Broodje smeren?

Zaterdag, 7 augustus

Ik heb heel slecht geslapen vannacht. Ik had heftig gedroomd vannacht. Toen Ron terug kwam van de piloot, vertelde hij me net voor het slapen gaan dat de piloot gisteren een slang onder zijn camper had gevonden. Een hele grote, zei Ron met een grijns. Jaaaaa hoor! Nee echt waar zei Ron. Lekker! en dat verteld hij me net voor het slapen gaan. Ik ging dus naar bed in grote twijfel of ik het raam net naast mijn bed wel open moest laten. Er zit dus wel een hor in, maarja je weet maar nooit he?

En dus droom ik heftig die nacht. Ik hoor in mijn droom een beer om de camper heen. Echt het leek net echt! Ik hoorde hem grommen zeg. Ik werd zowaar wakker er van. Nog een beetje duf en half wakker, kijk ik om me heen. Nog steeds hoor ik het geluid. Hoe kan dat nou. Ben ik nou wakker of niet? Vreselijk gevoel is dat. Als je nog niet echt goed beseft of je wakker bent of niet. Maar bleef me maar afvragen, waar komt dat gegrom nou toch vandaan?.... En dan zie ik Connor aan mijn voet eind liggen te slapen. En die is zowat een boom aan het omzagen, zo hard ligt tie te snurken! Ik moet er om lachen!! Het was geen beer, maar een Beardie! Afijn, ik val uiteindelijk wel weer in slaap, maar het duurt even ;-)

Ik ben dan ook stik vroeg wakker en om kwart over 7 rijden de we camping af. Gegeten, gewandeld en al. Op naar de beren dan maar. In Cades Cove schijn je ze vaak te kunnen zien. Maar voor Cades Cove wilden we eerst naar de Roaring Fork motor trail. Ook die schijnt mooi te zijn. En Cades Cove gaat pas om 10 uur open, omdat op zaterdag en woensdag de trail alleen open is voor fietsers en wandelaars. Ik wens de wandelaars veel success, want als er beren zitten ga ik er echt niet wandelen ;-) Ik wacht wel tot 10 uur!

Afijn we zien een bordje met Roaring Fork en we moesten links af bij stoplicht nummer zoveel. Maar bij het volgende stoplicht zie ik geen nummer en al helemaal niet waar we naar toe moeten. Nou dat schiet lekker op! We komen dus uiteindelijk op de weg naar Cades Cove en gaan daar dus maar voor ;-)



De weg is echt prachtig. En al heel snel zitten we heel hoog.







Stace vindt het ook mooi ;-)



De weg is op sommige stukken aardig bochtig. Wat een mooi gebied!





Dan rijden we een hele poos langs een mooie rivier.



Het was er echt zo mooi! En zo vroeg op de morgen bijna geen mensen.





Er waren heel veel trails die je kon lopen. Maar bij veel van hen mochten geen hondjes. Beetje jammer. Want veel ervan liepen naar watervallen.



Deze kleine, the sinks, was vlak langs de weg en konden we dus zo zien. Het schijnt dat dit een moeilijke is voor kanoers en even verder op is het een stuk dieper en wordt er van de kliffen af gesprongen.



Dat zagen we in ieder geval op de terug weg.Nu was het er nog erg stil.



Deze was weer een stukje verder op genomen. Het is er echt prachtig. Dan rijden we nog een stukje verder en komen we bij de ingang van de Cades Cove Route.



Maar daar worden we naar een parkeer plaats gedirigeerd, want de route is nog niet open. Het is dan kwart over 9 en met de camper moeten we parkeren bij de "Stables". Hier kan je per paard een tocht maken door Cades Cove.



Eenmaal daar was er een grote weiden en er liepen een aantal paarden. Er naast stonden de stallen er waren er heel wat paarden opgetogen klaar om op pad te gaan.



Het was een leuk gezicht om te zien hoe de mensen op pad gingen. Zo zou ik het ook kunnen denk ik. Want er was een speciale steiger gebouwd, waardoor je zo op je paard kon stappen. Heel handig ;-) Als ik foto's aan het maken ben, zegt 1 van de mannen die daar de tour doet, dat hij heel fotogeniek is hoor! Oh ja, vraag ik hem, dat zullen we eens gaan bekijken. Hij poseert er helemaal voor en ik moet lachen. Hij verteld me dat hij van plan is om heel beroemd en rijk te worden, dus dan heb ik ook nog wat aan die foto tzt.



Dan gaat hij ter paard naar zijn groep en vertrekt de bossen in.



Er liepen daar ook een heel stel wilde kalkoenen rond. Nou echt wild waren ze in mijn ogen niet, maar wel grappig om zo te zien.



