"Kroko's"

Op onze laatste avond in Key West zijn we nog een keertje naar de zonsondergang wezen kijken. Er was veel bewolking en het dreigde te gaan regenen. Toch wilden we nog graag een keertje naar Mallory Square met alle artiesten en die hopelijk mooie zonsondergang. En toen we aankwamen leek het nog niet veel, maar toen ging de zon onder. En wat een gloed gaf dat! Prachtig gezicht ! Mooie afsluiter.




Nadat de zon onder was gegaan zijn we richting Duval Street gelopen, waaruit alle cafetjes zo ongeveer live muziek klonk. Vrijdag avond op Duval Street is leuk! We zijn even Sloppy Joes Bar in gegaan voor wat te drinken.







Er speelde een twee mans bandje die leuke muziek had. En het publiek er lekker bij betrok.

Een filmpje van de zonsondergang en Sloppy Joes Bar....



Na het biertje zijn we verder gelopen en kwamen langs het Hard Rock Cafe en nog veel meer andere barretjes. Het was net een boulevard in Spanje. En heel veel mensen op de been. Sommige al met een slokje meer op, dat wel. Maar zeker een hele ervaring. Van handlezers, toch schilders en zowaar Elvis was also in the house... Op de foto met hem koste wel een kleine bijdrage. Maar the King woont dus nu hier ;-)

Zaterdag morgen zijn we rond negen uur vertrokken uit Key West. Er stond een lange rit op het schema vandaag. Want we moesten vanuit Key West naar Naples rijden. Wat ongeveer 5 uur zou gaan duren. Vind het toch best een leuke weg om te rijden. Al mag je er niet hard rijden. Zo zagen we ook een prachtige state camping.





Heb de foto's vanuit de auto genomen, maar echt de plaatsen op die camping lagen zo aan een strandje. Prachtig gewoon.... Beter kan haast niet.



Halverwege de weg van de Keys, zijn we weer gestopt bij Founders Park op Islamorada. Waar we op de heenweg bij toeval het dogpark ontdekten. En hier hebben de hondjes even lekker kunnen rennen.

Daarna reden we weer door en net voor dat we Key Largo verlieten zagen we de volgende onweersbui.



En later nog meer. Waar we dan ook midden in terecht kwamen.



We zouden over de Tamiami trail richting Naples rijden. Dat is de weg die dwars door de Everglades gaat. En op de weg daar naar toe kwamen we langs zoveel nurseries. Met de 1 nog mooiere palmbomen dan de ander.







Hartstikke leuk om te zien. Ook werd er langs de weg veel fruit aangeboden. Lychees waren nu duidelijk in seizoen, want daar waren de meeste verkopers van. Wij zijn gestopt voor een aantal perzikken! Hopelijk zijn ze lekker....

Daarna zoals gezegd de Tamiami trail op. Wij hebben deze “oversteek”van de Oostkust naar de westkust al een paar keer gereden, maar nooit via deze weg. Altijd over de snelweg die er net boven loopt. Maar dan moest je eerst weer een stuk door Miami en dat was eigenlijjk een beetje om. En we hadden gehoord dat je op de Tamiami trail grote kans had om de vaste bewoners van de Everglades, de aligators, daar langs de weg te kunnen aanschouwen. Dus wie weet kunnen wij ze nu ook in echt zien zo langs de weg.
Net toen we de Tamiami trail opreden, barstte de onweer los en het eerste stuk hebben we in flinke regen gereden. Maar het mooie van Florida is, dat zo’n flinke bui over het algemeen niet zo heel lang duurt. En nu was dat ook zo. Even daarna kwam het zonnetje weer en zagen we de vele propellor bootjes die tours aanbieden door de Everglades.





Morgen halen we Ron’s zus en moeder op vanuit Miami, die daar nu aangekomen zijn en wie weet doen we dan wel weer een keer een tochtje op zo’n bootje. Jaren geleden hebben Ron en ik dit al eens gedaan. Vond dat toen best heel leuk. Maar nu was ik vooral op jacht naar “Kroko’s” in het wild vanuit de auto. En ik kan je vertellen dat is niet zo makkelijk als je 50 mile per uur rijdt....
Maar we hebben er behoorlijk wat gezien zeg!!! En ze vast kunnen leggen met de camera. Ik ben mooi de auto niet uit geweest. Ik weet nu hoe snel leguanen kunnen rennen en wilde het maar niet testen bij de “kroko’s”. Ben erg gesteld namelijk op mijn twee benen en twintig tenen ;-)









Vond het wel een leuk gezicht hoe ze zo aan die zijkanten lagen te zonnebaden. En dat er zoveel gewoon al vanuit de auto te zien waren. Kun je nagaan hoe het verder op zou zijn. Grappig was dat er ook campeer terreinen waren en er was ook een kano te water laat plaats...... Dat is dus voor de grote waaghalzen. Zie me er nog niet slapen in een tentje. Op in een wankel kanootje? Niet geschikt voor Petraatjes. Sommige hadden behoorlijke tandjes, ha ha ha.

