Niet echt...

Nou het lukt me niet echt. Had me voorgenomen nu mijn moeder hier is wat meer updatetjes te schrijven, maar brouw er maar weinig van. Op zich ook wel een goed teken, want er is gewoon weinig tijd over voor het tikken van een blogje. Maar voor degene die wel snieuwgierig zijn wat we allemaal nog gedaan hebben...

We zijn naar de tenenboer geweest bijvoorbeeld. Waar we heerlijk nieuwe kleurtjes op onze tenen kregen. Het aandoen van de slippers met de enorme bloem erop was achteraf gezien niet zo'n heel erg strak plan. Want daardoor beschadigde de vers gekleurde nageltjes weer. Gelukkig werden ze weer een beetje opgeknapt door de nagel meneer voor we vertrokken. Dit nadat we de bloem eigenhandig van de slipper verwijderd hadden :-) Dat laatste was vooral erg grappig. Was echt een moeder-dochter interactie ter oplossing van het probleem.

Daarna nog lekker geshopt en een heerlijk Subway broodje genuttigd. Verder hebben we gewandeld met de doggies bij Crowder district park. Ook gezellig en vooral prettig voor de vier voetige stappers in dit geval. We hadden wat koelere daagjes met een verfrissend windje. En na de hete zomer dagen een heerlijke verademing. Het zonnetje was er ook zeker nog, maar allemaal wat beter uit te houden.

Donderdag avond hebben we onze nichten uit Maastricht, nouja Soesterberg, opgehaald. Eén nicht heeft afgelopen jaar stage gelopen bij het Hilton hotel in Fort Lauderdale. Nu het laatste weekje hier in Amerika en samen met haar moeder dus nog even op bezoek in Noord Carolina. Het is weer erg leuk om elkaar te zien zo in het verre.

Natuurlijk ook de gezellige uitstapjes gepland. Zoals een tripje naar Old Winston Salem. Waar je Monravian mensen van weleer kunt zien in een soort openlucht museum. Op de weg er naar toe zijn we nog gestopt bij een soort Stepford &sons winkeltje. Waar een hoop oude meuk buiten stond. Het winkeltje was gesloten, maar voor de deur stond al allerhande rommels om tussen te kijken. Zoals een oude piano en een stel oude typemachines. Tegenwoordig ook al een antiek iets inmiddels.

Bij Old Winston Salem (bekend ook van de Winston sigaretten, waarvan de oude fabrieks pijp nog midden in het centrum staat) betaal je voor je ticket om in de huizen te mogen kijk. Je kan altijd al door Main street lopen. Een groot aantal huizen zijn open en in deze historiscRhe huizen zijn dan mensen in klederdracht die je wat over het huis en de Monravian mensen vertellen rond 1800. Best grappig om te zien.

Zo was er de wapenboer, de bakkerij, het "single brother" huis, de apotheker, de tinmakerij enz. En daarbij allemaal broeders en zusters in klederdracht, want zo noemden de Monravian zich. Na jaren weet ik nu dan ook waar de naam Wachovia vandaan komt. Het is het gebied waar deze monravian groep zich settlede in de vroegere jaren. Later werd daar dus, nu de plaats Winston Salem, de bank opgericht. De bank is onlangs overgenomen door Wells Fargo, maar het heeft dus een hele lokale achtergrond.

De wapen boer was wel grappig. Hij zat buiten aan een pistool te werken en ik maakte er wat fotootjes van. En zo raakten we in gesprek. Hij vertelde dat er onlangs in een oud pakhuis in Amsterdam een stel lopen waren gevonden uit de tijden van weleer. Hij had zo'n loop gekocht en maakte er nu een pistool van. Toen ik hem vertelde dat ik uit Nederland kwam en de nichten uit Amsterdam ging hij helemaal glimmen en ging daarop die loop erbij halen om aan ons te laten zien. Hij vond het maar wat interessant dat Anneke oorspronkelijk ook echt uit Amsterdam kwam. Grappig hoe klein de wereld kan zijn. Iets wat in een oud pakhuis na jaaaaaren verstopt te zijn geweest zo in Old Winston Salem kan belanden en dan de nieuwe eigenaar in gesprek raakt met een stel Dutchees.

