Province town

Province town

Nou het balkonnetje aan de hotelkamer is een succes voor de honden. Die zitten en liggen er graag op en kijken naar alles wat er voor bij komt. En vooral wat er in het zwembad afspeelt. En Aappie van Stace geniet ook mee, want die is ook weer mee op vakantie ;-)
Waar zouden we zijn zonder onze gillende aap, hi hi hi…..





Gisteravond zijn we naar het uiterste puntje van Cape Cod gereden en we wilden naar de vuurtoren daar. Nou was er een soort van dam gemaakt van stenen brokken. Stace vond het geweldig om daar over heen te jumpen en te zigzaggen, maar Connor vond die uitdaging veel te groot en trok aan zijn rem, hi hi hi. Op zich nog niet zo erg als we er wat langer over zouden hebben gedaan, maar met vloed is deze dam onder water en grote kans was dat als we aan de andere kant waren we niet meer terug konden. Dus we zijn niet tot het einde gekomen.Maar het was wel een leuk gezicht.





Daarna zijn we bij Race Point Beach naar de ondergaande zon wezen kijken. Toch wel apart om aan de Oostkust van Amerika de zon in zee te zien ondergaan. Dat gebeurt natuurlijk alleen maar aan de westkust en in Florida bij de Golf van Mexico. Maar vanaf dit punt van Cape Cod ging de zon heel mooi onder. En om het plaatje compleet te maken, lagen er een paar bootjes voor anker en kwamen er een heel stel zeehondjes voor bij zwemmen. Zo’n leuk gezicht.







Foto van de voorbij zwemmende zeehondjes.



Na Connor’s klimtocht op de life guard stoel van gistermorgen op het strand, had hij al snel op dit strand ook zo’n stoel gevonden. Heerlijk vond hij het boven op dat ding. Lekker met je neus in de wind, naar alles koekeloeren en een beetje Beach Beardie uithangen.



Stace hield wacht onder de stoel……



Helaas wordt je als Life Guard best moe ;-)







Vanochtend zijn we eerst naar Meadow beach geweest met de hondjes.







Toen we even een stukje hadden gelopen op het strand werd het ineens bewolkt. Ideaal strand weer dus voor de honden die zich heerlijk konden uitleven op het strand. Er was helemaal niks en niemand te bekennen. Dus even lekker los rennen en sjesen met zijn twee. Wat een pret.
Voordat we naar het strand gingen hadden we bij een bakkerijtje in Province town wat broodjes gekocht en na het wandelen hebben we die op het strand op gegeten



Beardie on the Beach…..



Daarna zijn we naar Provincetown zelf geweest. Er is daar 1 hele grote straat met allemaal winkeltjes en restaurantjes. Gisteravond waren we al door deze straat gereden. Ontzettend druk was het. Het leek een beetje op Key West, vond ik. ’s Avonds allemaal mensen op straat. En halverwege die straat, vonden we het toch wel een beetje apart. En kwamen we tot de conclusie dat er wel heel veel setjes waren van “hetzelfde soort” zeg maar. En ineens kwam het verhaal van Liesbeth naar boven. Die was hier volgens mij ook geweest en had toen ook niks in de gaten, vertelde ze. Dit moest haast wel het zelfde plaatsje zijn. Want zo open en vrij zijn ze niet overal in Amerika volgens mij. Leek Amsterdam wel, hi hi hi.



Er liepen dragqueens en nog meer verklede mannen, of moet ik zeggen vrouwen. Vond het wel prachtig om dat allemaal te aanschouwen. Maar gisteravond was Province town dus afgeladen en met geen mogelijkheid konden we een parkeerplek vinden. Die overigens schreeuwend duur kosten hier. Maar vanochtend was het toch bewolkt en zijn we met de hondjes door de hoofdstraat gelopen. Nou ja gelopen…. Met die twee er bij kom je niet ver, want er zijn zoveel mensen die vragen of ze ze mogen “petten”, wat inhoudt dat ze ze even willen aaien. Moet zeggen dat er veel mensen waren die het “merk” wisten vanochtend. Veel mensen ook uit Engeland die we tegen kwamen.









Ik vond Whalers Wharf wel leuk om te zien. Het is een soort klein winkel centrumpje, maar heel oud met veel ijzeren details en grappige winkeltjes.





Dit bordje vond ik het leukst. Het hing bij een winkeltje met allemaal hondenspulletjes. Stace en Connor kregen ook allebei een snoepje van de verkoopster. Na een knuffel natuurlijk.



