Vanmorgen een stuk wezen wandelen met de hondjes. Maar voor die tijd heb ik een uur met Anja geskyped. Zij had de tv keihard, zodat ik de uitzending met Stacey bij de K3 meiden kon volgen, ha ha ha.... Heel leuk. Later op het Beardie forum wat ik altijd op het internet bezoek, had Sharon de uitzending met haar camera gefilmd en die op het internet gezet, dus heb ik al een groot stuk kunnen kijken. Super he dat internet. Het was leuk Stace op tv te zien. Zo raar je eigen hondje bij Martin Gaus en K3. Het is ook zo'n lekkere dreutel, die Stace.
Daarna als beloning dus langs het meer met ze gelopen en toen ben ik Whole foods gegaan. Had gehoord dat ze daar Wasa Knackebrod verkopen. En ja hoor, super. Kan ik 's morgens weer als vanouds beginnen met m'n knackebrodje, hi hihi. Al vond ik de cereal die ik gekocht had ook erg lekker!
Daarna door naar Walmart en daar heb ik me getrakteerd op een pracht van een Petunia. Voor op mijn balkonnetje. In NL heb ik ook altijd van dat soort planten op het terras. Dus dacht ik leuk het balkonnetje maar een beetje op en als we straks een huisje voor ons zelf hebben neem ik em gewoon mee naar het nieuwe huis. Dus bij thuiskomst gelijk hem neer gezet en Connor heeft hem goed gekeurd. Hij gaat er standaard naast liggen, alsof hij zijn goed keuring wil laten blijken.
Even daarna toen ik in de keuken was, hoorde ik een hels kabaal in huis. Een berg gefladder en twee blaffende Beardies er achter aan. Wat bleek er was een vogeltje naar binnen gevlogen. Waarschijnlijk van het type Amerikaanse huismus of zo, anders had hij het naar binnen vliegen vast niet gedaan. De honden vonden het super een speledingetje in huis, maar geloof dat huismus hun enthousiasme niet kon waarderen en de beneden (en boven) buurvrouw ook vast niet. Wat een toestand, want hoe krijg je zo'n fladderaar je huis uit, met twee van die mafkanen om je heen. Met veel vijven en zessen heb ik de honden in de slaapkamer gekregen. Toen ik terug kwam was hij in de plastice palmboom gaan zitten hier in de woonkamer. Heel beschut. Maar hij schrok toen hij mij zag en is daarna via de luxaflex en de lamellen op de grond terecht gekomen. En zat vlak voor de deuropening. Hij keek nog even naar me om en hupatee vloog zo weer naar buiten. Wat een geluk, had niet geweten hoe ik het beestje had kunnen redden.....
Nou ga ik strakjes Ron weer van zijn werk op halen en dan gaan we naar de bank waar we een afspraak hebben. Daarna wilde Ron naar Cary Autopark, want hij heeft een nieuw model op het oog. Hou jullie op de hoogte ;-)
Groetjes Petra
http://www.beardie.nl
1 opmerking:
Hmm, vreemde vogels, die Amerikaanse vogels ;-)
Groetjes Mariet
Een reactie posten