Happy Halloween !!!

31 oktober, Happy Halloween......

Nouwww Happy??? Vandaag begon niet goed, want alleen een kapotte tv was niet genoeg... De vaatwasser zei van het weekend, doe het zelf maar. Dus 's morgens eerst bellen naar de bouwer (lees Mike, ja die van de ramen) en die verwees me door naar de leverancier van de keukenapparatuur. We hebben nog een jaar garantie, dus dat is wel fijn hoor. Ze waren erg aardig over de telefoon en zouden vandaag nog een monteur sturen. Mooi!! Het is namelijk geen pretje zonder "dishwasher". Omdat ik toch op de meneer moest wachten heb ik mij zelf alvast een beetje in de Halloween stemming gebracht om de pompoenen die we hadden te gaan "carven". Had een cd-tje waar je leuke patronen mee kon maken. Maar.... ook die had er geen zin in vandaag. Hij herkende heel de cd niet? Nouja, dan het internet maar op voor leuke plaatjes. En zo kwam ik bij de Pumpkinlady. En daar had ik leuke patronen gevonden. Eentje met hondenpootjes en sterretjes en de Amerikaanse vlag. Het leeg halen van de pompoenen viel hartstikke mee. En voor ik het wist was ik al aan het snijden in de pompoenen. Had bij de Michaels een pompoenen zaag setje gekocht en die werkten perfect.

Voor:


Na:



Toen ik nog net een paar dingetjes aan de "Vlag pompoen" wilde bij werken, hoorde ik de voordeur open gaan. HuH? Dat is pas echt Halloween. Maar nuchter bekeken had ik waarschijnlijk de voordeur niet goed dicht gedaan, toen ik de pompoenen van buiten naar binnen haalde. Terwijl ik naar de voordeur liep om hem weer dicht te doen hoorde ik vanuit de keuken... FLATSSSCH... Oh nee, de pompoen! En ja hoor toen ik terug kwam in de keuken lag "de vlag" in stukjes op de grond. Balen zeg!! Gelukkig was de achterkant nog heel en heb daar geheel naar eigen ontwerp een gezicht in gemaakt. Jeetje, nou had hij wel een gat in zijn kop aan de achterkant, maar dat viel gelukkig niet zo op, hi hi hi. Heb ik weer hoor.... Het was niet echt mijn dag geloof ik.

De tweede keer na :





Toen ik klaar was met pompoenen snijden ben ik de Halloween cake-jes gaan bakken. Morgen komen de Nederlandse vrouwen hier een "bakkie" doen dus een beetje Halloween is dan wel leuk natuurlijk ;-)



En rond een uur of drie kwam de monteur. Het was een heel gezoek, maar hij had het gevonden, zei hij. En hij deed het weer. Gelukkig zeg..... Het is maar niks hoor zonder zo'n apparaat. Dus vanavond na het eten weer lekker de vaatwasser ingeruimd en aan gezet. En.... halverwege.... stopte hij weer. He jakkes, het is echt niet mijn dag zeg. Morgenochtend dus maar weer bellen....

En toen 's avonds echt Halloween. Mag ik u voorstellen aan de "Dutch witch"? hi hi hi









In het donker zagen de hondenpootjes er nog leuker uit......





In totaal zijn er 18 kinderen aan de deur geweest. Best leuk hoor en de reacties van sommige zijn zo lief. Mickey Mouse was eerst een beetje bang van de "heks" maar ging daarna heerlijk tegen me lopen kletsen nadat ze begreep dat ze snoepjes van me kreeg. Zo lief. Onze wijk is eigenlijk nog niet meer dan 1 straat dus best wel veel kindertjes eigenlijk. Hier onder wat fotootjes....



Even op de foto....



Hier dus de Mickey Mouse



Deze brandweerman kwam gezellig naar binnen en liep zo de trap op naar boven, hi hihi. Zijn vader moest hem komen halen. Heerlijk he die kinders. Hij wilde gewoon even kijken zei hij.









Vond het leuk om op deze manier Halloween mee te maken. Echt heel leuk hoe de kinderen reageerde op die peenharen van een heks !!

Groetjes van "Dutch witch" Petra

NC State Wolf Pack

Zaterdag was de football wedstijd. En jeetje wat een ervaring. Het was dus "Homecoming" van het team. En dat werd gevierd, uitbundig!!! De wedstrijd begon om 12 uur 's middags en wij waren er rond 11 uur. Toen we de parkeerplaats op kwamen rijden zagen we al gelijk alle tailgate feestjes. Tailgating is een hele happening en word uitbundig gevierd met heeeeeel veeeeel eten bij de auto. Heel leuk om dit allemaal te zien. Hele families, vriendenclubs, jong en oud en wat nog meer verzamelt bij elkaar en gaat gezellig aan het eten en drinken. Het is trouwens wel super geregeld deze parkeerplaats. Iedereen heeft op zijn parkeerkaart een nummer en dat nummer correspondeerd met je parkeerplek. Dus dat plekje blijft netjes voor je open. En wij hadden de mazzel dat we echt heel dichtbij de ingang stonden. Helemaal goed zeg !!!