 

Er was ook nog een oude printerij en een oud fotografen huis. Erg leuk om te zien. Zo stond er ook het oude fototoestel wat ik van mijn moeder had gehad, welke van mijn opa en oma is geweest. Een echte Brownie. Erg leuk om te zien! Ze hadden er ook de reclame posters van.

Trouwens, nog een leuk verhaal. Van de week kwamen twee buurtjes met een wel heel mooi kado voor mij. Namelijk een nog oudere Brownie camera. Van rond 1909. Die van mijn opa en oma is van rond 1920 zo ongeveer. De buurtjes hadden hem zien staan in een antiekwinkel en hadden hem voor me gekocht. Lief niet? Ze waren richting het noorden gereden voor vakantie en Ron en ik hadden voor hen op hun zwembad gepast. (Ik weet het zo'n rot klus :-) ) Daarbij loop ik af en toe met hun hond als ze beiden moeten reizen voor hun werk. Maar dit was wel heel erg lief. En ook helemaal in mijn straatje natuurlijk. Het was 1 van de eerste camera's van Kodak met een uitklap gedeelte en voor het grote publiek beschikbaar. En in hele mooie staat ook nog! Petra helemaal blij!

Zaterdag zijn we met al de dames wezen bootje varen op Jordan lake. Het was er erg lekker vertoeven kunnen we wel stellen. Het water is nog steeds heerlijk en Anneke en Chantal hebben zich beiden op de band begeven achter het bootje. We hebben enorm gelachen met zijn allen en een hartstikke leuke dag beleefd die we afsloten met een zalig etentje bij de Longhorn.

Gisteren hebben we lekker geflaneerd bij het zwembad hier en 's middags zijn we naar een wedstrijd van de Durham Bulls geweest. Ook hartstikke leuk. Bij het Bulls stadion is de oude Lucky strike sigaretten fabriek. De oude fabriek is helemaal omgebouwd. Er vestigingen zich nu kantoren, appartementen en een school. En er zijn veel terrasjes op de binnen plaats. De oude watertoren met de Lucky strike reclame en de schoorsteen van de fabriek staan tussen dit alles in het midden. Vind het echt een leuk plekje.

De Bulls hadden een goede dag en waren lekker op dreef met twee homeruns! Dat is hier altijd extra leuk, want de enorme Bull boven op de tribunes van het stadion, gaat dan stomen en zijn ogen gaan dan branden. En dat twee keer dus in de wedstrijd :-)

Het was er wel enorm warm in het stadion dus het was zo nu en dan even de schaduw opzoeken. Maar weer een leuke herinnering zo. De kaartjes hadden we via Ron's werk. En er was een hapje en drankje voor de aanwezigen. Harstikke goed verzorgd! Ik heb dan ook weer even bijgekletst met een aantal van Ron's collega's gisteren.

Eigenlijk was de planning dat Anneke en Chantal vanmorgen dan weer terug zouden vliegen naar Fort Lauderdale. De laatste paar daagjes voor Chantal daar. Natuurlijk afscheid nemen van haar vrienden en haar spulletjes inpakken voor naar huis te gaan. Ware het niet dat er een orkaan richting Florida raast op het moment. Hurricane Isaac gooide dus roet in het eten. En hun vliegmaatschappij raadde van de week al aan om hun terugvlucht te verzetten. Want op maandag werd er niet gevlogen op Fort Lauderdale.

Dus nu blijven ze tot woensdag hier en bieden wij dus nu officieel onderdak aan twee orkaan vluchtelingen. Ook een eerste keer voor ons. Het omboeken ging gelukkig heel makkelijk en dus gaan we verzinnen wat voor leuks we hier allemaal nog meer kunnen gaan doen. Gaat vast wel goedkomen denk ik eerlijk gezegd :-)


Groetjes Petra

Cirque!

