We zaten met een ......

Van de week 's avonds kwam er hier een zeppelin over vliegen en dat ging nog heel snel ook. Je hoorde hem bijna niet en moesten goed kijken wat het nou was. Maar het was best grappig om dat te zien.



Op zich ook nog niet zo heel erg schokkend nieuws, maar nou zit ik al heel de week te verzinnen hoe dat kinderliedje met die zeppelin nou toch ook al weer ging. En dat bleef maar knagen. Zo ontzettend irritant. Ron had er nog nooit van gehoord dat liedje. Maar je moest dan steeds het laatste woord weglaten. En dan van die gebaren met je armen maken. Wist me te herinneren "en we zaten met een zucht...." en "we hadden pret voor 10" Want dat moest je met je handen dan doen. Afijn vandaag had ik de hele tekst in mijn hoofd. Wat raar dan toch dat dat aan je blijft knagen ;-) Voordat jullie ook de rest van de week lopen te denken en te verzinnen hier de tekst....

"We zaten met een zucht
Al boven in de lucht
We zaten zoo gezellig in een schuitje
En niemand kon ons zien
We hadden pret voor tien
Leve de Zeppelin"

En dan zo fijn de klemtoon op "shuiuiuiui-tje" hi hi hi hi. Zo.... en nou kunnen jullie de rest van de dag dit liedje blijven neurien want dat had ik dus ook, hi hi hi.....

Stace heeft vandaag helemaal bijgeslapen van alle actie van gisteren in het ziekenhuis. Denk dat alles toch wel een impact heeft. Ik blijf zijn tandvlees steeds een beetje rozer zien worden en blijf dus ook goede hoop houden. Laat hem maar lekker slapen en rusten des te meer kans heeft het lichaam om rode bloed celletjes te maken. Het is wel zo dat Stace altijd al een beetje mijn schaduw was. Op mijn fotoblog had ik al eens een portret gemaakt van mijn schaduwen. Inderdaad in meervoud, met Stacey als schaduw nr. 2. Stace is gewoon altijd bij mij in de buurt. En nu na alles wat er gebeurt is de laatste weekjes, is dat nog meer geworden. Hij hangt ontzettend aan me en houdt me echt constant in de gaten. Sta ik op, volgt hij. Ga ik naar buiten, blijft hij zitten staren wat ik ga doen en of ik al weer in aantocht ben. En ik vind het dan ook moeilijk om die lieve kijkers alleen te laten op het moment. En dat hoeft gelukkig ook niet en doe ik zeker door de weeks alles wat rustiger op het moment. Hopelijk als hij zich dalijk weer wat beter voelt gaan we daar wel weer wat aan werken.....



Me and my shadows

Ook nog even een fotootje van Connor. Een echte "achter-de-geraniums" foto. Nouja niet helemaal, het zijn rozen, maar vond het wel in die categorie vallen.



Hij loopt overdag nu ook wat minder omdat als ik alleen met Connor naar buiten ga, Stace lichtelijk in paniek raakt en dat moeten we nu op dit moment niet hebben. Dus als Ron thuis komt, neem ik Stace apart en kunnen hij en Connor op pad gaan. Even frisbeeen of de wijk in. Wel zielig voor hem, maar gelukkig is zijn grootste hobby ook slapen, dus valt het in zijn geval nog wel mee.

Vandaag zijn ook onze paspoorten bezorgd door de UPS. Plus de oude er ook bij. Daar zitten nu gaten in, behalve in het gedeelte waar de visa zit en de stempels van vorige bezoeken aan diverse landen. Deze moeten we nu voortaan allebei meenemen als we gaan reizen. Iets omslachtig, maar beter dan weer naar het consulaat in Amsterdam te moeten voor een nieuw visum. De nieuwe foto's waren erg leuk. Ik kijk heel erg bedenkelijk op de foto. Alsof ik weinig vertrouwen had, dat de foto's gingen lukken. Wel grappig om te zien. Maar gezien privacy redenen zet ik de foto er maar niet op. (goede smoes he?)



Ook nog een leuke mededeling. Zoals vorig jaar hadden we onze palm in de tuin laten staan in de winter. Dus met toch wel erg frisse nachten van min 8 graden hier, waren alle takken helemaal geel geworden en hadden we een hard hoofd in dat hij het zou gaan redden. Dus hadden we een paar weken geleden een noodgreep gedaan en alle gele takken er af geknipt. En wonder boven wonder er zit nu weer leven in. Geweldig he. Er komt een hele nieuwe rij takken aan de cycas



Aankomend weekend is het hier een lang weekend. En niet vanwege pinksteren, maar vanwegen memorial day. Ron is dus maandag ook lekker vrij. De vooruitzichten hier zijn ook mooi weer, dus wie weet als het met Meneer de Bruin goed gaat, zullen we ook nog wel een uurtje gaan varen dit weekend. Dat is wel makkelijk dat de boot hier in de tuin staat en het meer vlak bij is ;-) Memorial day wordt hier ook wel een beetje gezien als de start van het zomer seizoen. Zo gaat het zwembad van de sportschool altijd in dat weekend open en hebben we hier in de buurt zaterdag ook een feestje om de "Summer-kick off" te vieren. Labor day is dan weer de afsluiter van dat seizoen en dat is dan op de eerste maandag van September.

groetjes Petra