekijkt ons bootje vanuit de lucht. Natuurlijk ligt mijn camera in de boot en ik sta op de steiger de boot vast te houden. Even bedenk ik me wat te doen, maar bindt dan snel de boot vast en klim weer op de boot. En net als ik de camera uit mijn tas heb vliegt het ding natuurlijk weer weg. Met een krijs die nu heel erg lijkt op een schater lach. Nanananana! Baalde dus flink. Maar weet het nest nu te vinden, dus mijn tijd komt vast nog een keertje. Althans ik heb goede hoop. Afijn 's avonds thuis bekijk ik de foto's van die dag en dan, dan zie ik dat de adelaar niet in het nest was gevlogen, maar er net een paar bomen naast zit! Jeetje, dat ik dat daar niet gezien heb. Hij zat gewoon te poseren in die boom en ik zag het niet. Lekker slim. Want de focus zit nu op het nest, ipv van de adelaar. Dus veel foto's met een wazige adelaar en een super scherp leeg nest. De vogel is gelukkig ook niet zo klein ook zeg. Dat we dat gewoon niet gezien hebben! Als ik adelaar was had ik ook nog een extra rondje naar ons gevlogen en hartelijk gelachen om ons. Wat een amateur vogelaars zeg :-) Maar we gaan terug... Ik wil een herkansing! Ooit... Ik zeg ooit omdat het nu echt veelste warm is buiten. Gisteren was Ron op de motor naar het werk en hij kwam terug en zijn thermometer gaf 111 aan. Dat is gewoon 44 in celcius graden. Niet te harden en dan wil je echt niet op je bootje zitten lijkt me. Maar gewoon gezellig knus bij de airco, hahaha. Dus ik moet nog even geduld hebben. Groetjes Petra maandag 25 juni 2012 Houdini onze huismus. Toen ik net terug was uit Nederland was het een vogeltje gelukt om een nestje te bouwen onder onze porch bij de voor deur. Nou is dat op zich niet zo bijzonder, want meer vogeltjes vinden dat bij uitstek een perfecte plek. Maar vaak ontgaat het bouwen van het nest niet aan Ron's toezicht. De vogels maken er echt ook wel een behoorlijk bende van en met 35+ graden is die bende niet echt prettig meer. Maar.... Ron mag die nestjes van mij wel weghalen, behalve als er eitjes in liggen, dan vind ik het zielig. En hij eigenlijk ook wel. Dus meestal komt het niet zo ver. Maar daar was Houdini, de Amerikaanse huismus. Of eigenlijk Houdina. Want echt binnen twee dagen moet zij het nestje gebouwd hebben en de eieren gelegd hebben. Boven op onze nep speelgoed slangen die wij op het randje van de porch hebben gelegd. Geen gezicht natuurlijk, maar een beetje Amerikaanse Huismus, valt niet voor die nepperij. Die bouwt uit protest gewoon een nest bovenop de slangen. Zo van lekker puh!, niet waar? Niet lang erna kwamen de eitjes al uit en hoorden we gepiep als we de deur uit gingen. Enoch och, wat waren ze lelijk. Het leken wel breedbek kikkertjes, zoals ze dat bij Jan Jans en de Kinders noemen. Drie stuks dons en grote snavels! Echt we hoopten toch dat ze nog een beetje op gingen drogen, want zo zagen ze er zeker niet uit. Maar het wonder geschiedde... Een weekje later, inderdaad een heel stuk knapper inmiddels. En Houdina had haar best gedaan want er lag er ineens een kind bij? Waar die nou vandaan kwam? We hadden maar drie eieren gezien. En drie lelijke kinders. Maar nu zag ik toch echt vier snaveltjes in het nest. Die Houdina toch! Ze voedde ze wel netjes op, want de behoeftes doe we aan de buiten rand van het nest. Of iets in die trend, want er lag een flinke rand om heen inmiddels. Ron hartstikke blij natuurlijk ;-) En van de week zag ik dit op het randje zitten. Drie stuks pronkend op hun fake snake nestje. Drie nieuwe