Daar inchecken, wat ook 1,5 uur duurde bij United. Toen de douane vragen bij de gate, die tegen woordig first class klanten voor laten gaan. Waar door de Economy een rij heeft van gelukkig ook nog zeker zo'n half uur. Afijn door het lange wachten overal, kon ik wel gelijk boarden. En hoefde ik geen stoeltje meer te vinden in de de overvolle wacht ruimte voor de gate. Wat wel grappig was dat er zes mensen met veel poeha de first class rij namen. Met zo'n opgetrokken neus van ik sta in de korte rij en het is maar dat u het weet. En met zo'n "wij-zijn-de-beste-vrienden-van Leco"-look en dito outfit je geen blik waardig gunnen. Ze kregen gelijk tijdig met mij het gesprek van de douane en hadden praatjes dus het duurde net wat langer. En omdat ik al in de rij moest staan, want ik vloog dus geen business class, kon ik het mooi volgen. Zo groot is het allemaal niet die wacht ruimte bij de gate, dus echt veel moeite hoefde je daar niet voor te doen. Ze waren al zoveeeeeeel keer naar Amerika gevlogen en ze wisten al die vragen al. En zo hadden ze nog een stel van die slimme opmerkingen. "Been-there-done-that", ten voeten uit. Afijn het hele spul mocht voor alle andere wachtende door de metal detector poortjes. Natuurlijk weer met hoog opgeheven neus. Echt ik vind dit zo'n rare gang van zaken. Dat je inchecken en zo apart gaat. Maar dit soort dingen zijn van de overheid en zouden geen onderscheid moeten maken. Maar dus wel. Met veel gedoe kwamen ze dan ook eindelijk door de poortjes heen. Hakjes moesten uit en ook zij moesten toch echt hun horloge af doen. Pffff, zuch steun puf...., en zo'n kwartier later was het hele gevolg door de poortjes. Ze spoedden zich dan ook gelijk naar de balie van United of ze al niet mochten boarden, want ze waren natuurlijk wel business class. En ik zag ze er met de tig handbagage naartoe sjouwen. Verder keek ik er niet meer naar. Maar toen ik dan eindelijk ook aan de beurt was om door het metaal poortje heen te mogen, kwam het gehele gevolg weer terug. En waarom???? Ze zaten bij de verkeerde gate. Ze moesten naar Atlanta en niet naar Washington. Tot groot genoegen van het klootjes volk wat een kwartier op hen had staan wachten vertrokken ze weer. En er werd luid gelachen in de rij. Ik zelf moest er eigenlijk ook om lachen. Dat krijg je als je al zoveeeeeeeeel keer naar Amerika ben geweest, dan gooi je Atlanta en Washington soms net even door elkaar. Zegt overigens ook wel weer wat voor de beveiliging. Want die had het first class gepeupel gewoon door gelaten. Ook niet een heel erg sterke move van ze.
Afijn ik kon boarden en was op de heen weg de vlucht nog 6,5 uur, nu met tegen wind was het 8,5 uur. Maar ik had een plekje bij het raam en zat prima en ging het al met al best wel snel. Al had ik wel de mazzel dat degene voor me bij de eerste minuut de stoel in de achteruit lig stand gooide. Zelf zit ik voor geen meter met de leuning achteruit en krijg ik last van mijn rug. Toen ze eten kregen ging de stoel weer naar voren, maar eenmaal klaar, huppatee weer naar achter. Niet kijkende of ik misschien nog aan het eten was. Heel fijn, dat verhoogde de feest vreugde ook weer.
We landde eerder dan gepland op Washington en dat was maar goed ook. Want het duurde 1,5 uur om door de douane heen te komen. Het gaat normaal al niet vlot, maar nu helemaal niet. Gelukkig had ik ruime overstap tijd van 2,5 uur, want anders was het krapjes geweest. Had de mazzel dat mijn koffer met Albert Heijn Goodies niet open hoefde en ik dus zo door kon lopen. Daarna was het door stappen naar de gate, want die lag een heeeeeel stuk verder op. Kon nog net even Ron bellen dat ik in Washington was en kon daarna al gelijk weer boarden. Deze vlucht duurde maar 45 minuten en was dus zo weer op RDU. En daar was Ron en kwamen de koffer als 1 van de eerste. En zo stapte ik om tien over half zeven al in de auto. Waarbij ik genoot van de temperatuur van 18 graden!!! Wat een heerlijkheid!
