Chili Dog

Vandaag was de Spring Beardie Bounce van de Carolina's Bearded Collie Club. Dit keer in Charlotte. Jawel in DE Charlotte, waar tegenwoordig een Ikea te vinden is! En zo waren we voordat de bounce begon nog even crackers en broodbakmix wezen scoren in het winkeltje. Helemaal goed! Twee keer binnen twee weken naar Eikieja is wel wat vaak, maar we waren nu toch in de buurt, niet waar? Al werd het wel een flitsbezoek, want we moesten ook weer op tijd bij de Beardies zijn.



Helaas zat het weer echt niet mee vandaag. Want het heeft zowat de hele dag geregend. En dat is nou niet zo leuk als je met een heel stel Beardies hebt afgesproken. Het zou bij iemand thuis gehouden worden. Dus veel hondjes in een huiskamer. Nou zijn de Amerikaanse huiskamers een stuk groter dan die in NL, maar het is toch even wat anders dan een bounce waarbij ze lekker in de tuin kunnen sjesen met zijn allen. En bovendien associëren die twee van ons het zien van Beardies nog vaak met een wandeling wat we in NL altijd deden. Al is dat inmiddels wel wat minder geworden. Maar ze weten maar al te goed dat het zien van Beardies een feestje gaat worden! Maar nu was er duidelijk minder bewegings ruimte. En na een rit van 2 uur waren ze daar wel aan toe. We hadden ze wel nog bij Ikea uitgelaten, maar ja dat is meer benen strekken voor een Beardie natuurlijk. Afijn rond half 12 waren we bij Georgenes huis.





Het was inmiddels al aardig druk en het was leuk weer even bij te kletsen.





En alle Beardies en dieren van nader te bestuderen....



Connor vond de dwergpapegaai zeer interessant. Vooral toen er ook nog geluiden uit kwamen. Zo grappig om te zien. Stace bleef vandaag verdacht veel bij ons in de buurt. Denk toch dat het in huis zijn iets meer stress gaf dan normaal voor hem. En dan is het bij vrouwtje en baasje in de buurt blijven wel het veiligste natuurlijk. Connor vond een andere reu zeer aantrekkelijk en die was daar vooral mee bezig. Ze wilden steeds met elkaar spelen, maar ja in een huis vol meubels is dat wat moeilijker natuurlijk. Ze hebben nog wel even in hun tuin gerend, maar het zachtjes regenen ging over in een plensregen en allemaal natte honden in je huis is ook geen pretje lijkt me. Dus weer met zijn allen naar binnen.

Na bijgekletst te hebben werd de Chili Cookoff gestart. Bij deze bijeenkomsten neemt iedereen wat te eten voor de lunch mee. En nu was er een wedstrijd wie de lekkerste chili had mee genomen. Er waren iets van 5 chili's te proeven en ze waren erg lekker. Mijn voorkeur ging naar chili nr. 2. Deze zat vol met vlees en had een heerlijke saus. Later werd er op gestemd en de winnaar kreeg een presentje. En er waren meer mensen het met me eens, want de winnaar was chili nr. 2. Verder waren er heel veel verschillende taarten als toetjes en veel verschillende soorten brood. Dat wordt morgen een stukje verder hardlopen denk ik!



Na het eten was de jaarvergadering van de club. Die is altijd tijdens een bounce. Want vanwege de grote afstanden in de Carolina's is dat toch het makkelijkste. Veel leden zijn dan toch al aanwezig.



Iedereen verzamelde in de woonkamer en de vergadering begon. En toen de vergadering zo'n vijf minuten gaande was viel me al op dat Stace ineens niet bij mij in de buurt was. Maar Ron zat aan de andere kant van de kamer met Connor en ik dacht dat hij vast bij hem zat. Tot dat Stacey ineens zijn entree in de woonkamer maakte. Duidelijk mij zoekend, maar met een vrolijke zwaaiende staart. En al rond stappend tussen alle mensen, zijn bek nog aflikkend. Tot in de mondhoeken aan toe! En ik zag hem zo aankomen en ik zag ook meteen dat zijn baard niet meer mooi wit was, maar mooi chili rood!!!!
Oh neeeeee, die had mooi zijn kans waar genomen, toen iedereen in de woonkamer zat. En was waarschijnlijk via een stoel, die bij de tafel stond zo in chili schaal nr. 2 gedoken met die snoet van hem!!!! Ok hij had wel smaak, want chili nr. 2 was echt de lekkerste. Maar het was de bedoeling dat die voor de tweebeners was en niet voor de vierbeners!

Hoe we uiteindelijk te weten kwamen dat het chili nr 2 was? Nou die schaal was blinkend schoon en de schaal kon zeg maar zo de kast weer in. Zo is Stace dan ook weer ;-) Je schaamt je toch drie keer in de rondte als je hond zo lekkerbekkend in een vergadering je uitgebreid gedag komt zeggen. Als hij nou naar Ron was gegaan, maar nee, naar mij natuurlijk! En ik zat naast de president, vice president te spelen, ha ha ha. En ik kon ook niet zeggen, die hond ken ik niet. Zowat iedereen aanwezig, weet dat Meneer de Bruin bij ons hoort. Tsja..... het is ook zo'n lekker ding. Dus ik heb me maar geexcuseerd en ben zijn snoet gaan poetsen, want echt beschaafd was hij die schaal niet in gedoken..... Het zat echt overal, tot aan zijn oren aan toe ;-)

Afijn, ondanks de streken van ons lieverdje, ben ik toch weer herkozen tot vice president voor het komende jaar. Gelukkig zijn het allemaal honden liefhebbers bij elkaar en lag natuurlijk iedereeen in een deuk om onze Chili dog! Nu maar hopen dat het vannacht en morgen ook goed gaat met de naweeen ervan.....

Groetjes Petra