Houdini's! Waar no. 4 is weet ik niet, maar die was niet in zicht. Toen ik een foto wilde maken schrok ik me het rambam, want de middelste vloog van schrik zo inees uit het nestje... Zo zielig. Want het wilde vliegen, maar kon het nog niet en fladderde zo naar beneden, net langs me heen. Ohhhhhh, waarom doe ik dat dan ook? Het beest was bang voor mij en mijn camera. Ik snel weer naar binnen om hem vooral niet verder van zijn nestje te laten gaan. En het bleef een tijdje zitten net voor de voordeur en nam ik door het raam deze foto. En toen... Toen fladderde naar de hulstboom in onze voortuin en vandaar uit kon ik hem zien zitten vanuit onze eetkamer raam. Hij kan het! Hij kan het! Hij vliegt! Hij vliegt! Alsof het mijn eigen kroost was, hahaha. Ik was zo blij voor hem. Het ging ongecontroleerd, alsof de zijwieltjes er net af waren, maar hij vloog. De natuur is maar een wonderlijks iets niet? Eén en al Houdini als je het mij vraagt ;-) Groetjes Petra zaterdag 16 juni 2012 Tien Oôhhhhhh....gewoon tien dagen gingen er voorbij toen ik voor het laatst blogde! Tien hele dagen. En het is niet dat er niks gebeurde. Eigenlijk niet nee. Zo ging ik weer terug bij dr. Sam. Mijn vinger doet het nog niet echt lekker. En hij constateerde dat ook. En stelde voor om een MRI te laten doen waar het probleem zit. De pees kan of weer vast gegroeid zitten of toch niet lekker geheeld zijn. In beiden gevallen moet er weer geopereerd worden en daar zit ik niet echt op te wachten eerlijk gezegd. Nou zou je denken, doe in ieder geval de MRI, dan weet je waar je aan toe bent. En dat had ik in 1e instantie ook. Maar.... het wonderbaarlijke feit is dat onze verzekering, per 1 juni het eigen bijdrage saldo weer op nul heeft gezet. Niet per 1 januari, maar per 1 juni. Hartstikke logisch niet? (zucht) En daar ik nog al te goed wist dat mijn vorige MRI, nadat de pees toen was afgescheurd, ruim $ 4000 kostte, had ik zo mijn twijfels. Het is fijn om te weten wat er mee aan de hand is (letterlijk) maar als dat dan weer een paar duizend dollar eigen bijdrage kost, misschien toch een tikkie minder interessant niet? Bovendien heb ik echt geen trek in weer een gips en spalk periode op dit moment. Moet er even helemaal niet aan denken. Helemaal niet! Heb wel aan dr. Sam gevraagd of het kwaad kan dat ik even bedank. En hij vertelde zolang ik mijn oefeningen blijf doen en het gewricht soepel hou, het verder geen kwaad kan. Want hij begreep ook al te goed, dat ik na drie keer opereren niet echt meer sta te trappelen. Dus ik laat het voor nu even zo. En wellicht geeft tijd ook weer raad niet? Verder heb ik vorige week zaterdag samen met Jackie de race for the cure meegelopen. De vierde keer inmiddels. De race for the cure is voor geld in te zamelen voor onderzoek naar borstkanker. Vorig jaar deden er 23.000 mensen mee en dit jaar gewoon 25.000! Zo indrukwekkend! Het geeft mij persoonlijk altijd zo een boost om te zien hoe van zoiets verdrietigs iets positiefs wordt gemaakt. De survivors van borstkanker die meelopen, krijgen altijd een roze shirt bij inschrijving. En als je dan ziet hoeveel mensen er dan zo roze shirt aan hebben op zo'n ochtend is dat best griezelig veel. En mede daardoor hangt er echt een samen zijn we sterk sfeer en vind dat dus zo mooi om te zien en daar aan deel te nemen. Verder hebben we met het bootje gevaren en ging Ron aan het vissen. Hij ving niet veel helaas en het ergste was nog wel dat er op een gegeven moment een visarend net voor ons bootje in