Carolina Snow & Fall

Vandaag al vroeg op pad richting Noord-Westen van Noord-Carolina. Daar ligt Sugarmountain en daar is van de week de skipiste open gegaan. Toen we weggingen hier was het 4 graden en eenmaal in de buurt van Boone was het -1 graad. Onderweg zagen we al de prachtigste herfstkleuren langs de snelweg.









Als een soort van gekleurde dotjes zagen de bomen eruit. Zo mooi. Echt helemaal mijn jaargetijde de herfst. Kan er geen foto's genoeg van krijgen. (dus jullie zijn alvast gewaarschuwd voor de verdere kiekjes op het blog van vandaag)



Een kerstboomkwekerij al wat dichter bij Boone.



Het was ongeveer drie uur rijden en rond 9 uur waren we bij Sugar Mountain.





Van een afstand zag de skipiste er behoorlijk indrukwekkend uit. Best hoog, naar mijn idee. Eenmaal onderaan de piste bleek al snel dat het helemaal niet druk was, iets waar Ron al op gehoopt had. Dus snel de ski's en stokken huren en aan de gang.





En helemaal alleen in de skilift, geen wachtrijen te bekennen!



Het duurde best een poosje eer de lift boven was, vertelde Ron, maar daar was ie dan weer. Voor de eerste keer de berg af geweest.





Daarna heeft Ron de camera mee naar boven genomen en dus ook wat kiekjes van ons....



Iets minder actief, maar wel met een super mooi uitzicht ;-)





Vanuit de skilift.



Helemaal bovenop. Bij Sugarmountain waren inmiddels al alle bladeren van de bomen af. Het is hier een stuk hoger gelegen, dus is het al veel kouder. Vandaar dat de sneeuw nu ook blijft liggen.





Deze boom heeft vast in de buurt van een sneeuwkanon gestaan.



Een artistiek close-upje.



Het uitzicht van de hondjes en mij.







Na een rondje gelopen te hebben, weer in afwachting van de baas.



En daar is Ron al weer.



En Stace zag hem al aankomen....



Na samen een chocomelk te hebben gedronken was Ron weer naar boven gegaan en inmiddels werd het al een stuk warmer.







Inmiddels was het al wat drukker geworden. En had zo mooi overzicht over de skipiste.
Zo was er een wat oudere man die echt razend snel naar beneden kwam op zijn snowboard steeds. Superscherpe bochten en half hangend daarom ook door die bocht.





Ook waren er natuurlijk kamikaze snowboarders, waar ik erg om moest lachen eigenlijk. Maar ook die allerlei kunsten uithaalden die er erg fraai uitzagen.



De eerste hulp was ook volop aanwezig en die konden wel heel snel naar beneden skien. Vast ook een van de eerste keren weer op de baan. Al met al er was genoeg te zien.



En zo rond een uur of twaalf had Ron genoeg geskied. En zijn we richting de Blue Ridge Parkway gereden.





Hier zijn we net over het bekende viaduct. Met een hurricane die over North-Carolina geraasd heeft een aantal jaren geleden is dit viaduct ingestort. Sinds vorig jaar is dit gedeelte van de Parkway weer open.



En van een stukje verder weg gezien.



Een van de vele schuren die we gezien hebben vandaag. Op een of andere manier vindt ik de schuren hier altijd zo landelijk en mooi gelegen. Zo ook deze...



Inmiddels een stukje verderop op de parkway en kijkend naar een lager gelegen gedeelte. Hier zijn de bomen al wat meer gekleurd.









En nog een schuur....



En er komt steeds meer kleur.







De laaste foto genomen op de parkway. Daar waren we duidelijk een stuk lager en waren de bomen nog vol blad en prachtig verkleurd.









Omdat ik daar de kleuren zo mooi vond zijn we zomaar een weggetje in gereden. Om te kijken wat we daar tegen zouden komen.







Het was er echt zo mooi en ik zou daar hele dagen in rond kunnen rijden....





We zijn nog even gestopt bij een park en daar hebben we met de hondjes een stukje gelopen. Ook daar volop kleuren en Stace speelde graag even fotomodel.



Daarna weer in de auto en gedag zeggen tegen al dat moois......



Het was een heerlijke onverwacht leuke dag. Skien in November en dan ook nog genieten van al die herfstkleuren.




Groetjes Petra