En.... daar gaan we...

Gisteren hebben we de camper opgehaald. Een dag eerder dan gepland. De kennis van wie we de camper huren vond het ook een beter plan om hem 1 daagje eerder op te halen. Mede ook vanwege de hitte. Zo kon ik donderdag ochtend al het meeste in de camper laden. En de rest in etappes.

Het is hier nu zo tegen de 40 graden en in de camper al helemaal heet. Dus zo gingen we gistermiddag op pad. Na nog wat laatste dingetjes doorgenomen te hebben met de eigenaar. Kroop Ron achter het stuur en daar ging ie...



Mooi gezicht he? En wat een bak. Ik reed er achter aan in onze auto en moest er gewoon foto's van maken onder het rijden.



Het was denk ik een ruim kwartiertje rijden, maar hier komen we al in de buurt van thuis..... We hadden al een beetje zitten bedenken hoe we hem bij ons op de oprit zouden gaan zetten. Uiteindelijk bleek dat Ron hem dus zo op zijn plekje reed. Achteruit er in. Zo goed van hem niet? Onze oprit is wel breed bij de garage kant, maar aan de voorkant heel wat minder. Maar hij had hem zo goed staan!



En zeg zelf, staat leuk op de oprit niet? Vond hem ineens kleiner lijken zo. Hierna hebben we hem nog even een beetje goed bekeken en heeft Stace hem ook goed gekeurd. Zo grappig hoe hij gelijk het zelfde plekje in nam als in onze oude toercaravan in Nederland. Op de bank, naast het raampje. Kan je namelijk van alles goed zien ;-) En zeker 6 jaar later nu, wist hij dat dus nog precies. Hij keek me nog zo aan van, gaan we dan nu niet weg vrouwtje? Ik ben er klaar voor hoor. Lekker ding is het.

Hierna ben ik snel naar Cary gereden, want die avond hadden we ook het afscheids etentje van Jessy. Leuk om heen te gaan natuurlijk, maar de reden waarom is wat minder. Zoals ik al eerder zei, Jessy is maar een paar weekjes eerder dan ons hier komen wonen en het is gewoon een beetje onwerkelijk dat na bijna 5,5 jaar ze dan strakjes weer in Nederland woont. We hebben gegeten bij Giorgio in Cary. Al het eten is daar "organic" en "local". Zo had ik vis besteld en die was echt super lekker. En het toetje met onder meer ijs en vers fruit helemaal.



Namens de dames hadden we haar deze foto op canvas gegeven. Het was wel een heel bijzonder plaatje, want deze foto was genomen net nadat Nederland zich voor de World Cup Final hadden geplaatst. En zowaar, op de voorpagina van USA Today stond toen een foto van het Nederlandse elftal. De kinders keken er naar in 1 van de kranten stands in Raleigh. Dus eigenlijk is het een beetje van allebei in deze foto. Nederland en Amerika.

Verder had Helga een hele leuke kalender gemaakt, met allemaal foto's van de koffie dames die wij naar haar gestuurd hadden. Heel leuk gedaan met allemaal plaatjes erbij van North Carolina.



Het was een erg gezellig avondje zo met zijn allen.



Alleen er komt natuurlijk een einde aan en dan is het toch best moeilijk om afscheid te nemen. Zal Jessy zeker gaan missen! Maar als ik in Nederland ben zal ik zeker een "bakkie" komen doen. En wie weet komen Liesbeth en Eugenie, die ook in ons koffie clubje zaten en terug verhuisd zijn naar Nederland dan ook wel. Heel toevallig wonen alle drie die dames nu weer vrij dicht bij elkaar in de buurt. Wel bijzonder eigenlijk he?

Nou verder vandaag dus de camper ingeladen. En echt ik ben liters vocht verloren. God wat was het warm. Maar het is gelukt en ik ben nu helemaal afgeknoedeld. Op zich hadden we niet zo veel om mee te nemen. Maar al heel snel merkte ik dat ik veel meer mee kan nemen in deze rijdende koffer! Wat een ruimte heeft het ding zeg. Onderop een mega grote opberg ruimte en overal kastjes!!! Daar wordt Petra vrolijk van.

Nouja, ik werd pas echt vrolijk toen ik de koelkast in ging ruimen. Ik had van te voren wat spulletjes klaar gezet die in de koelkast moesten. En toen ik die in de koelkast van de camper had gezet, had ik nog zoveel ruimte over! Ja.... zonde natuurlijk om leeg te laten toch? Dat gaat alleen maar schuiven niet? Dus toch nog maar wat meer mee genomen. ;-)

Wat een heerlijkheid. Nou verder de bedjes opgemaakt, hier en daar nog wat gepoetst en nu moeten alleen nog de bad spulletjes erin en zijn we klaar voor vertrek. Ik ben nu dan ook echt wel toe aan een heerlijke verkoelende douche en dan mijn bedje in..... Wat zal ik lekker slapen....

Ik weet niet hoe het internet zal zijn onder weg, maar als we weer "online" zijn doe ik weer een update. Eerste stop is net onder Lexington, Kentucky!

Groetjes Petra