Vandaag 31 januari, de eerste maand van 2008 zit er weer op!
Heb altijd een beetje moeite met januari, duurt altijd veel te lang, is het vaak veel te koud en veel te ongezellig invergelijking met zijn voorganger december. Daarentegen morgen weer februari en die "ruikt" naar mijn gevoel altijd naar voorjaar en is lekker kort. Alhoewel dit jaar ietsjes langer want het is schrikkeljaar. Vandaag is ook Bea jarig, 70 jaar is ze geworden. Had je de neiging ombij haar langs te gaan, doe dat maar niet want ze viert het morgen met Margriet ;-) Ja ja, ben helemaal op de hoogte, ha ha ha. Hoe weet ik dat zo goed? Onze Tante Henny is vandaag ook jarig, Van Harte Tante Henny! En weet dat Bea dan ook altijd jarig is, dus vandaar!
Foto de pers.nl
Gisteren ben ik heel de dag op pad geweest met Judy en Cindy, die ik heb leren kennen via de Carolina's Bearded Collie Club. Zij hadden wat dingen te regelen in Raleigh en we hadden met elkaar afgesproken. Zo heb ik kleine Merlin van Judy weer even kunnen knuffelen en zij Stacey en Connor. We hebben lekker gelunched bij de Wholefoods en zijn daarna naar ons huis gegaan. Leuk is dat toch dat "beardie" mensen altijd precies de gebruiksaanwijzing van dit "merk" weten. Ze hebben hier in Amerika dan ook de bijnaam Bouncing Beardies en Connor deed natuurlijk even voor hoe ze aan die bijnaam komen. Ze vonden Stace er een stuk beter uit zien dan de vorige keer op de wandeling in November. Hij heeft inderdaad veel meer vacht gekregen en kijkt weer wat helderder uit zijn oogjes. Inmiddels is hij ook weer klaar met de antibiotica en lijkt hij weer het mannetje. Hopelijk zet het door!
Had 's morgens al een pan (lees crockpot) erwtensoep opgezet, dus het avondeten maakte zichzelf klaar. Broodje erbij en klaar. En ook nog eens erg lekker!
Voor vandaag heb ik ook nog een bakkie erwtensoep voor mezelf en voor Ron pizza, dus zo gaan we nog even makkelijk januari uit en maken we ons op voor februari.
Groetjes Petra
donderdag 31 januari 2008
maandag 28 januari 2008
Schoon, schoner,schoonst!
Sinds eind vorige week rook ik elke keer als ik de keuken in kwam een aangebrand luchtje. En dan ook nog eens niet zo'n klein beetje aangebrand luchtje, maar zo'n geur die je ruikt als je je gourmetset nog een uur te lang aan hebt staan en dat alles dan zwart aangebakken is. En echt ik weet niet waar het vandaan is gekomen van de week. Mijn eerste verdachte was de oven. Wij hebben in onze keuken een losstaande oven. Toen wij ons huis kochten waren er nog twee openingen in de keuken. Een opening waar de koelkast moest komen en 1 waar het fornuis zou horen te staan. De makelaar die ons huis verkocht vertelde ons toen dat het fornuis nog door hen geplaatst zou gaan worden en dat dat bij de koopprijs van het huis hoorde en dus geen extra kosten voor ons zou meebrengen. Op mijn vraag wat voor fornuis er dan in zou komen, vertelde hij dat dat helemaal goed zou komen hoor. Het zou een roestvrij stalen look hebben en natuurlijk het nieuwe selfcleaning systeem erop. Ik weet nog dat ik toen al dacht, hoe kan een oven nou een self cleaning systeem hebben? Hoe moet zo'n apparaat zich nou in godsnaam zelf schoon kunnen maken? Zou we heeeeeeel erg knap zijn van hem als er ineens vol automatisch een spons door heen zou gaan niet waar? Natuurlijk was ik allang blij, want elk apparaat in de keuken dat zichzelf schoonmaakt, is bij mij welkom niet waar? Laten we vooral maar niet protesteren. En eenmaal bij de oplevering stond het fornuis op zijn plek in de keuken en er op zag ik inderdaad een knopje en een lampje met iets van clean erbij. In het rood stond er zelfs, self cleaning oven op. Dat beloofde heel wat, dacht ik bij mezelf. De makelaar kwam toen nog naar me toen ik het fornuis stond te bekijken en zei toen nog "Mooi he?", alsof hij mijn gedachten kon lezen. Dat kon hij niet, want ik stond me alleen maar af te vragen hoe dat autoclean dan in hemelsnaam zou moeten werken.... Maarja, het zou misschien "te" blond zijn om dat aan hem te vragen? En wellicht wist hij het zelf ook helemaal niet. Hij was immers makelaar, geen fornuisverkoper toch?