Hoop dat ze het redden tot na Thanksgiving ;-)

Even denken we nog zullen we dan per fiets? Het ziet er prachtig uit allemaal. Maar de route is 11 mile en zeker niet vlak, EN...... grote kans op beren. Je zal hem maar net onder aan een heuvel tegen komen, hahaha. Peetje kan niet zo snel naar boven fietsen he? Dus we laten dat idee maar snel varen en wachten tot dat het 10 uur is. De tijd gaat best nog snel en om kwart voor 10 worden we weer gedirigeerd naar de ingang. Ze gaan iedereen alvast klaar zetten, zegt de ranger waar ik nog mee had staan praten. De dag ervoor had hij 2 beren gezien vertelde hij. En dat gaf mij weer een beetje hoop. Hij vertelde me vooral in de bomen te kijken. "In de bomen?", kunnen beren klimmen dan? "Nou en of ze kunnen klimmen!", zei hij. De berries waren rijp in de bomen en die gaan ze nu allemaal opeten. Okay, zei ik, en bedacht me gelijk dat ik een andere vlucht strategie moest bedenken. Want ik had me bedacht, stel... dat er een beer achter me aankomt, dan zou ik in de 1e de beste boom klimmen. Maarja, als die beer dat ook doet heeft dat weinig nut natuurlijk.

Afijn we worden allemaal in rijen op gesteld en wachten dan tot het 10 uur is.



Er staat inmiddels een heel rijtje achter ons zeg!



En dan gaat het hek open en mogen we. We zijn eigenlijk 1 van de eersten die het park in gaan per auto en dat is best leuk eigenlijk.



Al snel zien we een hertje in de wei staan. Zo lief. Alle auto's voor ons stoppen dan ook om het hertje te zien.



De omgeving is echt heel erg indrukwekkend. De wei en dan de grote bergen erachter. Er zijn ook nog oude gebouwen die je daar kan bezoeken. Zo is er een oud huisje en deze kerk.







Dan zien we weer een hertje. Dit keer wat dichterbij.



Maar nog geen beren! En ik maar steeds in de bomen kijken. En dat is nog niet zo makkelijk want de camper heeft een soort van afdakje aan de voorkant die overhangt. En zie ik een man met een enorme telelens is de wei staan. Die moet wat zien, kan niet anders. Dus ik stap uit en loop een stukje het veld in. En jawel!!! Een beer!!!



Hoog in de boom. Nou ben ik al die tijd voor ze op de uitkijk en ben nog verbaasd als ik er 1 zie uiteindelijk. Snel maak ik maar alvast een stel foto's. Ohhhhh wat spannend dit!!! Dat die boom het houdt ook! Mijn hart klopt tien keer sneller, want ik ben echt geen held wat dat aan gaat. Maar toch loop ik zo'n 10 (hele) stappen vooruit. De man met de telelens staat nog dichter bij. Wat een held. Dat durf ik niet hoor. Wat als die tak waar de beer op zit af breekt. Neeeeeee, dat gaat Petra niet doen. Dan maar een kleinere beer op de foto ;-)





Intussen heeft die beer helemaal geen oog voor mij, maar alleen voor de besjes in de boom. (Gelukkig...) Maar dan gaat hij een soort van staan en reikt uit naar een verdere tak. Ieks.... De boom kraakt er helemaal van.



Oh god, dalijk dondert hij echt uit die boom. Hij zat zeker 15 meter hoog in die boom denk ik.



En als ie de tak te pakken heeft, knabbelt hij de bessen er af.



En dan, dan peer ik hem, ha ha ha. Ik ben ook zo'n held! Maar niet heus! Ik vond het echt reuze eng. Dat is nog eens iets anders dan twee beren broodjes zien smeren ;-) Zo in het wild een beer in een boom zien. Mijn adreline peil steeg met stip!



Ik ga snel terug naar de camper waar Ron wacht. En? vraagt hij. Ja een beer!!, vertel ik hem nog half buiten adem van alle consternatie. Moet jij niet even kijken? En Ron gaat dan ook even kijken. Ook hij heeft hem gezien als hij terug komt. En dat niet alleen, hij zag ook nog een dikke vette slang! Hij had er ook een foto van. Helaas is ie bewogen en kan je het niet goed zien. Maar gatver!!!! En ik loop zo dat hoge gras in??? Word ik niet aangevallen door een beer, zou ik zo gebeten kunnen worden door een slang. Lekker!!!

Mijn natuur onderzoekende uitspattingen zijn gelijk weer tot in de kiem gesmoord, hahaha. Het is toch allemaal wat, hahaha.
Dan rijden we door en een paar minuten later staat er een ranger het verkeer te regelen. Alles staat vast. Dat duidt vast op een beer, volgens mij. "Keep on moving", brult ze. En maakt dito handgebaren. Maar de auto voor ons staat stil. En we hebben eigenlijk alleen oog voor het mens in het gele t-shirt rechts voor ons. Wat doet die druk zeg. Tot dat ik in mijn linker ooghoek ineens wat aan zie komen hollen. Echt rennend gewoon. Ik schrik me weer het ongans. Wij zitten hoger in die camper en hij komt op ooghoogte zo aan ons voorbij. Een beer! We hebben de raampjes open en je hoort hem gewoon! Ron had nog het verstand om de camera snel te pakken, maar toen was ie al een eindje verder weer.