Het was pas 11 uur, maar de BBQ maakte overuren. Het was super leuk om dit alles zo mee te maken.



Er waren zelfs campers in de kleur van de "Wolfpack-ers"



TV mee in de auto en live kijken....



En iedereen was in het rood.
"Wolfpack-red"
Jong en oud.



En dit kenteken van een auto op de parkeerplaats is natuurlijk helemaal goed !



Dit is het beeld bij de ingang van het stadion. Erg mooi vond ik zelf.



Voor de wedstrijd was het team nog even aan het trainen en dat begon om met zijn allen in 1 lijn naar de achterste "Yard" lijn te lopen. Heel indrukwekkend om te zien en de reactie van het publiek te horen.



Het was echt een hele gebeurtenis. Nadat de training voorbij was, kwam de band het veld op en begon het volkslied te spelen. En iedereen ging staan, pet af en luisterde naar het volkslied. Het plaatjes was helemaal compleet, tot aan de cheerleaders aan toe. Daarna werden de spelers weer op het veld verwelkomd. Echt met een mega show en met de loeiharde trommels van de band, vlaggendragers en aantal straaljagers die een salute maakte boven het stadion toen de spelers het veld op kwamen. Ontzettend indrukwekkend vond ik zelf. Daarna de wedstrijd. Ik had dus nog nooit een wedstrijd gezien en wist dus niks van de spelregels. Naast ons zat een vrouw met een babytje van 4 maanden. Het is dus heel normaal dat de kinders mee gaan naar de wedstrijd. Ze was erg aardig en legde me de spelregels een beetje uit. 4 maal 1 speelkwartier en 4 pogingen om een 10 yards verder te komen. Daarna gaat de bal over naar de andere kant. (even in het kort hoor) Afijn we zaten zo te kletsen en zij, Donna, vroeg waar we vandaan kwamen. Dus ik vertelde Nederland, maar dat we sinds juni in Fuquay woonden. Oh zegt ze dat is toevallig, wij ook. Haar man zat achter haar met haar andere dochtertje. Waar, in Fuquay?, vroeg ze. Dus ik vertelde de naam van onze subdivision. Echt... ?, zei ze, en ze begon te lachen. Zij woonden dus op de hoek vooraan bij onze subdivision. En ik moest ook lachen. Ruim 50.000 mensen in het stadion en ik zit naast mijn "buurvrouw". Erg grappig. Het was leuk haar te leren kennen en we zullen elkaar vast nog wel eens tegen komen in de buurt. De wedstrijd was in het begin niet zo spannend. De eerste twee speelkwartier, die overigens ruim twee uur! duurden, werd er maar 1 keer gescoord. En dan ook nog eens door Mississippi, de tegenpartij. En telkens werd er na elke "down" gewisseld van spelers en vergaderd. Dat zijn wij van voetbal niet gewoon. In half time (pauze) stonden ze nog steeds achter. Maar... de wedstrijd had een verrassend eind en uiteindelijk hebben de Wolfpackers nog gewonnen ook, na bijna de hele wedstrijd achter te hebben gestaan. Om een beetje indruk te krijgen van hoe het op zo'n wedstrijd aan toe gaat, hier een filmpje van de wedstrijd.... Wij hebben in ieder geval gemerkt dat het American football echt een "way of living" is.

Vanochtend was het heerlijk weer. Straal blauwe luchten weer en een strak zonnetje. We besloten om lekker met de hondjes een stukje te gaan wandelen. Nou moet ik eerlijk zeggen dat ik sinds mijn slangen ervaring bij het appartement toch een beetje terug houdend ben om hier lekker "de natuur" in te gaan, zeg maar ;-) Bovendien had ik een verhaal gehoord dat mensen hier dus echt slangen zijn tegen gekomen. Maar..... nu was ik samen met Ron en twee zien er meer dan 1. En bovendien was het van de week een stuk koeler geweest en ik hoopte stiekum dat de slangen aan hun winterslaap waren begonnen. Dus vol goede moed op naar Hemlock Bluffs aan de Kildaire farm road in Cary. Bij binnenkomst van het park stond een bord met de verschillende routes. Dus even kijken welke we zouden kiezen, en daar stond het......



