Met moeie voeten weer thuis

Nou gisteravond zijn we weer thuis gekomen. Met een stel moeie voeten, dat is zeker. Het was hartstikke leuk, Sea World, Hollywood Studio's en the Magic Kingdom met Halloween. Maar poehee wat hebben we een berg gelopen.
De vlucht naar Orlando verliep soepeltjes en 1 uur en twintig minuten later dan dat we het vliegtuig in stapten, stonden we in Orlando. Daarna de huur auto ophalen en om kwart over tien reden we richting Sea World.
Ik had bij de boeking van de vlucht een leuke aanbieding gezien, want South West Airlines had een aanbieding voor 2 kaartjes halen, 1 betalen. En dus gingen we met de voucher naar de Will Call balie (waar overigens een veel kortere rij stond dan bij de gewone kaartjes balie) en daar kregen we zo onze kaartjes. En even na half elf liepen we dan gewoon al in Sea World!

Ik blijf dat een heel leuk park vinden. De show met de walvissen is zo indrukwekkend. En het water spetteren van de walvis blijft leuk ;-) Ook hebben we de show met de dolfijnen gezien. En hebben we de Journey to Atlantis gedaan. Waar we het best droog vanaf hadden gebracht. De man voor in ons bootje kon dat niet echt zeggen. Want hij kreeg met toch een golf water over zich heen. Wij blij dat we achterin zaten!



Voor mijn gevoel was het een stuk rustiger in Sea World dan de vorige keren dat ik er was. De wachttijden waren dan ook helemaal niet zo lang. Wat wel erg prettig was moet ik zeggen. Al was het bij de show behoorlijk druk. Toch nog mensen zat in ieder geval! We hebben bij elkaar heel wat foto's gemaakt, dus heb ze in een slide show gezet om het wat makkelijker te maken.

Filmpje van Sea World



Nadat we bij Sea World weg zijn gegaan, zijn we in gaan checken bij het hotel. Ron en ik hadden al eens in dit hotel overnacht en het was er destijds prima vertoeven. Ook nu weer en het was inmiddels allemaal gerenoveerd. En zag er super luxe uit moet ik zeggen. Alleen ook hier was het ongelooflijk rustig. Er zaten maar een paar mensen bij het zwembad en de hele parkeerplaats was leeg. Dat veranderde overigens de volgende dag toen er een congres of zoiets bleek te zijn in het hotel. Toen was het wel even zoeken naar een parkeer plaats. Maarja zo stil is ook zo wat.

Wij kregen een kamer op de 8e verdieping. Met prachtig uitzicht. Na ingecheckt te zijn, zijn we even wat gaan zwemmen. Het was echt warm geweest die dag en het gaf zeker de nodige verkoeling. Daarna zijn we wat gaan eten bij Chili's, die we dankzij onze wegwijs Claire zo gevonden hadden. Waar zouden we toch zijn zonder Claire, niet waar? Daarna waren we allebei wel een beetje afgeknoedeld en hebben we nog wat gezapd op de tv en vielen de luikjes best al snel dicht. En bovendien hadden we voor de dinsdag weer een uitgebreid schema.

Want dinsdag stond overdag een bezoek aan Hollywood Studios gepland. We waren er al best vroeg, nadat we een ontbijtje bij Denny's hadden genuttigd. De deuren gingen echt nog maar net open toen we bij de balie van Disney waren om onze kaartjes te halen. Erna was dinsdag jarig en als je jarig bent, mag je gratis naar binnen bij Disney. Heel erg gunstig, niet waar? Het was wel zo dat zij een button op kreeg, met daarop Happy Birthday Erna. En daardoor door zowat elke Disney medewerker gefeliciteerd werd. Soms zelfs van verre! Echt heel leuk en denk dat Erna nog nooit zoveel felicitaties op haar verjaardag heeft gehad als dit jaar. Want Disney heeft veel, heel veel medewerkers!



Er was ook een bakkerijtje, die zelfs op mijn vraag of ze kaarsjes hadden, volmondig "ja hoor" antwoordde! En zo kon ze nog mooi een kaarsje uitblazen ook ;-)



Ook zijn we op de foto geweest met Mini. Speciaal voor Larissa! En in het echt was ze eigenlijk nog aardiger dan in de filmpjes, echt waar! Verder hebben we Mickey gezien, de Incredibles, de cast van de film UP en Mickey natuurlijk.