Na een rustig ochtendje van bijkomen en bijkletsen, gingen mijn moeder en ik vanmiddag richting de PNC Arena om naar de Dralion voorstelling te gaan van Cirque du Soleil. Het fijne vind ik altijd dat je daar eigenlijk heel makkelijk kunt parkeren. Veelal geen files, makkelijk een plekje te vinden en eigenlijk nooit ver van het stadion. Maar vandaag was echt wel heeeeel erg goed. We werden door de mannen van de parkeerplaats helemaal naar voren gedirigeerd. Echt precies voor de hoofd ingang.

Perfect voor mijn moeder! We konden echt zo naar binnen lopen. Super! Hierna op zoek naar onze plekjes. We zaten in de eerste ring en hadden een mooi zicht. De zaal was voor de helft beschiktbaar. En het podium stond aan de voorkant van het basketbal / ijshockey veld. Waardoor we eigenlijk vrij dichtbij zaten. De show was echt super. Wat een acrobaten! Heel mooi om te zien en we hebben er van genoten!

Springend door hoepels. Half vliegend in de lucht. Trampoline springers lieten echt de mooiste kunsten zien. Touwtje springen met 11 mensen tegelijk... Het was echt heel mooi en bijzonder! Weer heel anders dan de Corteo show waar ik in Nederland met Yvonne was geweest. Wel ook weer enorm indrukwekkend.

's Avonds zijn we even bij de Walmart geweest en hebben we lekker bij de Chinees gegeten met zijn drietjes. Met als toetje erna een stukje met de hondjes in de wijk gelopen. Het is hierintegenstelling met Nederland een "magere" 25 graden. Voor ons even een verademing na de warme dagen van de laatste tijd.

Dinsdag komt de warmte weer terug. Morgen dus nog even genieten van deze koelere temperaturen!

Groetjes Petra

 

Gearriveerd!

Vanmorgen zijn we eerst nog even naar de botenshow geweest in Raleigh. Het was eigenlijk groter dan we verwacht hadden. Het was een soort Amerikaanse Hiswa. En overal trappetjes dat je in de boten kon kijken. Dat was wel erg leuk vond ik. Vooralsnog zijn we nog steeds blij met ons bootje! Al is het natuurlijk altijd leuk om te zien wat er allemaal mogelijk is. En dat was wel heel erg veel. Wat een boten stonden er.

 

Daarna nog even over de vlooien markt gelopen die ook op de State fair grounds terrein te vinden is elke week. Daarna nog even wat laatste boodschapjes gehaald en toen naar het vliegveld!

Mijn moeder kwam namelijk vandaag aan!

En wel 10 minuten eerder dan gepland! Dus helemaal goed! Ze heeft de langste vlucht, van Amsterdam naar Philadelphia, met mijn nicht gedaan. Die vandaag naar haar dochter in Fort Lauderdale vloog. En dat was natuurlijk super! Samen vliegen is natuurlijk veel leuker! Het bleek dat hun gates voor de vervolg vluchten net naast elkaar waren. Dus vloog Anneke na aankomst doornaar Fort Lauderdale en mijn moeder naar Raleigh?

We konden dus zo weer naar huis rijden daar de vlucht naar Raleigh windje mee gehad. Het was super om haar weer te zien hier in Amerika. Natuurlijk had ik haar nog in Nederland gezien. Maar het was al meer dan twee jaar terug dat ze hier was. Dus super fijn dat de oversteek goed verlopen is! Eenmaal thuis de hondjes in de tuin naar haar toe laten gaan. Die waren echt hartstikke blij! Vooral Connor. Die was echt super blij. Heel lief om te zien! Morgen hebben we al wat leuks gepland, namelijk naar een voorstelling van Cirque du Soleil! Heb er zin in!


