Voorjaar

De temperaturen zijn hier zoals eerder van de week door de weermannen voorspeld inderdaad opgelopen. Maandag en vandaag is het in de 20 graden, maar helaas niet zo veel zon. En terwijl ik dit nu schrijf regent het zelfs. Maar de tuindeur staat wel lekker open. Heerlijk om dan in de porch te zitten. Krijg dan helemaal dat voortent gevoel, als je de regen hoort druppelen. Voor vanavond wordt er slecht weer met veel onweer voorspeld. Ben dan toch wel weer blij met onze weer radio. Want ook al gaan we vanavond slapen, mochten er weerswaarschuwingen komen, die radio "loeit" ons wel wakker.
Zaterdagavond hebben we hier een "Gooische vrouwen" marathon gehad. We hadden van Helga seizoen 1 op DVD geleend en ik heb heerlijk zitten lachen. Sommige stukjes waren zo lekker Nederlands met van die droge opmerkingen. Errug grappig. Hebben dan ook de twee DVD's in 1 keer afgekeken. Echt een marathon! Inmiddels is seizoen 2 en seizoen 3 ook voor ons gekocht in Nederland door Ron's moeder, dus er volgen nog meer Hollandse serie avondjes. Ben benieuwd.


Zondag zijn we met de hondjes bij Lake Johnson wezen wandelen. Toen scheen het zonnetje wel heerlijk, maar ik had toch mijn winterjas aangedaan. Niet slim, want na het eerste holletje tijdens het wandelen, had ik het erg warm.



Deze foto is van hol nummer 3 ;-) In het begin van die route is het behoorlijk heuvelachtig en daarna loopt het een stuk relaxter. De heuvels zijn best flink. Je kan het een beetje zien aan de man die achter mij op de foto staat. Zover bij me vandaan is ie niet, maar lijkt wel heel klein door het hoogte verschil.



Hier de heuvel van een andere kant. Al is het toch moeilijk om het hoogte verschil in beeld te krijgen.



Connor had al aan het begin een stok gescoord en liep er lekker mee in de rondte te sjouwen.



Hij is dan altijd een soort van trots en loopt er echt mee te paraderen. Zo van kijk es wat ik toch weer gevonden heb. Vindt het altijd zo'n leuk gezicht. Natuurlijk vooral bij Stace voor zijn neus langs gaan en even lekker pesten. Maar Stace laat zich daarin niet zo snel verleiden. Wel als hij hem eenmaal laat vallen, want dan is Stace de eerste die het stokje over wil nemen.



De route rondom lake Johson is iets van drie mile bij elkaar en hier waren we op de helft. Inmiddels heeft Connor zijn stok dan toch eindelijk laten vallen. Maar dat wil wel zeggen dat hij er ruim twee kilometer mee heeft lopen sjouwen.



Hieronder een bekend beeld, want even voor bij de brug is de parkeer plaats weer in zicht. Het blijft een mooie wandeling vindt ik.



Onderweg zagen we ook al veel bomen uitgelopen. Hier de Japanse kers in bloesem aan de Cary Parkway.



Duidelijk dat de temperaturen aan het oplopen zijn. Zag hier en daar ook al een peren boom in bloei. En ons eigenste pruimenboompje in de tuin zit nu ook vol met bloesem. Nu maar hopen dat de Japanese Beatles er vanaf blijven, zodat we dit jaar echt pruimen kunnen gaan oogsten!



En even van wat dichterbij.