Even voor de duidelijkheid, dit is ons "dashboard" van het fornuis. En zoals je ziet niet 1 keer, maar wel drie keer clean er op. Nou wonen wij hier nu ruim 2,5 jaar en ik heb het auto-clean knopje alleen nog maar bekeken en steeds niet gebruikt. Iets wat te mooi is om waar te zijn, is vaak ook gewoon iets om waar te zijn. Heb nog steeds mijn eigen auto-clean systeem gebruikt om de oven schoon te krijgen, hi hi hi. Maar ja die irritante geur die spontaan de keuken in was gekomen, was misschien wel een goede aanleiding om een keer de oven zijn gang te laten gaan? Misschien werkte dat wel heel makkelijk en deed hij het beter dan ik met mijn soppie?
Afijn zaterdagmorgen heb ik de stap gewaagd en het knopje in gedrukt.....
Het lampje van clean begon te branden en het lampje van "door locked" brandde ook. Hmmmmmm, dat laatste was nou niet zo handig want nou kon ik natuurlijk niet het "geheim" van het het autocleanen zien. Op de klok gaf het fornuis, 3 uur en 40 minuten aan. Nou, nou dat moet een flink schoonmaak beurtje worden zeg! Maar......, heb hem maar even zijn gang laten gaan en ik ben "Grey's anatomy" gaan kijken. Ben namelijk weer aan een inhaalslag begonnen bij weer een andere serie. Zo ben ik op het moment helemaal bij met Brothers & Sisters en is Grey's anatomy nu aan de beurt. Vindt het een hele leuke serie en zat helemaal lekker op de bank in de relaxstand de belevenissen van Meredith en "Dr.McDreamy" te bekijken. Totdat halverwege de aflevering mijn neus een nog veel meer viezere, intensere lucht rook. Nog erger dan de aangebakken gourmetpan lucht.... en ik kijk naar de keuken. Het leek wel of het misste in de keuken. Grijze wolkjes zag ik uit de oven komen........ Iekssssssss....... Wat is dat voor schoonmakerij dan? Dit was nou even helemaaaaaaal niet volgens plan!
Wat blijkt, dat hele sjeike verhaal over self cleaning is gewoon hartstikke nep! De oven gaat gewoon naar "800-en-tig" graden of zo en brand zichzelf schoon!! Ja zeg, zo kan ik het ook! Oven schoon, maar hele huis stinkt! Lekker is dat! En dit alles omdat ik het al vond stinken! Dat gaat goed zeg! Snel de "Off" knop in gedrukt en tot overmaat van ramp ging de ovendeur ook niet open, want de door was locked, zoals het lampje al aangaf in het begin. Waarschijnlijk was de oven gewoon bloedje heet en was het misschien ook maar goed dat de deur afgesloten was. Er zat niks anders op, dan een stel ramen en de achterdeur open te gooien. En echt...., het is hier niet warm op het moment en met alles open werd het niet aangenamer kan ik je vertellen. Maarja moest toch wat? Heb de plafond ventilator ook maar een zwier gegeven om het geheel nog wat meer te circuleren en sneller naar buiten te laten gaan. Binnen 5 minuten was dan ook de tempertuur al behoorlijk gedaald. En mijn relaxstand was heel ver te zoeken. Wat een gedoe zeg. PPPPPffff wat nou selfcleaning, zelfontbrandig hadden ze het beter kunnen noemen. Allemachies, dat knopje gebruiken we dus nooit meer!!!!
Heb de oven dan ook maar dicht gelaten tot vanmorgen en ben gewapend met een ouderwetse emmer gevuld met sop, spons en doek aan de gang gegaan. En heb hoogstpersoonlijk dat ding vol automatisch met de hand gecleaned. En eigenlijk was ie helemaal niet vies, maar alles wat ik zag, was nu lekker ingebrand. Fijn! Dat maakt mijn schoonmaak klus alleen maar leuker (ahum).
