Verjaardag op afstand

Vandaag was mijn neefje Dylan jarig en toen ik vanmorgen, voor hen 's middags belde, zaten ze met zijn allen in de tuin. Onverwacht perfect was mijn verjaardags pakketje helemaal op tijd aangekomen, namelijk precies vandaag en was de jarige, toen ik belde aan het kleuren in zijn nieuwe Cars kleurboek en zat de familie met hem in de tuin. Was leuk om iedereen weer even te horen. Dus nogmaals, Dylan gefeliciteerd met je 6e verjaardag. Voor ons geen gebak, maar jouw choco reep die bij de foto's zat van de week ;-) Leuk idee he?



Verder had ik weer een knap staaltje klantenservice te vertellen. Want onze heggenschaar doet het tegenwoordig in etappes. We hebben er 1 op een accu. Al in Nederland kwamen we er achter dat je die dingen met een snoer, zo mee snoeit als je druk bezig bent ;-) En bovendien zo het hier in de tuin met een snoertje ook wel een gedoetje worden. Vast veel te veel knopen op dat lange end. Maar dus de accu laadde niet meer goed op. En ik bedacht me dat we twee jaar garantie op het ding hadden. Doos op gezocht en jahoor, helemaal waar. Nu het bonnetje nog zien te vinden. En dankzij ons geweldige administratie systeem (kuch kuch, het was namelijk wel even zoeken) vonden we ook het bonnetje. Gekocht op 23 mei 2006. Shoot, dat was dus langer geleden dan twee jaar. Wat nu? Toch maar een poging wagen? Twee jaar en twee maanden kan misschien ook nog wel? Of niet? We hadden hem gekocht bij de Home Depot en zo gingen we afgelopen zondag naar deze winkel. Netjes in de doos naar de klanten service. Dit keer vroeg de mevrouw wel wat er mee aan de hand was. Dus ik vertelde dat de batterij niet meer goed oplaadde. Ok, zei ze, en bliepte de bon. Ik stond helemaal schrap, want nu zou dus wel naar voren komen dat het langer dan twee jaar was. Maar nee hoor, er kwam niets..... Toen ging ze het bonnetje bekijken en alweer stond ik schrap....., maar er volgde weer niks. Nou vond ik dat ik het dan ook zelf maar niet moest gaan vertellen, anders had ik vast weer een por van Ron in mijn rug gehad. En ik had haar waarschijnlijk helemaal uit haar werkritme gehaald en dat moesten we niet hebben he? Ze ging nog even verder met intikken op de computer en zo kwam daar ineens een nieuwe bon uit de kassa gerateld die ik moest tekenen. En daarna kreeg ik een Home Depot gift card met het aankoopbedrag van die heggeschaar er op! Ongelooflijk toch weer! Je zou er bijna door gaan blozen niet? Zoveel mooie klantenservice op een doorsnee zondag..... Afijn we hebben gelijk weer een nieuwe heggeschaar gekocht, weer 1 op accu maar nu met een hoger voltage. En tsja, als die het over twee jaar weer niet meer goed doet, dan weten we wat te doen....
We zagen daar overigens ook nog een handig Beercanchicken standaardje.



Hartstikke mooi, zo staat kippie in het vervolg iets steviger. Achterop stond trouwens nog een recept. En daarbij stond dat je het ook met een blikje cola kon doen? Vraag me af hoe dat smaakt? Voor ons is het de ontdekking van de maand, maar heb het idee dat het in Amerika net zo gewoon is als de boerenkool met worst in Nederland. Sommige dingen leer je gewoon wat later kennen in je leven, zo ook het bestaan van de beercanchicken, hi hi hi.


Let vooral op het detail van de pootjes, had het zelf niet kunnen verzinnen

Verder nog even terugkomend op het comment van Marchiena bij het vorige blogje. Ze schreef dat in Libelle nr. 26 een tekening stond van Marjolein Bastin. Van de Amerikaanse en de Nederlandse zwaluw, dit aangezien de foto van de pissige zwaluwen van van de week. Toevallig had ik zondagmorgen me ingemetseld met een stapel van Erna's opgestuurde Libelles en had het ook gelezen. Dacht maak er even een fotootje van. Ze lijken precies op elkaar namelijk.



Grappig he?

Groetjes Petra