Amish

Dinsdag, 3 augustus

Op ons gemakkie ontbijten we en we kijken waar we onze rest van de vakantie naar toe willen gaan. Checken het weer hier en daar en kijken naar campings. We besluiten toch maar weer richting Kentucky terug te gaan. En niet via Pensylvania. Ik reserveer online de volgende camping en gaan daarna nog even met de hondjes naar het honden veldje wat ze hier bij deze camping hebben. Helaas kwamen we er pas in de ochtend achter dat ze dat hadden anders waren we er al eerder naar toe gegaan. Het is een afgezet veldje en ze kunnen er even lekker rond sjesen. Dan rond een uur of 11 pakken we de spulletjes weer in en rijden richting het zuiden. We hebben een KOA camping in Middle bury gereserveerd.



Deze ligt net over de grens bij Michigan in Indiana en zou in het Amish gebied liggen. Het is zo’n anderhalf uur rijden maar en we komen rond 1 uur aan in het plaatjse Shipsewana. De bordjes beloven veel goeds overigens.



We zien al wat boederijen....



Het eerste karretje wat we zien is een jongen met een klein paardje en karretje. We twijfelen of hij nou wel echt Amish is. Soms wil je dingen wel heel graag zien natuurlijk.





Maar even daarna zien we al snel de eerste Amish in hun koetsjes.





Toch wel een heel apart gezicht hoor! Al die koetsjes tussen de auto's. De Amish leven nog zonder stroom en gebruiken geen gemotoriseerde voertuigen. Dragen sobere kleding en hun motto is “simplify”. Hou het simpel, zeg maar.



We zien ze nu echt overal de koetsjes en de mensen. Vrouwen in lange jurken en mannen met baarden en broeken met bretels.





Bij de omschrijving van de camping had ik gelezen dat in Shipsewana elke dinsdag en woensdag een vlooienmarkt is waar veel Amish ook hun spullen verkopen. We zien al snel dat de markt heel groot is en het mega druk is vandaag.



De parkeerplaats is bijna vol. We gaan dan ook niet het terrein op en parkeren de camper aan de zijkant. Maar voordat we uit kunnen stappen staat er al een mannetje voor ons in een golfkarretje. We mogen daar niet van hem blijven staan. We moeten hem volgen. Ron niet blij, want die ziet ons al vast daar ergens op de parkeerplaats staan. Maar het mannetje weet ons zo over de parkeerplaats te lozenen dirigeerd ons in het vak waar nog meer campers staan. We kunnen dan ook makkelijk parkeren hier en staan eigenlijk nog een heel stuk dichterbij. Het is die dag bewolkt en dus kunnen de hondjes gewoon even in de camper blijven. Ze staan hier rustig.



Zodra we het terrein op lopen is het duidelijk dat de Amish hier ook hun inkopen doen. Grappig. Je pikt ze er zo uit. De mannen met baarden en broeken met bretels. En de vrouwen in wijde rokken en de witte kapjes op.





We lopen er wat rond en kopen Amish brood en ik een hele leuk Amerikaans geverfde opberg box. Voor een prikkie!













Ze verkopen er van alles en nog wat. Prul, maar ook veel meubelen en andere spullen die de Amish zelf maken.







Het is echt een aparte markt. Later zie ik op het boekje ervan dat er bijna 1100 kramen stonden.

Als we uitgekeken zijn gaan we naar de hondjes, pakken de stoeltjes en drinken daar nog wat. Je ziet er van alles voorbij komen en op de achter grond horen we steeds de hoeven van de paarden op het asfalt. Grappig is dat. Dan gaan we richting de camping en onderweg daarnaar toe zien we zoveel koetsjes.





Mannen op fietsen en zelfs een koetsje met een aanhanger. Bijzonder om te zien dat de mensen zo kunnen leven.





Er zijn ook aparte koetsstroken op de weg. Heel bijzonder om ze naast al dat snelle en vaak ook grote verkeer te zien.











Verder zien we heel veel camper fabrieken. Middlebury wordt vaak de hoofdstad van de camper land genoemd. Veel Amish mannen werken dan ook als timmer man in die fabrieken. Het is wel grappig om te zien zo. Want we zien zelfs campers rond rijden die nog maar half af zijn.





Op de camping worden we vriendelijk welkom geheten en krijgen de hondjes zelfs een kluif van de dame die ons incheckt. En we krijgen een mooi plekje met een verhard stukje en zelfs een bloemen perkje. Heel fraai!




Als we naar achteren rijden zien we ook dat er een Amish man en vrouw hun koek en brood producten aan het uitstallen zijn. Verderop staat hun koets en het paard is bij de “petting zoo” van de camping gezet. Leuk! Daar gaan we straks ook nog even kijken natuurlijk. De hondjes ploffen neer in de schaduw en wij nemen zelf ook even pause. Gelukkig hebben we een grote boom bij ons plekje, want het is er erg warm. Het internet is perfect weer en doe weer even een blogje.





Dan lopen we naar de Amish kraam en bestuderen hun koetsje. Veel luxe is erniet aan te ontdekken moet ik zeggen. We maken er met de hondjes er bij wat foto’s van.
Van de Amish zelf mag je eigenlijk geen foto’s maken. Al moet ik zeggen dat het jeukt om van dit stele een plaatje te maken. Het stel is al wat op leeftijd en loop twat tegen elkaar te vitten over waar ze wat moeten neer zetten. Even denk ik nog een stiekume foto te maken, maar dat durf ik toch niet echt.
Ik koop een klein bramen taartje bij ze voor $2,50. Hartstikke goedkoop vind ik eigenlijk. De vrouw is hartstikke vriendelijk en bedankt me voor het kopen van de taart.

We eten die avond weer brood. Lekker vers van de Amish. Na het eten plannen we om een stuk te wandelen met de hondjes. Bij de camping is een trail die naar een meertje leidt. Bij het begin zien we al dat het een dicht bebosd paadje is. Ik loop voorop en heb Connor bij me. Dan roept Ron ineens achteruit Peet!!!! Ik schrik me rot….. Sta ik toch bijna op een slang zeg!!! Gatverre gatverre!!!!! Het beest schrikt waarschijnlijk ook van mij en glibbert al snel het hoge gras in. Getverdemme….. En ik denken dat ze die dingen hier niet zo hadden als bij ons.
Nou dat was de kortste wandeling ooit!!!! Hahaha, dat pad gaan we dus niet verder in. We lopen du seen rondje over de camping en daar moeten Stace en Connor het mee doen. Sorry mannen ;-)

Als we terug komen zitten we nog even voor de camper en zien dat onze buurman zijn tv naar buiten heeft gezet. Hij kijkt Jeopardy.



En wij luisteren mee. Hij is vast hard horend, want het geluid staat mega hard! Wel grappig om dat zo te zien allemaal. Er wordt wat meegesleept in de campers hier hoor!
Ik sta er steeds van versteld. Dan type ik nog een blogje en gaan we weer ons bedje opzoeken.

Morgen is het plan om een heel stuk naar het zuiden te rijden, dus lange rit! We willen richting Bowling Green, waar de Corvette fabriek is waar je ook tours kunt doen. Zo'n 8 uur rijden en we een stukje meer richting huis....

Groetjes Petra