Sneeuw en de laatste loodjes

Vrijdag avond begon het al met sneeuwen en het had de hele nacht doorgesneeuwd en zo was het dus zaterdag ochtend nog best een prettig laagje sneeuw hier. Ik mocht tussen 9 en 10 beginnen bij de bloemenschuur. Dus dat was mooi, kon ik eerst nog even met Ron en de hondjes van de sneeuw genieten.

In tegenstelling tot twee weken geleden waar het meer ijs was dan sneeuw, was het nu echte poeder sneeuw. En het was buiten echt prachtig. Witte laagjes op de bomen en het deed gewoon een soort van sprookjes achtig aan.



De zon kwam net op en dat zachte licht maakte de sneeuw nog mooier. Daarna zijn we naar achteren gelopen, richting de boertjes en heb ik daar nog wat foto's gemaakt.



Twee vragende koppies....



Dit is het meertje van de boertjes. Met een steigertje, bijna op instorten.



Ietsjes dichter bij...



Er was best wel veel gevallen en vooral in de dennenbomen bleef het zo mooi hangen.



Daarna ben ik dan toch op weg gegaan naar de bloemenschuur. En nu ik toch op pad was, heb ik de camera maar meegenomen. Onderweg ook veel mooie plaatjes, maar je kan natuurlijk niet overal stoppen. Ik moest wel even stoppen bij de schuur hier vlak bij.



Vind ik normaal al een mooi plaatje, maar zo in de sneeuw is de rode schuur nog mooier.



Een kerk die ik onder weg tegen kwam. De oude pecan boom was prachtig, zo met al die sneeuw op de takken. Er kwam zo nu en dan een wind vlaag en dan zag je de sneeuw zo uit de bomen stuiven. Heel mooi om te zien.



En als laatste deze. Dit huis staat precies achter de bloemen schuur. Ik had net de auto geparkeerd en heb voordat ik naar binnen ging nog even snel een fotootje er van gemaakt. Prachtig plekje om te wonen niet? Zo met uitzicht over het meertje.



Jammer genoeg kan ik niet zulke heel grote foto's hier op het blog zetten. En in het klein komen ze minder mooi uit. Maar zo toch nog wat kiekjes uit een besneeuwd NC. Zag trouwens op de tv dat in 49 staten van Amerika er op dit moment sneeuw ligt. En er zijn maar 50 staten. Dus bijna heel Amerika heeft een wit laagje op het moment.

Afijn, in een goede bui stapte ik dus op de bloemenschuur af, om daarop de stress al om de hoek te horen. De eerste mededeling die ik dan ook hoorde, was dat er zeker 20 orders bij gekomen. Niet van, ben blij dat je er bent, ondanks de sneeuw. Of hoe ging het rijden in sneeuw? Niks van dat. Het was eigenlijk meer een soort van en nu snel aan het werk graag. Want de 25 bestellingen van gisteren, toen ik gewoon om 4 uur weg mocht, waren er nu dus 45 geworden. Ze hebben veel bestelling via het internet en ja, dat gaat 24 uur per dag door. Iets wat ze volgens mij wel had kunnen verwachten gisteren. En wellicht hadden we beter wat langer door moeten gaan vrijdag. Maarja.... wie ben ik? ;-)

En dus jawel, bazin was in complete stress door de extra bestellingen en vanwege de sneeuw. Ze vertelde me dat dan ook. Ze had serieuze stress nu en oh wist je al dat ik stresste en vergeet niet dat ik echt zoveel stress heb.... enz enz. Ja, geloof dat ik het nu wel door heb. In plaats van het 10 keer roepen, kun je beter je handen laten wapperen niet? Had het gevoel dat het een lange dag werd, ha ha ha. En dat werd het dan ook. Echt op het laatst wist ik echt niet meer wat ik in de morgen gedaan had aan bloemstukken.

Gelukkig reden de bezorgers wel in de sneeuw. Maar ja alles ging natuurlijk wat langzamer. En dus gaf dat nog meer stress. We hadden op zaterdag namelijk 90 bloemstukken die bezorgd moesten worden. Jolijt alom, ha ha ha. Op donderdag waren het er 70 en dat was al heel wat voor ze. En nu dan nog meer in de sneeuw. Gelukkig kwam in de loop van de morgen het zonnetje er bij en daarmee verdween al heel snel veel sneeuw. En konden ze wat meer door rijden en verliep het allemaal wat soepeler.

