John

Nou ben alles aan het inpakken voor onze vakantie naar Florida. Morgen gaan we op pad. Pffff, wat neemt een mens toch allemaal mee.... Nouja een vrouw dan ;-) Ben toch ook wel een beetje graag van alle gemakken voor zien. En bovendien wil ik het huis altijd netjes achterlaten. Raar iets, maar is altijd lekkerder als je weer thuis komt. Dus zo ben ik de laatste dagen van alles aan het doen. Vaak ook allemaal tegelijk, wat het geheel niet echt overzichtelijker maakt. Maar het begint er nu op te lijken.

Gisteravond had ik een leuk uitje in de planning. Ik ben namelijk samen met Alison naar een kook klas geweest. Het was bij de plaatselijk B&B. En we zouden beef Wellington leren maken. Nou heb ik alle afleveringen van Hell's kitchen gekeken en heb daar heel wat fout afgelopen Beef Wellington gezien. En vreesde al Gordon Ramsay taferelen...

En bij aankomst moest ik eerlijk gezegd even wennen (lees slikken). Want het waren echte super 'kook-o-fielen' die aan de cursus meededen, zeg maar. En ik ben van het simpele recepten soort en kneep hem een beetje.
Maar na met elkaar kennis gemaakt te hebben werden we al snel aan het werk gezet door de aanwezige chef. En Alison en ik werden aan 'the station Salmon Wellington" gezet. Had wel binnenpretjes dat het ook echt een station genoemd werd. Net als in Hell's kitchen. Maar wij dus aan de zalm. Verderop werd er tenderloin Wellington, pesto, salade, raspberry vinaigrette, egplant en squash gebakken en mosterdsaus gemaakt. En dat door 6 mensen en 1 chef. Best leuk, omdat je echt zelf alles ging maken. Nou was de zalm verbazingwekkend makkelijk te maken. Echt ik was er verbaasd van. Je sneed de zalm instukken. Deed er viskruiden over en vouwde dan de bladerdeeg er over heen en plakte het geheel dicht met eigeel. Daarna ging het 25 minuten op 425 F in het midden van de oven. De verse pesto kwam er als laatste nog over heen.

De chef hielp je echt heel goed en ook de Innkeeper was alleraardigst. En het leuke van deze cursus was dat als het eten klaar was, je het ook allemaal met de mede cursisten ging opeten. Als een heus diner! Aan een zeer fraai gedekte tafel en in de mooi sfeervolle eetkamer van de Bed & Breakfast.
En goh wat was het lekker!!! We hadden in die anderhalf uur tijd, Tenderloin Wellington, Zalm Wellington, Salade met rasberry vinaigrette en aardbei, Squash en egplant gebakken en pesto gemaakt. Allemaal van verse ingredienten. Had echt niet verwacht dat ik het zo lekker zou vinden. Wat een smaak explosie was het! Echt super lekker! Dat hebben we toch maar weer mooi even gedaan, dacht ik. En beter nog...., ik kan het nu ook eens zelf thuis gaan proberen.

De innkeeper, John, die heel de tijd ook in de keuken aanwezig was geweest, met raad en daad, at ook met ons mee en bleek een zeer aardige en entertainende man.
Had de mooiste verhalen en het was, ondanks we met allemaal vreemden aan tafel zaten, ontzettend gezellig! Afijn, na het eten kregen we nog de recepten en de eigenaar liep met ons mee de tuin van de B&B in en vertelde hier en daar nog wat.
Zo bleek zijn vader een professionele honkballer geweest te zijn, uit de tijd met Joe di Maggio en Marilyn Monroe. En dat hij vroeger die twee als baby sitter had gehad. Denk dat niet veel mensen dat kunnen vertellen niet?

Verder vertelde hij over de straat waar de B&B aan stond. Dat is een beetje de hoofdstraat van ons dorp. En dat hij nog meer huizen bezat in diezelfde straat. Hmm dacht ik nog, interessant, voor een innkeeper... En toen vertelde hij dat hij downtown echt nieuw leven in wilde blazen. En dacht weer, hmmm, dat lukt aardig als je bijna de halve straat opkoopt ;-) Daarna begon hij weer over de reizen die hij had gedaan en dat hij de burgemeester van een dorpje uit Ierland in zijn B&B had gehad en dat hij samen met hem veel over het "Burgemeisteren" had gesproken. Hij zei dit speciaal in het Duits voor mij. En zei, "That's what mayors do". En toen..... toen viel bij mij pas het kwartje...... Hij zelf was de burgemeester van ons dorp! DE burgemeester gewoon! Wist ik veel???? Ik vond al dat hij zoveel over ons dorp wist.....
Och hemel, wat ben ik toch een sufferd..... Woon hier nu vier jaar en weet geen eens wie de burgemeester is? Sterker nog, ik zit gewoon ander half uur met de beste man aan tafel voor een drie gangen diner en net als ik naar huis ga, schijnt bij mij het licht pas, hi hi hi. Echt weer wat voor mij hoor.
Ik had wel de website gezien, maar ik was gelijk doorgeklikt naar het kookklas gedeelte, toen Alison die me gemaild had. En dus helemaal niet gelezen dat de burgemeester eigenaar is van die Bed & Breakfast. Maar ik weet nu wel hoe aardig die burgemeester is en dat hij veel over het dorp te vertellen heeft, waar hij al 35 jaar woont. Want dat van die 35 jaar had ik hem zelf nog gevraagd tijdens het eten. Hij zal ook wel gedacht hebben, die Nederlanders, die zijn ook lekker direct zeg ;-)

Groetjes,
Petra