Ben daarna maar door gegaan en zo heb ik de afzuigkap grondig gesopt, de magnetron blinkt weer en heb alle ramen gezeemd. Daarna ook nog maar gestofzuigd en gedweild en oja alle deuren met een natte doek afgenomen, alle meubels weer eens in de pledge gezet. En dat laatste was geurtechnisch gezien een sterk plan, want de gourmet geur werd nu vervangen door de pledge geur. Ook niet echt mijn favo geur, maar het ruikt in ieder geval een stuk frisser dan een "gourmetstank zonder gourmetten". Dit te samen met een citroenfrisjes geur van mijn sopjes maakte het geheel weer wat aangenamer.
Eigenlijk had ik het kunnen weten en mijn gevoel moeten volgen, want wat te mooi is om waar te zijn, is ook in dit geval weer eens te mooi om waar te zijn ;-)
Groetjes Petra
Even voor de duidelijkheid, dit is ons "dashboard" van het fornuis. En zoals je ziet niet 1 keer, maar wel drie keer clean er op. Nou wonen wij hier nu ruim 2,5 jaar en ik heb het auto-clean knopje alleen nog maar bekeken en steeds niet gebruikt. Iets wat te mooi is om waar te zijn, is vaak ook gewoon iets om waar te zijn. Heb nog steeds mijn eigen auto-clean systeem gebruikt om de oven schoon te krijgen, hi hi hi. Maar ja die irritante geur die spontaan de keuken in was gekomen, was misschien wel een goede aanleiding om een keer de oven zijn gang te laten gaan? Misschien werkte dat wel heel makkelijk en deed hij het beter dan ik met mijn soppie?
Afijn zaterdagmorgen heb ik de stap gewaagd en het knopje in gedrukt.....
Het lampje van clean begon te branden en het lampje van "door locked" brandde ook. Hmmmmmm, dat laatste was nou niet zo handig want nou kon ik natuurlijk niet het "geheim" van het het autocleanen zien. Op de klok gaf het fornuis, 3 uur en 40 minuten aan. Nou, nou dat moet een flink schoonmaak beurtje worden zeg! Maar......, heb hem maar even zijn gang laten gaan en ik ben "Grey's anatomy" gaan kijken. Ben namelijk weer aan een inhaalslag begonnen bij weer een andere serie. Zo ben ik op het moment helemaal bij met Brothers & Sisters en is Grey's anatomy nu aan de beurt. Vindt het een hele leuke serie en zat helemaal lekker op de bank in de relaxstand de belevenissen van Meredith en "Dr.McDreamy" te bekijken. Totdat halverwege de aflevering mijn neus een nog veel meer viezere, intensere lucht rook. Nog erger dan de aangebakken gourmetpan lucht.... en ik kijk naar de keuken. Het leek wel of het misste in de keuken. Grijze wolkjes zag ik uit de oven komen........ Iekssssssss....... Wat is dat voor schoonmakerij dan? Dit was nou even helemaaaaaaal niet volgens plan!
Wat blijkt, dat hele sjeike verhaal over self cleaning is gewoon hartstikke nep! De oven gaat gewoon naar "800-en-tig" graden of zo en brand zichzelf schoon!! Ja zeg, zo kan ik het ook! Oven schoon, maar hele huis stinkt! Lekker is dat! En dit alles omdat ik het al vond stinken! Dat gaat goed zeg! Snel de "Off" knop in gedrukt en tot overmaat van ramp ging de ovendeur ook niet open, want de door was locked, zoals het lampje al aangaf in het begin. Waarschijnlijk was de oven gewoon bloedje heet en was het misschien ook maar goed dat de deur afgesloten was. Er zat niks anders op, dan een stel ramen en de achterdeur open te gooien. En echt...., het is hier niet warm op het moment en met alles open werd het niet aangenamer kan ik je vertellen. Maarja moest toch wat? Heb de plafond ventilator ook maar een zwier gegeven om het geheel nog wat meer te circuleren en sneller naar buiten te laten gaan. Binnen 5 minuten was dan ook de tempertuur al behoorlijk gedaald. En mijn relaxstand was heel ver te zoeken. Wat een gedoe zeg. PPPPPffff wat nou selfcleaning, zelfontbrandig hadden ze het beter kunnen noemen. Allemachies, dat knopje gebruiken we dus nooit meer!!!!