Van de week ook mijn ogen laten testen. Ik ben altijd erg slordig met mijn zonnebrillen en laat die dan ook altijd overal en nergens slingeren. In de auto of in mijn tas of jaszak en dat alles zonder hoesje er om heen. En dan is het natuurlijk wachten op krassen. Nou heb ik niet hele sterke brillen glazen, maar vooral bij het autorijden vindt ik het wel relaxter rijden als ik mijn brilletje op heb. Afijn, een afspraak gemaakt voor een eye-exam. Dat moet bij een officiele oogarts, die gewoon vaak naast een opticien zit. Doet ook niet veel meer als het vaak gratis oogonderzoek in Nederland gewoon bij de opticien, maar je mag er hier natuurlijk wel voor betalen. Het bleek dat mijn sterkte wel wat hoger was geworden, maar de cylinder afwijking minder is geworden. Beetje vreemd denk ik maar laten we er van uit gaan dat het klopt. De assistente was erg aardig en zat op haar gemakje mijn laaste ogentest te bekijken. Ze vroeg of die uit het buitenland kwam. Ja zei ik, die komt uit Nederland. "Oh, is dat nou toch toevallig!". Ze was namelijk ook in Nederland geweest. "Prachtige fjorden hebben ze daar". Nou, dacht ik, die hebben dan vast gebouwd na 2005 want voor zover ik weet had Nederland toen wij vertrokken nog geen fjorden, ha ha ha. Maar dat zei ik niet hoor, maar glimlachte en zei:"Mooi he die fjorden?". De oogarts kwam daarna de wachtruimte binnen lopen en nam me mee naar de behandelkamer. Hij deed nauwkeurig zijn werk, maar het was wel duidelijk een routine klus voor hem. Het viel me op dat hij alles heel langzaam vertelde en vooral het laaste woord laaaaaaaaaaangzaam uit sprak tijdens het onderzoek. "Is nr. 2 betterrrrrrrrr, or nr. threeeeeee?", "Look at my right earrrrrrrrrr", "Which line is sharperrrrrrrr". Heel irritant op een gegeven moment. Maar hij bleef maar doorgaan. Niet aan denken, dacht ik steeds bij mezelf, maar het viel me steeds meer op en kreeg er een beetje de kriebels van ;-)
Op het vragen formulier, wat ik bij aankomst in moest vullen werd gevraagd of mijn ogen ooit dilated waren? Wist in hemelsnaam niet wat het was, dus had maar nee ingevuld. Na het oogonderzoek vroeg de oogartssssssssss dan ook of mijn ogen wel eens dilated waren. Dus ik vertelde hem waarschijnlijk niet. En dat moest toch echt wel elk anderhalf jaar gebeurennnnnnn volgens hem. Nouja ben hier nu toch, dus kom maar op. En daarop kreeg ik een druppeltje in elk oog en daarmee wordt je pupil heel groottttt vertelde hij. Ohhhhh is dat dilated? Dat heb ik dus wel al eens gehad, bedacht ik me toen. Maar dat was wel wat langer geleden dan anderhalf jaar.
Ik moest daarna even in de wachtkamer wachten op de vergroting zeg maar. Toen ik in de wachtruimte zat, wilde ik een boekje gaan lezen, maar dat was echt geen doen zeg. Alles was nu echt wel heel erg blurry geworden door die druppeltjes. Jeetje wat een verschil. Maar goed dat we die oogtest al hadden gehad ;-) Had er nu niet veel meer van gebakken denk ik. Niet lang er na werd ik weer binnen geroepen en ging de dokter met een een lampje in mijn oog kijken. Van links, naar rechts en boven naar beneden. "Look to my left earrrrrrrrrrrrrrr" "My right earrrrrr", ha ha ha. Elke keer moest ik een beetje lachen. Het was alsof hij me aan het hypnotiseren was, want hij zij het ook steeds op zo'n saaie toon. Afijn hij vond mijn ogen er aan de binnen kant ook prachtig uit zien. En dat is altijd fijn niet waar?
Na het betalen van $ 85,- mocht ik weer gaan en had ik een nieuw receptje waarmee je dan bij de opticien een brilletje kunt aanschaffen. Nou is het voor mij vooral voor een zonnebril en dus ben ik gelijk de winkel in gelopen naast de oogarts.
Zag daar een heel vak met zonnebrillen. Maar echt, ik moet zo wennen aan die "muggenbrillen" van tegenwoordig. Kan er niks aan doen, maar ik vind die grote brillen dus twee keer niks. Je krijgt er zo'n vliegen gezicht van en het doet me altijd denken aan de film The fly met Jeff Goldblum. Heb het weer geprobeerd, maar het staat me ook voor geen meter, vindt ik zelf. En dan ook nog eens met mijn dilated eyes zo'n bril uitzoeken. Duidelijk geen succes. Ik kon geen eens de prijskaartjes lezen, zo groot waren mijn pupillen vast. Er kwam een verkoper naar me toe en vroeg of hij me kon helpen. Dus ik vertelde dat ik graag een zonnebril op sterkte wilde. En hij wees me het vak aan waar ik uit kon kiezen. En dat was het vak waar ik al in had staan kijken. Hij bekeek mijn ogentest en vertelde dat de glazen op zo'n $225,00 uitkwamen en dan nog het montuur naar keuze, die zo rond de $125,00 beginnen. Ha ha ha, ik had het dus toch goed gezien. Niks blurry vision, er stonden gewoon echt drie cijfers voor de komma van de prijskaartjes. En ter plekke verlangde in terug naar Hans Anders, waar ik mijn laatste zonnebrilletje, met glazen op sterkte voor E 35,00 had gekocht. Wist het precies, want dat briefje had ik gisteren opgezocht, want daar was mijn laatste ogentest geweest. Allemachies wat een geld voor een zonnebril. Zei dan ook tegen hem dat ik nog wel een keertje terug kwam. "Is goed hoor mevrouw", zei hij, "u heeft nu inderdaad wel erg grote pupillen op het moment". Wist hij veel dat dat niet alleen van die ogentest kwam, maar ook van het prijskaartje, hi hi hi. Misschien moet ik dat geld maar bij een ticket naar Nederland leggen en dan bij Hans een brilletje uit gaan kiezen. Heb ik er tenminste nog dubbel plezier van ook!

Groetjes Petra