Ik leer dus twee dingen vandaag. Beren kunnen heel goed in bomen klimmen en... ze kunnen heel hard rennen. Veel harder dan ik, dat heb ik inmiddels als feit gecontateerd. Allebei zijn we helemaal verbaasd van de laatste beer ontmoeting. Maar hebben ook allebei zoiets, van zonde dat we bijna bij het eind van de route zijn!Cades Cove is leuk!!

En dus als we bij het eind zijn, doen we hem gewoon nog een keertje. 11 mile in de rondte!



Het is nu inmiddels wat later en we zien nu een nieuw fenomeen. Vanuit de achterbak van de pick up naar beren zoeken in bomen. Perfecte plekken! Inmiddels is het ook wel zachtjes aan tijd dat de hondjes even moeten benen strekken. Dus we zoeken een mooi plekje uit om even stil te staan en waar de hondjes kunnen lopen. Op het eerste rondje hadden we die plek al gezien. Het is ook tijd voor een boterhammetje, dus na het wandelingetje kunnen we die nuttigen. En zo ga ik met Stace en Con, ofte wel Heidi en Peter de alpenwei in ;-)





Er loopt een smal paadje, waar ik netjes op blijf, gezien het recente slangen verhaal. De hondjes vinden het hier ook lekker. Nog net niet te warm en even lekker aan van allerhande onbekende luchtjes snuffelen. Weet eigenlijk niet of dit wel mag zo met de hondjes, maar ik vind dat het maar even moet. En ik zag aan het begin ook geen bordje dat honden niet toegestaan zijn.



Afijn ik loop een klein stukje met ze verder en ineens duikt tussen het hoge gras ineens een kop op. Met gewei!



Jeetje die had ik nog niet gezien. Hij ons inmiddels wel, maar is niet onder de indruk. En ik kan dus gewoon nog even foto's maken. De hondjes zien het hele hert niet trouwens. Inmiddels hoor ik achter me de auto's stoppen en komen er mensen uit hun auto's. Ik loop daarop maar terug met de hondjes en we gaan in de camper dan een boterhammetje eten. De hele tijd dat we ons broodje eten, heeft het hert daar zo een beetje gestaan. En het bleken er later zelfs twee te zijn. Zo mooi!



Uitzicht van ons restaurant! Met een vers kadetje is het goed lunchen zo. Zulk uitzicht heb je ook niet elke dag ;-) Dan rijden we verder en komen we weer bij een opstopping. Het is een 1 baans weg in 1 richtings verkeer deze route en als er dus wat te zien is, ziet het er ongeveer zo uit!.



Zooitje dus! Met geen mogelijkheid komen wij daar door heen, dus ook wij zetten de camper op zij en ik ga even "checken" wat er te zien is. Het blijkt een beer te zijn! En net als ik aan kom zie ik hem uit de boom komen. Ineens is er een soort paniek onder de aanwezige rangers die mensen op veilige afstand houden. Want waar gaat hij heen? Niemand kan het zeggen en hij loopt uit ons gezichtsveld vandaan. Ik zie af en toe nog een schim, maar verder niet veel. Mensen willen dan het bos in lopen (niet goed wijs volgens mij, maarja), maar de ranger houdt hen tegen. Ik loop terug naar de camper en maakt ook een gebaar naar Ron van net gemist. En Ron maakt nog een foto van mij met het andere cameraatje. Later weer op de camping bij het bekijken van de foto's, zie we dan gewoon dat die beer gewoon achter me is, hahaha. Hij was er dus nog wel! Hahaha, en ik loop er zo relaxed bij! Had ik dat geweten.



Moest zo lachen!! Gelukkig maar dat hij de andere kant op ging niet?



Dan rijdt iedereen ook weer verder en het lijkt alsof de hertjes ineens wakker zijn geworden. Ze komen echt overal vandaan ineens. Er loopt er eentje zo langs de camper en daarna zien we er een stel langs de weg staan grazen.







Zo dichtbij gewoon!





Er wordt wel even opgekeken bij het klikken van de camera, maar geheel niet onder de indruk!







Ook niet van mensen, want kijk hier....



Verderop steken er nog een paar net over voor de camper. Er wordt niet snel gereden daar hoor, maar toch... Een beetje hert zie je dat niet doen tussen al die auto's.



Ontzettend leuk om gezien te hebben! Cades Cove is super! Dan rijden we terug naar de camping en inmiddels is het overal erg druk. Bij de rivier zijn veel mensen aan het zwemmen nu.



Als wij eenmaal bij de camping in de buurt zijn, pikken we een pizza op en eten die lekker aan de picnic tafel op. Het leven is goed! Al is het het laatste daagje van de vakantie. Morgen gaan we weer op huis aan en zit het avontuur er op. Maar wat een moois hebben we gezien!! Harleys, Corvettes, Amish, beren, slangen, hertjes en veel versshillende douches ;-)



Groetjes Petra

Ps... ik zie nu dat de formaten van de foto's verschillend zijn, maar laat het maar even zo. Sorry ;-)