Heb de oven dan ook maar dicht gelaten tot vanmorgen en ben gewapend met een ouderwetse emmer gevuld met sop, spons en doek aan de gang gegaan. En heb hoogstpersoonlijk dat ding vol automatisch met de hand gecleaned. En eigenlijk was ie helemaal niet vies, maar alles wat ik zag, was nu lekker ingebrand. Fijn! Dat maakt mijn schoonmaak klus alleen maar leuker (ahum).
Ben daarna maar door gegaan en zo heb ik de afzuigkap grondig gesopt, de magnetron blinkt weer en heb alle ramen gezeemd. Daarna ook nog maar gestofzuigd en gedweild en oja alle deuren met een natte doek afgenomen, alle meubels weer eens in de pledge gezet. En dat laatste was geurtechnisch gezien een sterk plan, want de gourmet geur werd nu vervangen door de pledge geur. Ook niet echt mijn favo geur, maar het ruikt in ieder geval een stuk frisser dan een "gourmetstank zonder gourmetten". Dit te samen met een citroenfrisjes geur van mijn sopjes maakte het geheel weer wat aangenamer.
Eigenlijk had ik het kunnen weten en mijn gevoel moeten volgen, want wat te mooi is om waar te zijn, is ook in dit geval weer eens te mooi om waar te zijn ;-)
Groetjes Petra
zondag 27 januari 2008
Ron @ the Detroit Motorshow
Iemand die Ron een beetje kent, kent ook zijn passie voor auto's. Zo lang ik Ron ken en dat is nu zo'n 19 jaar, ken ik hem niet anders. Toen we elkaar net kenden en ik vol trots mijn mooie Austin Metro, kwam laten zien aan hem, moest hij alleen maar lachen. Wat een stuur zat daar in zeg..., lijkt wel een vrachtwagen, zei hij ;-) Door de jaren heen heeft hij mijn smaak dus duidelijk bij geschaaft en heb ik zo waar ook een klein beetje oog voor detail gekregen. Maar nog lang niet zoals Ron. Ron ziet, kent, hoort en weet gewoon elk detail van vele auto's! En vanaf dat wij hier woonden wilde hij al naar de Detroit Motor show. DE autoshow en de show waar veel prototypes te zien zijn. En dit jaar was het dan zover. Vrijdag morgen vroeg, erg vroeg is hij vanaf Raleigh via Charlotte naar Detroit gevlogen.
The high rise van Charlotte by air.
Even nog in een vliegtuig file in Charlotte.....
En al vanuit het vliegtuig was al te zien dat het koud was in Detroit, heel koud.
Detroit by air
Eenmaal geland is Ron met een taxi richting het Cobo center gegaan waar de auto show was.
En hij was in ieder geval in het hart van AutoAmerika terecht gekomen....
Ron @ the NAIAS in the Detroit
Nou heeft hij natuurlijk heel veel foto's gemaakt van heel veel auto's en die heb ik in een slide show gezet voor de liefhebbers ;-) Maar wat mij op viel was de enorme mooie stands van de verschillede merken. De mooie belichting en presentatie. Zoveel verschillende merken bij elkaar!
Enne...heel grappig, onze "Kevert" stond er ook. Zelfs helemaal in de goede kleur. Is "ze" niet lief? ;-)
Maar hier komen dan dus de mooie foto's! Ga er even voor zitten zou ik zeggen.
Voor het eerst hadden wij nu een hotel geboekt via Price online. Bij deze website kan je bieden op hotel kamers van een bepaalde klasse. Je kan op geven in welke regio je wilt zitten en zo boden wij op een 4 sterren hotel in Detroit, vlak bij het Cobo center. We begonnen laag met $ 60,- en was benieuwd of het bod wel geaccepteerd zou worden. Had op diverse forums gelezen wat een hotel kamer in die klasse op die locatie een beetje zou moeten kosten en dacht met de motorshow op die datum, dat er wel veel vol zou zitten misschien. Maar niets van dit alles, want het bod was al gelijk geaccepteerd en zo had Ron een overnachting in Detroit in het Omni River Place hotel, 3 mile van het de auto show vandaan. Perfect!
