Voorjaarsgevoel en naar Jordan Lake

Gisteren hebben we wat boodschapjes gedaan en voor het eerst zijn we naar de winkeltjes in Varina geweest. Ja ja, lopend door downtown(tje) ;-) Er zijn onlangs een paar nieuwe leuke winkeltjes bij gekomen en daar zijn we even wezen kijken. Leuk was het winkeltje American Sampler. Daar hadden ze veel leuke hebbedingetjes. Ook zijn we even wezen kijken in My back Porch. Dat is een winkeltje in het oude treinstationnetje waar je je eigen gemaakte spulletjes kan verkopen, maar ook veel tweede hands spullen. Er is ook een cheese cake winkeltje, een bloemenwinkeltje en wat eettentjes. Bij sommigen zijn we wel geweest, maar heel Amerikaans zijn we nog nooit door Broadstreet heen gelopen.
's Middags hebben we lekker in de tuin gezeten en van het zonnetje genoten. Het was echt lekker en de temperatuur liep al snel weer op. In ene komt er in de tuin, op verschillende plekjes, bloesem te voorschijn!





Ook begint de Carolina Yasmin te bloeien. Allemaal kleine gele bloemetjes komen er te voorschijn.





De vogeltjes hebben waarschijnlijk ook het voorjaar gevoeld en beginnen nu nestjes te maken. Hierboven een musje bezig met het maken van een nestje onder toeziend oog van een kardinaal.
Had van de week wat viooltjes mee genomen en die had ik vrijdag nog in potten gezet.



En een close-upje



Ron was nog even aan het frisbeeen gegaan en Connor was vol in actie!





Hij vindt deze sprongetjes altijd erg leuk en komt dan trots zijn frisbee weer bij Ron terug brengen. Heel leuk om te zien.

's Avonds hadden we afgesproken met twee collega's van Ron om wat te gaan eten met zijn vieren, ook al in Varina. Na het eten nog even naar het nieuwe huis van 1 van de collega's in Fuquay wezen kijken. Daar nog wat gedronken en weer op huis aan. Kortom een heel daagje alleen Fuquay Varina op zaterdag. Toch weer een aantal nieuwe plekjes gezien vandaag ;-)

Vandaag was het ook nog lekker weer, maar er stond een flinke wind. Hele flinke wind zelfs. Er waren windwaarschuwingen en "high fire warnings". Omdat het zo droog is hier en nu de harde wind is er grotere kans op brand. Net op waren er op tv wat "bushfires" te zien die door de sterke wind aanwakkeren. Overdag hadden we daar nog niks van gezien en we wilden naar Jordan lake met de hondjes.


Zijn we er al?


Jordan lake

Het strandje waar we altijd met ze naar toe gaan lag bijna helemaal uit de wind! Dat was even mooi. Zo was het echt heel lekker in het zonnetje.



Connor aan het dobberen. Hij liep echt zo het water in en ging even een rondje zwemmen. Zo leuk om te zien. Hij vindt dat echt lekker. Stace hebben we nog maar even uit het water gehouden. Het gaat net zo lekker met hem, dus nog maar even voorzichtig nu.



Connor en "ikke" op het stille strandje.


Onze zeehond Connor


Daarna even opdrogen in het zonnetje......,


en genieten van het uitzicht.

Er waren zelfs mensen die met zelf meegebrachtte stoeltjes in het zonnetje op het strand zaten later. Toch raar dat over een maand of twee het hier weer reuze druk zal zijn en mensen aan het zwemmen zijn.

Daarna hebben we nog een trail gelopen die langs het meer loopt.



En nu maar hopen dat de copperheads nog aan hun winterslaapje bezig zijn.



Zomers lopen wij deze trail daarom al zo wie zo niet. En dan zijn er ook nog eens veel teken in dit gebied. Maar nu ging het nog heel goed. Het is best een mooie route om te lopen met veel afwisselende paden.



Er was ook een soort van loopplank omdat dit gedeelte van de trail normaliter onderwater staat of in ieder geval moerassig is.



Maar vanwege de droogte en daarmee de lage waterstand nu al een poosje niet meer. Maar het loopt wel afwisselend zo.




Even mooi zitten



Connor hield het mooi zitten iets langer vol dan Stacey die al weer verder aan het snuffelen was gegaan. En vond dan ook deze "doorkijk"boom....




Stace kijkt door de doorkijkboom

Na het wandelen zijn we bij Panera bread in Apex wat gaan eten. En daar was het druk, erg druk. En dat had ik op een zondag nou helemaal niet verwacht. Toen we onze broodjes hadden zag ik ineens een bekend gezicht. Nou moet ik eerlijk zeggen dat dat me hier nooit zo heel vaak gebeurd. Ik komt natuurlijk nooit een oude schoolvriendin of een kennis van een kennis tegen hier. Dat vindt ik soms wel eens jammer, maar dat hoort er ook bij natuurlijk. Maar nu zag ik een vrouw die ik kende van de Bearded Collie club. Wist dat zij in Apex woonden. Haar man is Engelsman en zij is Amerikaanse. Ze waren nu samen met hun dochter die bij Panera Bread werkt. Toen ik mijn drinken even ging bijvullen ben ik bij hun tafeltje langs gelopen. Ze stelden me voor aan hun dochter en die wilde wel heel graag onze Beardies zien. Dus die werden dan ook heel uitbundig door haar begroet. Nu hebben we voor zaterdag afgesproken bij Lake Pine om met hun Beardie Sophie en onze schatjes een rondje Lake Pine te doen. Goh dat is even leuk! Gewoon onverwachts een ieniemienie beardie wandelingetje in het verschiet!

Groetjes Petra