IEKS..... Net nu ik alle moed bij elkaar geschraapt had..... Jeetje, had ik dat nou maar niet gezien. Afijn toch "lekker" gaan wandelen, maar ik moet zeggen dat ik meer naar de grond heb gekeken dan naar het natuur schoon. Wat wel erg mooi was dat er over de drassige gedeelte een soort van houten wandelpad was gemaakt. Heel handig als je twee langharige stappers hebt die normaal niet vies zijn van een baggerplasje zo op zijn tijd. De route die wij gekozen hadden ging eerst een heel stuk naar beneden met een trap.



Wees maar niet bang vrouwtje, heb nog geen slang gezien hoor....



Ieksssssss, Stace, hoorde jij dat ook?



Ha ha ha, nee hoor gekkigheid, we zijn geen copperheads tegen gekomen. Alleen maar eekhoorntjes. En hebben weer veilig het park verlaten.....Gelukkig (zei ze met een diepe zucht...)



's Middags zouden we visite krijgen van Ronald en Karen. Karen heeft ook een hond en hoopte dat ze hem mee zou nemen. En gelukkig had ze dat gedaan. Stace en Connor vonden het super om "honden" visite te krijgen en hebben samen met Milo heerlijk lopen rennen in de tuin. Milo is een kruising Huskey en greyhound. Aparte kruising he?





Hij was gefokt om slee hond te worden, maar woont dus nu bij Karen. Het was een leuke hond en kon heeeeeeel hard rennen. En Connor en Stace hadden moeite hem bij te houden. Milo kon echt heel hard rennen en zweefde zo wat van tijd tot tijd. Mooi om dat te zien. Connor plofte om de zoveel tijd neer om even bij te komen.



Maar hij vond het zo leuk om met Milo te rennen, dus sjeesde na twee tellen weer achter hem aan. Later heb ik nog geprobeerd om met Milo te oefenen op de behendigheid dingetjes in de tuin. Na even oefenen sprong hij met gemak over de sprongetjes heen. Leuk om te zien dat hij zo snel leerde. Hij vond het echt leuk om te doen.

Al met al een lekker weekend gehad en veel totaal verschillende dingen gedaan....

Groetjes Petra

Precies omgekeerd vandaag: tegen- en meevaller

Vandaag hadden we precies het omgekeerde van gisteren. Gisteren eerst de mee valler en daarna de tegenvaller van de tv. Vandaag eerst een tegenvaller. Kregen het verwachtte telefoontje van de reparateur van de tv, die we gisteren daar afgeleverd hadden. Het kostte iets van $ 600,- om hem te maken. Oei... maar eerst even Ron gebeld. Samen even vergaderd en toch maar besloten om hem te laten maken. Wel een hoop geld, maar we hebben er geen nieuwe tv voor. De reparateur vertelde dat de powersupply stuk was gegaan. Nou had Ron het er over met zijn collega's dat dat misschien gekomen is door het electriciteits netwerk hier. Afgelopen vrijdag heeft het ook nog geonweerd en misschien is er een stroompiek geweest en heeft de tv daar iets van "opgelopen", zeg maar. Maarja, het feit blijft het zelfde. Het onderdeel is besteld en over tien dagen kunnen we een telefoontje verwachten dat hij gemaakt is.
Nu de meevaller. Vanavond belde Chad. Chad is een collega van Ron en altijd bereid om te helpen. Nou hadden hij en Ron het over de football wedstrijd gehad die morgen in het Carter Finley stadion hier in Raleigh is. Een tijdje terug al weer. Ron had kaartje willen kopen via internet, maar Chad zei dat hij wel aan goedkopere kaartjes kon komen. In de tussen tijd waren wij deze wedstrijd eigenlijk al weer vergeten. Tot vanavond, toen Chad belde of we nog kaartjes wilden. Ja zei Ron. Chad had namelijk via een vriend van een vriend gehoord dat die hun kaartjes verkochten. Dus of we die vanavond op wilden halen. Hij zou een afspraak halverwege onze woonplaatsen zien te regelen. Hartstikke mooi !! We wilden al steeds zo'n wedstrijd meemaken. Dus Chad belde terug en we konden vlakbij de Walmart bij een Seafood restaurant de kaartjes op pikken. Al met al was het de Walmart in Knightsdale en dat is toch wel even een stukje sturen, maar dat mocht de pret niet drukken. Eenmaal op de parkeerplaats, kwam er al gelijk een mevrouw op ons af met de kaartjes. Ze vertelde waar we konden parkeren, want er zat ook een parkeerkaart bij deze kaartjes. En daarna reden we met de kaartjes weer de parkeerplaats af. Was eigenlijk best grappig.



Zo hadden we niks dit weekend, en nu gingen we naar de football wedstrijd van de NC-state Wolfpack tegen Mississippi. Leuk, heb er zin in.
Op weg naar huis in de auto zagen we al wat vuurwerk Eenmaal thuis bleek dit in Holly Springs te zijn en hebben we daar ook nog even naar gekeken. Het was echt heel mooi. Volgens mij zijn er fesitviteiten vanwege Halloween.

