Hoe?

Hoe we het gedaan hebben vandaag weet ik niet. Maar we hebben heel veel gedaan! Zo waren we al om kwart over negen in Crabtree Mall. Macy's had speciale openings tijden en daar zijn we even wezen kijken. Daarna was de hele mall open en zijn de mall verder doorgelopen. En voor we het wisten was het al twaalf uur waarna we op zoek gingen naar een plek om wat te eten. Bij de Cheesecake factory stonden de mensen al buiten te wachten voor een tafeltje en daar hadden we geen zin om bij aan te sluiten. Dus zijn we naar PF Chang's gelopen. En daar kregen we meteen een leuke tafel.

Mijn absolute favo bij PF Changs zijn hun Changs spareribs. Deze zijn hier namelijk een voorafje en zo deelde Erna en ik een portie daarvan. En daarna hadden we ieder wat lekkers gekozen van het lunch menu. Denkende dat dat kleinere porties zouden zijn, gezien de lagere prijs. Nou niet helemaal! We kregen ook nog soep vooraf voor die prijs. Jeetje, wat een boel eten! We hadden een hele aardige ober en ik vroeg hem of ik die lekkere saus die over hun spareribs heen zit niet kon kopen. En toen zei hij dat dat niet de koop was, maar hij kon het me wel gewoon meegeven. Nou nog beter zelfs! En zo kreeg ik twee potjes saus mee van hem. Daar moeten we van de week mee aan de slag. Die saus is echt altijd zoooo lekker!

Daarna zijn we naar Crossroads gereden en zijn we Old Navy onveilig gaan maken. Daar sloegen Erna en ik allebei. Ik had er zelfs hele leuke pantoffels weten te scoren. De binnenkant ervan was zo heerlijk zacht. En, ze zagen er ook nog leuk uit! Erna heeft er ook veel leuke spulletjes kunnen kopen. En daarna zijn we naar de DSW gegaan. Ik had daar een bon voor 30% korting. Eens in de zoveel tijd sturen zij mij bonnen, sinds ik daar de gratis klantenpas heb ingevuld. En laten ze daar nou de Shape ups van Sketchers hebben. Dat zijn een soort gympen die lijken op de MBT gympen. Ook met half ronde zolen. Nou geloof ik niet zo in het fitness gedeelte van die gympen, maar ik vind ze dus heerlijk zitten. En deze Sketchers zijn een stuk goedkoper dan MBT's. Dus die moest ik even passen. En laten die toch ook heerlijk zitten. En ik had die bon voor 30% korting en dat scheelde wel behoorlijk op de prijs zeg!

Daarna zijn we weer naar huis gereden en waren rond half 4 weer thuis. Gewoon een hele dag geshopt kunnen we wel zeggen. Even bijkomen, maar niet voor lang, want we moesten richting Raleigh die avond.



Want we hadden voor vanavond kaartjes voor de Haunted tour in het Mordecai huis aldaar.




Oude boom bij het Mordecai huis.

Wisten niet zo goed wat we er van voor moesten stellen, dus het was even afwachten. Op het terrein van het Mordecai huis staat ook het huis van de 17e president van Amerika, Andrew Johnson.



En volgens de verhalen zijn er bij dit huisje ook spoken gesignaleerd. Gezichten die in de ramen verschenen en vreemde fluister stemmen. Het Mordecai huis is ook het meest "haunted" huis van North Carolina, aldus onze tourguide. Verder was er in de voormalige keuken van het huis ook een vaag persoon, suikerappels aan het maken. Wel hartstikke leuk om te zien allemaal.



Ook was er muziek in 1 van de andere kleine huisjes die op het erf stond.



Verder kon je er pompoenen versieren, was er een groot springkussen en nog meer dingen voor de kinderen. Wij zijn daarna gaan wachten tot de tour zou gaan beginnen. Naast ons zat een man en vrouw ook te wachten. En wij hadden hem al in die keuken met 1 of ander meetapparaatje zien lopen. Natuurlijk moest ik weten wat dat nou allemaal was. En raakte met hen in gesprek. Veel hoefde ik niet te vragen, want al gelijk volgde er hele verhalen. Ze bleken een paranormaal geinteresseerd stel te zijn en in de keuken had hij speciale stralingen met zijn apparaatje weten op te vangen. Wat zou kunnen duiden op de aanwezigheid van geesten. Zo mooi om hen het allemaal te zien verstellen. Ze hadden allemaal vaktechnische afkortingen waar ik echt geen bal van begreep, maar het was duidelijk, zij geloofden zeker dat het Mordecai huis haunted was. Helaas zaten ze niet in onze groep en gingen wij net een rondje eerder door het huis heen. Had wel graag willen zien wat het apparaatje van hen, allemaal nog meer aangaf.