En zo was ik er weer, weer bij Ron en de hondjes. Alles was goed gegaan met de doggies. Maakte me toch wat druk om Stace met zijn pilletjes en zijn gedoetjes. Maar dat was dus voor niks geweest, hij had het heel goed gedaan.
Vond het hartstikke leuk om weer in Nederland te zijn. Heb genoten om alle familie en vrienden (en ook de vele hondjes) weer te zien. Dat blijft zo vertrouwd. Echt super. Had ook de nodige "Oh-ja" momentjes weer.... zoals dat shoppen op zaterdag middag "echt" heeeeel erg druk is. En dat straatjes een stuk smaller zijn dan in Amerika en dat die straatje ook nog gewoon twee richtings verkeer zijn. En dat je bij het starten van de auto, je koppeling in gedrukt moet houden. En dat ik vroeger aardig kon file parkeren, maar dat dat nu niet meer zo is. En dat er ontzettend veel rotondes zijn en dat mensen niet aangeven wanneer ze zo'n rotonde afgaan en jij dan voor niks stil staat en weer moet schakelen. Wat je op tijd moet doen want anders slaat de auto af. En dat voorpiepen bij kassa's, wachtrijen enz. enz. de normaalste zaak van de wereld is was ook weer een ohja momentje. Niet helemaal een ohja moment, maar meer een oh jee moment waren toch wel de vele files, waar bij ik onvrijwillig bij heb aangesloten meerdere malen. Maakte geen eens meer uit op welk tijdstip van de dag. Die files waren in mijn ogen wel veel erger geworden dan voorheen. Maar misschien ben ik wel veranderd of is het in mijn selectieve geheugen niet meer geheel terug te vinden.
Want zo merkte ik ook dat ik zelf toch wel wat veranderd ben in die bijna vier jaar sinds we hier wonen. Zo dacht ik altijd dat de Benelux tunnel een grote tunnel was, maar dat die echt gekrompen is. Want toen ik ingehaald werd, kreeg ik erg de "kriebels" want dat ging wel heel snel en veeeeel te dicht bij voorbij. En dat Nederlanders het niet erg vinden als hun bord niet word opgehaald als ze klaar zijn met eten. Inmiddels kan ik me ergeren aan van die halve borden en vindt ik de Amerikaanse manier van het direct weghalen prettiger. Zo sta je er niet bij stil, maar het zijn kleine dingetjes die je doen veranderen. En het maakt je kijk op normale dingen ineens heel anders. En misschien is het goed dat je die dingen opmerkt, want zo waardeer de leuke en goede dingen van Nederland en Amerika weer meer.
Nu zou HET moment zijn geweest om wat foto's hier te plaatsen, ware het niet dat ik mijn fotokaartje bij mijn moeder heb laten liggen. Die komt dus nu nog per post. Heb wel geteld van 1 dag foto's en wel van de laatste dag. Die dag was ik 's ochtends met Erna naar de kerstmarkt in Haarlem geweest. We waren er al vroeg en dus konden we op ons gemakkie rond kijken.
Allemaal leuke spulletjes...
Een metertje banketstaaf....
De kerststal bij het marktplein
De vele kerst stukjes
De grote kerk
De geluks ballonnen kraam....
En de Coca Cola truck...
Die Santa had meegenomen richting Haarlem.... Daarna zijn we door gereden naar Ron's oma in Beverwijk en zijn we naar Gerard en Toos gereden. Daar was het verzamelen van familie.
En werden Ron en ik verwend met allerlei leuke kadootjes! En ook zag ik nichtjes Bo en Lisa voor het eerst!
En zo heb ik nog veel meer foto's gemaakt de afgelopen dagen, maar die staan dus nog op het andere foto kaartje! Dus daar volgt nog wel een slide showtje van. Maar....... Ma, Ton, Karin, Dylan, Monique, Erna, Ron, Edwin, Danielle, Stijn, Lisa, Anneke, Ronald, Chantal, Jordy, Ton, Yvonne, Anja, Theo, Sam, Bas, Ada, Henny, Audrey, Jaap, Marriet, Henk, Trudy, Ingrid, Richard, Romy, Jesse, Ron's moeder, Marieke, Truus en vriendin, Aad, Astrid, Marchiena, Adriaan, Rianne, Raymond, Bep en man, Monique, Ron, Birgit, Ineke, Alice, Marion, Margret, Jan, Renee, Jan, Oma, Gerard, Toos, Ome Jan, Tante Conny, Natasja, Bo en de hondjes, Ayla, Twinkle, Murray, Galahad, Woody, Tara, Annabelle, Aby, Lois, Mick, Boy, Ilya, Tara, Dana, Jamie, Lindsey, Kayley, Disney, Milo, Dazzle, Dazzle Snowy, Joris, Pasha, Blitzer, Sofar, Cooper, Charlie, Boyke, Trijntje, Gabber, Beau en Sam, vond het super om jullie allemaal weer te zien en zulke leuke dingen met jullie gedaan te hebben!!!! Dusseldorf, Dordrecht, Haarlem, Soesterduinen, Soesterberg, Intratuin, Ikea, Noordwijkerhout, Langs berg en Dal enz. enz... Hartstikke bedankt namens Ron, mij en de hondjes voor al het leuks (en lekkers) wat we gehad hebben, echt ontzettend lief!