Ook kwamen we nog langs het kleinste postkantoortje van Amerika. En klein was het zeker. Ook dicht, want op zaterdag was het kantoortje maar tot half 12 open. Maar toch grappig om gezien te hebben.





Rond drie uur kwamen we dan Naples binnen gereden. En vonden we weer het door ons gehuurde huisje in het Lely resort. In 2006 zijn we hier ook naar toe gegaan en vonden het er heerlijk. We zouden eigenlijk afgelopen september al gegaan zijn. Ware het niet dat er toen een orkaan over Naples heen dreigde te komen. En destijds hebben we met de verhuurders kunnen regelen dat we dan in Juni van 2009 zouden gaan. En zodoende zijn we nu weer hier.

Nadat we alle spullen uit de auto hadden gehaald, hebben we gelijk een plons genomen. Na al die dagen zonder zwembad bij het Sheraton, was het nu super lekker! Hierna wat boodschapjes gehaald en wat te eten voor die avond en toen was het inmiddels al weer laat en kwamen er bovendien aardig wat onweersbuien over.
Vanmorgen was daar overigens niks meer van te merken en was het mooi weer en zijn we met de hondjes een stuk in de wijk gaan wandelen. Lely resort is echt heel groot en heeft bovendien een eigen golfbaan. Overal zijn voetpaden en kun je er lekker wandelen.



Daarna ben ik weer een rondje gaan hardlopen. Het was enorm warm, maar wel heerlijk plat overal. Florida is net zo plat kwa landschap als Nederland en moet zeggen dat loopt toch wel een stuk prettiger. De warmte was minder, want ik had mijn petje niet op en het zweet stroomde van mijn hoofd. En dat was om negen uur ’s morgens.
Ron was met de hondjes naar binnen gegaan toen ik mijn rondje ging lopen en had me de code van de garage deur gezegd zodat ik zo naar binnen kon. Maarja ik had hem wel onthouden, maarja met een paar druppels zweet in mijn ogen, zag ik alles een beetje troebel en kreeg die deur dus mooi niet open..... Grrrr.... Nog een keer proberen dan, maar het ding sloeg naturlijk op hol van al mijn pogingen. En dacht daar doen we niet voor open. En ik wilde zo graag naar binnen naar de airco. Dus uiteindelijk toch maar omgelopen naar het zwembad en daar naar binnen dan. En toen, toen kwam het lekkerste. Want al tijdens het lopen had ik mezelf een duik in het zwembad beloofd na afloop van mijn rondje. En nu was het zover.... Goh.... wat een heerlijkheid is dat zeg. Echt super lekker. Daar kan ik wel aan wennen zeg!



Hierna zijn we naar het piertje van Naples gereden en hebben we bij de vissers staan kijken.









Al snel werd het een heel stuk drukker op de pier.





Ook waren de dolfijnen weer aanwezig. Zo leuk om te zien. Dat maakt Naples wel mijn favoriete vakantie plekje hoor.





Dolfijn die de nog levende aas van een visser pikt....



En een dolfijn en een pelikaan die allebei een zelfde visje willen...



Pelikaan en kleine pelikaantjes...



Op de pier is er altijd van alles gaande. Omdat het nu zondag was, was het er erg druk. Veel mensen weten van de dolfijnen en die komen daarom naar het piertje en er waren best veel mensen op het strand te vinden.

Ook zat er op het huisje aan het eind van de pier een Osprey (zeearend). Prachtig beest en zo dicht bij... Hij zat duidelijk te wachten om een visje te pikken van 1 van de vissers. En uiteindelijk is hem dat ook gelukt.

Aan het strand van Naples staat alleen maar laagbouw en je kunt er makkelijk parkeren en zo het strand op lopen. Echt heerlijk vind ik het er.









Op 1 van de huizen net naast de pier had een zeearend overigens nog een flink groot nest gebouwd.





Na het piertje zijn we een stukje door Naples gereden en hebben we huisjes gekeken...... En dat zijn zeer fraaie huisjes... Bijna allemaal aan het water. Is het niet aan zee, dan aan de kleine soort van grachtjes die in Naples te vinden zijn.

Zo en nu na het maken van dit toch nog wel weer lange blog, tijd voor een duik in het zwembad ;-)

Groetjes Petra