Rob wie?

Zondag zijn we lekker met de hondjes aan de wandel geweest. Zaterdag middag had het hier alleen nog maar gemiezert, dus de heertjes waren er wel aan toe om hun beentjes te strekken.



Het was inmiddels droog en zeker weer wat graden warmer inmiddels. Het blijft me verbazen, hoe snel dat kan veranderen hier. Onderweg naar huis, bleek ook wel een beetje dat de zomer op zijn eindje is zo een beetje. Zo worden de tabaksbladeren inmiddels overal volop geoogst. Het teken van het eind van de zomer.



Vond het wel een mooi plaatje. De John Deere trekker met een aanhanger vol tabak, naast een tabaks veld. Eenmaal thuis heb ik de heertjes buiten gekamd. En wat een heerlijk koppie he?




Wat nou? Schiet nou maar op met je fotoding....


Als je maar weet dat ik je in de gaten heb ;-)

's Middags zijn we naar het vliegveld geweest en hebben we twee Nederlandse collega's van Ron opgehaald. Ze hadden helaas meer dan een uur vertraging vanuit Philadelphia. Voor ons te kort om terug te rijden, dus zijn we maar buiten in het zonnetje gaan zitten. Bij de laden en lossen zone van het vliegveld zeg maar. Prachtig om de verschillende type mensen op zo'n vliegveld te zien. Hoe de 1 gedag zegt en hoe de ander een familie lid weer verwelkomt. Duidelijke verschillen!
Zo waren we ook nog getuige van een groepsgebed. Denk zo'n 15 mensen gingen in een grote kring staan en bedankte "The Lord" voor het geweldige weekend dat ze gehad hadden en vroegen aan the lord voor iedereen een "safe trip home". Daarna volgde een luid en collectief amen en nog wat juich kreten. Waarna iedereen nog een keer een big hug kreeg en toen, na nog een paar keer zwaaien, dan toch in hun eigen auto stapten op weg naar huis.

En dit alles gebeurde onder toeziend oog van de zeer strenge verkeersleidster van de laden en lossen zone en haar verschrikkelijke fluitje. Zij bonjourde iedereen die zonder enige nuttige bezigheid in haar zone verscheen, zo weer weg. Met een "Parking garage will only cost you $1,- and my ticket a lot more!", vertrokken de meesten al heel snel. Het parkeren bij het vliegveld kost hier inderdaad maar een dollar per uur. In mijn ogen is dat ook erg goedkoop. Op Schiphol mag je voor dat geld nog geen eens naar de parkeergarage kijken ;-) Toen de collega's eenmaal gearriveerd waren en de koffers hadden zijn we met ze wezen eten en daarna hebben we ze naar hun hotel in Cary gebracht. En zo was ik nog net op tijd thuis voor Amazing Race waarvan die avond de eerste aflevering van op tv kwam. Vind ik altijd zo'n leuke serie. Verschillende teams reizen in deze tv-serie de halve wereld rond. Het doel is om zo snel mogelijk op de plaats van bestemming te komen. Onderweg krijgen ze opdrachten die ze moeten doen, welke te maken hebben met het land waar ze zich in bevinden. Het team wat het laaste binnenkomt, moet dan de race verlaten. Best spannend vaak.

Maandag begon als een gewone maandag. Stofzuigen, wasje doen, hondjes wandelen, eten klaar maken. En ga zo maar door. Het begin van een nieuwe week zeg maar. 's Morgens kreeg ik wel een mailtje van Linda. Zij had kaartjes voor het concert van Rob Thomas. Haar man en kinderen konden onverwacht niet mee en zij wilde wel graag heen, maar niet alleen en vroeg aan een aantal mensen of anderen geinteresseerd waren. Nou ken ik heel Rob Thomas niet, dus had zoiets, misschien zijn er wel echte liefhebbers, dus laat hun maar de kans waar nemen. Maar om drie uur ging de telefoon. Het was Linda, ze had nog niks van mij gehoord. Dus ik opgebiecht dat ik niet wist wie de Rob-guy was. Nou zij wist zeker dat ik dat ook geweldig zou vinden en dat ik er nog maar een keertje over na moest denken. Eignlijk zou ik samen met Ron gaan joggen vanavond en heb hem dus gebeld. Nou Ron was volgens mij allang blij dat hij niet met me mee hoefde te gaan rennen, dus die zei, Nee natuurlijk moet je gaan. Dus ik Linda terug gebeld en om vijf uur zou ze me op komen pikken. Nog steeds niet wetende wie Mr. Thomas nou was.

Dus nadat ik me omgekleed had en concertvaardig gemaakt had, toch nog snel even op Youtube Rob Thomas in getikt. Was namelijk bang dat ik op 1 of ander Country concert terecht zou komen. Dat zou zomaar kunnen namelijk in North Carolina. Maar.... tot mijn verbazing kon ik zijn nummers gewoon. Hij had hele bekende nummers alleen nooit geweten dat hij dat zong. Echt ik moet toch weer vaker naar MTV gaan kijken, want ik loop werkelijk waar achter, ha ha ha. Het eerste nummer van Youtube van Rob Thomas was dus een liedje wat ik echt prachtig vind.


Her Diamonds, Rob Thomas

Zo mooi!! En daar ging ik nu een concert van mee maken, op een maandag avond, zo helemaal onverwacht?? Geweldig!!! Wist dus echt niet dat dit door hem gezongen werd. Eenmaal in de auto liet Diane, een andere buuf die ook meeging, nog wat nummers horen van haar telefoontje en ook die kende ik allemaal. Nou zeg! Dit werd een super avond! hahaha. Diane vroeg in de auto wie er in het voorprogramma stonden en toen zei Linda, iets van Republic. Dus Diane zegt, toch niet One Replublic? Ja geloof het wel, zei linda, die die groep, net als ik, ook niet kon. Maar tadaaaa, daar was het telefoontje van Diane weer en er volgde weer een "Ohja, die ken ik wel, great song!!" Afijn de avond werd beter en beter!

Voor One Republic trad eerst nog Carolina Liar op en die kenden we alle drie niet, totdat ze begonnen te zingen. Want toen hadden we alledrie een collectief "Ohhhhh dieeeeee"-moment.


Carolina Liar, Show me what I'm looking for

Dat krijg je he, als je tegen de 40 aan loopt. Zo erg! Maarja het was dus een zeer geslaagde avond. Super gewoon. En dat op een maandag! Wie kan dat zeggen, niet? Linda's kaartjes waren ook nog een super dichtbij het podium. Echt we konden alles zo goed zien! Goh wat was ik blij dat ik mee gegaan was!



Alleen tijdens het optreden van One Republic, werd het ineens heel donker. Heeeeeel erg donker en er kwam ook iemand van de organisatie zeggen dat er onweer aankwam, maar dat ze een pauze zouden inlassen en na de bui, Rob Thomas, gewoon zou komen optreden. Na dit gegeven zijn wij een droge plek op gaan zoeken, voordat de bui zou los barsten.



En het werd een flinke bui ook zeg! Toen het eenmaal regende kwam iedereen naar het overdekte gedeelte om te schuilen. Waren wij blij dat we dat al hadden aan zien komen. Rond kwart over acht werd het droog en niet lang erna begon het concert van Rob Thomas. En wat een stem heeft die man zeg. Hij bleef zingen. Zo goed. En inderdaad heel veel bekende nummers. Natuurlijk kwam er ook een toegift en in die toegift zong hij Her Diamonds. Waarvan ik dus 's middags op Youtube ontdekt had dat dat nummer van hem was. Afijn een heerlijk maar ozo onverwachte maandagavond!!



Groetjes Petra