We hebben een aantal rides gedaan, maar de meest enge vond ik toch wel de Rock 'n Rolll achtbaan van Aerosmith. Allemachies, wat ging dat ding hard. Toen we in de rij stonden werd er om geroepen dat je je tassen voor je op de grond moest zetten, dus wij waren in de veronderstelling dat je dan wel niet over de kop zou gaan. Echter toen we eenmaal bijna in konden stappen zag dat er toch heel anders uit. Je werd echt als een soort katapult gelanceerd. En de man achter ons in de rij, vertelde dat we eigenlijk alleen maar over de kop gingen. Oei.... wat nu. Veel bedenktijd hadden we niet, want twee tellen er na moesten we al instappen. Dus voor ik het wist zat ik al in het ding. De man die achter ons stond en dus onze verbaasde gezichten zag van "over de kop????" vroeg ons nog wel even om vooral niet over te gaan geven, want hij zat namelijk achter ons. Nouwwwwww, daar zeg je me wat. We hadden namelijk net daarvoor Erna's verjaardags gebak genuttigd dus echte garantie kon ik hem niet geven.



Eenmaal klaar voor de start werden wij dus ook afgeschoten en al gelijk gingen we in een looping over de kop. En daarna volgde er nog meer. En allemaal in het donker. Niet dat het veel had uitgemaakt voor mij als het licht was geweest, want ik had mijn ogen toch dicht. Stijf dicht om precies te zijn. Allemachies, wat een apparaat! Maar we hebben het overleefd en gelukkig hebben we de foto's nog om te vertellen dat we het echt gedaan hadden! ;-)

Inmiddels was het wel heel druk geworden in dit park en hebben we daar bij elkaar toch best wel lang in de rij gestaan. Je kon wel fast passes nemen door je entree kaartje door een apparaat te halen. Maar die waren al voor heel laat op de dag. En dan wilden we eigenlijk al weer in Walt Disney World zijn voor de Halloween party, waar we kaartjes voor hadden. Dus sloten we maar aan. En moet zeggen dat je daar eigenlijk nog moeier van wordt dan van door het park lopen. Zo staan en wachten. We hadden het om een uur of 2 dan ook wel gezien en zijn richting het hotel gegaan. Waar we weer even zijn gaan afkoelen in het zwembad tot een uur of vier, waarna we wat zijn gaan eten en daarna door naar de "Mickey, not so scary, halloweenparty"!

The Magic Kingdom heeft voor die party speciale openingstijden en daar voor moet je aparte kaartjes kopen. n al bij de parkeerplaats begon het goed. Want doordat ik de button "I'm celebrating" op had, (die had ik gekregen toen Erna de Happy Birthday button kreeg) zag hij dat er iemand jarig was in de auto. En zo kregen we een hele lading snoepgoed van die jongen die de kaartjes controleerde. En samen met zijn collega, begonnen ze daarna zelfs te zingen voor de jarige. Zo ontzettend leuk! Daarna zijn we via de monorail naar het park gegaan. En al snel bleek dat er veel mensen verkleed waren. Wij waren een soort van "semi-verkleed". We hadden allebei een t-shirt, met heksenhoed en de oranje boa aan. Maar het was geweldig om alle verschillende kostuums van andere mensen te zien. Er waren overigens een groot aantal piraten in het park aanwezig. Waarschijnlijk ook door de film en attractie Pirates of the Caribbean. Echt heel leuk om zo naar dit park te kunnen en dit mee te maken. Helaas zijn niet alle foto's duidelijk zo in het donker, maar het was er erg leuk. Bovendien waren de wachttijden hier heel kort. Of beter gezegd, helemaal geen wachttijden. En zo zijn we twee keer achter elkaar in the Mountain railroad geweest en konden we zo doorlopen bij Splash Mountain. Super was dat!