Na al het geshop en geknuffel om de twee minuten zijn we gevlucht naar de haven. En inmiddels brak het zonnetje ook door. Vanuit de haven gaan allemaal bootjes die veelal naar walvissen op zoek gaan. Al die haventjes hier vindt ik wel heel erg leuk. Terwijl Ron even foto’s aan het maken was van bootjes, hield ik voor de tigste keer mijn praatje over de honden en van welk merk ze zijn…..




Daarna besloten we naar het hotel terug te gaan en even lekker te gaan relaxen bij het zwembad. En we hadden zowaar een prive zwembad. Zo, dat was even nodig na al die actie vanmorgen.

Voor vanavond hebben we een italiaans restaurantje op het programma staan die “Calzones” verkoopt. Bij ons in NC zie je die dubbelgevouwen pizza’s niet zo veel. Vandaar dat ik ineens daar weer es trek in had..Toevallig kwamen we daar in onze zoektocht naar een Wifi verbinding voor internet gisteravond achter. Want we hadden tegenover dit restaurant, wat trouwens van alle markten thuis is, een perfecte verbinding en hebben we zo het blog kunnen uploaden en de mail gecheckt. Morgen gaan we door naar Boston en zitten we in een La Quinta hotel. Die hebben altijd internet in de hotelkamer, dus daar kunnen we weer “legaal” bloggen.

Groetjes Petra

Cape Cod

Cape Cod



Dag 3 alweer. Over de Bourne Bridge naar Cape Cod gereden.







Plan was om met de boot naar Martha’s Vineyard te gaan. Dat is een eiland voor de kust van Cape Cod. Echter in de auto hadden we de radiozender opgezet van Cape Cod en daar werd al gemeld dat het extreem druk was voor de ferry’s naar Martha’s Vineyard en Nantucket. We hadden nog zoiets van we zijn toch vroeg, misschien valt het mee. Maar eenmaal in Mari Vista zagen we parkeervelden vol auto’s staan. Het was dus echt druk. En het is zondag vandaag, dus de meeste mensen zullen vandaag ook weer met de boot terug komen. Niet zo’n heel geslaagd plan leek ons. Ook bij Hyannis waren de Ferry’s afgeladen. Dus niet met de boot naar Martha’s Vineyard voor ons. Maar wel van haventje naar haventje gereden.

















En van strandje naar strandje. Hartstikke leuk ! Zoveel kleine bootjes en gezellige plaatsjes en mooie strandjes.
’s Ochtends was het nog lekker vroeg en het strand bijna leeg. Dus even de heren weer laten plonsen. Ook hebben ze nog even als life guard gespeeld.



Ook hier weer ontzettend veel hortensia in bloei. Zo’n leuk gezicht.



Daarna doorgereden naar de Nauset light house. In tegenstelling tot wat wij verwachtte konden we tot bijna onder de vuurtoren parkeren. Het was erg druk en we dachten dat iedereen naar die vuurtoren ging, maar dat was niet zo. Want rechts was de parkeerplaats voor het Nauset light beach. En rechts een klein parkeerplaatsje voor de vuurtoren. Vond het een mooie vuurtoren. Niet zo groot, maar leuke kleuren en leuke huisjes er naast.



We snapten nu ook waarom het hier zo druk was voor het strand, want het strand was hier prachtig. En heerlijk stil ondanks de vele auto’s die er stond. Daar moeten we maar es gaan wandelen met de honden morgen, bedachten we ter plekke.



De temperatuur is hier vergeleken bij ons thuis heerlijk. Overdag ongeveer 25 graden met een heerlijk koel briesje. En vooral dat koele windje maakt het heerlijk. Het was voor de hondjes en zeker ook voor ons een goede keus geweest om een stuk naar het noorden op vakantie te gaan. Heerlijk even geen humidity en plak. Maar gewoon lekkere temperaturen.

Daarna door naar de volgende vuurtoren. The Highland Lighthouse in North Truro. Deze staat vlak bij het hotel wat we besproken hadden.



De vuurtoren ligt echt heel mooi gelegen. En net als de vuurtoren van Hatteras in North Carolina is deze ook een stuk verplaatst. Dit om te voorkomen dat de vuurtoren in zee zou verdwijnen. Aan de vuurtoren lag ook een golfbaan. Dat was wel een grappig gezicht. Het schijnt een al hele oude golfbaan te zijn. Ron heeft de 69 trappen naar boven genomen en wat foto’s van boven afgemaakt. Boven was een man die bij de vuurtoren hoorde en er wat over kon vertellen. Hij zei dat je op heldere dagen vanaf deze vuurtoren tot aan Boston kan kijken. Al met al was het een hele mooie vuurtoren.