Groetjes Petra

 

Plus 100%

Zojuist komt Ron binnen. Kijk eens wat ik gevonden heb in de boom achter in de tuin? Een perzik! Een hartstikke mooie! Zo dan! Wat een oogst! We kunnen stellen dat het een groei van 100% is vergeleken met vorig jaar. En het jaar daar voor. Wie weet verdubbelt de groei volgend jaar weer zoveel en hebben Ron en ik allebei onze eigen perzik uit eigen tuin. Het zou toch mooi zijn niet?

Ooit toen ik 8 jaar geleden de boom kocht zat hij vol met perzikken. Had ik er maar een foto van, want dat was ook gelijk het laatste jaar. Elk jaar mooi vol met heerlijk geurende bloesem, maar perzikken ho maar. Maar daar is nu verandering in gekomen. We hebben 1 perzik. Denk dat ik misschien weet waar het door komt. Want heeft heel Amerika last van droogte, hier in NC is volgens mij het eerste jaar met veel regen. We hebben veel dagen gehad met een onweers buitje in de middag. Daarna weer droog en warm. Maar dus wel water in de grond. Het gras is ook voor het eerst in jaren nog steeds groen. En dat is echt uitzonderlijk hier in augustus.

 

We hebben ook nog geen water restricties gehad dit jaar. Dus de perzik boom vind het vast fijn het vele vocht wat tot hem komt. Hopelijk went hij er niet te veel aan, want ik kan het voor volgend jaar niet beloven ben ik bang...

 

Groetjes Petra

 

Van de acht....

Zaten er zes gewoon in de top tien! Nieuw persoonlijk recordje kunnen we wel stellen :-) Vorige week kreeg ik per email de uitslag te horen van de Holly Springs foto club wedstrijd. En die was dus wel heel erg goed. Je mag 8 foto's insturen en van die acht dus zes in de top tien. De inzendingen werden dit keer gekeurd door fotografen die hun voetsporen al verdiend hebben, dus dat ze er zes van mij kozen was wel toppie! Helemaal niet verkeerd. Petra blij!

Maarja winnen is 1, die acht foto's moeten dan nog wel afgedrukt en ingelijst worden. En dat was het klusje van afgelopen weekend dus. Nog wel een werkje eerlijk gezegd. Maar het is gelukt en zo ingelijst vind ik het altijd zo anders over komen. Net of ze niet van mij zijn zeg maar!

In de maand september worden er 45 foto's van de fotoclub wedstrijd ten toon gesteld in het culturele centrum van Holly Springs. De top tien krijgt de mooiste "etaleer" plekken in de lobby van het centrum.

Verder nog meer leuk nieuws want mijn moeder komt binnen kort weer naar North Carolina! Was al weer een poosje terug dat ze hier is geweest, maar volgende week is ze er weer. Dit keer vliegt ze samen met mijn nicht vanuit Amsterdam naar Philadelphia en daar vanuit gaat mijnmoeder door naar Raleigh en mijn nicht soor naar Miami. Die daar haar dochter gaat bezoeken die klaar is met de stage bij het Hilton hotel in Ft. Lauderdale. Die twee komen dan het weekend er na ook naar Raleigh, dus ineens allemaal gezellig bezoek. Wat zullen de hondjes ook weer blij zijn met de aanstaande gasten. Weet zeker dat de (slissende) Connor zijn plekje in de logeerkamer weer zal veroveren.

Het gaat inmiddels weer hartstikke goed met Connor trouwens. Al kregen we wel nog een verontrustend telefoontje van de arts die hem geopereerd had. Er was een stukje raar uitziend vlees uit zijn mond op kweek gezet en dat bleek onder de microscoop toch niet helemaal in orde. Afgelopen dinsdag zijn we dus nog even terug geweest voor een gesprek en we gaan zijn mond dus vanaf nu heel goed monitoren en hopen dat er niks raars gaat terug groeien.We kunnen wel stellen dat hij kwa karakter een eindje opgefrist is door het kwijt raken van al de kiezen, want hij is er een stuk vrolijker door geworden. Het was altijd al een lekkere druif hoor, maar nu nog meer ;-)

 

Groetjes Petra