Hij was een stukje gaan lopen door Detroit en het was er erg mooi zo te zien (en ook erg koud!)
Het Omni hotel
Wat voorheen een laboratorium was geweest, vertelde Ron.
Aan het water gelegen..... met aan de overkant zicht op Canada!
De volgende dag was het aan het sneeuwen gegaan.
Ron wilde op zaterdag graag naar de Ford Fabriek, waar je een rondtoer kunt doen langs de assembly line (de lopende band). Het hotel had shuttle busjes naar het cobo center en vandaar uit gingen er busjes naar het Ford museum waaruit vandaan je een rond toer kunt doen door de fabriek.
En zoals het hier onder op de foto ging, zo gaat het allang niet meer...
Want zo werkt het nu...
(foto van internet)
De lopende band is 4 mile lang en er werken 1200 mensen. Elke minuut rolt er een nieuwe Ford van de band. Ron was er om 11 uur en er waren er al 240 stuks gemaakt die dag. Dit vond hij echt heel leuk om een keer gezien te hebben. Zo een blik in de fabriek. Je ziet dat elk persoon die aan de band werkt 1 handeling aan de auto doet, soms geholpen door robots. En dat 4 mile lang. Je mag tijdens die toer door fabriek geen foto's maken natuurlijk. Maar hieronder foto's van een gedeelte van de fabriek.
Mr. Henry Ford himself.
Er is een heel dorp, genaamd Greenfield Village, gebouwd door Henry Ford. Hier verbleven de werknemers en hier is nu ook het museum gevestigd.
De auto waarin President Kennedy reed toen de aanslag op zijn leven plaats vond.
En zelfs een Ford locomotief.
En het Ford vliegtuig, al vond hij het vliegen toch te gevaarlijk en heeft gezegd dat autorijden veel veiliger was. En zo is het Ford bedrijf nu nog steeds in de familie en is achter klein zoon, William Clay Ford nu president.
Het vliegtuig van de Wright Brothers was er ook te zien.
Daarna is hij met een taxi weer richting het vliegveld gegaan en heeft Michigan weer achter zich gelaten.
(zie links het tulpenfestival/molentje in het plaatsje Holland, Michigan)
Om zeven uur zou hij via Philadelphia weer hier op RDU gaan landen. En op het vliegveld van Raleigh moet je als je mensen ophaalt bij terminal A in de bagagehal wachten, want hier kun je elkaar voor het eerst zien na security. Het verbaasd me nog steeds dat je als bezoeker gewoon bij alle bagage kan komen. Maarja, ik stond bij de roltrap te wachten tot dat Ron naar beneden kwam. En naast de roltrap zijn de kantoortjes van de verschillende maatschappijen waar je je vermiste bagage op kan geven. Nou zag ik al een poosje een meisje aan de gang tussen een hele berg koffers die naast de loopband voor de kantoortjes stonden. Ze was ze aan het labelen en bekijken en tellen. En dat alles zuchtend en steunend. Uiteindelijk hoorde ik haar wat in haar "walkie talkie" brabbelen en niet lang er na kwam een jongen haar helpen. Ze stond te vertellen dat er wel 39 koffers verkeerd waren gegaan, dit alles niet heel zachtjes vertellend overigens. Ze had het nog niet net gezegd of er kwam een hele groep mensen van een loopband ernaast aan. En deze mensen wilden allemaal het kantoortje van Continental in. Het kantoortje is misschien 5 x 5 meter? En dat ging niet lukken. Stennis dus! Duidelijk dat van al deze mensen de koffers niet meegekomen waren. En hoe luidruchtig het meisje en de jongen eerst waren, nu waren zij in eens muisstil en deden snel de koffers op de kar en vertrokken met stille trom.... Heel verstandig, want als ze nog steeds zo had staan mopperen, had ze waarschijnlijk de wind van voren gekregen van al die mensen die hun koffer nu niet hadden. Ergens anders in de wereld stonden denk ik dan ook aantal mensen in een ander klein kantoortje van Continental ook te briesen dat hun koffers er niet waren. Waarschijnlijk waren hun koffers net gelabeled en op een kar gezet door "steuntje en kreuntje". En hopelijk inmiddels uiteindelijk nog op hun eindbestemming terecht gekomen. Net als de koffers van de mensen voor het kantoortje. Al met al was het een spannend tafereel om te volgen en voor ik het wist stond Ron al weer voor mijn neus en konden we samen weer op huis aan.
