Het was een kikker... Een vreselijk groene kikker. Die het nodig vond om mij deze ochtend te verrassen met zijn aanwezigheid in onze porch. En dat, dat had hij gerust kunnen laten. Want ik hou in het algemeen niet van kikkers. Een gewone pad niet, maar een gifgroene versie met zuignap pootjes al helemaal niet.
Dus ik hanteerde in 1e instantie een struisvogel strategie. Iets wat vanzelf komt, gaat vast ook weer vanzelf weg. En begon aan mijn ontbijtje binnenshuis. Wat overigens net zo lekker smaakte als dat ik hem buiten nuttigde toch? Hierna toch nog even checken. Maarja het ding zat er nog steeds. Dus dan eerst maar even met de hondjes aan de wandel. En ik verliet het huis aan de voorkant met de hondjes.
Bij terug komst liet ik de stappers nog even lekker rennen in de tuin en gooide voor het vertier wat tennisballen met ze. En toen was ik het toch helemaal vergeten Ik wilde wat water voor ze gaan pakken. Liep de porch in stond toen oog in oog met Groenmans. En ik zei al, die had erg uitpuilende ogen. Bij het realiseren van mijn aanwezigheid op zo'n kleine afstand verergerde de ogen van het beestje zich tot über puilend en ik griezelde toen ik ineens zijn aanwezigheid weer herinnerde.
Het was duidelijk de struisvogel theorie had niet gewerkt. Het ding vond het gezellig in de porch. En deed geen aanstalten om het vertrek te verlaten. Wat nu? Eerst weer veilig de porch verlaten en daarbuiten bedenken wat te doen. En zo herinnerde ik me dat mijn moeder vorige week ook een kikker buiten de porch had gezet met een handdoek. Goed idee. Dat zou mij ook zo maar kunnen lukken. Dus ik omgelopen en weer naar binnen gegaan via de voordeur.
Daar een badlaken gepakt. Hoe groter, hoe beter, hoe veiliger niet? En via de voordeur mijn doelwit beslopen. Ik vond het vreselijk eng, maar het ding had zich in al die tijd nog geen centimeter verplaatst, dus dacht die zal niet zo vaart nemen. Nou........, dat had ik even verkeerd ingeschat!
Terwijl ik de handdoek de ring in werp springt Groenmans echt met een mega sprong vooruit! Yikes! Gatverdamme! En het geluid bij landing was helemaal jak. Die zuignappen werken echt he? Je hoorde ze gewoon op de grond vastzetten. Eeeeewwwww.... Heel voorzichtig haal ik het badlaken weer naar me toe en deed nog een poging..... Maar nu nog erger... Het ding sprong omhoog en zuigt zich vast tegen de glazen porch deur. Flatssssssch! Echt waar, dat geluid erbij! Gatver! En zo had ik er dus nog een probleem bij! Hoe kom ik nu weer het huis in?
Stel je voor dat ik de deur open en hij springt er af, dan zit hij binnen! Dat was helemaal geen optie. Dus...... ik gooi wederom de handdoek naar hem toe en hij springt inderdaad van de deur af maar zo op het stenen muurtje van de porch. Zo dan! Wat een acrobaat zeg! En bedenk me dat ik het beestje echt niet te pakken ga krijgen met mijn vangacties. Maar ik vind hem echt nog te dicht bij de voordeur zitten en gooi dus nog 1 keer het badlaken zijn kant op. Maar mis dus vreselijk zijn richting. De adrenaline deed geen goed in al mijn vangpogingen. Maar, wat doet Groenmans? Hij springt gewoon spontaan geheel uit eigen beweging op het laken. En steekt nog net zijn middel vinger niet naar me op. maar zijn puiloogjes spraken boekdelen.
Hij was er duidelijk niet van onder de indruk. Mijn gehele badlaken actie niet. Nahnanananaaaa. Je krijgt me toch lekker niet te pakken! En ga lekker uit protest op je handdoek zitten..... Wat een rotbeest zeg! Heb het daar helemaal niet op. Springt zomaar onuitgenodigd de porch in en gaat mij bij de vangpogingen nog zitten uitdagen ook! Was er helemaal klaar mee en vond dat afstand tussen mij en Groenmans de beste oplossing leek. Hoe meer, hoe beter in dit geval. En hoopte dat Groenmans mijn verwensingen aan hem gericht, tot zich ging nemen en het gebouw zo spoedig mogelijk ging verlaten. Ook zonder mijn handdoek hulp. Heb daarop de heren aangeriemd en via de voordeur zijn we het huis weer binnen gekomen. Ik bedoel frisse lucht is ook "higly overrated" toch? Zo heel erg nodig is dat nou ook weer niet.
Later die ochtend krijg ik een mailtje van Ron. "Wat ben jij aan het doen dan?". We hebben sinds kort een beveiligings camera en die had mijn actie mooi vast gelegd. Met badlaken en al. Door alle schrik heb ik geen tel meer aan dat ding gedacht. Maar alles was dus vast gelegd. En het erge was, Groenmans was geen eens op die beelden te zien geweest. Dus ik kon nou ook niet meer zeggen dat ik werd bedreigd door een enorme grote gif groene gekleurde kikker. Zo groot was ie dus helemaal niet geweest, hahaha. Alhoewel.... die ogen..., levens gevaarlijk! :-)
Groetjes Petra
