Uit eigen pluk

Vandaag kwam Craig de "insectenman". Craig komt hier nu al zo'n drie jaar om de drie maanden, om ons huis insect vrij te houden. Met succes, want echt enge kruipers heb ik hier binnen in huis nog niet gezien! Hij heeft altijd hele verhalen als hij binnenkomt. Over zijn werk, maar ook over zijn zoontje. Die is nu inmiddels ook drie jaar en hij vertelde dat het mannetje voor het eerst zijn bed uit was gegaan 's nachts om drie uur. Dat was nog niet zo erg, maar hij was ook naar beneden gegaan, had de tv aan gezet en uit de koelkast een pot honing gepakt en de inhoud daarvan op de tafel gesmeerd. En was daar met zijn speelgoed autootjes door heen gaan rijden. Zijn vrouw en hij hadden er niks van gemerkt, zei hij. Tot dat hij beneden kwam om naar zijn werk te gaan en de tv hoorde. Waarvan hij bijna zeker wist dat hij die uit had gedaan de dag er voor. En toen zag hij de schade.... Overal honing... Het ventje had gezegd, "No honey, dad, its mud", ha ha ha. Hij was gewoon met zijn autootjes door zijn "modder" aan het rijden geweest. Vond het zo'n mooi verhaal en moest er erg om lachen. Maar neem aan de ouders niet zo blij waren en erg geschrokken. Nu hebben ze dus maar een hekje om zijn bedje gemaakt zodat hij er niet meer zelf uit kan klimmen. "He was a little explorer", zei Craig.
Maar ik vertelde Craig, die inmiddels mijn insecten vraagbaak is, van de rode mieren die wij hier hebben op het ogenblik. Net voordat hij kwam had ik de brievenbus versierd met Halloween spulletjes en al weer stond ik in een mieren nest. Zaterdag was ik ook al zo gelukkig en nu zien mijn voeten er niet meer uit. Ze zijn bezaaid met rode stippels, errug charmant (ahum). Het zijn zulke rotbeesten. Zodra ze op je zitten, beginnen ze gelijk te bijten! Echt heel gemeen en die beetjes die jeuken me toch! Niet te geloven. Nou heb ik inmiddels geleerd dat Witch Hazel of hydrocortison erg helpt tegen die jeuk, maar dan nog... Het zijn echt vreselijke beesten! Zo had Stace er een paar weken geleden ook in gestaan. Echt tientallen kropen over zijn voorpoot! Ron was met hem wezen wandelen en pas toen hij binnen kwam zagen we Stace bijten. Als een gek hebben we ze van zijn pootjes afgehaald, maar ook hem hadden ze gebeten ondanks de lange haren. Er zaten overal kleine rode plekjes op zijn pootjes. Connor had het ook wel eens gehad, maar die reageerde gelijk. Door op te springen en gekke sprongen te maken. Stace reageerde pas veel later. Gelukkig had hij geen reactie er op gekregen ofzo. Want zo hoorde ik ook van Beth, de over buurvrouw. De schoolbus stopt precies bij ons voor de op rit. En zij had dus ook, tijdens het wachten op de bus, in zo'n nest in onze voortuin gestaan en kreeg een allergische reactie. Binnen 1 uur had ze een hele dikke voet. Drie keer zo groot als de normale afmetingen. Mijn hemel....., gelukkig is het allemaal goed gekomen, maar dat soort dingen zijn niet grappig. Dus Craig heeft in de voortuin korrels gestrooid. Nou zijn dat soort korrels niet echt van het vriendelijke soort. Heel gevaarlijk ook voor de hondjes, daarom dan ook alleen in de voortuin. Volgens Craig, nemen de mieren die korrels mee in hun nest, eten ze daar op, inclusief de koningin van dat nest en gaan dan dood. Binnen drie uur zouden alle korrels weg moeten zijn.
Nou heb ik het helemaal niet op die goedjes, maar het is op het moment echt erg. Al met al geen prettig idee. Het schijnt ook echt een groot probleem te zijn de bestrijding van die ants. Er is nu een onderzoek gaande om een andere manier te vinden om ze te bestrijden. Want ze zijn veel moeilijker te bestrijden dan wat voor insect dan ook. Fijn! En dat woont gewoon in mijn voortuin ;-)



En nog even een fotootje van een boeketje uit eigen tuin! Leuk he? Eikenblaadjes, roosjes, hortensia en pluimen van het riet. Vanmiddag na alle insecten taferelen, was het nog zulk lekker weer dus heb ik lekker in de tuin gezeten. Verder vandaag de laatste dingetjes gedaan voor het aanstaande bezoek uit Nederland. Erna komt morgen middag hier op het RDU vliegveld aan. Nog 1 nachtje slapen dus....

Groetjes Petra