Klaar!

Nou ik heb de bloemenzee voor moederdag morgen overleefd. Het was echt ontzettend druk. Veel drukker dan met valentijnsdag. Vrijdag van 8 uur tot half 8 's avonds gewerkt en vandaag ook weer om 8 uur begonnen. Er waren grote problemen met de bezorgers op vrijdag. Er waren drie bezorgers. 1 kon niet komen vanwege een "personal" situation. De tweede was net met een wagen vol bloemen op pad. En kwam met diezelfde wagen vol bloemen weer terug, omdat zijn vrouw gebeld had dat hun keuken blank stond en er een leiding gesprongen was. De derde rijder, belde om het kwartier dat ze verdwaald was ;-) Dus dat liep niet echt lekker. Het kwam er dus op neer dat mijn baas zelf moest gaan rijden met bestellingen. En mijn bazin de telefoon moest gaan doen. Maarja, die telefoon bleef rinkelen gisteren. Ook stroomden via internet de orders binnen. Mijn bazin schoot spontaan in algehele stress en besloot ter plekke om de telefoon gewoon helemaal niet meer op te nemen. En alles over te laten gaan op het antwoord apparaat. Niet een erg strak plan... Ik deed nog een suggestie om wel op te nemen en in ieder geval mensen te woord te staan. Misschien waren ze ook blij met een plant? Daar stond de winkel nog vol van. Of gewoon een eenvoudig boeket? En dat op zaterdag te laten bezorgen als de andere twee bezorgers er weer waren. Maar nee, ze wilde er niks van horen. Ze kon het allemaal niet meer aan. Complete stress, die bot gevierd werd op haar man toen die terug kwam van de bestelling. Die op zijn beurt pissig was op het volle antwoord apparaat. Altijd prettig om een echtelijke ruzie live mee te maken. (ahum) Mijn collega Brandi en ik hielden maar wijs onze mond. Al was duidelijk dat het dispuut tussen hen vanmorgen nog steeds niet opgelost blijkbaar. Want in de loop van de morgen vloog er ineens bezem richting de baas, door de winkel, toen bazin boos werd. Je maakt nog eens wat mee he? Ik moest er eigenlijk wel om lachen. Het ging eigenlijk om niks en er was zoveel werk te doen, maar het bleef maar ruzie zoeken met elkaar. Wat een pret!!!

Afijn.... vanmorgen waren wel alle bezorgers present en de baas bleef weer in de winkel. En hij kwam ons vertellen dat hij het internet weer af gezet had en geen nieuwe bestellingen meer ging aan nemen. Dus ik stelde hem ook voor, waarom probeer je niet bloeiende planten of simpele boeketjes te verkopen? Mooi papier er om heen en dan lijkt het toch heel speciaal, maar kost niet veel tijd om te maken. Boeketten worden hier altijd in een vaas opgemaakt als een bloemstuk zeg maar. Altijd met vaas en bijna helemaal niet als een los boeket. En aangezien het bord nog helemaal vol hing met bestellingen voor dat soort bloemstukken en Brandi en ik daar best druk mee waren, misschien een idee?. "Mmmmm, ik weet niet", en keek mij zeer bedenkelijk aan. Maar volgens mij had hij wel door dat nee verkopen erger is, dan iets anders verkopen. En later hoorde ik hem in zijn kantoortje met een klant aan de telefoon. En ja hoor!! Boeket verkocht! Dus ik kon aan de slag met het maken van echte Nederlandse boeketjes! JAWEL, die MET elastiekjes, ha ha ha. De eerste van meerdere, het tij was gekeerd. Goh die waren toch eigenlijk wel mooi..., zei bazin.... Ook werden er nog een stuk of 10 bloeiende azalea's en hortensia's verkocht. Mos over de aarde en een mooie moederdag pofstrik er in en klaar! Pofstrikken doen het hier overigens nog altijd erg goed ;-)

Er kwamen net als bij valentijnsdag weer niet zo veel mensen in de winkel. Wel de dames en heren voor de corsages. Vond het leuk om hun gezichten te zien, toen ze ze op kwamen halen. Ook kwam er in de loop van de morgen een meisje, denk 15, 16 jaar in de winkel. Ze wilde bloemen voor haar moeder. De bloemenschuur is heel anders dan een bloemen winkel in Nederland. Het is ten eerste nogal afgelegen gelegen.


