Bij de Chinees

Vandaag had ik een andere uitdaging te doen. Voor de mensen die mij kennen weten dat ik al een heel poosje (mijn hele leven bijna) een vreselijke nagelbijter ben. Het is gewoon een gewoonte en eigenlijk geen gezicht. Dus toen ik overal de "nepnagelwinkels" hier zag begon het toch wel een beetje te kriebelen. Zou ik??? Denk je??? Had zoiets als ik binnen kom lachen ze me uit en vertellen ze me dat ze met mij helemaal niks meer kunnen. Daar valt niet tegen aan te lijmen, zeg maar, hi hihi. Toen ik dit tegen Helma vertelde zei ze, Wel nee joh. Hier kan alles!
Dus we zijn vanmorgen met zijn tweeen op pad geweest voor nagels. Hier krijg je om de zoveel tijd een boekje in de bus genaamd Penny saver en in dat boekje stikt het van de "coupons" van de nagel winkels. Lang leve de Coupons!! Dus wij een bonnetje uitgeknipt en voor $ 20,- zouden ze mij kunnen "redden" Op hoop van zegen......
Dus toen wij binnen kwamen kwam er een Chinese vrouw naar ons toe. Het schijnt dat veel van de nagel winkels hier worden gerund door Chinese mensen. Wij vertelden dat we de acryl nagels wilden. En toen zei ze "kolu". Huh? Twee verbaasde gezichten keken haar aan. Nog maals "Koluh". En ze wees naar een kast met allemaal verschillende potjes nagelakjes. Het kwartje viel bij ons. We moesten een kleur uit gaan kiezen wat we als nagellak wilden. Ik wilde graag alleen doorzichtige lak met van die witte randen. Dat vind ik altijd zo mooi. "Ohhhh Flensj mencuul", zei de Chinese meneer die ook in de zaak werkte. French Manicure bedoelde hij. Heerlijk he? Zoals dat gaat. Mijn gebrekkig Nederlands/engels met hun gebrekkige Chinees/Engels. Maar we begrepen elkaar, en daar gaat het om toch? Mijn handen werden onder handen genomen door de Chinese meneer en Helma was bij de mevrouw de Chinees. En ik was er klaar voor, ik dacht nou komt het hoor. Hij gaat me vertellen dat ik niet meer te redden ben. Maar nee hoor. Hij verblikte of verbloosde niet. En begon te vijlen en te smeren als of het de normaalste zaak was. Helma had gelijk, hier kan echt alles!! Toen vroeg hij, Hou lung? huh? Hoe lang wil je je nagels zei Helma? Oh, dat kun je natuurlijk kiezen. En toen skwel or lound? Huh? Jeetje wat een keuze en ik begreep er niks van. Met veel handen en voeten werk kwam ik er achter. Of ik ze recht afgeknipt wilde of rond.
Uhhhh doe maar rond, denk ik... En hij begon te knippen. En ooooohhhhh wat waren ze al mooi.
Daarna een gelletje er overheen en nog es schuren en vijlen en toen zei hij: Wash hens...
Jeetje wat nu weer? Wash hens... zei hij. Ik liep maar achter hem aan en het bleek dat ik mijn handen moest gaan wassen. OK, dat lukt me wel, dacht ik hi hihi..... Daarna zij hij tlink? Nou ik begon van alles te denken maar tlink, had ik echt nog nooit van gehoord. Cola?? Oooooh wat te drinken.... ha ha ha. Het leek echt net of ik in Nederland bij de Chinees zat. Alleen daar bestelde ik altijd de nummertjes en dat werkte het beste. Als ze het dan gingen herhalen zei ik ook altijd maar "Ja hoor" en dat ging eigenlijk altijd perfect. Maar hier in de Chinese nagelwinkel, geen nummertjes die ik kon kiezen, maar al met al ging het eigenlijk ook goed. Na het handen wassen deed de Mevrouw Chinees de nagelak er op en klaar. Even met mijn handen voor een ventilator wapperen en klaar was Peetje. Maar bij het weggaan miste ik toch een beetje het "Sambal bij". Dat hoort eigenlijk standaard bij de Chinees. Maar oooh ik ben er zo blij mee. Loop de hele tijd naar mijn handen te kijken. Super wat een verschil zeg.




Groetjes Petra

http://www.beardie.nl