Flying

Dinsdag, 27 juli

's Morgens eerst nog even wandelen en dan gaan we vroeg op pad en richting Green Bay.



Ron wil graag bij een BMW dealer kijken en daar weer een t-shirt scoren. Op elke vakantie vind hij wel een BMW motor dealer, want deze verkopen allemaal hun eigen shirtjes. Vaak met de leukste opschriften. Deze dealer ligt ten Zuiden van Green Bay en om 10 uur zijn we daar.
De man achter de balie vraagt of we ook naar de EAA gaan. De wat? vraag ik hem. Geen idee wat het is. Hij zegt, de grote vliegshow in Oshkosh!

Ohhhhh, is dat de EAA. Ja, daar gaan we inderdaad ook naar toe. Via Gerda had ik gehoord dat haar man ook naar Oshkosh gaan komen. Helaas pas de 29e juli. Wij zijn er dus twee dagen te vroeg. Jos gaat namelijk met een bio fuel vliegtuig vanuit Amerika naar Nederland vliegen. Het eerste vliegtuig die dat ooit gedaan heeft. En ze hebben een tussen stop in Oshkosh. Gerda en Jos hebben ook een Beardie en het had zo leuk geweest, hier Jos te ontmoeten.

Maar met ons schema moeten we toch snel noorderlijker anders halen we ons rondje om Lake Michigan niet. Maar we willen nu wel naar de vliegshow. En dus gaan we op pad. Na de BMW dealer is het nog zo'n 45 mile. En eigenlijk best al snel komen we in Oshkosh aan.



Allemachies.... dat is geen klein vliegshowtje zeg!







Velden vol geparkeerde auto's en campers en tentjes staan er.



Zo ook vliegtuigjes met tentjes ernaast. Dat is nog eens luxe camperen. Komen met je vliegtuig en dan je tent op zetten. Ik heb er gewoon binnen pretjes van. Zo grappig, niet. Zie me al aankomen.



Maar hier zijn dat er dus ontzettend veel mensen die dat doen. Zo mooi.

We rijden het terrein op en komen gewoon in een file!



Wat een mensen massa zeg. Dat had ik dus helemaaaaal niet verwacht.

Het blijkt dan ook dat de hondjes niet naar binnen mogen en proberen uit de massa te komen. En na even achter aan te sluiten in de file lukt dat.



Zo komen we bij een hotel terecht en achter dat hotel staan allemaal campers. Ohhhhh.... dat is ook leuk....

Dus wij geparkeerd daar en vliegtuigjes kijken! Zo mooi! Echt wat een andere wereld is dat ineens zeg.





We smokkelen de hondjes even een klein stukje het veld op. En kijken dus zo even zonder hek voor onze neus.







Wat een belevenis!!









Ik denk dat we Jos en de andere mannen en het vliegtuig, nog geen eens hadden kunnen vinden. Zoveel mensen en zo'n groot terrein. Er rijden gewoon bussen rondom om mensen te vervoeren over de terreinen. Eigenlijk na vijf jaar hier wonen had ik het kunnen weten, dat ook een vlieg show hier groot is. Net als de glazen cola ;-)

Hierna is het echt tijd dat we naar het Noorden gaan rijden. De volgende camping is namelijk in Munising aan Lake Superieur. Nog zo'n drie uur verderop.

Onderweg wordt het nu steeds landelijker en bosrijker en stiller op de weg.



We zien ineens ook borden als deze verschijnen.....



We rijden Michigan in en rijden eerst nog een stuk langs Lake Michigan. Waar we nog even stoppen in de Escanaba om bij de vuurtoren te kijken.







Dan wordt het veelal bos, overal!!! Hartstikke mooi wel hoor, maar ellelange wegen overwegend vlak. Maar opeens zie ik aan een riviertje twee hertjes staan. Ze leken net nep. Dus wij gekeerd en ik kan vrij dicht bij ze komen. Wat leuk!!! Het is een moeder en een "Bambi" Echt lief. Ze kijken me aan, wat ik kom doen. Maar blijven allebei staan.