De bloemenschuur vanochtend....


Niks teveel gezegd toch? Het is gewoon echt een schuur.

En je ziet helemaal geen bloemen bij binnenkomst. Niks geen boeketjes of stukjes, die je zo mee kan nemen. Bijna alles wordt op bestelling verkocht. Maarja dat meisje komt binnen en toevallig stond ik bij de computer een code voor een boeket van Teleflora op het internet op te zoeken. Naast me stond mijn bazin achter de toonbank het meisje te woord. En hoorde haar zeggen, onder de $35,00 hebben we niks te koop hoor. Vond het zo zielig voor het meisje. Kwam helemaal naar ons toe om te horen dat ze niet genoeg geld had? Dus ik zei tegen mijn baas, je kan misschien ook twee lelies's (stargazers hier genoemd) mooi in pakken, die zijn $ 6,50 per stuk. Het meisje hoorde dat en zei dat haar moeder zo van lelies hield. Dus mijn baas zei, nou ja, ok, dat kon dan wel. Dus ik met vloeipapier een mooi iets gemaakt en er weer een grote roze strik (die in tientallen op voorraad zijn) er op gedaan en het meisje was helemaal blij en het zag er nog super sjeik uit. Weer iemand blij niet?

Vandaag had ik trouwens ook een nog bloemstuk naar eigen "inzicht" gemaakt. Op het werkbriefje stond naar keuze van de bloemist en dan mag je zelf wat verzinnen. Dus ik bedacht een beetje modern, maar nog wel behoorlijk traditioneel bloemstuk. Het waren rozen en anjers, maar dan een beetje hoger geschikt en dicht bij elkaar. Afijn, ik had het stuk bij de bestellingen die klaar zijn en bezorgd kunnen worden gezet. En even later zie ik mijn bazin er mee langs schuiven. En riep me even daarop bij haar. Ze wilde over het bloemstuk praten. Ze vond dat je er zo door heen keek en dat kon toch echt niet ;-) Mensen gingen dat toch zeker niet mooi vinden. Eigenlijk bedoelde ze vast dat zij het niet mooi vond, maar ze zei het tactisch met "mensen". En daarna zei ze dat ze het wel voor me zou gaan aanpassen en het weer mooi maken. Dat ik het maar even wist ;-) Mijn poging tot modernisering in de schuur was danig mislukt! Ze was er duidelijk nog niet klaar voor. Even later zag ik haar weer langs komen met het bloemstuk en het was een eenzijdig, driehoekig bloemstuk met mega veel varenblad geworden. Met ook nog blauwe gele irisen er bij die in het midden uitstaken..... Helaas, maar ik heb het geprobeerd....

Kristel vroeg me in het vorige blogje wat ik dan mooi vind. En heb net even op internet wat plaatjes op gezocht.

Duidelijk anders van smaak dan het pink reflections boeket.... Al moet ik zeggen dat de namen van de boeketten wel iets hebben. Zo was er het "Pinking of you" boeket, dat van rozigheid aan elkaar hing. Of Blooming Bounty? Wat moet je nou van zo'n naam verwachten? Orchideeen? Of een ander tropisch bloemetje. Nee,.... het waren chrysanten en anjers in lekkere knal kleuren. Ondanks alle toestandjes en mijn mislukte bloemstukrevolutie vond ik het toch erg leuk om met zoveel bloemen aan de gang te zijn. Mijn lichaam is erg moe en daarbij in bijzonder mijn voeten. Het was even wennen voor ze zeg maar. Voorlopig hebben ze weer even rust, want zou zo snel even niet weten wanneer ik weer mag aantreden, maar dit hebben we weer mee gemaakt niet?

Groetjes Petra