Doggie dag

Vanmorgen zat ik in twijfel, zal ik gaan zwemmen of een end aan de wandel gaan met de hondjes. Het werd het laatste. Ben met ze naar Lake Pine geweest. Het was heerlijk weer. Stralend zonnetje en zo'n 17 graden. In het meer zag ik dat de schilpadden al weer lagen te zonnen op een boomstam. In het meertje bij het appartement had ik daar vorig jaar zo verbaasd van gestaan. Met bewolkt en kouder weer blijven ze onder water en met een klein zonnetje gaan ze massaal liggen zonnen met zijn allen. Prachtig gezicht en het is duidelijk dat het lekkere weer er aan zit te komen. Tijdens het wandelen kwam tot twee keer aan toe iemand terug gelopen naar me. Of ik wist van die film met die hond?. Die moest ik echt gaan zien hoor. Dat was onze hond die daar in meespeelde. En dan wezen ze naar Connor. Toch wel weer lief van die mensen. Dat vindt ik hier toch altijd wel weer opvallen, de mensen zijn zo vriendelijk en altijd in voor een praatje.
Na het wandelen ben ik even bij de Kroger wat snelle boodschapjes wezen halen. En terwijl ik terug liep naar de auto bedacht ik me dat ik vorige week een Dogpark had gezien in Cary, op mijn zoektocht naar het huis van Jessy (ahum). En besloot om daar heen te gaan met de hondjes. Wist natuurlijk geen adres zo in ene en ik had bij Miep maar weer het adres ingetikt om naar Eugenie te gaan. Nou was dat de vorige keer niet zo'n groot succes, maar had goede hoop. Een dogpark is een afgezet stuk waar de honden los kunnen rennen met andere honden. Het parkje wat ik toen zag, zag er erg leuk uit. Niet zo heel erg groot, maar wel schoon en overzichtelijk. Maar....... het leek wel of het park in zijn geheel op gepakt was, en ergens anders neer gezet, want ik kon het met geen mogelijk meer vinden. En ik had toch al een paar keer een rondje gereden. Wist bijna zeker dat het ergens in de buurt van Davis drive moest zijn, maar vandaag mooi niet, hi hi hi. Afijn na een poosje gestuurd te hebben kwam ik op de weg naar Jordan Lake uit. En besloot het dogpark om te ruilen voor een plonsfeestje in Jordan lake, ha ha ha. Hoorde geen protest van de honden achter in de auto, dus Jordan lake it was.....
Eenmaal daar aangekomen, zag ik 1 andere auto staan en die was aan het inladen om weg te gaan. Dat is mooi dacht ik, kan ik ze even lekker los laten rennen. Want eigenlijk mogen er geen honden op het strandje en zeker niet los. Het is een zwemstukje voor mensen wat afgezet is met een soort van net, zodat er geen enge beesten en glibberjtes en zo in kunnen komen. Vandaar dat ik het zo'n lekker stukje vindt om de honden te laten zwemmen, hi hi hi. Ze doen daar verder niks en niemand kwaad en ze genieten echt enorm. Bovendien was er niemand te bekennen..... Althans dat dacht ik. Totdat ik omkeek en ik ineens de Park Ranger zag staan..... Oeps..... Die had ik mooi niet gezien zeg. Waar kwam die nou ineens vandaan? Ik schrok me echt een hoedje. Maar het gezicht van de Ranger stond op vriendelijk. Hij glimlachte zelfs.... Oh gelukkig, dacht ik bij mezelf. "Nice dogs", zei hij en keek vertedert naar die twee verzopen katjes van me. En glimlachte nog eens en ik hoorde hem bijna denken, dat lijkt wel die hond uit die film en liep daarna vrolijk verder. Oefffff, ik gaf een zucht van verlichting ;-)

Groetjes Petra