Onvergetelijk weekend

Het was me het weekendje wel zeg. Zaterdag eerst voor, ja wel zevende keer ! naar het grof vuil. Je zou haast denken, wat een zooi zullen ze gehad hebben daar in dat huis, maar het komt eigenlijk dat onze grijze kliko gewoon veel te klein is. Daar past gewoon twee keer niks in en bovendien komen ze die 1 keer in de twee weken legen. Tsja... die zit elke veertien dagen al propvol met ons gewone afval. Laat staan dat je gaat verhuizen of erger nog, emigreren. Dit keer is de oude computer gedoneerd aan de milieustraat. Vreemd om je eigen vertrouwde computer van 7 jaar oud achter te laten in een container met ander afgedankt goed. Tjsa, ook voor een bejaarde computer is het leven zwaar.......
Zaterdag avond hadden we een etentje met vrienden van ons. Eerst even thuis een "bakkie" bij ze gedaan. Even voor de duidelijkheid Ron en ik drinken geen koffie dus dat "bakkie" is meestal een glas colalight of zo. Maar een "bakkie" vind ik altijd zo gezellig staan. Annemarie had voor ons een boek gemaakt dat heet, "Voor jullie van ons". Hierin had ze aan de hand van foto's en alles op rijm heel veel dingen beschreven die wij met elkaar hebben meegemaakt. Ook met foto's van henzelf. Heel leuk en erg dierbaar, natuurlijk stonden Annemarie en ik allebei met waterlanders in onze ogen. Raar toch wat dat vertrek van ons allemaal te weeg brengt.
Daarna lekker en gezellig wezen eten. We hebben nog geen afscheid genomen, dat hebben we nog even uitgesteld. Annemarie en Ruud zijn wel de eerste die al hun reis naar ons geboekt hebben. Ze hebben nog meer familie in Amerika dus die gaan ze ook bezoeken en ook wij zijn ingepland. Leuk!! Dat maakt het afscheid voor ons een stuk makkelijker, want we zien elkaar in juli alweer.
Zondag zou een bewogen dagje worden. Twee afscheidsgebeurtenissen stonden gepland. We hadden de wandeling van het Beardie's and All forum in Drunen vandaag. En daarvoor nog ons bezoek aan Ron's oom en tante in Vlijmen. Dit is vlak bij Drunen, dus 's morgens zijn we eerst een "bakkie" (hahaha, we drinken wat af) bij hen wezen doen. Standaard hebben Tante Rina en Ome Jo een lekkere echte Bossche bol voor ons als we komen. Ook dit keer. Heb em deze keer wel bewust genuttigd. Zekers mijn laatste Bol voor de komende jaren. Tante Rina (in de tachtig) gaat deze altijd speciaal halen bij Bakker Boot in Den Bosch. Alleen daar hebben ze de "echte" zegt ze. En hij was inderdaad erg lekker. Het afscheid van hen was moeilijk. Vooral ome Jo vond het erg moeilijk en voelde heel erg met hem mee. Maar hebben beloofd dat we regelmatig foto's naar ze zullen sturen en dat monterde hem wat op. Ze zijn ook altijd zo lief voor onze honden. Zij hebben zelf ook altijd een hond gehad en Stace en Connor worden, net als wij overigens, ontzettend verwend bij ze. Toen we de straat uitreden bij ze hebben we wel even flink moeten slikken.......
Daarna door naar Drunen. We kwamen aanrijden en ohhh wat waren er al veel Beardiemensen. Zo leuk altijd die Beardiewandelingen. De honden (en ik evenveel) genieten altijd zo van elkaars aanwezigheid. Deze wandeling was van het Beardie's and All forum, waar ik ook vaak op het internet kom en dit keer speciaal voor ons vertrek. Ojee...... Voele ik daar een moeilijk afscheidmoment aankomen? Het was bere koud vandaag dus de wandeling was een gure, maar de honden trokken zich er niks van aan en ook de wandelaars liepen dapper over de "Druunse Duunen".





Aan het eind van de wandeling was het tijd voor een groepsfoto. Leuk! Er waren veel Beardies met hun bazen gekomen. Zo leuk. Het is voor velen best een eind rijden. Van Hengelo tot Maatricht tot Hoorn en ga zo verder. Over het gehele land waren mensen vandaag bij elkaar. Heel speciaal en dat allemaal door een internetsite en de gezamelijke interesse in Beardies. Echt super. Tijdens de wandeling mocht ik me niet bemoeien met wat gesmoes en geregel, ha haha, oei dat beloofde wat. Eenmaal in het restaurant werd verzocht, om ons even nog buiten te houden en toen we binnen kwamen was er een stoel met een Amerikaanse vlag.

Zo leuk. Daarna volgde het ene leuke, zich op met het andere lieve en mooie. Zo waren er door de Beardievriendjes allemaal A4-tjes ingestuurd en deze waren in een map gedaan. Allemaal mooie en leuke verhalen. Een heus afscheidsgedicht zat er in en dit allemaal werd aan ons gegeven door Nancy van het forum. Zo leuk. Werden er helemaal stil van en de waterlanders kwamen en waren dus ook niet meer te stoppen.....

En dit was nog niet alles. We kregen ook nog een hele mand met kadootjes. Met speeltjes voor de honden en voor beiden een handdoek met hun naam er op geborduurd! En ook nog es 2 voor ons zelf. Daarna volgde een hele mooie foto lijst met ontzettend mooie foto's van onze Beardie's and All vriendjes. Ontroerend en we zijn er oh zo blij mee!! Die krijgt een mooi plekje, op ons nieuwe stekje...... Het blijkt dat ze hier al weken over aan het brainstormen zijn geweest en dit alles voor ons verborgen hebben weten te houden. Tjee, ik heb echt niks gemerkt en was helemaal verbaasd van wat er allemal voor ons geregeld was. Helemaal toppie!

Toen van mensen afscheid nemen, alsof ik nog niet genoeg gesnotterd had..... Tjee wat vindt ik dat moeilijk. Gelukkig snotterde de andere afscheid nemende partij net zo hard met mij mee, dus dat maakt gedeelde smart, halve smart. We zullen elkaar zeker nog weer ontmoeten, zeker op het forum!
Groetjes Petra
Ps. Ron & Erna bedankt voor de leuke foto's.

http://www.beardie.nl