Groetjes Petra
The high rise van Charlotte by air.
Even nog in een vliegtuig file in Charlotte.....
En al vanuit het vliegtuig was al te zien dat het koud was in Detroit, heel koud.
Detroit by air
Eenmaal geland is Ron met een taxi richting het Cobo center gegaan waar de auto show was.
En hij was in ieder geval in het hart van AutoAmerika terecht gekomen....
Ron @ the NAIAS in the Detroit
Nou heeft hij natuurlijk heel veel foto's gemaakt van heel veel auto's en die heb ik in een slide show gezet voor de liefhebbers ;-) Maar wat mij op viel was de enorme mooie stands van de verschillede merken. De mooie belichting en presentatie. Zoveel verschillende merken bij elkaar!
Enne...heel grappig, onze "Kevert" stond er ook. Zelfs helemaal in de goede kleur. Is "ze" niet lief? ;-)
Maar hier komen dan dus de mooie foto's! Ga er even voor zitten zou ik zeggen.
Voor het eerst hadden wij nu een hotel geboekt via Price online. Bij deze website kan je bieden op hotel kamers van een bepaalde klasse. Je kan op geven in welke regio je wilt zitten en zo boden wij op een 4 sterren hotel in Detroit, vlak bij het Cobo center. We begonnen laag met $ 60,- en was benieuwd of het bod wel geaccepteerd zou worden. Had op diverse forums gelezen wat een hotel kamer in die klasse op die locatie een beetje zou moeten kosten en dacht met de motorshow op die datum, dat er wel veel vol zou zitten misschien. Maar niets van dit alles, want het bod was al gelijk geaccepteerd en zo had Ron een overnachting in Detroit in het Omni River Place hotel, 3 mile van het de auto show vandaan. Perfect!
Hij was een stukje gaan lopen door Detroit en het was er erg mooi zo te zien (en ook erg koud!)
Het Omni hotel
Wat voorheen een laboratorium was geweest, vertelde Ron.
Aan het water gelegen..... met aan de overkant zicht op Canada!
De volgende dag was het aan het sneeuwen gegaan.
Ron wilde op zaterdag graag naar de Ford Fabriek, waar je een rondtoer kunt doen langs de assembly line (de lopende band). Het hotel had shuttle busjes naar het cobo center en vandaar uit gingen er busjes naar het Ford museum waaruit vandaan je een rond toer kunt doen door de fabriek.
En zoals het hier onder op de foto ging, zo gaat het allang niet meer...
Want zo werkt het nu...
(foto van internet)
De lopende band is 4 mile lang en er werken 1200 mensen. Elke minuut rolt er een nieuwe Ford van de band. Ron was er om 11 uur en er waren er al 240 stuks gemaakt die dag. Dit vond hij echt heel leuk om een keer gezien te hebben. Zo een blik in de fabriek. Je ziet dat elk persoon die aan de band werkt 1 handeling aan de auto doet, soms geholpen door robots. En dat 4 mile lang. Je mag tijdens die toer door fabriek geen foto's maken natuurlijk. Maar hieronder foto's van een gedeelte van de fabriek.
Mr. Henry Ford himself.
Er is een heel dorp, genaamd Greenfield Village, gebouwd door Henry Ford. Hier verbleven de werknemers en hier is nu ook het museum gevestigd.
De auto waarin President Kennedy reed toen de aanslag op zijn leven plaats vond.
En zelfs een Ford locomotief.
En het Ford vliegtuig, al vond hij het vliegen toch te gevaarlijk en heeft gezegd dat autorijden veel veiliger was. En zo is het Ford bedrijf nu nog steeds in de familie en is achter klein zoon, William Clay Ford nu president.
Het vliegtuig van de Wright Brothers was er ook te zien.
Daarna is hij met een taxi weer richting het vliegveld gegaan en heeft Michigan weer achter zich gelaten.
