Tjeetje....

Poehee, alles is uitgepakt!!! En staat ook redelijk op zijn plaats. Wat een verzameling spullen hebben we toch. Kanonnen....... zou Jerommeke zeggen. Maar, we hebben ons er in twee dagen door heen geworsteld. Ben wel behoorlijk afgeknoedeld, maar het resultaat mag er zijn.
Hier en daar moeten we nog wat schilderijtjes op hangen en er zal zeker nog wat van plaats veranderen maar alles is er weer. Gelukkig. Op een gebroken vaas na en wat kleine beschadigingetjes zijn onze spullen er weer. Gek maar toch kan je zien dat het over zee is geweest. Ik heb bijvoorbeeld twee grenen kasten en die zijn behoorlijk wit uitgeslagen. Dat had ik eigenlijk niet verwacht. Die moeten dus door "ikke" weer even van een was laagje worden voorzien. Eigenlijk had ik dat niet verwacht, maar het is natuurlijk wel over zee geweest een paar weken. Ook wat kastjes hadden wat deukjes, maar een bruine stift doet wonderen zeg maar ;-) De verhuizers waren erg aardig.Ze waren met ze vieren en werkte echt snel hoor. Het was ontzettend warm en hadden 1 keer een kwartiertje pauze. Petje af hoor. Waar ik erg van stond te kijken is dat 1 van de verhuizers na een poosje aan me vroeg of er in Nederland veel donkere mensen woonden. Nou zei ik er wonen er best wat. Nou zei hij, dat ben u er vast aan gewend om met hen om te gaan, zei hij. Hoe zo, vroeg ik. Nou zegt hij, jullie zijn zo beleefd tegen ons. Dat was hij niet gewend. Jeetje, dat is toch eigenlijk wel triest dacht ik, maar vond het aardig van hem dat hij zich in ons verdiepte. Daarna ging het gesprek over de auto's in NL ha ha ha, iets luchtigers dus. Hij schrok zich drie keer in de rondte over de benzine prijs in Nederland. Maar zei hij, dan zou ik mooi gaan fietsen. Nouwwwww zei ik, dat doen dus ook heel veel Nederlanders !
Toen zij weg gingen zijn we de honden in het appartement gaan halen en die hadden direct door wat er allemaal in het huis was neergezet was. Hun mandjes werden zeer dankbaar en direct in gebruik genomen en Stace ging door het lint nadat hij al zijn speeltjes weer zag. En geloof me, ik was al weer vergeten hoeveel dat er ook al weer waren. hi hi hi. Maar zo zijn we dus die middag nog aan het uitpakken gegaan en gisteren dus ook en vandaag ook. Maar nu zijn alle dozen uitgepakt en het huis is redelijk aan kant. Ik kan er dus niet zo goed tegen als de helft is uitgepakt en het halve huis nog vol dozen staat. Maar gelukkig is dat nu allen maal gebeurd.
Uiteindelijk waren alle dozen uitgepakt en miste we nog 1 beeldje. Het was van een Beardie, die we vorig jaar op Crufts hadden gekocht. Jeetje, waar zou die nou toch zijn???? Nog maar een keertje op zolder kijken of er niet nog een ongeopende doos was. Maar daar was niks te vinden. Uiteindelijk na alles tig keer langs gelopen te zijn. Gaf ik het op en ging iets anders doen. Toen ik Ron hoorde roepen: Gevonden...... Wat bleek hadden ze hem ingepakt in de kist waar wij de tijdschriften altijd in hebben. Die hadden we dus gewoon zo neergezet en nog niet in gekeken. En wat bleek daar in zat volledig in het papier het beeldjes. Gelukkig ook deze had de overtocht veilig doorstaan.
Wat ook nog wel spannend was is dat we nergens sleutels van kasten enzo konden vinden. De meeste kasten die we hadden zaten op slot en de sleutels er van waren foetsie. Ik weet nog dat 1 van de verhuizers mij toen in ons huis vertelde: Mevrouw, we hebben alle sleutels verzamelt en ik leg ze hier neer, zodat u ze niet kwijt raakt. En ik weet ook nog dat ik zei, dat is goed, maar kan me nu dus echt niet meer herinneren waar dat "hier" nou toch was......... Wat dus resulteerde dat Ron een poos bezig is geweest om onze kasten open te breken....Ieks...... Niet zo slim van mij dus. Duidelijk weer een kwestie van "detail" wat me een tikke ontschoten is. Ach, zo blijft het spannend zo'n verhuizing niet waar?
Morgen, zaterdag, gaan we met de hondjes naar een Beardie bijeenkomst van de Bearded Collie club van North en South Carolina. Eens in de zoveel tijd komen de leden van deze vereniging met hun honden bijelkaar. Meestal bij iemand thuis. Dit keer is het in Columbia. "Maar" zo'n vier uur rijden bij ons vandaan. En gezien de enorme stapel dozen die wij inmiddels achter onze kiezen hebben de laatste dagen ook niet de meest geschikte periode om een lekker stukkie te gaan rijden, maar eigenlijk wilde we het ook niet missen. Dus gaan de Glories morgen lekker vroeg op pad!!!

Verders zal het waarschijnlijk maandag worden eer we voor het echies in het huis gaan slapen, want maandag wordt ons nieuwe bed bezorgt. Dit even voor de statistieken ;-) Ik kijk er heel erg naar uit. Het voelt goed om tussen je eigen spulletjes te zijn. Maar door dat we het in stapjes doen kunnen de hondjes ook een beetje langzaam over gaan. En is niet weer alles zo vreemd voor ze. Nog maar twee en half nachtje slapen. (2,5 = morgen vroeg op en het is nu al aardig laat ;-) )

Groetjes Petra


http://www.beardie.nl