Very Berry

De morgen begon vroeg vrijdag. Het zou weer warm worden en dan is het lekkerder om 's morgens met de hondjes te gaan wandelen. Maar toen ik wakker werd zag ik dat het best bewolkt was en er stond een behoorlijke wind. En daarbij ook nog, het zonnetje was helemaal niet te zien. In Nederland zou je je jas pakken en je laarzen weer uit de kast halen, bij dit plaatje. Maar, ik trap daar niet meer in. Want ik kijk nu altijd op ons weerstationnetje naar de temperatuur buiten, voordat ik me aan ga kleden. En ja hoor, die stond al op 21 graden. Zou je dan lopen puffen met je laarzen en dikke Zuidwester, hi hi hi.

Het werden dus teenslippertjes en zomers tenue. Het was echt lekker om te lopen, want de wind maakte het heel aangenaam. Op de terug weg zie ik terwijl ik onze straat weer in loop twee hondjes bij onze brievenbus snuffelen. Ze lopen los.... Ik zie ook gelijk van wie ze zijn. Ze wonen namelijk een aantal huizen verderop. Maar komen normaliter niet veel verder dan hun eigen tuintje. Maar vandaag is het feest voor ze waarschijnlijk, want ze zijn samen op pad. Het is wel een mooi duo om te zien. Een van de twee is een zwarte herder en de ander is een pug, oftewel een klein mopshondje. Je weet wel zo'n knorrend gevalletje op vier pootjes.

Afijn, als ik op zo'n 150 meter afstand aankom lopen ziet de herder me aankomen en schrikt als ik hem in zijn snuffels stoor. Hij kijkt op en rent als een gek terug naar zijn huis. Het varkentje is niet zo zeer van mij en de hondjes onder de indruk, maar zet het ook op een rennen, alleen de andere kant op. Oh jee dat gaat niet goed. Want hij rent de kant van de uitgang van onze wijk op. En daar is een drukke kruising aan het eind waar de auto's niet zachtjes rijden....

En dus zet ik het met mijn hondjes ook op een rennen. Breng hen snel in onze tuin, doe hun riemen af en ren achter knorretje aan. Maarja, hoe harder ik ren hoe dichter hij bij die weg komt. Dus ik denk, stop en geef een gil. Hij hoort het gelukkig en stopt ook. Maar staat in twijfel wat te doen. Ik probeer hem met mijn meest vrolijke hoge stemmetje te roepen. En alsof er een kwartje in het beestje werd gestopt..... Hij draait zich om en komt nu op mij afgestormd. Even denk ik oh jee..... wat als hij helemaal niet lief is? Loop ik hem te roepen? Oeps.. En zie me door de straten van onze wijk heen rennen met knorretje achter me aan. Tong, scheef uit zijn bek hangend en ik ook half hijgend van de achtervolging, hi hi hi.

Maar gelukkig, als ik goed kijk zie ik zijn krulstaartje kwispelen en bedenk me dat hij misschien gewoon echt blij is. Dus ik blijf stil staan en praat op hoge toon verder. En binnen no-time zit hij aan mijn voeten, wel met die tong half uit zijn bekkie, want het was nog al een beweging zo voor het kleine beestje. Ik geef hem een aai over zijn bol en doe gelijk onze hondenriem om. Hij is helemaal blij, dat is duideijk. Dus dan maar even met hem kroelen. Wat een leuk ding zeg. Zwaar knorrend geniet hij van de aandacht die ik hem geef en is echt helemaal blij. En met helemaal bedoel ik helemaal. Want zijn hele lichaam is blij. Het schud en het knort aan alle kanten! Wat een beestje. Na de kroeltjes, probeer ik aanstalten te maken om richting zijn huis te gaan. En zowaar, mijn nieuw gevonden vriend loopt keurig met me mee. Maar in de verte zie ik nu ineens de zwarte herder op me af komen stormen.

Oh nee, was ik net nog even in twijfel over knorretje, die zwarte herder was veel erger. Maarja, hier kon ik niet tegen aan rennen. Met grote sprongen kwam hij op me af. Veel tijd om me te bedenken had ik niet, want voor ik het wist stond hij voor me. En met heel zijn gewicht gaat hij overdwars tegen mijn benen aan. En komt daarbij tot stilstand. Uh, uh, wat nu? Wist nog steeds niet of hij nou uit blijheid of uit agressie naar me toe kwam sjesen. Ik liep natuurlijk wel met zijn kameraadje te wandelen. En of hij dat nou leuk vond?