Groetjes Petra

mee- en tegenvallers

Gisteren moest Ron's motor voor een beurt. Nou heeft Ron zijn motor in Noord-Raleigh gekocht, dat is hier toch wel zo'n 45 minuten vandaan. Dus eergisteren ik achter hem aangereden naar Raleigh. Het is altijd zo'n drukke weg en absoluut niet mijn favoriete weg. Vooral niet tijdens de spitsuren. Alles staat vol, wagens die constant van baan verwisselen en andere die in volle vaart voorbij flitsen. Maar de motor ingeleverd en gevraagd of we de motor op dezelfde tijd de volgende dag konden oppikken. Ja, geen probleem zei hij. Nou is daar in de buurt ook een enorm leuk winkelcentrum, dus zouden we daar wat gaan eten en even shoppen.
Zo gezegd zo gedaan. We hebben bij California Pizza wat gegeten en even lekker bij Barnes & Nobles boekjes gekeken. Daarna zijn we weer naar huis gegaan.
De volgende dag de motor weer oppikken en weer door Raleigh heen en over de vierbaanflitsweg.... Daar aangekomen, hielp ons een zeer verbaasde jongen ons. Vandaag klaar? Nee hoor, we zijn er nog geen eens aan begonnen...... Oei, ik zag Ron al iets bozer gaan kijken.
Dus vertelde hij dat hij dit toch echt had afgesproken gisteren. Ja, zei de verbaasde jongen, ik zie het nu ook staan. Dat is vervelend zeg..... Ja, enorm vervelend zei Ron, we komen nou niet van om de hoek. Nee, hij begeep het helemaal en vertelde dat er een heel gezellig winkelcentrum verderop was (oja? hi hi hi) en vroeg ons over twee uur terug te komen. Er zat helaas niets anders op dan dit te doen en we liepen de motorzaak weer teleurgesteld en zonder motor uit. Althans Ron, ik een stuk minder, want we hadden gisteren nog een paar winkeltjes gemist, die ik nu even kon gaan vereren met een bezoek ...... Zoals Swoozies, altijd heel leuk om door heen te snuffelen en de Pier 1. Bovendien hadden ze in allebei de winkels nu ook al kerstspulletjes. En omdat het ook al etenstijd was, gingen we weer wat eten. Het zou al laat zijn eer we thuis waren. Dit keer bij Champps. Ik nam er de chicken cordon blue. En tijdens het bestellen sprak ik dit op zijn Frans uit. Dus Bleu ipv blue. Viel natuurlijk weer gelijk door de mand en de jongen die ons hielp vroeg of we uit Europa kwamen. Ja.... inderdaad uit Nederland. Hij begon gelijk helemaal enthousiast te vertellen dat zijn vader drie jaar in Amsterdam gewoond had en hij wilde heel graag ook een keertje naar Nederland, na het horen van alle verhalen van zijn vader. Toch wel weer grappig. Ze zijn altijd heel positief als je over Nederland praat. Leuk is dat.
Afijn na de Cordon "Blue" weer richting motor zaak. En we waren net uit gestapt en de verkoper waar Ron zijn motor had gekocht, kwam al op ons af. Het was vreselijk en ze vonden het allemaal zo erg en het zou nooit meer gebeuren en om ons tevreden te stellen zouden ze geen arbeidsloon rekenen alleen maar de materialen die ze gebruikt hadden. Eenmaal in de zaak, kwam ook de verbaasde jongen van eerder naar ons toe, met tig keer excuus. Heel erg netjes toch wel weer, vonden we. Uiteindelijk kwam dus deze beurt op $ 28,-, die ongeveer $ 150,- had moeten kosten. Helemaal niet slecht..... vonden wij. En gingen met een lekkerder gevoel weer achter elkaar aan op weg naar huis. Ron op de motor en ik in de achtervolging......
Mee vallertje niet waar? Helaas stond ons later op de avond een minder leuke verrassing te wachten, want de tv die vond het wel welletjes en hield er mee op. De dag ervoor ging hij al een gek geluid maken en vanavond in ene plop en uit ging het licht..... Gatver de gatver, Dat is flink balen zeg. Ron had nog gekeken of er een zekering was doorgebrand of zo, maar niets te bemerken. Nou belde hij zojuist dat er wel een erkend Deawoo reparatie bedrijf zit in Noord- Raleigh. Dus gaan we hem aan het eind van de middag daar brengen. Dus weer over die drukke vierbaansflits weg. Yippie! De derde dag achter elkaar... Op speciaal verzoek voor mij (ahum) . En nu hoop ik toch wel dat hij nog enigzins gemaakt kan worden.