(zie links het tulpenfestival/molentje in het plaatsje Holland, Michigan)
Om zeven uur zou hij via Philadelphia weer hier op RDU gaan landen. En op het vliegveld van Raleigh moet je als je mensen ophaalt bij terminal A in de bagagehal wachten, want hier kun je elkaar voor het eerst zien na security. Het verbaasd me nog steeds dat je als bezoeker gewoon bij alle bagage kan komen. Maarja, ik stond bij de roltrap te wachten tot dat Ron naar beneden kwam. En naast de roltrap zijn de kantoortjes van de verschillende maatschappijen waar je je vermiste bagage op kan geven. Nou zag ik al een poosje een meisje aan de gang tussen een hele berg koffers die naast de loopband voor de kantoortjes stonden. Ze was ze aan het labelen en bekijken en tellen. En dat alles zuchtend en steunend. Uiteindelijk hoorde ik haar wat in haar "walkie talkie" brabbelen en niet lang er na kwam een jongen haar helpen. Ze stond te vertellen dat er wel 39 koffers verkeerd waren gegaan, dit alles niet heel zachtjes vertellend overigens. Ze had het nog niet net gezegd of er kwam een hele groep mensen van een loopband ernaast aan. En deze mensen wilden allemaal het kantoortje van Continental in. Het kantoortje is misschien 5 x 5 meter? En dat ging niet lukken. Stennis dus! Duidelijk dat van al deze mensen de koffers niet meegekomen waren. En hoe luidruchtig het meisje en de jongen eerst waren, nu waren zij in eens muisstil en deden snel de koffers op de kar en vertrokken met stille trom.... Heel verstandig, want als ze nog steeds zo had staan mopperen, had ze waarschijnlijk de wind van voren gekregen van al die mensen die hun koffer nu niet hadden. Ergens anders in de wereld stonden denk ik dan ook aantal mensen in een ander klein kantoortje van Continental ook te briesen dat hun koffers er niet waren. Waarschijnlijk waren hun koffers net gelabeled en op een kar gezet door "steuntje en kreuntje". En hopelijk inmiddels uiteindelijk nog op hun eindbestemming terecht gekomen. Net als de koffers van de mensen voor het kantoortje. Al met al was het een spannend tafereel om te volgen en voor ik het wist stond Ron al weer voor mijn neus en konden we samen weer op huis aan.
Groetjes Petra
donderdag 24 januari 2008
Recessie?
Nou eergisteren gelijk babi pangang gemaakt van de conimex mix. Heerlijk was het!
Wat wel grappig is, dat precies voor onze oprit de schoolbussen altijd stoppen. Ron kwam net uit zijn werk en er stonden nog wat moeders te kletsen. Die gelijk aan Ron kwamen vragen wat wij aten die avond, want het rook zo ontzettend lekker! Tjsa, duidelijk dat zij geen babi pangang kennen!
Gisteren ook weer een keertje wezen wandelen bij Lake Pine. Er scheen een aangenaam zonnetje en er was een strak blauwe lucht. Dit keer was het er helemaal niet druk en was er parkeerplek zat gelukkig. Toen ik even aan de wandel was zag ik dat er een nieuwe soort van steiger gebouwd was.
De hondjes vonden het ook wel wat, want eenmaal op de steiger kwamen de eendjes als bijen op honing op ons af gezwommen. Wat natuurlijk super interessant was voor ze.
Eenmaal dichterbij zagen de eendjes al snel dat ik geen brood, maar hondjes bij me had en werd er snel rechts omkeer gemaakt.
Heb nog even zo op het bankje gezeten en lekker van het zonnetje genoten. Het leuke nu van Lake pine is dat alle bomen kaal zijn en dat je dan veel meer eekhoorntjes ziet en ook meer de tuinen van de huizen erachter. Vindt dat altijd wel leuk om te zien.