De honden kregen veel bekijks en terwijl Ron naar boven was, was ik een stukje gaan wandelen met ze. En telkens natuurlijk de vraag wat voor “merk” ze zijn. Tot dat in ene twee mensen tegelijk zeiden, “Hey a Bearded Collie”. Dat gebeurt hier bijna nooit en het bleken twee Engelse mensen te zijn. Hun buurvrouw had er vier. Ze waren helemaal enthhousiast. En Connor en Stace werden helemaal beknuffeld. Zo leuk om hun verbaasde reactie te horen. Natuurlijk moesten ze even op de foto gezet worden.



Daarna naar het hotel gereden. We hebben hier een kamer met een soort van balkonnetje. Wat heerlijk is voor de honden. Hotel ligt prachtig gelegen en we hebben uitzicht op de baai. Al is het e.e.a. wel wat verouderd. Maar het heeft een heerlijk zwembad, waar we ’s middags lekker geplonsd hebben.





Het hotel heet het Outerreach hotel, en gezien de naam had ik kunnen weten dat we hier geen Wifi hebben. We gaan vanavond wat eten in Province town. Hopelijk kunnen we daar iets oppikken, zodat we kunnen internetten.
En als dit stukje er op staat is dat dus gelukt ;-)

Groetjes Petra

Up-date twee voor vandaag

De vuurtoren van New Port.



Vandaag op pad in New Port. Het is al een oude stad met veel Engelse invloeden. Ons hotel lag vlak bij de New Port Bridge. Vlak bij een marine basis waar een groot vliegdek schip lag. Als je die in de haven ziet liggen, zijn al die mooie zeilbootje wel heel erg klein. Helaas konden we daar geen mooie foto van maken, want vanf de kant zag je de boot maar half. Maar de foto's van de brug en de haven zijn aardig gelukt ;-)







Na wat foto's van de brug te hebben genomen zijn we naar de Cliff walk gereden. Dit is een wandelpad langs de mooi kustlijn van New Port.






We zijn begonnen bij de bekende 40 steps.









Prachtig om zo langs de kliffen te wandelen. Langs de Cliff walk staan ook hele mooie oude huizen. Al kun je ze niet allemaal als huis betitelen. Sommigen zijn naar mijn idee gewoon kastelen. Echt super mooi. En de ligging al helemaal.





En het bekende huis de Breakers, gebouwd door Van der Bilt .







Super om dit gezien en nu ook zelf gelopen te hebben. Het is wel een heel apart stukje Amerika. Zeker door de Europese invloeden. New Port is echt een prachtig monumentale stad. Met veel typisch vorm gegeven huizen. Die in het centrum in ieniemie smalle straatjes staan. We hebben er door heen gereden en prachtige huizen en detalis gezien.







Daarna kwamen we ook in een winkelstraatje, waar zowaar een Helly Hansen winkel was. Dat was weer leuk om even door heen te struinen. Dat merk zie je hier in Amerika haast nergens. Maar ze hebben zulke leuke kleren.



Daarna zijn we langs de kust gaan rijden. Onze volgende overnachting vandaag is in Fall River. En via Portsmouth, Bedford en nog veel kleinere plaatsjes en strandjes zijn we daar heen gereden.







De honden hebben twee keer gezwommen vandaag. Eerste keer op een strand waar ook andere hondjes waren.



En geloof dat Connor het geen leuk grapje vond dat hij aan de riem zat en het bruine hondje niet. Stace was minder gecharmeerd van deze loslopende snuffelaar die een beetje breed voor zijn neus ging staan.



Al duurde deze pose gelukkige niet lang, want de hond liep daarna terug naar de baas. Na dit strand waar het wat drukker was, kwamen we een strandje tegen in een haventje. Veel bootjes lagen voor anker en dobberde wat.





Het was lekker even hier te zitten en de hondjes hebben daar ook nog even gepoedeld.Onderweg ook nog even gestopt bij deze mega grote melkfles, met koe er boven op en een heerlijk ijsje genuttigd.





Stace en Con zaten met uitgerekte nekken te wachten op mijn terug keer met ijsjes ;-)



Daarna zijn we door gereden naar ons hotel in Fall River. Waar ze gelukkig Wifi hadden en ik dus weer even kon internetten. Morgen gaan we op weg naar Cape Cod. Weet niet of er daar in het hotel internet is, dus tot de volgende up-date ;-)

Groetjes Petra