Groetjes Petra

Frisjes

Nou Ron is weer veilig en wel terug gekomen van zijn weekendje crossen in de bossen met een aantal collega's. Hij heeft het ontzettend naar zijn zin gehad. Het weer was goed in Georgia en dat maakt het natuurlijk wel een heel stuk leuker. De hele zaterdag hebben ze met zijn allen routes gereden door de bossen op hun gehuurde motoren.Bij elkaar iets van 100 km. Ze hadden in totaal vijf tenten en de eerste nacht was de temperatuur goed, maar de tweede nacht had hij het toch wel een stuk kouder gehad. Bovendien had hij daarbij flink wat spierpijn van al het motorcrossen dus was blij weer thuis in zijn warme bedje te kunnen slapen. Ik zelf was ook blij dat hij weer veilig en heel thuis was gekomen. En heb de wasmachine maar snel aangezet, voor alle bemodderde rode klei achtige kleren. Wonder boven wonder kwam het er weer wit uit ;-)









Vandaag was het hier een heel stuk frisser geworden. Heb zowaar een lange broek en een trui aan. En ook aangehouden. Ben met de honden in de weer geweest. Moest naar de dierenwinkel hondenvoer halen en bij die winkel mogen ze mee naar binnen. Dus hup de auto in en mee. Natuurlijk hadden ze in de Petsmart al allemaal kerstspeeltjes en kon ik de verleiding niet weerstaan om niet iets voor ze te kopen. 1 kerst piepertje en 1 kerst"bal". Daarna nog even naar de Target, wat boodschapjes doen. Ook nog snel even gekeken of ze daar al kerstspulletjes hadden. De Target is een van mijn favo winkels hier dus hoopte dat er al wel een kerst afdeling was, maar helaas. Wel wat lichtjes enzo, maar verders nog niet veel, waarschijnlijk na de Halloween. En kwam natuurlijk nog even langs de honden afdeling. Ze hebben daar zulke leuke hondenspeeltjes van "Woolrich". Heb al een eekhoorntje en een eland. En ze hebben een heel leuk hondenkussen. Heb er geloof ik al drie keer naar gekeken en telkens toch maar niet. Maar vind hem echt heel leuk en nu lag er nog maar 1. Tsja.... dus nu toch maar wel, ha haha. Hij is zo leuk. En bij thuiskomst neergelegd en er plofte er natuurlijk gelijk twee op. Dat past niet mannen... 1 voor 1 dan ;-)







Daarvoor waren we al met de nieuwe kerstspeeltjes aan de gang geweest in de tuin. Ja Ja, sorry ik kan nooit wachten als ik wat voor ze koop. En nu zeker niet, helemaal tot kerst duurt veelste lang. Natuurlijk vinden ze er 1 leuker dan de ander en willen ze allebei dezelfde. Vaak is het zo dat Connor dan toekijkt en Stace aan "bal" is zeg maar. Nu dus ook...





Ik was naar binnen gegaan om de rest van de boodschappen uit te pakken en op te bergen en toen ik buiten kwam zag ik Connor met de bal. Hey hij heeft em, dacht ik nog. Maar toen zag ik Stace ook met een rode bal? Huh? En opeens ging er een lampje branden. Hij had zijn eigen bal gevonden. Hij hoorde dus eigenlijk hierin......



In mijn nieuwe plantenbakje dus.... En toen ik de appel terug wilde leggen zat hij er al gelijk al weer boven op met zijn neus. Als pup had hij in onze tuin in Zierikzee destijds ook al es groene ballen gevonden. Kwam toen de tuin in en overal lagen groene dingen. Moest twee keer kijken wat dat nou voor dingen waren. Had Connor onze appelboom gevonden en had al die mooie groene ballen op circa 1,50 meter hoogte er uit geplukt. Daar ging onze oogst, ha haha. En nu dus weer op appeljacht, die Connor.....



En dat was niet het enige wat Connor vandaag gescoord had.... Op de State Fair hadden we een beertje gewonnen en die had ik bij het opruimen vanmorgen op de trap gezet om naar boven mee te nemen. Nou was Stace aan het spelen met een ander beertje met een piepertje erin. En Connor keek weer toe. Hij blijft altijd netjes wachten totdat Stace uitgespeeld is. Nu was hij het wachten denk ik zat en had stiekum die rode beer gesnaaid van de trap. Dus toen ik de kamer weer in kwam zat hij triomfantelijk van kijk es wat ik gevonden heb! Helaas voor hem heeft Stace een heel stuk minder geduld en heeft iets sneller door wanneer hij iets kan afpakken van Connor, dus was hij em niet al te lang er na kwijt...... Gek is dat toch. Overal liggen hier hondenspeeltjes. Maar ze moeten nou juist dat hebben waar de ander mee aan het spelen is.....
Kortom heb weer lekker genoten van ons stel vandaag ;-)