het water dook en gewoon zo een vis uit het water plukte. Mooi gezicht natuurlijk en puur natuur. Maar die Ron maar wachten tot zijn dobbertje onder ging.. Ron heeft ook nog gezwommen in Jordan lake vanaf het bootje. Ik moet daar nog even moed voor verzamelen. Het idee dat er ook slangen "wonen" vind ik totaal niet tot de verbeelding spreken. En ga dan ook niet echt graag een relaxed stukje zwemmen. Al..... Jawel....heb ik wel met mijn voeten in het water gebungeld, dus het begin is er misschien ;-) Verder hebben we ook hier het voetbal gevolgd. Waar we dus eigenlijk niet ernstig blij van werden. Nog wel een leuke anecdote...... U weet nog van Richard, onze postbode? Die onze namen kent en altijd vriendelijk zwaait enzo? De postbode die ik een kerstkadootje geef, die Richard? Nou van de week liepen we in de supermarkt en we horen een hey Ron & Petra how are you doing? Richard dus! Hij was ook boodschapjes aan het doen. En.... Hij had een prachtig oranje tshirt aan! Dus ik vertelde even kort dat dat de kleur is van ons land en dat ons voetbal team die dag gespeeld had. Oh... zegt hij in Chrakov, de Oekraïne? Ja, zeg ik verbaasd, inderdaad. Zo dan! Die Richard was echt op de hoogte! Dat hij zoveel van het voetballen af wist. Ik was echt verbaasd gewoon. De gemiddelde Amerikaan geeft niks om voetbal en al helemaal niet om de Europa cup. Dus ik stond echt te kijken van zoveel knowhow van Richard. Oh joh, Richard, volg je het voetbal dan ook, vroeg de onnozele ik. Nee zegt hij, hij was inmiddels voor de tweede keer gescheiden en zijn volgende vrouw ging hij uit de Oekraïne halen! En 1 van die toekomstige kandidaten kwam uit Chrakov, zei hij zonder blikken of blozen. En zij had hem online verteld over dat er iets met voetbal aan de gang was. Echt! Alsof hij het over een pak melk had ipv een aanstaande vrouw. Nou sta ik niet snel met een mond vol tanden, maar deze had ik even niet zien aankomen. Die Richard, de postbode! Ron die mijn shock wat wilde verzachten vast, bracht het gesprek maar snel op een ander onderwerp. Mijn mond stond vast nog half open, hahaha. Oke, dan.... Dat kan natuurlijk ook in Chrakov ipv voetballen. Je werkt bij de post of niet? Dan doe je vanzelfsprekend ook gewoon aan mailorder bruidschappen ;-) Groetjes Petra dinsdag 5 juni 2012 Beestjes Ja ben er nog steeds.... Bij thuiskomst wachten er altijd weer 1001 dingen die nog gedaan moeten worden. Zo "mocht" ik weer bellen met de ziektekosten verzekeraar en het incasso buro van de anesthesist. Omdat ik twee operaties vlak achter elkaar had gehad, heeft de verzekering de betalingen van de laatste operatie aan de anesthesist maar ingetrokken. Zij dachten namelijk dat hij dubbel geclaimd had. Natuurlijk niet even de datums vergeleken. Wel nee, dat is te voor de hand liggend. Maar huppatee gelijk 2.000 dollar terug boeken. En wie kreeg dus de nieuwe rekening van die 2000 dollar? Precies, wij ja. Nou had ik daar voor de vakantie al voor gebeld, en een "Och ja, ik zie het nu, wat vervelend"....., volgde er van de verzekeraar. Maar nu konden ze echt niet meer aan de anesthesist zelf betalen, maar ze gingen mij een check sturen en daarna kon ik dan weer de anesthesist betalen. Hoe bedoel je onhandig? Maar afijn voor de vakantie kreeg ik inderdaad de check van 2000.