Het is weer droog

Nou het is weer even droog. De afgelopen dagen hebben we veel regen gehad en veel wind. Het was gewoon even koud zeg. Heb zowaar een jas aan gehad met het wandelen met de hondjes. Is dat wat?



Onze "old Glory" vlag onder de brievenbus heeft er wel onder te lijden gehad, want het is nu echt letterlijk old glorie. De gaten vallen er in...



Deze schuur kwam ik van de week tegen toen ik terug kwam van het wandelen met de hondjes. Vind het altijd wel een leuke schuur en elkaar gaat hij een beetje schever staan naar mijn idee. Hopelijk houdt hij het langer vol al die wind, dan onze Old Glory vlag.

Van de week was Ron op pad voor zijn werk. Natuurlijk precies in die week zou er via de bouwer van ons huis gekeken worden naar de lekkage die we hadden bij de laatste storm. Nouja gekeken was er al, maar er zou nu een metselaar komen. Zaterdag zou die eigenlijk al komen. Maar zaterdag niemand gezien. Maandag ook nog niemand verschenen. Maar dinsdag rond half twaalf waren ze er, en begonnen met hakken en zagen. Daarna hoorde of zag ik een hele poos niks en niemand meer en om twee uur ging het verhaal weer verder. Rond vier uur, werd er gebeld en ben ik even met die man mee gelopen om te kijken wat hij allemaal gedaan. Niet dat ik er verstand van heb, maar vond dat wel zo beleefd. Dus ik kom om de hoek en er zat toch een groot gat in onze muur. Ik schrok me echt het ongans. Niet normaal meer. Het zag er echt niet uit. Niks 1 of 2 steentjes er uit gehakt, gewoon een heel vlak eruit en om de hoek hadden ze nog even door gehakt.... "Mevrouwtje maakt u geen zorgen, morgen komen we alles weer metselen. Is het goed als we vroeg komen?". Ik die nog helemaal verbaasd en verschrikt naar het gapende gat stond te staren, zei maar ja tegen de beste man. Maar weet bijna zeker dat mijn mond open bleef staan. Echt lekker zat het me dan ook niet en vroeg me af hoe dit ooit weer een strak muurtje kon worden? Zal je zien dat die metselaars nou net moeten komen als Ron er niet is. En echt gerust ging ik dan ook niet slapen eerlijk gezegd.
Om 5 voor zeven de volgende morgen hoorde ik gestommel op het dak, half slapend kon ik het geluid nog niet thuis brengen. Gek hoe je dan ineens zo verward wakker wordt. Ik wist dat er wat was, maar wat was het ook al weer. Maar toen schoot het me al snel te binnen "het gapend gat". Hopelijk kwam het toch nog goed.
Feit was dat het opmetselen een heel stuk sneller ging dan het uittikken van de stenen. En na een uur waren ze al klaar. En gelukkig "Gapend Gat" was weer weg en er was zowaar weer een strak muurtje voor in de plaats gekomen. Pfffff, wat een geluk.
Ik had de metselaars nog gevraagd om ook de regenpijp weer terug te zetten, want het zou die avond/nacht kunnen gaan regenen. Maar vast maken konden ze hem niet want alles moest natuurlijk nog uit harden. Ze hadden hem daarom vast gezet met een schroefje aan de dakgoot en dat zou allemaal wel houden. Nou niet dus.... een uur later lag het grootste deel van die regenpijp los op het dak.... En wat nu?
Had inmiddels wel een afspraak gemaakt met de man van de dakbedekking want al het lood hadden ze ook weggehaald en moest weer opnieuw aangebracht worden. Moet zeggen dat dat gesprek ook al niet zo lekker verliep, want die man vertelde me dat er heel veel regen aan zou gaan komen en hij niet wist of hij de dag erna, als het cement uitgehard was, kon komen met die regen. Gut oh gut, wat een pret toch weer!
Dus 1 ik had een regen pijp op half zeven, 2. er werd regen verwacht en 3. de dakbedekking was "even" weg en kon wellicht pas weer gemaakt worden na alle regen..... Echt allemaal dingen om heel blij van te worden, vooral als Ron niet thuis is. Kortom er zat niet anders op dan dat ik dat dak op moest. In de garage had ik een rol ductape gevonden en vond dat dat het wel moest doen. Daarbij een trapje gepakt, dat onder het raam gezet zodat ik zo het raam uit kon klimmen en op het dak kon stappen. Ja..... het is allemaal wat. Nou is dat dak niet zo schuin, maar ik ben zo lenig als de hele regenpijp en dat uit het raam klimmen ging dan ook met horten en stoten. Maar het is me gelukt! Stukkie tape hier, stukkie tape daar en een houtje er onder ter ondersteuning.... En regenpijp was weer in originele positie.
Voor ongeveer een half uur welteverstaan, want toen kwam er weer een windvlaag en klaboem daar lag ie weer, los op het dak. Wel "alsjemenou"!!! (Zei ik niet hoor, ik zei iets veel minder netjes, want ik had er zwaar de pee in) En nu?
Ik weer naar de garage op zoek naar "Mac Gyver" materiaal. Wat zou MacGyver doen in dit geval. Een touwtje, ik moet een touwtje hebben! En na alle deurtjes en laatjes onder de werkbank van Ron open getrokken te hebben vond ik een klosje. Leek wel vliegertouw. Helaas veel beters zag ik niet en dus moest dat touwtje het gewoon gaan doen! En dus letterlijk weer het dak op en het touw aan de regenpijp gemaakt en toen het raam dicht gedaan, zodat het touw klem zat. En zowaar, deze MacGyver truc werkte!!! Een half uur later en hij zat nog. Een uur later en nog steeds goed. Hij bleek zomaar te blijven zitten. Thank you MacGyver!