Om kwart over 8 was de parade en sloten we aan bij de enorme hoeveelheid mensen die langs de kant stonden te wachten! De parade was hartstikke leuk om te zien, maar daarna wilden we toch echt even naar het spookhuis. Nou, dat was nog een opgaaf, want we konden het ding gewoon niet vinden. Afijn uiteindelijk was het toch gelukt, al begon toen al bijna het vuurwerk weer. Dus hebben we eerst dat gekeken en daarna naar het spookhuis. Inmiddels was het toen al half 11 en waren we behoorlijk aan het eind van ons latijn. Wat een vermoeiend daagje. Zoveel indrukken gewoon, dat je het eigenlijk niet meer helemaal meemaakt. Zo sta je met Mini op de foto en zo sta je om kwart voor tien het vuurwerk te bewonderen. Het zal zeker een verjaardag zijn die Erna niet snel vergeet, al was het maar om de vele felicitaties. Misschien moet ze volgend jaar maar weer die button op doen, wie weet wat voor felicitaties ze dan allemaal weer niet krijgt ;-)



Om half twaalf waren we dan weer in het hotel en al heel snel gingen onze lichtjes uit. Wat waren we moe allebei!

Voor woensdag zouden we nog de outlets van Orlando onveilig maken. Het was inmiddels alweer heerlijk weer en om 5 uur ging onze vlucht terug naar Raleigh pas, dus we konden nog even flink shoppen daar. Dat blijft natuurlijk ook leuk! Via International Boulevard, waar het op zijn kopse "wonder works" gebouw staat en het scheve "Ripleys believe it or not", kwamen we bij Prime outlets. Waar we op ons gemakje gewinkeld hebben. Na het shoppen daar zijn we nog naar de Mini dealer van Orlando gereden. Met Claire! Helaas bleek de dealer onlangs verhuisd te zijn. Maar Claire wist hun nieuwe adres ook gelukkig te vinden. Dit adres stond op 1 van de ramen geplakt en zo konden we daar ook nog even kijken. Het was duidelijk een veel grotere locatie, dat is zeker.





In Charlotte vorig jaar, waar we met Erna naar toe waren geweest, had de MINI dealer een hele leuke accesoires afdeling. Hier was dat dus duidelijk niet het geval. De hele parkeerplaats, (en die was best groot) stond vol met allerlei kleurtjes MINI's, maar in de winkel zelf was er niet veel leuks te ontdekken. En zo gingen we dus al snel weer door naar het vliegveld.

Nouja snel? Want ik moet echt even zeggen dat ik inmiddels absoluut geen fan ben van het tolwegsysteem rondom Orlando. Als je geen Fastpass hebt, rijd je zo die tolpoortjes voorbij. Ze staan helemaal niet duidelijk aangegeven. En zo was het me op de heenweg natuurlijk ook gelukt om er voor bij 1 te rijden. Zonder er erg in te hebben reed ik er zo langs. Ben benieuwd wat daar de consequenties van gaan zijn. Het stond er echt niet duidelijk aangegeven. Je moet voor die tollplaza echt een soort van afrit nemen en de tolpoortjes zelf zie je dan nog niet gelijk. Die zie je pas als je op de andere baan erlangs rijdt en er met geen mogelijkheid meer bij kunt komen. Drama! En dat moest me natuurlijk geen tweede keer gebeuren. En zo reden we uitermate oplettend de weg op richting het vliegveld. En toen nog ging ik bijna verkeerd. Wat een gedoe zeg! Denk dat menig toerist daar instinkt. Afijn, toen de auto inleveren en het vliegtuig weer in.

Met iets vertraging gingen we dan op pad. Tijdens de vlucht is die vertraging nog aardig ingehaald want we landden we maar een paar minuten later dan gepland. Eenmaal aan de grond bleek dat er iemand aan boord niet goed geworden was en dus stonden de zwaai lichten het vliegtuig op te wachten. De persoon in kwestie werd al snel van het vliegtuig gehaald en daarna mochten ook wij er uit. En onder aan de trap stond Ron ons op te wachten. En gingen we na onderweg wat te hebben gegeten, weer fijn naar de hondjes.

Wat een stel indrukwekkende dagen waren dit geweest! Poeh hey! Hartstikke leuk, maar minder goed voor mijn voetjes! En daarom hadden we bedacht dat we vandaag dan naar de "tenenboer" zouden gaan voor een heerlijke pedicure. Beetje masseren, nagellakje uitkiezen en even bijkomen, was helemaal niet zo'n onaardige gedachte ;-) En zo gezegd zo gedaan. En heerlijk was het. Onze voeten waren ons duidelijk dankbaar, geloof dat maar! Daarna nog even naar de Dollar Tree, Target en Kohls en toen weer op huis aan. Waar we lekkere tortilla's hebben gemaakt voor het avondeten. En zo was het dan al weer bijna vrijdag inmiddels....

Groetjes Petra