Key West

We zijn inmiddels aangekomen in Key West. Op 1 of andere manier, had ik verwacht dat het Key West kleiner zou zijn. Had me kleine smalle straatjes verwacht en dat je alles ter voet zou moeten doen. Maar..., was dat even niet zo. Je kan gewoon overal heen rijden. En maar goed ook, want de afstanden zijn nog best ver vanaf ons hotel.

Het hotel was ook nog een gedoetje. Want bij het inchecken bleek dat ze aan het verbouwen zijn. En niet zo'n beetje ook. Lobby was helemaal afgesloten, zwembad was dicht. En overal getimmer en gehamer.... Geen leuk grapje. Want dit hotel hadden we uitgezocht omdat de hondjes hier welkom zijn, dus even uitwijken naar een ander hotel is niet zo makkelijk. Als eerste hadden we een grommende baliemedewerkster van het hotel. Die balie was trouwens een in elkaar getimmerd balietje, in een ieniemini klein hokje. Zij vertelde ons doodleuk, dat ze alle mensen die geboekt hadden gemaild hadden met de vermelding van de aanstaande verbouwing, sinds vier weken al. Toen ik vertelde dat ik al langer dan vier weken geleden geboekt had en niks gehoord had, bleef ze volhouden dat ze wel emails verstuurd hadden. En verdere discussie bleek niet mogelijk en we kregen een kamer van deze gezelligerd. Naast een mega generator die een kabaal maakte van heb ik jou daar. Fijn!!! Na een echtelijke vergadering besloten we terug te gaan naar de balie om voor een andere kamer te vragen. Natuurlijk kwamen wij weer bij norsje terecht. Er waren nog andere dames aan het werk in het hokje, maar wij troffen haar weer. Met een gezicht op onweer stond ze ons te woord. Als het nu een goedkoop hotel was geweest, had ik er mee kunnen leven. Maar dit is een Sheraton hotel en dan verwacht je toch net even meer service. Ze bleef maar volhouden dat die verbouwing geen issue was. Afijn we gingen er niet uitkomen met haar. Dus gevraagd naar de manager. Gelukkig was die veel begripvoller en ging kijken wat hij voor ons kon doen. Hij heeft naar een ander hotel gebeld, maar dat wilde niet lukken. En uiteindelijk bood hij ons een zeezicht kamer aan. Die we hebben aangenomen. Ook was deze kamer al gerenoveerd. En de kamers zijn echt hartstikke mooi. Het hele hotel is een suitte hotel, dus ook deze kamer was erg groot en deze heeft ook nog een balkonnetje.... Dus ondanks alle bouw toestanden om ons heen, hebben we nu wel een mooi plekje.







Het strand voor het hotel.

De route naar Key West begon vanuit ons vorige hotel en bij Miami was het echt heel erg druk.



Ron wilde weer even naar de BMW dealer in Miami. Waar hij weer slaagde voor een t-shirtje! Daarna door naar het zuiden en het werd steeds een beetje rustiger.





Vond het een hele leuke weg om te rijden. En ook hier had ik verwacht dat het allemaal veel klein schaliger zou zijn. Maar echt overal winkels en benzinepompen. Het leek helemaal niet dat je op eilandjes rijdt. Bij Islamorada zijn we het founders park ingereden.




En dat was leuk! We reden er op en zagen een prachtig strand.



Met van die shelters en zouden daar wat gaan eten. En toen we de auto parkeerden stonden we ineens voor een dogpark! Wat een toeval zeg. Deze hadden we zelf nog niet ontdekt. Dus eerst de hondjes lekker laten rennen.





Daarna in de shelter het eerder gekochte subway broodje opgegeten.....



Echt heerlijk! Daarna doorgereden richting Key west. Met hier en daar een stopje bij een mooi plekje...





En een bewoner van 1 van die eilandjes...



Het hotel was heel makkelijk te vinden en na het hele incheck verhaal, zijn we Key west gaan verkennen. Eerst met de doggies naar het hondenstrandje hier. Het is wellicht 25 meter breed, maar de honden mogen hier legaal het strand op. Dus daar hebben we ons netjes aangehouden.









Na het zwemmen hebben we wat gedronken op het terrasje naast het strandje. Waar de hondjes ook welkom waren. Helaas serveerden ze geen eten op het terras en dus zijn we weer verder gereden.



En zo kwamen we bij het meest zuidelijke plekje van Amerika terecht. Waarschijnlijk ook het meest gefotografeerde zuidelijke plekje van Amerika. Wat er waren veel gegadigden....



Daarna door gegaan naar Duval Street en Sloppy Joes bar gezien en de vele winkeltjes!
Ook Ron Jon was daar te vinden. In frontstreet hebben we gegeten bij Top Island dog en hebben daar heerlijk op het terras gezeten met de hondjes.



Toen was het inmiddels half acht en tijd om naar de zonsondergang te gaan. En het was duidelijk dat we niet alleen waren!



Op Mallory square zijn ook allemaal artiesten die hun kunsten vertonen.









Wat het een leuk iets maakt om zo langs de boulevard te lopen. De zons onder gang was erg mooi.









Nadat de zon onder was zijn we over Duval street terug naar de auto gelopen.
Wat een actie was er zo 's avonds te beleven hier!



Hier onder nog even de slideshow en een filmpje van vandaag!

Het filmpje



Groetjes Petra