Voor het slapen gaan had ik nog gekeken en nog hielden mijn touwtjes het. Daarna ben ik gaan slapen, tot dat ik wakker werd van de regen. Hoorde de spetters tegen het raam. Het was kwart voor zeven in de morgen. Ik snel weer naar boven om te kijken of de regenpijp nog goed hing en gelukkig alle touwtjes deden het werk nog..... Ja het is wat??? Waar een mens allemaal aan moet denken zo vroeg op de morgen....
Afijn ik loop naar beneden en de deurbel gaat. Is het die dakbedekking meneer!
Of het goed was of hij het dak zo vroeg al mocht maken? Wat goed? Perfect man! Helemaal super zelfs en ik vroeg hem gelijk of hij die regenpijp ook wilde vast zetten. Nou eigenlijk was dat niet zijn werk, daar waren de "gutterguys" voor. Tsja, dat zal gerust, zei ik, maar ga even kijken hoe de toestand nu is van de regenpijp en dan spreek ik je later wel ;-) En na een half uurtje kwam hij weer terug. Het lood zat er weer op, alles was gekit en zei hij, ik heb de regenpijp ook maar voor u vast gezet. Maar vroeg hij, wie heeft dat zo achter gelaten mevrouw? Nouwwww, zei ik, dat vakwerk was van mij, vond u het niet een technisch vernuft? (dat laatste stukje zei ik niet, maar moest wel denken aan het gezicht van die man, ha ha ha. Wat zal hij raar hebben gekeken. Overal ducttape en twee vlieger touwtjes die de regen pijp door het raam vast hielden.) Oh, zei hij, nouja het werkte wel, zei hij nog iet wat verontschuldigend, maar hij zit nu goed vast hoor mevrouw.
God zij dank!!!! Want nog geen uur later kwam het met bakken naar beneden! Dit was echt allemaal op het nippertje en moet zeggen dat ik zo blij was dat alles nog op tijd goed is gekomen. Want het mooiste was dat het die hele dag en nacht geregend had en het niet gelekt heeft. Dus het gapend gat, mijn dakklimmerij alles was niet voor niets geweest!

Groetjes Petra