- en dus had ik de rekening netjes betaald. Natuurlijk waren ze daar bij de anesthesisten club waarschijnlijk zo van geschrokken en vonden daarop nog ergens in een laatje een openstaand bedragje en of we dat ook nog even wilde gaan betalen? En zo belde ik dus bij thuiskomst weer met beiden. Verzekering en incasso buro. Zucht.... Na weer veelste veel tijd aan de telefoon moet het opgelost zijn nu. Maar het is maar afwachten, ik dacht dat namelijk drie keer geleden ook.... Verder zagen we veel beestjes.... Bij het wandelen met de hondjes zaterdag in Crowder district park zagen we een Barrer uil. Die wijsheid, van de naam van het beestje, had ik niet van mezelf, maar van een toevallig op zijn golfkarretje passerende park ranger. Die vertelde ons de naam van het beestje. Er schijnen er drie in hun park te leven. Nou zijn we er al meerdere keren geweest, maar had hem nog nooit gespot. En echt goed te missen was ie niet, want het ding was mega groot. Denk echt wel zo'n 65 cm. Van Drop Box Van Drop Box Hij was echt super mooi en statig, zoals het een Meneer de Uil betaamd. De manier hoe hij zijn kop omdraaide en zijn ogen even op ons spiesde. Heel indrukwekkend. Ik had nog nooit een uil in het echies gezien. Ja in de dierentuin, maar dat telt niet natuurlijk. Was er echt helemaal blij van. Baalde wel dat ik mijn camera niet bij had. Maar misschien lukt het me om hem nog een keer te spotten. We komen vaak genoeg in het parkje en wie weet heb ik nog een keer geluk. Verder had Ron zaterdag een sterke actie. Hij ging rondom het pampusgras en het "normale" gras, wat hoog gegroeid gras strimmen. En terwijl hij dat doet schieten er ineens twee jonge konijntjes onder vandaan. Eentje verdween weer net zo snel als dat hij tevoorschijn kwam. Maar de tweede bleef versuft in het gras zitten, in oogbereik van meneer De Bruin. Die natuurlijk dat bunny evenement net gemist had. En er dus als jan doedel naast zat. Van Drop Box Hij zag hem echt niet..... Nou was ie ook niet zo heel groot natuurlijk, maar een beetje hond zou het op zo'n afstand toch minstens kunnen ruiken niet? Van Drop Box Het dingetje bleef er nog een poosje zitten ook en was echt in shock. Omdat we toch wel een beetje bezorgd waren of de strimmer niet een pootje per ongeluk express er af had geknibbeld, deden we een wat nader onderzoek. Maar ook toen bleef hij zitten. Van Drop Box Van Drop Box Moet eerlijk zeggen dat ik niet zo heel erg blij was weer twee jonkies te zien, want de lieverdjes eten zich gewoon een weg door onze tuin. En niet bepaald het gras, wat soms best wat gekortwiekt mag worden. Ze houden meer van het duurdere plantensoort en doordat ze dat doen, komen er ook steeds meer want ze gedeien er goed bij. Maarja, zo'n strimmer aanval is ook weer iets barbaars niet? Dat gun je zo kleintje ook niet. Zelfs niet op onze konijnen heuvel.... Maar gelukkig, na een minuut of 5 kwam het ding weer op adem en huppelde daarna op eigen houtje weer onder het pampus gras terug. Met alle vier pootjes, twee oortjes en zonder andere lichamelijke schade, zeg maar. Pak van mijn hart toch. Verder was ik naar het arboretum geweest en zag daar mooie vlinders. Van Drop Box Maar ik was er niet voor de vlinders, maar voor foto's te maken van dit meisje..... Van Drop Box De avond ervoor had het enorm geplensd hier (tropische storm Beryl kwam over waaien) en dus was het een beetje een modderboel in de tuinen geweest en dat is niet altijd even handig bij het foto's maken van een 1 jarig meisje. Maar ik has een plastic kleedje mee en een ander sierkleedje daar weer over heen en dus konden we de kleertjes toch schoon houden van het 1 jarig meisje. Natuurlijk was ik de aanwezigheid van mijn kleren