filmpje van de hondjes met de beertjes

Groetjes Petra

Zulke lieve post

Gisteren werd ik in alle drukte van de drie Mike's door de postbode verrast met een pakketje. Nouw, pakketje? Een hele doos !!! Uit Nederland..... Hoorde Mike boven bij het raam nog wat na pruttelen of het raam nou wel of niet zou passen. Maar echt, het deed me niks, ik was bezig met het open zien te krijgen van die doos. Toch wel vernuftig hoe ze die dingen in elkaar zetten. Snel grof geschut gepakt, want het mes van het messen blok van de Ikea kwam er aan te pas. Het plakband was open en de doos twee tellen er na ook. Hij was van Ton en Yvonne en Ayla (hun Beardie) en Kado (hun konijn) .... Zag allemaal lekkere dingetjes en een agenda voor 2006 van Vera de Muis van Marjolein Bastin. En een plastic tasje van de Radio Modern. Ha ha ha wat ziet dat er toch weer vertrouwd uit die Nederlandse winkels met hun eigen tasjes. Leuk!! Maar wat zou er in zitten? Had wel al een donkerbruin vermoeden wat er in zou kunnen zitten... Snel open die tas, hi hi hi. Ja hoor, de Beardie verjaardagskalender van de NBCC. Wat leuk (en lief). Ayla en Romee staan in het groot op de foto van de maand november. Romee is vorig jaar plotseling overleden. Zo'n lieverdje.... Dus deze kalender is een hele mooie herinnering aan haar. En het is bijna november, dus kunnen we de hele maand naar de twee Beardie-zusjes kijken. Stace en Connor waren ook blij met de doos want er zat ook lekkers voor hun in. Natuurlijk hen ook gelijk mee laten delen in de pakkettenpret! Ze schrokte het Nederlandse lekkernij zo naar binnen. Verder ook twee zakje koffiepads voor mijn pseudo-senseo-apparaat. Laatst vertelde ik aan Yvon dat ik zo'n apparaat had en dat een zakje van 18 van die koffiepads hier $ 4,49 kosten. Zooo, zei Yvon, dat is mega duur. Hier zijn die pads veel goedkoper. Dus moest wel lachen om de koffiepads in het pretpakket. Daar komen we vast een heel eind de winter mee door ;-) Verder ook schoolkrijtjes. Niet de echte schoolkrijtjes, maar die van de Venco en daar ben ik maar gelijk aan begonnen. Wat een feestje toch weer en zo lief van Ton en Yvonne!
Vandaag, zaterdag, had ik de hele dag voor mezelf. Ron is dit weekend met een aantal collega's motor-crossen in de bossen. Ha ha ha, klinkt leuk he? Hij is wel een heel eind weg, want de crossbaan is in Georgia, zo'n zes uur rijden verderop. Dus ik had besloten om vandaag is even lekker te gaan "tuincentrummen". Ben eerst naar een kwekerij hier vlak om de hoek geweest. Daar had ik de vorige keer conifeertjes gezien en wilde even kijken of ze die nog steeds verkochten hier. En zag ze inderdaad staan. Alleen er was niemand aanwezig dus kon niet vragen naar de prijs er van. Van de week nog maar es terug dan. Daarna naar een tuincentrum verderop. En daar hadden ze van zulke mooie viooltjes. Iedereen liep er ook mee af en aan. Kreeg er helemaal zin in. En ik had nog wel een paar potjes die ik kon vullen. Dus met mooie lila achtige violen vertrok ik weer. Daarna naar een tuincentrum in Fuquay. Dit was het tuincentrum die vorige keer alles voor 50 % had omdat ze gingen verhuizen. Nu dus op de nieuwe locatie. Het was heel mooi geworden en een heel stuk groter. Leuk, hier zal ik zeker nog vaker heen gaan. Hier had ik een Azalea gekocht. Een hele mooie en ook best groot voor $ 12,99. Niet duur vond ik. Dus weer op weg naar huis. Onder tussen kwam ik er in de auto achter dat ik geen potgrond meer had, dus een tussen stop bij de tuinafdeling van de Home Depot en potgrond gekocht en weer verder op weg naar huis. Het was inmiddels lekker weer geworden, want 's morgens was het nog flink mistig, maar nu scheen het zonnetje. Dus korte broek aan en aan het tuinieren geblazen. De hondjes vonden het heerlijk om lekker door de tuin te keuvelen en ik was mijn in het najaars zonnetje mijn potjes aan het vullen. Het ziet er gelijk een stuk fleuriger uit zo hier en daar. Heb ook een plantenbakje met viooltjes gemaakt voor in de "voortent". De laatste tijd is de porch omgedoopt tot "voortent". Heb als ik daar zit altijd het gevoel dat ik in de voortent van de caravan zit. Altijd zo'n knus gevoel en toch lekker buiten.
Daarna ben ik nog met de hondjes langs de nieuwbouw in de straat achter ons gelopen. Het gaat zo snel en de huizen hebben al voordeuren en ramen er in. Echt ongelooflijk zo snel. Op de terugweg gelijk de brievenbus geleegd en zie daar..... Weer een pakketje!!!! Wouw!!! Het moet niet gekker worden. Ik werd er gewoon een beetje stil van.... Deze was van mijn moeder, zag het meteen aan het handschrift. En huh? Er was een stukje opengescheurt en toen ik de grote envelop goed bekeek zag ik allemaal kleine vlekjes er op. Wat raar. Snel weer open gemaakt. Wat dat betreft heb ik dus totaal geen geduld. Ha haha, dat zouden we een keer moeten filmen! Petra en der pakketjes, hi hi hi..... Afijn de envelop was open en zag allemaal stukken chocola. Volgens mij was hij open geweest? Wat raar. Wellicht de douane misschien? Zouden ze de hazelnoten niet vertrouwd hebben ;-) Er moeten twee repen in gezeten hebben, want er zaten twee papiertjes in. Maar er waren wel 30 stukjes chocola. Wat raar. Verder zat er geen briefje bij ofzo dat ze hem opengemaakt hadden. Wel weer lief hoor van ma. Er zat een zakje kippen- en koninginnesoep in en lekkere dipsausjes (cocktailsaus, mmmm) en.... schoolkrijtjes van de Venco. Moeders weet ook zekers waar ik van smikkel !