Maar nadat hij tot stilstand kwam, keek hij omhoog naar mij en hij keek lief. Hij had lieve oogjes. En ik besloot mijn hoge stemmetje er maar weer op los te laten en wonderbaarlijk vond hij dat ook leuk en wilde gewoon ook zo'n knuffel sessie als knorretje. Geef hem eens ongelijk? Toen ik aanstalten maakte om weer een stukje verder te lopen ging hij gelijk netjes los volgend aan de voet en liep zo met me mee naar zijn huis. Liep ik dan door onze straat met twee hondjes. Zo gewoon eigenlijk, maar dit keer met een hele andere combi. Herder en mopshondje. Alison had het hele gebeuren waarschijnlijk gezien en kwam naar buiten. We moesten wel even lachen om die combi. Knorretje was nog steeds aan het nahijgen, maar was overduidelijk heel blij om ineens van alles mee te maken op deze morgen.

Na even gekletst te hebben ben ik doorgelopen naar hun huis en heb ze veilig terug gebracht. De baasjes waren thuis en wisten niet dat hun hondjes buiten waren. Waarschijnlijk stond er ergens een deur of hek open en waren ze ontsnapt. Ze verontschuldigde zich en bedankte me. Ik kreeg nog even een knuffeltje van het duo en ging terug naar huis. Het was echt een leuk stel eigenlijk ;-)

Terug naar onze lieve hondjes, die alles door de spijlen van ons tuinhek probeerden te volgen. Waar zij niet erg vrolijk van werden. Vrouwtje buiten met twee andere hondjes aan het wandelen en kroelen. Dat werd duidelijk niet gewaardeerd! Dus toen ik in de tuin kwam werd ik uitbundig besnuffeld. Het is maar goed dat zij niet kunnen praten, want ik had de wind van voren van ze gekregen. Eindelijk actie in de wijk en zij moeten in de tuin blijven. Geen juist plan, vrouwtje!. Maar na de snuffel actie bedaarden ook zij en was het weer over met alle actie zo vroeg op de morgen. Ik ben wat aan het rommelen gegaan in huis en om twaalf uur had ik afgesproken met Judy. We zouden samen wat gaan eten en dan naar Traders Joe gaan.

Naast Traders Joe zit tegenwoordig een heel leuk eettentje. En toen we aankwamen rijden was het al heel druk. Ze hebben er een aantal zitjes buiten en die zaten allemaal vol. Ook binnen was het druk. Ik nam op aanraden van Judy de chickensandwich en die was echt lekker. Daarna naar de Traders Joe. Nog steeds vind ik dat een leuke winkel, nouja winkel, supermarktje is het eigenlijk. Maar zeer internationaal is het daar kwa producten. En.... ze hebben er altijd leuke bloemetjes. En zo scoorde ik vandaag witte hortensia's!



Judy wilde vooral weten wat ik lekker vond. En zo lagen er ook stroopwafeltjes en Oranje boom bier in haar karretje. Lekker Hollands ;-) Ik vertelde Judy dat ik op de Farmers Market van die heerlijke aardbeien had gekocht onlangs. Waarop zij zei, "pluk je die dan niet zelf?". "Uh nee, die koop ik altijd zelf", zei ik. Waar ze er op stond dat ik met haar mee moest gaan naar Vaughans, vlak bij onze wijk. Dit is een "pick-your-own" aardbeien boederijtje. Ze hebben een heel groot veld vol met aardbeien plantjes. Waar je je op uit kunt leven. En 1 pond kost $ 1,65. Koopje niet?



En het mooie is, vertelde Judy, onder het plukken mag je proeven ;-) Lekker! Bovendien pluk je zelf natuurlijk alleen maar de mooist rode aardbeien. En die met gekke vormen enzo, die laat je lekker hangen. En ze waren echt lekker! Wat een pret!


De oogst!

Ik had dus zo meer dan een kilo bij elkaar en moest $ 4,15 betalen. Leuk, leuk, leuk!
Ron had vrijdag trouwens ook een leuke middag, want die was met een collega gaan vissen.



Ze hadden niks gevangen overigens, maar hadden wel het hele meer rondgevaren.



Even relaxen, met hengeltje en een klotsend bootje.



Alleen had hij minder geluk dan ik. Want toen Judy en ik net klaar waren met de aardbei pluk, begon het in ene te regenen. We zaten net in de auto met onze aardbeien. En het regende niet zo'n beetje, het regende een beetje boel! Ron zat toen nog in het bootje en was kletsnat geregend, vertelde hij. Maar gelukkig waren de temperaturen nog steeds hoog en viel het allemaal nog mee.

Vandaag is er in Apex het Apex Peak fest en daar ga ik met Alison naar toe, dus alweer leuke dingen in het verschiet!

Groetjes en een fijn weekend gewenst!
Petra