Dikke knuffels voor jullie allemaal!
Petra
16 opmerkingen:
Jeemig wat heb je veel mesen en hondjes gezien in z'on korte tijd.
Nou meid wij hebben ook van jouw genoten!!!!!!!!!!!!!!!
Ehh dat was ik dus
Erna
Fijn dat je weer veilig thuis bent en dat je zo genoten hebt.
Had je genoeg aan die 2 koffers?
gr, Ineke
en nu maar uitrusten.. leuk verhaal weer van schiphol
x Trudy
Fijn dat je weer veilig thuis bent hoor! Je kunt terug kijken op een fijne tijd, heerlijk! Jammer dat ik geen foto`s heb gemaakt, we waren zo druk met kletsen ;-) en ook de tijdschriften die ik voor je gekocht had lagen nog op de aanrecht! Blont ;-))
Groetjes Mariet
Heb weer genoten van je verhaal, da`s wel weer prettig hoor, kunnen we weer dagelijks ons blogportie lezen, hahaha
Wat een druk program, maar alles is toch prima gegaan.
Het was even een kleine reunie in Beverwijk.
Het was gezellig, geen last van overgewicht bij de douane??
Groetjes Gerard en Toos
Ben blij dat je er weer bent met beide voetjes op de vloer. Fijn dat Ron en de doggies het zo goed hebben gedaan. Is toch lekker rustig thuiskomen dan. Lekker weer fijne herinneringen en je Hollandse kast puilt weer enorm uit als dat overgewicht is uitgepakt.
We wachten nog even op de foto's. Ook wij vonden het leuk je weer even te zien!!
Dikke knuf uit Soesterberg voor allemaal.
Fijn om te lezen dat je weer veilig thuis bent en dat je genoten hebt van je bezoek aan Nederland.
Wij vonden het erg leuk om je een zaterdag in Noordwijkerhout te ontmoeten en hebben genoten van het gezelschap, de wandeling en het eten.
Nu gaan we weer genieten van je verslagen en je foto's op je Blog.
Groetjes,
Marchiena
Jeetje, dat was echt op tournee door Nederland, leuk hoor!
Thuis zullen wel blij zijn dat 'vrouwtje' er weer is ;)
gr. Bianca
Fijn dat je zo genoten hebt in Nederland en nu weer veilig bij Rond en de hondjes bent thuis gekomen.
Gelukkig weer veilig thuis aangekomen. Ook wij hebben genoten dat je er was en missen je nu al een beetje....
Dikke kus
fijn dat je weer veilig en gezond thuis bent en voor straks fijne dagen samen met man en hondjes.
Heerlijk Petra al die verhalen en foto's. Zo beleven wij de kerstmarkt dan ook nog een beetje....hetzij op afstand. Maar bij deze krijg je het virtuele stokje door met een opdracht die luidt:Wat zit er in je tas? Lees maar verder op mijn blog om te zien wat er verder aan " zitvast". Succes.....enne rust maar eerst eens uit met je man en doggies.
Groetjes
Ook wij vonden het leuk om je weer te zien en leuke dingen samen te doen, het was erg gezellig!!
Groetjes, Kaar
Fijn weer terug te zijn. Ja, zo wen je aan de Amerikaanse dingetjes en vallen de Nederlandse dingen weer op die voorheen zo gewoon waren.
Grappig dat je een ander beeld van dingen krijgt hè als je een tijdje niet hier geweest bent. Grappig dat je dan iets heel anders kan beleven.
Vond je de stoepen ook niet vreemd?
Dat heb ik een keer gehad.
Gelukkig is alles goed gegaan met Stace. Je zal wel weer een warm onthaal gehad hebben door de mannen.
Ik ben benieuwd naar de foto's!
Tot de volgende wandeling! ;-)
Een reactie posten