even vergeten, dus ik zelf zat wel half in de blubsie met mijn knietjes. Weer wat geleerd, in het vervolg twee plastic kleedjes. Eentje voor het onderwerp en eentje voor de fotograaf..... Verder was ik vrijdag ook gewoon ineens weer een jaar ouder geworden. Zo maar! :-) Gewoon 42 jaar geworden. Zonder dat je er erg in hebt. De zeer lieve skypjes, telefoontjes, facebook berichtjes en emailtjes worden zeker gewaardeerd. Dus dank hiervoor! Maar verder werd het een rustig daagje met een lekker etentje 's avonds met Ron. Iets wat de jarige wel kan waarderen ;-) Verder hebben we gisteren ook nog een nieuwe ervaring op gedaan, namelijk een bezoek aan een Amerikaanse tandarts. Nou hadden we die al eens eerder geprobeerd en dat was toen niet zo echt prettig bevallen, want de tandarts in kwestie zag allemaal vullingen en die moesten zeven jaar geleden met spoed vervangen worden voor kronen. Daar wij daar niet echt de noodzaak van zagen (en het geld voor in totaal 8 kronen voor ons beiden beschikbaar hadden) waren we er eigenlijk gelijk op afgeknapt. En stonden daarna niet echt meer te springen om een nieuwe tandarts te vinden. Ik ben nog wel een keertje naar mijn NL tandarts terug gegaan en die zag echt geen 1 kroon noodzaak, dus dat versterkte onze keuze en waren we er klaar mee. Ware het niet dat bij Ron onlangs een stukje kies was afgebroken en dat nu dus wel zeer ging doen. Het kloppen begon zaterdag en zondag nacht was het geen pretje meer. En zo belde ik op maandag morgen een tandarts die "in network" was met onze verzekering. Gelukkig kon hij diezelfde dag al terecht bij deze tandarts. En zo gingen we naar die praktijk toe. En echt.... Je wil niet weten hoe het gebouw er aan de buitenkant eruit zag. Denk aan de Taj Mahal... die stijl... Grote dikke pilaren bij de entree en dit was de wachtkamer. Van Drop Box Echt! We raakten toch wel een beetje in shock. Want komende van de Ikea klapstoeltjes bij mijn oude tandarts was dit toch wel een ander kaliber. De twee jaar oude story's en Prive's waren ook niet te bekennen en ik zag alleen een 60inch plasma beeldscherm en wat glossy magazines. Hmmmmmmm..... Dat wordt nog wat. Afijn de tandarts en assistente waren erg aardig en doordat we een tandarts verzekering hadden was de schade voor de pijn weghalen en een mooie fraaie kroon slechts $ 1000.-. Oef..... Als je het snel zegt klinkt het vast minder, maar ik vond het nog heel wat geld voor iemand die gewoon een tandarts verzekering heeft. Maarja pijn hebben is ook zowat. En ik nam dus plaats in de sjeike wachtkamer en Ron in de tandarts stoel met eigen tv scherm. (Ja echt er hing daar ook een ultra dun tv scherm in de behandelkamer. Wat zeg ik, ik telde in die gang zeker 8 behandelkamers en elk had vast zo'n tv gewoon!). Afijn ik nam plaats in het pluche van de wachtkamer en mezelf voornemend dat ik elk glossy magazine in die wachtkamer moest hebben gelezen voordat Ron klaar was. Hadden we tenminste nog waar voor ons geld gehad niet? En na zo een uurtje had ik die inderdaad allemaal wel doorgebladerd, maar nog geen Ron. Na twee uur nog geen Ron! Het duurde gewoon drie uur en een kwartier voor hij klaar was..... Echt! Het kost een paar centen, maar dan heb je toch wel een middaagje tandarts voor je zelf zeg maar. Allemachies.... Arme Ron! Die had al die tijd in de stoel gezeten. Na het afrekenen van de $1000.