Groetjes Petra

"Mike" dag

Had gisteren afgesproken met drie "Mike's". De eerste was Mike van het bouwbedrijf van ons huis. Bij de oplevering van ons huis hadden we bij een aantal ramen krassen ontdekt en die zouden vervangen worden. Er zijn er al een aantal gedaan maar er was er nog 1 te gaan. Of eigenlijk twee want dit raam bestaat uit twee ramen. Hij zou dus donderdag middag al komen na twee uur. Het was inmiddels donderdagmiddag half vijf en geen Mike. Om vijf uur stond hij aan de deur en vertelde dat hij om twaalf uur langs was geweest, maar dat ik niet thuis was. Tja, dat klopte na tweeen Mike, weet je nog? Oja, dat is waar.... Nou morgen ook goed? Wel ja Mike. Rond half negen zou hij er zijn. Helaas niet helemaal waar, want om half negen geen Mike. Maar het maakte nu niet zo uit, want ik had nog afspraken met de twee andere Mike's. De tweede Mike zou om negen uur komen. Dit was Mike de electricien, die de 230 volt voor ons bubbelbad kwam aan leggen. En die was op tijd. Ik liep nog even mee, want Ron had mij instructies gegeven die ik vooral duidelijk moest maken. Het bleek dat deze Mike zelf weer weg ging en twee andere, niet nader bij naam genoemde mannen achterliet. Voor de eenvoudigheid van dit verhaal zal ik ze maar geen Mike noemen, hi hi hi. Afijn die gingen aan de slag. Om 10 uur stond Mike nummer 3 aan de deur. Deze Mike was van Pest Control. Dit is een aardige Mike. Hij is altijd heel vriendelijk en verteld hele verhalen terwijl hij ons huis voorziet van een goedje dat de spinnen en ander gespuis buiten moet houden, of in ieder geval een niet zo heel erg lang leven te geven. Dit keer had hij belangrijk nieuws. Hij was vader geworden ! Zo lief hoe hij vertelde over zijn 1 maand oude zoontje. Later ging hij zelfs twee foto's van hem halen om hem aan mij te laten zien. Super trots was hij. Heel leuk. Rond half elf ging hij er weer vandoor.
Inmiddels was het al een uur of twaalf en de twee electriciteits mannen waren nog aan de gang maar nog geen Mike van de ramen. Dus heb toen toch maar even gebeld. Ja, da's waar hij zou komen voor de ramen...... Over drie kwartier, was ik dan nog thuis. Ja Mike ik ben dan nog thuis. Inmiddels waren de electriciteits mannen rond een uur of twee klaar en vertrokken met stille trom, maar nog geen Mike nummer 1 te bekennen. Half drie kwam hij. Voor ik het wist was het oude raam er uit, terwijl ik even buiten met de buurvrouw stond te kletsen. Dat ziet er goed uit, dacht ik nog. Eindelijk klaar met die ramen. Hoe fout kon ik denken.... Want toen ik even daarna naar binnen liep, kwam Mike nummer 1 al naar me toe. Het spijt me, het raam is geleverd in een verkeerde maat. We gaan de oude weer terug plaatsen.... Pfffff, dit is al de derde keer of zo. De eerste keer besteld zonder roedes in het glas, de tweede keer ook in een foute maat en nu dus weer. Snap niet dat hij niet eerst het raam even nagemeten had voor hij de ramen er uit had gehaald en dus nu ook weer terug moest plaatsen. Ik stelde nog voor, dat het misschien zou kunnen dat de ramen onderling verwisseld moesten worden. Dus onder boven en boven beneden. Goed idee zei hij, daar had hij nog niet aan gedacht en zou dat toch nog even na gaan kijken. En ja, hoor, zowaar er paste er toch wel 1...... oei oei oei, Mike nummer 1 toch! Maar het bovenste raampje moest echt opnieuw besteld worden want die was een inch tekort. Al met al moest Mike er best om lachen dat hij niet gezien had dat dat ene raam niet voor boven was, maar voor het onderste gedeelte van het raam. Je moet ze soms even helpen niet waar? Maar hij kwam voor het bovenste raam wel weer even terug, zei hij, als de nieuw bestelde binnen zijn. Misschien dat hij het voor de kerst klaar had nu. We wachten af Mike, zei ik....... Prettig weekend. En mijn vrijdag was inmiddels ook voorbij, het was tegen vijven toen hij weer weg ging. Lang daagje met alle Miken zo hoor....
Groetjes Petra

