Erg Nederlands

Gisteren had ik een erg Nederlands daagje. Allereerst kwam het met bakken uit de lucht. Regen wel te verstaan. De enorme pakken voorspelde sneeuw, gaan gelukkig bovenlangs aan ons voorbij. Virginia en DC hebben dus duidelijk de hoofdprijs getroffen in de sneeuwloterij. Maar goed ook, want ze zijn hier nog aan het bijkomen van de sneeuw van afgelopen weekend. Tot woensdag waren de kinderen vrij van school. En dat terwijl er maandaag al makkelijk te rijden viel. En nu moeten ze op zaterdag de gemiste dagen in gaan halen. Want zo werkt dat hier. Als de school sluit van wege de sneeuw, krijgen ze echt geen ijsvrij of zo. Gewoon inhalen die uren. En zo vertrokken hier vanmorgen, op zaterdag, de bussen naar school.

Maar gister morgen was er dus koffiemorgen en in de plensregen ging ik dus op pad. Er voor ben ik nog even bij Traders Joe langs gereden. Ze hebben daar blikjes limonade, die hebben naast de cassis hebben gelegen zeg maar. Erg lekker. Dus daar een paar van meegenomen. En ze hadden er dit keer ook tulpjes. En die kon ik niet laten staan natuurlijk. Bij de Traders Joe is het personeel altijd super aardig. Bij veel supermarkten zijn ze aardig hier hoor, maar bij Traders Joe zijn ze super aardig!
En..... als je je eigen boodschappen tassen meenemen, gaan ze zelfs bijna juichen, ha ha ha. Echt waar hoor. Hier is dat namelijk helemaal niet de gewoonte. Veel boodschappen worden gewoon in plastic tasjes gestopt. Bij sommige winkels vragen ze wat je wilt, plastic of papieren zakken. Maar bij Traders Joe is het echt een feestje. Want als je daar je eigen tas meeneemt, krijg je een lootje. Op de achterkant van dat lootje moet je je naam en telefoon nummer opschrijven en daar wordt elke week een boodschappen pakket onder verloot. Het meisje dat mijn boodschappen inpakte was ook helemaal verheugd van het formaat van mijn boodschappen tassen en de stapel Trader Joes bonnetjes die er nog van vorige keren inzaten. Dat vond ze wel super om te zien, want dat betekende dat ik veel vaker mijn tas meenam. Alle lof kreeg ik. Dat dat er gewoon ingepompt is in Nederland, dat wist zij natuurlijk ook niet.

Want ja, dan voel ik me toch wel weer Nederlands. Als je in Nederland je eigen boodschappen tas niet mee neemt, moet je gewoon een plastic tas gaan kopen bij zo'n machine. En hier, krijg je gewoon een bonus lootje als je je eigen tas meeneemt. Sterker nog toen ik al op de parkeerplaats liep met mijn twee tassen zeulend, kwam de jongen van de karretjes naar me toe gesneld of hij me niet kon helpen en want wat had ik super mooie boodschappentassen. Hartstikke goed van me, zei hij. Echt.... ik woon hier nu bijna vijf jaar, maar dat kan me toch nog steeds verbazen. En ja, wat kan het leven toch mooi zijn niet?

Daarna door naar de koffie. Het hield in de tussentijd echt niet op met regenen. Echt, Hollandser kan haast niet. Wat een water kwam er naar beneden. Alsof de hemel lek was. Na de koffie had ik met Guus afgesproken bij Panera Bread in Cary voor lunch. Om de zoveel tijd doen we dat. Guus werkt nu tijdelijk in New Jersey en hij was van de week in NC. Hopende natuurlijk op warmer weer. Maar helaas had hij de verkeerde week uitgekozen. Sneeuw en regen was het hier in NC. Niet veel beter dan in New Jersey. We hadden het onder meer over de Dutch in America website die hij opgestart heeft. Een website vol met info voor Neder-Amerikanen. Zo stond er gisteren op dat Nederland in Amerika een reclame campagne gestart is voor het promoten van Nederland als vakantieland. Wel grappig om te zien dat Nederland daar mee bezig is. Okay, de plaatjes bevatten een hoog tulpen en molen gehalte natuurlijk. Maar dat is wellicht een beter beeld dan wat ik vaak te horen krijgen. Want best vaak hoor je Amsterdam en zijn gedoogde drugs. Alsof alles wat ooit verboden is, in Nederland mogelijk is. Nou is dat in vergelijking tot wat er hier mag, misschien ook wel. Maar dat iedereen nou met een joint over straat loopt? Nee, zo erg is het nou ook weer niet toch?

Heb nu aan de rechterkant op mijn blog een blijvende link naar de Dutch in America site. Als er nu lezers zijn die ook een blog in Amerika bij houden, is het misschien een idee om ook die te plaatsen. Zo dat meer mensen op de hoogte zijn van het bestaan van deze site. Want er staan zeker nuttige tips voor Nederlanders in Amerika op de website. Om nog maar te zwijgen van de lijst met winkels, waar je Nederlandse lekkernij kunt vinden ;-)

's Avonds had ik een Silpada party bij Alison. Silpada is een soort van sieraden party. En ook daar voelde ik me weer zo Nederlands. Moet zeggen dat het best allemaal leuk was wat ze er verkochten, maar duur.... En daar stond ik dan tussen de jubelende dames die het allemaal geweldig vonden. Ik ben gewoon te nuchter hier voor. Want het zijn best trendgevoelige sierraden en om er dan zoveel geld voor te betalen, dat zit gewoon niet in me. Ik was ook helemaal niet goed op voor bereid bleek, want het bleek dat veel dames al hun juwelen uit de kast hadden getrokken. En vooral al hun Silpada spulletjes. Stond ik dan met mijn hardloop horloge nog om. En de ketting die ik inmiddels al jaren om heb. Fout!!! Zo pas ik natuurlijk nooit in dat Amerikaanse plaatje, ha ha ha.

Vond er overigens wel leuke dingen bij zitten hoor. En mijn voorkeur ging meer naar de wat meer tijdloze zilveren sierraden. Die natuurlijk....., nog duurder waren, ha ha ha. Was te verwachten ;-) Toen zag ik een mooi horloge.



Een zilver kleurig uurwerk en mooie leren band. Die je dubbel om je pols kon doen. Ik vond hem echt erg mooi. Beetje tijdloos, apart en sjeik. Maar echt praktisch bleek hij niet, want kreeg het ding bijna niet dicht. En met mijn gepruttel viel mij ook het prijskaartje op. Boven de honderd dollar... Vind dat dus geen prijzen voor zo een party eerlijk gezegd. Dus heb het horloge netjes weer terug gelegd ;-)

Het was overigens wel erg gezellig zo met alle buurtjes weer. Alison had van allerlei lekkers gemaakt. En ben weer op de hoogte van de laatste nieuwtjes in de wijk. Zo rond 11 uur was ik weer thuis, zonder sierraden overigens ;-)

Groetjes Petra