- mocht Ron met de nood kroon het luxe pand weer verlaten. Over twee weken terug voor de echte kroon.... We zijn er dus nog niet helemaal vanaf! Groetjes Petra Abonneren op: Posts (Atom) www.attheusa.com Nu te koop, de verzamel bundel van dit blog! @ The USA, www.attheusa.com ISBN 9789081662918 Stacey & Connor Links Euro Photo Graphics Mijn photoblog 10 daagse weersverwachting Laatste nieuws uit N.C. Webcams Raleigh e.o. Facebook Badge @ The USA Promote Your Page Too Facebook Badge Euro Photo Graphics Promote Your Page Too Blogarchief ►  2013 (8) ►  augustus (1) ►  juli (1) ►  juni (1) ►  mei (1) ►  april (1) ►  maart (1) ►  februari (1) ►  januari (1) ▼  2012 (55) ►  december (1) ►  november (2) ►  oktober (2) ►  september (1) ►  augustus (5) ►  juli (5) ▼  juni (4) Nog meer natuur Houdini onze huismus. Tien Beestjes ►  mei (3) ►  april (6) ►  maart (10) ►  februari (9) ►  januari (7) ►  2011 (118) ►  december (5) ►  november (7) ►  oktober (13) ►  september (11) ►  augustus (9) ►  juli (12) ►  juni (5) ►  mei (10) ►  april (10) ►  maart (11) ►  februari (12) ►  januari (13) ►  2010 (165) ►  december (20) ►  november (12) ►  oktober (10) ►  september (11) ►  augustus (17) ►  juli (20) ►  juni (10) ►  mei (12) ►  april (10) ►  maart (13) ►  februari (15) ►  januari (15) ►  2009 (198) ►  december (13) ►  november (20) ►  oktober (14) ►  september (17) ►  augustus (15) ►  juli (21) ►  juni (19) ►  mei (15) ►  april (15) ►  maart (17) ►  februari (16) ►  januari (16) ►  2008 (170) ►  december (11) ►  november (15) ►  oktober (20) ►  september (17) ►  augustus (11) ►  juli (13) ►  juni (13) ►  mei (9) ►  april (18) ►  maart (12) ►  februari (15) ►  januari (16) ►  2007 (215) ►  december (20) ►  november (19) ►  oktober (16) ►  september (21) ►  augustus (19) ►  juli (18) ►  juni (14) ►  mei (18) ►  april (22) ►  maart (16) ►  februari (16) ►  januari (16) ►  2006 (236) ►  december (17) ►  november (16) ►  oktober (18) ►  september (13) ►  augustus (19) ►  juli (20) ►  juni (23) ►  mei (22) ►  april (25) ►  maart (23) ►  februari (18) ►  januari (22) ►  2005 (244) ►  december (20) ►  november (20) ►  oktober (21) ►  september (18) ►  augustus (20) ►  juli (24) ►  juni (22) ►  mei (22) ►  april (27) ►  maart (25) ►  februari (16) ►  januari (9) Labels andere blogs (27) At the USA (1) Bearded Collie (181) Blue Ridge Parkway herfst 2009 (2) Boot (7) Bzz (2) C.B.C.C. (21) Cakedecorating (9) Camper 2010 Michigan (19) concerten (12) Cruise Canada juni 2010 (5) cursus (26) daagjes uit (101) Disney 2009 (1) Eten (58) fall 2010 (2) fall 2011 (1) Fietsen (10) films (13) fotograferen (142) Golf (1) Golfcart (6) Herfst 2011 (4) honden (67) huis (28) in de buurt (3) in de tuin (1) In de wijk (62) ipad (1) iPhone (3) joggen (25) Motor rijden (40) Nederlands bezoek (96) New England 2013 (1) New York 2008 (2) New York 2009 (1) New York april 2010 (1) nieuws (27) OpLove (9) overige (78) post (38) recept (3) Topsail 2010 (3) trip (1) Tuin (106) tv-serie (10) Typisch Amerika (67) typisch Amerikaans (1) Vakantie (60) vakantie 12/2011 NL (5) Vakantie camper 2011 (6) Vakantie Florida April 2011 (1) Vakantie Florida mei/juni 2009 (15) Vakantie Florida september 2009 (6) Vakantie in NL (14) Vakantie NL2011 (7) Vakantie WA/OR 2008 (5) vehalen bundel van blog (10) Virginia Beach 2008 (3) vogels (15) Wandelen (72) Washington 1-2012 (1) Washington 12-2009 (1) weer (92) Werk (74) winkelen (73) Wie is daar? Aanmelden bij Posts Atom Posts Alle reacties Atom Alle reacties Volgers Groetjes Petra By Petra. Thema Vensterfoto. Thema-afbeeldingen van nicolas_. Mogelijk gemaakt door Blogger.