N.C. State Fair

Vandaag zijn Ron en ik naar de NC State Fair geweest.We zijn nog nooit naar zoiets geweest, dus waren best nieuwsgierig wat het nou precies was. Op de locale tv zijn er steeds uitzendingen vanaf deze fair en het schijnt een groot iets te zijn. De state fair lijkt een soort van kermis maar dan anders. Het is moeilijk te beschrijven, maar er zijn dierenkeuringen. Koeien, varkens, geiten, ganzen en nog veel meer.











Verder zijn er fruit en groente keuringen. Zo worden er appels, aardappels, pepers, maar ook een wedstrijd voor de grootste pompoenen en meloenen.





En verder was er kermis..... veeeeeeeel kermis.....







Deze had ik zelf nog nooit gezien. In deze attractie lig je in een soort van beugel en draait hij rondjes van boven naar beneden, alsof je vliegt. Erg leuk om te zien.





Basketballen voor prijzen. Die heb ik in NL ook nog nooit gezien.





Het traditionele reuzenrad van een kermis was er ook



Verder was er een hal waar mensen hun eigen "hand-made" spullen mochten inleveren. En deze werden dus ook gekeurd. En daar zagen we deze Tiffany Beardie. Ik vond hem erg mooi gemaakt. Heb nog gevraagd naar de maker, maar de spullen worden anoniem ingeleverd en worden maandag na de fair weer opgehaald. De man vertelde wel dat een amateur deze gemaakt had en dat hij tweede is geworden bij de inschrijvingen van Tiffany glas




Ook was er een plein met allemaal typisch Noord Carolina aangelegenheden. Zo was er een tabacco drogerij.





Ook was er een ijzer smid op dit plein aanwezig.





En kon je er eigengemaakte appelcider kopen.



Er was een klein dieren tuintje waar je de dieren zelf mocht aanraken.... Zo was er een kangaroe, lama en deze kameel.....



Ook was er een olifant aanwezig. En ik moet eerlijk zeggen, ik heb nog nooit zoveel dieren bij elkaar gezien en met sommige dieren en hun omstandigheden op deze fair, had ik toch wel moeite. In NL zie je dat gewoon niet meer. En moet eerlijk zeggen dat ik ze liever in een wat natuurlijker omgeving zie dan op deze fair.





Verder was er eten.... Veeeel eten.....



Van pinda's tot maiskolven, tot kalkoenbouten tot spareribs tot suikerspinnen en nog veel meer. Wij hebben onszelf getrakteerd op een Funnelcake. Dit is een soort van oliebol, maar in een heeeeel andere vorm.





De fair was groot...... heeeeeel groot.... En het was dringen bij de verhuur van de scootmobielen.



Deze karren kun je dus gewoon huren. Je zag er jonge mensen in zitten, die daarna naar een kermisattractie gingen. Dus gewoon huppelend uitstapte en in een aparaat gingen wat wel tig keer over de kop ging. Eerst stonden we raar te kijken, toen we ze zagen uitstappen, maar later zagen we deze kraam en begrepen hoe het in elkaar zat. En moesten we er best om lachen.
Het was een hele belevenis onze eerste State Fair, maar het was echt een hele ervaring. Het weer hielp ook enorm mee. Het was zo'n 28 graden vandaag. We waren achteraf blij dat we vroeg naar toe waren gegaan, want in de middag werd het hartstikke druk en toen hadden wij net alles op ons gemakje kunnen bekijken.

Hier nog even twee filmpjes van de State Fair.

filmpje-1

filmpje-2

Groetjes Petra