Voor de vogeltjes

Van de week ben ik met van alles en nog wat bezig geweest. En zowaar was het ineens al donderdag. Van de week kreeg ik een brief dat mijn lidmaatschap bij de sportschool al weer afliep. Dit jaar is echt ombij gevlogen. Dus er moest weer getekend worden en betaald natuurlijk. Nou is het zo dat degene die daar over gaat pas om 9 uur begint en dan ben ik meestal al klaar met zwemmen. Dus dinsdag was ik wat later dan normaal gegaan en heb na mijn uurtje zelf verzonnen training nog mee gedaan met de Taj Chi les. Wat best wel weer leuk was even. Michelle geeft op dinsdag les en daarbij val je niet zo snel in slaap. Even flink stretchen was het, maar dat was wel lekker na het zwemmen. Daarna dus mijn cheque afgegeven en nog even getekend. Hier moet je echt voor alles tekenen en alle liability op je zelf nemen. Daar moet ik altijd wel even aan wennen. Maar.... ik kan er mooi weer een jaar tegen aan. Na het zwemmen wilde ik nog even boodschapjes gaan halen en vandaar even naar de Kroger. Ik kwam aanrijden en dacht wat is het druk? Maar toen viel het kwartje, op dinsdag krijgen senioren in deze supermarkt 5% korting op hun boodschappen. Druk dus! Normaal staan er bijna geen rijen bij de kassa, maar op deze dinsdag mooi wel. Ik sloot aan en bedacht me ineens dat ik vogelzaad nodig had. De vogels vinden het voer wat in het vogelvoeder ding zit erg lekker en is al helemaal opgegeten. Ik weer uit de rij en naar de dierenafdeling. Snel een zak met "wild bird" voedsel in de kar gegooid en weer aangesloten. De rij schoot maar niet op en om me heen hoorde ik al aardig gezucht en gekreun. Uiteindelijk kwam er een inpakster bij en daarna ging het wat sneller. En niet lang erna was ik aan de beurt. Snel alle spullen op de band gezet. En terwijl de mevrouw achter de kassa alles aan het scannen is, zegt ze opeens, "volgens mij is deze zak met vogelvoer ergens stuk". En schuift hem door aan de inpakster. Waarop de inpakster hem omhoog tilt en ter hoogte van haar gezicht houdt en zegt, "Bedoel je deze?". En terwijl ze dat zegt, barst de zak nu echt open en gutst het vogelzaad de zak uit en de hele kassa incluis band ligt onder het vogelzaad. Ik moet me echt inhouden om niet heel hard te gaan lachen..... De twee collega's krijgen daarop een discussie. "Ik zeg niet voor niks, de zak is stuk". "Ja maar je zei toch niet waar?". Afijn de hele scanbeweging van de verdere boodschappen was tot een complete stilstand gekomen. Boos schreewde de kassamevrouw door de intercom. "We need a vacuum, ASAP!". De inpakster deelde zachtjes mede dat zij dacht dat deze stuk was. Nou toen werd de kassamevrouw nog pissiger. "En wat nu dan ????....". Ik kreeg een beetje spijt dat ik me op het laatst bedacht had nog even snel dat vogelzaad te pakken. Want dat "even" kon ik wel vergeten. "Heb je niet een duster (plumeau)?", vroeg de inpakster. Waarop de kassalady door de knieen ging en alle laatjes en deurtjes begon open te trekken onder de kassen en de band. En zowaar, ze had er 1. Ongeveer 5 centimeter groot met allemaal veertjes, volgens mij daterend uit het jaar 1922. Ze hield hem voor haar gezicht, keek er even scheel naar en gaf een zucht en begon te aaien over de kassa en verdere kassa onderdelen. Achter me zag ik de mensen als een speer uit mijn rij vertrekken. En ik dacht ook bij me zelf dit gaat een langdurige zaak worden. Ook had ik al snel door dat ze het serieus nam want elk korreltje moest weg. Dus toen de "duster" alles op een hoop geveegd had, moest alles op haar hand. En handje voor handje verdween het vogelzaad in de prullenbak. Heel zachtjes en quasi non-chalant vroeg ik of ze misschien aan iemand wilde vragen of ze een nieuwe zak wilden pakken of zou ik dat zelf even gaan doen? Er volgde een geirriteerde blik mijn richting uit, "No mam, please don't do anything". Ojee, ze vond me duidelijk medeschuldig en even daarna werd er door de intercom gebruld "Help needed at register 1". Gelukkig kwam er al snel een meisje aan gelopen en ik legde uit welke zak het moest zijn en wees naar de kapotte zak. Het meisje deed 1 stap in de richting van de zak en de kassalady brulde "Don't touch it!!!". Waarop het meisje terug deinsde en terug de winkel inliep. Natuurlijk kwam ze terug met de verkeerde, was te verwachten. Gelukkig had ze bij poging nr. 2 goed gegrepen. "Just put it in the cart. I don't wanna see it any more!!", riep de kassalady. Inmiddels waren er nog een stuk of 30 korrels op de band en het eind was gelukkig in zicht. Die laatste korrels liet ze dan nu over aan de inpakster. En zowaar........ het "bliepen" ging weer verder. Bij het betalen zag ik ineens weer een moeilijk gezicht. "U had toch geen Kroger kaart he?". "Uh jawel, die heb ik wel." "Ohhhhhh", zei ze. Ik was echt niet haar favoriete klant vandaag. En weer kwam er door de intercom, "Help needed at register 1". En de hulp kwam weer aangesneld. Poehhh, wanneer mocht ik nou weg, dacht ik bij mezelf. De dame die nu aan kwam lopen was gelukkig wat sneller en vroeg me met haar mee te lopen. Ik kreeg van haar het verschil in prijs al snel terug en inmiddels waren ook al mijn boodschappen ingepakt. Wat een zware bevalling was dat zeg! "Have a nice day mam", kwam er geforceerd nog uit bij de kassalady. En ik wenste haar het zelfde en moest eigenlijk best lachen, maar durfde het mooi niet ;-)