Dan als ik een aantal keer geklikt heb met mijn camera vind moeders het wel genoeg. En loopt weg. Bambi blijft nog even staan. Maar gaat dan toch ook moeders achter na.

Dan is het echt door naar Munising. Eenmaal daar zien we dat dat in een prachtige baai ligt. Met bergen er om heen. Harstikke mooi! Het was nog wel even zoeken naar de camping. Die blijkt namelijk net even buiten het dorpje te liggen. Maar bij de receptie was gelukkig nog wel iemand aanwezig. Wist niet tot hoe laat ze open waren. Het was inmiddels al half zeven. De dame in kwestie schrikt als ik zeg dat ik een reservering heb. Oh jee, zegt ze, we zijn helemaal vol al hoor. En ze zoekt als een gek door haar boeken. "Is uw naam Betra?" vraagt ze me. Even moet ik denken. Daarop zegt ze vragend "Gloria". Dan moet ik grinniken. Ja mijn naam is Betra, zeg ik. "Ohhhh, gelukkig, ik schrok al. Ik had voor de rest niks anders meer voor u gehad. En dacht wat als u een reservering hebt en er is iets fout gegaan? Nee, hoor, zeg ik, Betra is correct. Uiteindelijk bleek dat ze me als Gloria Betra gereserveerd. Inmiddels heb ik al veel variaties van mijn naam gehoord, maar deze was nieuw. Wel grappig. Ze zegt ons dat we naar plekje 9 kunnen rijden. En dat is werkelijk een prachtige plek. Zo aan Lake Superior!







Nadat ik de stoeltjes en Ron het water en electriciteit heeft aan gesloten, moet ik toch echt even Lake Superior gaan voelen. Meerdere mensen hadden ons al gewaarschuwd dat het super koud zou zijn. Na Lake Michigan gevoeld te hebben, kan ik me bijna niets kouder meer voorstellen. En ga dan ook me op het ergste voorbereidend het water in. Maar.... dat valt mee. Het is eigenlijk heerlijk!

Wel fris, maar niet koud. Wellicht komt het ook om dathet niet zo diep is zover ik kan zien. En besluit mijn badpak aan te trekken en even te gaan plonsen!!! Wat een heerlijkheid. Het water is werkelijk zo ontzettend helder. Ongelooflijk gewoon.

Daarna hebben we wat gegeten en het bleek dat ze hier op de camping super snel internet hadden. Dus doe mijn blogje bijwerken en dan.... begint het toch te onweren. Prachtig gezicht! Maar behoorlijke knallen. We zetten de ventilator aan in de caravan, zodat de hondjes het niet zo horen. Het ding maakt namelijk best nogal wat herrie. En zo komen we dus de avond door.

Moet nog wel een grappig doucheverhaal van Ron vertellen. Hij was namelijk gaan kijken bij de douches op deze camping. En had gezien dat het best wel kleine hokjes waren. Behalve de invalide douche. Dus zei hij, ik denk dat ik die maar neem hoor. Ja tuurlijk zeg ik, zou ik ook doen. Hij is 2 meter en in zo'n hokje is ook maar niks dan. En zo ging hij naar de douche. Kwartiertje later komt hij terug met het verhaal. Hij stond dus ook uitgekleed in de douche, net als ik van de week, kan hij toch nergens de douchekop vinden. Blijkt dat dat ding op navel hoogte van hem zat. Ha ha ha, ik moest er zo om lachen. Uiteindelijk is hij wel daar gebleven en heeft er maar wat van gemaakt ;-) Zooooo grappig!!! Ik zie het helemaal voor me!

We staan hier op deze camping maar 1 nacht en morgen gaan we door naar Mackinaw city.

Groetjes Petra