De tourleider kwam ons dus halen en we begonnen de tour in de diner. En de man vertelde ons van alles over het huis en de families die er in gewoond hebben. Het was duidelijk dat niet alles in hun levens lekker was verlopen. En tijdens een verbouwing van het huis, was er meerdere keren een vrouw gesignaleerd in kleding van voorheen, die de trap af kwam, aldus onze tourguide ;-)

Na de eetkamer gingen we naar de bibliotheek kamer. En daar zat een vrouw op ons te wachten.



Zij zou 1 van de bewoonsters zijn geweest en ging met ons een klopgeest oproeping doen. Zij stelde vragen en zowaar de "geest" kwam te voorschijn. Het was de geest van Margret. De vrouw die ook de trap af zou zijn gekomen. 1 keer kloppen was een ja antwoord en twee keer kloppen was een nee antwoord op de vraag die ze stelde. En zowaar werd er geklopt. (achter ons vanuit een andere kamer. Dat was duidelijk, want wij stonden toevallig net bij die deur). Hartstikke nep dus, maar de vrouw speelde aardig mee. Daarna gingen we naar boven en daar troffen we 1 van de overgebleven zonen.



Mr. Lane aldus de tourguide. Volgens Ron was het Jaap uit de Gouden Kooi, maar daar waren Erna en ik het ook niet helemaal mee eens ;-) Afijn het was een mooi toneelspel waar we in terecht kwamen. En best leuk om allemaal een keer mee te maken.







Na nog een uitleg in weer een andere kamer over de fluisteraars die gehoord waren in het huis, met heuse geluidsopnames, verlieten wij het Mordecai huis weer. Het was zeker een leuke manier om het huis zo te zien. Weer eens wat anders en zo kwamen we al lekker in de sfeer van Halloween!



Inmiddels was het donker geworden toen we het huis weer verlieten. En van daaruit zijn we naar de Statefair gereden. Dit keer dus een keer State Fair by night. Op zich wel heel erg leuk met al die lichtjes op het kermis gedeelte.









Behalve de kermis waren er ook weer van allerhande eettentjes.....



En er waren nu ook gefrituurde cheesburgers en oreo koekjes, snickers en wat al niet meer. Je kan het niet verzinnen of het wordt hier gefrituurd!!







En in de "vreetlanen" was het ook behoorlijk druk hoor.



Ook de kalkoen bouten waren er weer....



Elke keer als ik daar iemand mee zie lopen, moet ik aan de Flintstones denken. Zo'n grote poot in de hand en die af kluiven.... Beetje borgondisch is dat toch wel ;-)



Dit was ook wel een apart plaatje, in de categorie "Man met aap, op state fair" ;-)



Rond kwart over negen zijn we de auto weer op gaan zoeken en hebben we een strategische plek geprobeerd te vinden voor het zien van het vuurwerk, wat elke avond wordt afgestoken. En dat was bij het meertje. We konden de auto bij het hippische centrum makkelijk even parkeren. En we stonden er nog niet net of er kwam al politie aan. Dacht dus echt dat we weer weggestuurd zouden gaan worden, maar we mochten blijven staan. En rond half tien werd de weg voor ons afgezet, voor het vuurwerk wat om kwart voor tien begon. En wat een vuurwerk!!! Echt niet normaal wat een hoeveelheid pijlen!!!



Erna en ik, bewonderen de pijlen en knallen......



Zo tegen het eind was het echt helemaal niet normaal meer. Jemig wat een vuurwerk was dit zeg. Je moet echt even het filmpje zien, om te kijken waar ik het over heb. Echt waar, je werd zowat uit je hempie geknald zo een hoeveelheid vuurwerk!



Daarna weer op naar huis waar we dus echt wel afgeknoedeld neer ploften. Wat een dag..... ;-)

Groetjes Petra