En toen ging ook de baas zelf rijden en stond ik alleen met mijn bazin. Tot over onze oren in bestellingen en een constant rinkelende telefoon. Al vond zij het niet erg dat hij even ging wieberen, want dan kon ze weer even roken. Baas weet namelijk niet dat bazin rookt en alles gaat dus in het geniep. De hele week al. De dagen dat hij er niet was, werd er volop gerookt en de dagen dat hij er wel was, werd er snel als hij even weg was voor een boodschap gerookt. Groot was mijn lol dan ook dat ze twee minuten nadat hij deze morgen op weg was gegaan met de bestellingen, als een speer naar buiten was gegaan om een sigaretje te roken. En ze had nog niet net haar sigaret buiten aan gestoken en ik zie hem net weer terug de oprit zag draaien. Heterdaadje dus! Ik hoorde ze buiten tegen elkaar foeteren..... Geweldig, dat kunnen we er ook nog wel bij hebben. Het verhoogde de stemming enorm.... ahum....

Daarna vertrok hij dan echt en toen ging de telefoon. Bazin nam op en ze stond even te luisteren. En daarna zei ze, "Singogram, nee dat hebben we niet hoor!". En weer was het even stil. En daarna volgde een, "No..... Hell NO!". Hmm volgens mij was dit een beetje vreemd gesprek. Ze vervolgde dat hij maar op Google op zoek moest, naar wat hij zocht. Inmiddels werd ik nou wel nieuwsgierig naar wat de man dan zocht. Een singogram is namelijk dat je je kaart of mededeling zingend laat bezorgen. En wellicht dacht deze man dat hij dit bij een bloemen winkel kn vinden? Al snel volgde er een "Nee, meneer ik zou het niet weten hoe dat op te lossen en wens u er veel succes mee!" En daarna hing ze op. Ze was duidelijk bloedlink. Het stoom kwam nog net niet uit haar oren. Ze was wel al rood aangelopen, ha ha ha.

Ik moest er toch even het mijne van weten en ik vroeg wat hij dan zocht. Nouwwww zegt ze, hij zocht na de singogram een stripogram. En ondanks dat ik niet precies wist wat dat nou was, kon ik me daar wel iets bij voorstellen, ha ha ha. In plaats van het zingen zou er vast iemand al strippend de boodschap moeten overbrengen. Ik moest zooooooo lachen! En? Wat zei je toen, vroeg ik. "dat ie dat maar op Google moest gaan zoeken", zei ze. En toen had de man gevraagd of zij dat niet voor hem wilde doen, want hij was namelijk blind! Nou toen lag ik helemaal in een deuk! Vond het super origineel. Wellicht de timing wat minder voor bij een bloemist te doen, maar ik moest er zo om lachen. Want waarom zoekt een blinde man een stripper? Hij ziet er toch geen bal van, ha ha ha. En bedacht me dat ze gewoon zwaar in de maling werd genomen. En dat werd niet gewaardeerd. Want.... ze had namelijk al zoveeeeeel stress, ha ha ha.

Ik zelf kon het hele voorval wel waarderen eigenlijk. Even heerlijk lachen! En vroeg me af, of er echt mensen zijn die op de dag voor valentijns dat soort dingen aan mensen van bloemen winkels gaan vragen? Ook een steekje bij los niet? ha haha. Geweldig!

Inmiddels werd de stapel met bestellingen wel wat minder en het eind was in zicht. Licht aan het eind van de tunnel. Ik had inmiddels bijna geen voeten meer om op te staan. Aan pauze doen ze namelijk niet bij de bloemenschuur en dus was ik wel klaar na zes dagen blommetjes. Mijn voeten zijn dat echt niet gewend. Om van de rest van mijn lichaam nog maar te zwijgen. Het was dan ook heerlijk om het laatste bloemstuk te maken en voorlopig weer even afscheid te nemen van de schuur een diens eigenaren. Waarschijnlijk weer tot moederdag ;-)

Vandaag was dan ook een heerlijk daagje! Eerst zijn we met Stace en de jarige Connor
wezen wandelen bij Lake Symfony in Cary. En hebben we 's middags een film gekeken en boodschapjes gedaan. Heerlijk rustig en geen stress! Wat een zaligheid! Op naar een bloemenloze week!

Groetjes Petra