Gisteravond zijn we naar de bioscoop geweest en dit keer naar de film "27 dresses". Vond het een erg leuke film. Had op tv er voorstukjes van gezien en moet zeggen dat ik de film eigenlijk nog leuker vond dan de voorstukjes. Natuurlijk een happy end en daar hou ik wel van ;-)
Vandaag ben ik 's morgens weer een keertje koffie wezen drinken met de Nederlandse dames. Dit keer was het bij Katja. Katja is hier in de zomer vanuit de Washington area naar Cary verhuisd. Heb haar leren kennen via Petra uit Vienna, waarvan Katja een vriendin is. Katja heeft haar huis de afgelopen maanden flink verbouwd en het einde is nu in zicht. En het is allemaal heel mooi geworden. Best heel modern, of contemporary, zoals dat hier heet. En daar hou ik wel van. Het was echt heel leuk om te zien, hoe het e.e.a. veranderd was. En natuurlijk de Nederlandse dames onder het genot van een "bakkie" weer te zien.
Van de week is me trouwens al een paar keer gevraagd of wij wat merken van de recessie. Nou blijkt het dus dat de Nederlandse media daar op dit moment veel aandacht aan besteedt. Op het moment is hier veel verkiezingsnieuws te zien en van de week was "onze" president Bush op tv. En die vertelde ons niet zulke zorgen te maken over een recessie en dat het alleen vooral meer voor andere landen geldt..... Dus dat lucht op (ahum.....).
Zag dat beurzen er iets anders over denken en heel erg reageren op de recessie nieuwsberichten en moet zeggen dat het begon te kriebelen. De AEX gisteren weer op 417 punten. Dat is wel weer heel erg laag.
Zal het uitleggen. In Nederland ben ik een poosje bezig geweest met de aandelen. Ben begonnen met een "probeer" portefeuille op internet en dat was best grappig om te doen. Je doet net of aandelen op een bepaald punt koopt en legt de prijs vast. Daarna ga je daar mee handelen. De bedoeling is laag kopen en hoog verkopen, ha ha ha. Lijkt zo makkelijk niet waar? Afijn, na dit een poosje gedaan te hebben, kochten wij om 10.00 uur in de ochtend, nederlandse tijd, op 11 september 2001 onze eerste echte aandelen. Nu zal een ieder weten wat er op 11 september 2001 gebeurde in de wereld en daarmee ook de aandelen markten. Duidelijk, dat ik beter nog net even dat ene dagje langer had kunnen wachten. Want toen de beurs sluitte die dag waren ze de helft in prijs waard. En die dagen erna werd het alleen maar erger. Gelukkig was het niet voor een al te groot bedrag en viel de schade mee. Maar raar genoeg was de interesse wel gewekt. Nadat de beurs uitgeraasd was hebben we aandelen KPN, Versatel en Ahold gekocht. Allemaal om vrij logische redenen. Versatel omdat we dachten dat het internet wel heel erg belangrijk zou gaan worden in de toekomst, KPN om hetzelfde en Ahold omdat er toch boodschappen gedaan moeten worden, ook in een recessie. Doordat de beurzen zo gekelderd waren hebben we daar flinke winst mee gemaakt. Weet nog heel goed Versatel gekocht op 0,48 cent en uiteindelijk verkocht op 1,19. Meer dan 100 % winst. KPN ging ook uiteindelijk weer omhoog, al duurde dat wel wat langer. Ahold zelfde verhaal, want die hadden wat problemen met het creatieve boekhouden wat ze in Amerika gedaan hadden. Maar die zelfs met 250% winst verkocht. Dus nu de AEX weer zo laag te zien doet me weer denken. Vooral na het bezoek aan Ahold van ene Ron uit Amerika, dit afgelopen weekend. Dat zal de cijfers zeker doen stijgen dit kwartaal ;-) Dus misschien weer aandelen Ahold, of zal ik voor de Amerikaanse versie gaan? Harris Teeter, gezien de prijzen van de Chicken tonight in die supermarkt? Vast en zeker dat daar de omzet ook best omhoog zal gaan ;-) En daarbij een Bush die zegt dat het allemaal wel los zal lopen ;-) Wat let je nog?
Nee hoor gekkigheid. Deze val op de beurzen is natuurlijk heel anders gefundeerd dan in 2001 en nee dan ook geen aandelen voor ons op dit moment. Maar...., ik vind het wel weer leuk om te volgen. Vooral het verschil in berichtgeving in Nederland en de bericht geving hier. Duidelijk twee heel verschillende senario's.
Groetjes Petra
Abonneren op:
Posts (Atom)