Daarna heb ik thuis de boodschappen snel uitgepakt en heb ik lekker in de tuin gezeten en genoten van het weer. Het was niet super warm, maar met het zonnetje reuze lekker. De dag erna trouwens ook weer. Connor had weer een van zijn berggeit dagen en beklom dit keer een tuinstoel. Wat een lekker ding is het toch!
Vandaag is het nog steeds zonnig, maar er staat nu een straf guur windje. 's Nachts gaat de temperatuur hier ook steeds flink naar beneden. Moet wel zeggen dat ik dit weer heerlijk vind om met de hondjes te wandelen. We hadden trouwens van de week ook weer de pionnen gevonden die we altijd gebruikten bij het oefenen voor gehoorzaamheid met de honden. Bij het zien van die pionnen wist Stacey gelijk al weer wat de bedoeling was. Zo leuk om dat te zien. De pionnen staan namelijk voor "vak" en daar moet ik in gaan liggen. Ik denk dat we deze oefening zeker wel twee jaar niet geoefend hebben, maar dat wist hij toch meteen.



Daarna ging Ron los met hem volgen en ook dat ging nog aardig, maar ineens had hij zoiets, van dat gaan we nu toch niet ineens allemaal weer doen he? En kreeg de kolder in zijn kop en nam mooi de benen. Drakie!!! Connor die nog binnen zat, zat met zijn neus tegen het raam geplakt. Dus ook even met hem aan het gehoorzaamheiden. Eenmaal de tuin in rent hij als een speer op die pionnen af en ik denk die gaat ook gelijk af. Maar mooi niet he? Hij pakt die pion overdwars in zijn bek en gaat er met een blijdschapshuppel mee aan de haal. En kijkt natuurlijk achter om of ik niet achter hem aan ga rennen natuurlijk. Dondersteen. Dus ik zeg, nee Connor "Vak". En hij kijkt nog eens om en het was echt net of ik het Willie Wortel lampje boven zijn hoofd zag gaan branden. Hij liet de pion uit zijn bek vallen en ging in een sukkel drafje naar het vak toe. Zo leuk!!! Daarna riep ik hem "voor" en aan "de voet" en "volg". En meneer volgde met zijn staart flink kwispelend. Koppie omhoog en hij was zo blij. Echt heel leuk! Dat moeten we zeker vaker gaan doen! Connor vond het in ieder geval geweldig. Bij Stace misschien de volgende keer maar weer even aan de riem eerst ;-)
Ik heb trouwens ook weer wat foto's gemaakt van de nieuwbouw achter ons. Het gaat echt snel. Stond het eerste huis drie weken geleden nog alleen in de straat, nu staan er aan beiden kanten twee huizen naast.



Dat gaat echt rap! Vanmorgen weer gezwommen en daarna koffie met de Nederlandse dames bij Jessy. Jessy woont in Morrisville en ik rij daar eigenlijk altijd op dezelfde manier naartoe. Dus ik dacht, laat ik vandaag eens "Beatrix" de route verzinnen. En zo kwam ik via een heel andere weg die kant op. Best even leuk een andere route. Na de koffie nog even langs de Target en weer naar huis. Waarna ik met de hondjes aan de wandel ben gegaan. Daarbij zag ik dat ze bij ons aan de overkant inmiddels zijn begonnen met de bouw van de 3e garage. Er was wat protest geweest van andere buren, maar nu ging het dan toch echt van start. Dus mocht je je afvragen wat al die vrachtwagens in de straat doen.... De buurman krijgt (nouja koopt) zijn derde garage ;-)



Groetjes Petra