En dan...

gaat alles ineens heel anders dan je verwacht had. Want gisternacht was Stacey heel onrustig, hijgde veel en was maar aan het draaikonten. Vanaf het begin dat hij ziek is geworden, gaan we elke nacht met hem naar buiten, want met de prednison moet hij gewoon veel vaker plassen. Dus Ron ook gisternacht met hem naar buiten. Maar daarna nog het zelfde, dus nog een keer naar buiten. Maar het hielp niet echt allemaal.
Ik was bij hem op de grond gaan zitten en aaide hem over zijn buik en meer naar zijn lies toe gaf hij in eens een gil. Dus ik keek wat er was en zijn balletjes waren helemaal rood en enorm op gezet. Ik schrok me echt drie keer in de rondte. Daarna heb ik gekeken of hij verhoging had en hij had 40 graden koorts.
Dus bellen met het dierenziekenhuis en die raadde ons aan meteen te komen met hem. En zo jumpten we om twee uur 's nachts in de auto en zijn we met Stace weer naar het ziekenhuis gesjeesd. Het was zodaning dat hij weer op de intensive care moest blijven en aan het infuus......

Zo raar, overdag had hij helemaal nog niks en had ook gewoon gegeten en al zijn medicijnen normaal gehad. En nu weer helemaal foute boel.
Gisterochtend hebben we een gesprek gehad met de dokter van de afdeling waar hij onder behandeling is en het schijnt dat de prednison dit allemaal veroorzaakt. Daardoor gaat hij meer drinken en reuen houden altijd wat achter en legen nooit hun hele blaas. Daardoor krijgen bacterien meer kans en heeft hij nu een prostaat infectie en daarbij een oedeem. Hij krijgt nu anti-biotica erbij en pijn medicatie.
Bovendien krijgt hij al een hele poos medicijnen om zijn immuun systeem te onderdrukken, want die zorgden er voor dat zijn rode bloedcellen afbraken. En door die medicijnen krijgen bacterien meer vrij spel en zijn dit de bijverschijnselen.
Helaas waren zijn bloedwaardes ook weer wat gezakt door die infectie. Maar gelukkig hebben we nu een buffer opgebouwd wat dat betreft.

Gistermiddag mochten we even bij hem op bezoek, zeg maar. Zo geweldig dat dat kan ook. Even weer met hem knuffelen en kijken hoe die is. En hebben we nog even met de dokter gesproken. Hij was wat sufjes, misschien ook van de medicijnen die hij er nu weer bij krijgt. Maar ze gaan maandag een echo maken van zijn prostaat en zijn urine wat vandaag is afgenomen wordt nagekeken en hopelijk is er maandag de uitslag bekend. Aankomende nacht moet hij nog in het ziekenhuis blijven, maar als hij goed reageerd op de pijnstillers mag hij vanochtend weer met ons mee naar huis. En dan kan ik hem maandag zelf gewoon weer brengen voor de echo. We hebben strakjes om 10.00 uur een afspraak met dr. Whiteheart (wat een mooie naam voor een dokter he?) en hopelijk gaat hij dan met ons mee naar huis.

Door dit alles ook geen "kneedsessies" voor Connor gisteren. Vond het wel heel erg jammer. Sprak gisteravond nog even met Judy via de telefoon, waarbij de massage dag was en ze had een heel leuk aanbod voor ons. Als Stacey straks weer beter is vertelde ze, dat we dan met haar en Meta (ook een beardiebaasje) naar een huis in de bergen van Noord Carolina gaan. En zij zullen ons dan de "kneepjes" van het masseren van honden gaan leren. Onder het genot van mooi uitzicht en even een daagje er tussen uit. Dit huis in de bergen is van Meta en daar mogen we dan ook blijven slapen. Ik was helemaal ontroerd van dit aanbod. Vond het zo lief van hen beiden. Dat was net wat ik nodig had!

De bruiloft is door alles wat gebeurde gisternacht ook een beetje op de achtergrond gekomen. Als we Stacey gistermiddag mee naar huis hadden mogen nemen, dan hadden we zeker niet gegaan. Maar na een echtelijke vergadering hebben we toch besloten om gisteravond naar Frank en Sharon's trouwen te gaan. Even wat anders en bewapend met mobiele telefoon hebben we de prachtige bruiloft mee kunnen maken.
Het weer was echt helemaal geweldig. Zo'n 25 graden en geen humidity. En echt het was zo ongelooflijk wat alle buurtjes in 6 dagen tijd hebben kunnen bewerkstelligen. Zo mooi en super allemaal, ongelooflijk. Vanuit het niets kwamen de roze kleden, de verlichting, ieder bracht zijn mooiste planten mee, zilver servies, de decoraties, al het eten enz enz. Echt heel erg bijzonder en heb door dit alles veel mensen leren kennen. En oh wat was iedereen trots dat we dat maar mooi even gedaan hadden met zijn allen ;-)

***** Update*****
Stace is gelukkig weer lekker bij ons thuis. Moet wel zeggen dat het allemaal flink opgezwollen en rood was, maar hij reageert goed op zijn medicatie en ook de koorts was weer gezakt binnen de normale waardes. Ook waren de rodebloed lichaampjes stabiel gebleven, dat is goed nieuws natuurlijk. Morgen overdag moet hij weer een dagje blijven voor onderzoeken. Maar dan mag hij daarna weer mee naar huis.
*****************

Groetjes Petra